• Nie Znaleziono Wyników

Matematyka dla Wydziału Geologii, semestr 2., 2019/2020 ćwiczenia 15. dla chętnych – rozwiązania

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Matematyka dla Wydziału Geologii, semestr 2., 2019/2020 ćwiczenia 15. dla chętnych – rozwiązania"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Matematyka dla Wydziału Geologii, semestr 2., 2019/2020 ćwiczenia 15. dla chętnych – rozwiązania

29 maja 2020

Rzeczy chyba proste

1. Policz limx→3xx22−8x+15−5x+6.

x2− 5x + 6

x2− 8x + 15= (x− 3)(x − 2) (x − 3)(x − 5) =x− 2

x− 5xÐÐÐ→→ 3 −1 2 .

2. Zbadaj ciągłość funkcji f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x(1x− ⌊1x⌋) , x ≠ 0

0, x= 0 .

Ponieważ funkcja⌊x1⌋ jest ciągła dla 1x∉ Z, czyli dla x ∈ R ∖ {1z∶ z ∈ Z ∖ {0}}. Dla tych punktów w takim razie również funkcja f jest ciągła.

W punkcie x = 0 jest również ciągła, bowiem, jeśli xn → 0, to xn ⋅ (x1n− ⌊x1n⌋) jest iloczynem ciągu zbieżnego do zera i ciągu ograniczonego, a więc zbiega do zera. Zatem limx→0f(x) = 0 = f(0).

W pozostałych punktach ta funkcja nie jest ciągła. Niech x0 = z1, z ∈ Z ∖ {0}. Wtedy limx→x+0f(x) = limx→x+

0x(x1− ⌊1x⌋) = limx→x+0x(1x− (z + 1)) = limx→x+0x⋅ 1 = 1z, ale limx→x

0f(x) = limx→x0x(1x− ⌊1x⌋) = limx→x

0x(x1− z) = limx→x0x⋅ 0 = 0 ≠z1, a zatem funkcja nie ma granicy w tych punktach, więc nie może być w nich ciągła.

3. Korzystając z twierdzenia o pochodnej funkcji złożonej, oblicz pochodne funkcji:

a) g(x) = cos35x,

g(x) = (cos 5x)3 cos25x= −5 sin 5x ⋅ 3 cos25x= −15 sin 5x cos25x b) h(x) =

ln x2.

h(x) = 2x 1 x2 ⋅1

2

√1

ln x2 = 1 x

ln x2. 4. Znajdź przedziały monotoniczności i ekstrema lokalne następujących funkcji:

f(x) = x3 1− x2,

Mamy: f(x) = 3x2(1−x(1−x22)+x)23⋅2x = (1−x3x2−x2)42 = (3−x)((1−x23+x)x)2 2. A zatem ta pochodna się zeruje dla x= −√ 3, 0 oraz√

3 i to są kandydaci na ekstrema. Poza tym−1, 1 są poza dziedziną (to asymptoty pionowe funkcji f ). Mamy:

ˆ dla x∈ (−∞, −

3), f(x) < 0, a zatem f maleje,

ˆ dla x∈ (−√

3,−1), f(x) > 0, a zatem f rośnie,

ˆ dla x∈ (−1, 0), f(x) > 0, a zatem f rośnie,

ˆ dla x∈ (0, 1), f(x) > 0, a zatem f rośnie,

ˆ dla x∈ (1,

3), f(x) > 0, a zatem f rośnie,

1

(2)

ˆ dla x∈ (√

3,∞), f(x) < 0, a zatem f maleje.

Czyli−√

3 to lokalne minimum, a√

3 to lokalne maksimum. W 0 funkcja nie ma ekstremum.

5. Oblicz korzystając z reguły de l’Hospitala

x→∞lim ex x3.

Ponieważ limx→∞ex= ∞ oraz limx→∞x3= ∞, możemy zastosować regułę de l’Hospitala:

x→∞lim ex

x3 = limx→∞ ex 3x2,

Ponieważ limx→∞ex= ∞ oraz limx→∞3x2= ∞, możemy zastosować ponownie regułę de l’Hospitala:

x→∞lim ex

3x2 = limx→∞ ex 6x,

Ponieważ limx→∞ex= ∞ oraz limx→∞6x= ∞, możemy zastosować ponownie regułę de l’Hospitala:

x→∞lim ex

6x= limx→∞ex 6 = ∞.

