Oomoto Internacia : monata organo de la Universala Homama Asocio. Jaro 8, n-ro 12=88 (1932)

O R IE N T A N O V - S P I R I T O

Organo de Oomoto-M ovado kaj de U .H .A .

Jaro VIII Decembro 1932 N-ro 12 (88)

OOMOTO = PROPAGANDA OFICEJO

Anĝeliuo, desegnita de la Majstro, O. Deguĉi.

O O A l O T O

M O N A T A O R G A N O D E O O M O T O - M O V A D O K A J D E U N I V E R S A L A H O M A M A A S O C I O

JARO VIII DECEMBRO 1932 Nro. 12 (88 )

C efredaktoro: Jasuo S A K U R A I — R edaktoro: Jozefo M A JO R

Por ĉiu artikolo respondas la subskribinto. Ĝ u abonanto rajtas enpresigi du senpagajn anoncetojn pojare. Pri kotizoj legu lastan pagon.

Adreso de la Kedakcio kaj Adrninistracio :

Oomoto-Propaganda Oficejo, Kameoka, Kioto-hu, Japanujo.

K v in te se n c o d e O o m o t o : Maksimoj :

1. O b s e rv u la v e r a n a s p e k t o n d e la U n iv e r s o k a j k o n s id e r u , k e ĝ i r e s p e g u l a s la

Korpon de Dio.

2. K o n s id e r u la s e n e r a r a n f u n k c ia d o n d e la U n i- v e r s o k a j r e k o n u la

Forton de Dio. ?

3. K o n s id e r u la k o r o n d e la v i v a n t a ĵ o j k a j k o n i- p r e n u k e ĝ i e s t a s k o n c i p i t a d e la

Animo de Dio.

Cefinstruo:

D io e s t a s s p i r i t o l o ĝ a n t a e n ĉ io d e la U n iv e r s o , k a j h o m o e s t a s la r e g a n t o d e la m o n d o . K ie unu- i ĝ a s D io k a j h o m o , t i e e k e s t i ĝ a s s e n lim a j fo rto k a j a ŭ t o r i t a t e c o .

Devizoj :

1. H a r m o n io i n t e r D io k a j h o m a r o . 2. I n s tr u o p r i D i a V e r o .

3. F u n d a m e n ta m o r a lo .

4. S a n k ta k a r a k t e r o d e la m is io .

Trincipoj :

1. P U R E C O d e a n im o k a j k o r p o .

2. U N U I Ĝ O i n t e r k la s o j d e la s o c io .

D io e sta s etern a k a j L i e sta s la fonto de ĉiu v iv o e n la U n iv e r s o . L i sp ira d a s fajran k a j a k v a n sp iro jn tr a la e te r n e c o . D io , k iu sp ira d a s tia jn spirojn , donas lum on k a j varm o n al la naturo. L a a e ro , kiun sp ira s la Suno ne e sta s la sam a, k iu n sp ira s la L u n o : sam e la a e r o sp ir a ta de la hom o e sta s a lia ol tiu sp ir a ta de la S in jo ro . Ĝ e n e r a le p a ro la n te , la a e ro sp ira ta de la es- ta ĵo j e sta s tu te d iv e r s a . N i do v id a s , k e la fenom enoj d e la re a la v iv o e sta s a lia j ol tiuj de la sp ir ita m ondo.

T a m e n rig a rd a n te de e k s te r e , la form oj de la s p ir ita m ondo e sta s tr e e g e s im ila j al tiuj de la reala m ondo, ĉ a r pro dia v o lo , ĉ io , k io tr o v iĝ a s en la s p ir ita m ondo, e k z a k te r e s p e g u liĝ a s en la re a la m ondo.

L a regn o de la C ie lo e sta s fa rata de la d ia k a r a k - te ro de la S in jo ro . E n ĝ i tr o v ig a s d iv e r sa j grad o j por la ĉ ie lir a n to j : k o m p le ta j v ir tu lo j, tr i-, du-, u n u -v ir tu lo j.

L a d ia k a r a k te r o de la S in jo ro v id iĝ a s n esam e al ĉiu j rig a rd a n to j : tio d ep en d as de la k la s o , en kiu la obser- v a n to t r o v ig a s . S e d tiu j-ĉ i d iv e r s a j bildoj de la d ie c o ne s ig n ifa s tio n , k e L i ŝ a n g iĝ a s : k o n tra ŭ e . D io esta s r im a r k ita d iv e r sm a n ie r e k a j la v iz io de D io d ep en d as d e la g ra d o de la v ir te c o de la rig a rd a n ta sp irito . E f e k - t iv e hom o h a v a s k o n c e p to jn pri v ir te c o k o m p a ra n te ĉ io n k a j ĉiu n al si m em .

L a ĉ ie la n o j form as do d iv e r s a jn g ru p o jn , p li m a lp li g ra n d a jn k a j a lta jn , laŭ la g ra d o de la v ir te c o de la g r u p a n o j. T iu , kiu h a v a s p le j m ulte da v ir to , do tiu, kiu p le je a m a s D io n , en iras en la p le j a lta n gru p o n k a j li g*uas la p le j fe liĉ a n v iv o n . A 1 liaj okuloj ŝajn as la S in jo ro la p le j b ela k a j la p le j nobla.

P e k p le n a j k a j sen k red em a j sp ir ito j, kiuj e sta s e k s te r la ĉ ie lr e g n o , ne p o v a s to le ri la vid o n de la o in jo ro . L i a p e r a s al ili k v a z a ŭ terura satan o k aj ili tim a s L in .

D i o a s p e k ta s al la ĉ ie la n o j k ie l a n g e lo , sed tam en e s ta s gran da d ife re n co in ter a n g e lo k aj D io . L a k o rp o d e D io e sta s b r ile g a pro la m ultaj v ir to j, kiu j tr o v ig a s en g i.

H om oj p o sed a s en si unu sp irito n k aj k v a r k a ra k te ro jn , k iu j e sta s : ĉ e fs p ir ito , k a r a k te r o j de k u r a g e c o , in tim e c o ,

s a ĝ e c o k a j a m e m o . L a ĉ e fs p ir ito r e g a s tiu jn -ĉ i k v a r k a r a k te r o jn . K ia m la k a r a k te r o j bone fu n k c ia s p o r bo- no, am o kaj v e r o , tia m la sta to de la h om o e sta s k o m - p le te v ir ta : hom oj de tia an im o r e k te sin le v a s en la C ie lo n p o st la m o rto de la k o rp o . S e d tiu j, en k iu j nur tri el la n om itaj k a r a k te r o j fu n k c ia s bone, e sta s la tr iv ir tu lo j k a j tiu j, en k iu j nur du aŭ nur unu el la k a - r a k te r o j fu n k cia s bone, e s ta s , r e s p e k t iv e , la du- aŭ u n u virtu lo j. I li o k u p a s p li m a lp li a lta n p o z ic io n en la C ie la R e g n o g u s te laŭ tiu -ĉ i k r ite r io . F in e tiu j, k iu j eĉ ne a tin g a s la g ra d o n de u n u v irte co , v a g a s en la In te ra R e g io n o .

T iu j, k iu j e sta s e k s tr e m e m albonaj aŭ n e k r e d e m a j, m a la m e m a j k a j m a lv ir ta j, tiuj e n fa la s en In fero n , k o n v e -

nan al sia j p e k o j k a j su ferad as laŭ m e r ito .

