91
Stwardnienie rozsiane w świecie i w Polsce – ocena epidemiologiczna
Multiple sclerosis in Poland and worldwide – epidemiological considerations
ZakładPsychologiiKlinicznejInstytutuPsychologiiUniwersytetuSzczecińskiego.KierownikZakładu:drhab.n.med.prof.USAndrzejPotemkowski Correspondenceto:drhab.n.med.prof.USAndrzejPotemkowski,ZakładPsychologiiKlinicznejInstytutuPsychologiiUniwersytetu Szczecińskiego,ul.Krakowska7179,71017Szczecin,email:andrzej.potemkowski@wp.pl Pracafinansowanaześrodkówwłasnych
Streszczenie
Neuroepidemiologiaoceniawpływczynnikówekologicznychigenetycznychnarozwójschorzeńukładunerwowegooraz opisujeichczęstośćwystępowaniairozmieszczenie.Podstawowymiparametramiepidemiologicznymidlastwardnieniaroz sianego(łac.sclerosismultiplex,SM)sąwskaźnikichorobowości,zachorowalności,śmiertelności,umieralności,czastrwa niachorobyiśredniwiekzachorowania.PierwszebadaniaepidemiologicznedotycząceSMpochodzązlat20.XXwieku. Naświeciewskaźnikichorobowościwahająsięod15do180/100000osób;wpółnocnejEuropieuśrednionywskaźnikwy niósł83/100000,awPolsceod45do92/100000.Wskaźnikizachorowalnościróżniąsięwzależnościodrozmieszcze niageograficznego–wEuropiewynosząod3,5do5,5/100000,wPolscewahająsięod2,4(Szczecin)do4,3(Gniezno). Natejpodstawiemożnasądzić,żeodnotowujesięwnaszymkrajurocznieod1300do2100nowychchorych.Zachorowa nianaSMwśródkobietsąmniejwięcej2razyczęstsze.ŚredniwiekzachorowaniawPolscewLubliniewyniósł30,1roku, wSzczecińskiemdlamężczyzn36,49,adlakobiet34,16roku. Szacujesię,że10latodrozpoznaniaSMprzeżywa9095% chorych,20lat–7075%,30lat–5065%,a40lat–około3555%chorych.Średniedługościżyciaumężczyznikobiet wPolscebyłyzbliżoneiwyniosływ1998rokuodpowiednio52,3i51,8roku.UosóbzpóźniejszympoczątkiemSMczas przeżyciajestzazwyczajkrótszy.U58%pacjentówchorobamapostaćrzutoworemisyjną,u27%–wtórniepostępującą, u9%–pierwotniepostępującą,au6%–postępująconawracającą. GorszyprzebiegSMwystępujeuchorychzpóźniej szympoczątkiem,atakżeupacjentówzwysokimwskaźnikiemrzutówwpierwszychlatachchorobyinasilonymizmiana midemielinizacyjnymiwbadaniuNMR.Średnioniepełnosprawnośćwzrastao0,30,5stopniaEDSSnarok. Słowakluczowe:stwardnienierozsiane,epidemiologia,zachorowalnośćichorobowośćwPolsce,średniwiekzachoro wania,czasprzeżyciaSummary
Neuroepidemiologyisadisciplineassessingtheimpactofenvironmentalandgeneticfactorsontheincidenceanddevel opmentofdiseasesofthenervoussystemanddescribestheirprevalenceanddistribution.Thebasicepidemiological parametersinmultiplesclerosis (MS)aretheindicesofprevalence,incidence,morbidityandmortality,diseaseduration andmeanageatonset.FirstepidemiologicalstudiesconcerningMSdatebacktothetwentiestheXXcentury.Preva lenceindicesworldwidevaryfrom15to180per100000persons;innorthernEuropethemeanindexis83per100000 andinPoland–4592per100000.Incidenceindicesvarydependingongeographiclocation:inEuropeitvariesfrom 3.5to5.5per100000,whileinPolandtheyvaryfrom2.4(Szczecin)to4.3(Gniezno).Basedonthesedataitmaybe assumedthat13002100newcasesarebeingdiagnosedinPolandeachyear.Infemales,theprevalenceofMSisabout twofold higher than in males. Mean age of onset in the Lublin region is 30.1 years and in the Szczecin region –36.49yearsinmalesand34.16yearsinfemales.Itisestimatedthat10years’survivalrate(fromthetimeofdiagno sis)is9095%,20years’survivalrate–7075%,30years’survivalrate–5065%and40years’survivalrate–3555%. Meanlifedurationinmalesandinfemaleswassimilarandin1998amountedto52.3and51.8years,respectively. PatientswithlateonsetMSusuallysurviveshorter.In58%ofthepatients,thediseasetakesarelapsingremittingform, in27%–secondaryprogressive,in9%–primaryprogressiveandin6%–progressiverelapsing.Amoreseverecourse maybeexpectedinlateonsetcases,inthosewithhighindexofrelapsesintheinitialyearsofthediseaseandinthose withpronounceddemyelinatinglesionsinMRIscans.Ontheaverage,disabilityincreasesby0.30.5EDSSgradeperyear. Keywords: sclerosismultiplex,epidemiology,incidenceandprevalenceinPoland,meanageatdiseaseonset,survivalrate Received:06.07.2009 Accepted:10.07.2009 Published:15.09.200992
wznowienia,aniżadnegoinnegoalternatywnegowydaniain negoautorstwa(1). PARAMEtRyEPiDEMiOlOgiCzNEWSM Sceptycznieodnoszącysiędoneuroepidemiologiicytująprawo WilliamaHollanda,któremówi,że„wystarczymiećdostatecz niewieledanych,byprzyużyciumetodstatystycznychdowieść wszystkiego”.Niechodzijednakwneuroepidemiologiio„do wodzeniewszystkiego”,tylkoorzetelnąocenęwskaźnikówepi demiologicznychdlaokreślonejliczby–10000,100000czy 1000000mieszkańców. PodstawowymiparametramiepidemiologicznymidlaSMsą: 1.wskaźnikchorobowości–liczbawszystkichchorych(wcze śniejrozpoznanychinowostwierdzonych)nadanymtere niewokreślonejjednostceczasu(najczęściej1rok)wsto sunkudoustalonejliczbybadanejpopulacji(najczęściejdla SMokreślanadla100000mieszkańców); 2.wskaźnikzachorowalności–liczbanowychchorychwjed nostceczasu(najczęściejnarok)na100000mieszkańców; 3.wskaźnikśmiertelności–liczbazgonównadanymterenie zpowoduchorobywokreślonymczasie(najczęściej1rok) wśródchorychnaSM; 4.wskaźnikumieralności–liczbazgonównadanymterenie zpowoduSMwokreślonymczasie(najczęściej1rok)wsto sunkudoustalonejliczbyobserwowanejpopulacji(najczę ściej100000mieszkańców);5.czas trwania choroby–uśrednionydlachorychnaSMokres odrozpoznaniabądźstwierdzeniapierwszychobjawów(za leżyodustaleńmetodologicznych)dozgonu;
6.średniwiekzachorowania–uśrednionywiekwystąpienia pierwszych objawów bądź rozpoznania SM, co jw. zależy równieżodprzyjętejmetodykibadania;zwykleliczonyjest odrębniedlamężczyznikobiet. Wbadaniachoceniasięrozłożeniegeograficznepowyższych parametrów.Wprzypadkugdynagromadzeniechorychnada nymobszarzeznacznieodbiegaodliczbychorychnaterenach sąsiednich,możnamówićoogniskuSM.Interesującedlaba daczy są również regiony, gdzie znacznie rzadziej występuje danachoroba.
