• Nie Znaleziono Wyników

Zbiory zmiennych zgodnych z pomiarami i ich wybrane własności

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Zbiory zmiennych zgodnych z pomiarami i ich wybrane własności"

Copied!
22
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 1993

Seria: AUTOMATYKA z. 108 Nr kol. 1150

Konrad WOJCIECHOWSKI

ZBIORY ZMIENNYCH ZGODNYCH Z POMIARAMI I ICH WYBRANE WLASNOSCI

Streszczenie. W pracy dla dyskretnego modelu dynamicznego i niepew­

ności ograniczonej określono jawnie lub za pomocą układu równań Pfaffa zbiór realizacji zmiennych niepewnych zgodnych z danymi pomiarami. Różniczkowa postać zbioru zmiennych zgodnych z pomiarami pozwala na podanie warunków przy których rodzina takich zbiorów jest niezależna od praw sterowania 1 ich gradientów.

SETS CONSISTENT WITH MEASUREMENTS AND THEIR CHOSEN PROPERTIES

Summary. In the paper the set of realizations for uncertain voriables consistent with measurement data for discrete dynamical model and bounded uncertainty is defined. The differential from of the set of variables consistent with measurements enables to find conditions which guarantee that the family of sets generated by this from is in­

dependent of the control strategies and their gradients. It has been proved that one of the conditions of the independence is the nested information structure.

MHOXECTBA TIEPEMEHHblX COOTBETCTByiOliiHX H3MEPEHHSM H HX H3BPAHHbE CBOftCTBA

Pe3Eiie

B pa6oTe n n x «HcicpeTHoñ nHHaMHwectcoft Monenn h orpaHHMeHHofi HeonpeneneHHOCTH onpeneneHO, s b h o Hrw c noMoinbO CHcreMM yp'aBHeHHft 114>a4>a, MHOxecTBO peanH3auHH KeonpeneneHHMX

nepeneHHWX cooTBSTCTiynnHX HOMepHTenbHMM naHHMM.

H«WepeHUHanLHM(t bkh mhoxéctb a nepe«eHHHX cootbétctb yxjutux

•OHepHTenbHMM naHHw« no3BonaeT onpenenxTb ycnosHsi npH KOTopux ceneftcTBO raKHX MHOxecTB He 3bbhcht ot 3axohob ynpasneHHs H xx r p a n H e H T O B.

(2)

170 K. W ojciechow ski

1. Wprowadzenie

Wyniki uzyskane w teorii sterowania i dotyczące problemu syntezy praw sterowania w warunkach niepewności dotyczą głównie problemu liniowo- kwadratowego (LQ) przy niepewności 6 modelu losowym.

W sformułowaniu klasycznego liniowo-kwadratowego problemu sterowania stochastycznie optymalnego zakłada się, źe warunek początkowy x , oraz addytywne zakłócenia w^, są dla k=l,...,N wzajemnie niezależnymi zmiennymi losowymi i dodatkowo wartość średnia w^ wynosi zero dla k=l N. Przyjmuje się również, że dopuszczalne prawa sterowania posiadają strukturę informacyjną typu "nested". Przy powyższych założeniach optymalne prawo sterowania w chwili k jest liniową funkcją oceny wektora stanu wyznaczonej na podstawie informacji pomiarowej dostępnej w chwili k.

W ogólniejszych wersjach problemu LQ [1,25-28], dopuszcza się dowolne charakterystyki probabilistyczne zmiennych losowych x , w , v , k=l,...,N

1 k k

uzyskując prawo sterowania w postaci liniowej funkcji oceny wektora stanu uzupełnionej o składnik związany z predykcją zakłóceń w równaniu stanu.

Podobnie jak problem syntezy praw sterowania, również definicja struktury informacyjnej [11-15] oraz kontrprzykład Witsenhausena [29,19]

gdzie dodatkowo zakłada się rozkłady normalne podawane są w kontekście losowego modelu niepewności. Sugeruje to, źe model ten stanowi istotny element problemu i wpływa jakościowo na jego rozwiązanie.

Model niepewności ograniczonej jest intuicyjnie bardziej naturalny.

W przypadku skalarnym oznacza on, że możliwe realizacje zmiennej niepewnej o takim właśnie modelu niepewności należą do danego zbioru. Struktura tego zbioru może być dowolna.

Pierwsze próby wykorzystania tego modelu można znaleźć w pracach [22], dotyczących teorii sterowania. Stosuje się w nich określenia

"unknown but bounded errors", "bounded noise", "set of possible states". W

(3)

Zbiory z m ie n n y c h z g o d n y c h . 171

pracach [2-4] również z zakresu teorii sterowania wprowadzono nazwę

"set-membership description of uncertainty".

W pracach [3,4] wprowadzono pojęcie zbioru zmiennych zgodnych z pomia­

rami Jako odpowiednik statystyki generowanej przez dany ciąg pomiarów [24]

Zbiory zmiennych zgodnych wykorzystywano również w [7] dla sformułowania 1 wykazania separowalności w pewnym zadaniu sterowania minimaxowego przy ograniczeniach stanu.