L n u i ĝ o d e D i o U oJ i l o m o

D. Uĉimaru

Kriterio de bono kaj malbono:

« F u n d a m e n to de V o j o » :

« B on o e sta s k on d u ti pro p u b lik a bono k a j m albono e sta s kon d u ti pro so la m e m a m o . F a r o kun ju s to k a j v ir to e s ta s bono k a j sen faro kun m a lju sto k a j m a lv ir to e s ta s m albon o. »

S e d ta m en h om a a g o ĉ ia m h a v a s in te r r ila to n r e k ta n k a j n e r e k ta n en am b aŭ fla n k o j p u b lik a k a j in d iv id u a . T i a l la hom o ne k a p a b la s v i v i nur b a z ite sur ab so lu ta

p le ĵe b le k lo p o d a s ellabori e ĉ unu ta g o n p li frue sian lan - don por b e la n a c io k aj p a ra d izo de la m ondo. P or tio n e c e s a s h arm on ia kunlaboro de Japan ujo kaj M a n ĉu k u o , b a za ta sur bonam o, mi p e n sa s. F e l i ĉ e , an taii k e lk a j jaro j

v ia O o m o to ( U n iv e r s a la H o m am a A s o c io ) k aj nia T a o - Juan ( U n iv e r s a la R u ĝ -sv a stik a A s o c i o ) tute u n u iĝ is s p i- r ite . D e tia m nia h arm on ia kunlaboro p li k aj p li v i g l i ĝ a s ĉ ie k a j nun la atm o sfero de bonam o e te n d iĝ a s en p r e sk a ŭ nia tuta Iando. T iu jn ĉ i n iajn ideon k a j r e lig ik r e d o n ni d e v a s sem i a n k a ŭ en nord- m e z- k a j sudĉinujo k aj forte m a n p rem i tri landoj Japan u jo, M an ĉu k u o kaj C in u jo . Sur tiu e lk o ra m an p rem o e k flo ro s la o rien ta p a c o k a j sam - te m p e la m o n d o p aco .

D e p o s t la a lv e n o al Japan u jo mi esta s fervo re bon- v e n ig it a j de v ia j m u ltaj sam id ean o j en M o z i, K o b e , O s a k a , K io to , K a m e o k a , N a g o ja , T o k io , k a j a lia j lo k o j. M i tre d an k as por v ia gran d a g a s ta m e c o .

La Mondo staras sur Nocio

D. Hidemaru

<§> S e oni m e ta s ard an tajn karbojn a p a r te po unu sur cin dro, la karboj r u ĝ e brulantaj baldaŭ e s tin g iĝ o s . K a j tam en , se oni k o le k ta s unuloke tie l m a lgra n d a jn fajrero jn , kiujn oni ne p o v a s p in ĉ i eĉ p e r p in ĉ ilo j, dum k e lk a te m - po ili brulas kun fo rta v a r m e c o .

<§> E n v e r a sen co , tiu ĉ i m ondo sta ra s sur n ocio de la h om o j. L a fe liĉ o k a j la p a c o de la m ondo e f e k t iv iĝ o s nur k ia m la an im o j de la h om aro ( an im o esta s e se n cp de la n o cio ) esto s en p len a h arm on io. C iu j an im oj e s ta s , p or tie l d iri, fajroj de karboj ; k ia m ili d is iĝ a s in ter si, ilia forto d iv id ita e sta s m a lg ra n d a ; k a j tam en , k ia m ili n n u iĝ a s, fa r iĝ a s gra n d a , e ĉ se in d ivid u o e sta s m a lg ra n d a .

<$> S e oni v o la s h a r m o n iiĝ i kun a lia j, an taŭ ĉ io oni d e v a s in te r k o m p r e n iĝ i kun ili. K a j tia m oni k o m p re n a s

r e c ip r o k e sia jn c irk o n sta n c o jn k a j p o v a s k o m u n ik i in ter si sur n e ŭ tra la p u n k to . T i o ĉ i n e ce sa s ne nur in ter ho- m o j, sed an kaŭ in ter ili k aj an im alo j k tp . P or in te r- k o m p ren iĝu , oni d e v a s e sti a k c e p te m a j k a j in tim a j, k a j k lo p o d i sin doni, e v ita n te d ife k ti unu la a lia n .

<$> B o n k o r e co k a j in tim e c o al io ajn, tio m em v e r d ir e , e sta s la tu ta trezoro de la hom oj. K a j k ia m oni fa r a s ian en trep ren on , e lĉ e r p a n te ĉ i tiun trezo ro n , oni ja p o v a s p len u m i m irin dan laboron k a j r ic e v i r e c ip r o k e g ra n d a jn

p ro fito n k a j fe liĉ o n .

<§> S e m i sem ojn sur k a m p o , z o r g i ilin k aj r ik o lti. T i o e sta s laboro de ne nur la te rk u ltu risto j. L a gran d a uni- v e r s o m em e sta s ja g ra n d io za k a m p o , sur kiu ĉ iu j, laŭ sia c irk o n sta n c o , sem as iu se n ca n sem on, k u ltu ras ĝ in k a j g a jn a s rik o lto n v id e b la n aŭ n e vid e b la n .

O n i h a v a s la oku lojn , k iu j e sta s organ o j por v id i, k a j do n ep re d e v a s t r o v iĝ i o b je k to j v id a ta j de la o k u lo j- K v a n k a m oni h a v a s la o relojn , se en la m ondo ne ekzis^

tus sono, la o reloj estus tu te sen u tilaj por la h om oj. S e oni sen tas soifon, c e r te t r o v iĝ a s tio , k io fo r ig a s soifon . E k z is t a s nur la sen to de soifo, k a j ta m e n se ne estu s a fero ĝ in k v i e t i g i , senti soifon m em e sta s tu te s e n s ig n ife . C iu j so p ira s E te r n o n k a j d e zira s S e n fin e co n . Do>

J.terno k aj S e n fin e c o d e v a s e k z is ti en la m ondo. D e z ir o de la k oro s ig n ifa s , k e e k s te r la koro t r o v iĝ a s io, k io k o n te n tig a s ĝ in .

<§> S p ir ita j afero j ordin are ne tu ŝas al la oku lo j aŭ o r e - lo j, sed s e n tiĝ a s a l la k o ro . T i a l se la hom oj ĉ ia m ob- s e r v a s bone sian koron, k v a n k a m nebule ili s c i i ĝ a s , k e ilia k o ro nun k o m u n ik a s kun ĉ ie lr e g n a a tm o sfe ro , a ŭ kun in fera.

O n i p e n sa s, k e la k a ŭ z o de m o v iĝ o de se n tim e n to ĉ ia m e sta s e k s te r e . T a m e n tio e sta s m alp ro fu n d a.

( Eljapanigis : K . V ivlong )

F O L K L O B O

Pri Superstiĉoj

Jozefo Major

Kiam ni ekzamenas la longan historion de la homa kulturo, ni vidas ke la «racia» periodo estas kompare malgranda kaj la plej granda parto de la vojo estas nekulturita. Efektive, homoj ekzistis treege longe antaŭ la komenciĝo de civilizo. Ne estas do mirinde, ke nunaj homoj agas ofte mallogike kaj malracie — la kontraŭo estus mirindaĵo.

