Excel: niektóre rozkłady ciągłe (1)
1. ROZKŁAD.BETA (tylko dystrybuanta)...1
2. ROZKŁAD.BETA.ODW (
kwantyl w rozkładzie beta
)...33. ROZKŁAD.LIN.GAMMA (to nie jest żaden rozkład! – jest to lnΓ(x) ) ...4
4. ROZKŁAD.GAMMA (dystrybuanta lub funkcja gęstości)...5
5. ROZKŁAD.GAMMA.ODW (kwantyl w rozkładzie gamma) ...7
6. ROZKŁAD.LOG (logarytmiczno-normalny, tylko dystrybuanta)...8
7. ROZKŁAD.LOG.ODW (kwantyl w rozkładzie lognormalnym)...10
8. ROZKŁAD.NORMALNY (dystrybuanta i funkcja gęstości)...11
9. ROZKŁAD.NORMALNY.ODW (kwantyl w rozkładzie normalnym) ...13
10. ROZKŁAD.NORMALNY.S (rozkład normalny standaryzowany, tylko dystrybuanta) ...14
11. ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW (kwantyl w rozkładzie normalnym standaryzowanym, kwantyl normalny)...15
12. ROZKŁAD.WEIBULL (rozkład Weibulla, dystrybuanta i funkcja gęstości)...15
Uwaga: tekst czarny oznacza oryginalny tekst z tzw. helpów Excela (czasami dla zwrócenia uwagi zaznaczany na czerwono; np. kiedy dane sformułowanie jest dziwne, niejasne itp.), natomiast tekst dopisany przez mnie oznaczony jest kolorem niebieskim.
1.
1.
1.
1. ROZKŁAD.BETA (tylko dystrybuanta)
Funkcja arkusza ROZKŁAD.BETA oblicza wartość dystrybuanty rozkładu beta:
( ) P( ) ( ; , , , )
x
A
F x X x f x′α β A B dx
= = < =
∫
ROZKŁAD.BETA (1)
gdzie:
1 1
1 ( ) ( ) ( , )
B( , ) ( ; , , , )
0 ( , )
x A B x dla x A B
f x A B
dla x A B
α β
α β α β
− −
− − ∈
=
∉
(2)
Funkcja B(",β) nosi nazwę funkcji beta Eulera i związana jest z funkcją gamma (Eulera) (zob. rozdz. 3) wzorem
( ) ( )
B( , ) α β
α β =Γ Γ (3)
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0.00 0.20 0.40 0.60 0.80 1.00
x
F(x)=P(X<x)
x =0.5 F (x )=0.6875
Rys. 1. Dystrybuanta rozkładu beta (2), FB(x;2,3,0,1)
Składnia
ROZKŁAD.BETA(x;alfa;beta;A;B)
x jest to wartość pomiędzy A i B, dla której określa się P(X<x) alfa (α) jest parametrem rozkładu
beta (β) jest parametrem rozkładu.
A jest opcjonalnym dolnym ograniczeniem przedziału wartości x.
B jest opcjonalnym górnym ograniczeniem przedziału wartości x.
Przykład
ROZKŁAD.BETA(2;8;10;1;3) = P(X<2) = 0,685470581 Nie ma czegoś takiego
jak „funkcja gęstości skumulowanego
rozkładu” !!
2. 2.
2. 2. ROZKŁAD.BETA.ODW ( kwantyl w rozkładzie beta )
Oblicza wartość kwantyla zadanego rzędu w rozkładzie beta.
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0.00 0.20 0.40 0.60 0.80 1.00
x
F(x)=P(X<x)
x=0.751 p=F(x)= 0.95
Rys. 2. Wartość 0.751 jest 95% kwantylem w rozkładzie beta (2), fB(x;2,3,0,1) Składnia
ROZKŁAD.BETA.ODW(prawdopodobieństwo;alfa;beta;A;B)
prawdopodobieństwo = P(X<x) = prawdopodobieństwo nieprzekroczenia.
alfa (α) parametr rozkładu beta (β) parametr rozkładu.
