• Nie Znaleziono Wyników

Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2023

Share "Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Krakowska Akademia

im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Karta przedmiotu

obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2015/2016 WydziałPsychologii i Nauk Humanistycznych

Kierunek studiów: Psychologia Profil: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Niestacjonarne Kod kierunku: Psych

Stopień studiów: Magisterskie, jednolite

Specjalności: Psychologia kliniczna z neuropsychologią Psychologia kliniczno-sądowa

Psychologia edukacyjna i wychowawcza

1 Przedmiot

Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży Kod przedmiotu WPINH PsychAJednolite magisterskieN C17 15/16

Kategoria przedmiotu Przedmioty specjalnościowe

Liczba punktów ECTS 7

Język wykładowy polski

2 Forma zajęć, liczba godzin w planie studiów

Semestr W C K S L I Ew Ec

6 20 20 0 0 0 0 0 0

Legenda: W — WykładC — Ćwiczenia/językiK — KonwersatoriumS — SeminariumL — Laboratorium, WarsztatyI — Inne, PraktykiEw — E-Learning W Ramach Wykładu Ec — E-Learning W Ramach Ćwiczeń

(2)

Cel 1 Przedstawienie specyfiki psychologii klinicznej dzieci i młodzieży na tle psychologii klinicznej człowieka do- rosłego, a także zadań zawodowych psychologa klinicysty funkcjonującego w obszarze wychowania i edukacji oraz terapii i neurorehabilitacji.

Cel 2 Prezentacja spektrum problemów klinicznych wynikających z zaburzonego rozwoju psychoruchowego i psy- chospołecznego oraz zaburzeń zdrowia psychicznego wśród dzieci i młodzieży.

4 Wymagania wstępne

1 Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży wymaga wcześniejszego zaliczenia następujących przedmiotów; psy- chologii rozwoju człowieka cz.1. i 2.(semestr 3.i4.II r.); neuropsychologii (semestr 4. II r.)

5 Modułowe efekty kształcenia

MW1 Student ma orientacje w spektrum problemów klinicznych wieku dziecięcego i okresu dorastania.

MU2 Student umie sformułować podstawowy zakres zadań diagnostycznych i pomocowych adekwatnie do określo- nego problemu wychowawczo-klinicznego.

MU3 Student ma zdolność do samodzielnego poszukiwania i pogłębiania wiedzy z zakresu psychopatologii rozwojo- wej,neuropsychologii klinicznej dzieci i młodzieży, psychologii wychowawczo-klinicznej oraz zaburzeń zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

MK4 Student uzyskał sprawność w prezentowaniu i dyskutowaniu o objawach, przyczynach i patogenezie zaburzeń klinicznych w okresie dzieciństwa i dorastania w powiązaniu ze zdolnością wskazania kierunku adekwatnej pomocy psychologicznej w określonych warunkach środowiskowych.

6 Treści programowe

Wykład

Lp Tematyka zajęć Liczba godzin

Opis szczegółowy bloków tematycznych W1

Specyfika psychologii klinicznej dzieci i młodzieży na tle psychologii klinicznej człowieka dorosłego.Model zawodowy psychologa klinicznego,ze szczególnym

uwzględnieniem psychologa klinicznego jako terapeuty i nauczyciela.

1 W2 Przyczyny i patomechanizm zaburzeń rozwojowych u dzieci i młodzieży.

Rozumienie dziecka jako osoby. 2

W3

Przegląd problemów klinicznych z uwzględnieniem ich specyficzności w odniesieniu do okresu życia. Zmiany w rozumieniu istoty zaburzeń

klinicznych u dzieci i młodzieży i ich rokowaniu.

3

W4

Podstawy poznawania diagnostycznego w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Psychologia kliniczna a współczesne klasyfikacje zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa :

DC: 0 - 3R oraz oraz DSM-V i ICD10. Swobodne techniki diagnostyczne w procesie diagnozy psychologicznej dzieci i młodzieży.

2

W5

Pierwszy kontakt kliniczny. Obserwacja, wywiad i analiza wytworów jako źródło informacji diagnostycznej i pierwszych hipotez klinicznych ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji socjalno-wychowawczej w rodzinie oraz

ryzyka zaniedbania i przemocy domowej.Wprowadzenie do diagnozy funkcjonalnej.

2

W6 Pomoc psychologiczna. Doradztwo, terapia i profilaktyka. Problem

pseudoterapii w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży 2

W7

Wprowadzenie do szczegółowych zagadnień klinicznych.Schorzenia układu nerwowego u dzieci i młodzieży-standardy postępowania diagnostyczno- terapeutycznego. Wczesnodziecięce, uogólniające się z wiekiem zaburzenia rozwoju. Spektrum autyzmu: autyzm, zespól Aspergera, SPD, Inne uogólniające

się z wiekiem zaburzenia rozwoju.

