O POLSKI
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
I
K
iedy projektowano autostradę A4, ów- czesny poseł ziemi opolskiej wybitny ekolog prof. Stefan Kozłowski, usiłował prze- konać władze województwa i gminy, że prze- bieg trasy autostrady w bliskości Góry Świętej Anny, w poprzek parku krajobrazowego jest błędem, którego można uniknąć. Włodarze naszej ziemi dali jednak posłuch inwestorom zapewniającym, że przyroda nie ucierpi, a ludzie zyskają. Przy okazji sprawy Rospudy, wyszło na jaw, że inwestor nie wykonał nawet oceny wpływu autostrady na środowisko, do czego został zobowiązany. Ekrany dźwięko- chłonne (dość zresztą rachityczne) nie chronią mieszkańców przed nieustannym hałasem, przejście dla zwierząt jest zbyt wąskie, etc.Nie rozwinął się jak dotąd żaden z obiecywa- nych biznesów przyauto- stradowych, a mieszkańcy zaczynają po latach przy- znawać rację ekologom.
ZA T YDZIEŃ
PARAFIA APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZAW SZYMISZOWIE
Autostrada 4 pod Górą Świętej Anny
S
prawa doliny Rospudy przypomniała mi smutne chwile, gdy pod siekierami padały wszystkie drzewa ros- nące nad Odrą przed budową wałów ochronnych. Gdy dys- kutowałam z decydującymi o losie tych drzew, traktowano mnie jak dziwaczkę walczącą o zieleń i ptaki, które nie bę- dą miały gdzie uwić gniazd.Na szczęście, gdy jestem we Wrocławiu i spaceruję wzdłuż Odry, słucham śpie- wu ptaków i podziwiam sta- re dęby i lipy rosnące przed wałami i na wałach, też no- wo wybudowanych. Warto przeczytać felieton Piotra Zabrzańskiego, który radzi nie kpić z obrońców przyro- dy. Dlaczego? Proszę zajrzeć
na str. III.
PROEKOLOGICZNE OBIECANKI CACANKI BUDOWNICZYCH AUTOSTRAD
T
ERESAS
IENKIEWICZ-M
IŚ re dak tor wy da niaZ udziałem prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, wojewody opolskiego, prezydenta Opola, pracowników wrocławskiego oddziału IPN i dziennikarzy 28 lutego biskupom opolskim wręczono statusy pokrzywdzonych.
Był to ostatni dzień obowią- zywania ustawy o ujawnianiu in- formacji o dokumentach orga- nów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów w kształcie, który uwzględniał przyznawanie sta- tusu pokrzywdzonego. Abp Al- fons Nossol i biskupi pomocni- czy Jan Bagiński, Jan Kopiec i Pa-
weł Stobrawa zgodnie z decyzją Konferencji Epi- skopatu Polski wystąpi- li do IPN o przyznanie im statusu pokrzywdzo- nego. Otrzymane z rąk prezesa IPN zaświadczenia po- twierdzają, że byli oni przedmio- tem operacyjnego zainteresowa- nia służb specjalnych PRL i nie dali się złamać bezpiece.
Prof. Janusz Kurtyka podkre- ślił, że spotkanie w Opolu jest świadomą demonstracją IPN. – Chcemy w ten sposób pokazać, że Polski Kościół w świetle mate- riałów bezpieki jest taki sam jak nasze społeczeństwo – podkre- ślił prezes IPN i dodał, że „zde- cydowana większość kapłanów
to osoby pokrzywdzo- ne przez peerelowskie służby”.
– Ten dzień w mo- je życie niczego nowe- go nie wnosi i niczego nowego przede mną nie odkry- wa. Zawsze miałem swoje sumie- nie i na nim się opierałem – mó- wił do dziennikarzy abp Alfons Nossol i zachęcał, by raczej pa- trzeć w przyszłość, niż nurzać się w błocie przeszłości. – Nie mam też poczucia krzywdy, bo bę- dąc członkiem Kościoła zdawa- łem sobie sprawę, że będę przy- gnieciony krzyżem. Tyle że krzyż zawsze jest dla mnie drogowska- zem ku przyszłości, ku Wielkano- cy – mówi abp Nossol. Z Księża biskupi
otrzymali zaświadczenia o statusie pokrzywdzonych
Demonstracja IPN w Opolu
Nie dali się złamać
ANDRZEJ KERNER KRZYSZTOF ŚWIDERSKI
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
II
Inspirowane przyrodą
GALERIA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
OPOLE. W Galerii Sztuki Współczesnej od pierwszego marca prezentowane są prace trzech artystek związanych z Opolem, reprezentujących trzy różne artystyczne spojrzenia
na rzeczywistość, a szczegól- nie na przyrodę. Annę Beską i Marię Kupczak wprawdzie łą- czy temat „Ptaki”, ale pierw- sza z nich przedstawia je na obrazach nacechowanych bo- gatą kolorystyką i niezwykle ozdobnych, a druga – w for- mie rzeźb o ekspresyjnych for- mach, zróżnicowanej fakturze i bogatej strukturze. Trzecia artystka Charlotte McGinnis, która mieszka w Opolu od 2003 roku i już niejednokrot- nie wystawiała swoje prace na indywidualnych wystawach w Katowicach, Prudniku, Opolu, kreuje stylizowane postaci lu- dzi i zwierząt o żartobliwej formie i radosnym intensyw- nym kolorycie. Na trwającej do 1 kwietnia wystawie pre- zentuje obrazy oraz prace wy- konane w technice papier-ma- ché.
