• Nie Znaleziono Wyników

Rozwiązanie tarczy zarysowanej pod obciążeniem ruchomym

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Rozwiązanie tarczy zarysowanej pod obciążeniem ruchomym"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 1088

Seria: MECHANIKA z. QS Nr kol. 1037

SYMPOZJON "MODELOWANIE W MECHANICE"

POLSKIE TOWARZYSTWO MECHANIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Beskid SlĄski . 1990

Maciej Minch. Dariusz Styś Instytut Budownictwa Politechnika Wrocławska

ROZWIĄZANIE TARCZY ZARYSOWANEJ POD OBCIĄŻENIEM RUCHOMYM

Streszczenie. W pracy przedstawiono analizę drgań nieustalonych zarysowanej tarczy żelbetowej pod działaniem obci a żeń ruchomych.

Rozwiązanie zadania dynamicznego podano w formie układu równań całkowych, których jadra stanowią tensory Stokesa, stosując pośre­

dnia wersje metody elementów brzegowych. Zamieszczono wybrany przykład liczbowy.

1. Wstęp

Nieustalone drgania tarcz j ednorodnych, wywoł ane obciążeniem ruchomym,uważać można za znane. Zarysowanie żelbetowej konstrukcji tarczy powoduje znaczna redystrybucje naprężeń e , zaś pole przemieszczeń u. w miejscach rys l doznaje skończonego skoku r * u‘ (Q) - uz(Q) , Q e l , stad wykorzystanie rozwiązania tarcz j ednorodnych w przypadku konstrukcj i z rysami j est nieprzydatne.

Celem niniejszej pracy jest zastosowanie metody elementów brzegowych (BEM) do analizy pracy żelbetowych tarcz zarysowanych pod działaniem obciążeń ruchomych.

Zaleta zastosowania BEM jest mniejsza liczba stopni swobody niż w innych metodach numerycznych. Wadami sa konieczność znajomości rozwiązania podstawowego. niesymetryczne macierze układu równań rozwiązujących oraz stosunkowo skomplikowany algorytm obliczeń.

(2)

262 M. Minch, D. SŁyś

Rozpatruje się tarczę w płaskim stanie naprężenia, sprężystą i izotropową, bowiem anizotropia wywołana zbrojeniem może być pominięta. Tarcza zajmuje obszar O i ograniczona jest brzegiem Celem zwiększenia przejrzystości zapisu założono, że w obszarze O istnieje pojedyncza i niepropagująca się rysa krzywoliniowa l . Rysa ta dzieli obszar O na dwa podobszary a • i n O - Q u Q , zaś brzeg tarczy ÓO na dwie części i 80^ , gdzie

<50 -= u aOz . W zadaniu przyjęto warunki początkowe:

u (T.t) - u°(T) , T <= O (1)

V V

u (T.t) - ii°(T) , T e O , (2)

V l

warunki brzegowe na dCi:

u.(Q,t) - u.(Q,t) , (3)

' i

o . (Q,t) n.(Q) - P.(Q,t) . _ (4)

tj j \ |

oraz warunki graniczne w rysie l :

u. (Q, t ) - r. (Q, t ) . . (5) i1

Dla rozpatrywanego tu zadania płaskiego indeksy i,j przyjmują wartości i. j * i, z .

2 .Rozwiązanie podstawowe

Jako rozwiązanie podstawowe przyjęto w niniejszej pracy rozwiązanie Stokesa [1] dla tarczy nieograniczonej obciążonej siłą skupioną P - ó(t - t) ó(T -Q)ó. . e. . Tutaj 6 . . oznacza symbol

XJ V VJ

Kroneckera, zaś 6 jest funkcją typu <5-Diraca. Pod wpływem obciążenia siłą jednostkową e przemieszczenia w punkcie T tarczy w chwili t wywołane siłą działającą w punkcie Q w kierunku osi i wyrażą się przez tensor Stokesa następująco:

gdz i e :

u.(T.t) - S (T.t.O.r) e.(Q) , (6)

V Vj j

S . . - S*. + s 2 (7)

IJ VJ

1 3R R

S . - vj 24lipr ^— I - ( — V - 2 6 > s x 6 ( t - T - Xr) dk +

R.R

te)

(3)