POCHODzENiESM
PierwszebadaniaepidemiologicznedotycząceSMukazałysię wlatach20.XXwieku.Baileyw1922rokustwierdził,żeSM występuje częściej u żołnierzy pochodzenia skandynawskie go(2). Również Davenport donosił, że SM występuje częściej
wmiejscach,wktórychmieszkawięcejludnościpochodzenia skandynawskiego(3).Wtymsamymrokunapodstawieobser wacjipowyższychpracorazswoichwłasnychBulmansugero wał,żeSMmożemiećtłogenetyczne(4). W1994rokuCharlesPoseropublikowałpracępt.Thedissem-inationofmultiplesclerosis:aVikingsaga?Ahistoricalessay, wktórejwoparciuoanalizętraswyprawWikingówpostawiłhi potezę,rokwcześniejpodnoszonąprzezKurtzkego,żetowła śniewSkandynawiiwśródWikingów„narodziłosię”SM,aich
N
euroepidemiologia zajmuje się badaniami człowie ka w środowisku, oceniając wpływ zarówno czynni kówekologicznych,jakigenetycznychnarozwójwielu schorzeń,orazopisujeczęstośćwystępowaniairozmieszcze niechoróbukładunerwowego.Choćjesttobardzopotrzeb naiważnawiedza,nienależywPolscedoulubionychtematów badańnaukowych.Ztegopowodu,odlatzaniedbująctebada nia,amożenawetdeprecjonującichwartość,nadalnieumie myodpowiedziećnapytanie,jakajestwnaszymkrajuliczba chorychnastwardnienierozsiane(łac.sclerosismultiplex,SM). Badaniaepidemiologicznewiążąsięzwielomazawiłościami metodologicznymiiżebyuzyskaćsatysfakcjonującewyniki,ba daniemusibyćrozłożonewczasie,zwyklenawielelat.Stąd jesttowarsztatdlazaangażowanych,cierpliwych,aleiniezwy kle dociekliwych neurologów, zainteresowanych szczegółami schorzenia – objawami początkowymi, przebiegiem natural nym,wpływemlicznychczynnikówśrodowiskowych(urbani zacji,industrializacji,statusuekonomicznego,zawodu,religii, sposobużywienia,warunkówsanitarnychizdrowotnych)ile czenianaszeregparametrów,takichjakczastrwaniaiprze bieg choroby, a przede wszystkim na rozwój niepełnospraw ności.Wynikibadańprzynosząwięcwyjątkowoważnąwiedzę dlachorychnaSM–onibowiempytająnacodzień:„Ilunas jestwPolsce?”,„Jakaczekamnieprzyszłość–jakrozwiniesię niesprawność?”, czy też stawiają dramatyczne pytanie „Czy stwardnienierozsianeskrócimiżycie?”.Samo badanie epidemiologiczne może być ogniwem łączą cymlekarzaichoregonaSM,jeżelijestwykonywanemetodą „oddrzwidodrzwi”(doortodoor),polegającąnatym,żele karz w rozmowie z pacjentem wypytuje o oceniane parame trySM,opierającsięnaspecjalnieopracowanymnapotrzeby badaniakwestionariuszu.Badaniaepidemiologicznemogąbyć także istotnym elementem jednoczącym miejscowe środowi skoneurologicznewokółpostawionegotematu.Przezwielelat miałemprzyjemnośćwspółpracowaćzneurologamiPomorza Zachodniego,cozaowocowałosatysfakcjonującąnasbaząda nychzłożonązponadtysiącadwustuchorychipozwoliłoob serwowaćzmianywbadanejpopulacji.Wcześniejszadbałość o zachowanie poufności indywidualnych danych osobowych jednakniewystarczyła,awprowadzenieustawyoochronieda nych osobowych znacznie utrudniło dalsze prowadzenie ba dańepidemiologicznych.
