NEDERLANDA KATOLIKO
O F F IC IE E L O R G A A N VAN DEN NEDERL. R. K.
ESPERANTISTENBOND „NEDERLANDA KATOLIKO”
SEPT./OCT. 1934 No. 5
A D R E S S E N EN NOG ,W A T t
KONTRIBUTIE Nederlanda Katoliko (abonnement inbegrepen):
Verspreide leden f 2,50.
Verspreide leden in plaatsen w aar een afdeling bestaat van N.K., m aar die niet bij deze afdeling zijn aangesloten f 3,—.
Gezinsleden f 0,50.
Penningmeesters dragen af f 2,— per lid en per jaar.
Abonnementen voor niet-leden van N.K. f 2,50.
Het is voldoende, dat U zich als nieuw lid opgeeft op Uw giro- biljet, dat dient ingevuld te worden aldus:
Nr. 121449, Nederlanda Katoliko, Auvergnestr. 20, Bergen.
op Zooni.
S e c r e t a r i a a t van N. K. S-ro F. J. VAN DER BURGT, Engelschestraat 23A, Bergen op Zoom.
Penningmeester van N.K. S-ro L. WEY7'S, Leemstraat A 47, Gendt (Gld.).
Pedaktie N.K. S-ro P.M. BROUWER, Pahudstr. 134, Den Haag.
, Aan dit adres zenden alles wat de redaktie betreft. Ook de verslagen van de sekretarissen der afdelingen.
Papier stechts aan een zijde beschrijven. Machineschrift verdient de voorkeur.
Inzendingen moeten v66r de 15de der maand bij de redaktie ' zijn.
Propaganda-Diensi van N.K. S-ro F. MARREVEE, Hugo de Grootstraat 76, Den Haag. Postgiro 82984.
WAAR0M LID VAN NEDERLANDA KATOLIKO?
1. Men is nationaal en katollek georganiseerd.
2. Men is automaties lid van de Internationale Katolieke Esperantisten Vereniging I.K.U.E.
3. Men ontvangt elke maand het tijdschrift N.K., waarin
! o.a. oefenrubrieken zijn opgenomen.
4. „Men kan zich op Espero Katolika abonneeren voor slechts f .2,— p. j.; niet-N.K.-leden betalen 50°/o m eer!”
, 5. Men ontvangt een grote korting op het examengeld.
6. Men geniet alle andere voordelen aan het Esperanto- Bondsleven verbonden. ’’ / I
N o S o B E L O T E R I J
T en bate van een B r a i l l e E s p e r a n t o woordenboek. Helpt ons deze te doen slagen en vraagt ter verkoop een boekje aan (inh. 30 loten a 10 ct.) bij: Mej. H. M. Th. TUSHUIZEN, |
SPREEUWENPARK 841 — AMSTERDAM (N).
I SE PT ./O C T . 1934 No. 5 19e Jaargang
N E D E R L A N D A KATOLIKO
Maandblad, officieel Orgaan van den Nederlandschen R.K. Esperantistenbond „Nederlanda Katoliko",
gevestigd te 's^Hertogenbosch.
Opgericht 29 Augustus 1909. Bisschoppelijk en Koninklijk goedgekeurd Cio per amo, nenio per forto. /5 ”. Trattc. de S a fe s}
Geestelijk Adviseur LAMB. J. J. M. POELL
A fzo n d e rlijke nummcrs 20 cent.
A d vertentiĉn 50 cent per regel.
A bonnem cntsprijs f 2.50 per jaar Eksterlanda Jarabono f 3.—
A d res der R edactie:
P. M . B R O U W E R Pahudstraat 134
's^Gravenhage.
(j Advertentien : DRUKKERIJ PIET SMITS, Tilburg. ŝg
{iG & aH ŝPaiS& aa& m & a t!5=3t5»tSS3ŭ35J«2£3 tS^J t5^3t*^9 t53R9 t*^9t*^9!553t5^3 I5r»3
WAT HET BOSSCHE CONGRES ONS TE ZIEN GAF
RIJKE EN PRETTIGE INDRUKKEN
Korte voorbeschouwing
Onze indruken over het Bossche congres, hieronder weerge- geven, zijn rijk en van heel prettigen aard. Ze doen ons denken aan veel schoons en indrukwekkends, dat dit congres ons deed genieten, en waardoor het is uitgegroeid tot een onbetwistbaar groot en heerlijk succes.
Het Bossche congres is een groot succes geworden niet alleen voor de organisatoren, m aar ook voor onze katholieke Esperan- tobeweging als zoodanig.
De propaganda, die er van is uitgegaan, is van niet te onder- schatten belang, vooral gezien de geestelijke en burgelijke auto- riteiten, wier aandacht door dit congres op het Esperanto en onze beweging werd gericht.
Behalve dit succes naar buiten, dat zijn weerspiegeling vond in de forsche persverslagen van tallooze couranten, kunnen we vaststellen een feit van minstens even groote waarde, dat door dit congres werd bereikt, nl. de vernieuwing en de versteviging van ons eigen geloof in het Esperanto en in onze idealen, die we
77
vooral uit de beteekenisvolle woorden, gesproken door Mgr.
DIEPEN en Dr. MOLLER, m aar ook uit het samenzijn gedu- rende enkele dagen en den omgang met alle congresgangers, hebben geput.
Tot nu toe hadden we het slechts over het „nuttig” succes van dit congres. En over dit „nuttig” succes hebben we onze groote tevredenheid uitgesproken.
Maar toch, indien geen ander succes was bereikt dan een
„nuttig”, dan zou ’t congres, volgens onze meening, toch slechts ten-deele en eenzijdig geslaagd mogen heeten.
W ant een goed congres moet behalve een werkprogramma ook een ontspannings-, zoo men wil, -amusementsprogramma omvatten. En slechts indien ook dit congresdeel de tevredenheid van de congresgangers heeft mogen ondervinden, kan men spre- ken van een volledig en geheel succes.
Nu zegt men dikwijls, dat het Zuiden beter de kunst van ont- spanning verstaat dan het Noorden. Het geldt dan „als je pret wilt hebben, moet je beneden den Moerdijk zijn”. Misschien is dit waar, en de reden daarvan, meenen we, kan liggen in het karakterverschil tusschen den Noorderling en Zuiderling; de warmbloedige Zuiderling is immers veel ontvankelijker voor tintelende vroolijkheid en jolijt dan de meer stijve en „visch”- bloedige Noorderling. (Niemand neme aan deze karakteriseering aanstoot, want kwade opzet ligt niet voor!)
Hoe het ook zij: het ontspanningsdeel van het Bossche con- gres viel buitengewoon in den smaak bij alle congressisten, en naar we gelooven, heeft Den Bosch als stad van het Zuiden ook veel eer er mede ingelegd.
Het Bossche congres in z’n geheel was dus een groot, zelfs aller verwachtingen overtreffend succes.
Deze constatcering teekent ’t congres, en is de heerlijke dank voor het Plaatselijk Comite.