„Czerwone kolibry” Anny Beskiej
Miejsca, w których żyjemy
KĘDZIERZYN-KOŹLE. Miej- ska Biblioteka Publiczna ogłosi- ła XII edycję konkursu literackie- go „Małe krajobrazy słowa” pod hasłem „Ja i mój świat – miej- sce, w którym żyję”. Do udziału w konkursie, którego przedmio- tem jest poezja i proza, zapro- szono dzieci i młodzież ze szkół podstawowych, gimnazjalnych i średnich. Organizatorzy oczeku- ją, że w ich utworach podjęta zostanie tematyka z własnego otoczenia, obyczajowości, spe- cyfiki środowiska, tradycji i dzie- dzictwa kulturowego, że będą to prace ukazujące walory miej- sca, w których żyją, jak również zwracają uwagę na zagrożenia wynikające z postępu w rozwo- ju cywilizacji. Aby wziąć udział w konkursie, należy przesłać do biblioteki (MBP, Rynek 3) od pięciu do dziesięciu utwo- rów poetyckich lub prozę (do 10 stron maszynopisu lub sta- rannego rękopisu). Prace pod- pisane imieniem i nazwiskiem, z podaniem adresu, wieku i na- zwy szkoły, należy dostarczyć do 31 marca.
Sepsa ciągle zagraża
BRZEG. Już piąta osoba z Brzegu zakażona meningoko- kami jest leczona w Szpitalu Wojewódzkim w Opolu; jest nią dwunastoletnia dziewczyn- ka. Wcześniej, w okresie od 15 do 23 lutego, na sepsę w Brzegu zachorowało czte- rech uczniów: dwóch – 17- i 19-latek już opuściło szpi- tal, leczenie nadal kontynu- ują dwaj chłopcy: 13- i 15- letni. Wszystko wskazuje na to, że ognisko sepsy znajduje się środowisku szkolnym. I mi- mo że ponad 250 osób mają- cych możliwość zetknięcia się z chorymi zażywa antybioty- ki, nie ma pewności, że nie będzie kolejnych zachorowań.
W brzeskich szkołach prowa- dzona jest akcja informowa- nia o sepsie, jej objawach a przede wszystkim o przestrze- ganiu pewnych zasad bezpie- czeństwa i higieny. Ale dopóki sanepid nie ustali źródła zaka- żenia, nikt nie będzie spokoj- ny, a zwłaszcza rodzice wysy- łający swoje dzieci do szkół w Brzegu i okolicy.
BIERAWA. 17 lutego w Bie- rawie odbył się, jak co roku, dekanalny turniej ministrantów i lektorów w piłce nożnej i te- nisie stołowym zorganizowany przez ks. proboszcza Norberta Matuszka – dekanalnego dusz- pasterza Liturgicznej Służby Ołtarza. W rozgrywkach udział wzięło 12 drużyn w 3 katego- riach oraz 8 zawodników w te- nisie stołowym. W piłce nożnej w kategorii szkół średnich wy- grali ministranci z parafii Ducha Świętego z Kędzierzyna-Koźla, wśród gimnazjalistów – mini- stranci z parafii św. Eugeniusza de Mazenod z Kędzierzyna- -Koźla, a wśród uczniów szkół podstawowych – ministranci z Bierawy. W następną sobotę, 24 lutego, w kościele Ducha Świętego w Kędzierzynie od-
był się dzień skupienia mini- strantów i lektorów dekana- tu kędzierzyńskiego. Mszy św. przewodniczył ks. Jacek Potempa, dziekan dekanatu kę- dzierzyńskiego, a kazanie wy- głosił ks. Damian Jarczak, die- cezjalny duszpasterz LSO. Po Eucharystii proboszcz para- fii Ducha Świętego ks. Edward Bogaczewicz zorganizował w domu katechetycznym poczę- stunek dla wszystkich mini- strantów i opiekunów, a następ- nie zaprosił na film przedsta- wiający najważniejsze momen- ty liturgii poświęcenia świąty- ni parafialnej. Spotkanie zakoń- czyło się rozdaniem pucharów i dyplomów zdobytych w tur- nieju sportowym i nabożeń- stwem z błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.
Sport i modlitwa
Dzień skupienia muzyków
GŁUCHOŁAZY. 24 lutego w parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach odbył się dzień skupienia muzyków kościel- nych pełniących swą posługę w rejonie nyskim. Spotkanie roz- poczęła prelekcja dotycząca po- kutnych śpiewów wielkopost- nych. Po wykładzie i dyskusji w kościele parafialnym odpra- wiona została Msza św., któ- rej przewodniczył ks. Grzegorz
Poźniak z referatu ds. muzyki kościelnej diecezji opolskiej.
Po uroczystej liturgii, przygo- towanej przez muzyków koś- cielnych, odbyła się krótka pre- zentacja organów, za który- mi zasiadł Michał Blechinger.
W skupieniu prowadzonym przez ks. Grzegorza Poźniaka uczestniczyło czternastu mu- zyków, m.in. z Głuchołaz, Nysy, Grodkowa, Prudnika i Sidziny.
Uczestnicy dnia skupienia ST
ANISŁAW OŻGA
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
III
Czwarta rano
GÓRA I DOLINA
D
ziewięć lat temu kil- kudziesięciu ekologów desperacko protestowało przeciwko budowie auto- strady A4 przecinającej Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny. Wówczas ochronia- rze i buldożery poradzili sobie z przyczepionymi do drzew młodymi ekologa- mi. Teraz autobana pięk- nym łukiem pnie się pod wzniesienie, by za moment równie efektownie prowa- dzić w dół, mijając o kilka- set metrów klasztor fran- ciszkanów. A my wszyscy – niech tylko trochę śnieg poprószy – możemy w lo- kalnej telewizji oglądać, jak ślizgające się z górki i pod górkę tiry powodują zatory, kraksy etc. Nie będę demagogicznie wyliczał, ile ofiar ludzkich pochłonął ten niewielki, ale jeden z naj- bardziej niebezpiecznych fragmentów autostrady A4.A wystarczyło poprowadzić ją kilkaset metrów dalej.