6. Zbadaj na jakich przedziałach funkcja

g(x) =x3− 4x + 2 x jest wypukła lub wklęsła. Znajdź punkty przegięcia.

g(x) = 2xx32−2, a zatem g′′(x) = 2xx33+4, a zatem na przedziałach (−√3

2, 0) oraz (0, ∞) g jest wypukła, zaś na przedziale(−∞,3

2) jest wklęsła. Punkt przegięcia to −√3 2.

7. Znajdź pochodne cząstkowe funkcji:

a) f(x, y) = xy,

∂f

∂x = yxy−1.

∂f

∂y = xyln x.

b) f(x, y, z) = xey+ yez+ zex.

∂f

∂x = ey+ zex.

∂f

∂y = xey+ ez.

∂f

∂z = yez+ ex. 8. Sprawdź, czy funkcja x(t) =

t2+ Dt, gdzie D jest dowolną stałą, jest rozwiązaniem równania x =

1

2(xt+xt).

x= 22t+Dt2+Dt. Natomiast:

1 2(x

t + t x) = 1

2 x2+ t2

xt = t2+ Dt + t2 2t

t2+ Dt = 2t+ D 2√

t2+ Dt, czyli się zgadza!

2

(3)

Rzeczy chyba średnie

1. Rozstrzygnij, czy szereg

n=1

n n+ 1 jest zbieżny.

Ten szereg nie jest zbieżny, bowiem limn→∞ n

n+1= 1 ≠ 0.

2. Porównując z szeregiem harmonicznym, zbadaj zbieżność szeregu

n=1

1

nn. Ponieważ n1

nn1, to gdyby ten szereg był zbieżny, to na mocy kryterium porównawczego, szereg harmo- niczny byłby zbieżny. A nie jest, więc badany szereg też nie może być zbieżny.

3. Zbadaj zbieżność szeregu

n=1

1 n2⋅ en, korzystając z kryterium Cauchy’ego.

Zauważmy, że ten szereg jest zbieżny. Rzeczywiście z kryterium Cauchy’ego, bo mamy: √n 1

n2en = e(n1 n)2

1 e< 1.

4. Oblicz średnią wartość funkcji exsin y dy dx, na prostokącie D[0, 1] × [0, π],

Dexsin y dy dx= ∫01

π 0

exsin y dy dx= ∫01−excos yπ0dx= ∫012exdx= 2ex10= 2e − 2.

Aby dostać średnią wartość, trzeba to podzielić przez pole całego prostokąta, czyli π i dostajemy(2e−2)/π.

Rzeczy chyba trudniejsze

1. Oblicz całkę nieskierowaną po krzywej S zadanej jako y(t) = t2, x(t) = t na przedziale t ∈ [0, 2] funkcji f(t) = t.

Sf ds= ∫02t

4t2+ 1 dt =1 8 ∫

17 1

u du= 1

12u3/2171 =

√173− 1 12 , gdzie u= 4t2+ 1, du/dt = 8t, u(0) = 1, u(2) = 17.

2. Oblicz całkę krzywoliniową skierowaną

Oxy dx+ y dy po okręgu O: x2+ y2= 1:

a) zamieniając ją na całkę oznaczoną,

Parametryzacja tego okręgu to x= cos t, y = sin t.

Oxy dx+ y dy = ∫0((cos t sin t)(− sin t) + sin t cos t) dt.

Mamy

∫ ((cos t sin t)(− sin t) + sin t cos t) dt = ∫ (−u2+ u) du = −u3/3 + u2/2 + C = −sin3t

3 +sin2t 2 + C.

dla u= sin t. Zatem

Oxy dx+ y dy = ∫0((cos t sin t)(− sin t) + sin t cos t) dt = (−sin3t

3 +sin2t

2 ) ∣0 = 0.

3

(4)

b) stosując Tw. Greena.

Mamy

∂(xy)

∂y = x oraz

∂(y)

∂x = 0, zatem

Oxy dx+ y dy = ∬K(0 − x)dx dy = − ∫−11

1−x2

1−x2

x dy dx= − ∫−11xy1−x1−x22= ∫−112x

1− x2= 0, bo to funkcja nieparzysta całkowana po przedziale symetrycznym względem zera.

4

Cytaty