Stałezainteresowanieneuroepidemiologiąwidocznejestwkra jach prowadzących tradycyjnie od lat takie badania, ale też wnowychregionachświata.Wynikitychbadańzjednejstro nysłużądoporządnegozorganizowaniawszelkichogniwopie kimedycznejdlachorychnaSM,zdrugiejpozwalająocenić kosztyleczenia.WIslandiiodponad100latśledzisięnatural nyprzebiegSM,wSzwajcariiodponad70lat,wNorwegiiod ponad60lat.WzoremmożebyćDania,gdzieod1948rokuist niejekrajowyrejestrchorychnaSM.BrakwidocznegowPol scezainteresowaniatymizagadnieniami,mimopróboddzia ływania środowiska neurologicznego, powoduje, że i z tego
względubadaniasąniezbytchętniepodejmowane.Neuroepide-miologiaklinicznaCendrowskiegoz1997rokunadalpozosta
93
w2002rokuwykazałyjeszczewyższyWChnaSM,wynoszą cy168,8/100000(17).DlazachodniejHercegowinyw2003roku WChocenionyzostałna27/100000iwykazywałzróżnicowa niewzależnościodregionu.Naobszarachgórskichbyłwyższy iwynosił56/100000,podczasgdynaterenachprzybrzeżnych niezanotowanożadnegoprzypadkuzachorowanianaSM(18). WbrewoczekiwaniomWChwNorwegiibyłniższywpółnoc nozachodnichjejrejonach(31/100000),zaśwyższywczęści południowowschodniej(80/100000)(18). DużerozbieżnościstwierdzanorównieżwsąsiadującychzPol skąkrajach.WanaliziebadańnaterenieNiemiecLauerstwier dził,żeWChbyłnajniższywHalle–44,9/100000,anajwyższy naterenachpołudniowejSaksonii–113/100000,przyczymnaj częściejplasowałsiępomiędzy70a95/100000mieszkańców(19). PodobnaanalizawCzechach,opartanaNarodowymRejestrze ChorychnaSM,ujawniłaWChnapoziomie70,8/100000,przy czymwregionieTeplic(chorobowość160,0/100000)iChomon towa(103,0/100000)sugerowanoobecnośćogniskaSM.Ba daniaprowadzonenaterenieUkrainy,Łotwy,EstoniiczyRosji ujawniłyznacznerozbieżnościwskaźników–od5do72/100000, cowynikałozistotnychróżnicmetodologicznych(19,20). CHOROBOWOśćSMWPOlSCEW polskich badaniach epidemiologicznych dotyczących SM określano wskaźniki epidemiologiczne dla wybranych tere nówimiastśrodkowozachodniej,północnozachodniejoraz wschodniejPolski:Leszna,Gniezna,Szczecina,Tczewaoraz Lublina(2126).Badaniateobjęłyzaledwieokoło10%powierzch niorazpopulacjikraju.Wyliczonownichwspółczynnikicho robowościizachorowalności,opisanotakżewpływczynników środowiskowychnawystępowanieorazprzebiegSM.Wykaz wynikówpolskichbadańprzedstawiatabela1.
Już pierwsze badania nad chorobowością na SM w Polsce, przeprowadzoneprzezCendrowskiegow1954roku,wskazy wały,żepolskapopulacjanależydostrefywysokiegoryzyka(1,27). Wpóźniejszychopracowaniachpojawiałysiępodobnewskaź niki,naprzykładwbadaniachWenderaiwsp.WChdlaob szaruzachodniejPolskiwynosił45,08/100000,przyczymdla Leszna117,12/100000(26),w1991rokudlaterenówzachod niejPolskiprzybierałwartość89,3/100000(25),w1992rokudla
wyprawy na obecne tereny Danii, Anglii, Szkocji i Niemiec przyczyniły się do rozpowszechnienia choroby(5,6). Przepro
wadzonebadaniagenetycznesugerują,żerozpowszechnienie SMwświeciemożezależećwyłącznieoddryftugenetycznego związanegozistotnąnapoczątkuXXwiekumigracjąludno ścizterenówSzwecji,NorwegiiiFinlandiigłówniedoAmeryki PółnocnejinaterenypołudniowejAustralii.Przeczyćtomożeza razempodnoszonejwepidemiologiiprzezlatatezieowpływie szerokościgeograficznejnaczęstotliwośćwystępowaniaSM. CHOROBOWOść ChorobowośćSMnaświeciejestróżna,współczynnikichoro bowościwahająsięwbardzoszerokichgranicach–od15do 180na100000osóbisąnajwyższewpółnocnejczęściEuropy, środkowejczęściAmerykiPółnocnejipołudniowejAustralii(7). TradycyjniezaKurtzkemdzielisiękulęziemskąnatrzystrefy związane z wielkością współczynnika chorobowości (WCh): wysoką–powyżej40na100000,umiarkowaną–od20do 39/100 000 i niską – poniżej 20/100 000 mieszkańców(8).
NapodstawietegopodziałuEuropę,pozaMaltą,zaliczasię dostrefywysokiegoiumiarkowanegoryzyka.Pugliattipoda je,żeśredniWChdlaEuropyliczonywostatnich30latachwy niósł83/100000ibyłwyraźniewyższywpółnocnejEuropie(9). Prowadzonenatereniewielukrajówbadaniaepidemiologicz neujawniająznacząceniekiedyróżnicewartościWCh.Sugero waćtomożetakżeistnieniepewnychniedokładnościobserwacji. DlaprzykładuwróżnychrejonachHiszpaniiWChwahałsię od32do58/100000(10,11).Wynikibadańprzeprowadzonych
w latach osiemdziesiątych we Francji wskazują, iż chorobo wośćwynosiwtymkrajuod25do58/100000(12),zkoleiDe
bouverieiwsp.wswoimbadaniuz2007rokuokreślilicho robowośćdlakobietwregionieLotaryngiina120/100000(13).
WeWłoszechwlatach80.chorobowośćwahałasięod30do 59/100 000, by zdecydowanie wzrosnąć w późniejszych ba daniach,do94/100000,comożemiećzwiązekzeznacznym udziałemwbadanejpopulacji–północnozachodnichWłoch –ludnościpochodzenianiemieckiego(14).W1999rokunatere
nachpołudniowychWłochwskaźnikchorobowościokreślono na150/100000(15),anaSycyliiw2004rokuna71,2/100000(16).
Badania Grimaldiego i wsp. przeprowadzone na Sycylii
Rok Autor Region N/100 000 1954 Cendrowski Bydgoszcz 43 1954 Cendrowski Krosno 37 1965 Wender i wsp. Wielkopolska 65 1981 Wender i wsp. Wielkopolska 45 1993 Potemkowski Szczecińskie 55 1995 Fryze Tczew 75 2001 Łobińska i wsp. Lublin 57 2005 Potemkowski i wsp. Szczecińskie 59 2008 Szpernalowska Szczecineckie 91 Tabela1.WskaźnikichorobowościstwardnieniarozsianegowPolsce
94
populacjiPolski(22,40).Szacujesię,żeSMprzed10.rokiemżycia dotyka35%chorych,zaśpo50.rokużyciawystępujeu16% pacjentów(41).Czasmiędzypierwszymiobjawamiarozpozna niemuosóbpo50.rokużyciajestdłuższyniżwmłodszych grupachwiekowych.Przyczynąjestposzukiwanieprzezleka rzawpierwszejkolejnościchoróbzwiązanychzwiekiem,ado pierowdrugiej–jednostekchorobowychrzadziejwystępują cych w danej grupie wiekowej(42). Średni wiek zachorowaniawPolsce,wLubliniewyniósł30,1roku,wTczewie30,7roku, natomiastwSzczecińskiemdlamężczyzn36,49,adlakobiet 34,16roku(24,30,31).