We gaan nu het congres deel voor deel beschouwen in cau- serievorm. We zullen dus over alles eens onze gedachten laten zweven en door deze gedachten probeeren een reconstructie op te trekken van het congres voor de lezers, zoodat deze- ten min- ste eenigszins worden schadeloos gesteld voor alles, wat ze door nietbijwoning van het Bossche congres, hebben moeten missen.
Een flinke slag op den congresgong en. , ’t feest is begonnen!
AGRABLA! BELA! GAJA!
Deze drie woorden, lezers, geven kernachtig en ten-volle weer, hoe de Jnterkonatiĝa Vespero" op Dinsdagavond, 14/8, is geslaagd.
Dezen avond, zooals trouwens voor alle congreszittingen, u a re n we opgetrokken naar den grootsten schouwburg van
Den Bosch, het „Concertgebouw” dat als „kongresejo” van
„Nia Unua” was uitgekozen. Daar riep ons het eerste welkom toe, wapperend en klappend in den wind, boven den ingang, een zachtgroene Esperantovlag, waarop het speciale kenteeken der katholieke Esperantisten; wijdgeopende deuren noodigden ons vriendelijk tot binnentreden uit.
Nauwelijks den drempel over, werden we opgenomen in een geroezemoes van stemmen, een gewemel van dames- en heeren- Esperantisten, dat ons vanaf de eerste seconde vastgreep en niet meer losliet tot aan... welnu, tot aan den allerlaatsten con- gresdag.
W ant, lezers, denkt niet, dat ge, ’s-avonds liggend in het bed van uw hotelkamer, U zoo m aar kunt losmaken van de stemming en de sfeer, die ’n congres eenigszins van beteekenis, omhangen.
Dat ge dan, zoo in eens, kunt zeggen tot uzelf: stop! nu ga ik slapen. Kun je net begrijpen! Je ooren, nog ingesteld op het op- vangen der Esperantoklanken, meenen uit den linkerhoek der hotelkamer beslist de stem te hooren van een oude mevrouw, die vraagt „Sinjoro, kie estas la vestejo?” W aarop je buitenge- wone vriendelijkheid van galant heer je doet antwoorden:„Rekte antaŭen, sinjorino, ĉiam rekte antaŭen”. En in de woelige ver- beeltenis van je duistere fantasie, zie je de gestalte van een oude, grijsbehaarde dame oprijzen, die je eenigszins wantrouwend aanziet, daar ze meent, dat je haar met je antwoord voor het lapje hebt gehouden, waarom je ten-overvloede en om dat wan- trouwen op te ruimen nog eens met nadruk, nu met een vriende- lijk grijnslachje op je gezicht, herhaalt:„Rekte antaŭen-sinjorino jes vere, rekte antaŭen”.
En dan bemerk je opeens, dat je in slapeloozen toestand aan het droomen bent en geen oude dame met zilvergrijze haren te woord staat, doch, woelend en met het linkerbeen „buiten bak- boord” op een vreemd bed in een vreemde hotelkamer ligt en een beetje ontstemd geraakt, omdat je den slaap m aar niet kunt vatten, en thans bemerkt, dat slapelooze nachten behooren tot de „naweeen” van congreshouden en gezellig feesten.
Doch, lezers, we zouden U vertellen van onze belevenissen op den kennismakingsavond van het Bossche congres.
Welnu, -het was er een gezellige en leuke boel. Juist zoo’n troepje uitgelaten kinderen leeken we. Allen hebben we gezellig gekout in ons vloeiend Esperanto, sommigen alsof hun Ieven er van afhing, in zoo kort mogelijken tijd zoo veel mogelijk te zeggen.
We hebben gelachen, pret gemaakt. We hebben de Esperanto- hymne, de Marseillaise en den Vlaamschen Leeuw ter-eere onzer Belgische en Fransche gasten gezongen, zoo goed en zoo kwaad als het ging! We hebben de handen van oude, reeds half vergeten
79
kennissen opnieuw met blijdschap en met stralende oogĉn ge- drukt. We hebben, links en rechts, nieuwe vriendschapsbanden aangeknoopt.
Het was een echt Esperantistisch feest van joviale en opge- wekte menschen, die, in deze uurtjes van ongedwongen en vriendschappelijk samenzijn, zich reeds inleefden in de sfeer van hartelijkheid, vriendschap en geestelijke verbondenheid, die het gelukkige kenm erk van dit onvergetelijke congres is geweest.
Geachte lezers, we kunnen dus van dezen eersten avond ver- zekeren, dat hij een buitengewoon gezellig en prettig karakter droeg Dat hij reeds een specifiek „Zuidelijke” sfeer om zich had en op de aanwezigen overdroeg, die aller gezichten, zonder uit- zondering, in een breede goedgeluimdheid deed „stralen”.
Deze stemming, deze sfeer, deze lachende en opgewekte ge- zichten, deden ons Esperantistisch hart goed! En waren een waardige inleiding van het congres.
Mgr. DIEPEN CELEBREERT PONTIFICAAL
Den volgenden morgen, den morgen van den dag, die een triomfdag voor onze katholieke Esperantobeweging zou worden, werd om half elf voor ons een Pontificale Hoogmis in de kathe- drale Basiliek van St. Jan opgedragen door niemand minder dan Zijne Hoogwaardige Excellentie Mgr. A. F. DIEPEN, ,,Herder en Leeraar” van ’s-Hertogenbosch.
Het was Maria-Hemelvaartdag, dus een verplichte kerkelijke feestdag. De gewone geloovigen waren dus ook voor deze plechtigheid talrijk opgekomen, en waren zoodoende getuigen van de onderscheiding, die Mgr. Diepen aan ons bewees. Voor de congressisten was het priester-hoogekoor gereserveerd, van waaruit we een directen kijk hadden op het hoogaltaar en van nabij de heilige handelingen op het altaar en vooral de bijzondere ceremonien, verbonden aan een pontificale hoogmis, overdui- delijk konden volgen.
Welk een machtige en treffende bekoring ging uit van de statige en indrukwekkende figuur van den, hoewel reeds hoog- bejaarden, nog wonderlijk krachtigen Bosschen Bisschop! Hoe koninklijk en toch, hoe beminnelijk schreed hij. al zegenend, door ons midden op het hoogaltaar toe, na eerst in de Sacra- mentskapel God in het Allerheiligste te hebben aanbeden, om voor ons allen en voor onzen bond, door het opdragen van het Heilig M isoffer Gods rijksten zegen af te smeeken.
We twijfelen niet er aan, dat God zijn offer welwillend zal hebben aanvaard, zoo, gelijk hij dat, volgens eigen zeggen, hoopte.
N adat Mgr. Diepen, na afloop van de plechtigheid, al zege- nend de Basiliek w eer had verlaten, uitgeleide gedaan door alle 80
priesters, die hem bij de heilige handelingen assisteerden (onder deze priesters Pastoor Poell als Presbyter Assistens, Kapelaan Ras en P ater Roosen als troondiakens), zongen we gezamenlijk het ons zoo bekende „Ni volas Dion”. ’n Vereering van Maria, de Zoete Lieve Vrouwe van Den Bosch, in haar eigen, wonder- schoone kapel, was op dezen hoogtijdag van Maria een natuur- lijke geste onzerzijds en tevens een waardig en goed besluit van dezen ingetogen doorgebrachten morgen.
