Egzamin z wykªadu monogracznego
Teoria kategorii w podstawach informatyki semestr zimowy 2017/18
Poj¦cia, terminologia i notacja:
Przyjmujemy zwykª¡ denicj¦ sygnatury algebraicznej Σ, Σ-algebry i Σ-homomorzmu, stosuj¡c no- tacje z wykªadu.
Poziomowana sygnatura ∆ = hΣ, n, pi skªada si¦ ze zwykªej sygnatury algebraicznej Σ = hS, Ωi oraz liczby naturalnej k (liczba poziomów) i funkcji p, która ka»dej nazwie operacji f: s1× · · · × sn→ s w Ω przypisuje liczb¦ 0 ≤ p(f) < k (ograniczenie podniesienia).
Poziomowana ∆-algebra A skªada si¦ z S-rodzajowego no±nika |A| = h|A|sis∈S oraz dla ka»dej na- zwy operacji f: s1× · · · × sn → s w Ω, funkcji fA: |A|s1 × · · · × |A|sn → |A|s, przy czym no±nik
|A|s rodzaju s ∈ S jest podzielony na rozª¡czne warstwy |A|1s, . . . , |A|ks przyjmujemy notacj¦
|A|≤js = Sj
i=1|A|is; st¡d |A|≤ks = |A|s oraz dla f: s1× · · · × sn → s i a1 ∈ |A|js11,. . . , an ∈ |A|jsn1, fA(a1, . . . , an) ∈ |A|s≤m(j1,...,jn,p(f )), gdzie m(j1, . . . , jn, p(f )) = min({max ({1, j1, . . . , jn}) + p(f ), k}). Poziomowany ∆-homomorzm h: A → B mi¦dzy poziomowanymi ∆-algebrami A, B, to taki Σ-ho- momorzm h: A → B, »e dla s ∈ S, j = 1, . . . , k oraz a ∈ |A|js, hs(a) ∈ |B|≤js ; taki homomorzm h jest ±ci±le poziomowany je±li dla s ∈ S, j = 1, . . . , k oraz a ∈ |A|js, hs(a) ∈ |B|js.
Zwykªe poj¦cia zdeniowane na wykªadzie dla sygnatur Σ i Σ-algebr A (np. termy t ∈ |TΣ(X)|s, warto±¢ tA[v]termu t w algebrze |A| przy danym warto±ciowaniu v: X → |A|, równo±ci ∀X.t = t0, itp) przenosz¡ si¦ na sygnatury i algebry poziomowane w oczywisty sposób.
Deniujemy ∆-zdania nast¦puj¡cych postaci, deniuj¡c te» ich speªnianie w ∆-algebrach A:
• EQ (∆): zbiór ∆-równo±ci ∀X.t = t0; A |= ∀X.t = t0 gdy dla ka»dego v: X → |A|, tA[v] = t0A[v],
• POZ (∆): zbiór okre±le« ∆-poziomu ∀X.j(t), gdzie 1 ≤ j ≤ k, X jest S-rodzajowym zbiorem zmiennych, a t ∈ |TΣ(X)|sjest ∆-termem; A |= ∀X.j(t) gdy dla ka»dego warto±ciowania v: X →
|A|, tA[v] ∈ |A|js,
• POZ≤(∆): zbiór ogranicze« ∆-poziomu ∀X.≤j(t), gdzie 1 ≤ j ≤ k, X jest S-rodzajowym zbiorem zmiennych, a t ∈ |TΣ(X)|s jest ∆-termem; A |= ∀X.≤j(t)gdy dla ka»dego warto±ciowa- nia v: X → |A|, tA[v] ∈ |A|≤js .
Dla poziomowanej sygnatury ∆ = hΣ, k, pi i zbioru Φ ⊆ EQ(∆) ∪ POZ (∆) ∪ POZ≤(∆) ∆-zda«, deniujemy nast¦puj¡ce kategorie i oczywiste funktory zapominaj¡ce:
• PozAlg(∆, Φ): kategoria poziomowanych ∆-algebr speªniaj¡cych ka»de ze zda« w Φ i pozio- mowanych ∆-homomorzmów mi¦dzy nimi;
• SPozAlg(∆, Φ): kategoria poziomowanych ∆-algebr speªniaj¡cych ka»de ze zda« w Φ i ±ci±le poziomowanych ∆-homomorzmów mi¦dzy nimi;
• U∆,Φ: PozAlg(∆, Φ) → Alg(Σ)
• U∆,ΦS : SPozAlg(∆, Φ) → Alg(Σ)
W powy»szych oznaczeniach pomijamy Φ, gdy Φ = ∅.
