Cz. I
Dualizm korpuskularno- falowy
czyli kiedy cząstki są falami a
fale cząstkami
I.1 PRAWA PROMIENIOWANIA
konsekwencją było istnienie fal elektromagnetycznych. Największą niespodzianką był odkryty na przełomie XIX i XX w. cząstkowy charakter promieniowania e-m.
Falowy charakter promieniowania e-m
Zjawiska dyfrakcji i interferencji światła, fal radiowych,
promieniowania termicznego ( IR i mikrofal) oraz promieniowania rentgenowskiego.
Emisja i absorpcja promieniowania e-m opisywana przez teorię
elektronową Lorentza
•Cząstkowy charakter promieniowania e-m
•kwanty energii fal e-m odkryte w widmie promieniowania termicznego (Ciało Doskonale Czarne – CDCz)
•Absorpcja kwantów
promieniowania UV w zjawisku fotoeletrycznym
•Nieelastyczne rozpraszanie
kwantów promieniowania X na
elektronach (zjawisko Comptona)
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROMIENIOWANIA ELEKTROMAGNETYCZNEGO
–WYODRĘBNIONE OBSZARY WIDMA
• FALE RADIOWE
• MIKROFALE
• PROMIENIOWANIE PODCZERWONE (IR)
• PROMIENIOWANIE WIDZIALNE ( λ=400-700 nm)
• PROMIENIOWANIE ULTRAFIOLETOWE (UV)
• PROMIENIOWANIE RENTRGENOWSKIE (X)
• PROMIENIOWANIE GAMMA (γ)
–ENERGIE, DŁUGOŚCI FAL I CZĘSTOŚCI TYCH
Czułość typowych detektorów promieniowania termicznego
Absorpcja i emisja promieniowania e-m przez materię
Elektronowa teoria Lorentza:
– Na gruncie teorii Maxwella: promieniowanie o częstości ω oddziałuje z ładunkami uwięzionymi w materii (elektronami atomowymi). Elektrony związane są siłami oscylatorów o różnych
częstościach własnych Ω i tłumieniach Γ.
Następuje absorpcja zgodnie ze znanym wzorem z Fizyki III:
0
2 2
1
2
abab
P( ) P A
A ( ) ( )
ω = ω
= Γω
Γω + Ω − ω
Średnia moc
Emisja promieniowania przez materię w tym obrazku polega na emisji promieniowania dipolowego przez drgające elektrony. Dipole mają charakterystyczne częstości własne Ω
1, Ω
2,.... Ω
n.
Wartości tych częstości własnych nie były dane przez teorię. Lorentz uważał, że należy je dopasowywać z doświadczenia, gdyż teoria wewnętrznej budowy
atomu jest zapewne zbyt trudna i nigdy nie powstanie.
Ω, Γ, A ab
ATOM e
Prawa Kirchoffa dla promieniowania (1860)
Dwie wielkośći opisują emisję i absorpcję
promieniowania przez ciało o temperaturze T:
•Zdolność emisyjna e(λ, T) dλ
moc wysyłana przez jednostkę powierzchni ciała w przedziale długości fal [λ, λ+d λ]
Jednostką e jest W/m 2 µm
•Zdolność absorpcyjna a(λ, T) dλ bezwymiarowa
jest to stosunek mocy pochłoniętej do
mocy padającej: ( )
( )
padajacepochl.dE d dt dA a( ,T)
dE d dt dA λ = λ
λ
i i
i i
Zdolność emisyjna kwarcu
Prawo Kirchhoffa
Dla wszystkich ciał zachodzi:
uniwersalna funkcja λ i T
e( , T) d
f( , T) a( , T)d
λ λ
λ λ = λ
0
d e( , T) R(T)
∞
= ∫ λ λ
Całkowita moc emitowana
przez jednostkę powierzchni
ciała
I.2
CIAŁO DOSKONALE CZARNE
Prawo Stefana- Boltzmanna
Doświadczalnie odkrył Stefan 1879, wyprowadzenie: Boltzmann 1884
=
4= ∫ d e ( , T )
R ( T ) T
R ( T ) i
i
λ λ
σ
Gaz fotonowy w obj. V
Temperatura T
e( ,T) c u( ,T) λ = 4 λ
Promieniowanie
elektromagnetyczne zamknięte w naczyniu o lustrzanych
ściankach, zmiennej objętości V
i temperaturze T.
