• Nie Znaleziono Wyników

Sympozjum "Renesans zabytków tysiąclecia w Polsce Ludowej"

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Sympozjum "Renesans zabytków tysiąclecia w Polsce Ludowej""

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

Bieniecki, Zdzisław

Sympozjum "Renesans zabytków

tysiąclecia w Polsce Ludowej"

Ochrona Zabytków 19/3 (74), 43-48

(2)

IÇronika

S Y M P O Z J U M „R E N E S A N S Z A B Y T K Ó W T Y S I Ą C L E C I A W P O L S C E

L U D O W E J^

W dniach 20—22 kw ietnia 1966 r. odbyło isię w Poznaniu sym pozjum „Rene­ sans zabytków Tysiąclecia w P olsce L udow ej”, zorganizowane przez M inister­ stw o Kultury i Sztuki — Zarząd M uzeów i Ochrony Zabytków, Prezydium Rady Narodowej m. Poznania, In stytu t Historii K ultury M aterialnej PAN i M uzeum N arodow e w Poznaniu w espół ze Stow arzyszeniem H istoryków Sztuki, Stow arzyszeniem A rchitektów Polskich, Polskim Towarzystwem A rcheologicznym i S ekcją K onserwatorską ZPAP. W sym pozjum , obok uczestników reprezentują cych w ym ien ione instytucje i stowarzyszenia, liczny udział w zięli przedstaw iciele terenow ej służby konserw atorskiej, Pracow ni K onserw acji Zabytków, m uzeów roz­ m aitego rodzaju oraz zainteresow anych dyscyplin naukowych i placów ek, zajm u­ jących się ochroną i upowszechnianiem k ulturalnego dorobku narodowego.

Obrady, które odbywały się w Starym Ratuszu, otworzył w iceprzew odniczący Prezydium MRN w Poznaniu, mgr J. Łangow ski, w itając przybyłych. Następnie powołano prezydium obrad, które ukonstytuowało się w następującym składzie: dyr. gem M inisterstwa K ultury i Sztuki S. W. Balicki, prof. dr J. Białostocki, A. D uda-D ziew ierz, prof. dr K. Estreicher, prof, dr W. H ensel, prof. dr J. Ko- strzewski* prof. В. Marconi, m gr P. M ichałow ski, prof, dr K. P iw ocki, dyr. ZM i OZ m gr M. Ptaśnik, prof, dr Z. R ajew ski, prof. J. Remer, prof. dr J. Sta­ rzyński i doc. dr W. Ziń.

S łow o w stęp n e w ygłosił dyr. S t a n i s ł a w W i t o l d B a l i c k i , podno­ sząc znaczenie sym pozjum jako ogniwa jubileuszow ych obchodów poznańskich, a zarazem przygotowań do zbliżającego się K ongresu K ultury Polskiej oraz — w nawiązaniu do wyboru Poznania jako m iejsca obrad — charakteryzując działalność i zasługi m iejscow ego konserw atorstw a i m uzealnictwa. Stw ierdziw szy, że w naz­ w ie sym pozjum zawarta jest żywa treść zw iązków spuścizny m inionych w ieków ze w spółczesnością, dał w yraz przekonaniu, iż udostępnione po raz p ierw szy ca­ łemu społeczeństw u zabytki stały się w obecnych warunkach składow ą czę­ ścią kultury narodowej, stanow iąc n ie tylko dokum ent historii, lecz twórczo uczestnicząc w przekształcaniu św iadom ości ogółu. W dalszym ciągu sw ego w y ­ stąpienia dokonał przeglądu strat w ojennych oraz osiągnięć w zakresie ochrony i konserw acji zabytków w X X -le ciu P olski Ludow ej, zwracając uw agę na uzna­ nie, z jakim odbudowa ich spotkała się w opinii św iatow ej. Przechodząc do po­ w ażnych osiągnięć m uzealnictw a, w skazał na rozszerzenie problem atyki w y ­ staw ienniczej w związku z obchodam i T ysiąclecia oraz ich polityczne znaczenie dla w łaściw ego naśw ietlenia początków państw a polskiego. P ośw ięciw szy również uwagę znaczeniu nowej ustaw y o ochronie dóbr kultury, społecznej opiece nad zabytkam i i działalności tow arzystw regionalnych oraz stw ierdzając, że renesans zabytków Tysiąclecia nie jest zjaw iskiem odosobnionym w kulturze P olsk i Lu­ d ow ej, w yraził w im ieniu m inistra kultury i sztuki w dzięczność w szystk im pra­ cownikom m uzeologii i konserw atorstw a za ich ow ocny trud dla dobra teraźniej­ szego społeczeństw a i przyszłych pokoleń.