Rozwiązywanie t a r c z y zarysowanej. 263

1 3R R

S* - -i— [( — 1— i - <5 .) / T \ 6 ( t - r - Xr) dX + ij 4npr r z ij Q

R B ó _

- - i - i 6 ( t - T - e t 5 + ~ H 6 ( t ■ T t - ) ! > ! 9 )

r ct c t

Tutaj R - T - Q i r2 = Rz . p jest gęstością masy. X oraz #j

i i i v

stałymi sprężystości, zaś cL i c t oznaczają odpowiednio prędkości dylatacyjną i dystorsyjną fal:

cL - ( ' ct ■ ( p )2 (10)

Naprężenia w punkcie (T.t) tarczy wyrażą się wzorem:

% - P t(c* - 2cT> s pk.;6 tj + CT <S ik.j + sik.i)] e* (11) lub inaczej analogicznie jak (7):

o = M. (T, t ;Q,t) e CQ) = (M1 + M* ) e Ifl) (12)

1J tjk k K

Wypisując warunek napięć otrzymano:

N. (T.t) - F . ( T . t ; Q . T ) e (Q) (13)

i ik k

gdz i e :

F - M n. = M1.. n. + M 2 n, (14) ik v jk J Ł j k j Ł j k j

3. Rozwiązanie całkowe

Do rozwiązania zadania przyjęto pośrednią wersję BEM z obciążeniem siłami fikcyjnymi na krzywej s leżącej na zewnątrz brzegu 9 0 u l tarczy:

u (T.t) - / (S • *.) ds (15)

v <■! i

+ u° S. .. > dO .

j T = 0

+ p / (S.. • b .) dO + P / ( u j s . . |T=o + U. s .

N (T.t) - f (F • *.) ds + <16)

i s u 1

+ p / (F.. * b.) dO + p l Cu° F..)t=0 + u° F..|T=0) dCi

Tutaj symbol « oznacza mnożenie splotowe, zaś b^ siły masowe na

(4)

264 M. Minch,. D. Sty*

jednostkę masy. Przyjęcie wersji pośredniej BEM ma na celu uniknięcie osobliwości przy całkowaniu po brzegu *1 u i. Potencjał brzegowy i. jest niewiadomą o wymiarze obciążenia ciągłego na s .

i i

Wyznaczenie * ^ wymaga wykorzystania warunków brzegowych (3) , (4) oraz granicznych (5). Po określeniu *. przemieszczenia i napięcia w tarczy wylicza się bezpośrednio ze wzorów (15) i (16). Dla obciąZenia tarczy siłą skupioną Poruszającą się ze stałą prędkością v po brzegu 80^ warunek (4) przyjmie postaó:

e (Q.t) n.(Q) - P <5(t - r) ó(Q - vt) 6. (17)

IJ i >• VI

Zadanie przedstawione powyżej dotyczy rysy z jawnie określoną wartością rozwarcia r(Q,t) , n i e z a l e ż n ą od wielkości sił w tarczy (dotyczy to n p . szczeliny) '. W przypadku żelbetowej tarczy zarysowanej "uzewnętrznione" zbrojenie w rysie przenosi dodatkowe siły tak, że jej brzegi nie są wolne od napięó N . Zatem warunek graniczny (5) okazuje się bardziej skomplikowany (por. np. [2]):

u (Q,t) - r (Q.t) + r N (Q,t) n (18)

i O i l i v v

Tutaj r O opisuje deformacje trwałe rysy, z aś r jej deformacje1 sprężyste. Wyznaczenie wielkości r odbywa się z warunkćw równowagi przekroju zarysowanego, przy założeniach przyjmowanych z teorii rys w konstrukcjach żelbetowych i w przypadku obciążeń dynamicznych jest trudne oraz złożone.

Wykorzystanie warunku (18) komplikuje zadanie w zasadniczy sposób.

Okazuje się że część równań zależy jawnie od niewiadomych funkcji podcałkowych. Przy dyskretyzacji zadania i rozwiązywaniu układów równań konieczne jest stosowanie metody kolejnych przybliżeń dla ustalonej dyskretyzacji czasowo-punktowej, co znacznie zwiększa czasochłonność obliczeń numerycznych. Stwierdzono, że pierwsze przybliżenie N. jak dla tarczy jednorodnej zapewnia dobrą zbieżność iteracji. W rozwiązaniu przyjęto krzywą s w kształcie elipsy z obciążeniem jej zbiorem sił skupionych ^ Takie zastosowanie zmodyfikowanej wersji BEM przyjęto n p . w pracy [3].