Tiuj homoj, kiuj plej mokas pri superstiĉoj fariĝas en specialaj okazoj plej superstiĉemaj. Certe ni ne pretendas, ke superstiĉoj estas dezirindaj kaj bonaj — ni nur asertas, ke kiam oni volas neglekti ilin, oni agas simile al struto, kiu kaŝas sian kapon en sablo. . . pensante eviti dan- ĝeron. Tie ĉi ni komparos kelkajn superstiĉojn de la Oriento al tiuj de la Okcidento.

E n la Okcidento, vendredo kaj Ja I3a tago de 1’ monato estas konsiderataj malfeliĉaj — Ja koincido de ambaŭ sugestas do kataklismon.

N igra kato trairanta la vojon antaŭ iu persono signifas, ke malfeliĉo

•okazos dum la promenado — aŭ reveno, se oni timus daŭrigi. Mujtaj

«eŭropanoj ne ŝatas trairi sub apogita ŝtuparo, nek ellitiĝi per mal-

•dekstra piedo. Kontraŭe, posedo de «amuletoj» ŝirmas kontraŭ dan- jĝero. Eŭropanoj kaj negroj ofte kredas al tia efiko de posedata ku- nikla piedo., trovita sur la vojo hufofero aŭ kvarfolia «trifolio» ( Pa-

«ante, mi rimarkas, ke tiaj vortoj kiel «trifolio» ne apartenas al la plej trafaj en la esperanta vortaro).

Japanoj ĝenerale konsideras Eŭropanojn superstiĉema popolo. . . sed kompreneble ili ankaŭ havas grandan nombron da superstiĉoj.

Kiam tiaj japanoj translokiĝas, ili zorge elektas domon, kiu situiĝas laŭ ĝusta direkto. Por tio ofte necesas konsulti «magiiston». Generale oni kredas, ke domo ne devas turniĝi al nordoriento, kie estas «Kimon»

— - la Inferpordego. Ka translokiĝo krome ne devas okazi je «malfe- liĉa» tago kaj tiaj tagoj estas tre multnombraj. Por eltrovi feliĉau tagon necesas konsulti malnovmodan kalendaron, kiu moutras siĝnojn de la zodiako. Ce g edziĝoj, superstiĉemaj japanoj devas atenti pri diversaj .aferoj. Nature, la jaro devas esti feliĉa. Ciu jaro havas nomon de besto. 1932 estas jaro de simio, ekzemple. Tiu ĉi jaro estas tradicie malfeliĉa — oni do ne povas geedziĝi antaŭ la nova jaro. Ka jaro de 1’ tigro estas same malbona — ĉar oni timas, ke fraŭlinoj edziniĝantaj

<?n tia jaro ba daŭ forkuros — simile al tigrinoj...

Diversaj superstiĉoj de ambaŭ okcidento kaj oriento kelkfoje koin-

<?idas. T a krio de P korvo estjis malfeliĉa eble en la tuta mondo pro ideo-asocio ( korvoj kolektiĝas ĉe kadavroj ). Same estas pri la krio de P strigo, plorbojo de hundo, ĝemkrio de kortbirdoj, ktp. Sonĝoj ankau havas magian signifon — laŭ kredo de multaj kaj povas esti klarigataj per psikoanalizo. Falo de haroj aŭ dento ĝenerale signifas morton de parenco en plej diversaj landoj’ —- pro simpla ideo-asocio.

E n Japanujo oni ne devas dormi turnante la kapon al la nordo, ĉar tio ofendas la diojn.

Superstiĉoj povas grandiĝi ĝis malsano kaj krimo. Antaŭ unu jaro iu mortigis sian propran infanon kaj poste la polico komprenis, ke la motivo estis superstiĉa : la cindroj de mortigita infano estas su- pozataj kuraci lepron kaj la edzino estis leprulino... Feliĉe tiaj kazoj

•estas tre maloftaj, tamen ili atentigas nin sufiĉe pro la granda danĝero

•de superstiĉoj. K vankam ekzistas bonaj superstiĉoj, estas dezirinde persvadi la homojn, ke la amoplena F io de la granda TJniverso ne povas sin amuzi terurigante infanojn per fantomoj kaj punante senkul- puloĵn pro laŭsuperstiĉaj kulpoj. Necesas, ke la mondo eksciu la in- struon de Majstro F egu ĉi: Facile estas ĉieliri, malfacile estas inferiri»

— kaj ne kontraŭe.

---:---)*

Miraklaj resanigoj per “miteŝiro” en Eŭropo

N i e ltir a s la s e k v a jn el le te r o r ic e v it a de nia ĉ e k o s - lo v a k a k o resp o n d a n to , s-in o S. C ip e r a , P lse n :

. . . m i d e v a s d e n o v e danki a l v i pro v ia afab la dona- c o de san k ta « m ite ŝ ir o » ( k u lerfo rm a a n sta ta ŭ -m a n o d e la m a jstro D e g u ĉ i el lig n o , la R e d . ), p e r k iu mi ja m s a n ig is k e lk a jn h o m o jn ... P lu e m i p e ta s , bonvolu s c iig i al m i, ĉu mi p o v a s s a n ig i p er ĝ i a n k a ŭ m in m em ( Jes, k o n d iĉe k e v i tio n faru sen m em am o , la R e d . ) . . . M i nun k o m e n c is s a n ig i hom on, kiu suferas je la g a m b o j.

L a karn o ĉ e lia j kruroj m a lm u ltiĝ a s ; li m a lfa c ile m ar- ŝas ĉ a r la kruroj e sta s m a lfo r ta j. T r i foje m i a p lik is la

« m ite ŝ ir o » k a j li ĉ ia m sen tis v a rm a n fluon tra la k o rp o ĉ e tia o k a z o . M i d a ŭ r ig o s la a p lik a d o n . . . .

. .. ĉ u mi p o v u s s a n ig i en m a lp ro k sim o n , nur en p en so j ? ( J es, la R e d . ) . ..

O n i v id o s do el la supra fra g m e n to , k e la k u r a c m e - to d o p e r « m ite ŝ ir o » ja m e sta s p r a k tik a ta a n k a ŭ en

E ŭ r o p o .

Japana Anskdoto: H A G O R O A ^ O

( R o b o el p lu m o j d e A n ĝ e lo )

A n t a ŭ lo n g a te m p o , unu fiŝ is to iris tra la p in a r b e jo M ih o ( p r o k s im a al m a lsu p ro de la m onto H u ĵi ) d ir a n te

« K i e l seren e h o d ia ŭ e sta s ! »

L a suno tre bone b r ilis , k a j la m onto H u ĵi a s p e k t is a n k o ra ŭ p li b e le , ol o rd in a re. L a v e n to e stis k v i -

e ta k a j la ondoj sen bru aj. L a m a lp r o k s im a m aro e s tis v u a lita de n eb u leto , k a j la ĉ ie lo k a j la m aro vidiĝ*is unu.

L a p e jz a ĝ o e s tis t ie l b e la , k e la fiŝ is to r ig a r d is la m aron tu te r a v ita . Jen, de ie v e n is d o lĉ a aro m o, Ii r ig a r d is su- p re n k a j v id is ion b elan , p en d an ta n sur p in arb o . K ia m li p r o k s im iĝ is ĝ in , li tr o v is k e ĝ i e sta s tre b ela v e s t o , k ia n n en iam li v id is a n ta ŭ e .