N astęp nie odbyło się w ręczenie złotych i srebrnych Odznak Zasłużonego Dzia­ łacza K ultury, Odiznak za Opiekę nad Zabytkam i i Odznak Opiekuna nad Za­ bytkam i osobom wyróżniającym się w dziedzinie ochrony dóbr kultury. W rę­ czenia odznak dokonał w im ieniu m inistra kultury i sztuki dyr. S. W. Balicki. W pierw szym dniu na sesji przedpołudniow ej, której obradom przew odniczył prof. dr K. Piw ocki, w ygłoszono następujące referaty i kom unikaty:

(3)

Prof. dr J u l i u s z S t a r z y ń s k i w referacie zatytułow anym O drodzo­ ne z a b y tk i s z tu k i i rola ich w tw o rze n iu n o w e j k u ltu r y a r ty s ty c z n e j w Polsce L u d o w ej, dając w yraz przekonaniu, że nowa sztuka n ie może rozwijać się bez nawiązania do tradycji pośw ięcił uw agę stosunkow i społeczeństw a do zabytków w przeszłości i obecnie oraz scharakteryzow ał specyfikę zabytków w Polsce z w y ­ dobyciem w łaściw ości m iejscowych, w p ływ u m ateriału i związku z krajobrazem. Wykazując, że dzieje zabytków stanow ią odbicie dziejów um ysłowości polskiej, zw ła­ szcza na przełom ie X IX —X X w., o czym w szczególności świadczy epizod kontak­ tów Mariana Sokołow skiego z Cyprianem Kam ilem N orwidem w latach 1861— 65, podkreślił prekursorskie znaczenie początkowych badań nad najstarszym i zabytkam i państwa polskiego. S tw ierdziw szy w p ływ poczynań L elew ela i Norwida na w ytw orzenie się nowoczesnego pojęcia społecznego posłannictw a sztuki, w ska­ zał na perspektyw y badań nad sztuką, jakie — wobec wzbogacenia się św iado­ mości nowego, m asow ego odbiorcy jako użytkownika dóbr kultury — otwierają się w zakresie kształtowania wyobraźni artystycznej dla potrzeb przyszłej tw ór­

czości. i

Prof. dr W i t o l d H e n s e l w referacie mającym za tem at P o czą tki p a ń ­ stw a polskiego w św ietle z a b y tk ó w o d k r y ty c h w dobie P o lsk i L u d o w e j uwypuklił jako nową funkcję zabytków ich w p ływ na rozwój historycznej świadomości społeczeństw a. Przypom niawszy stan w iedzy przed rozpoczęciem w ielkich prac zespołowych, w skazał na dokonanie się ogrom nego skoku w badaniach, których w yniki rozszerzyły horyzonty polskiej w iedzy historycznej. Wyrażając przeko­ nanie, że uzyskane osiągnięcia zostały um ożliwione d zięki zespołow ości prac oraz poparciu w ładz i całego społeczeństw a, podkreślił doniosły w pływ obchodów Tysiąclecia na rozwój badań nad początkami państwa polskiego. Kom pleksowość ba­ dań pozw ala pokusić się o rekonstrukcję procesu form owania się państw owości pol­ skiej, ujaw niając jego złożoność oraz prostując m ylne wyobrażenia i hipotezy. Po zobrazow aniu przebiegu ,procesów poprzedzających ostateczne powstanie pań­ stwa, scharakteryzow ał postęp w iedzy w stosunku do poszczególnych etapów pro­ cesu kształtow ania się zaczątków organizacji państw ow ej, osiągnięty w w yniku prac badaw czych i w ykopaliskow ych. D okonawszy przeglądu odkryć poczynio­ nych w X X -leciu Polski Ludow ej, zw rócił uwagę na ak tyw ny udział zabytków w kształtow aniu w spółczesności, a w yraziw szy pogląd, że najnowsze odkrycia um ożliw iły napisanie na nowo pierwszych kart naszej historii oraz zrozumienie początków państwa i narodu polskiego, zakończył w ysunięciem postulatów ba­ dawczych na najbliższą przyszłość.