A opcjonalne dolne ograniczenie przedziału wartości x . B opcjonalne górne ograniczenie przedziału wartości x . Przykład
bzdura!
3. 3.
3. 3. ROZKŁAD.LIN.GAMMA (to nie jest żaden rozkład! – jest to lnΓ Γ Γ(x) ) Γ
Podaje wartość logarytmu naturalnego funkcji gamma (Eulera), lnΓ(x).
1 0
ROZKŁAD.LIN.GAMMA(x) ln ( )x ln tx e dtt
∞
− −
= Γ =
∫
(4)Gamma Eulera może być nazwana uogólnioną silnią, bo:
(n 1) n!, n 0,1, 2,....
Γ + = = (5)
-0.5 0 0.5 1 1.5 2 2.5
0 1 2 3 4
x lnΓΓΓΓ(x)
0 2 4 6 8 10
0 1 2 3 4
x
ΓΓΓΓ(x)
Rys. 3. Funkcje: lnΓ(x) (wykres lewy) i Γ(x) (wykres prawy) Składnia
ROZKŁAD.LIN.GAMMA(x)
X jest to wartość, dla której chce się obliczyć ROZKŁAD.LIN.GAMMA.
Przykłady
ROZKŁAD.LIN.GAMMA(4) = lnΓ(4) = 1,791759 EXP(ROZKŁAD.LIN.GAMMA(4)) = Γ(4) = 3! = 6
4. 4.
4. 4. ROZKŁAD.GAMMA (dystrybuanta lub funkcja gęstości)
Funkcja arkusza ROZKŁAD.GAMMA oblicza funkcję gęstości lub dystrybuantę rozkładu gamma (Pearsona III typu):
1 /
0
( ; , ) 1 ,
( )
( ; , ) ( ; , ) ,
x
a
f x x e
F x f x dx
α β
α β α
β α
α β α β
− −
=
Γ
=
=
∫
skumulowany = fałsz ROZKŁAD.GAMMA
skumulowany = prawda
(6)
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
F(x)=P(X<x)
x =4 F (4) = P(X <4) = 0.7619
Rys. 4. Dystrybuanta, F (x;3,1) rozkładu gamma (6)
Uwaga: Na wykładzie podałem inny wzór niż (6); różnica leży w parametrach: (α,β) w (6) wyżej to to samo, co (λ, 1/α) na wykładzie.
0.0 0.1 0.1 0.2 0.2 0.3 0.3
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
f(x) = dP(X<x)/dx
x =4
F (4) = P(X <4) = 0.7619
Rys. 5. Funkcja gęstości, f (x;3,1) rozkładu gamma (6) Składnia
ROZKŁAD.GAMMA(x;alfa;beta;skumulowany)
x jest to wartość, przy której chce się oceniać rozkład.
alfa (α) jest parametrem rozkładu beta (β) jest parametrem rozkładu.
skumulowany jest skumulowany=PRAWDA, funkcja ROZKŁAD.GAMMA daje w wyni- ku dystrybuantę, a jeśli skumulowany=FAŁSZ, wówczas daje w wyniku funkcję gęstości prawdopodobieństwa.
Przykłady
ROZKŁAD.GAMMA(10;9;2;FAŁSZ) = f(10) = 0,032639
ROZKŁAD.GAMMA(10;9;2;PRAWDA) = F(10) = P(X<10) = 0,068094
5.
5.
5.
5. ROZKŁAD.GAMMA.ODW (kwantyl w roz- kładzie gamma)
Oblicza wartość kwantyla zadanego rzędu w rozkładzie gamma o zadanych parametrach.