« H o , b o n aĵo ! mi ĝ in prenu k a j posedu k ie l tre zo ro n de m ia h e jm o . »

T io n d ir a n te , li v o lis fo riri, ĝ in p o r ta n te , k ia m v e n is unu b e lu lin o , k ia n li n en iam v id is . K a j ŝi d iris :

« T i o e sta s m ia v e s to , sin jo ro . »

« N e , ĝ in m i tr o v is nun tie ĉ i. M i v o la s ĝ in p o rti h e jm e n k a j p o se d i k ie l m ian tre zo ro n . »

« N e , ĝ i e sta s a n ĝ e la H a g o r o m o , k iu n en iom u tila s a l h om o . »

« K ia m ĝ i e sta s H a g o r o m o de a n ĝ e lo , m i d es p li ne p o v a s ĝ in red on i. M i fa ras ĝ in tre zo ro de la lan d o . »

« S e n ĝ i m i ne p o v a s re iri su p ren a l la ĉ ie lo . D o bon volu redoni ĝ in , m i e lk o r e p e ta s v in . »

L a fiŝ is to ne v o lis redoni ĝ in . L a a n ĝ e lin o m a lk u r a ĝ e su p r e n r ig a r d is la ĉ ie lo n kun o k u lo j m a ls e k a j de la r m o j.

L a fiŝ is to e k s e n tis k o m p a to n .

« E s t a s tre k o m p a tin d e ; m i ĝ in redonos a l v i . K o m - p e n se p o r tio , bonvolu v i m ontri a l m i d an co n de a n ĝ e lo . »

« D a n k ’ a l v ia b o n k o re co , m i p o v a s reiri a l la ĉ ie lo . K i e l d a n k e s p r im o , m i ludos d a n co n . B o n v o lu redoni la H a g o r o m o n . »

« N e , n e . S e m i nun redon os ĝ in , v i ne d an co s k a ĵ

tu j su p ren iro s la ĉ ie lo n . »

« N e ! n en iam a n g e lo m e n so g a s. »

« O h ! h o n tin d aĵo n m i d iris . . . »

K ia m la fiŝ is to redon is H a g o ro m o n , la a n ĝ e lin o stir- m e tis ĝ*in k a j k o m e n c is d a n c i. L a m a n ik o j de H a g o r o m o m a lp e z e flir tis en la v e n to k a j ĝ i a k o lo ro re b rilis en la su n rad io j. K ia m la fiŝ is to r a v ite r ig a r d is , la a n ĝ e lin o su p re n iris p li k a j p li a lte n su p er la p in a rb e jo , k a j en iris fin e en la n ebu leton , kiu k o v r a n te la tu tan ĉ ie lo n t r o v iĝ i s

e ĉ p li a lte ol la m onto H u ĵi.

{ E1 la tria-klasa legolibro de la elemeuta leruejo, tradukis S. Seto. )

A N I M O K A J M O R T O

H o v i , m u lte k o s ta fa jre ro de D io ,

A n i m ’ , lo ĝ a n tin o de 1’ k o r p ’ p e r e e m a , M o r t ’ v in lib e r ig a s el v iv o m a lp ia !

F o r flu g u do ĝ o je el m o n d ’ se n d a n k e m a ! F o r la s i la Ŝ a rĝ o n de 1’ h om a m ize ro

ĉ u esta-s ja m orto ? N e ! e sta s lib ero ! E n ondoj de lum o e k n a ĝ a s m i ja m ,

L a s p a c ’ a n ta ŭ m i p lig r a n d iĝ a s . L a te ro N u n e k m a la p e r a s , k a j h e le g a fla m ’

K o n d u k a s m in r e k te a l la n d ’ de 1’ e s p e r o . S e d k io n m i a ŭ d a s ? F k ĝ e m o jn , p lo r e g o jn . P a r e n c o j, v i p lo r a s kun ĉ a g r e n ’ m ian m orton, A m ik o j, k o m p a ta s v i nun m ian sorton ,

V i p lo ra s ! . . . F o r g e s is m i ja m su fe r e g o jn D e 1’ v iv o , k a j m ia a n im ’ r ic e v in te la benon D e sia k r e in to e n iris la d ia n h a v e n o n !

S im o n F r a n tz , P a r is

R ^{akontoj el la} S ^pirita M ^ondo

I

DE ONlSABRO DEGUCI 1

6 7 -a V o lu m o C a p itro 22

Sopiro al Amo

L a P r in c o ferm is sin en sia p a la c o . T a g e k a j n o k te lia j p a lp e b ro j a b s o r b iĝ is en la p o rtre to n de f-in o S v a r le r p e n d ig ita sur la m uro. L a tutan te m p o n li im p e tis kun v e r v o al ŝ ia b ela vizaĝ*o, lia koro kuris foren a l la id ilia ' kaban o en A s a k u r a m on taro. L i n forte d o lo ris la fo resto de A lin a , lia sola k o n so lan to , kiu e stis su b m etata a l tr i- d e k ta g a m a llib e r e c o . I^a P r in c o a p e n a ŭ ŝin d istris de n ig r a hum oro p e r la v ib r ig a p o r tr e to .

L a ta g o .ven is, li m urm uras al si kun sp le n a m ien o , k ia m A lin a nun r e lib e r iĝ o s . N u n e n v e n is la v a s a lo H a l- tin so le n e . i

H a ltin : « V i a E k s c e le n c a M o ŝ to ! A 1 mi esta s tre g ran d a p le zu ro v id i v in ĉ ia m en bona sano. »

P r in c o : ;« H o , H a ltin . V e n u p ro k sim e n k a j r^kontu al m i ian a m u z ig a n n o vaĵo n . M i a ŭ d a s k e v i la s ta te m p e v in r is k is por d e te n i S a m o ri de s o v a ĝ a a g o en la K a s - te lo . M i la ŭ d a s v in . »

H a ltin : « M i e sta s m alin d a je v ia la ŭ d o , M ia E k s - c e le n c a M o ŝ to . M i hontas pro v ia k o m p lim e n to . M i faris nur k io n mi d e v is fari . . . M i ja m d e lo n g e d e z ir is v in v iz it i k a j ta m en v o le n e v o le tio p r o k r a s tiĝ is ĝ is h o d iaŭ pro la tim o , k e m i m u lte v in ĝ e n u s p e r m ia v iz it o . N u pardohu, M ia M o ŝ to , se d a l m i ŝajn as k e v i e g e fa v o ra s la p a ĝ io n , filo n de S a m o ri — tio estas bona, se d ta m a n e sta s d a n ĝ e r e tro in k lin iĝ i, e k s k lu z iv e k o n fid i a l nur sola p erso n o . T ia n afero n mi a p e n a ŭ be- zonas d iri a h ta ŭ la s a g a c a P r in c a M o ŝto . D o mi p e ta s al v i , afab le a k c e p tu e g a le ĉ iu jn a lia jn . »

P r in c o : « H a , ha, ha . . . S v a r m a s v a s a lo j sed m an kas

, • 7 *

v a s a lo k iu p la ĉ a s a l m i. M i v e r e sieritas soleĉdri, sed a l- m eriaŭ A lin a m in k o riso la ŝ. K i e l do v i p e n sa s pri Ja p e r- so n e c o de A lin a ? D ir u m a ld is k r e te kiori v i o b s e r v is . »

H a ltin : « P ard on u , M ia E k s c e le n c a M o ŝ to ! M i ne k u r a ĝ a s p r ita k s i la favo ratori de la P r in c a M oŝto.. B o n - vo lu m in la si e lt u r n ig i de t ia se n p ru d e n ta a fe r o . ».