Prof. dr Z d z i s ł a w R a j e w s k i , referat noszący tytu ł P rezen ta cja za ­ b y tk ó w T ysiąclecia rozpoczął od przypom nienia tradycji badań nad początkami p aństw ow ości polskiej, sięgających działalności Lelewela. Pojm ując prezentację zabytków rów nież jako stałe pogłębianie św iadom ości historycznej w oparciu o zdobycze m etodologiczne, w skazał na znaczenie obchodów Tysiąclecia dla uczczenia rocznic w szystkich doniosłych w ydarzeń pełnego okresu istnienia pań ­ stw ow ości polskiej (m. in. uroczystości grunwaldzkie, jubileusz 600-lecia U ni­ w ersytetu Jagiellońskiego, X X -lecie Polski Ludowej). W iele uwagi pośw ięcił spo­ sobom upow szechnienia i nadania nowej funkcji społecznej zabytkom archeo­ logicznym , kładąc nacisk na pow stanie m uzeów i w ystaw związanych z roczni­ cami, których obchody w eszły w skład obchodów Tysiąclecia. Po dokonaniu prze­ glądu sposobów upowszechnienia, do których zaliczył: w ystaw y stałe i objazdo­ w e, prezentację w ystaw zapoznających z kulturą polską za granicą, tworzenie rezerw atów archeologicznych, pomniki i upam iętnienie m iejsc historycznych, d zia­ łalność in stytu cji naukowych i badawczych, zjazdy i konferencje naukowe, środ­ ki m asow ego przekazu i akcję popularyzacyjną o coraz szerszym zasięgu oraz działalność w ydaw niczą w zakresie publikacji naukowych i popularnonaukowych, scharakteryzow ał m etody w ystaw iennicze, zwracając uwagę na bogactwo form ekspozycji i w skazał na w zrost liczby zwiedzających, podkreślając rozszerzenie się przekroju społecznego odbiorców kultury. W zakończeniu stwierdził, że ob ­ chody Tysiąclecia, oparte dwoma biegunam i o w czesne średniow iecze i czasy najnowsze oraz stanow iące prezentację społecznego i politycznego rodowodu pań­ stwa, przez ujaw nienie stanu posiadania zabytków pom nożyły 'zasób dóbr k u l­ turalnych, stając się bodźcem dla twórczości dnia dzisiejszego.

Prof. dr K a r o l E s t r e i c h e r w komunikacie pt.: Z a ry s ka m ie n ic y m ie ­ szc za ń sk ie j z X I V w ie k u w m u ra ch C ollegium M aius U n iw e rsy te tu Jagiellońskiego scharakteryzow ał problem atykę konserw atorską renowacji zespołu na tle d zie­ jów budowy, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia ujaw nionych jego naj­ daw niejszych składników.

(4)

Prof. dr J a n P a z d u r w kom unikacie pt. P odsta w o w e osiągnięcia o ch ro n y z a b y tk ó w te c h n ik i w P o lsk ie j R zec zy p o sp o lite j L u d o w e j, rozpatrując w ym ien ione zabytki jako przedm iot ochrony konserwatorskiej, określił je jako zw iązane z tech ­ niką i technologią w ytw arzania oraz transportu i w ym iany, a zarazem stano­ w iące syntezę procesu technologicznego. Przedstaw ił program i m etody ochrony i konserw acji oraz zasady organizacyjne i w ym ien ił najw ażniejsze osiągnięcia, interpretując je jako w kład do obchodów Tysiąclecia.

Podczas obrad sesji popołudniowej, których przew odnictw o objął prof, dr K. Estreicher, zebrani w ysłu ch ali następujących w ypowiedzi:

Prof. J e r z y R e m e r w kom unikacie pt. R a tu sz S ta r o m ie js k i w T o ru n iu — p ro b le m a ty k a ko n serw a to r sk a i m u zea ln a , podkreślając znaczenie obiektu z uw zględnieniem głów nych faz dziejów budowy dla problem atyki konserwacji, rekonstrukcji i adaptacji, p rzedstaw ił ogólne założenia renow acji, połączonej z zabezpieczeniem technicznym , przy w ydobyciu w szelkich w artości historycznych oraz odkryć dokonanych w toku zabiegów konserwatorskich. Przechodząc do pro­ blem ów adaptacyjnych, związanych z rekonstrukcją w nętrz zabytkow ych i od­ krytego ich w ystroju, om ów ił zasady ekspozycji, przewidujące w łączen ie do niej architektury, w yeksponow anej ze w zględu ma szczególną wartość sam ego obiektu.