LA GRANDA MANIFESTACIO
De groote manifestatie! Zoo en niet minder moet de teest- en jubileumvergadering van Woensdagmiddag, 1 5 /8 , worden om- schreven.
Zij is, in woord en beeld, vooral naar buiten uit, een krachtige manifestatie geworden van het vastomlijnd willen, dat bij onze katholieke Esperantobeweging voorzit . Zij heeft getoond het goed recht en zelfs de noodzakelijkheid van onze beweging. Zij heeft onze voornemens duidelijk naar voren doen komen en be- wezen, dat we vertrouwen stellen in onze beweging en zijn lei- ders. Zij lieeft bepaald den weg, waarlangs we onder Gods zegen, stap na stap, nader tot ons einddoel zullen geraken.
Indrukwekkend bij nitstek was deze hoofdvergadering van ons eerste nationale, katholieke Esperantocongres, wegens de hooge kerkeli.ike eu burgelijke autoriteiteu, die haar met hun tegen- woordigheid opluisterden.
Wanneer we nu, na afloop van het congres, ons eens even bedenken, dan moeten we bij een terugblik op die vergadering grif toegeven, dat zij misschicn wel de plcchtstatigste en best verloopen is geweest uit allen, die we tot nu toe hebben mcde- geinaakt.
Het podium, stemmig met palmen versierd. Boven het podiuin straalde ons tegemoet de zachte schijn van cen geillumineerde,
op zilvergrijs fond geschilderdc Esperantoster. Opzij van het looneel, waarop Mgr. Diepen, Dr. Moller, Prof. Dr. Gerlach Royen O.E.M., Wethouder Krijgsman, Pastoor Pocll en Kape- laan Ras, voorts het Hoofd- eu Congresbcstuur waren gezeten, braeht ons de bondsvlag Iiaar stillen groet. Langs een der wan- deu van de congreszaal stonden meerdere tafeltjes opgestekl, om de talrijk opgekomen perslui gelegenheid te geven, zich makkelijk en rustig van hun taak te kwijten.
Na de groeten der buitenlandsche gasten, die we zeer inte- ressant vonden, ging onze aandacht natuurlijk vooral uit naar de feestrede van Dr. Moller, die wel het culminatiepunt vormde van deze vcrgadering.
Dr. Moller heeft zich, volgens onze meening, op wel buitenge- woon gelukkige wijze van zijn taak gekweten. De sublieme rede-
voering, die hij voor ons afstak, en die zoowel op ons als op de aanwezige „eminentuloj” ’n diepen en blijvenden indruk maakte, getuigde wel van zijn exclusieve oratorische talenten. We weten, dat Dr. Moller onze beweging een goed, zelfs warm hart toe- draagt. We hopen, ook in de toekomst zijn naam dikwijls in onze beweging te hooren noemen!
Een nieuw hoogtepunt in deze vergadering werd bereikt, toen Mgr. Diepen zicli van zijn zetel vcrhicf, om de plus-minus 400 aamvezigen toe te sprekcn.
Wat gloeide ons liart van trots, wat voelden we ons vertrou- wen in de tockomst van het Esperanto groeien, toen we uit deu mond van dezen cminenten bisschop, van zulk 'n autoriteit, woorden over onze beweging mochteu hooren, die vele katholie- ken, zoowel in de hoogere als de lagere standen, zich wel eens bijzonder ter-harte mogen nemen!
Begrijpelijk was dan ook het geweldige applaus, dat Mgr.
Diepen voor zijn hartelijke woorden dankte. Het dankwoord, dat de heer Damen, de congresvoorzitter, namens allen tot dezen Nederlandschen „Esperanto-Bisschop” richtte, werd dan ook door allc aanwezigen nog eens afzonderlijk door een davereud applaus onderstreept.
Tot slot van deze beschouwing geven we ecn gedachte weer, die ons gedurende deze schitterende bijeenkomst te binnen schoot, en waarmede ongetwijfeld alle leden van N.K. het eens zullen zijn: hoe gelukkig voor „Nederlanda Katoliko”, dat hij in den heer Damen zulk een talent- en belcidvol voorzittcr heeft gevonden! Keurig en vol „Schwung” was de wijzc, waarop liij deze zoo zware en heel den man vordcrendc vergadering, eu het heele congres, heeft geleid. Het succes, dat werd bereikt, is dan ook grootendeels aan zijn kalme en waardige leiding te
danken. Hulde en dank daarvoor aan onzen geachten bonds- voorzitter, en tevens: een hartelijk proficiat!
W e voegen hieraan nog een opmerking toe. Wat zullen de verschillende autoriteiten en de perslui, die nog rnaar weinig of niets van hct Espcranto afwisten, hcbben opgekeken van de vlotte manier, waarop de heer Heilker als tolk optrad bij het omzetten van de Esperantotoespraken in het Nederlandsch en omgekeerd. Jammer, dat nu niet enkele heeren van den Volke- renbond uit Geneve aainvezig waren. Ze waren beslist cen vruchtbare ondervinding rijker geworden! M aar de tijd, dat Esperanto ook daar als eenige tolktaal zal worden gebruikt, komt voorzcker ook wel. Doch, dat de V.B. dan niet tc lang inet invoering wachte, want, tegen den tijd, dat het Esperanto alge- meen gebruikt zal worden... inocht hij eens niet meer bestaan!....
VARIETE ESPERANTA
Van onze afdecling uit Eindhoven, die den avond heeft ver- zorgd, hadden we iets goeds verwacht. M aar wat ze ons op de planken van het Concertgebouw-tooneel hebben voorgespeeld en voorgctoovcrd, dat heeft tocli werkelijk onze stoutste ver- vvachtingen overtroffen. Vooral „de groote Knaap” van den avond — La Rubandeto — een geestig, humoristisch tooneel- werkje in 2 bedrijven, werd op buitengewoon keurige en genot- volle manier ten tooneele gevoerd. Zoo alsof het tooneelspelen voor de lui uit Eindhoven ’n alledaagsch werkje was, en zij niet voor een aandachtig toeluisterend, hun spel in spanning volgend publiek speelden, maar slechts voor eigen genoegen en ontspan- ning. Een grootcr compliment meenen we Eindhoven niet te kun- nen geven!
W at hierboven over „La Rubandeto” gezegd, geldt ook voor het overige deel van het programma. We kregen een leuke
„SnitseIbank” te hooren en te zien. We hoorden frissche, leuk gekleede meiskes mooie, Tiroolsche liedjes voor ons zingen, we zagen voorgespeeld, hoe moeilijk zelfs het aantrekkelijk beroep van variete-directeur is, onze ooren gaven we te luisteren aan verschillende knap en lustig geschreven fecstliederen, en nog zooveel meer was er, dat ons den geheelen avond in een prettige cn vroolijke stemming lieeft gehouden.