P r in c o : « S e n b e zo n e e ltu r n iĝ i, n ek h o n ti. M on tru ĉ io n k io n v i p e n s a s . M i a ŭ s k u lto s ĉiu n s e k r e to n pri A l i n a k a j se v i p r a v ig o s viri p r i v ia o p in io , mi a n k a ŭ do rifu - zo s liri. »

H a ltin : « H o ! ; O u s te ! S a g a c a ja estas- IVTia P r in c a M o ŝ t o . V i v u nia p a tro la n d o T a r a h a n . K i a ĝ o jo ! S e m i d a rfa s, m i m a lk a ŝ o s ĉ io n . M ia E k s c e le n c a M o ŝ to ! L a p a ĝ i o A l i n a e sta s a r o g a n ta d em o n o , k iu e m a s k a p r ic i p ri b a g a te la j id e o j k a j s tr a n ĝ a j k u ltu ro j. L a d e k a d e n c o de n ia lan d o k a j tiu de la r e ĝ f a m ilio , ĉ io ĉ i e s ta s tu te e k s te r lia z o r g o . S e v i p lu k ro ĉu s v ia n k o n fid o n al tĵa m a llo - ja l ulo, fin e v in ren k o n to s k a ta s tr o fo . F id u al m i k a j a k - c e p tu m ia n sin c e r a n ad m on on , ja por la fe liĉ o de la r e ĝ a fa m ilio k a j la lan do. K u n tiu ĉ i k o n silo m i v e n is al v i

h o d ia ŭ . »

P r in c o : « H um J A lin a ŝ a jn a s a l v i ĉ a r la ta n o ? M a l- tr a fe . V i b e d a ŭ rin d e su p o z a s, k e la p io n iro , in icia te m g , laŭ la te m p o , d e tru a s la r e ĝ la n d o n , ĉu ne ? . E n la m o- dern a e p o k o , oni ja m ne p o v a s su b p rem i la p o p o lo n p e r a b so lu tiŝm a r e ĝ im o . S e ne p e r la r e ĝ im o la ŭ te m p a , la lan d o p e r e o s , ĉu v i v id a s ? »

H a ltin : « ŝ a jn e v i e sta s p r a v a , sed m em o ru , m i p e ta s , k e a tr ib u iĝ a s ja al li la tu ta k a ŭ z o de ĉ a g r e n o j de H ia R e ĝ a M o ŝ to k a j v a s a lo j. L i a z e n o in c itis f o r lo g i la Priri- con en n e k o n a ta n k ru d an m onton, k ie la ŭ d ir e ton d ras b le - k o j, k a j s u fe r ig is lin en d o rn ejo . M i tre b e d a ŭ r a s k e v i a k c e p t a s nur tiun p a ĝ io n . B o n v o lu p r ip e n s i tion , > M ia

E k s c e le n c a M o ŝto . »

P r in c o : « D o m a ĝ e ! K i e l su fo k e sv a r m a s la p a r a z i t o ĵr k iu j m ordas la K a s t e lo n . . . m ia p a tro , e k z e m p le , S a m o r i, U m o r i k a j .. . v i. H a ltin ! m i ne ŝ a ta s a ŭ s k u lti tia n a fero n . C e t e r e m i k o n s ila s a l v i , k e v i b lin d e k r o ĉ iĝ u al la g r a - riitoj . . . k e v i a k c e lu la. p e r e iĝ o n de nia larido. »

H a ltin : « K io n m i a ŭ d a s ? M i ne p o v a s k red i rriiajn orelojri ! K e m i a k c e lu la p e r e iĝ o n de la lan do ?? H o , v e !

M i tre b e d a ŭ ra s. A n s ta ta ŭ m in k o m p a ti, v i m in p e to la s . V i tra n sir is la lim o n de p ru d en to , ĉ u ? M i e s ta s o fen d a ta de v ia j v o r to j. »

P r in c o : « H a , lia . . . O fe n d a ta ne e sta s nur v i , se d m i a n k a ŭ sa m e . M i ce rb u m a s ĉ iu t a g e , ja ĉ ia m a n ie r e p o r s e k u r ig i la tu tan p o p o lo n en p a c a k a j fe liĉ a v iv o , v e n ig i la ĉ ie lr e g n o n su rte re , dum ĉ iu j subuloj p a to s e fla t- lo g a s a l p o te n c u lo j k a j riĉ u lo j k a ĵ o k u lu m a s al sia j p r o - p r a j la ŭ r o j de g lo r o k a j fa m o . L o j a l e c o k a j fid e le c o e s- ta s s p ic o j sur ilia j p r e te k s to j. I li e s ta s s k la v o j de si m e m pro m e m a m o . M a lb e n a ta e s ta s T a r a h a n lan d o , je l a d isp o n o de tia j ĉ a r la ta n o j ! N e k a m ik o n , n ek g v id a n to n tni h a v a s . P ro s o le c o m i dronas en sp le n o . D r o n a n to k a p t a s eĉ p a jlo n k a j ĝ u s te m i k a p t is A l i n a , k ie l bonan a m ik o n , kiu p le j bone m in k o m p r e n a s . N i do d u o p e k u n - la b o ra s en s im p a tio p or s e k u r ig i la landon. M a la k c e p t i A l i n a im p lik a s la fo r ig o n de m i m e m . S e v i m a lg r a ŭ tio v o la s rifu zi lin , do bone, v i a g u la ŭ v ia b o n tro vo . »

H a ltin : « M i ĵu s a ŭ d is de v i , k e in te r la v a s a lo j tr o - v i ĝ a s n e k unu, k iu a lm e n a ŭ e s ta s p a tr io ta , k e ĉ iu j e sta s s e n e s c e p te k v a z a ŭ s k la v o j de m e m a m o , sed tio e sta s tro - g r a n d ig o . V i a E k s c e le n c a M o ŝ to , mi ja in d ig n a s k a j zo r- g a s p ri la e s to n te c o de nia lan do k a j je n ni la b o r e g a s ĉ i u t a g e . B o n v o lu nin k o m p a ti, m i p e ta s . »

P r in c o : « V i a p a tr io tis m o c s ta s sin o n im o al m e m - p r o te k to . N u r im a g u ! K ia m m a la m ik o j a ta k u s k o n tra ŭ n ia lan d o k a j la lando p r e s k a ŭ d e tr u iĝ u s k i e l . . . . a lan d o , neniu plu k u r a ĝ u s re sti ĉ e sia p o ste n o p or subteni m in . L a d e tr u ig o d e n ia lando in k lu z iv a s la v ia n . T io n tim a n te , v i p le d a s p o r v i p e r k o n v e n a j v o r to j de lo ja le c o k a j fi- d e le c o . »

Ĝ u s te tia m r e v e n is A l i n a kun triu m fa n ta m ien o p o st t r id e k t a g a fo r e sto .

P r in c o : « H a lo ! A l i n a ! B o n r e v e n o n ! A k c e p t u m ian s im p a tio n pro v i a tr id e k ta g a m a llib e r e c o . »

A lin a g e n u is an taŭ la P r in c o .