Prof. dr M a r i a Z n a m i e r c w s k a - P r ü f f e r o w a w kom unikacie pt.: Z zag a d n ień o chrony z a b y tk ó w e tn o g ra fic zn yc h w Polsce L u d o w e j zw róciła u w a­ gę na zm iany zachodzące na w si w w yniku przemian gospodarczo-społecznych. Om ówiwszy straty w ojenne w zabytkach nieruchom ych, ruchom ych i zbiorach, stw ierdziła, że X X -lecie Polski Ludowej było okresem odrodzenia i rozkw itu ochrony zabytków kultury ludow ej, co w yraziło się w rozszerzeniu badań, roz­ w oju daw nych m uzeów i pow staw aniu now ych oraz pomnożeniu kierunków opie­ ki przez tw orzenie skansenów, rezerw atów i parków etnograficznych. Pojm ując rolę zabytków kultury ludowej jako ośw iatow ą, a zarazem czynnik pogłębiania kultury ogólnonarodowej w skazała na znaczenie w ydaw n ictw o problem atyce etnograficznej dla upow szechnienia św iadom ości potrzeby ochrony rozpatrywanych obiektów. P ośw ięciw szy uwagę zm ianie roli przedm iotów kultury ludow ej z roli użytkowej w środowisku w iejsk im na dekoracyjną dla w arstw inteligencji, położyła szczególny nacisk ma potrzebę wzm ożenia ochrony zab ytków n ieru­ chom ych wobec ich zagrożenia zagładą w związku z przebudową wsi. W zakoń­ czeniu dała w yraz przekonaniu, że przy osiągnięciach pozytyw nych należy w przy­ szłości unikać popełnionych błędów i w ysunęła postulaty zm ierzające do ulep­ szenia ochrony i konserw acji obiektów kultury ludowej.

Doc. dr A l f r e d M a j e w s k i w referacie, którego tytu ł brzmiał: O d b u ­ dow a czołow ych za m k ó w P o lsk i p o łu d n io w ej, w spom niaw szy o utracie dawnej funkcji obronnej i funkcji m ieszkalnej w zw iązku ze zm ianą w łasności w nowych warunkach społecznych, om ów ił problem y zabezpieczenia, zagospodarowania i zm iany funkcji rozpatryw anych obiektów oraz znaczenie ich atrakcyjności dla turystyki. Przechodząc do szczegółow ego przeglądu osiągnięć dw udziestolecia, przedstaw ił na przykładach: W awelu, Pieskow ej S kały, Wiśnicza, N iedzicy, Ba­ ranowa, Dębna i Krasiczyna problem atykę konserw acji i adaptacji, przy szcze­ gólnym uwzględnieniu odkryć dokonanych rw okresie X X -lecia i ich w p ły w u na kierunek prac konserw atorskich, zm iany przeznaczenia obiektów oraz ich dosto­ sowania do nowych funkcji, do potrzeb turystyk i i do zw iększającego się ruchu zw iedzających. P ośw ięciw szy uwagę innym obiektom odrestaurowanym lub znaj­ dującym się w toku konserw acji (Łańcut, Będzin, Toszek, Lipowiec), zakoń­ czył w ysunięciem najpilniejszych zadań w zakresie zabezpieczenia, restauracji i rekonstrukcji (Niepołom ice, Sucha, Tęczyn, Ogrodzieniec, Krzyżtopór).

Doc. dr A n d r z e j Ż a k i w kom unikacie pt.: R e lik ty p re ro m a ń sk ie na W a ­ w e lu — n a jśw ie ższe o d kryc ia , ko n serw a cja , ek sp o zy c ja zapoznał zebranych z prze­ biegiem i w ynikam i badań w rejonie tzw . Rabsztyna, które doprowadziły do ujaw ­ nienia m.in. reliktów dom niem anej rotundy, oraz poruszył nasuw ające się w związku z dokonanym i odkryciam i zagadnienia konserwacji i ekspozycji.

Płk. mgr K a z i m i e r z K o n i e c z n y komunikat p.t.: O chrona za b y tk ó w w działalności M u ze u m W o jsk a P olskiego w latach 1945— 1966 rozpoczął od przy­ pomnienia strat w ojennych. Przechodząc d o osiągnięć w okresie X X -lecia om ó­ w ił w ysiłk i podjęte przez M uzeum Wojska Polskiego w celu odzyskania i zabez­ pieczenia zbiorów m ilitariów na Ziem iach Zachodnich i w Polsce centralnej, koleje zgromadzonych obiektów i rozbudowę zbiorów, z uw zględnieniem specy­ fiki rozpatrywanej dziedziny (prace poszukiw aw cze na terenach b itew i działań partyzanckich, poszukiw anie i konserw acja sztandarów z 1939 r.). O siągnięciom w gromadzeniu zbiorów tow arzyszyło w ypracow anie metod konserw acji tkanin

(5)

i m etali oraz zabezpieczenia przed niszczycielskim działaniem św iatła i szkodni­ kami biologicznym i. N ajw ażniejszym w ynikiem dotychczasowej działalności stała się m ożliw ość urządzenia licznych w y sta w i wyposażenia nowo powstających mu­ zeów, upow szechniających znajomość dziejów oręża polskiego.

Prof. B o h d a n M a r c o n i komunikat p.t.: P ro b le m a tyk a ko n serw a cji m a­ larstw a sztalugow ego i rze źb y p o lichrom ow anej poświęcił rozw ojow i metod' do­ kum entacji i konserwacji oraz osiągnięciom , ilustrowanym przykładami ważniej­ szych prac konserwatorskich.