Celem pracy jest określenie warunków niezależności rodziny zbiorów zmiennych zgodnych z pomiarami od praw sterowania i ich gradientów i poka­

zanie, że klasyczne warunki określające strukturę informacyjną typu nested są warunkami wystarczającymi dla takiego problemu. Niezależność rodziny zbiorów zmiennych zgodnych z pomiarami od praw sterowania i ich gradientów jest w tym przypadku odpowiednikiem niezależności rodziny o— ciał generowa­

nych przez pomiary od wyboru praw sterowania [28],

W modelu niepewności ograniczonej przyjętym w pracy dany w odpowiednio wymiarowej przestrzeni rzeczywistej, ograniczony zbiór 1 określa łącznie Bożliwe wartości zmiennych niepewnych. W przypadkach szczególnych (zbiory elipsoidalne, wielościenne) zbiór T może być parametryzowany.

W p. 2 przedstawiono wybrane pojęcia pomocnicze. Ze względu na ograni­

czoną objętość pracy ograniczono się do problemu renumeracji pozwalającej ca jednolite traktowanie tzw. modeli ID i MD, oraz przedstawiono stosowane dalej postacie modeli bezpośrednich.

W p.3 przedstawiono definicje zbioru zmiennych zgodnych z pomiarami oraz rodziny takich zbiorów wyrażone w postaci różniczkowej.

Punkt 4 zawiera podstawowe wyniki pracy w postaci tw i erdzeń 1-3

dających warunki p r z y których formy różniczkowe określające rodziny

zbiorów zmiennych z pomiarami są niezależne od praw .sterowania i ich gradie-

lów. Wymienione warunki można traktować jako nowe konstruktywne de fi ni c je

klasycznej (nieklasycznej) struktury informacyjnej.

Podsumowanie całości pracy zawiera punkt 5.

(4)

172 K. Wojciechowski

2. Zagadnienia pomocnicze

Niech 0 ={1,2,...} będzie zbiorem liczb naturalnych zaś DM=Bx.. ,x!

iloczynem kartezjańskim M egzemplarzy zbioru 0.

M M H

1 2 3

Skończenie elementowe zbiory IH^cD , IH^cO , ^zcl1 > nazywamy odpowiednio horyzontami zmiennych niepewnych, sterowań i pomiarów. Ich elementami są ciągi i =(i .... i ), i =(i ,...i ), i =(i ,...i ).

^ s i i M 2 i H 3 i u -

1 2 3

Dla celów pracy wyróżniamy dodatkowo podzbiory D clH , D cH oraz rodzinę zbiorów D oznaczoną przez

Na zbiorach £Ht, , iH___ określone są funkcje (ciągi) rozpatrywane w pracy. Podstawowymi są:

Zmienne niepewne t:W — >Rq

t Sterowanie U: 1H — >R"

u Pomiary z: IH — >RP

Z

Zauważmy, źe ogólnie funkcja (ciąg) f:W-»Rn określona na skończenie elementowym zbiorze IHcfl może być przedstawiona w postaci wektora blokowego w którym n-wymiarowe składowe blokowe odpowiadają wartościom funkcji (ciągu) dla kole'jnych (według ustalonego porządku) argumentów wybieranych ze zbioru W.

Odpowiednio do powyższej uwagi dalej stosuje się zapisy

f wektor blokowy, którego elementami są wartości funkcji f dla argumentów ze zbioru IDdH, przy ustalonym porządku w zbiorze D, fD wektor blokowy, którego elementami są wartości funkcji f dla

i 2

argumentów ze zbioru D \D gdzie z założenia (D , 0 clH, oraz

1 2 1 2

II^cD^ Porządek w zbiorze jest ustalony.

(5)

.Zbiory zm ie n n y ch zg o d n y c h . 173

W szczególnym przypadku gdy M=1 stosuje się równoważne zapisy f* =(f;_____f')

1 k

fkxl=(f' f ' ) ,k>l

1+1 k

Wielowymiarowy argument dyskretny w powiązaniu z wektorową postacią funkcji (ciągów) t, u, z, opisuje przejrzyście realne problemy sterowania oraz podejmowania decyzji. Przykładowo w dwupoziomowym problemie decyzyjnym wygodnie jest "numerować" poszczególne decyzje parami liczb z których pierwsza oznacza numer poziomu decyzyjnego druga zaś dyskretną chwilę czasu. Decyzja przyprządkowana określonej powyżej parze liczb może być vektorem m-wymi arowym.

U rozważaniach teoretycznych a szczególnie zapisach operowanie wielowymiarowym argumentem dyskretnym w powiązaniu z wektorową strukturą funkcji nie jest wygodne. Z tego względu wprowadzamy procedurę renumeracji dotyczącą zarówno wielowymiarowego argumentu lub łącznie wielowymiarowego argumentu i funkcji wektorowych.

Niech f:H— >Rn będzie daną funkcją określoną na skończenie elementowym zbiorze IHcOH zaś v: {1,. .., n)xH— >9 będzie danym odwzorowaniem renumeracji

Oznaczmy

w((l n}x!H)={l.... N}=IH re

»(i, CJ, j ))=k e (1 N)

1 n

Funkcja f ^ ;!H^— » R otrzymana w wyniku renumeracji o k r e ś lo n a jest

f,= f

k I. CJ, J >

1 n

«dzie keil N>, ie{l n>, ( j j )««.

1 n

W dalszej części pracy nie będziemy rozróżniać h o ry zo n t ó w i funkcji

Pierwotnych od tych które zostały otrzymane w w yniku renumeracji.