P
odobny jest spór o doli- nę Rospudy. Rozumiem niecierpliwość mieszkań- ców Augustowa, ale nie ro- zumiem polityków, którzy wpędzili ich i opinię pub- liczną w ten fałszywy wybór:trasa przez Rospudę albo trwanie stanu obecnego.
W kwestiach technicznych zawsze są inne możliwości.
Ekolodzy mają rację, broniąc bezbronnych, unikatowo pięknych miejsc przyrody, z którymi tak lekko rozprawia się lobby techniczne. Łatwo ironizować na temat obroń- ców kwiatków, płazów i ga- dów, jarząbka i storczyka.
Mogę zrozumieć taką kpi- nę na łamach miesięcznika
„Autostrady i drogi”, albo kwartalnika „Inżynier dro- gowy”, ale jeśli słyszę lek- ceważący wobec przyrody i jej obrońców ton w me- diach katolickich, to pytam się Stwórcy nieba i ziemi:
widzisz i nie grzmisz?!
PIOTR ZABRZAŃSKI
To już druga ważna inwestycja zakończona w ciągu niecałego roku. W połowie 2006 roku oddano do użytku gminny Dom Spokojnej Starości „Święta Barbara”
w Kamionku, a przed dwoma tygodniami abp Alfons Nossol poświęcił w Gogolinie nowy ośrodek zdrowia.
Dom Spokojnej Starości
„Święta Barbara” w Kamionku utworzony został przez władze samorządowe gminy i miasta Gogolin. Zmodernizowano dwu- kondygnacyjny budynek, dosto- sowując go do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych.
Wyposażenie każdego pokoju jest nie tylko funkcjonalne, ale też estetyczne, a każdy z miesz- kańców może uzupełnić wystrój pokoju własnymi przedmiotami i pamiątkami.
Dla osób
niepełnosprawnych
zadbano o specjalistyczne łóż- ka o napędzie elektrycznym, po- trójnie łamane, z podnoszeniem zagłówka i nóg, oraz szafkami dostosowanymi do spożywania posiłków przy łóżku. Wszystkie pokoje zaprojektowano zgodnie z obowiązującymi standardami o bardzo wysokim komforcie.
Wspólne pomieszczenia to duża jadalnia i hol pełniący rolę świet-
licy. Na każdym piętrze znajdują się sale TV, ką- ciki wypoczynkowe, ku- chenki dla pensjonariu- szy i kaplica, w której odprawiana jest Msza święta. Jest odrębne pomieszczenie do tera- pii zajęciowej, bibliote- ka. Dom dysponuje 44 miejsca- mi przeznaczonymi głównie dla osób pochodzących z gogoliń- skiej gminy.
W budynku DPS funkcjonu- je gabinet rehabilitacyjny Cari- tas Diecezji Opolskiej.
Ośrodek zdrowia nie tylko dla gminy
– Ośrodek zdrowia przebu- dowany przez gminę kosztował 2,5 miliona złotych – informuje Joachim Wojtala, burmistrz mia- sta i gminy Gogolin. Mieści się
w nim obecnie stacja opieki Caritas Diecezji Opolskiej, wcześniej zajmująca pomieszcze- nia parafialne. Już pra- cują w nowym ośrodku specjaliści w gabinecie okulistycznym, gineko- logiczno-położniczym, stomatologicznym i ortodoncji, rehabilitacji i masażu, psychia- trii i psychologii, uzależnień i lekarzy rodzinnych. Ośrodek posiada ultrasonograf z trze- ma głowicami. W planie jest uruchomienie gabinetu chirur- gicznego i urazowego. Z usług ośrodka, który ma zawarty kon- trakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, korzystają mieszkań- cy całej gminy gogolińskiej, a w zakresie lecznictwa specjali- stycznego przyjmowani są też mieszkańcy innych gmin powia- tu krapkowickiego. S
Wszechstronna opieka medyczna
Gogoliński ośrodek poświęcony
KRZYSZTOF ŚWIDERSKI
Arcybiskup Alfons Nossol, ordynariusz diecezji opolskiej, poświęcił nowy ośrodek zdrowia
Biegacze z Głubczyc
Pobiegną do Kijowa
Tego roku pielgrzymi-biegacze wyruszą szlakiem misyjnym św.
Jacka do Kijowa, dla upamiętnienia 750. rocznicy Jego śmierci.
Wyruszą w Przemienienie Pańskie z Głubczyc, by biegiem sztafetowym po siedmiu dniach dotrzeć do Kijowa i tam 15 sierp- nia, w święto Wniebowzięcia NMP – dzień śmierci św. Jacka – uczest-
niczyć w dziękczynnej Mszy św.
jubileuszowej w miejscu, do któ- rego dotarł przed wiekami świę- ty dominikanin.
Św. Jacek urodził się w XIII wieku w opolskim Kamieniu Ślą- skim, gdzie dziś znajduje się od- restaurowany zamek-sanktua- rium. Głubczycki Klub Biegacza, utworzony w 1997 roku, sze- rzy ideę łączenia sportu z wiarą.
W organizowanych corocznie bie- gach do miejsc szczególnych do- minuje wymiar religijny. Wszystko zaczęło się od biegu sztafetowego w 1999 r. z Głubczyc do Watyka- nu, gdzie uczestnicy zostali przy- jęci przez papieża Jana Pawła II i zachęceni jego słowami „tak trzymać” do kontynuowania piel- grzymkowych biegów łączących modlitwę ze sportem. JW
Ś
wietlica powstała 16 li- stopada 1996 r. Założyła ją, za zgodą władz zakon- nych, s. Dawida Olewicz.Początkowo mieściła się w jednej sali na pierwszym piętrze. Na po- czątku korzystało z niej 11 dzieci.