BadaniaSadovnickpokazują,że1015%wszystkichzachoro wańnaSMstanowipostaćrodzinna(43).Ryzykozachorowa
nia na SM w przypadku pokrewieństwa pierwszego stopnia jest 2030 razy większe, a w przypadku pokrewieństwa dru giegostopnia–około3razywiększe(44).Robertsoniwsp.ba
dali prawdopodobieństwo zachorowania na SM w przypad ku,gdywrodziniejestjużchorynaSM,iwykazali,żeuosób, które mają chorego brata, wynosi ono 2,65%, chorą siostrę –3,74%,kuzynazestronyojca–0,71%,akuzynazestrony matki–0,65%(45).
CzASPRzEżyCiACHORyCHNASM
Wskaźniki te zależą od źródeł rejestracji chorych oraz me todstatystycznychiprzynosząwiedzęnatematwpływuSM nadługośćżyciapacjenta.Wbadaniachchorychamerykań skich,niemieckichiduńskich10latodrozpoznaniaSMprze żyło9095%,20lat–7075%,30lat–5065%,a40lat–oko ło3555%chorych(27,46). OkreślonanapodstawieanalizykartzgonówchorychnaSM średniadługośćżyciaumężczyznikobietwPolscebyłazbli żonaiwyniosław1998rokuodpowiednio52,3i51,8roku(47).
W Lublinie średni czas trwania choroby wyniósł 15,4 roku (2001r.),wSzczecinie–16,88(2000r.),awTczewie–13,8roku (1995r.)(24,31,48).Ocenaprzeżyciapopulacjigeneralnejipopula cjichorychnaSMuwidacznia,żewokresie5latodzachoro waniaoczekiwaneczasyprzeżyciatylkonieznaczniesięróżnią, alejużpo20latachodzachorowaniaczasprzeżyciachorych naSMwynositylko7080%czasuprzeżyciapopulacjiogól nej(49).UchorychzpóźniejszympoczątkiemSMczasprzeży ciajestzazwyczajkrótszy. POStACiPRzEBiEgUSM
Najczęściej w badaniach epidemiologicznych przyjmuje się klasyfikacjęzaproponowanąprzezWeinshenkerairozszerzo nąprzezBoiko,którawyróżniaczterypostaciSM:rzutowore misyjną–RRMS,wtórniepostępującą–SPMS,pierwotniepo stępującą–PPMSipostępująconawracającą–PRMS(50,51).
Analizy epidemiologiczne wskazują na najczęstsze występo wanie postaci przebiegu SM rzutoworemisyjnej. Jak poda jąEbersorazHafler,postaćtawystępujeu8090%chorych z SM(31,52). W badaniach Confavreux i Vukusic z 2006 roku
u 58% pacjentów choroba miała postać rzutoworemisyjną, u27%–wtórniepostępującą,u9%–pierwotniepostępującą, Szczecinaocenionogona81,26/100000(21),awroku1997dla Lublina(wbadaniachŁobińskiej)–na57,3/100000(24).Bada niaSzpernalowskiejwpowiecieszczecineckimokreśliłyWCh wtejpopulacjinakoniec2005rokuna91,8/100000(28). zACHOROWAlNOśćNASM Wskaźnikizachorowalności(WZ)naSMróżniąsięznacznie wzależnościodpołożeniageograficznego.Najniższewskaźni kiodnotowanowJaponii–0,11/1000000,anajwyższenaOr kadach–10,5/100000iSzetlandach–7,5/100000mieszkań ców.WEuropiewskaźniktenwahasięodlatwgranicachod 3,5do5,5/100000(1). WPolsceWZdlaregionuSzczecinabadanywlatach20002005 wynosił 2,44/100 000, natomiast dla Wielkopolski w latach 19791981–3,7/100000(26,29).Wlatach19901991wGnieźnie wskaźniktenokreślonona4,3,zkoleidlaTczewaFryzeuzyskał wielkośćrzędu2,7/100000mieszkańców(30). Analizawskaźnikazachorowalnościpozwalazorientowaćsię, ilunowychchorychroczniemożepojawićsięwpopulacjikaż degokraju.ZwyjątkiemDanii,któraposiadaścisłykrajowy rejestrchorych,dookreślenialiczbynowychchorychnaSM służąbadaniasymulacyjne.AnalizująctodlaPolskiiprzyjmu jącśredniąeuropejskąwielkośćwskaźnikazapadalności,moż nasądzić,żepojawiasięwPolscerocznieod1300do2100 nowychchorych.Zdecydowanawiększość,szacowanana80%, maodpoczątkurzutoworemisyjnąpostaćprzebieguSMwy magającąleczeniaimmunomodulacyjnego.Biorącpoduwagę tedane,możnawięcprzyjąć,żecorokutakiegoleczeniawy magaćmożewPolsceod1100do1700pacjentów. PłEćAzACHOROWANiANASM Współczynnikchorobowościodzwierciedlaróżnorodnośćza chorowańnaSMnietylkowzależnościodpołożeniageogra ficznego,alerównieżodpłciiwieku.Przewagazachorowań naSMwśródkobietwidocznajestwewszystkichprowadzo nychnaświeciebadaniach,choćróżnajestwielkośćtegopa rametru.WskaźnikzachorowańnaSMukobietwstosunkudo mężczyznwEuropiewynosiokoło2(15,31).Wpopulacjikanadyj skiejw2005rokuzachorowalnośćkobietnaSMbyła2,6razy większaniżmężczyzn(32),wPakistanie1,5raza(33),awBrazy
lii3razywiększa(34).Dużązmiennośćzachorowalnościkobiet imężczyznnaSMobserwowanowbadaniachprowadzonych wkrajacharabskich.W2002rokuwIrakuchorowało1,2razy więcejkobietniżmężczyzn(35),w2005rokuwJordaniizacho rowalnośćwśródkobietbyła2,8razawiększa(36),podczasgdy wIranie3,5razywiększa(37).Większazachorowalnośćwśród kobietmożebyćzwiązanazczęstszązapadalnościąnachoro bywirusoweutejpłcilubwiększąliczbąkobietwpopulacji. WiEKAzACHOROWANiANASM
Stwardnienie rozsiane jest chorobą, której pierwsze obja wy,zdaniemróżnychautorów,pojawiająsięgłównieuosób między 20. a 40. rokiem życia(38,39). Podobne dane dotyczą
95
cozwiązanejestzniespecyficznąaktywacjąukładuimmuno logicznegozukłademcytokin.Uważasię,żepodobnywpływ nazwiększenieryzykazachorowanianaSMmożemiećwzrost temperatury ciała, poprzez pogorszenie ogólnego stanu pa cjenta i upośledzenie przewodnictwa w zdemielinizowanych włóknachnerwowych(52).Kontrowersjewzbudziłyopiniezwią zanezestosowaniemszczepieńochronnych.JednakDeStefa noiwsp.w2003rokuprzedstawiliwynikibadań,zktórychwy nika,żeszczepieniaprzeciwkowirusowemuzapaleniuwątroby typuB,grypie,różyczce,tężcowiczyodrzeniezwiększająryzy kazachorowanianaSM(60).