Na zakończenie pierwszego dnia obrad odbyło się w odbudowanym Zamku P rzem ysław a otwarcie w ystaw y „Skarby Kultury Narodowej”, na którą złożyły się eksponaty ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu, uzupełnione obiek­ tam i pochodzącym i z Muzeum Narodowego w Warszawie, Państw ow ych Zbiorów Sztuki na W awelu, Muzeum U niw ersytetu Jagiellońskiego w Krakowie ora'z Bi­ blioteki PA N w Kórniku. Otwarcia w ystaw y dokonał w im ieniu m inistra kultury i sztuki dyr. S. W. Balicki.

W drugim dniu sesję przedpołudniową, której obradom przewodniczyli: dr J. Banach i prof. dr J. Białostocki, w ypełn iły następujące referaty i komunikaty:

Doc. dr W i k t o r Z i ń w referacie pt.: Badania a rc h ite k to n ic zn e w K rakow ie i ich role w dziele odbudow y z a b y tk ó w przedstawił dokonane w zw iązku z robotami na Rynku Głównym, niedawne odkrycia reliktów najwcześniejszej zabudowy, po­ św ięcając uw agę zagadnieniom ich udostępnienia i ekspozycji, z uwzględnieniem koncepcji utworzenia rezerwatu podziemnego, oraz om ów ił w yn ik i najnowszych badań na Salwatorze.

Mgr inż. arch. M i r o s ł a w P r z y ł ę c k i referat p.t.: O dbudow a i k o n se r­ w acja z a b y tk ó w na Z iem ia ch Z achodnich i Północnych, rozpoczął od charaktery­ styki terenu, zawierającej ocenę zniszczeń wojennych, stanu zabytków i problemu zaludnienia, poparta danym i liczbowymi. Stwierdziwszy, że odbudowa nie była rekonstrukcją stanu sprzed 1939 r., podał jej założenia, przew idujące wykorzy­ stanie przydatnych elem en tów i wzbogacenie ich now ym i, z uwzględnieniem specyfiki terenu. Po przedstaw ieniu organizacji i początków działalności w zakresie ochrony i konserw acji zabytków oraz w yszczególnieniu napotykanych trudności, scharakteryzow ał podejm ow ane zabiegi i dotychczasowe osiągnięcia, podkreśla­ jąc ich zw iązek z obchodami Tysiąclecia.

Mgr H e n r y k K o n d z i e l a w komunikacie p.t.: P ro b le m a ty k a odbudow y ośrodka sta ro m iejsk ie g o w P o zn a n iu n aśw ietlił związane z rekonstrukcją i kon­ serwacją zagadnienia: rem ontów i przekwaterowań, uporządkowania parterów i elew acji ulicznych, w łaściw ego zagospodarowania obiektów, podkreślenia prze­ biegu obwarowań przez zazielenienie oraz usunięcia ruchu przelotow ego i uprzy­ w ilejow an ia ruchu pieszego w ośrodku historycznym, określając jako naczelne zadanie w ydobycie cennych w artości zespołu zabytkowego przy poprawie warun­ ków m ieszkaniow ych.

Prof. dr K o n r a d J a ż d ż e w s k i w komunikacie pt.: R z u t oka na w a żn iej­ s zy d o ro b ek n a u k o w o -b a d a w czy i ko n serw a to rsk i m u zea ln ictw a archeologicznego to P R L ., om awiając potencjał m uzealnictw a archeologicznego, podkreślił jako je­ go szczególną cechę aktyw ność naukowo-badawczą i w ydaw niczą. Po zapoznaniu zebranych ze stroną organizacyjną, odbudową strat w ojennych, rolą prowadzo­ nych badań w badaniach ogólnokrajowych i problematyką badawczą, przedstawił w yn ik i prac badaw czych i osiągnięcia, wyrażające się w tw orzeniu rezerwatów oraz zabezpieczeniu i odbudowie licznych obiektów, w skazując na związek badań z konserw acją terenową i muzealną.