1
Zadanie:
1. Które z poni»szych kategorii maj¡
P. produkty ka»dej rodziny obiektów (w szczególno±ci, obiekty ko«cowe) E. equalizatory ka»dej pary równolegªych morzmów
KP. koprodukty ka»dej rodziny obiektów (w szczególno±ci, obiekty pocz¡tkowe) KE. koequalizatory ka»dej pary równolegªych morzmów
dla ka»dej poziomowanej sygnatury ∆ i, gdzie stosowne, zbioru ∆-równo±ci Φ ⊆ EQ(∆), ogranicze« ∆-poziomów Φ0 ⊆ POZ≤(∆) i okre±le« ∆-poziomów Φ00 ⊆ POZ (∆)? Udowodnij lub uzasadnij odpowied¹ negatywn¡.
(a) PozAlg(∆)
(b) PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0) (c) PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0∪ Φ00) (d) SPozAlg(∆)
(e) SPozAlg(∆, Φ ∪ Φ0) (f) SPozAlg(∆, Φ ∪ Φ0∪ Φ00)
2. Które z poni»szych funktorów maj¡ lewy sprz¦»ony dla ka»dej poziomowanej sygnatury Σ oraz, gdzie stosowne, zbioru ∆-równo±ci Φ ⊆ EQ(∆), ogranicze« ∆-poziomów Φ0 ⊆ POZ≤(∆) i okre±le« ∆-poziomów Φ00 ⊆ POZ (∆)? Udowodnij lub uzasadnij odpowied¹ negatywn¡.
(a) U∆: PozAlg(∆) → Alg(Σ)
(b) U∆,Φ∪Φ0: PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0) → Alg(Σ)
(c) U∆,Φ∪Φ0∪Φ00: PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0∪ Φ00) → Alg(Σ) (d) U∆S: SPozAlg(∆) → Alg(Σ)
(e) U∆,Φ∪ΦS 0: SPozAlg(∆, Φ ∪ Φ0) → Alg(Σ)
(f) U∆,Φ∪ΦS 0∪Φ00: SPozAlg(∆, Φ ∪ Φ0∪ Φ00) → Alg(Σ) Uwagi:
• Mo»na korzysta¢ z omawianych na wykªadzie konstrukcji i twierdze« bez powtarzania ich dowodów.
• Odpowiedzi na powy»sze pytania nie s¡ niezale»ne. Na przykªad, w oczywisty sposób s¡ powi¡- zane zadania 1.P.a i 1.P.b: dowód istnienia produktów w ka»dej kategorii PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0) pokazywaªby te» istnienie produktów w PozAlg(∆), a kontrprzykªad na istnienie produktów w kategorii PozAlg(∆) byªby te» kontrprzykªadem na ich istnienie w PozAlg(∆, Φ ∪ Φ0). W ta- kich przypadkach wystarczy to po prostu wskaza¢, nie powtarzaj¡c argumentacji. Tak naprawd¦
jest tu wi¦c znacznie mniej pyta« ni» mogªoby si¦ wydawa¢ na pierwszy rzut oka. Z drugiej strony, taka konstrukcja zadania niekiedy umo»liwia odpowied¹ na pytanie ªatwiejsze (np. 1.P.a), bez odpowiadania na pytanie potencjalnie trudniejsze (np. 1.P.b). Mo»na przyj¡¢, »e odpowiedzi na pytania dotycz¡ce kategorii wyznaczonych przez sygnatury (bez zbiorów równo±ci) wystarcz¡
na ocen¦ pozytywn¡.
2
Szkic mo»liwych rozwi¡za«:
Na pocz¡tek prosta odpowied¹ pozytywna:
Rozwa»my dowoln¡ poziomowan¡ sygnatur¦ ∆ i zbiór zda« Ψ ⊆ EQ(∆) ∪ POZ (∆) ∪ POZ≤(∆), oraz poziomowane ∆-algebry A, B ∈ |Alg(∆, Φ)| i poziomowane ∆-homomorzmy g, h: A → B.