We moesten, wegcns het late eindigingstijdstip, wel eenige uurtjes van onze kostelijke nachtrust missen, maar dit hadden we gaarne voor de ondervonden jolijt en ontspanning over.
Zulke avonden, op gepaste wijze gew'ijd aan vertier en pret, zijn in staat oin elke tegenstander van Esperanto, al was het slechts wegens hun psychisch-effect, tot overgave te dwingen!.
BONAN APETITON!
Dit zelfde, hoewel in andere bew;oording, wenschte ons de lieer Heilker toe, die door het Plaatselijk-Comite was uitgenoo- digd als tafelpresident op te treden bij het feestdiner, dat ons na de zware en vermoeiende jubileum-vergadering wachtte, in de, ons van den vorigen avond nog goed bekende, z.g. Koffiekamer van ’t Concertgebouw, w aar drie groote in u-vorm geplaatste tafels ons tot z itle n .. . . en eten uitnoodigden.
Deze groet was de eerste, doch er zijn er nog vele andere, zoowel in Esperanto als in het Nederlandsch gevolgt. Zooals dat nu eemnaal schijnt te behooren, zoo was ’t ook aan dit diner
— waaraan 110 personen deelnamen — er waren veel „bemin- nelijke” personen, die natuurlijk op een „beminnelijke” wijze, tot de aanzittende congressisten ook ,,beminnelijke” woorden wil- den zeggen. We noemen van hen den waarnemend burgemees-
ter, Wethouder Krijgsman, die, na het meer droge deel van zijn taak in de jubileum-vergadering, geheel begrijpelijk dit prettiger dcel — het diner — zich niet liet ontglippen, en als dank een aardige speech — zoo maar tusschen zijn slaatje en champion- soep door — op ons afstak. We noemen verder dcn lieer Damen, dic thans cindelijk eens cen beetje rusten mocht — voor zoovcr het opganghouden van je mond, keel-verbindingsschakel naar benedeu — tot verorbering van vrcemd betitelde gerechten
„rusten” mag heeten! — de heer Damcn had natuurlijk ook wel wat tc zeggen.
En nog andere personen, waaronder dc heer Telling, Hoofd- gedelegeerde van U.E.A. in Nederland, dic, onder den indruk van al het geziene en genotene cveneens wat vriendelijks tol ons wilde zeggen.
Zooals het goede Vadcrlanders betaamt, liebben we natuurlijk met groot applaus het voorstel aangenomen, om telegrammen van nederigc hulde en aanhankclijkhcid tc zenden aan Z.Ii. de Paus (in ’t Esperanto) en aan H.M. de Koningin.
Een waardeerend dankschrijven mocht ’t bestuur op Zaterdag 18 Aug. van den particulicren secretaris onzcr Koningin, namens Hare Majesteit, ontvangen.
Door het groot aantal deelnemers, door de humoristische leiding van den hecr Heilkcr, door dc vricndciijke woorden, die werden gesproken, door de aangename conversatie, werd ook dit feest-diner een kleine schakel in den succes-ketting, van het Bossche congres.
DE TWEEDE DAG
. ’s Morgens in de vroegte begaven we ons naar de Kerk der Paters Capucijnen, gelegen langs dc Dominel met zijn Wilhel- minabrug, waar om half negen voor ons de H. Mis werd opge- dragen door P ater Cal. Preller O.P.
Onder de H. Mis vergastte P ater Preller ons op een mooie en vurige M aria-preek in het Esperanto, waardoor hij zijn cn onze gevoelens van vereering tot Maria in bloemige en treffende woorden weergaf.
Na de H. Mis, toen we weer naar buiten traden, begroette ons een heerlijk, lachend morgen-zonnetje en bracht ons dircct in een prettige en lichte stemming.
In groepjes van vijf-zes personen trokken we zoo naar ons
„Kongresejo”, om daar het eerste deel van de jaarvergadering van „Nederlanda Katoliko" bij te wonen. Over de jaarvergade- ring geven we zoodadelijk ’n korte beschouwing. Eerst vertellen we echter, hoe we door het gemeentebestuur van Den Bosch, om 11.30 uur werden ontvangen op het Stadhuis.
HET CONGRES IN OFFICIĈELE ONTVANGST Een van de prettigste dingen, die congressen ons kunnen bie- den, is een officieele ontvangst ten stadhuize der congresstad.
Dit punt ontbrak natuurlijk niet op het programma van dit grootsch opgezette congres.
Welnu, het stadsbestuur van Den Bosch, met aan het hoofd de waarnemende burgemeester, Wethouder Krijgsman, heeft op wel zeer fraaie wijze ons congres in zijn schitterend Stadhuis ontvangen.
Dc sierlijke, in renaissance-stijl gebomvdc raadszaal, waar we werden ontvangen, was voor dit doel geheel in gereedheid ge- bracht.
Na het binnentreden van de congressisten, die door hun groot aantal de gehcele zaal vulden, sprak Wethouder Krijgsman een hartelijke begroetingsrede uit, waarin de vroolijke noot niet ontbrak. In natuurlijk even hartelijke woorden sprak de heer Damen daarna een dankwoord voor de aan het congres gewijde eer van de zijde van het stadsbestuur van ’s-Hertogenbosch.
Nadat het congresbestuur aan de aanwezige notabelen was voorgesteld, werden ververschingen aan de congressisten aan- geboden.
Tot slot volgde toen nog een gezellige rondwandeling door het Bossche stadhuis, onder leiding van Wethouder Krijgsman, die ons het vele schoone en de groote Kunstschatten er van op heldere wijze toonde.
DANK U!
Dit riep de fotograaf ons toe, nadat alle deelnemers aan de officieele ontvangst, gegroepeerd op, rondom en beneden het stadhuisbordes, op de zwarte plaat „bis in die Ewigkeit” was vastgelegd. Dat velen deze congresfoto als een blijvende her- innering aan het congres in bezit wilden krijgen, spreekt wel vanzelf.
SIC TRANSIT GLORIA...
Hoe was het mogelijk, lezers!
Na eerst heel deftig en plechtstatig in de raadszaal van het Stadhuis tc zijn ontvangen, kropen we allen, in den „kelder”
van dat zelfde gcbomv.
Een vergissing? Toch nict! W at dan?
Lezer, stel U gerust! We gingen slechts een „Brabantsche Koffietafel" verorberen in dien „kelder.” die een gezellig inge- riclite gelegenheid is, waar je van allerlei lekkers kunt eten en drinken.
Er was blijkbaar op ons gerekend, want bij ons binnentreden
vonden allen „hct tafeltje gedekt”, wat blijkbaar zoo goed beviel, dat men gauw een gezellig plaatsje opzocht aan een der vele tafels, gedekt op echt Brabantsche wijze met groote, geruite tafelkleeden en waarop een vroolijk bontgekleurd servies, waar- bij natuurlijk voor allen de beroemde Brabantsche Koffiekom — zonder ooren.