Prof. dr K s a w e r y P i w o c k i , zabierając głos stw ierdził, że zanim ukształ­ towała się ostateczna organizacja powojennego konserwatorstwa początki jej za­ w dzięczane były in icjatyw ie i ofiarności jednostek. Pow racając d o początków organizacji opieki nad zabytkam i, naw iązał do roli N aczelnej D yrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków, która skupiła najwartościowszych fachow ców , oraz przy­ pom niał ludzi, zasłużonych dla stworzenia polskiej szkoły konserw atorskiej, przy­ w rócenia historycznego kształtu W arszawy i innych m iast, jak również dla re­ w indykacji zabytków i zainicjowania akcji związanych z obchodami Millenium. P odkreślił znaczenie utworzenia filii muzealnych (Nieborów, W ilanów, Łańcut, Gołuchów), które pozw oliło na uratowanie bezcennych wartości i zasobów dzieł sztuki dla kultury narodowej, oraz zwrócił uwagę na powstanie koncepcji muzeów poświęconych w alce i m ęczeństw u narodu, inicjatywę w ystaw ruchomych i rolę akcji w ydaw niczej. Kończąc w spom niał o dyskusjach nad m etodam i konserwacji w nowej skali, powstałej w warunkach powojennych, oraz o wypracow aniu zasad rekonstrukcji i konserwacji zespołów urbanistycznych i architektonicznych.

(6)

Dr A n d r z e j G r u s z e c k i pierw szą część komunikatu p.t.: P ró b y u sta ­ lenia m e to d y ko n se rw a c ji ru in ; T e re n o w e badania n a u ko w e a rc h ite k to n ic zn o - h isto ry c zn e rozipoczął od naszkioowania historii konserw acji ruin na tle prądów panujących w X IX w. i w okresie m iędzyw ojennym oraz w ykazał, że po prze­ w adze tendencji do odbudowy w pierwszych latach powojennych, ostatnio dokonał się nawrót do konserwacji. O kreśliw szy m iejsce i znaczenie problemu konser­ w acji ruin, zwrócił uwagę na brak jednolitej m etody wobec stosow ania rozm ai­ tych m etod odziedziczonych w Polsce i w skazał na wzór Anglii, uznając za naj­ w łaściw szą adaptację m etody angielskiej, zm odyfikowanej na użytek m iejscow y z uw zględnieniem roli dydaktycznej i potrzeb turystyki. Po dokonaniu przeglądu przykładów zastosow ania wypracow anej metody, om ówił dokumentację pełną i uproszczoną oraz zakres prac, pośw ięcając uwagę zagadnieniu m ateriału, wa­ runkującego specyfikę m iejscow ą. Przechodząc do drugiej części komunikatu, do­ konał rozróżnienia dwóch rodzajów źródeł, za które uznał: przekazy pisane i iko­ nograficzne oraz sam e mury obiektów zabytkowych. W ychodząc z założenia, że badania nad każdą z w ym ienionych kategorii w ym agają odm iennego p rzy­ gotowania zawodowego, w sk azał na w iodącą ze względu na konieczność znajom o­ ści techn iki budowlanej rolę architekta w badaniach sam ego obiektu oraz p oło­ żył nacisk na potrzebę zespołow ości prac przy w spółdziałaniu przedstaw icieli rozm aitych dyscyplin naukowych. Po dokonaniu charakterystyki badań w ykazał, że konserw acja stw arza okazję do badań, dla których w Polsce Ludowej pow stały sprzyjające w arunki, a które prowadzą do odkryć nieznanych obiektów i frag­ m entów . Jako w niosek z przedstaw ionych rozważań w ysun ął postulaty dotyczące: ustalenia m etody badań, zw ołania roboczej konferencji naukowej i powołania doradczego zespołu roboczego, przyjęcia zasady m etodycznych badań jako etapu poprzedzającego sporządzenie dokumentacji konserw atorskiej oraz szkolenia kadry (specjalistów przez dokształcanie architektów na studium podyplom ow ym w P olitechnice W arszawskiej i uzupełnianie w zakresie technicznym w iadom ości archeologów uczestniczących w badaniach ob iek tów architektonicznych.

Prof. A l f o n s D ł u g o s z w kom unikacie pt.: „ W ielickie ż u p y solne — ty sią c le tn i z a b y te k g ó rn ictw a podkreślił znaczenie odkryć i zabytków w ielick ich dla badań nad rozwojem górnictw a polskiego w konfrontacji z w ynikam i badań archiwalnych. Poruszyw szy zagadnienia ekspozycji zbiorów zgromadzonych w w y ­ niku odkryć, przedstaw ił organizację m iejscow ego muzeum jako św iadectw a tw órczego wkładu do rozw oju polskiej m yśli technicznej, zwracając uw agę na ośw iatow ą rolę m uzeum , problem atykę dydaktyczną w ystaw i akcje w ydaw nicze.

Mgr M a c i e j R e j m a n o w s k i kom unikat p t.: P ro b le m a tyk a ko n se rw a ­ to rsk a z a m k ó w w R a d zy n iu i G olubiu p ośw ięcił zagadnieniom odbudowy i adap­ tacji rozpatrywanych obiektów na tle zw ięzłego przedstaw ienia ich historii i dzie­ jów budowy oraz d aw niejszych poczynań konserwatorskich.