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
F(x)=P(X<x)
x =5.32 F (x) = P(X <x) = 0.9
Rys. 6. Wartość 5.32 jest 90% kwantylem w rozkładzie gamma (6), f(x;3,1)
0.0 0.1 0.1 0.2 0.2 0.3 0.3
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
f(x) = dP(X<x)/dx
x = 5.32 F (x ) = P(X <x) = 0.9
Rys. 7. Wartość 5.32 jest 90% kwantylem w rozkładzie gamma (6), f(x;3,1)
Składnia
ROZKŁAD.GAMMA.ODW(prawdopodobieństwo;alfa;beta)
prawdopodobieństwo jest to prawdopodobieństwo związane z rozkładem gamma.
alfa (α) jest parametrem rozkładu beta (β) jest parametrem rozkładu.
Przykład
ROZKŁAD.GAMMA.ODW(0;068094;9;2) = 10
6.
6.
6.
6. ROZKŁAD.LOG (logarytmiczno-normalny, tylko dystrybuanta)
ROZKŁAD.LOG oblicza dystrybuantę rozkładu logarytmiczno-normalnego:
0
ROZKŁAD.LOG( ) P( ) ( ; , ) ( ; , )
x
x = X <x =F x′ µ σ =
∫
f x µ σ dx′ (7) gdzie1 1 ln 2
( ; , ) exp
2 2 f x x
x µ σ µ
σ π σ
−
= −
(8)
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
F(x)=P(X<x)
x =5 F (5) = P(X <5) = 0.8886
Rys. 8. Dystrybuanta, F (x; µ=1, σ=0.5) rozkładu logarytmiczno-normalnego (8) Składnia
ROZKŁAD.LOG(x;średnia;odchylenie_std)
X jest to wartość średnia, przy której ma być oceniana funkcja.
Średnia = µ Odchylenie_std = σ.
Przykład
ROZKŁAD.LOG(4;3,5;1;2) = P(X<4) = 0,39084
7.
7.
7.
7. ROZKŁAD.LOG.ODW (kwantyl w rozkładzie lognormalnym)
Oblicza wartość kwantyla w rozkładzie logarytmiczno-normalnym.
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
x
F(x)=P(X<x)
x =5.16 F (x) = P(X <x) = 0.9
Rys. 9. Kwantyl 90% w rozkładzie logarytmiczno-normalnym (8) (µ=1, σ=0.5) Składnia
ROZKŁAD.LOG.ODW(prawdopodobieństwo;średnia;odchylenie_std) Prawdopodobieństwo = p
Średnia = µ Odchylenie_std = σ.
Przykład
ROZKŁAD.LOG.ODW(0,039084; 3,5; 1,2) = 4,000014
8. 8.
8. 8. ROZKŁAD.NORMALNY (dystrybuanta i funkcja gęstości)
Funkcja arkusza ROZKŁAD.NORMALNY oblicza dystrybuantę F lub funkcję gęstości f rozkładu normalnego:
2
0
1 1
( ; , ) exp , gdy =
2 2
P( ) ( ; , ) ( ; , ) , gdy =
x
f x x
X x F x f x dx
µ σ µ
σ π σ
µ σ µ σ
=
−
= −
=
< = = ′ ′
∫
ROZKŁAD.NORMALNY(x)
skumulowany fałsz
skumulowany prawda
(9)
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0.0 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 4.0 x
F(x)=P(X<x)
x =2.5 F (2.5) = P(X <2.5) = 0.841
Rys. 10. Dystrybuanta, F (x; µ=2, σ=0.5) rozkładu normalnego (9)
0.0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 0.9
0.0 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 4.0 x
f(x) = dP(X<x)/dx
x =2.5 P(X< 2.5) = 0.8886
Rys. 11. Funkcja gęstości, f (x; µ=2, σ=0.5) rozkładu normalnego (9) Składnia
ROZKŁAD.NORMALNY(x;średnia;odchylenie_std;skumulowany) x zadana wartość.