Po powodzi, w lipcu 1997 r., za- lane wcześniej klasztorne sutery- ny zostały wyremontowane i za- adaptowane na potrzeby świetli- cy. Od tamtej pory korzysta z niej znacznie więcej dzieci. Aktualnie przychodzi do niej około 60 pod- opiecznych. Niemal drugie tyle to osoby pomagające. Szczególnie cieszy obecność młodzieży – ucz- niów nyskich gimnazjów i szkół średnich. – Jedni przychodzą, in- ni odchodzą. Jest rotacja, ale oso- by zafascynowane trudną pracą z dziećmi zostają i czują wielką sa- tysfakcję, widząc nawet niewiel- kie postępy u osób korzystają- cych ze świetlicy. Dzieci też potra- fią docenić tych, którzy poświęca- ją się im całym serce, bo nie jest to praca łatwa – mówi s. Estera Gąsienica Mracielnik.
Dwa razy w tygodniu
Podopieczni to dzieci w wie- ku od 3 do 15 lat, pochodzą- ce z rodzin ubogich i bardzo po- trzebujących pomocy. Utworzo- no dla nich trzy grupy. Malusz- ki to dzieci w wieku przedszkol- nym (3–6 lat). Mają swojego pa- trona Anioła Stróża i „zawsze do Niego się modlimy” – mówi sześ- cioletni Mariusz. W grupie tej za- pisanych jest 21 dzieci. Od wrześ- nia opiekunem grupy jest emery- towana nauczycielka Janina Krup-
ka. Każdym dzieckiem opiekuje się jeden wolontariusz. Na moje pytanie, które postawiłem dziew- czętom zajmującym się malucha- mi, czy lubią tu przychodzić – od- powiedziały chórem: jasne! Śred- niaki to uczniowie klas 1–3 szkoły podstawowej. Prowadzi je s. Bea- ta Mandalka. Pozostali, czyli ucz- niowie od klasy czwartej podsta- wówki do 15. roku życia, to star- szaki, którymi zajmuje się s. Pia Saska. O niej młodzież pomaga- jąca w świetlicy często mówi, że jest „kochaną matką dzieci”.
Świetlica czynna jest tylko dwa dni w tygodniu – w soboty i niedziele. W pozostałe dni ty- godnia podopieczni świetlicy u sióstr elżbietanek uczęszczają do podobnej placówki działającej od poniedziałku do piątku w parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Ny- sie. U sióstr dzieci mogą skorzy- stać z kąpieli, dostają czyste ubra- nia, oddając brudne do prania.
Czasem starą, zużytą odzież zo- stawiają, a otrzymują nową. Życie w świetlicy rozpoczyna się w so- botę od godz. 9.00. Najpierw jed- nak obowiązki. Pierwszym punk- tem programu jest odrabianie za- dań domowych. W tych czynnoś- ciach dzieciakom pomaga mło- dzież. Po pracy jest obiad, a po obiedzie czas na zabawę. Czasem w ramach zabawy przygotowy- wane są stroiki, laurki, podzięko- wania lub nowa gazetka do gab- lotki świetlicowej. Równie waż- nym punktem jest podwieczorek.
Po godzinie 15.00 rodzice od- bierają dzieci do domów. W nie- dzielę pierwszym punktem pro- gramu jest Msza św. w kościele Wniebowzięcia NMP. Po niej na- stępuje obiad, katecheza z oka- zją do spowiedzi, zabawy – naj- częściej na świeżym powietrzu – a na zakończenie podwieczorek.
W Wielkim Poście dzieci uczest- niczą również w popołudniowych Gorzkich Żalach, które są odpra- wiane w pobliskim kościele Wnie- bowzięcia NMP.
Dzięki dobrym ludziom
Świetlica działa dzięki lu- dziom dobrej woli. Od czerw- ca do grudnia ub. roku jej dzia- łalność była dotowana z budżetu Urzędu Miasta w Nysie. Obecnie w jej funkcjonowaniu pomagają różne firmy i osoby anonimowe.
– Jestem zaskoczona hojnością darczyńców. Nigdy wcześniej nie zajmowałam się takimi sprawa- mi, dlatego wszystko tu dla mnie jest nowe i odbieram to bardzo pozytywnie. Ludzie na co dzień przynoszą czekoladki, chrupki,
W świetlicy u sióstr elżbietanek
Dzieci potrzebują serca
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
IV
Sonda O ŚWIETLICY
MÓWIĄ:
JANUSZ KUBLINZ SIDZINY,
UCZEŃSZKOŁYŚREDNIEJ
– Wszystko za- częło się od szkolenia ra- towniczego w zakresie ratow- nictwa medycz- nego. Pani Janina Krupka, prezes grupy ratowniczej, zaproponowała nam, aby- śmy pomagali w świetli- cy środowiskowej u sióstr.
Przyszedłem tu i bardzo fajne były pierwsze wra- żenia. Od tego momentu przychodzę z kolegami. Z tygodnia na tydzień jest nas coraz więcej. Zostałem opiekunem w najstarszej grupie. Tu jest naprawdę bardzo fajny klimat i lu- bię wymyślać coraz to no- we gry i zabawy dla dzie- ciaków.
S. ESTERA
GĄSIENICA MRACIELNIK,
SZEFOWAŚWIETLICY
– W prowa- dzeniu naszej świetlicy poma- gają członko- wie Wspólnoty Apostolskiej św.
Elżbiety. Osoby te przy- gotowują posiłki, dba- ją o czystość, uczą dzie- ci przygotowywania posił- ków. One też zajmują się wychowywaniem dzieci. Ja staram się tylko ogarnąć całość, bo pracuję tu do- piero od września ubiegłe- go roku. Wcześniej z ku- charkami ustalamy jadło- spis, a z osobami pracują- cymi w świetlicy program pracy. Wspólnie też szuka- my możliwości rozwiązy- wania problemów dzieci, bo nasi podopieczni ma- ją swoje specyficzne prob- lemy. Organizujemy pro- gram dnia, w którym musi się znaleźć czas na odro- bienie lekcji, zabawę, po- siłek i ruch na świeżym po- wietrzu.