ś
ą
U Vu
I zasada termo d ynamiki : dQ dU pdV
udV V du dT
udV Vdu udV
d(Vu) pdV
dQ dT
dS ,
T T T
p
) u
(T
T
=
= +
⋅ +
+ + ⋅
= = + =
=
=
13 43
Energia wewnętrzna: 3
Entropia:
Pamiętamy,
ci nienie:
że entropia jest funkcj stanu zmiennych (V, T) czyli je ó ł
ł ś ó ó ść
T V
S S
dS dV dT
V T
S S
T V V T
u T T
∂ ∂
=∂ +∂
∂ = ∂
∂ ∂ ∂ ∂
∂
∂
2 2
4 3
j r żniczka jest zupe na:
Z zupe no ci r żniczki wynika r wno 2-gich pochodnych:
V du dT
u T .
u du u
, ,
V T T dT T
∂ ∂
= ⋅ = ⋅
∂ =
∂ 1 4
3 4
co daje nam: czyli3
Wniosek z teorii
Maxwella
Wyprowadzenie Boltzmanna:
Przykład widma CDCz
Kosmiczne Promieniowanie Tła – pomiar z satelity COBE
T=2.7356 K
Pamiętajmy, że oprócz widm ciągłych ciała promieniują widma liniowe, pasmowe etc. Przykładem są serie
widmowe atomów wodoru.
Seria Balmera czyli przejścia z różnych poziomów do
poziomu o n=2
CIAŁO DOSKONALE CZARNE (CDCz)
CDCz jest to takie ciało, którego zdolność
absorpcyjna a nie zależy od długości fali i wynosi 100%.
Promieniowanie CDCz o temperaturze T:
interesuje nas promieniowanie e-m pozostające
w równowadze z CDCz (dla każdej długości fali
tyle samo promieniowania jest emitowane co
absorbowane).
Model CDCz: wnęka z promieniowaniem
Wewnątrz wnęki – e-m fale stojące z węzłami na ściankach wnęki.
krawędź a
}
CDCz i wnioski z prawa Kirhhoffa
Z prawa Kirchhoffa:
e (λ, T) = f(λ, T) bo a (λ, T) =1 dla CDCz Pamiętamy, że e=(c/4)⋅u,
tak więc u (λ, T) =(c/4) f (λ, T) Prawo Wiena
Wien udowodnił, że postać gęstości energii promieniowania CDCz jest następująca :
, gdzie f - pewna funkcja (inna niż f w prawie Kirchhoffa).
: zamiana zmiennych czyl
Dygresja i
f( T)
u( ,T)d d
c
f( ) cT f(cT/ ) c
u( ,T)d d d
(
c d
c/ )
d
c
λ
λ λ = λ⋅ λ
λ
λ = ν
ν ν
ν λ = − ν = ν ν
= −
ν
ν ν
ν
5
3
5 2 4
2
Wzór empiryczny Plancka
c T
u( , T)d c d
e λ
λ λ = λ
λ 2 −
1 5
1
1
Wzór Plancka
hc kT
u( , T)d hc d
e
λλ λ = π λ
λ 5 −
8 1
1
Metoda:
1. Wnęka z promieniowaniem o obj. V jest dobrym modelem CDCz.
2. Można łatwo obliczyć liczbę fal stojących o częstości ν (czy też długości fali λ): N(ν)= n(ν)• V
3. Średnia energia fal o określonej częstości ν: <E(ν,T)>;
obliczenia wymagają znajomości rozkładu Boltzmanna i są nieco bardziej złożone.
4. Klasycznie, na gruncie falowej teorii promieniowania e- m energia fali nie zależy od ν, a tylko od amplitudy
(natężenia) fali. Wtedy <E(ν,T)>=<E(T)>.
5. Ostatecznie
u(ν,T)d ν= n(ν)<E(ν,T)>d ν
Obliczenie N(ν) i n(ν) = N(ν) /V (Rayleigh-Jeans)
ą ó
ś ś ą
ł
3
ędziemy badali e-m fale stoj ce we wnęce CDCz. Przyjmiemy dla prostoty rachunk w, że wnęka jest sze cianem o krawędzi a i objęto ci V=a . Na sciankach wnęki fale e-m maj
węz y, co narzuca warunki per B
ł ą ł ś
ć
x
iodycznosci tj. ca kowit liczbę /2 na odleg o ci a.