A l i n a : « M i e sta s tre ĝ“oja v id i v in en bona sano, m ia p r in c a m o ŝto . D u m m ia re sta d o en la ĉa m b ro , m i p ro - fitis la bonan Ŝan con in te r ŝ a n ĝ i o p in io jn kun m ia p a tr o . N o v a ĵo ! K s ta s bone k a j f e liĉ e , k e m ia p a tro , kiu e s tis t i e l g r a n ita , p li k a j p li r e z ig n is a n ta ŭ m i la r ig o r e c o n , k o n v e r t iĝ is k a j p e n tis p ri sia ĝ isn u n a sin te n o . L i tu te

r e v i v i ĝ i s en la nuna te m p o . L i ja m m ontris sian sim p a - tion al v i. C e te r e li p ro m esis al m i, k e li netiiam sin trudos al la aferoj de la P rin ca M o ŝto . »

P rin co : « H a, ha, ha, ha, . . . ĉ u v e r e ! B one, bone, b o n ege ! Granda rik o lto ! Jen a lia obstinulo tie ĉ i. L i v e n is a l m i kun sen sen caj paroloj kaj ĵus g e n a s min. S e d tam en tiu ĉ i H a ltin e sta s heroo, kiu ĉ e s ig is la tum ulton, k ia m v ia p atro fu r io z ig is en la K a s te lo . D o d e ca s danki a l li. »

A lin a : « K a r a H a ltin ! M i a ŭ d a s k e m ia patro ŝuldas al v i dankon. D a n k ’ a l v ia k lo p o d o oni p o v is e lig i ja m la gfermon de m albono k a j U m o ri ap en aŭ p ro fitis forkuri se n risk e . M i pen sas, k e U m ori ja m v iz it is v in por d a n k i. »

P rin co : « A p e n a ŭ ni a lv e n is h ejm en p o st la eksku rso e n la m ontaro, li e lv e n is la K a s te lo n sa g k u re ĉ e la por- d e g o kun paliĝ*inta -v iza ĝ o k aj subite k o liz iis kun A lin a , fa lis teren k aj v u n d iĝ is ĉ e la kruro. M i v e r e sen tiŝ k o m - p ato n v id a n te lin fo r k u r e g i. D e tiam mi d e ziris sendi iun por dem andi pri lia v u n d iĝ o , sed mi e stis tie l m elan - k o lia , k e mi v o le -n e v o le tion p ro k ra stis. H a ltin ! K ia m v i h azarde v id a s lin, bonvolu doni al li m iajn sin cera jn ) salutojn. »

H a ltin : « V o lo n te ! U m o ri tre ĝ o jo s, se li s c iiĝ o s pri v ia a fa b le co . N u, S -ro A lin a , ĉu c e r te e sta s v e r e , ke v ia p atro m ontris obeem on a l U ia P rin ca M o ŝto k aj ne

sin trudos de nun al li. C u v e r e ? »

A lin a : « A b so lu te v e r e ! L i in d ik is tion al mi per sia profunde serio za m ien o. Ja v i im a g u , k io m mi p ik e e k s p lu a ta d is m ian lan go n ĝ is k ia m mi fine su k c e sis lin p e r s v a d i. D u m trid e k ta g o j k aj en la la sta j ta g o j kun ja m e lu zita lan go . D a n k ’ a l tio m ia g ra n ito finfine re- z ig n is re ziste m o n k aj en lian k ap o n v e n is iom da nova

sen to. M i nun sen tas la fe liĉ o n de nia lando. »

H a ltin : « H o, ĉu v e r e ! M i v id a s. L i S am ori estas prudenta hom o. M i do an kaŭ obeos al la P rin co , se k v a n te la k o n v e r tiĝ o n de S a m o ri. M ia E k s c e le n c a M o ŝto ! P ard o- nu m in pro m ia ĝisn u n a ob stin eco, mi p e ta s. »

H a ltin , s k la v o de m em an o, g lo ro kaj p o te n cu lo j, ruze k a j lerte fla ta s p e r arom aj v o rto j.

P rin co : « H a , ha, h a , . . . V i nom is m in ĝisn u n k v a - z a ŭ so le n e , M ia P rin ca M o ŝto , V i a K k s c e le n c a M o ŝto , sed la ŭ v ia j nunaj vo rto j mi p o v a s le g i, k e v i nur p r e te k s tis

r e s p e k to n k a j m is tifik is m in ? J a b o n e . N e e sta s v i so la , s e d ĉ iu j a lia j v a s a lo j e sta s tia j. Jen m i ne ŝ a tis ilin . N u , S -ro H a ltin , ven u a lia n fojon d e n o v e , Ĉar m i h a v a s a f e - ron in te r k o n s ilig i kun A lin a . »

H a ltin : « V o lo n te . M i tre d a n k a s vin . Ĝ is r e v id o r M ia K k s c e le n c a M o ŝto ! »

H a ltin fo riras sa lu ta n te r ip e tfo je k a j fla te .

P r in co : « A h a , ha, ha . . . M a la p e r is la h ip o k r itu lo . N u n ni e sta s in te r ni. C u v i ne h a v a s in te re sa n n o v a ĵo n ? »*

A lin a : « N e n io n o v a . "Kaj p or d iri la v e ro n m ia p a tro s-ro G r a n ito , n en iel k o n v in k ig fis. C a r nun a p u d e s tis H a ltin , la ad o ran to de G r a n ito , m i in te n c e d iris fa ls a ĵo n k v a z a ŭ a lu d e . »

P r in co : « H o ! K a r a ĵo n g lis to v i e s ta s . Iro n ia e s t a s la subita m e ta m o rfo zo en la sin ten o de H a ltin . M i le r n is la su b tile co n de Ia hom a naturo. N u , rigard u tiun ĉ i p o r - tre to n , k a ra A lin a . D e te m p o a l te m p o ĝ i k v a z a ŭ h ip - n ozas k aj flu stras d o lĉ e al m i. M in k o n so lis tiu ĉ i p o r - tre to dum v ia fo resto . K i e l b e le g a ŝi e sta s ! »

A lin a : « M ia P rin co . C u f-in o S v a r le tie l p la ĉ is a l v i ? »

P rin co : « Jes. K l la fundo de m ia k o ro . T a g e k a ĵ n o k te b rila s la fig u r o de S v a r le ĉ ir k a ŭ m iaj o k u lo j k a j m in d ro n ig a s en abism on de am o . T a m e n p o rtre to e s ta s p o rtre to . N e n ia v iv a k a j d o lĉ a v o ĉ o a ŭ d iĝ a s el ĝ i . M i ja ard as ŝin v id i a n k o ra ŭ fojon. S e d v a n e , ĉ a r a k r a g a r d o

m in ĉ i r k a ŭ v o l v i s . H o , v e ! K a r a A l i n a . »

A lin a : « S e v i t ie l am a s S v a r le , ĉu m i iru al ŝ ia p a tro d e n o v e k a j la ŭ lia p e r m e so , m i ak o m p an u la fr a ŭ - linon tie n ĉ i en la K a s t e lo ? »

P r in c o : « S e e b le , m i p e ta s . S e d k ie l oni p o v u s ŝiix a k c e p t i en la K a s t e lo ? »

A lin a : « V e ! . . . E s t a s ja bona id e o . S -r o T altin ^ M a jstr o de te -c e r e m o n io , k o n a ta al v i ! N i p etu a l li, k e li k a ŝ e zo rgu pri S v a r le en sia la ŭ b o . C e r te p o r t io ni d e v a s bridi lia n buŝon p e r m ono. T ia m a n ie r e v i p o v o s ŝ te le v iz it a d i Ia fra ŭ lin o n p or ŝin a m u z ig i. K i e l v i o p in ia s ? »

P r in co : « D o v i bone a r a n ĝ u , m i p e ta s . M i ja m n e p o v a s m in d e te n i. »

A lin a : « V o lo n te , m ia k a ra P r in c o ! D o aten du ! »-

Eljapanigis

T.