Od ponad dziesięciu lat w Domu Macierzystym Sióstr św. Elżbiety w Nysie działa świetlica dla dzieci z ubogich i znajdujących się w pilnej potrzebie rodzin.
tekst i zdjęcia
KS
. Z
BIGNIEWZ
ALEWSKIowoce, które w sobotę i niedzielę są rozdzielane dzieciom – wyjaśnia s.
Estera. Hojność darczyń- ców była wielka szcze- gólnie przed Bożym Na- rodzeniem. Dzięki temu dzieci otrzymały duże paczki od św. Mikołaja.
W świetlicy obok wspo- mnianego programu jest również czas na rozmai- te imprezy. Były zabawy andrzejkowa i karnawałowa oraz spotkanie ze św. Mikołajem. Uro- czyście będzie obchodzony Dzień
Dziecka. S. Estera planu- je również jakąś wyciecz- kę, ale uzależnia to od stanu finansów. – Gdzie i jak, to zaplanujemy do- piero na wiosnę – mówi s. Estera.
Obok wspomnia- nej młodzieży z nyskich szkół, w pracę na rzecz świetlicy angażują się członkowie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbie- ty. Jako kucharki posługują An- dżelika Wolska i Barbara Szanda- ła. – Muszę pochwalić nasze ku- charki, które mają swoje rodziny, małe dzieci, a jednak obowiąz- kowo przychodzą w piątki, so- boty i niedziele, i od godz. 8.00 gotują bardzo smaczne posiłki – mówi Jadwiga Grzegorzak, któ- ra w świetlicy pomaga od ponad dziesięciu lat. Oprócz wspomnia- nych pań, w przygotowaniu posił- ków i innych koniecznych pracach uczestniczą: Henryka Kraińska, Ja-
dwiga Janik, Władysława Płoska, Helena Gosztyła oraz Ewa i Zyg- munt Razikowie. Panie w świet- licy pracują trzy dni. Przychodzą w piątek i od rana przygotowują produkty żywnościowe na sobo- tę oraz sprzątają pomieszczenia.
O jeden dzień dłużej pracuje pani Helena, która w poniedziałki zaj- muje się dodatkowo praniem. W okolicach świąt panie ze świetli- cy mają znacznie więcej pracy. To właśnie one przygotowują posił- ki na wieczerzę wigilijną dla bez- domnych i ubogich, obiad wiel- kanocny czy spotkanie z okazji Dnia Chorego. Przed świętami różne parafie i młodzież, i to nie tylko z Nysy, organizują zbiórki darów na rzecz świetlicy. Wtedy też do sióstr trafia sporo żywno- ści, środków czystości, artykułów papierniczych, zabawek i odzie- ży. Dzięki wielu dobrym ludziom tak wiele dobra jest okazywane dzieciom w świetlicy u sióstr el-
żbietanek.
W świetlicy u sióstr elżbietanek
Dzieci potrzebują serca
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
V
Z maluchami zawsze bawią się ich opiekunowie Poniżej:
W odrabianiu zadań domowych dzieciom pomaga młodzież z nyskich szkół
Sonda O ŚWIETLICY
MÓWIĄ:
ANITA MIRASZ NYSY,
UCZENNICAGIMNAZJUM
– W świetlicy po- magam od dwóch miesięcy. Przy- szłam tu raz zo- baczyć i mi się bardzo spodoba-
ło. W przyszłości chcę zo- stać psychologiem, a tu prag- nę poznawać problemy tych dzieci. Testowałam wszyst- kie grupy. Maluchom organi- zowałam zabawy, natomiast średniakom i starszakom po- magam w odrabianiu zadań domowych. Teraz jeszcze dziewczyny powierzają mi swoje problemy, które w mia- rę moich możliwości staram się rozwiązywać.
S. PIA SASKA, OPIEKUNKA
WŚWIETLICYOD 6 LAT
– Praca w świet- licy jest bardzo trudna, ale ciągle staram się być duchową matką, ponieważ to są
dzieci często z różnymi, bar- dzo głębokimi zranieniami i w przeróżny sposób wołają o miłość. Szczególnie staram się oddawać im wszystkie swoje talenty i pomimo że czasem dzieci są agresywne i potrafią człowieka wyzywać bardzo mocno, to moja mi- łość do nich jest tak ogrom- na, że potrafię im wybaczyć ich zachowanie. Wtedy pa- trzę na nie przez pryzmat ich zranień, bo wcześniej odwie- dzałam ich domy i spotyka- łam się z bardzo trudnymi sy- tuacjami. Posługa w świetli- cy jest dla mnie ogromnym szczęściem, bo mogę od- krywać Boga właśnie w tych dzieciach. Moim mottem są słowa: „Gdy dajesz siebie, nie tylko otwierasz siebie, ale i innych ludzi otwierasz na sie- bie”. I to jest prawda, bo po- znałam wspaniałych ludzi, którym wystarczyło najpierw podarować uśmiech, a przez to nasza znajomość się roz- winęła.
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
VI
Perełki Słowa JOTA I KRESKA
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków.
Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam:
Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni” (Mt 5,17n).
Trzeba mieć przed oczyma hebrajski tekst.
Duże, zupełnie innego kształtu niż nasze litery.
Trudno je czytać, bo w ty- tułach, szyldach, drogowska- zach pisane są tylko spółgłos- ki. W tekście drukowanym, na przykład w książkach, są pod i nad nimi małe kreseczki i kropki w różnych układach.
To są samogłoski. Zmiana tych kreseczek może zmie- nić znaczenie słów. To o nich mówi Jezus: „Ani jedna kres- ka nie zmieni się w Prawie”.
Zaś „jota” jest graficznie naj- mniejszą literą hebrajskie- go alfabetu. Najmniejsza – a przecie tak samo ważna jak inne. Tłumacząc więc słowa Jezusa, można napi- sać: Nawet najmniejszej li- terki czy kreseczki nie wolno zmienić w Prawie Mojżesza.