Mgr W ł o d z i m i e r z B ł a s z c z y k w kom unikacie pt.: Z agadnienie grodów i z a m k ó w na w y ż y n ie k ra k o w s k o -c zę sto c h o w sk ie j i ich znaczenie d la tu r y s ty k i om ów ił rozm ieszczenie obiektów , ich stan zachow ania, problem atykę ochrony i kon­ serw acji oraz m ożliw ości w ykorzystania dla potrzeb turystyki w zw iązku ze

szczególnym i w artościam i zabytkow ym i i krajobrazowym i. '

Obrady sesji popołudniowej, których przewodniczącym był A. Duda-Dziewierz, rozpoczął przedstaw iciel W ydziału K ultury КС PZPR, prof. A n t o n i Ł y ż w a ń- s k i w ypow iedzią, w której apelow ał do czynników zainteresowanych ochroną zabytków o zwrócenie baczniejszej uw agi na potrzebę otoczenia należytą opieką zabytków zanikającego budownictw a drew nianego oraz m iejsc w alk i i m ęczeń­ stwa narodu polskiego.

Doc. dr K a z i m i e r z M a l i n o w s k i referat pt.: G łów ne k ie r u n k i ro zw o ­ jo w e o ch ro n y dóbr k u ltu r y w Polsce L u d o w e j rozpoczął od określenia roli so­ cjalizm u i podstawowych założeń ideologicznych, do których zaliczył: przekonanie o p raw idłow ości procesów rozw ojow ych, równorzędność w potraktow aniu zagad­ nień bytow ych i dziedziny św iadom ości, postaw ę hum anistyczną, w yznaczającą dobro człow ieka jako cel w szelk iego działania, oraz szerokie w łączenie przeszło­ ści d o programu działania kulturalnego. W ychodząc z w ym ienionych założeń, przedstaw ił jako przesłanki, na których oparto działalność w zakresie ochrony dóbr kultury:

1. przyjęcie zasady planow ego działania i stworzenie zwartej struktury orga­ nizacyjnej służby m uzealnej i konserwatorskiej,

2. ak tyw izację działalności oraz rozszerzenie zakresu i zasięgu działania, 3. oparcie działalności na podstaw ach naukowych,

(7)

N astępnie rozpatrzył, w ynikające z każdego z przedstaw ionych punktów, kierunki działania w poszczególnych dziedzinach, poświęcając uw agę dotychcza­ sowym osiągnięciom . Stw ierdziw szy, że nie na w szystkich odcinkach uzyskano zadow alające wyniki, w ym ien ił nasuwające się zadania, kończąc w yrażeniem przekonania o ich w ykonalności ze względu na zgodność z generalną linią roz­ w ojową, przychylność w ład z i opinii publicznej oraz istn ien ie licznej i należycie przygotowanej kadry, zdiolnej podołać oczekującym ją obowiązkom.

Dr J e r z y B a n a c h w kom unikacie pt.: G aleria w S u k ie n n ic a c h u w a g i o d zie­ jach p ie rw sz e j sie d zib y M u ze u m N arodow ego w K ra k o w ie podał zarys dziejów bu­ dowy gm achu i historii m uzeum na tle rozwoju m iasta i przem ian zabudowy śród- rynkowej z uw zględnieniem w ydarzeń historycznych, zw iązanych z Rynkiem, oraz zaznajom ił zebranych z powojenną działalnością m uzeum , p ośw ięcając uwa­ gę pom nożeniu zbiorów, ich konserwacji, nowem u w yposażeniu pom ieszczeń i za­ gadnieniu frekw encji zwiedzających.

Mgr inż. arch. F e l i k s K a n c l e r z komunikat pt.: S p o łe czn a o pieka nad z a b y tk a m i w Polsce pośw ięcił naśw ietleniu głów nych kierunków społecznej op ie­ ki nad zabytkam i, roli społecznych opiekunów zabytków, pow iązania z turystyką oraz znaczenia opieki społecznej w zakresie w ychow aw czym i jej w spółdziałania z terenow ą służbą konserwatorską.

Doc. dr B o h d a n K o s t r z e w s k i w kom unikacie pt. E k sp o zy c ja z a b y t­ kó w archeologicznych „Ы situ " na p rzy k ła d zie r e ze rw a tu archeologicznego w Gie- czu; A d a p ta c ja pałacu G ó rkó w dla M u zeu m A rcheologicznego w P o zn a n iu zapo­ znał zebranych z problem atyką konserwacji i ekspozycji odkrytych reliktów archi­ tektonicznych i znalezisk w warunkach terenow ych oraz adaptacji odbudow yw a­ nego obiektu zabytkowego na użytek muzealny.