Niech E b¦dzie poziomowan¡ ∆-podalgebr¡ algebry A zbudowan¡ w oczywisty sposób na no±niku
|E|s = {a ∈ |A|s | gs(a) = hs(a)} (z operacjami i warstwami zdeniowanymi przez obci¦cie ich odpowiedników w A). Wówczas inkluzja z E do A jest equalizatorem h i h0 zarówno w PozAlg(∆, Ψ), jak i dla ±ci±le poziomowanych h i h0, w SPozAlg(∆, Ψ). St¡d:
1.{E}.{a,b,c,d,e,f}: TAK
Dalej kilka prostych odpowiedzi negatywnych:
Rozwa»my poziomowan¡ sygnature ∆cz jedn¡ staª¡ c: s i dwoma poziomami, poziomowan¡ ∆c-agebr¦
A z cA ∈ |A|1s oraz poziomowan¡ ∆c-algebr¦ B z cB ∈ |B|2s. Nie istnieje poziomowana ∆c-algebra C taka, »e istniej¡ ±ci±le poziomowane ∆c-homomorzmy hA: C → A i hB: C → B, ani poziomowana
∆c-algebra D taka, »e istniej¡ ±ci±le poziomowane ∆c-homomorzmy hA: A → D i hB: B → D. To daje natychmiast:
1.{P,KP}.{d,e,f}: NIE
Ponadto, poniewa» z powy»szego wynika nieistnienie w SPozAlg(∆) pocz¡tkowej poziomowanej ∆c- algebry, dostajemy te»:
2.{d,e,f}: NIE
Nast¦pny kontrprzykªad: rozpatrzmy dwupoziomow¡ sygmatur¦ poziomowan¡ ∆f z dwoma rodzajami s, s0 i binarn¡ operacj¡ f: s × s0 → s z ograniczeniem podniesienia 1. Niech A b¦dzie poziomowan¡
∆-algebr¡ z |A|s = ∅ i |A|s0 = |A|1s0 = {a}. Niech dalej B b¦dzie poziomowan¡ ∆-algebr¡ z |B|1s = {x}, |B|2s = {y}, |B|s0 = |B|1s0 = {b1, b2}, fB(x, b1) = x, fB(x, b2) = fB(y, b1) = fB(y, b2) = y. Niech h, h0: A → B b¦d¡ ∆-homomorzmami takimi, »e hs0(a) = b1 i hs0(a) = b2. Dla dowolnego poziomowanego ∆-homomorzmu g: B → C, je±li h;g = h0;g to gs0(b1) = gs0(b2), wi¦c tak»e gs(x) = gs(fB(x, b1)) = gs(fB(x, b2)) = gs(y); co pokazuje, »e g nie jest ±ci±le poziomowany. Zatem:
1.{KE}.{d,e,f}: NIE
Jeszcze dwie ªatwe odpowiedzi negatywne: nie istnieje poziomowana ∆c-algebra speªniaj¡ca jed- nocze±nie ∀∅.1(c) i ∀∅.2(c), zatem kategoria PozAlg(∆c, {∀∅.1(c), ∀∅.2(c)}) jest pusta, co daje:
1.{P,KP}.c, 2.c: NIE
Rozpatrzmy poziomowan¡ dwupoziomow¡ sygnatur¦ ∆a,b, z jednym rodzajem s i dwoma staªymi a, b: s. Niech A, B b¦d¡ poziomowanymi ∆a,b-algebrami takimi, »e |A|1s = {aA} i |A|2s = {bA, x}
oraz |B|1s = {aB} i |B|2s = {bB}. Niech h, h0: A → B, gdzie hs(aA) = h0s(aA) = hs(x) = aB i hs(bA) = h0s(bA) = h0s(x) = bB. Dla dowolnego poziomowanego ∆a,b-homomorzmu g: B → C, je±li h;g = h0;g to aC = gs(aB) = gs(bB) = bC. St¡d wniosek, »e nie istnieje koequalizator h i h0 w PozAlg(∆, {∀∅.1(a), ∀∅.2(b)}), co daje:
1.{KE}.c: NIE
Na koniec znów wyniki pozytywne: dla dowolnej poziomowanej sygnatury ∆ = hhS, Ωi, k, pi zde- niujmy sygnatur¦ pierwszego rz¦du (sygnatur¦ algebraiczn¡ z predykatami) Π(∆) = hS, Ω, P i, przez dodanie zbioru nazw predykatów P zawieraj¡cego unarne przedykaty ≤j: s dla wszystkich s ∈ S oraz j = 1, . . . , k. Niech dalej Φ∆ b¦dzie zbiorem nast¦puj¡cych Π(∆)-zda«:
• ∀x:s.
≤j(x) =⇒≤(j + 1)(x) dla s ∈ S, j = 1, . . . , k − 1 3
• ∀x:s.≤k(x)
• ∀x1:s1, . . . , xn:sn.
(≤j1(x1) ∧ . . . ∧≤jn(xn)) =⇒≤m(j1, . . . , jn, p(f ))(f (x1, . . . , xn)) dla ka»dej nazwy operacji f: s1× . . . × sn → s oraz j1, . . . , jn= 1, . . . , k.
Dla dowolnego zbioru ∆-zda« Φ ⊆ EQ(∆) ∪ POZ≤(∆), kategoria PozAlg(∆, Φ) jest równowa»na kategorii Π(∆)-struktur pierwszego rz¦du speªniaj¡cych Φ ∪ Φ∆. Wiadomo, »e ta ostatnia kategoria jest zupeªna i kozupeªna, a funktor zapominaj¡cy wzgl¦dem zanurzenia sygnatury algebraicznej (bez predykatów) hS, Ωi w Π(∆) ma lewy sprz¦»ony to pokazuje:
1.{P,E,KP,KE}.{a,b}, 2.{a,b}: TAK
2
4