A centrum tego Prawa stano- wi Dekalog – czyli dziesięcio- ro przykazań, które słusznie zwiemy Bożymi. Jezus wy- powiedział swój stosunek do nich. Trzeba zauważyć i pod- kreślić, że wysoko podniósł wymagania, które one sta- wiają. Warto przeczytać ca- ły ten i dwa kolejne rozdziały Ewangelii. Nas powinno nie- pokoić to, że nie tylko ob- niżamy wymagania, ale roz- mywamy treść i Ewangelii, i Dekalogu. Z Dekalogu chęt- nie pozbylibyśmy się wszyst- kich „Nie!”. Ewangelię zamie- nilibyśmy w jakieś nieokreślo- ne „kochajmy się”. Zacierając treść Prawa Bożego, zaciera- my granice człowieczeństwa w nieludzkim świecie.
KS. TOMASZ HORAK
Bractwo Szkaplerzne przy parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Opolu zachęca do pogłębienia duchowości karmelitańskiej oraz przyjęcia szkaplerza.
Szkaplerz karmelitański jest duchowym znakiem nabożeń- stwa maryjnego, polegające- go na wewnętrznym oddaniu i poświęceniu się Niepokalanej Dziewicy.
Maryja jako matka
Nosić szkaplerz święty – zna- czy uznawać Maryję za duchową matkę, pośredniczkę, opiekunkę i siostrę. Maryja odziewając nas swoją szatą, wyraża głębię mat- czynej miłości względem piel- grzymujących przez doczesność dzieci Boga. Maryja uczy otwie- rania się na wolę Bożą, współ- pracy w dziele zbawienia, życia w bliskości Jezusa, rozważając każde jego słowo w swoim ser- cu. Matka Boża pomagając Koś- ciołowi pragnie, abyśmy i my włączyli się w pomoc duchową między innymi przez modlitwę, post, pokutę, ofiarę, apostolat.
Szkaplerz karmelitański to dwa małe kawałeczki brązowe-
go sukna połączone tasiemką, by można było go zawiesić na szyi i nosić na piersi i plecach.
Szkaplerz z materii może być za- stąpiony medalikiem szkaplerz- nym, na którym z jednej stro- ny jest podobizna Najświętsze- go Serca Jezusa, z drugiej – po- dobizna Matki Bożej.
W znaku szkaplerza przyno- si Ona niepojętą łaskę i pomaga osiągnąć wiele duchowych dóbr, wśród których jest obietnica za- chowania od wiecznego potę- pienia. Przyjęcie szkaplerza włą- cza do rodziny zakonu karmeli- tańskiego. Jest to łaska dodatko- wa dla praktykujących nabożeń- stwo, dzięki niej mają udział we wszystkich dobrach duchowych zakonu, to znaczy w odpustach, zasługach jego świętych i błogo- sławionych, Mszach św., modli- twach, umartwieniach, postach.
Po Jej opieką
Ojciec Święty Jan Paweł II był wspaniałym promotorem ducho- wości maryjnej Karmelu przez szkaplerz. Nie zdjął tej brązowej szaty Ma- ryi, gdy otrzymał czarną sutannę kapłańską, gdy otrzymał fioletowe szaty biskupie, czerwone kar-
dynalskie i białe papieskie. Ta brązowa karmelitańska szata po- została do dnia śmierci i była nie- mym świadkiem wszystkich waż- nych chwil życia Ojca Świętego.
„Od bardzo długiego czasu no- szę na sercu szkaplerz karmeli- tański!” – wyznał 25 marca 2001 r., dodając, że dzięki noszeniu szkaplerza ustawicznie doznaje opieki Matki Niebieskiej. Jan Pa- weł II pisał pod koniec życia:
„To głębokie życie maryjne, któ- re wyraża się w ufnej modlitwie, w pełnym zachwytu uwielbieniu i pilnym naśladowaniu, prowadzi do zrozumienia, że najbardziej autentyczną formą nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, wy- rażającą się w skromnym znaku szkaplerza, jest poświęcenie się jej Niepokalanemu Sercu”.
W parafii śś. Apostołów Pio- tra i Pawła w Opolu 19 mar- ca o godz. 18.30 zostanie od- prawiona Msza św. w intencji członków Bractwa Szkaplerzne- go i wszystkich noszących szka- plerz . Po Mszy św. z rąk kapła- na osoby chętne mogą przyjąć szkaplerz i je- żeli zechcą, mogą też przystąpić do Bractwa Szkaplerznego.
KS. WOJCIECH CZEKAŁA
W Opolu
Można wstąpić
do Bractwa Szkaplerznego
Bractwo Szkaplerzne przy parafii Apostołów Piotra i Pawła
JERZY STEMPLEWSKI
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
VII
NA WYKŁADY OTWARTE
Kolejny wykład z cyklu „Kościół opolski w PRL-u”, który odbę- dzie się 17 MARCA o godz. 17.00 w auli Muzeum Diecezjalnego w Opolu – „Przejawy represjo- nowania duchowieństwa ka- tolickiego na Śląsku Opolskim w świetle dokumentów władz administracyjnych, partyjnych i służb bezpieczeństwa PRL-u” – wygłosi ks. dr Alojzy Sitek.
NA AKADEMICKĄ DROGĘ
KRZYŻOWĄ
Duszpasterstwo Akademickie Barka i Franciszkańskie Dusz- pasterstwo Akademickie Fra- ternia w Nysie zapraszają na akademicką Drogę Krzyżową ulicami Nysy 16 MARCA 2007 o godz. 19.30. Początek przy budynku głównym Państwowej Wyższej Szkoły Zasadniczej w Nysie przy ul. Chodowieckiego;
zakończenie w kościele Świę-
tych Apostołów Piotra i Pawła adoracją krzyża.
