Jeszcze jeden list Naruszewicza
Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce
literatury polskiej 58/4, 507-508
И.
VI А Т К К I A Ł V
1
N O T A T К I
JESZC ZE JED EN LIST NA RUSZEW ICZA
OpracowałJERZY STARNAWSKI
N aruszewicz obok Krasickiego, Trem beckiego i Karpińskiego jest jednym z czterech poetów doby stanisław ow skiej, których listy są już w głównym zrębie zebrane i w ydane, a należy przy tym podkreślić, że w szystkie w ym ienione bloki listów opracowano z w ielką starannością. Tom Korespondencji Adama N arusze wicza liczy 627 stronic, stanow i w ynik gruntownego przetrząśnięcia bibliotek p ol skich, a cz k o lw iek . . . kw erendy pozapolskie przeprowadzono m oże niezupełnie wyczerpująco. Jeden nie opublikowany list N aruszewicza, pisany w r. 1796, znalazł się m ianow icie w Archiw um Literackim na Strachowie w Pradze czeskiej. W k a talogu (kartkowym, nie drukowanym) Archiwum zanotowano ów list: „Narusze wicz N e z n â n é m uprzechow ywany jest pod sygn. 4 а В 10.
Nazwiska adresata w sposób zupełnie pew ny w skazać się nie da; wiadomo tylko, że był nim książę. O prow eniencji listu, o tym, jak on dotarł do zbiorów praskich, nic konkretnego pow iedzieć nie można. Habent sua fata epistolae.. %
Jaśn ie O św iecony Mci Xżę D obrodzieju!
S ta ra się o pozyskanie łaski i w zględów W Xcia D [obrodziej]a JP . J ó
zef M adaliński, ażebyś m u raczy ł puścić a re n d ą w ioski jak ie w kordonie
cesarskim lub gdzie by się podobało sytuow ane. Znam ja tego obyw atela,
sieradzkiego co do k rw i i fam ilii, a brzeskiego co do p o s e s y i o d la t
blisko sześciu i m ogę m u dać św iadectw o, że to jest vir in quo dolus
non est. Złączony k rw ią z X ięciem B iskupem krakow skim , p rzy ja cie
lem W XM 2, a ze m n ą cnotliw ym , spokojnym i nie in tereso w an y m są
1 Józef M a d a l i ń s k i z N iedzielska w Sieradzkiem; był w r. 1764 elektorem z ziemi w ieluńskiej, w 1766 łow czym , 1768 podczaszym w ieluńskim , 1770 wojskim kowalskim . W ątpliwe jednak, czy chodzi o niego. Raczej może o syna Michała M adalińskiego — Józefa, którego m łodość przypadła na koniec w. XVIII; o jego życiu brak bliższych danych (zob. S. U r u s k i , Rodzina. T. 10. W arszawa 1913, s. 101—102).2 Biskupem krakowskim i ostatnim , tytularnym już tylko, księciem siew ier skim był od r. 1790 F. P. Turski (1729—1800), przedtem (od 1769) biskup łucki, bezpośredni poprzednik Naruszewicza na tej stolicy; zwolennik reform Sejm u Czteroletniego i propagator K onstytucji 3 maja. Wzmianka o przyjaźni biskupa
508 J E R Z Y S T A R N A W S K I
siedztw em , rz e te ln y w przyrzeczeniach, sku teczn y w d o trz y m an iu , spo
d ziew am się, że znajdzie łaskę WXM, a razem i sobie d a powód do
w dzięczności i m nie do ośw iadczenia, żem je st z w ysokim szacunkiem ,
a fek tem i pow ażaniem Ja śn ie Ośw ieconego W XM D z serca życzliw ym
i najm ilszy m sługą.
A d a m N aruszewicz, В Ł i В 3
Z Janow a, 1796, 17 Martii
krakowskiego z adresatem listu pozw ala wysunąć nieśm iałą hipotezę, iż list pisany był do A. K. Czartoryskiego, k sięcia generała ziem podolskich, który w r. 1780 popierał kandydaturę Naruszew icza do koadiutorii łuckiej przy Turskim i po średniczył w przeprowadzeniu planu (zob. Korespondencja Adama Naruszewicza. 1762—1796. Z papierów po L. B e r n a c k i m uzupełnił, opracował i w ydał J. P l a t t . Pod redakcją T. M i k u l s k i e g o . W rocław 1959, s. 156— 158).
3 N aruszew icz używ ał tytułu „biskup łucki i brzeski”, od r. 17.98 w szedł w życie tytuł „biskup łucki i żytom iersk i”.