2

(3)

Wykład

Lp Tematyka zajęć Liczba godzin

Opis szczegółowy bloków tematycznych W8

Problemy wychowawczo-kliniczne wieku przedszkolnego. Problemy emocjonalne i zaburzenia lekowe na tle relacji rodzinnych i zdarzeń życiowych. Separacyjne

zaburzenie więzi, patologiczne przezywanie straty i żałoby. Trudności przystosowawcze w przedszkolu.

2

W9

Problemy wieku szkolnego. Zaburzenia dynamiki procesów nerwowych.

Nadpobudliwość psychoruchowa i inne czynniki leżące u podłoża ADHD, a trudności wychowawcze. Problemy diagnozy różnicowej ADHD. Postępowanie

korekcyjne i terapeutyczne. Wsparcie dla rodziny i szkoły.

2

W10

Problemy rozwojowe w okresie dorastania. Zaburzenia w zachowaniu (zaburzenia postępowania). Agresja i przestępczość wśród dzieci i młodzieży.

Zaburzenia nastroju. Objawy depresyjnopodobne. Tło i przyczyny środowiskowe.

2

Razem 20

Ćwiczenia/języki

Lp Tematyka zajęć Liczba godzin

Opis szczegółowy bloków tematycznych C1

Neurorozwojowe czynniki ryzyka zaburzeń klinicznych oraz zaburzeń zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa i młodości - upośledzenie umysłowe.

Objawy, przyczyny, diagnoza i kompleksowa rehabilitacja.

3

C2

Neurorozwojowe czynniki ryzyka zaburzeń klinicznych w okresie dzieciństwa - afazja/dysfazja rozwojowa oraz proste opóźnienie rozwoju mowy Obraz

kliniczny. Klasyfikacje. Przyczyny, diagnoza i terapia psychologiczno- logopedyczna.

3

C3

Neurorozwojowe czynniki ryzyka zaburzeń wychowawczo-klinicznych w okresie dzieciństwa - specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu. Neuropsychologiczna

organizacja czytania i pisania. Różne koncepcje patomechanizmu dysleksji rozwojowej. Związek dysleksji z zaburzeniami emocjonalnymi.

2

C4

Neurorozwojowe czynniki ryzyka zaburzeń wychowawczo-klinicznych - specyficzne trudności w uczeniu się matematyki. Definicja i kryteria diagnostyczne. Neuropsychologia dyskalkulii rozwojowej. Błędy diagnostyczne.

1

C5

Psychospołeczne aspekty wczesnej interwencji i neurorehabilitacji dzieci ze schorzeniami układu nerwowego (dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym,z opóźnieniami rozwoju psychoruchowego,z chorobami skórno- nerwowymi, nerwowomięśniowymi i neuroinfekcjami). Psychospołeczne aspekty

terapii neuropsychologicznej dzieci z następstwami urazów czaszkowo- mózgowych.

3

C6

Specyficzne problemy wieku przedszkolnego i szkolnego - enuresis, encopresis, mutyzm wybiórczy, zaburzenia psychosomatyczne, zaburzenia lękowe, odmowa

chodzenia do szkoły, zespoły tików.

2

C7

Specyficzne intrapsychiczne zaburzenia zdrowia psychicznego okresu dorastania.

Zaburzenia lękowe i zaburzenia nastroju. Depresja u dzieci i młodzieży, samobójstwa wśród nastolatków. Zaburzenia odżywiania się.

2

C8

Eksterioryzujące się problemy okresu dorastania. Zaburzenia zachowania (postępowania), porzucanie szkoły, ryzykowne zachowania seksualne i ciąże nieletnich. Agresja nastolatków a przemoc i przestępczość nieletnich.

2

C9

Psychospołeczne aspekty pomocy psychologicznej. Przegląd metod, technik i sposobów zapobiegania,wczesnej interwencji i psychoterapii w problemach rozwoju psychoruchowego, psychospołecznego oraz zaburzeniach zdrowia

psychicznego dzieci i młodzieży.

2

Razem 20

(4)

7 Metody dydaktyczne

M16. Wykłady

M9. Praca z podręcznikiem M5. Dyskusja

M7. Konsultacje

M10. Prezentacje multimedialne

8 Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności

Średnia liczba godzin na zrealizowanie

aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:

Godziny wynikające z planu studiów 40

Konsultacje przedmiotowe 0

Egzaminy i zaliczenia w sesji 0

Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym:

Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej literatury 75

Opracowanie wyników 15

Przygotowanie raportu, projektu, prezentacji, dyskusji 20

Przygotowanie do egzaminu 25

Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z

całego nakładu pracy studenta 175

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 7

9 Metody oceny

Ocena podsumowująca P7. Test jednokrotnego wyboru P11. Aktywność na zajęciach

P4. Kolokwium

Warunki zaliczenia przedmiotu

1 Zaliczenie na ocenę z ćwiczeń obejmuje: obecność na zajęciach, aktywność w formie prezentacji problemu, analizy przypadków, zadawanych pytań i dyskusji oraz oceny ze sprawdzianów cząstkowych i kolokwium podsumowujacego. Zaliczenie z ćwiczeń jest konieczne, by przystapić do egzaminu końcowego.