Dla fali o wektorze falowym k (k=2 / ) możemy napisa :
kx k cos / / c λ
π λ
= α λ 2 = λ 2
k i y k
yx z
os
k cos / / cos
k cos
α
= β λ = λ β
= γ
2 2
ś
ą
x y z
Warunki periodyczno ci:
2a 2a 2a
, , , Wynika st d, że:
z
x y z
/ / cos
n n n
λ = λ γ
= = =
λ λ λ
2 2
x y z
n n n
r a
c
r d r a d
c
= ν =
= ν ν
+ +
2
2
2
2 2
2
2
2
Całkowanie w przestrzeni węzłów
Ile fal o częstościach pomiędzy ν a ν+d ν i różnych kierunkach wektorów falowych Znajduje się we wnęce CDCz?
Należy policzyć liczbę węzłów w 1/8 warstwy kulistej o promieniu r= i grubości dr w przestrzeni wężłów n i.
a c ν 2
ź ść łó
łó
ą ś ś
'
2
Wprowad my gęsto węz w N ęz w :
r
tego liczba fal stoj cych o jednej polaryzacji w przedziale czę to ci [ , + w (r)
r N '(r)dr r N '(r)dr Liczbaw
Zamieniamy zmienne : dr a d
c
Wobec d ]
π π
=
= ν ν
ν ν ν
2 2
3 2
4
8 2
2
ś ą
3
ynosi:
N( ) a , za uwzględniaj c obie polaryzacje: N( )d = 8 a
d N '(r)dV π d π d
ν ν = = ν ν ν ν ν ν
3
2 2
ł ą ł
Ś
-EkT 0
liczby cz stek w funkcji ich energii dany jest rozk adem Boltzmanna:
N(E, T)= N gdzie Z(T)= exp(
Z
N(E,T) E dE rednia energia <E(T)>=
N
E / kT
Rozk ad
e )dE
∞
−
⋅
∫
∫
Ś ś
ś ś
rednia energia promieniowania e-m CDCz nie zależy od często ci i
dla każdej warto ci często ci wyno -
s J
i eans
<E(T :
. Wo
)>=kT Rayleigh
ść
2 5
u( ,T)d 8
bec tego gęsto energii promieniowania wg. R-J wynosi:
= n( ) <E(T)>d = u( ,T)d =8
c kT d
kT d
ν ν ν ⋅ ν πν ⋅ ⋅ ν
λ λ πν ⋅ λ⋅ λ λ
2 3
ó ś
ł
ś
Wz r R-J nie zgadza się z danymi do wiadczalnymi opisanymi fenomenologicznym wzorem Plancka. Potrzebne inne zaożenia przy obliczaniu <E( ,T)>:
- Atomy w ciankach to elementarne Planck
oscylator , :
y Max
ν
ó ł ą
ą ł
ą
n
kt re pochaniaj i emituj energie E n=1,2,...Staa h jest uniwersalna.
- Liczba fal stoj cych jest taka sama jak w wyprowadzeniu R-J.
= ν nh ,
( )
ą h
Wyrażenie w nawiasie pod logarytmem jest sum postępu geometrycznego z q=exp(-
n n
n
n
E ( , T) P ( , T) nh exp( nh kT ) d nh
E( , T) P ( , T) exp( nh kT ) d( / kT) ln exp( kT )
kT ) :
E( , T) d ln
d( / kT) exp
∞
=
ν ⋅ ν ν ⋅ − ν
< ν >= ν = − ν = − − ν
ν
< ν >= −
−
∑
0∑ ∑ ∑ 1 ∑
1
1 1
5
lub u( , T)d = 8 hc
exp( h kT ) h
h ( exp( kT ))( )
h h
( kT ) ( exp( kT ))
h exp( h kT )
Ostateczni
u( , T)d c exp( h h k ) d exp( hc ) d
e
T :
kT
− ν − ν
= ν − − =
− ν − − ν
= ν
πν ν π
ν ν = ν λ λ λ
− ν − λ −
−
−
ν −
λ
2
2 3