Wzrost zachorowalności na SM w zależności od pory roku możewiązaćsięzezwiększonąliczbąinfekcjiwtymokresie oraz ogólnym osłabieniem organizmu po okresie zimowym. Z szeregu prac wynika, że większość zachorowań i rzutów SM ma swój początek w okresie wiosennym(1). Ostatnio co
razistotniejszawydajesięrolaczynnikówzwiązanychzesty lemżycia,zwłaszczatych,którewiążąsięzryzykiemrozwoju zaostrzeńimogąmiećwpływnarokowanie.Wpiśmiennictwie podkreślasię,żewyraźnepogorszenieobjawówSMnastępo wałowgrupieosóbpalącychtytoń.Substancjesmolisteiniko tyna,będąceważnymiimmunotoksycznymiskładnikamidymu papierosowego,mogąbowiemzaburzaćprocesyprzekazywa niasygnałuindukowanegokontaktemzantygenemwlimfocy tachT(61).Wbadaniachnorweskichwykazano,żeryzykowy stąpieniaSMuosób,którekiedykolwiekpaliłypapierosy,jest prawiedwukrotniewiększe(62). JakoczynnikryzykaSManalizowanorównieżwykształcenie. Uzyskanoprzytymniejednoznacznewyniki–wczęścibadań niestwierdzono,abypoziomwykształceniawpływałnazmniej szenieryzykazachorowanianaSM(63),podczasgdywinnych
odnotowano wyraźny wzrost ryzyka zachorowania na SM wrazzewzrostempoziomuwykształcenia(64,65).
EPiDEMiOlOgiAAROKOWANiEWSM
Mimowieluczynnikówwpływającychnazachorowanieiprze biegmożliwościrokowaniawSMsąograniczone.Pierwszyepi zodsugerującySMniedajeodpowiedzinapytania:Jakibędzie dalszy przebieg choroby? Kiedy pojawi się kolejny rzut? Jaki będzie stopień niepełnosprawności i szybkość jej narastania? UstalenierozpoznaniaSMniejestrównoznacznezwczesnym inwalidztwem. Proces postępu niepełnosprawności przebiega ukażdegopacjentaindywidualnie.Tremlettiwsp.wbadaniach prowadzonych na populacji kanadyjskiej dowiedli, że choro bapostępujeszybciejumężczyznniżukobiet,alestopieńnie pełnosprawnościuniemożliwiającysamodzielneporuszaniesię osiąganyjestwpodobnymwiekuuobupłci(66,67).Milleriwsp. uważają,żegorszyprzebiegSMwystępujeuchorychzpóźniej szympoczątkiem,atakżeupacjentówzwysokimwskaźnikiem rzutówwpierwszychlatachchorobyinasilonymizmianamide mielinizacyjnymiwbadaniuNMR(56,68).Wkolejnychbadaniach potwierdzono,żeszybszypostępniepełnosprawnościnastępuje uchorychzpierwotniepostępującąpostaciąSM(50,69). Woceniestopnianiepełnosprawnościod1983rokuwykorzys tywana jest 10stopniowa rozszerzona skala niewydolności au6%–postępująconawracającą(53).ZbadańEbersawynika, żemniejwięceju95%chorychzRRMSwpóźniejszymokresie następujeprzejściewpostaćwtórniepostępującą(31).Czastrans formacjijednejpostaciSMwdrugąjestróżnyiwynosiśrednio około19lat(54).ConfavreuxiVukusicuważają,żerocznieu23% pacjentówzRRMSnastępujeprzejściewpostaćSPMS(53).
Znacznie rzadziej występuje SM o przebiegu pierwotnie po stępującym. Montalban uważa, że PPMS dotyczy 1520% wszystkichchorychnaSMiwystępujenajczęściejuosób,któ rezachorowaływwiekupóźniejszym(55).Interesujące,aleiza
stanawiające są obserwacje, jakich dokonali KlupkaSarić iwsp.,zgodniezktóryminatereniezachodniejHercegowiny postaćpierwotniepostępującaSMwystępujepraktyczniejedy nieukobiet(18).PostaćpostępująconawracającaRPMSdoty czy10%chorychnaSM. EPiDEMiOlOgiCzNAANAlizAOBjAWóW POCzątKOWyCHSM PostawieniediagnozyiwłaściweokreśleniepostaciSMczęsto niejestłatwe,zwłaszczażepoczątkoweobjawymogąbyćróż ne,anawetniezgłaszaneprzezpacjenta.Dużąwagęwklasy fikacjipostaciSMprzywiązujesiędopierwszegoizolowanego zespołuobjawów–CIS.Zopublikowanychw2005rokubadań Milleraiwsp.wynika,żeu85%młodychdorosłychpierwsze objawychorobyprzyjmująpostaćCIS,zaśu3070%chorych CISjestpoczątkiemSM(56).Pierwszyizolowanyzespółobja wówbywabardzoróżnyimożeprzybieraćformęmiędzyinny mi:pozagałkowegozapalenianerwuwzrokowego,niedowładu piramidowego, uszkodzenia pnia mózgu, móżdżku i rdzenia kręgowego,niemniejnajczęściejpierwszymiobjawamibyłyza burzeniaczuciowe.