Onder het boterhammen-eten cn Koffiedrinken door werden nog enkcle vriendelijke woorden gezegd, o.a. door dcn heer Telling, die mct het reeds gebodene reuze in z’n nopjes scheen te zijn, en recds iu de . . . . „Zuidelijke” sfcer eu stemming ge- komen leek. Trouwens h.ij niet alleen!
Doch natuurlijk kwam ook aan deze Kofficpartij een cindc, doch niet voordat de stem m ing onder dc aanwezigen, door zang, en voordracht, muziek en grappenmakerij, tot een „kook”punt was gestegen.
HET CONGRES ARBEIDT!
Natuurlijk, lezers, — wat dacht U wcl? Dat wc niets anders hebben gedaau dan pretmaken, lachen en. .smullen? Neen hoor!
Op de jaarvergadering van „Nederlanda Katoliko”, dic, zoo- als U weet, in twee deelen plaats vond, is flink en nuttig gewerkt.
Natuurlijk gaan we U hier nict vertellen, wat er allemaal bc- sproken en besloten is. Dat kunt U op ’n andere bladzijde vinden.
Maar toch wijzen we op enkelc voornamc punten:
lc De voorbesprekingen over I.K.U.E. (De eigenlijke be- sprekingen vonden ecrst plaats op Zaterdag 18 Aug. in een af- zonderlijke vergaderinig ovcr I.K.U.E., waarover eveneens een eigen rapportje in dit nummer) Er werd een motie aangenomen v/aarin werd aangedrongen op vernieuwing en versteviging van I.K.U.E. Gezien den huidigen toestand van I.K.U.E., stond dezc rnotie in een bijzonder licht. En de aanneming ervan is dan ook kenteekenend.
2e De motie over de stands- en beroeps-organisaties en jeugdbeweging.
Wie zich Mgr. Diepeifs woorden herinnert, hern zal dc grootc beteekenis dezer unaniem aanvaarde motic tenvolle duidelijk worden.
Zoo was deze jaarvergadering, verloopen in een storingslooze en prettige stemming, een waardig onderdeel van het congres.
PER AUTO BUSKARAVAAN N A A R „IJZEREN MAN"
Vught, geachtc lezers, is een lieflijk en pitoresquc buiten- plaatsje, gelegen op ’n kleine vijf kilometer afstand van Deu Bosch; het is rijk en overvloedig bedeeld met natuurschoon, schilderachtige vennen in eeuwig groenc dennenbosschen, waar- doorheen tallooze wandelpaadjes zich ’n weg zoeken en den
vandelaars gelegenheid te-over bicden tot wandelen, sport, ont- spanning en natuurgenicten.
Behalve aan zijn schilterend natuurschoon en vele, nrooic villa’s, die links en rechts, uit deze groene tooverwereld als pad- destoelen voor uw oogen oprijzen ontleent Vught zijn bekend- heid vooral aan den „IJzeren Man”, een ui.tgestrekt, tusschen hei en bosch verscholen „waterbekken” waarvan 'n deel is afge- scheiden tot zwemgelegenheid, doch het geheele overige water- vlak den bezoekers gelegenheid geeft tot „pootje baaien”, roeien, kanoen en verder alle andere watersporten.
Een chique en luxueus ingerichte gelegenheid op den oever schenkt gelegenheid, ons na de sportbeoefening op het bijna immer spiegelgladde water, wat uit te rusten van de vermoeie- nissen en stelt ook in staat___een dansje te maken, onder de zachte toonen van een leuke „band”.
Naar dit Vught, naar dezen „IJzeren Man”, geachte lezers, vertrokken we Donderdags ’s-avonds om half acht met niet minder dan vicr groote touringcars.
Natuurlijk hebben we ons geamuseerd. De stemming onder de deelnerners gedurende den rit kon niet beter! En toen we er eeunraal waren — hct was heerlijk zacht weer, met groote, diepe teugen zogen we de gezonde, prikkelende dennenlucht in onze longen, we voelden onszclf door de bijzondere bekoring van onzc omgeving zoo frank en vrij als vogeltjes in de lucht — eennraal aangekomen, profiteerden en genoten we van de gele- genheid. AIs ’n zwerm bijen streken we neer op de vele roeiboot- jes, die als ’t ware op ons lagen te wachten, en staken van wal, onder gejuich en gestoei, vol van jeugdige speelschheid.
Na cen heerlijke roeitocht ondcr een blauwen, bijna wolken- loozen henrel, vergezcld door het klokkende neerkomen der eigen roeispanen en dc jallende uitroepen der roeibootvaardcrs
— schipper: alroi!!! ■— keerden alle bootjes ten slotte weer terug naar den oever, cn vonden de deelnenrers elkaar weer in de bijna verfijnd ingerichte hal van Hotel „Dc IJzeren Man”.
Daar, geachte lezers, werd de stcmnring onder de deelnenrers zoo vurig en bruisend, dat zelfs de ouderdonr en de hooge „bon- zen” er door werden aangestoken en ziclr tot ’n dansje op den gladden dansvloer lieteri verleiden.. . . hoewel hier — op deze plaats — natuurlijk lret jeugdige elenrent den scepter voerde en de rnaat aangaf. Dat wes ’n pret, ’n laclren, ’n uitgelatenheid,
’n schik! Zoo — al liadden we ons tot nu toe toch reeds uitste- kend geamuseerd — hadden we lret nog niet gezien! Deze avond vornide wel het hoogtepunt van het ontspanningsdeel van dit heerlijke congres!
Dil vroolijke nruisje had ook nog ’n staartje!
Want, laat in den avond in Den Boscli teruggekeerd, Iegden
we nog even aan in den „Raadskelder” dien we van ’s-middagŝ nog niet hadden kunnen vergeten.
E N REEDS DE LAATSTE DA G !!
Op den morgen van dezen laatsten congresdag — wat gingen die twee vorige dagen toch snel voorbij! — werd weder voor ons bij de Paters Capucijnen ’n H. Mis opgedragen. Nu was het de ZeerEerw. Pastoor Poeli, onze vriendelijke bondsadviseur, die dc H. Mis opdroeg eu ook eeu mooie Esperanto-predicatie hield.
OP AUDIENTIE BIJ SC H O O N E K UNSTEN Bezoeken aan de Museums en de St. Jan mochten natuurlijk niet op het congresprogramma ontbreken. Deze waren vastge- steld op den laatsten congresdag.
Allereerst bezocnten we de Kathedrale Basiliek van St. Jan, waar wc onder deskundige leiding van fr. Monulfus en onder de machtige tonen van het St. Jan’s orgel, bespeeld door den heer P. Kallenbach, een interessante rondgang maaktcn door deze overweldigend prachtige en majestueuse kerk.
Daarna verdeelden de deelnemers zicli in twee groepen, waar- van de eene zich, onder leiding van den heer Damen, naar het Provinciaal Museum, en de andere, onder de hoede van den heer N. Hoen Jr., zich naar het Bisschoppelijk Museum begaf.
Daar werden de kunstschatten, die er in zoo overvloedige hoeveelheid waren, door de deelnerners, ook weer onder des- kundige leiding, in oogenschouw genomen.