Dyskretny model dynamiczny zapisany w postaci bez po ś re dn ie j ma formę

(6)

174 K. Wojciechowski

gdzie kelH

t =(t : ieD cH , t eRq)

d i tk t i

tk

u =(u : ieD ciH , u eR")

D i uk u I

uk z eRp

k

Ten sam model po renumeracji wektorowego argumentu i funkcji wektorowych może być zapisany w postaci

z =h (t ,u ) (2)

k k D D

tk tk gdzie

keH ={1, ...N }

z 3

t =(t : ieD clH ={ 1.... N > , teR)

D 1 tk t 1 1

tk

u =(u : ieD clH ={1,... ,N >, u eR)

o 1 uk u 2 1

uk z eRk

W pracy stosuje się również uproszczone zapisy bezpośredniego modelu dynamicznego w postaci

z =h (t, u) (3)

k k gdzie

keH ={1,.. .N }

I 3

t=t =(t : ieH ={1,...,N }, t eR)

H 1 t ’ 1 ’ 1

t

u=u =Cu : ielH ={i N }, u eR)

H i u 2 1

u Z €R

k

h (t,u) jest funkcją stałą względem zmiennych t , u równą

k H \D H \D

t tk u uk h (t ,u ):

k D D

tk uk

Modele bezpośrednie (1), (2) (3) nazywamy wymuszonymi, odpowiadające im modele swobodne otrzymujemy podstawiając u =0.

uk

(7)

Zbiory z m ie n n y ch z g o d n y ch . 175

3. Zbiory zmiennych zgodnych z pomiarami

Niech IH ={1 N >, H=(1,...,N }, W ={1 N }, będą horyzontami

t l u 2 z 3

odpowiednio zmiennych niepewnych sterowań i pomiarów zaś D^, dowolnymi podzbiorami zbiorów IH , IH , IH , które w przypadku ogólnym są

t u z

wynikiem renumeracji problemu pierwotnego (patrz p.2).

Niech B=(ii i }fflH , r<Nt będzie danym zbiorem. Układ z =h (t,u)

i i

z ( =h (t,u)

zapisywać będziemy w postaci uproszczonej

zo=h(t,u) (4)

gdzie h(t,u) jest funkcją wektorową o składowych h , J=l,...,r.

‘j

Definicja 1. Niech dla B=(i ,...i }£IH , r<N będzie określona funkcja

--- 1 r z 1

zD=h(t,g(t))=z(t),

1) zbiór P=z(TT) nazywamy zbiorem pomiarów zgodnych ze zbiorem informacyjnym T,

ii) zbiór C|z d=z 1(zq ) nazywamy zbiorem zmiennych zgodnych z pomiarami z^, lii)zbiór 11 ZD=In(C |zq) nazywamy zbiorem zmiennych zgodnych z pomiarami i zbiorem informacyjnym T,

iv) zbiór _C|B={C|zd: znePD> nazywamy rodziną zbiorów zmiennych zgodnych z poałarami których numery należą do zbioru ID.

Zauważmy, źe zbiór C|z d zależy zarówno od tego które pomiary (określa to zbiór ID) występują w z^ jak również od tego jakie są wartości liczbowe tych pomiarów. Rodzina zbiorów C|ID zależy jedynie od zbioru ID określającego maery pomiarów występujących w z^.

Dokonując następującej segmentacji wektora t, t' =(t' ,t' ]

' 1X1^ lxr IX (^-r)

scżemy układ równań (4) przedstawić w postaci

(8)

176 K. W ojciechowski

Ten sam układ rozwikłany wzglądem grupy zmiennych zawartych w wektorze t ma postać

t = e (t , z )

i 2 D (5)

która jawnie określa elementy zbioru C|zd- Traktując z q jako ustalony para­

metr i wybierając dowolnie t^ określamy tj (jeśli istnieje) według zależności (5). Para (t ,t ) stanowi element zbioru Clz .

1 2 1 D

Warunkiem istnienia postaci (5) w otoczeniu punktu (t , t ) takiego,

10 20

źe z =h(t ,t ,g(t ,t )) jest by macierz pochodnych cząstkowych

D 10 20 10 20

dh /dl = i

3h / a t ,

1 11 , dh / a t

1 lr

dh / a t dh / a t

r 11 r lr

była w punkcie (t , t ) nieosobliwa.

r 1 0 20

Obliczając różniczkę zupełną zmiennych zq odpowiednio do modelu (4) otrzymujemy

dzD=(3h/3t + (3h/3g)(3g/3t))dt (6)

gdzie

r 3 h / 3 t

1 1 . . . . 3 h / 3 t

1 r a h / a t ,.

