• Nie Znaleziono Wyników

Geomorfologiczny model odpływu Równanie geomorfologicznego hydrogramu jednostkowego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Geomorfologiczny model odpływu Równanie geomorfologicznego hydrogramu jednostkowego"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Geomorfologiczny model odpływu

Równanie geomorfologicznego hydrogramu jednostkowego

=

= w + 1 i

1 w , i

i dt

) t ( )d

0 ( )

t (

GUH φ

Θ gdzie:

) 0

i(

Θ - prawdopodobieństwo początkowe z jakim losowo wybrana kropla wody rozpoczyna bieg w zlewni rzędu i,

) t (

dφi,w+1 - prawdopodobieństwo przejścia z jakim kropla wody ze stanu i dopłynie do ujścia cieku najwyższego rzędu w czasie t.

Parametry trójkątnego geomorfologicznego hydrogramu jednostkowego

• Wysokość przepływu kulminacyjnego

o ni 43 . 0 i L

p L

R v 31 . 1 q =

gdzie:

qp - wysokość przepływu kulminacyjnego [mm/h], RL - wskaźnik długości cieku [-],

vn - prędkość przepływu [m/s], Lo - długość cieku głównego [km], i - czas [h].

• Czas wystąpienia przepływu kulminacyjnego

ni 38 o . 0 L 55 . 0

A B pi

v R L R

44 R . 0

t 

 

= 

gdzie:

Rx - wskaźniki praw Hortona [-],

Dla H = 1 mm trwającego 1 godzinę

(2)

Prędkość przepływu

(

efi w

)

0.4

6 . 0 i n

n 0.665 0.1H A

v = α

3 / 2 M

2 / 1 o

n n

S

= b α

72 . 0

Aw

8 . 0 b=

gdzie:

Hef - natężenie opadu efektywnego [mm], So - spadek dna cieku głównego [-], b - szerokość koryta zastępczego [m],

Aw - powierzchnia zlewni [km2],

nM - współczynnik szorstkości Manninga.

Cytaty

Powiązane dokumenty

stępują od marca do czerwca. W tym okresie zdarzają się w niektóre lata wielkie wylewy obejmujące także wyższy poziom denny rzeki.. więc obie wyróżnione terasy niskie

W Małej Delcie jest dowód, że dowolny wielokąt można pociąć na części, z których ułoży się prostokąt (a nawet kwadrat) – mówimy, że dowolny wielokąt jest równoważny

Pracę domową należy od- dać w formie spakowanego katalogu .zip zawierającego tylko dwa M-pliki – plik funkcji DiffusionEquation.m oraz plik skryptu lab09.m, w którym będzie

Potencjał synchronicznej warstwy dipolowej przypomina potencjał pojedynczego dipola, jest jednak rozciągnięty wzdłuż kierunku warstwy. Linie izopotencjalne

→ jeśli rozwiązanie startowe jest „bliskie” dokładnemu to ilość iteracji może być mała (rel. Poissona nie trzeba jej nawet tworzyć (zysk w postaci ograniczenia

→ jeśli M jest macierzą rzadką to koszt jednej iteracji jest rzędu O(n), dla pełnej macierzy O(n 2 ). → jeśli rozwiązanie startowe jest „bliskie” dokładnemu to

Musimy umieć zapisać równanie okręgu o danym środku i promieniu. Zacznijmy od

Musimy umieć zapisać równanie okręgu o danym środku i promieniu. Zacznijmy od