NA SPOTKANIA MAŁŻEŃSKIE
Rekolekcje Spotkania Mał- żeńskie odbędą się OD 23 DO 25 MARCA w Kamieniu Śląskim.
Zgłoszenia przyjmują Teresa i Tomasz Jurosowie, tel. (077) 402 66 28. Spotkania Małżeńskie są ruchem rekolekcyjnym mają- cym na celu pogłębianie więzi małżeńskiej, pomoc w lepszym wzajemnym zrozumieniu siebie oraz pełniejszym doświadcze- niu sakramentalnego wymiaru związku. Na te rekolekcje przy- jeżdżają osoby w różnym wie- ku, o różnym stażu małżeńskim i zaangażowaniu religijnym, z różną skalą uczuć łączących lub dzielących małżonków. Na spot- kania weekendowe zaprasza- ne są zarówno dobre małżeń- stwa, jak i przeżywające poważ- ne konflikty. Więcej informacji:
www.spotkania.emaus.pl
NA REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE Ks. Marcin Marsollek, duszpa- sterz osób uzależnionych, za- prasza 15, 16 i 17 MARCA o godz.
16.00 do kościoła św. Michała Archanioła w Opolu Półwsi na rekolekcje dla osób uzależnio- nych i ich rodzin, godz. 18.00 – Msza święta.
NA SPOTKANIA MISYJNE
Kolejne spotkania członków Papieskich Dzieł Misyjnych i wszystkich zainteresowanych sprawami misji odbędą się 17
MARCABR. w parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie i 24 MAR-
CA w parafii MB Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Po- czątek o godz. 10.00.
DO LEŚNICY NA SKUPIENIE
Siostry Służebniczki NMP za- praszają do Leśnicy na skupie- nie dziewcząt – licealistek i stu-
dentek – OD 23 DO 25 MARCA
2007 R.
Podczas spotkania rozważ- ane będą słowa św. Pawła:
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi ko- rzyść”. Zgłoszenia i infor- macje: S.M. Dalmacja, S.M.
Dawida, tel.: (077)404 83 30, kom. 514347268, e-mail:
betania@sluzebniczki.pl
DO NYSY
Siostry elżbietanki zapraszają dziewczęta od 15. roku życia na dni skupienia, które odbędą się OD 14 DO 15 KWIETNIA i OD 19
DO 20 MAJA 2007. Zabrać ze so- bą trzeba Pismo Święte, notat- nik, śpiwór, obuwie zmienne, coś na wspólny stół. Rozpoczę- cie o godz. 15. Zakończenie około godz. 13. Kontakt:
Zgromadzenie Sióstr św.
Elżbiety, ul. Sobieskiego 7, 48- 300 Nysa, tel. (077) 433 68 12, www.elżbieta.webd.pl,e-mail:
elzbietankanysa@interia.pl.
Zapraszamy
�����������������������
�����������������
����������������������������������������������������������������������������������������������������������
�������������������������������������������������������������������������
I Oddział Rynek 5
47-100 Strzelce Opolskie tel. (077) 462-11-15
II Oddział ul.Wojska Polskiego 1 47-220 Kędzierzyn-Koźle tel. (077) 406-00-36
III Oddział ul. Ks. Wajdy 1 47-120 Zawadzkie tel. (077) 463-34-80 IV Oddział
ul. T.Kościuszki 38 57-100 Strzelin tel. (071) 392-39-84
V Oddział Rynek 16 49-300 Brzeg tel. (077) 404-46-38
VI Oddział ul. Ozimska 4 45-057 Opole tel. (077) 442-20-00 VII Oddział
ul. Wyzwolenia 13 46-040 Ozimek tel. (077) 465-21-88
VIII Oddział ul. Opolska 4 47-300 Krapkowice tel. (077) 407-83-80
IX Oddział ul. Sienkiewicza 3 49-200 Grodków tel. (077) 415-31-51 X Oddział
Plac Wolności 21 46-380 Dobrodzień tel. (034) 353-66-65
XI Oddział ul. Armii Krajowej 2 46-300 Olesno tel. (034) 358-26-91
XII Oddział ul. Sosnkowskiego 6/13 45-273 Opole tel. (077) 458-20-68 XIII Oddział
Rynek 3 46-100 Namysłów tel. (077) 419-07-70
XIV Oddział Rynek 11 46-250 Wołczyn tel. (077) 407-20-21
XV Oddział ul. Damrota 13 48-200 Prudnik tel. (077) 406-71-16 XVI Oddział
ul. Nyska 18/1 48-385 Otmuchów tel. (077) 409-04-12
XVII Oddział ul. Krakowska 13 46-200 Kluczbork tel. (077) 417-04-17
XVIII Oddział Rynek 51 48-370 Paczków tel. (077) 435-15-50
���������������� ������������������
�����������������������������������������
�������������������������������������������������
��������������������������������������������������������������������
����������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������������
������������ �����
������������� �����
���������������������������������
������������� �����
������������� �����
������������ �����
������������ �����
������������� �����
������������� �����
�����������������������������
������������ �����
�����������������������
����������������������������
������������
�������������������������������������������������������������
�������������������������� ���������������������
R E K L A M A
Adres redakcji: ul. Sikorskiego 7/1, 45-051 Opole tel./faks 077 454 64 72
Redagują: ks. Zbigniew Zalewski – dyrektor oddziału, Andrzej Kerner, Teresa Sienkiewicz-Miś
opole@goscniedzielny.pl
O POLSKI
GOŚĆ NIEDZIELNY11 marca 2007
VIII
KS. PIOTR SPALLEK Święcenia przyjął 21 ma- ja 1994 roku w Opolu.
Był wikariuszem w para- fii Wniebowzięcia NMP w Gościęcinie ( 1994–1997); w parafii Wniebowzięcia NMP w Opolu Gosławicach (1997–
2004) i w parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie (2004–2006). Od 1 sierp- nia 2006 roku jest probosz- czem parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rudniku.