Na rys. 1 i 2 przedstawiono wybrane wyniki obliczeń numerycznych kwadratowej, żelbetowej tarczy zarysowanej dla trzech prędkości v w porównaniu z tarczą bez rys. Zauważyć można istotną redystrybucję przemieszczeń i napięć w tarczy z rysą w stosunku do tarczy jednorodnej.

(5)

R o z wiązywanie t a r c z y zarysowanej. 265

Rys. 1. Napięcia poziome w tarczy sprężystej i zarysowanej w zależności od prędkości v

Rys. 2. Przemieszczenie w zależności od prędkości v w tarczy sprężystej i zarysowanej o schemacie jak na rys. 1

(6)

266 M. M i n c h , D. Styś

LITERATURA

ii] Banerjee, P. K., Butterfield, R. *, Boundary Element Methods in Engineering Science. London. New York, 1981.

[2] Minch. M. J Metoda teoretycznego wyznaczania naprężeń w żelbetowych tarczach zarysowanych. R o z p . Inż. t ’. 28, z. 3, s.

445-468, 1980.

[3] Mathson R., Johnston R.L.* The approximate solution of Elliptic Boundary-Value Problems by Fundamental Solutions SIAM J. Num. Anal. 14, 1977, s. 638-650.

PEDJEHHE BBinPO«>MJlMPOBAHHOrO AM CK A HAXOASHUEFOCH no A B03AEMGTBMEM nOABkOKHOft HArPy3KH

Pe3*xe

B paSoTe npeACxa&neH atiaJiH 3 HeponeAejieHHMX *.ojie6 aHMfl Bbmpo-

^HJwponaHHoro jKejie^oGexoHHoro a m c k h , HaxoAsra»erocsi noA 8 0 3*©«- ci'BxeM nobhwhoft Karpy3 KM Pemenne AHHaMMMecicoil 33A3MM npeACTaBJieHO

b $opMe CKcreMbi AH<M>epeHHwajn>Hwx >pasHeHHft, «Apo KOTopwx cocra- jisuct TeH3 o p u CTOKca, c tipKMeKMeHxeM npoMexcyroMHOft bcctmk m c to a s KOHeHHW oaieMei-rroB. Aam shcjiobo« np««ep.

SOLUTION OF RC CRACKED PLATE UNDER THE MOVING LOAD

Summary

The paper presents an analysis of transient vibrations in cracked RC plate, loaded in its plane, under the effect of moving forces. The soluton of the dynamic problem in the indirect BEM version is given in terms of a system of integral equations, the kernels of which are Stokes tensors. The paper is illustrated by number of numerical examples.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Z uwagi na fakt, że w łożyskach wielo- rzędowych zazwyczaj stosuje się różne liczby części tocznych w poszczególnych rzędach łożyska, sprawia to trudności w podziale

W artykule przedstawiono algorytm predykcji stop- nia uszkodzenia elementów maszyn wspomaganej obliczeniami numerycznymi. Ideą opracowanej metody jest połączenie metod

Złotnik ma trzy pr¸ety wykonane ze stopów złota, srebra i miedzi.W pierwszym pr¸ecie znajduje si¸e 4 gramy złota, 8 gramów srebra i 12 gramów miedzi.W drugim 8 gramów złota,

Stosując metode Gouraud barwa dowo frag wk moŜe być obliczona na podstawie barw w jego wierzchłkhP Teksturowanie polega na odwzorowaniu jednego teksela tekstury na jeden

Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Strona

Rozwiązać równania z poprzedniego punktu stosując algorytm Gaussa-Jordana.. Spróbo- wać porównać wydajność

Metody numeryczne, Fortuna Zenon, Macukow Bohdan, Wąsowski Janusz, WNT, War- szawa,

Tak więc rozwiązanie postawionego zagadnienia zawsze istnieje i można je uzyskać metodą kolejnych przybliżeń, jeżeli spełnione są założenia 1°, 2°, 3° i