Op deze kalme wijze verliep deze rnorgen aangenaam cn Ieerzaam.
HET SLOT SPEELDE ZICH A F IN OISTERWIJK De laatste middag van het congres was aangebroken! Voor de laatste maal vereenigden de nog overgebleven congressisten zich, ’s-middags orn half twee, om, thans in drie grootc touring- cars, een tocht aan te vangen naar dc door iedcreen gekende seizoenplaats Oisterwijk.
Oisterwijk, — met zijn schilderachtige vennen en ver uitdei- nende dennenbosschen, met zijn hciden, met zijn v i 1 la’s en hotels, waar ’s-zomers de vreemde gasten hun intrek komen nemeii, om door rust en lange wandelingen in de dennenbosschen nieuwe krachten op te doen voor de overige maanden van het jaar, — wie zou dit mooie en bezochte Oistenvijk nict kennen?
De eerste plaats, waar we na aankomst aanlegden, was het ontspanningsoord „Qroot Speyk”. Daar strekten we onze lede- maten uit in makkelijke, luie schommelstoelen, die rond leuke witte tafeltjes, in de open lucht waren geplaatst.
Onder ’n gezellig praatje brachten we zoo enkele kalme uuf- tjes door — de heeren met ’n heerlijk potje bier en de dames met ’n koel fleschje Peri voor zich op het tafeltje; — de jeugd onder de deelnemers kon natuurlijk onmogelijk dezen tijd kalm en bezadigd doorbrengen, en „ging zich te buiten” aan gezel- schapspelen, die soms heel wat hilariteit teweeg brachten.
’n Aardig intermezzo was het verkoopen „bij opbod” van de geteekende portretten der Snitzelbank, wat de heer Aerdts op zijn ongeevenaarde en humoristische wijze, voor zijn rekening nam. Met het gevolg dat achtereenvolgens voor onzc oogen werden verkocht de teekeningen der verschillende personen, dic er op waren afgebeeld, waaronder natuurlijk alle bekende personen uit onze beweging. ’t Meest werd betaald voor de beel- tenis van frater Wigbertus; deze, naar we meenen, „werd van de hand gedaan” voor niet minder dan f 3,50. Doch feitelijk was hct toch nog ’n koopjc, want voor zoo’n zacht prijsje dc hand tc kunncn leggen op ’n propagandist van ’t formaat van frater Wigbertus, was toch nog 'n meevallcr! vinden we.
Tot slot van dcn middag — en tevens tot slot van het congres - hcbben wc toen ’n lange, verrassingsvolle kruistocht door dc bosschen van Oisterwijk gemaakt, onder leiding van ’n ter plaatse goed bekendc gids, dic ons telkens op handige wijze wist te verrassen, door ons plotseling op wondermooie uitzichten op bckoorlijke vcnnen en schilderachtigt plekjes te vergasten.
Aan hct eindc van den tocht stonden de touringcars gereed om de deelnemers weer naar Den Bosch terug te voeren, van waaruit ze allen als laatste „congressisten” hun woonplaats, gelegen hoog in ’t Noorden, diep in ’t Zuiden, in ’t W esten of in ’t Oosten, weer gingen opzoeken.
Met natuurlijk blijde en tevreden gedachten over het Bossche congres!
NICO HOEN Jr.
KORTE BESCHOUW ING DER VERGADERING OVER I.K.U.E. gehouden op 18 Aug. in 't concertgeb. van Den Bosch
Dezc vergadering werd gehouden op initiatief van ’t hoofdbe- stuur van „Ncdcrlanda Katoliko”. Aanwezig waren 21 personen, waaronder de liccr Dufaud uit Verdun(Fr.), als afgevaardigde van mej. Larroche (Parijs), de Vice-presidente van l.K.U.E.
Voorts o.a. patcr Dr. Decoene, een bekende figuur uit onze bc- weging in Belgie. De hccr Damen prcsideerde deze vergadering, de licer Schendeler (Eindhoven) trad op als secretaris.
Het resultaat der besprekingen is geweest;
le De hecr Schendeler, die door ’t niet antwoorden op brieven uoor pastro Font Giralt, de president van 1. K. U. E. (Collell, Spanje), het vervullen zijncr functie van algemeen secretaris
van I.K.U.E. nict mogelijk achtte, en dic zich daarom geen secrc- taris van I.K.U.E. meer beschouwde, zal voortaan toch weer als zoodanig optreden.
2e De heer Schendeler zal aan den prcsident van I.K-U.E. een schrijven richten, waarin deze wordt verzocht een van zijn func- ties (of het presidentschap van I.K.U.E. of het redacteurschap van „Espero Katolika”) neer te leggen — eventueel de presiden- tieele uitoefening „practisch over te dragen aan de vice-presi- dentc, mej. Larroche — daar door ondervinding is gebleken, dat vereeniging der functies van president van I.K.U.E. en rcdaetenr van „Espero Katolika” niet in het belang van I.K.U.E. is. Bij niet beantwoording van dit schrijven, binneii 2 wcken, zal inej.
Larroche, als vice-presidente van I.K.U.E. — wegens in gcbreke blijven van den president — de noodige stappen tot opklaring en zuivering van den tocstand van I.K.U.E. ondcrncmen.
N. H.
Wat zegt de Nederlandsche pers over het roemvolle Bossche congres?
„Het Huisgezin” plaatste boven haar 3 kolonuuen groot ver- slag de ..Idealistische viering van hct zilveren jubileum”.
„De V olkskrant" schrecf ondcr „Esperanto en Lceken-apos- tolaat”. „Veel Katholiek sociaal werk is in die kwarteeuw door den Bond „NederIanda Katoliko” verricht”.
„De Morgen" bcvatte ’n nabeschomving, waarin werd gezegd,
„Het congres van „Nederlanda Katoliko” bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van dezen bond te Den Bosch op 15-16-17 Aug.
j.l. gehouden, rnoct buitengewoon goed geslaagd heeten. . . . . Het congres te Den Bosch heeft een periode van 25 jaar afgesloten.
Tegelijkertijd hecft het cen krachtig, frisch bcgin aan een nietnvc gemaakt. Met Gods zcgen en nieuwen mocd de toekoinst in.
Ln daden, daden, d a d e n .. . . ! ”
„De Tclegraaf" gaf onder „R.K. Esperantisten bijcen” een kort verslag ovcr de feestvergadering en redevoering van Dr. Moller.
„£L 2uid-Willemsvaart” vond hct Bossche congres „buiten- gcwoon geslaagd”.
„De Nieuwe Dag” vangt liaar communipue aan met den be- leekenisvollen kop „Met het steunen van de Katholieke Espe- ranto-beweging steunt men de algemeene Katholieke zaak”.
De „Prov. Nrd.-Br. en 's-Hertogenbosche Courant” ptibli- ceerde een 4-kolonnnen lang persverslag, dat gelieel en waar- deerend over het congres handelt.