średnia średnia arytmetyczna rozkładu.
odchylenie_std standardowe odchylenie rozkładu.
skumulowany jeśli = PRAWDA to funkcja ROZKŁAD.NORMALNY = dystrybuanta jeśli = FAŁSZ, to ROZKŁAD.NORMALNY = funkcja gęstości prawdo- podobieństwa.
Przykład
ROZKŁAD.NORMALNY(42;40;1;5;PRAWDA) = P(X<42) = 0,908789
9.
9.
9.
9. ROZKŁAD.NORMALNY.ODW (kwantyl w roz- kładzie normalnym)
Oblicza wartość kwantyla w rozkładzie normalnym o parametrach µ i σ.
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0.0 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 4.0 x
F(x)=P(X<x)
x =2.64 F (x) = P(X <x) = 0.9
Rys. 12. Kwantyl 90%, 2.64, w rozkładzie normalnym (9) o parametrach µ=2 i σ=0.5.
Składnia
ROZKŁAD.NORMALNY.ODW(prawdopodobieństwo;średnia;odchylenie_std) prawdopodobieństwo zadane prawdopodobieństwo nieprzewyższenia.
średnia (µ) średnia arytmetyczna zmiennej losowej X.
odchylenie_std (σ) standardowe odchylenie zmiennej losowej X.
Przykład
ROZKŁAD.NORMALNY.ODW(0,908789;40;1,5) = 42
10. 10.
10. 10. ROZKŁAD.NORMALNY.S (rozkład normalny standaryzowany, tylko dystrybuanta)
ROZKŁAD.NORMALNY.S(z) to dystrybuanta Φ(z) standaryzowanego rozkładu normalnego:
ROZKŁAD.NORMALNY.S(z) = ROZKŁAD.NORMALNY(x;0;1;prawda)
Składnia
ROZKŁAD.NORMALNY.S(z)
Z jest to wartość, dla której chcemy określić Φ(z).
Przykład
ROZKŁAD.NORMALNY.S(1,333333) = Φ(1,333333) = 0,908789
11.
11.
11.
11. ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW (kwantyl w rozkładzie normalnym standaryzowanym, kwantyl normalny)
ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(p) to kwantyl rzędu p w standaryzowanym rozkładzie normalnym:
ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(p) = ROZKŁAD.NORMALNY.ODW(p;0;1)
Składnia
ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(prawdopodobieństwo)
Prawdopodobieństwo jest to prawdopodobieństwo nieprzewyższenia: p=P(X<x) Przykład
ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(0,908789) =P(X<0,908789) = 1,3333
12.
12.
12.
12. ROZKŁAD.WEIBULL (rozkład Weibulla, dystrybuanta i funkcja gęstości)
Funkcja arkusza ROZKŁAD.WEIBULL oblicza wartość dystrybuanty lub funkcji gęstości rozkładu Weibulla:
1
( ) 1 exp , gdy
( ) exp , gdy
F x x
x x
f x
α
α α
β α
β β β
−
= − −
=
= −
skumulowany = prawda ROZKŁAD.WEIBULL
skumulowany = fałsz (10)
skąd łatwo obliczyć kwantyl rzędu p w tym rozkładzie:
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
0.0 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 4.0 x
F(x)=P(X<x)
x =2 F (2) = P(X <2) = 0.831
Rys. 13. Dystrybuanta, F (x; α=2, β=1.5) rozkładu Weibulla (10) Składnia
ROZKŁAD.WEIBULL(x;alfa;beta;skumulowany) X jest to wartość, dla której ma być oceniana funkcja.
alfa (α) parametr rozkładu.
beta (β) parametr rozkładu.
skumulowany określa rodzaj funkcji (zob. (10)).
Przykłady
ROZKŁAD.WEIBULL(105;20;100;PRAWDA) = P(X<105) = 0,929581 ROZKŁAD.WEIBULL(105;20;100;FAŁSZ) = f(105) = 0,035589