DoczęściejbadanychobjawówpoczątkowychSMnależypo zagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego (PZNW). Na pod stawie5letniejobserwacjigrupypacjentówpoPZNW,prze prowadzonejprzezOpticNeuritisStudyGroup,stwierdzono, żeryzykowystąpieniakliniczniepewnegoSMwynosi30%(57). Podobnewynikiuzyskanowbadaniachpolskich(58).Wpracach MilleraiWeinshenkeraPZNWbyłonajczęstszympierwszym objawemSM(26%)(56). CzyNNiKiśRODOWiSKOWE AzACHOROWANiANASM Napojawieniesięirozwójchorobymająwpływczynnikiśro dowiskowe.Najczęstszeznichto:infekcje,chorobyzgorącz ką,stres,urazy.Szczególnieinfekcjewirusowestanowiączyn nikwyzwalającyrzutySM.Oceniasię,żereakcjeemocjonalne mogą wpływać na układ immunologiczny, zwiększając licz bę limfocytów T pomocniczych w stosunku do supresoro wych oraz aktywując makrofagi(39). Badanie przeprowadzo
neprzezEdwardsaiwsp.potwierdza,żeryzykowystąpienia rzutówpoprzebyciuobjawowegozakażeniagórnychdrógod dechowychzwiększasię2krotnie(59).Upacjentówzpodwyż
szonymmianemprzeciwciałprzeciwwirusowychryzykowystą pieniarzutówlubzaostrzeńchorobyzwiększasię34krotnie,
96
Davenport C.: Multiple sclerosis: from the standpoint of
3. geographicdistributionandrace.Arch.Neurol.Psychiatry 1922;8:5158. BulmanD.,EbersG.:Thegeographyofmultiplesclerosis 4. reflectsgeneticsusceptibility.J.Trop.Geogr.Neurol.1922; 2:6672. PoserC.M.:Thedisseminationofmultiplesclerosis:aViking 5.
saga? A historical essay. Ann. Neurol. 1994; 36 supl. 2: S231S243. KurtzkeJ.F.:Epidemiologicevidenceformultiplesclerosis 6. asaninfection.Clin.Microbiol.Rev.1993;6:382427. NoseworthyJ.H.,LucchinettiC.,RodriguezM.,Weinshenker 7. B.G.:Multiplesclerosis.N.Engl.J.Med.2000;343:938952. KurtzkeJ.F.:MSepidemiologyworldwide.Oneviewofcur 8. rentstatus.ActaNeurol.Scand.Suppl.1995;161:2333. PugliattiM.,RosatiG.,CartonH.iwsp.:Theepidemiology 9.
of multiple sclerosis in Europe. Eur. J. Neurol. 2006; 13: 700722.
BenitoLeónJ.,MartinE.,VelaL.iwsp.:Multiplesclerosis
10.
inMóstoles,centralSpain.ActaNeurol.Scand.1998;98: 238242.
Tola M.A., Yugueros M.I., FernándezBuey N., Fernán
11.
dezHerranzR.:PrevalenceofmultiplesclerosisinValladol id,northernSpain.J.Neurol.1999;246:170174.
Firnhaber W., Lauer K. (red.): Multiple Sclerosis in Europe.
12.
AnEpidemiologicalUpdate.LeuchtturmVerlag,Alsbach1994. Debouverie M., PittionVouyovitch S., Louis S. i wsp.:
13.
Increasing incidence of multiple sclerosis among women inLorraine,EasternFrance.Mult.Scler.2007;13:962967. Solaro C., All emani C., Messmer Uccelli M. i wsp.:
14. TheprevalenceofmultiplesclerosisinthenorthwestItalian provinceofGenoa.J.Neurol.2005;252:436440. PugliattiM.,RiiseT.,SotgiuM.A.iwsp.:Increasinginci 15. denceofmultiplesclerosisintheprovinceofSassari,north ernSardinia.Neuroepidemiology2005;25:129134. RagoneseP.,SalemiG.,D’AmelioM.iwsp.:Multiplesclero 16. sisinsouthernEurope:MonrealeCity,Italy.Atwentyyear followupincidenceandprevalencestudy.Neuroepidemiolo gy2004;23:306309.
Grimaldi L.M., Salemi G., Grimaldi G. i wsp.: High inci
17.
dence and increasing prevalence of MS in Enna (Sicily), southernItaly.Neurology2001;57:18911893.
KlupkaSarić I., Ristić S., Sepcić J. i wsp.: Epidemiology
18.
ofmultiplesclerosisinwesternHerzegovina.Clin.Neurol. Neurosurg.2007;109:779783.
LauerK.:EpidemiologiedermultiplenSklerose.W:Henkes
19.
H., Kölmel H.W. (red.): Die entzündlichen Erkrankungen des Zentralnervensystems. Handbuch und Atlas. ecomed, Landsberg/Lech1997. LauerK.:Multiplesclerosisintheoldworld:thenewold 20. map.W:FirnhaberW.,LauerK.(red.):MultipleSclerosis inEurope.AnEpidemiologicalUpdate.LeuchtturmVerlag, Alsbach1994. PotemkowskiA.:Analizaepidemiologicznaogniskastward 21. nieniarozsianegonatereniebyłegowojewództwaszczeciń skiego.Przegl.Epidemiol.2001;55:331341. PotemkowskiA.,WalczakA.,NocońD.iwsp.:Epidemio 22. logicalanalysisofmultiplesclerosisintheSzczecinregion, northwesternpartofPoland(19601992).W:FirnhaberW., LauerK.(red.):MultipleSclerosisinEurope.AnEpidemi ologicalUpdate.LeuchtturmVerlag,Alsbach1994. PotemkowskiA.:Analizaepidemiologicznastwardnieniaroz 23. sianegowwojewództwieszczecińskim:ocenazachorowalności ichorobowościwlatach19931995.Neurol.Neurochir.Pol. 1999;33:575585. ŁobińskaA.,StelmasiakZ.:Epidemiologicalaspectsofmul 24.