1 r+1 .., a h / a t 1 N

3 h / 3 t = h t ( t , g ( t ) ) = * 1

=

3 h / 3 t

L r 1 . . . . 3 h / a t

r r a h / a t ,.

r r+1 . . , a h / a t r N

1

= [ H t (t)| H a (t)) (7)

r 3 h / 3 g , i t 3 h / 3 g = h ( t , g ( t ) ) =

<3

2 = F ( t ) (8)

3 h / 3 g , .... 3 h / 3 g H

2

' 3gt / 3 t i ,... , a g / a t 1

1 r • agi / a t ^ . . . . , a g / a t 1

* 1 K

dg/at = g t ( t ) = i i =

. a y « ... ••.3gH > 3 t r |

2 | m2> 3 U “ -. . a g / a t

N J

2 1

=[G ( t )! G Ct))

1 2 (9)

(9)

Zbiory z m ie n n y ch z g o d n y c h . 177

Ponieważ dla ustalonego pomiaru zd dzo=0 to układ równań Pfaffa określający rodziną .(* |tD ma postać

( 3 h / a t + ( a h / a g ) O g / a t ) ) d t = o d o )

Wykorzystując wprowadzoną segmentacją wektora t oraz oznaczenia odpowiednich macierzy pochodnych cząstkowych możemy rozpatrywany układ przedstawić w postaci

H (t)dt + H (t)dt + F(t)G (t)dt + F(t)G (t)dt =0

1 1 Z 2 1 1 2 2

(Ht(t) + F(t)Gj(t ))dtŁ+ (H2(t) + F(t)G2(t))dt2=0 (11) Zakładając dodatkowo nieosobliwość dla każdego teT macierzy H^tJ+FttJG (t) lożemy przekształcić układ (11) do postaci

dtt+ R(t)dtz=0 (12)

gdzie

R(t)=(H(t). + F(t)Gi(t))'1(H2(t) + F(t)G2(t))=[r (t)]

i=l r , j=l N4-r

lub do nastąpującego równoważnego układu równań różniczkowych cząstkowych

3tli/at2j=_rijCt)> i= 1> - " - r ■

J =1

... (13)

Jeżeli układ (12) Jest w pełni całkowalny to przez każdy punkt

^1 02o^ przechodzi dokładnie jedna rozmaitość całkowa f^-r wymiarowa.

Związek pomiądzy ustalonym pomiarem z a punktem (t ,t ) wynika z

D 10 20

zależności

Inaczej każdemu z^eP^ odpowiada dokładnie jeden element rodziny 0|lD.

Rozpatrując przypadki szczególne b ądziemy odróżniać swobodny model

układu od modelu wymuszonego. Powodem takiego podejścia jest, że jak okaże slę dalej układy równań Pfaffa określające rodziny zbiorów zmiennych zgodnych z pomiarami mogą być dla tych modeli identyczne p rz y pewnych

dodatkowych założeniach.

Przypadek

1

Swobodny liniowy model bezpośredni ma przy uwzględnieniu założeń z P-2 postać

(10)

178 K. Wojciechowski

z =H t (14)

OD

lub po dokonaniu segmentacji wektora t i macierzy H postać

z =H t + H t (15)

oD 1 1 - 2 2

Przypominając, że wektory z , t są r wymiarowe i zakładając nieosobliwość

oD 1

macierzy H][ możemy układ (15) rozwiązać ze wzglądu na ^ otrzymując

t =-H-1H t -H_1z (16)

1 J 2 2 1 oD

Widzimy, źe w rozpatrywanym przypadku zbiór G \zoB stanowi N -r wymiarowa podprzestrzeń N wymiarowej przestrzeni rzeczywistej. Przykładowo dla 1^=3 i r=l zbiór C|zoD jest płaszczyzną zaś dla r=2 i tej samej wartości N(

reprezentuje go prosta. Uzmiennlając parametr z ^ otrzymujemy rodziną fl|D.

W pierwszym przypadku (11^=3, r=l) Jej elementami są wzajemnie równoległe płaszczyzny w drugim (Ni=3, r=2) wzajemnie równoległe proste.

Przyrównując do zera różniczką dz wyznaczoną na podstawie modelu oD

(15) otrzymujemy formą różniczkową określającą rodziną ftlz .

^ oD

dt + H _1H dt =0 (17)

ł 1 2

Określenie elementu tej rodziny tj zbioru Clz wymaga dodatkowo 1 oD

warunku o postaci (t ). Związek tego warunku z wartością wynika bezpośrednio z zależności zoD=^ 1t10+H2t20- ^ szczególności można przyjąć t =0 i wyznaczyć t =H-1z .

20 J J 10 i OD

Przypadek 2

Swobodny nieliniowy model bezpośredni ma postać

z =h (t) (18)

oD o

Zakładając jak w przypadku ogólnym wymiarowość dim z = r i odpowiednio do oD

tego dokonując segmentacji wektora t'=[t',t'] gdzie dim t =r, dim t ^ - r a nastąpnle rozwikłując układ (18) wzglądem zmiennych t otrzymujemy zależność

t =e (t ,z ) (19)

1 o 2 oD określającą zbiór Clz

1 oD

Forma różniczkowa określająca rodziną (*|B ma postać

(8h /3t)dt=0 (20)

(11)

Zbiory zm ien n y ch z g o d n y c h . 179

gdzie

r ah /at ,

ol 1 ... ah /at ;

ol r • ah /at ,.

ol r+1 .., ah /at ol N ah /0t=h ( t ) =

o ot

1 = ah / a t ,

L or 1 . . . d h / a t !

or r ' ah / a t , .

or r+1 . . , ah / a t

or N

1 [H ( t)! H

ol o2( t ) i (21)

Uwzględniając podział wektora t na wektory t , t^ odpowiednio o wymiarach r oraz N -r i wynikający stąd podział macierzy dh /dl możemy zapisać formę

1 O

różniczkową (20) w postaci H (t)dt + H (t)dt =0

ol 1 o2 2 (2 2)