„De Maasbode" wijdde slechts een pover bericht aan het jubi-
leum van ..Nederlanda Katoliko”. Zou thans. na de klare en kloeke woorden van Mgr. Diepen en Dr. Moller, dit dagblad (en ook zooveel andere) zijn (hun) houding tegenover onze bewe- ging niet eens herzien.
Voor de „K.R..O.-microfoon” zei de lieer Hcilker. op Zaterdag 25 Augustus over het congres o.a. deze woorden:
,,La tuto estis glora sukceso”.
NICO HOEN Jr.
EN NU . . . . DADEN
„Zc ziju voorbij, dc schoone dagen v a n .. . . hct Bossche con- gres” ! Maar zeker zullen ze nict vruchteloos zijn voorbijgegaan, omdat na de schoone woorden, ongetwijfeld ook kloeke daden zullen volgen.
Het congres heeft de bezieling gegeven, die ons tot die daden moet opwckken. Daden, die niet voor ieder dezelfde zullen zijn;
doch die door ons allen moeten gcstcld worden, uit hetzelfde edele motief, met dezelfde goede bedoeling, met gelijke toewij- ding, in groote geestdrift en vooral met taaie volharding.
Vijf en twintig jaar is een mijlpaal naar den tijd gemeten, ons congres zal cen mijlpaal zijn in onzc katholieke Esperanto- historie, meer nog: het was zelf cen feit van historische waarde.
Een woord van dank, mijncrzijds aan allen die er aan hebben meegewerkt is hicr passend. Dat zijn er velen. Want alle con- gressisten liebben in meerdere of minderc matc bijgedragen aan het succesvol verloop. En zoo ooit, dan kan hier het woord van tocpassing worden verklaard: De afwezigen hadden ongelijk.
* **
M aar wij, die wcl aamvezig waren, wij zullen de anderen met vcrniemvden propagandistischen ijvcr, geen rust laten. Er wor- den dus daden gevraagd. Zijn wij niet verplicht onze beweging /zzz uit te bomven? Voelt icdere afdeeling nu haar groote veraut- woordelijkhcid? En is ieder bestuurslid voor zich bereid de op- genomen taak uit te voeren? Wij vertromven het, ja wij gelooven stellig dat ieder katholiek Esperantist, die ons congres hceft bijgewoond, beinvloed is door de schitterende redevoering van Dr. Moller en niet minder door de indrukwekkende woorden van Mgr. Dicpen. Deze woorden van waardeering voor ons streven waren ons vanzelfsprekend aangenaam. En de aansporende woorden van onzen bisschop doordrongen ons nog meer van de verantwoordelijke taak, die rust op ons katholieke Esperan- tisteu: Onze geloofsgenooten tc winnen voor de Esperanto-be- 'veging, o m dan met kraelit en met overtuiging dit middel dienst- baar te maken aan dc verbreiding der katholieke beginselen.
H. DAMEN.
91
KORT VERSLAG VAN DE JAARVERGADERING gehouden op 17 Aug. 1934.
Jaarverslag, verslag v. d. penningmeester, en begrooting wor- den achtereenvolgens goedgekeurd. De aftredende bestuursle- den de heeren Weijts, Marrevee, Westen en Penders, waarvan de heer Penders zich niet meer herkiesbaar stelt, worden door den voorzitter dank gebracht, voor het vele en goede werk dat zij voor den bond verricht hebben. De heeren Marrevee, Westen en Weijts worden bij acclamatie herkozen. In qlaats van den heer Penders wordt door de A. V. Mej. Simonis uit Schiedam gekozen. Als kas-controle commissie stelt de voorzitter de afd.
Tilburg voor. De vergadering stemt hiermede in, en de afd.
Tilburg necmt deze taak op zich.
Voorstel Tilburg I. Dit voorstel behelst bevordering v.h. vrije debat. Dit vrije debat is bij vergaderingen altijd zooveel mogelijk toegestaan. De voorzitter behoudt cchter het recht in bcpaalde gevallen de besprekingen te doen beeindigen, om te voorkomen dat een ondenverp verdrinkt.
Voorstel Tilburg II. Behelst het gebruik van Esp. tot ver- breiding van het geloof. Dit is eensdeels een taak voor I.K.U.E.
de bond zelf kan dat moeilijk doen. Tocli zijn wij in die richting werkzaam, wij hebben namelijk een bijzondere commissie inge- steld tot samenwerking met de Apolog. Ver. Petrus Canisius.
van deze commissie is Frater Monulfus (’s-Hcrtogenbosch) secretaris.
Pastoor Poell dient de volgende motie in:
De jaarvergadering van „Nederlanda Katoliko” te ’s-Hertogen- bosch bijeengekomen op 16 Aug. 1934, gehoord de redevoerin- gen van den Hoogedelgestrengen Heer Dr. Moller en van Zijn Hoogwaardige Exellentie Monseigneur A. F. Diepen, Bisschop van ’s-Hertogenbosch op het zilveren jubelfeest der vereeniging, draagt het hoofdbestuur op aan het Bestuur van I.K.U.E. tc verzocken bij Z.H. den Paus, door bemiddeling van den Bis- schop in wiens Bisdom de zctel van I.K.U.E. is gevestigd, die stappen te doen, welke noodig zijn om als door de H. Kerk er- kende Internationale Vereeniging de Katholieke Actie ten bate der H. Kcrk officieel te knnnen voeren en bevorderen,
De voorzitter acht deze motie zeer beiangrijk en zal deze motie ter kcnnis brengen van Monseigneur Diepen, die er zecr zeker in zal slagen, dat I.K.U.E. deze toestemming verkrijgt.
De Heer Schendeler geeft daarna een buitengewoon interes- santc causerie over I.K.U.E. welke hierop neerkoint, dat I.K.U.E.
zaeht uitgedrukt zeer zwak staat.
Voorstel afd. II, Den Haag, behelst verlaging van contributic voor werklooze leden, en wil deze contributie gestcld zien op
f 1,—. De voorzitter deelt mee, dat een contributie-verlaging tot f 1,— onmogelijk is. m aar in bcpaalde gevallen kan in overleg inet het bestuur een verlichting in contributie overeengekomen worden.
Hierna wordt nogmaals de questie I. K. U. E. aangchaald, waarbij de heer Schendeler nog mecr interessantc dingen mce- declt, o.a. in vcrband mct dc akcia societo van E.K.
Bij de rondvraag merkt dc heer Verschuur (afd. Utrecht) op dat het vorig jaar bij het controleeren der boekcn, cr op gewezen is, dat de boekhouding nict overzichtelijk genoeg was, cn vroeg of dc penningmeester hicrmcdc rckening gehouden hccft. Dc hcer Weyts zcgt, misschien wel ecn geboren penningmcester te zijn. volgens de voorzitter, maar hij is geen geboren boekhouder, doch beloofi gaarnc in de gcvraagde richting tc zullen werken.