Mgr W ł a d y s ł a w F i l i p o w i ak w kom unikacie pt.: P o czą tki p o lity k i i gospodarki m o rsk ie j w okresie p ie rw szych P iastów zajął się politycznym i go­ spodarczym rozwojem Ziem Północnych w e w czesnym okresie państw ow ości pol­ skiej na tle historii stosunków z Polską i w św ietle w yn ik ów badań terenow ych oraz problem em ich udostępnienia drogą ekspozycji m uzealnej.

Dyr. m gr M i e c z y s ł a w P t a ś n i k w końcowym referacie p t.: M u zea ln ic­ tw o i słu żb a k o n serw a to rsk a w obchodach T ysiąclecia P a ń stw a P olskiego podsu­ m ował w yn ik i obrad, zwracając uwagę na osiągnięcia X X -lecia w dziedzinie m uzeologii i konserw atorstwa, ze szczególnym uwzględnieniem w yników badań archeologicznych i architektonicznych oraz ich znaczenia dla pogłębienia znajo­ mości najw cześniejszego okresu kształtowania się państw owości polskiej. Do osiągnięć X X -lecia zaliczył ożywienie zainteresowania historią P olsk i w w yniku działalności badawczej, w ydaw niczej i w ystaw ienniczej, w której problematyce znalazły odbicie w ęzłow e zagadnienia obchodów Tysiąclecia, łącząc przeszłość z teraźniejszością. Kładąc nacisk na znaczenie stosunku Państw a Ludowego do rozwoju opieki nad zabytkami, dał wyraz przekonaniu, że nadanie im nowej funkcji społecznej pozwoli nie tylk o udostępnić je teraźniejszem u pokoleniu, ale rów nież zachować dla przyszłości. Zamykając obrady, zakończył wyrażeniem wdzięczności gospodarzom i organizatorom, autorom referatów i kom unikatów oraz w szystk im , którzy w nieśli wkład w dzieło ochrony dóbr kultury.

Na (zakończenie drugiego dnia obrad odbyło się w salach Prezydium MRN spotkanie z Przewodniczącym Prezydium RN m. Poznania.

Trzeciego dnia uczestnicy sym pozjum m ieli m ożność zwiedzania m iasta i je ­ go zabytków oraz m uzeów poznańskich.

Sym pozjum „Renesans zabytków Tysiąclecia w Polsce L udow ej” stało się okazją do dokonania w szechstronnego przeglądu dorobku X X -lecia w dziedzinie m uzealnictw a i konserwatorstwa, a zarazem podsum owania dotychczasow ych osiągnięć, ich krytycznej oceny i w ysunięcia p ostu latów na przyszłość. We w szyst­ kich w ypow iedziach przew ijały się zagadnienia: zw iązku osiągnięć ostatnich lat z obchodam i Tysiąclecia, znaczenia stosunku Państwa Ludowego do ochrony dóbr kultury oraz w agi ich szerokiego udostępnienia w służbie społeczeństw a dla kształtowania jego św iadom ości historycznej i socjalistycznej kultury narodu.

Poprzestając na zwięzłym przedstawieniu najistotniejszych założeń poszczegól­ nych w ypow iedzi, należy nadm ienić, że m ateriały sym pozjum , referaty i kom unikaty, ogłoszone zastaną w specjalnym w ydaw nictw ie M uzeum Narodowego w Poznaniu.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Bertrand russell, education and the social order, routledge Classics, London and new York 2010,

He had positioned himself in the social world of the Southern United States for a month as a man with black skin and merely by this change in skin color, he had acquired a

Rozwój techniki wymyka się spod kontroli i sprawia, że człowiek przez swoją wolność sprzeciwia się swej onto- logicznej naturze, a techniczne postępy mogą doprowadzić do zmiany

Bernard Häring zauważa, że stworzenie człowieka na obraz i podobień- stwo Boże wyraża się również poprzez jego udział w  jasności poznania Bożego, czyli we wszelkim

Zatem w badanych szkołach, częste wzmocnienia negatywne nakręcają spiralę form obronnych, które szczególnie dają się zauważyć u uczniów z niskim poziomem

Autor zajął się przyczynami i analizą zachowań dzieci określanych przez rodziców i nauczycieli jako trudne.. Zdefiniował pojecie

272 Fundamentals and Applications of the Finite-Element Method in Analyzing Structural and Nonstructural Marine Problems. by Donald Liu and Yung-Kuang Chen 293 Analysis of

3. Odbicie poglądów ekonomicznych okresu dominacji niew olniczych stosunków produkcji stanow ią m. Autor zaznacza wprawdzie, że elem enty ustroju rodowego odgrywają