Ideoj tra ^sper antujo...

N i r ic e v is tre in te re sa n le te ro n de s-ro T h o m s o n r p re zid a n to de la E s p e r a n to S o c ie to en S y d n e y , A ŭ s t r a lio

— el k iu ni ĉ e r p a s la s e k v a jn lin io jn :

. . . « M i ŝa ta s v ia n k r itik o n pri K a lo c s a y . N e ĉ ie li p r a v a s , ĉ a r neniu hom o e sta s p e r fe k ta . P r e c ip e m i tro- v a s e n u ig a la unuan p arto n de L in g v o -s tilo -fo r m o . T e d a e sta s la a r te fa r ita d iv id o de ra d ik o j. L a v erb o esta s g r a - m a tik is ta in ven to ( s ic ! ). P li ĝ*usta d iv id o de la ra d ik o j e sta s « k o n k re ta » k a j « a b stra k ta ». A b s tr a k ta ra d ik o ĉ ia m n a s k ig a s sen p ere n e tr a n sitiv a n verb o n k a j k o n k r e ta n as- k ig a s se n p e re tr a n s itiv a n verb o n . T a m e n , k o n k re ta ra d ik o

— uzata m etafo re — n a sk a s n e tr a n sitiv a n verb on . E k z e m - p le , « brili » v e n a s la la tin a « b e r y l » ( ? ) kiu sig n ifa s

« brila g e m o » — k aj p e n e tris en E s p e r a n to n p e re de la fran ca « b rille r ». K ia m ni d iras, k e la suno b rila s, ni d iras, k e la suno donas lum on aŭ lum as k ie l « b e r y l ».

B r ili e sta s do m etafo ra uzo de « b e r y l », s e k v e ni k o n s- ta ta s , k e la verb a form o de « bril » estas n e tr a n sitiv a . . . »

K r o m e s-ro T h o m so n k r itik a s la « p e d a n te co n » k a j )

« d ip lo m a te c o n » de K a lo c s a y r ila te al lia p r a v ig o de la fo rlaso de « a » en p o e m o j. L i a n k a ŭ a s e r ta s , k e la sola v e r a verb o en E s p e r a n to e sta s « esti ». L a a ŭ to ro de tiu ĉ i a r tik o le to e fe k tiv e k o n v in k iĝ is , k o n su ltan te m odernan fran- can s tilis tik o n , k e ĉ e 1’ g r u p ig o de 1’ v o rto j la ŭ la s e n c o ,

« esti » o k u p as a p a rta n k a te g o r io n , k ie l « absolu ta verb o ».

P o ste s-ro T h o m so n k o n k lu d as : . . . « C in a filo z o fio ĉ ia m k o n sta ta s « a b stra k ta » k a j « k o n k r e ta » , « Y a n » k a j « Y i n » ,

« v ira » k a j « v irin a ». . . . M i e sp e r a s, k e iu o rien ta p e n - sulo k o n tra ŭ sta ro s al la influo de K a lo c s a y , r ila te al lia e li- zio de V « a » k a j a n k a ŭ kon traŭ lia k la s ig o de 1’ radikoj^

O O M O T O n en iel in te n ca s aprobi aŭ m alap ro b i la k r itik o jn de nia a ŭ s tr a lia sa m id e a n o se d v o k a s a l sinjoro K a lo c s a y , k e li bonvolu honori nin p er respon do a l sin joro’

T h o m so n sur nia g a z e to . S a m e ni tir a s la a te n to n de la

« o rien ta j pen suloj » al la v o rto j v e n in ta j de la antipodoj- k a j ni forte e sp e r a s, k e ili baldaŭ k on sen tos doni la a te n - d a ta n respondon sur O O M O T O . F in a n te ni d e v a s rim a r- k i g i , k e la v a s t e g a k a j tutm onda in te r ŝ a n ĝ o de id eoj p e r

nia lin g v o e sta s ĝ o ji g a fa k to p ru van ta la v iv a n te c o n kaj;

la ĉ ia m k re sk a n ta n n iv e lo n de nia lite ra tu ro . J. M .

I M i s i o d e l a v i n i n o j

umiko Begnĉi

Ka 30an de Oktobro, en la dua tago de la aŭtuna Festo de Oomoto, oni okazigis inaŭguracion de la TJgo de Oomotaninoj.

K iel estro de la U g o , Dua Majstrino de Oomoto faris paroladon antaŭ kelkm il ĉeestantoj. Tiu ĉi estas elĉerpaĵo el ŝia parolado.

( Red. )

K i a m O o m o to e s tis en m a lfa c ila s ta to je e k o n o m ia fla n k o en unuaj t a g o j, s a m te m p e m ia h e jm o a n k a ŭ e s- t i s tre m iz e r a . L a fa m ilia n o j e s tis m u lta j m a lg r a ŭ g r a n d a m a lr iĉ e c o : la p a tr in o ( F o n d in tin o ), o n k lin o ( pliagfa fra - tin o de la F o n d in t in o ), ni g e e d z o j, du infanoj k a j p lie a l i ĝ i s a l ni la p a tr in o de la M a js tr o , ĉ a r ŝ ia d o m o en A n a o , p r o k s im e de K a m e o k a , fo rb ru lis m a lf e liĉ e . F in - fin e ni tr o v is n en ia n v iv r im e d o n , ol a te n d i m a lsa tm o r to n . D o la M a js tr o d e c id is f a r ig i d is e r v is to d e iu ŝ in to is m a te m p lo , fo r la s in te p r o p a g a n d o n de sia O o m o to , k a j e k ir is k u n k e lk a j m a lg r a n d a j m on eroj en sia p o ŝo .

M i v o lis e s ti d u n g ita en iu r iz v e n d e jo k a j ta m e n k ie l m u ltfo je m i ir a d is v a n e al la v e n d e jo p o r p e t i ! A n k a ŭ , m i p la n tis le g o m o jn sur m a lv a s ta lo k o m a la n ta ŭ la d o m o k a j v e n d is ilin p o r la riz o , p o r ta n te sur la ŝu ltro j. T i e -ĉi mi ne p o v a s p a r o li tre d e t a le , se d mi p a c ie n c e m e b a - -talis k a j b a ta lis k u n ĉ iu j m a lf a c ila ĵo j, k iu j tu te ne m a n k is a l m ia tia m a fa m ilio . F o je m i d ir is a l la p a trin o kun p le n d o , k e m i ja m ne p o v a s to le r i je tia g ra n d a m a lfa c i- la ĵo . L a F o n d in tin o r e sp o n d is s e v e r e : K i e l v i p o v u s p a r to p r e n i a l ĉ i-f o ja g r a n d a D ie n tr e p r e n o , p le n d a n te je l i a m a lg r a n d a a s k e ta d o ? K i a m m a n ĝ a ĵo j a l ni m a n k is , ni do prenu te r a ĵo n k a j trin ku a k v o n . D i o c e r te ne la so s n in m o rti.