2 Ocena ostateczna może być podniesiona o pół stopnia za wszystkie obecności na wykładach.

Kryteria oceny

Na ocenę 3 od 50 do 59% punktów z testu Na ocenę 3.5 od 60 do 69% punktów z testu Na ocenę 4 od 70 do 79% punktów z testu Na ocenę 4.5 od 80 do 89% punktów z testu Na ocenę 5 od 90% i więcej punktów z testu

(5)

10 Macierz realizacji przedmiotu

Modułowe efekty kształcenia dla

przedmiotu

Odniesienie do efektów kierunkowych

Treści programowe Metody

dydaktyczne Sposoby oceny

MW1 K_W11, K_W12,

K_W17, K_W18

W1, W2, W3, W7, W8, W9, W10, C1, C3, C4, C6, C7, C8

M16, M9, M5,

M7, M10 P7, P11, P4

MU1

K_U02, K_U03, K_U04, K_U06, K_U12, K_U07

W4, W5, W6, C5, C9 M16, M9, M5,

M7, M10 P11, P4

MU2

K_U01, K_U03, K_U04, K_U11,

K_U12

C1, C2, C3, C4, C5, C6, C7, C8, C9

M9, M5, M7,

M10 P11, P4

MK1

K_K01, K_K04, K_K05, K_K07, K_K08, K_K10

C1, C2, C3, C4, C5, C6, C7, C8, C9

M9, M5, M7,

M10 P11, P4

11 Wykaz literatury

Literatura podstawowa:

[1] McWhirter, J.J., McWhirter, B.T., McWhirter, A. M., McWhirter E.H., — Zagrożona młodzież, Warszawa, 2001, PARPA [lub późniejsze wydanie]

[2] Goodman R. Scott A., — Psychiatria dzieci i młodzieży, Wrocław, 2003, Urban& Partner

[3] Bogdanowicz M. — Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa, 1991, WSiP [lub późniejsze wydanie]

[4] Cummings J.L.,Mega M.S. — Neuropsychiatria, Wrocław, 2005, Urban& Partner [fragmenty]

Literatura uzupełniająca:

[1] Orwid M. Pietruszewski K. — Psychiatria dzieci i młodzieży, Kraków, 1996, CM UJ [lub późniejsze wydanie]

[2] Frydrychowicz A., Koźniewska E., Sobolewska M., Zwierzyńska E. — Testy psychoogiczne i pedago- giczne w poradnictwie. przewodnik metodyczny, Warszawa, 2004, CMPP-P [lub późniejsze wydanie]

Publikacje/prace zbiorowe:

[1] Neuropsychologia kliniczna dziecka — Borkowska A.R., Domańska Ł. (red.) , Warszawa, 2006 [całość]

[2] Psychologia wychowawcza stosowana. — Gaś Z. (red.) , Lublin, 1995

[3] Metody diagnozy w psychologi klinicznej dziecka i rodziny — Święcicka M. (red.) , Warszawa, 2011 [4] Psychologia kliniczna — Sęk H. (red.) , Warszawa, 2013 [fragmenty]

[5] Standardy postępowania diagnostyczno- terapeutycznego w schorzeniach układu nerwowego u dzieci i młodzieży

— Steinborn B. (red.) , Lublin, 2013 [całość]

12 Informacje o nauczycielach akademickich

Oboba odpowiedzialna za kartę

dr Maria Borczykowska-Rzepka (kontakt: bormaj@poczta.fm)

(6)

Oboby prowadzące przedmiot

dr Maria Borczykowska-Rzepka (kontakt: bormaj@poczta.fm)

Cytaty

Powiązane dokumenty

C- Parentification in family subsystems: contexts of lost childhood 3 46... C- Siblings and siblings relationships

Badania mówią, że karmienie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia dziecka odgrywa znaczącą rolę w ochronie przed nadmiernym przyrostem masy ciała i jest uważane za

• DA (Disconnectivity Anxiety) czyli lęk przed odłączeniem się od sieci, pojawia się wtedy, gdy osoba uzależniona od internetu znajduje się w sytuacji braku dostępu do

Boją się przyznać, że taka przemoc się dzieje, w konsekwencji pojawia się poczucie bezsilności i.. bezradności, które się pogłębia - tłumaczy

„Środowiskowe Centrum Zdrowia Psychicznego dla dzieci i młodzieży Warszawa Wola” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu

Według definicji Eline Snel – holenderskiej terapeutki, autorki światowego best- sellera Uważność i spokój żabki oraz twórczyni treningu uważności Metodą Eline Snel „Uwaga,

Nazwa czynnika realizowanego przez samorząd i podległe jednostki Niski budżet na zlecanie działań organizacji na rzecz dzieci i rodzin. Utrudniony dostęp dzieci i rodzin do

problemach, zadawać pytania bez obaw, że zostanie się uznanym ignorantem czy też przyznawać się do błędów bez strachu, że inni określą cię mianem