Scenariusz zajęć
Data : 24.04.2020 r.
Grupa wiekowa: 5-6-latki „Motylki”
Temat: Co się zmieniło?
Cele ogólne:
-rozwijanie myślenia
-kształtowanie koncentracji, uwagi, -rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
-wie jaki przedmiot został zabrany, dołożony, podmieniony, -wie, co nie pasuje do pozostałych przedmiotów,
-skupia uwagę na wykonaniu zadania,
-aktywnie bierze udział w ćwiczeniach gimnastycznych.
Metody:
-słowna, zadaniowo-czynnościowa, oglądowa.
Formy:
-indywidualna
Środki dydaktyczne: różne przedmioty np. misie, ubranka dla lalek, owoce, warzywa, sztućce, talerze, kubeczki, ubrania, ręcznik, butelka, kocyk, pilot itp., pudełko, gazeta, karta pracy.
Przebieg zajęć:
1.Rodzic przygotowuje sobie pudełko do którego wkłada kilka przedmiotów (np. łyżkę, ręcznik, butelkę, kocyk, pilot itp.).Prosimy dziecko aby przyniosło nam 5 różnych
przedmiotów ze swojego otoczenia. Siadamy wspólnie na dywanie- rodzic z zamkniętym pudełkiem (aby dziecko nie widziało co jest w środku), dziecko z rzeczami, które sobie wybrało.
2. Co dołożyłem? Co zabrałem?
Rodzic prosi dziecko aby rozłożyło przed sobą rzeczy, które przyniosło i aby dobrze im się przyjrzało i zapamiętało co się wśród nich znajduje.
Następnie prosi aby dziecko zamknęło oczy (lub odwróciło się) i w tym czasie dokłada jedną rzecz z pudełka. Zadaniem dziecka jest zgadnąć co rodzic dołożył. Powtarzamy to zadanie kilka razy.
Później zmieniamy zadanie i z rzeczy, które leżą na dywanie zabieramy jedną rzecz (oczywiście powtarzamy zasadę, że dziecko ma zamknięte oczy). Tym razem zadaniem dziecka jest zgadnąć co zniknęło.
Ostatnim etapem zabawy jest podmienienie rzeczy z dywanu na rzecz z pudełka. Dziecko zamyka oczy. Zadaniem rodzica jest podmienić jedną rzecz leżącą na dywanie na jedną rzecz z pudełka. To zadanie jest trudniejsze, ponieważ dziecko musi zapamiętać co zniknęło z dywanu i jeszcze odnaleźć rzecz, którą rodzic dołożył.
3. Co tu nie pasuje?
Przygotowujemy sobie np. zestaw sztućców lub talerzy, misie (jakieś zabawki), kilka ubranek lalek lub dziecka, owoce lub warzywa itp.
Kładziemy przed dzieckiem np. kilka sztućców i misia. Pytamy dziecko: Co tu nie pasuje?
Następnie kładziemy np. ubranka lalek i kubeczek. Pytamy i tym razem: Co tu nie pasuje?
Zadanie powtarzamy łącząc kilka różnych zestawów.
4. Propozycja karty „Co tu nie pasuje?”
A B 3 C D E
F G Z T e R
5 1 S 6 9 4
5. Ćwiczenia gimnastyczne:
Rodzic daje dziecku gazetę.
-Dziecko biega i potrząsa gazetą trzymaną oburącz w górze. Rodzic uderza w dłonie i mówi:
Burza, dziecko zatrzymuje się i – przyjmując dowolną pozycję – chroni się przed zmoknięciem, wykorzystując gazetę.
-Dziecko staje w rozkroku, trzymając oburącz złożoną gazetę – w skłonie w przód
wymachuje gazetą w tył i w przód. Po kilku ruchach prostuje się i potrząsa gazetą w górze.
-Dziecko wykonuje klęk podparty, dłonie ma na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz przy zgiętych w łokciach rękach opada tułowiem w przód, dotyka gazety brodą i powraca do pozycji wyjściowej.
- W leżeniu przodem – dziecko unosi gazetę trzymaną za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane w bok), dmucha na gazetę i wprowadza ją w ruch.
-Dziecko kładzie gazetę na podłodze, zwija ją po przekątnej w rulonik i przeskakuje przez nią bokiem z jednej strony na drugą, od jednego końca do drugiego.
Piątek 24.04.20r. popołudnie.
1. Doświadczenie – do dwóch doniczek wsyp ziemi i przykryj nią: w pierwszej coś plastikowego, w drugiej np. ogryzek po jabłku. Zostaw to na kilka tygodni, a potem sprawdź co się z nimi stało. Ciekawe do jakich dojdziesz wniosków.
2. Prace plastyczne wykonane techniką frotażu.
Przygotowujemy kartki z różnymi fakturami mogą służyć do rozwijania zmysłu dotyku mogą też być świetnym materiałem do dalszej pracy plastycznej zwanej techniką frotażu. Pamiętacie z dzieciństwa rysowanie po pieniążkach włożonych pod kartkę papieru? To właśnie jest frotaż! Całe to bogactwo materiałów do odbijania pochodzi oczywiście z recyklingu.
Materiały i przybory: różnorodne materiały /firanka, płótno, wycięte kształty z tektury, tekturka falista, piórko, suszone rośliny, dzianina, plecionka, fragment papierowego obrusu, folia bąbelkowa, wzorki wycięte ozdobnymi nożyczkami,
drobne elementy wycięte dziurkaczem ozdobnym, resztki tapet o wyraźnej strukturze itp./klej, nożyczki, kredki .
Z opakowań po produktach spożywczych wycinamy tekturki stanowiące podstawę do naklejania materiałów .
Na każdej tekturce przyklejamy wybrany materiał- musi on być o wyraźnej
strukturze, tak by dało się przez niego kalkować. Możemy również wyciąć dowolny kształt i nakleić żeby powstały dowolne obrazki.
Kiedy mamy już gotowe faktury, bierzemy się do zabawy. Możemy zwyczajnie bawić się w dotykanie, nazywanie, szukanie podobnych i najbardziej odmiennych faktur.
Możemy też każdą fakturę przekalkować przykładając kartkę i rysując po niej kolorową kredką. Trzeba to naprawdę solidnie robić, aby wzór był wyraźny. Takie kalkowanie ma więc dodatkowy atut, jakim jest wzmacnianie mięśni ręki.
AD
Drodzy Rodzice
Wysyłam kolejny scenariusz. Poniżej podaje link z różnymi pomysłami na stworzenie własnego instrumentu
Pozdrawiam
https://ekodziecko.com/category/instrumenty