tiple sclerosis in Lublin (Poland). Neurol. Neurochir. Pol. 2004;38:361366.
ruchowej opracowana przez Kurtzkego − EDSS(70). Granicę,
do której nie stwierdza się jeszcze upośledzenia funkcjonal nego,choćwbadaniuneurologicznymobecnesąjużobjawy, stanowią3punkty.Nakoniecznośćkorzystaniazjednostron nej asekuracji w postaci laski lub kuli wskazuje 6 punktów wskaliEDSS,7punktówoznacza,żechoryporuszasięjedy nienawózkuinwalidzkim,zaś9punktów–żechorypozostaje włóżkuiwymagabezwzględniepomocyosobydrugiej. Jednymzbardziejistotnychparametrówocenypostępucho robyiniepełnosprawnościjestczas,wjakimpacjentuzysku je6punktówwskaliEDSS.Oceniasię,żeśredniowynosion 2030lat(66,71).WbadaniuopublikowanymprzezWeinshenkera w1989rokuśredniczaspotrzebnydoosiągnięcia6punktów wskaliEDSSoszacowanona15lat(72).Wbadaniachprze prowadzonychprzezConfavreuxw2000rokuokrestenwy nosił20,1roku(54),zaśwedługPittocka(2004r.)–28lat(73). Kremenchutzkywpracyopublikowanejw2006rokustwierdził, że6punktówwskaliEDSSchoryuzyskujepo12,7roku(74), aTremlett–żepo27,9roku(67). Choćniepełnosprawnośćniepostępujerównomiernie–może przybieraćróżneformyizmieniaćsięwzależnościodzaostrzeń choroby–przyjmujesię,żeśredniowzrastao0,30,5stopnia EDSSnarok.Należypamiętać,żeSMmożemiećróżnyprze bieginiejednokrotnieprzezwielelatpacjentutrzymujespraw nośćnapoziomie3punktówEDSS.Sytuacje,wktórychdo chodzidogwałtownegopogorszeniasprawności,niesączęste. Jednocześniemniejwięcejpołowachorychzpostaciąrzuto woremisyjną w ciągu 12 lat z 3. stopnia EDSS przechodzi w6.stopieńipotrzebujeasekuracjiprzyporuszaniusię(73). PODSUMOWANiE Badaniaepidemiologiczne,szczególniewprzewlekłychscho rzeniachneurologicznych,przynosząznaczącąwiedzęoprze bieguchoroby,takważnąwkomunikacjizchorym. Wceluopisaniapodstawowychparametrówepidemiologicz nychwPolsce,wzoremwielukrajów,potrzebnejestpowoła nieNarodowegoRejestruChorychnaSM,skupiającegowokół tegoprojektuwszystkieośrodkizajmującesiębadaniamiSM. Opracowana w ten sposób baza danych umożliwi dokład ną ocenę potrzeb chorych na SM i ich realizację. Dotyczy tozwłaszczazabezpieczeniawewłaściwymstopniudostęp ności do leczenia immunomodulacyjnego dla potrzebują cychtegokażdegorokuwPolsce(wedługsymulacyjnychda nychod1100do1700nowychchorych).Pozwolitorównież na przeprowadzenie tak potrzebnych analiz farmakoekono micznych.
PIŚMIENNICTWO: BIBLIOGRAPHY:
Cendrowski W.: Neuroepidemiologia kliniczna. Volumed,
1.
Wrocław1997.
Bailey P.: Incidence of multiple sclerosis in United States
2.
97
Potemkowski A.: Epidemiologiczne badania czasu trwania48.
chorobyidługościżyciachorychnastwardnienierozsiane. Zdrow.Publiczne1999;1:511.
Hyllested K.: Disseminated Sclerosis in Denmark. Preva
49.
lence and Geographical Distribution. J. Jørgensen & Co, Copenhagen1959.
Weinshenker B.G., Rice G.P., Noseworthy J.H. i wsp.:
50.
The natural history of multiple sclerosis: a geographically based study. 3. Multivariate analysis of predictive factors andmodelsofoutcome.Brain1991;114:10451056. Boiko A., Vorobeychik G., Paty D. i wsp.; University
51.
ofBritishColumbiaMSClinicNeurologists:Earlyonset multiple sclerosis: a longitudinal study. Neurology 2002; 59:10061010.
Hafler D.A.: Multiple sclerosis. J. Clin. Invest. 2004; 113:
52. 788794. ConfavreuxC.,VukusicS.:Naturalhistoryofmultiplescle 53. rosis:aunifyingconcept.Brain2006;129:606616. VukusicS.,ConfavreuxC.:Prognosticfactorsforprogres 54. sionofdisabilityinthesecondaryprogressivephaseofmul tiplesclerosis.J.Neurol.Sci.2003;206:135137. MontalbanX.:Primaryprogressivemultiplesclerosis.Curr. 55. Opin.Neurol.2005;18:261266. MillerD.H.,HornabrookR.W.,PurdieG.:Thenaturalhistory 56. ofmultiplesclerosis:aregionalstudywithsomelongitudinal data.J.Neurol.Neurosurg.Psychiatry1992;55:341346. Optic Neuritis Study Group: The 5year risk of MS after
57.
optic neuritis. Experience of the optic neuritis treatment trial.Neurology1997;49:14041413. PotemkowskiA.:Opticneuritisastheinitialmanifestation 58. ofmultiplesclerosis.Klin.Oczna2000;102:9598. EdwardsS.,ZvartauM.,ClarkeH.iwsp.:Clinicalrelapses 59. anddiseaseactivityonmagneticresonanceimagingassociat edwithviralupperrespiratorytractinfectionsinmultiplescle rosis.J.Neurol.Neurosurg.Psychiatry1998;64:736741. DeStefano F., Verstraeten T., Jackson L.A. i wsp.; Vaccine
60.