Przy dodatkowym założeniu nleosobliwości macierzy H (t) dla każdego ¡te¥

Ol forna ta przyjmuje postać

dt + H ‘(t) H (t)dt =0

1 ol o2 2 (23)

Układ równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych rzędu pierwszego równoważny formie różniczkowej (23) ma postać

atu /at2j=_roij(t)* i=1 r ■ j=1 Nr r S^żle rolJ(t) są elementami macierzy

R (t)=H_1 (t ) H (t)

o ol o2

Wybrane własności r o d z i n y £|D

fefinicją 2. Mówimy, że rodzina (51E) jest niezależna od funkcji felF gdzie F jest zbiorem d op u szczalnych funkcji jeżeli określający ją układ równań

Pfaffa jest niezależny od funkcji f. Jeżeli

!) f=g, mówimy o niezależności od praw sterowania,

li) f=3g/at, mówimy o niezależności od gradientów praw sterowania.

Odpowiednio do po w yższej definicji możemy wyróżnić te szczególne

Patacie układu Pfaffa (10) które odpowiadają niezależności rodziny £ |D od rfaw sterowania lub ich gradientów.

Jeżeli układ (10) ma postać (h Xt)+h (t)g (t) )dt=0

1 g °t

10 określona nim rodzina (*|ID jest niezależna o d praw sterowania

(12)

180 K. W ojciechowski

g' (t)=[g (t),. . .,gN (t)].

2

Jeżeli układ (10) ma postać (ht(t,g(t))dt=0

to określona nim rodzina 0|ID jest niezależna od gradientów praw sterowania

g t(t)=

dg /at ag / a t b l 1 ’ ° 1 N

ag / a t ag / a t

°N 1 °N N

2 2 1

Jeżeli układ (10) ma postać ht(t)dt=0

to określona nim rodzina (JjE jest niezależna zarówno od praw sterowania jak i ich gradientów.

Wynik podstawowy dla rozważań tego punktu zawiera następujące Twierdzenie 1. Jeżeli dla każdego dz , teł, ueU zachodzi

e HM) M (t,u)dz =0

2 H\D

gdzie

h (t,u)u (z ) = [M (t, u) iłl (t, u)]

u z H 1 2

ah / a u = h (t,u)=

ah /au ah / a u

1 1 I N

2

ah / a u ah / a u

r 1 r N

f a u

i / a z , i . . , a u

i / a z :

r • au / a z , . 1 r+l . . , a u

i / a z N3

a uN/ a z ,

i . . , au / a z !

r au / d z , .

N r+1 . ., a u N/ a z

N J 3u/3z=u (z )=

z H

2 2 . 2

to rodzina @|ID określona jest układem równań Pfaffa postaci ht(t,g(t))dt=0

Dowód. Wymuszony model bezpośredni ma postać

(13)

Zbiory z m ie n n y c h z g o d n y c h . 181

Przypominając, źe u=u(z ), u=g(t) są równoważnymi prawami sterowania możemy H

wyznaczyć różniczką zupełną dz^. Mamy dz =h (t,g(t))dt+h (t,u)u (z )dz

d t u z H H

Dokonując renumeracji kolumn macierzy u__ możemy drugi ze składników prawej strony powyższego wyrażenia zapisać w postaci

h (t, u)u (z )

u z H

dz_

dz

gdzie dzD jest wektorem różniczek pomiarów których numery należą do zbioru D podobnie d z ^ jest wektorem różniczek pomiarów których numery należą do zbioru W\B. Odpowiednie macierze pochodnych cząstkowych mają postacie

h (t,u) =

u2(zH) =

3 h / 3u ,.

i i ..,3h /3u 1 N

2

3h /3u , .

r 1 ..,3h /3u r N

Z

3u / 3 z ,

i i .. , 3u /3z

1 r 3u

1

3u /3z- ,

N 1 .., 3u /3z

N r 3u

N

. , 3u /dz

1 N

, 3u /3z

N N

Z 3

= [ U (z„ ) ! U 2 Cz„)J

Przedstawiając iloczyn macierzy h^Ct,uJu^Cz^ w postaci

h (t,u)u (z ) = [M (t,u):M (t,u)]

u z h i z

sożemy drugi ze składników w układzie (10) przedstawić w postaci

IM (t,u) |M (t.u)]

0 dz

=M (t,u)dz

2 H\D

trunkiem tożsamościowego zerowania się tego składnika jest zerowanie się dla każdego dz , teł, ueJJ wektora r wymiarowego M (t,u)dz

H\D 2 H\D

Sierdzenie 2 . Jeżeli struktura informacyjna jest typu nested to M (t,u)=0 2

Łatwo sprawdzić, źe elementy macierzy M a (t,u) będącej drug i m b l o ki em

iloczynu ma ci er z y h^tt, u i u ^ C z ^ mają następującą postać szczegółową

(14)

182 K. W ojciechowski

M (t,u) = [m ] = [ r (3h/9u ) O u / 9 z )), (24)

2 2kJ Ł k 1 1 J

1 = 1

k=l r, j=r+l N 3

Odpowiednio do definicji struktury informacyjnej nested (zawierająca się) jeżeli pomiary których numery należą do zbioru ID są argumentami prawa sterowania to argumenty praw sterowania wpływających na nie powinny się w nich zawierać.