Hicrna dicnt de Heer Hcilker ecn motie in van den volgenden inhoud: De jaarvergadering van ..Nederlanda Katoliko". in aan- sluiting bij het zilveren jubelfeest der vereeniging te ’s-Herto- genbosch bijeengekomen op 16 Aug. 1934, overtuigd van de noodzakelijkhcid dc wcrcldhulptaal Esperanto haar gcloofsvcr- breidende en verdedigende, haar socialc- en liaar v.etcnschap- pelijke taak blijvend en in groeiende matc te docn vervullen, overtuigd, dat lict voor dic blijvende en groeiende taakvervul- ling onmisbaar is, dc actievc medewerking le verkrijgen der Katholieke Stands- cn Vakorganisatie’s cn dezcr jeugdvereeni- gingen, draagt het hoofdbestuur op:
lc Zich tot dc besturen dcr aangeduide organisatie’s te wenden om, ook in haar eigen belang de vcrbreiding dar Katho- lieke Esperanto bcvvcging te willen behartigen en krachtig te willen bevorderen.
2e Zich bovendicn te wenden tot de Interdiocesane Jeugd- commissie en tot de R.K. Verkenners vereeniging met het ver- zock ondcr de vormingscursusseri voor de onder haar leiding staandc R.K. Jcugdvcrcenigingen ook te wi!lcn docn opnemen dc cursusscn in de wcreldhulptaal Esperanto onder de aanbie- ding dcr gelegenheid de daarvoor noodige docentcn en hulp- middelen bij hct Hoofdbestuur aan te vragen.
De ZcerEerw. Heer Pastoor Poell brengt in een kort woord liuldc aan dcn liccr Goossen, voor zijn Apologetische arbeid, door hcni zelf gefinancieerd. Dit wcrk zal voortgezet worden door een commissie van N.K.-leden. Voor de financiering liievan verzoekt Pastoor Poeil, dat bij vergaderingen voor dit groote doel gecollecteerd zal worden. De voorzitter beveelt dit idee aan, en zegt toe dat dit nog nader uitgcwerkt zal wordcu. Hicrna deelt de voorz. hct verdere programma van dien dag mede.
Hij dankt de afdeeling Eindhoven voor de groote moeite, die ze zich heeft getroost om den vorigen avond tot een echte
feestavond te maken. Dit werk heeft zeker zeer veel bijgedragen tot het succes van dit congres. Daarna dankt de heer Telling den heer Heilker voor zijn liulp hij de radiouitzendingen en het congres voor dc hartelijkheid waarmede hij ontvangen is.
De voorzitter sluit met te wijzen op de groote belangrijkheid van dit congres, de belangrijke punten welke besproken zijn, en de woorden gesproken door Dr. Moller en Monseigneur.
Br.
VAN HET HOOFDBE3TUUR.
FINANTIEEL VERSLAG 2de KWARTAAL 1934 Inkomsten:
Afdeelingen: f 393,63; Leden; f 139,309=; Espero Katolika:
f 381,33; Diversen: f 50,87, grootendeels een terugbetaling van dubbelbetaalde frankeering bij abonnement.
Uitgaven:
Orgaan: f 367,54; Porti en Vergaderingen: f 106,97; Espero Katolika: f 231.— ; Diversen: f 455,45, uitgegeven voor contributie IKUE 1934, een cyclostile voor het secretariaat, premies voor de taalrubriek, nieuw correspondentie mate- riaal, afbetaling zangbundel, enz.
Voor consequenties uit bovenstaande zie bespreking van de begrooting voor de a.s. jaarvergadering.
PENNINGMEESTERS VAN
NEDERLANDA KATOLIKO-AEDEELINGEN!
Hebt U er aan gedacht, dat 15 Juli de contributie voor ’t derde kwartaal reeds voldaan had moeten zijn? Niet?! Haast U dan aan Uw verplichtingen te voldoen!!!
L. W.
PROPAGANDA AVONDEN
Nadat we half Augustus even hebben stilgestaan bij de zilve- ren mijlpaal van onzen Bond, daar weer nieuwen moed geput hebben, vooral uit de woorden van onzen Bisschop en uit de iede van Dr Moller, gaan we met vernieuwden ijver verder.
Nu is of komt spoedig de meest geschikte tijd voor de propa- gandaavonden. Eenige onzer afdeelingen hebben ze reeds voor deze maand bepaald. In den loop van de herfst moeten alle ver- eenigingen propoganda bijeenkomsten beleggen. Zoo mogelijk ook de verspreide leden. Die met meerdere in een plaats wonen bespreken gezamenlijk, eventueel met een afdeeling in de om- geving, wat er gedaan kan worden. In plaatselijk of provinciaal 94
kath. blad begint men de propaganda met eenige berichten, piaatse men een advertentie. Men zorge door woord en ge- schrift belangstellenden op te wekken tot bijwoning der ver- gadering, waarop doel en streven der kath. Esp. beweging wordt duidelijk gemaakt, zoo mogelijk door een spreker. Men geve eeu half uur proefles, en zorge voor wat zang en muziek.
Een kleine tentoonsteliing van esperantaĵoj geve eenig denk beeld van hetgeen er reeds is.
Van kath. boekhandel krijgt men wel leer- en leesboeken en depot. Uw geestelijke raadsman zorge dat alleen goede ge- schriften in de uitstalling komen.
Aan ondergeteekende bestelt U propaganda-materiaal en zendt U bericht over den propaganda-avond. Dit hoopt van alle Afdeelingen en veel verspreide leden te ontvangen
de N.K. PROPAGANDADIENST F. MARREVEE, Hugo de Grootstraat 76, Den Haag.
Postrekening 82984.
I. K. I.
De collecte op de avond van de 2e congresdag heeft opge- braclit ,/' 10,95’. Ik breng daarvoor uit naam van I.K.I. (Inter- naeia Katolika Jnformejo) niijn hartelijke dank. Ik hoop in een volgend numnier van N.K. cen en ander over I.K.I. en zijn werk mede le dcelen, daar ik vermoed in dit nummer niet over vol- doende plaatsruimte tc kunnen beschikken.
Fr. M. MONULFUS, Secr.
ESPERANTO-EXAMENS
De v/w/7««/’S-cxameus zijn geeindigd. In totaal namen deel:
aan het examen A 480 personen. waarvan geslaagd 343, aan het examen B 92 personen, waarvan geslaagd 59.
Als Rijks-afgevaardigde fungeerde de Hr. J. van Andel, Insp.
M.O. te ’s-Gravenhage.
Dc namen van de geslaagde N.K.-leden, vermelden wc een volgende maal. Het zijn er heel wat.
De //«h/«/’s-exaineiis zullen \vorden voortgezet voor A en B op 3 Nov. a.s. te Nijmcgen. Voor A op 10 Nov. a.s. tc Utrccht.
Aanmelden 14 dagen te voreu bij de sekretaris de Heer H. J. Bulthuis, Camillestraat 37, Den Haag.
UIT DE AFDELINGEN.
Tilburgo.
Belega vetero. kvankam la sunradioj iomete tro varmigis;
multaj geesperantistoj, alvenintaj de ĉiuj direktoj, por parto- preni la Esperanto-tagon en Tilburgo, kiu okazis la San de Julio