Safety Datalink Research Group, National Immunization Program,CentersforDiseaseControlandPrevention:Vac cinationsandriskofcentralnervoussystemdemyelinating diseasesinadults.Arch.Neurol.2003;60:504509. SoporiM.L.,KozakW.:Immunomodulatoryeffectsofciga 61. rettesmoke.J.Neuroimmunol.1998;83:148156. RiiseT.,NortvedtM.W.,AscherioA.:Smokingisariskfac 62. torformultiplesclerosis.Neurology2003;61:11221124. RolakL.A.:DifferentialdiagnosisofMS.AAN2005,Sylla 63. bus,1KP006:3141. GhadirianP.,JainM.,DucicS.iwsp.:Nutritionalfactors 64. intheaetiologyofmultiplesclerosis:acasecontrolstudy inMontreal,Canada.Int.J.Epidemiol.1998;27:845852. ThorogoodM.,HannafordP.C.:Theinfluenceoforalcon 65.
traceptives on the risk of multiple sclerosis. Br. J. Obstet. Gynaecol.1998;105:12961299.
TremlettH.,PatyD.,DevonshireV.:Disabilityprogression
66.
inmultiplesclerosisisslowerthanpreviouslyreported.Neu rology2006;66:172177.
Tremlett H., Paty D., Devonshire V.: The natural history
67.
of primary progressive MS in British Columbia, Canada. Neurology2005;65:19191923.
MillerD.H.,FilippiM.,FazekasF.iwsp.:Roleofmagnetic
68.
resonance imaging within diagnostic criteria for multiple sclerosis.Ann.Neurol.2004;56:273278.
TrojanoM.,AvolioC.,ManzariC.iwsp.:Multivariateanal
69.
ysis of predictive factors of multiple sclerosis course with avalidatedmethodtoassessclinicalevents.J.Neurol.Neu rosurg.Psychiatry1995;58:300306.
Dalszyciągpiśmiennictwaznajdujesięnastronie108. KowalP.:Epidemiologiastwardnieniarozsianegonaterenie
25.
4 województw zachodniej Polski. Praca doktorska, Akade miaMedyczna,Poznań1987.
Wender M., PruchnikGrabowska D., Hertmanowska H.
26.
iwsp.:EpidemiologyofmultiplesclerosisinwesternPoland –acomparisonbetweenprevalenceratesin1965and1981. ActaNeurol.Scand.1985;72:210217.
Stelmasiak Z.: Problemy diagnostyczne stwardnienia roz
27.
sianego.Neurol.Neurochir.Pol.2005;39supl.3:700702. Szpernalowska D.: Analiza epidemiologiczna stwardnienia
28.
rozsianego w powiecie szczecineckim w latach 19932005. Pracadoktorska,PomorskaAkademiaMedyczna,Szczecin 2008.
PotemkowskiA.,StankiewiczJ.,BrzozowskiS.iwsp.:Ana
29.
liza epidemiologiczna stwardnienia rozsianego w regionie Szczecina w latach 19602004. Neurol. Neurochir. Pol. 2005;39supl.2:301302.
Fryze W., Obiedziński R.: Występowanie stwardnienia roz
30.
sianego wśród mieszkańców miasta Tczew położonego na północyPolski.Neurol.Neurochir.Pol.1996;supl.3:77. Ebers G.C.: Prognostic factors for multiple sclerosis:
31. theimportanceofnaturalhistorystudies.J.Neurol.2005; 252supl.3:III15III20. HaderW.J.,YeeI.M.:Incidenceandprevalenceofmultiple 32. sclerosisinSaskatoon,Saskatchewan.Neurology2007;69: 12241229.
Wasay M., Ali S., Khatri I.A. i wsp.: Multiple sclerosis
33.
inPakistan.Mult.Scler.2007;13:668669.
Grzesiuk A.K.: Clinical and epidemiologic characteristics
34.
of20patientswithmultiplesclerosisinCuiabáMatoGros so,Brazil.Arq.Neuropsiquiatr.2006;64:635638. AlAraji A., Mohammed A.I.: Multiple sclerosis in Iraq:
35. doesithavethesamefeaturesencounteredinWesterncoun tries?J.Neurol.Sci.2005;234:6771. ElSalemK.,AlShimmeryE.,HoranyK.iwsp.:Multiple 36. sclerosisinJordan:aclinicalandepidemiologicalstudy.J. Neurol.2006;253:12101216. EtemadifarM.,JanghorbaniM.,ShaygannejadV.,Ashtari 37. F.:PrevalenceofmultiplesclerosisinIsfahan,Iran.Neuro epidemiology2006;27:3944. AmatoM.P.,PonzianiG.,BartolozziM.L.,SiracusaG.: 38. Aprospectivestudyonthenaturalhistoryofmultiplescle rosis:cluestotheconductandinterpretationofclinicaltri als.J.Neurol.Sci.1999;168:96106. SadovnickA.D.:Geneticepidemiologyofmultiplesclerosis: 39. asurvey.Ann.Neurol.1994;36supl.2:S194S203. KaźmierskiR.:Epidemiologiaopisowaibadaniaczynników 40. środowiskowychwogniskuwysokiegoryzykarozpowszech nieniastwardnieniarozsianego.Pracadoktorska,Akademia Medyczna,Poznań1995. RunmarkerB.,AndersenO.:Prognosticfactorsinamultiple 41.
sclerosis incidence cohort with twentyfive years of fol lowup.Brain1993;116:117134.
de Seze J., Delalande S., Michelin E. i wsp.: Brain MRI
42.
in lateonset multiple sclerosis. Eur. J. Neurol. 2005; 12: 241244. SadovnickA.D.,BairdP.A.:Thefamilialnatureofmultiple 43. sclerosis:agecorrectedempiricrecurrencerisksforchildren andsiblingsofpatients.Neurology1988;38:990991. SadovnickA.D.,BairdP.A.,WardR.H.:Multiplesclerosis: 44.
updated risks for relatives. Am. J. Med. Genet. 1988; 29: 533541. RobertsonN.P.,ClaytonD.,FraserM.iwsp.:Clinicalcon 45. cordanceinsiblingpairswithmultiplesclerosis.Neurology 1996;47:347352. SelmajK.:Stwardnienierozsiane.Termedia,Poznań2006. 46. CendrowskiW.:Survivalinmultiplesclerosis.Mult.Scler. 47. 1998;4:369370.