Powracając do postaci (24) wystarczy rozpatrzeć następujące dwa przypadki i) dh^/Su^O co oznacza, że k-ty pomiar zależy od i-tego sterowania a zatem numery pomiarów stanowiących jego argumenty z definicji struktury nested (zawierającej się) należą do zbioru 0 i du^/ d z =0, jeH\D, ii) 9h /flu =0 co oznacza, że k-ty pomiar nie zależy od i-tego prawa sterowania, zatem argumenty tego prawa sterowania mogą być dowolne.

Wyróżnione powyżej przypadki wyczerpują wszystkie możliwości (przy założeniu struktury nested) stąd zawsze jeden z czynników iloczynów stanowiących elementy macierzy M^Ct.u) równy jest zeru i cała macierz jest macierzą zerową.

Wniosek 1. Jeżeli struktura informacyjna jest typu nested (zawierająca się) a wymuszony model bezpośredni ma postać

z =h(t,u)=h (t)+p(u)

D o

to rodziny Go |D. G | D określone są tym samym układem równań Pfaffa postaci h (t)dt=0

ot

Dowód. Na podstawie Tw.2 układ równań określający rodzinę (*|lD ma postać ht(t,u)dt=0

Uwzględniając założoną szczególną postać funkcji h(t,u) otrzymujemy h (t)dt=0

Ot

(15)

Zbiory zm ie n n y ch z g o d n y c h . 183

Wniosek 2 . Jeżeli struktura Informacyjna jest typu nested (zawierająca się) a wymuszony model bezpośredni jest liniowy względem t i u tj. ma postać

z =Ht+Pu D

to rodziny (3 I ID, <310 określone są tym samym układem równań Pfaffa postaci O

Hdt=0

Dowód. Przypadek szczególny Wniosku 1.

Twierdzenie 3 . Jeżeli

1) wymuszony model bezpośredni ma postać z =h (t)+Pu

D o

gdzie N >r, P=[P ,P ], rank P =r, P jest macierzą rx(N -r) wymiarową,

2 a b a b 2

ii) prawa sterowania są liniowymi funkcjami pomiarów z

u=Kz=[K ,K ] D Z

H\D

gdzie Kj, K2 są macierzami odpowiednio rxr i rx(N3~r) wymiarowymi oraz K =(k ,.. . , k .... k ]

z r+i j n3

k' =(k' ,k' ]

J a j ’ b j J

k',= [k k ]

aj 1J rj

k' =[k ,...,k ]

bj r + 1 ,J N a ,j

gdzie j=r+l,. . ,N3,

HiJelementy macierzy są dowolne a elementy macierzy odpowiednio do Podziałów z p i), ii) spełniają zależność

^ W b j ' J = r + 1 N 3

to rodziny (J |ID, (*|B określone są tym samym układem równań Pfaffa postaci h (t)dt=0

Ot

Macierz Mz (patrz Tw. 1) ma przy założeniach i), ii) postać

W f W » . , ... s ... \ >

za^ Jej J-tą kolumnę m można przedstawić jako

2J

(16)

184 K. Wojciechowski

Z warunku zerowania się macierzy otrzymujemy P k + P k =0, J=r+1 N

a *J b bj J 3

stąd przy założeniu nieosobliwości macierzy P k =(P )_1P k

aj a b bj

Przypominając, źe ) O r w każdej kolumnie macierzy K^, K^-r elementów może być wybranych dowolnie, pozostałe r musi spełniać warunek iii). Pa elementy macierzy Kj nie ma żadnych ograniczeń.

W charakterze komentarza zauważmy, że na podstawie Tw.3. nieklasyczna struktura informacyjna nie zmienia tezy Wniosku 1 (układy równań Pfaffa są takie same dla modelu wymuszonego i modelu swobodnego) jeżeli współczynniki wzmocnień przy tych sterowaniach których numery argumentów nie należą de zbioru D spełniają warunek ii).

Zamieszczone poniżej przykłady ilustrują Tw. 3 jak również niektóre aspekty Tw. 1., 2.

Przykład 1 N dowolne

1 N = 1

2 N = 2

3

r = 1, (N2=r) IH = {1,2), D = {2}

Wymuszony model bezpośredni ma postać

V h 02 Ct)+P 2 lUl

Prawo sterowania jest liniowe z założenia u = u (z ) = k z

t l i ii i Zbiory pomiarów

zo = {z2>

ZHXD= {Z1}

Różniczkowa postać modelu po renuraeracji dz =(3h (t)/3t)dt+p (Su (z )/3z )dz

2 02 21 1 1 1 1

Warunek zerowania się macierzy M przyjmuje postać (patrz Tu. 1, 3)

(17)

Zbiory zm ien n ych z g o d n y c h . 185

PK =p k =0 2 21 11

i ooże być spełniony jedynie dla kn =0, co oznacza, że rodzina zbiorów (J|D nie zależy od pochodnej prawa sterowania u^ tylko wtedy jeżeli jest ono stałe jako funkcja z .