Z parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rudniku, do której należą Czerwięcice, Miedonia Kolonia i Strzybnik, wywodzi się wiele osób duchownych, wśród nich śp. ks. Józef F. Gawlina, biskup polowy zmarły 21 IX 1964 r. w Rzymie, i śp. ks. dr Gerard Strzeduła, kanclerz kurii biskupiej, zmarły 21 maja 2005 r.
w Opolu.
Kościół parafialny w Rudniku, wybudowany w latach 1892–1893 w sty- lu neogotyckim, jest w do- brym stanie, posiada wie- le zabytków, jak przycią- gające wzrok witraże o tematyce Bożego Naro- dzenia, które każdego ro- ku stanowią piękne, nie- powtarzalne tło betle- jemskiej szopki. Na prze- ciwległej ścianie kościo- ła tak samo umieszczone okna są tylko oszklone.
– Aż się proszą, by na nich umieścić witraże ze sceną Zmartwychwstania Pańskiego – mówi ks. Piotr Spallek, który jest pierw- szym diecezjalnym kapła- nem pełniącym funkcję proboszcza po odejściu z Rudnika księży kanoni- ków regularnych, prowa- dzących od czasów powo- jennych do połowy 2006 roku duszpasterstwo pa- rafialne.
Nowy proboszcz jesz- cze poznaje parafię, jej hi- storię, tradycje i codzien- ność ludzi tutaj mieszka- jących. Rozmowy z wier- nymi, zwłaszcza podczas pierwszej kolędy, i współ- praca z nowo wybraną,
bardzo aktywną radą para- fialną, pomagają księdzu w planowaniu prac bie- żących i wybiegających w przyszłość. Wiadomo już, że trzeba uzupełnić ubytki w zabytkowych witrażach i zabezpieczyć je przed zniszczeniem, zakończyć budowę ogrodzenia zabu- dowy kościelnej. Do tej pory udało się zmoderni- zować nagłośnienie w koś- ciele parafialnym. – Zasta- łem w parafii ludzi religij- nych, kultywujących pięk- ne tradycje związane z pa- mięcią o zmarłych, jest du- żo intencji, często odwie- dzany jest cmentarz, a na procesję w uroczystość Bożego Ciała, organizo- waną z wielka starannoś- cią na przemian przez ko- lejne dzielnice, układane są chodniki z kwiatów. O przywiązaniu do codzien- nej Eucharystii świadczy prośba wiernych, żeby w powszednie dni odpra- wiać Mszę św. poranną i wieczorną. – mówi ksiądz proboszcz.
Drugim miejscem spra- wowania Eucharystii jest kaplica Matki Bożej Ró- żańcowej w Czerwięci- cach, wybudowana w pierwszej połowie XIX wieku w stylu klasycy- stycznym. Przed kilkoma laty mieszkańcy wsi od- nowili ją na zewnątrz i wewnątrz, wyposażyli w nowe ławki i zadbali o każdy szczegół architek- toniczny oraz pamiątki dokumentujące fundato- rów kaplicy.
Wierni chętnie uczest- niczą w nabożeństwach do Patronki parafii, do Mat- ki Bożej Nieustającej Po- mocy, do Miłosierdzia Bo-
żego, są na Drodze Krzy- żowej, Gorzkich Żalach i na niedawno wprowadzo- nym nabożeństwie fatim- skim. W parafii jest kil- ka róż różańcowych, gru- pa Caritas, a ministranci służą przy ołtarzu, nawet gdy są już studentami. O porządek w kościele dba- ją parafianki. Muzyczną oprawę liturgii Mszy św.
zapewnia organista Jerzy Hanzlik, zawodowo ordy- nator w raciborskim szpi- talu, i jego syn.
– Planujemy wspólnie z Caritas – mówi ksiądz proboszcz – wprowadzić więcej spotkań z seniora- mi, nawet w ogrodzie przy plebanii, organizację pa- rafialnych dożynek i kier- maszów, jako pierwszy – wielkanocny.
TERESA SIENKIEWICZ-MIŚ
ZDJĘCIA TERESA SIENKIEWICZ-MIŚ
PANORAMA PARAFII
Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rudniku
Zastałem ludzi religijnych
U góry: Parafianie bardzo dbają o swój kościół
Poniżej: Prezbiterium kościoła w Rudniku
ZDANIEM PROBOSZCZA
Jako wikariusz zorganizowałem wiele pielgrzymek, wspólnie z wiernymi odwiedzałem liczne sanktuaria, polubiłem tę formę wspólnotowej modlitwy i zdo- byłem sporo doświadczeń organizacyjnych i duszpa- sterskich. Teraz chcę podzielić się tymi doświadcze- niami z moimi parafianami, dlatego chcę organizo- wać pielgrzymki do miejsc, w których jeszcze nie byli, i do tych, które lubią odwiedzać. Myślę, że mo- gą to być jednodniowe wyjazdy – do Zakopanego, Łagiewnik, Trzebnicy czy wyjście do pobliskiego kościoła pątniczego w parafii Pietrowice Wielkie – ale też wielodniowe pielgrzymki do znanych sanktu- ariów. Już planujemy pielgrzymkę do europejskich sanktuariów maryjnych. Ślubowana przez parafię Rudnik jest doroczna piesza pielgrzymka do sanktu- arium Matki Bożej w Raciborzu, wierni uczestniczą też w uroczystościach na Górze Świętej Anny i indy- widualnie odwiedzają miejsca uświęcone modlitwą.
Parafianie kultywują procesje z okazji uroczystości św. Urbana, licznie uczestniczą w Drodze Krzyżowej na ulicach naszej wsi, a procesja Bożego Ciała jest wielkim wydarzeniem modlitewnym, przygotowa- nym z wielką starannością.