E n tiu te m p o ni fa r is n en ia n n e g o c o n ; ni h a v is m a l- p li ol tr id e k je n o jn da e n s p e z o en unu ja r o k a j nia tu ta h a v a ĵ o e s tis m a lg r a n d a j d o m o k a j te r ito r io . K a j ta m e n la fa m ilia n o j e s tis m u lta j, in te r k iu j e s tis du infanoj ; e l- s p e z o e s tis s u fiĉ e m u lta . E n tia s ta to m ia ĉ a g r e n o e s tis

g ra n d a je la m a stru m a d o , d e s p li p o r k e n ajb aro j ne r i - m arku n ian a lm o z u le c a n v iv a d o n , k iu e s tis m a lh o n o ro de n ia fa m ilio . M a lg r a ŭ tia m iz e r e c o , d a n k ’ a l D i a gardo*, ĝ*is h o d ia ŭ ne e s tis e ĉ unu t a g o , k ia m ni r e z ig n is m a n - ĝ o n , k a j a n k a ŭ oni ne in su ltis, k e O o m o to e s ta s m a lr iĉ a .

K ia m la nuna M a js tr o , m ia e d zo , e k ir is p ie d e a l K i o t o p o r en iri en ŝ in to is m a le r n e jo , m i a k o m p a n is lin ĝ i s duon- v o jo kun du in fa n o j. ĉ e la d i s iĝ o la M a js tr o a ĉ e t i s k u - k o jn p o r du el k v in se n o j, k iu j e s tis la tu ta sum o en Iia p o ŝ o , k a j d o n is a l la in fan o j. D i v e r s a j p e n so j nin e m o - c iis ĝ is la rm o j k ia m ni s a lu tis « ĝ i s la r e v i d o ». A n k o r a ŭ h o d ia ŭ m i fr e ŝ e r e m e m o r a s tia m a n sce n o n . S e la edzo- p r iz o r g o s p ri la h e jm a a fe r o , li ne p o v o s sin p r o fu n d ig i

en la stu d ad o , m i p e n s is ; k a j t ia l k ia m m i sk r ib is a l li^

ĉ ia m m i d iris : ne estu m a ltr a n k v ila , m a str u m a d o bone ir a s . T a m e n , en e f e k t i v e c o m a lr iĉ e c o e s tis ĉ ia m a n k o r a ŭ p li. E k z e m p le en m a lv a r m e g o m i ne h a v is v in tr a jn v e s - ta ĵo jn , do a lif o r m ig is so m e ra n k im o n o n p o r v in tr a k a ĵ r e n v e r s e . T i e l e m i b a ta lis m a lfa c ila ĵo jn k a j tr a b a tis a l m i v o jo n . L a M a js tr o kun s u k c e s o fin is la le r n e jo n , d a n k ’ a l tio , k e li p o v is tu te sin doni a l la stu d ad o , fo r la sa n te h e jm a jn a fe ro jn . T i e ĉ i k u ŝ a s la v e r a lab o ro de la v i r i - noj, m i p e n s a s .

L a rolo de la m em b ro j de O o m o to -J u n u la r a L i g o tre g r a v i ĝ i s n u n tem p e : nunaj J a p a n u jo k a j la m ondo a te n d a s ilia n sin d o n em an lab o rad o n . K a j p or k e ili laboru tu te lib e r e , v i , m em broj de O o m o ta n in a L i g o d e v a s e sti p li

s t r e ĉ ita j t ie l k e v i p u ŝo s ilin de m a la n ta ŭ e .

( Eljapanigis : K . V iv lo n g ).

— Verkaro de poemoj, frazoj kaj prozoj de tutmoudaj homaranoj —

Tuj mendu ĉ e : O O M O TO , Kameoka (Kioto-hu) Japanujo-

Jozefo Major

8. Fri la sistemaj sensoj.

N i d a ŭ r ig u la studon pri n iaj se n so j. K o n s u lta n te la l:abelon a p e r in ta n en la se p te m b ra num ero, oni v id o s , k e ni a lv e n is a l la dua g ra n d a g r u p o de sen so j, k iu n ni no- m is « s is te m a ». T i e ĉi ni d is tin g a s du su b gru p o jn , k iu jn ni a p a r te k o n sid e ro s : A . O r g a n is m a senso ( m a ls a to , la - c iĝ “o, s e k s a j- k a j c e te r a j im p u ls o j) k a j B . D o lo r o . A n t a ŭ ol k o n sid e r i la d e ta lo jn , ni d e v a s a te n tig i la le g a n to n , k e la studo p ri « in tern aj » sen soj e sta s sam e g r a v a k ie l tiu pri la e k s te r a j — sola o b je k to de la p s ik o lo g ia j stu - doj en la tie ln o m a ta « k l a s i k a » p e r io d o de tiu ĉ i s c ie n c o . S e oni dubus pri tio , s im p la d en td o lo ro k o n v in k o s la le - g a n to n p ri la g r a v e c o de « in tern aj » sen so j.

A . O r g a n is m a sen so. E s t a s tre m a lfa c ile studi pri la k o m p lik a j p r o c e z o j de o r g a n is m a j sen toj ĉ a r la se n s- o rg a n o j e sta s profunde en la k o rp o , a n k o ra ŭ tre m a lp e r - fe k te k o n a ta j. O n i d e v a s d is tin g i k v a r ĉ e fa jn o r g a n is m a jn sen so jn : i) d ig e s to , 2) sp ira d o , 3) s e k s a k aj 4) ĝ e n e r a la ia r t o . 1. D i g e s t o : tie ĉ i a p a r te n a s sen to pri sato k a j T n alsato, so ifo , k t p . O n i p o v a s se n ti m a lsa to n eĉ k ia m la sto m a k o e s ta s tu te p le n a ; tia fen om en o e sta s tre o fta en m odern a c i v i l i z o k a j m o n tras c e r ta n d e g e n e r a d o n de la k o r p o . E s t a s bone k o n a te , k e e m o c io j in flu as d ig e s - ta jn fu n k c io jn — nom e tim o a k t i v i g a s e lim in a d o n de e k s - k r e m e n to , k .a . T i e ĉ i oni ree p o v a s k o n s ta ti la m u lts p e c a jn in te r r ila to jn en la k o r p o , ne a n k o ra ŭ p len e e s p lo r ita j eĉ

•de fa k u lo j. 2. S p ir a d o : K v a n k a m tiu ĉ i sen so e sta s sim - p la , ĝ i e s ta s e ĉ m a lp li k o m p r e n e b la ol la sen soj en la a n ta ŭ a k a te g o r io . O n i se n ta s b atad o n de la k o ro , « sufo- kon », tim o k a j e k s c it o r a p id ig a s sp ira d o n , k t p . 3. S e k - saj im p u lso j : k ro m la lo k a j sen soj pri se k sa d e z ir o k a j s e k s a s a t iĝ o e k z is ta s tre k o m p lik ita j p r o c e z o j, k iu j k o n - d u k as a l la m il p ro b lem o j de « su b k o n scio » : p ro m an ko d e se n so rg a n o j la k o n s c io ne in fo r m iĝ a s p ri tiu j p r o c e z o j s e d ili ta m e n e s ta s tie l g r a v a j, k e ili o fte su b p rem as