P rz y k ła d 2

N dowolne i

N2= 2 N = 3

3

r = 1. (N > r )

2

H = {1,2,3}, D = {3}

Vy»uszony model bezpośredni ma postać z = h (t)+p u +p u

3 03 31 1 32 2

Prawa sterowania są liniowe z założenia o postaciach

v w =

k n zi

V W = k 22Z2

Zbiory pomiarów

ZD = {Z3}

W {2, - 2a>

Kóźnlczkowa postać modelu po renumeracji w zapisie macierzowym

3u /3z i 1 3 i

du /dz

1 1 3u /3z

1 2 dz

3 dz =(Sh ( t ) / a t ) d t + ( p

3 03 *31 P 3 2 ] dz

1

= 3u /3z :

2 3- 3u /3z

2 1 3u /3z

2 2-* dz

2

0 k

ii 0 dz

3

= O h ( t ) / 3 t ) d t + [ p

o3 31 P 3 2 ] dz

i

0 0 k

22 dz

2

trunek M2=PU2(z)=0 przyjmuje postać

(18)

186 K. Wojciechowski

Rodzina zbiorów 3|0 nie zależy od gradientów liniowych z założenia praw sterowania u^Cz^, u2 ^z2^ jeżeli współczynniki modelu bezpośredniego łącznie ze współczynnikami wzmocnienia k^, k ^ spełniają związek

p k + p k =0 31 U 32 22

Przykład 3 N dowolne

1 N = n

2

N = n+1 3

r = 1, (N2>r dla n>r) IH = <1.... n+1}, D = {n+1}

Wymuszony model bezpośredni ma postać n z nj.1 = h A nl.1 (t)+Pu=h A nil Ct) + J Pl

n+1 o, n+1 o,n+1 U

n+1.1 ł

Prawa sterowania są liniowe z założenia o postaciach u = u (z ) = k z , i=l,...,n

i i l ii l Zbiory pomiarów

z = {z }

D n+1

z = { z Z }

H\D 1 n

Różniczkowa postać modelu po renumeracji w zapisie macierzowym

dz = (3h (t)/3t)dt+ P n+1 o,n+1

3u /3z 1 < n+1

3u /3z n n+1

du /dz 1 1

du /dz

du /dz 1 r

du /dz n n-

dz

dz hniH Uwzględniając przyjętą strukturę informacyjną i założenie o liniowości praw sterowania, warunek M 2=PU2(z)=0 przyjmuje postać

n

[ p k = 0 u n+1,1 11 1 = 1

Zakładając dodatkowo ustalone prawo sterowania kii=k>0, i=l,...,n można rozpatrywany warunek przekształcić do postaci

Y P = 0

^ n+1, i i = i

(19)

Zbiory zm ien n y ch z g o d n y c h . 187

5. Podsumowanie

Wyznaczone w pracy warunki niezależności rodziny zbiorów zmiennych zgodnych z pomiarami od praw sterowania i ich gradientów dają nową konstruktywną definicją i interpretacją pojącia struktury informacyjnej.

Pokazano, że jeżeli struktura informacyjna jest typu nested w znaczeniu klasycznym to spełnione są warunki otrzymane w pracy.

Otrzymane wyniki w szerszej interpretacji oznaczają, że pojącie struktury informacyjnej i jej różne typy’ jak również kontrprzykład kitsenhausena nie muszą być wiązane z losowym modelem niepewności.

LITERATURA

¡1] Akashi H. , Nose K. : On certainty equivalence in stochastic optimal control, Int. J. Control, 21 (1975), pp. 875-863.

12) Bertsekas D. P. : Control of uncertain systems with a set-membership description of the uncertainty, Ph.D. dissertation, Dept. Elec. Eng., MiT, Cambridge, 1971.

13) Bertsekas D. P. , Rhodes I.B. : On the minimax reachability of target sets and target tubes. Automatica, vol.7, 1971 pp.233-247.

ID Bertsekas D. P . : Sufficiently informative functions and the minimax feedback control of uncertain dynamic systems. IEEE Trans. Automatic Control, AC-18(1973), pp. 117-123.

15) Bertsekas D. P. :"Dynamic Programming and Stochastic Control". Academic Press, 1976.

!6) Billingsley P. : "Probability and Measure". John Wiley & Sons, New York- Chichester-Brisbane-Toronto 1979. Tłum. polskie "Prawdopodobieństwo i alara" PWN, Warszawa 1987.

7) Brdyś M. A. , Ulanicki B. : Separation principle in optimizing control of state-constrained dynamical systems under bounded uncertainty. Materiały Problemu RP. 1.02.

(20)

188 K. Wojciechowski

[8] Federer H. :"Geometriczeskaja Tieoria Miery". Nauka, Moskwa, 1987 tłumaczenie z angielskiego.

[9] Flanders H.:"Differential forms with applications to the physical sciences". Academic Press, New York-Londyn 1963. Tłum. polskie "Teoria form różniczkowych", PWN, Warszawa, 1969.

[10] Goetz A., Huskowski T., Krasnodębski R., Pidek-Łopuszańska H., Rochowski M . :"Zewnętrzne formy różniczkowe i pewne ich zastosowania".

WNT, Warszawa, 1965.

[11] Ho Y. C.: Team decision theory and information structures. Proc. IEEE vol.68, (1980), pp.644-654.

[12] Ho Y. C., Kästner M.P., Wong E.: Teams signaling and information theory. IEEE Trans. Automatic Control, AC-23(1978), pp. 305-311.

[13] Ho Y. C. , Chu K. C. : Team decision theory and information structures in optimal control problems-part X. IEEE Trans. Automatic Control, AC-17(1972), pp. 15-22.

[14] Ho Y. C., Hexner G.: Redundancy in team problems. IEEE Trans. Automatic Control, AC-20(1975), pp.439-440.

[15] Ho Y. C., Chang T. S.:Another Look at the nonclassical information structure problem. IEEE Trans. Automatic Control, AC-25(1980), pp. 537-540.

[16] Kamke E. : "Partielle Differentialgleichungen Erster Ordnung fur eine Gesuchte Function". Leipzig 1959.

[17] Kurzhanskii A.B.: "Control and Observation under Conditions of Uncertainty", Nauka, Moskow, 1977.

[18] Kurzhanskii A.B..: Dynamic control system estimation under u n c e r t a i n t y conditions. I, II. Probl. Control & Information Theory, No. 6, 1980, No. 1, 1981.

[19] Mori S. , Chong C. Y. : Numerical solutions to Witsenhausen problem. Pr°c- of- 23rd Conference on Decision and Control, Las Vegas 1984, pp. 828-829.

(21)

Zbiory z m ien n y ch zg o d n y ch . 189

[20] Plet-Lahanier, Walter E.: Practical Implementation of an exact and recursive algorithm for characterizing likelihood sets. Proc. 12th.

IMACS World Congres on Scientific Computation, Paris, 1988.

[21] Sandell N.R. , Jr., Athans M. : Solution of some nonclassical LQG stochastic decision problems. IEEE Trans, on Automatic Control, AC- 19 (1974), pp. 108-116.

[22] Schweppe F. C. : "Układy dynamiczne w warunkach losowych", WNT, Warszawa 1978.

[23] Stratonovich R.L. :On the theory of optimal control: Sufficient coordinates. Automat. Remonte Control (USSR), vol. 23, January 1963.

[24] Striebel C. T. : Sufficient statistics in the optimal control of stochastic systems. J. Math. Anal. Appl., vol.12, 1965 pp. 576-592.

125] Tse E. , Bar-Shalom Y. , Meier L. : Wide-sense adaptiv dual control for nonlinear stochastic systems. IEEE Trans. Automatic Control, AC-18(1973), pp. 98-108.

[26] Tse E. , Bar-Shalom Y.: Generalized certainty equivalence and dual effect in stochastic control, IEEE Trans. Automatic Control, AC-20(1975), pp. 817-819.

121] Uchlda K. , Shimemura E. : Optimal control of linear stochastic system with quadratic criterion under classical information structure - On certainty equivalence -, Trans. SCiE, 12(1976), pp. 89-95.

[23] Uchida K. : Certainty equivalence property in discrete time stochastic' control problems with nonlinear measurements. Memories of the School of Science and Engineering, Waseda Univ., No. 42, 1978, pp.1-16.

‘231 Wltsenhausen H. S. : Counterexample in stochastic optimal control. SIAM J. Control, Vol. 6., 1968, pp. 131-147.

[20] Wojciechowski K. : Równoważność praw sterowania optymalnego w strukturach CL i OLF dla procesów dyskretnych przy niepewności ograniczonej. Z. N.

Pol. Si., z. 74, 1984.

(22)

190 K. Wojciechowski

[31] Synteza prawa sterowania w warunkach niepewności ograniczonej.

Przypadek centrowanego zbioru TT, złożone do publikacji w 2. N. Pol. Śl.

[32] Yoshikawa T. : Decomposition of dynamie team decision problems. IEEE Trans. Automatic Control, AC-23U978), pp. 627-632.

Recenzent: Doc.dr hab.inż. Uojciech MITKOWSKI

Wpłynęło do Redakcji 20.01.1991

Abstract

In the paper of realizations for uncertain variables consistent with measurement data for discrete dynamical model and bounded uncertainty are defined. The set can be defined explicitly by the system of Pfaff equa­

tions. The differential from of the set of variables consistent with mea­

surements enables to find conditions which guarantee that the family of sets generated bby this form is independent od the control strategies and their gradients. It has been prowed that one of the conditions of the in­

dependence is the nested information structure which is created by the control strategies with the plant model linear with respect to the control variables.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W tym celu każdej z pięciu wylosowanych z określonej populacji osób daje do rozwiązania trzy równolegle wersje tej skali, przy czym kolejność w jakiej te wersje występują

W trójkącie prostokątnym ABC, gdzie kąt przy wierzchołku C jest prosty, dwusieczna kąta prostego dzieli przeciwprostokątną na odcinki o długościach 20 cm i 15 cm.. Oblicz

M5 – Ma prostopadłe przekątne, ale nierównej długości, boki równe N12 – Odcinek łączący środek okręgu z punktem na jego obwodzie O5 – Figury mieszczące się na

Rozkłady zmiennych

Część ocen k-|QQ ^ określa ilość maksymalnie możliwych ocen (100 punktów) dla j-tego.kierunku badań (dla j-tego obiektu), wyrażonych przez wszystkich

Ogólnie w świetle twierdzenia 1 posługiwanie się techniką przestrzeni stanu nie jest efektywne, wymaga bowiem określenia odpowiedniego warunkowego rozkładu gęstości dla wektora

W artykule przedstawiono metodę wyznaczania podstawowego parametru, jakim jest współczynnik oddawania ciepła (k) z pręta do otoczenia, figurujący w jednowymiarowym

e/ bardzo łatwe i nie wymagające zbyt wielkiego zaangażowania □. f/ nie mam zdania na ten temat