Wyniki badań mikropaleontologicznych kajpru w otworze Ślężany 1 L

Ewa ODRZYWO~-B'IEl'tKOWA

Wyniki badań mikropaleontologicznych kaipru _,

w otworze Slęza ny 1 L

WSTĘP

Otwór wiertniczy

Ślęzany

1 L zlokalizowany jest we

wsi Ślęzany koło

Lelowa (powiat

Włoszczowa,woj~wództwo

Kielce).

Materiały

do analizy mikropaleontologicznej pobrano z

głębokości

588,1+795,0 m", z

występujących

w tym otworze utworów kajprowych. Pobrano 202 próbki, w 55 próbkach znaleziono

szczątki

organiczne

roślinne

i zwie-

rzęce, pozostałe

próbki

były całkowicie płonne.

Opracowanie

zostało

wykonane w ramach

badań

mikropaleontologicznych kajpru.

LITOLOGIA

Profil utworów kajprowych w wierceniu

ś1ęzany

1 L przedstawia

się następująco:

Głębokoi6 w m

588,11+590,4 Iłow.iec pi88:ZlCZY'8'tY' ciemruJszary o odcieniu zIe!Ionym,partlallJi. :wiśnio-

wobrunatny i ż6!bozI.eII.<IIDY. - 590,4-;-51l1,8 Dow1ec bnpowy z s.za.n:mielaoymi plamami.

591,8+595,5 Do wiec 8ZBiI.'OZI.e1ony z brązowymi plamami.

595,5+606,5 Iłowiec brązowy z szarozielonymi plamami, w spągu z" okruchami wapienia.

605,6-;-007,7 Piaskowiec drobniO'lliarnlisłiY, szarozielonawy o apoiwle ilastym.

60'1,7+615,0 Iłowiec szary z odclen:lem zielonym, licznie sm.ugowałl) piaskdem sza- r,ym, w partii stropowej z brąwwymi wkladkami lub !PLamami.

615,0+6115,2 Plaskow:1ec drobnozial"Iliaty, szary, uwa;rstw!lony !pOd

tavtem

8⁰

616~ Uowiec brązowy IZ niebieskawozielonymi plamami.

624,3+626,0 Dowiec aza.r:y z odc:len.iem zielonym, smugow8:ll'Y ipiasklem szarym, drobnozl:amis1;ym, przewa.ratwiony iłowcem ,brązowym.

626,0+638,6 now.i.ec;brązowy z szaroziellonymi i niebieskawymi. p1amami..

300

638,6+648,0

600,4+666,8

67,'1,0+671,3 671,3+692,0

700,2+701,3

701~+ '1'1;5,8

715,8+7.1'7,0 7l7,0+r12O,.2 720,2+748,0

74.9,6+ 781,6

781,6+700,4 783,4+ 784,3 784,3+784,8 784,8+7815,1 785,5+ 7OO~O

Ewa Odrzywolska-BieńkD-wa

Iłowiec wiśniowoczerwony i wiśniowobrązowy z nielicznymi niebie- skawoZielonymi plama.m! i okruchami wapienia.

Brekcja składająca się z jasnoszarych, rzadziej ciemnoszarych okru- chów wapienia {o średnicy do 1 cm) oraz okruchów iłOlWca wiśniowo-­

brązowego i szarozielonego; spoiwo ilasto-?:nargliste.

Iłowiec brązowy :t szarozielony z okll:uchami marglu, I!»"zc-warsilwiony 5 cm wkładką wa.piania szarego, pe1Hycznego.

IłOlWiec brązowy z niebieskawozielonymi plamami i niebieskawo-- zielony.

PiaskOlWiec dr(}bn~ar.n;isty, jasnoszary, w partii stropowej smug()wa- ny U()wcem szarozielOlllyn1, przechodzącym stopniowo w llowiec brą­

zowy; 'w partii spągowej przechod2.'i w piaskowiec średnioziarnisty, szarobrązowy.

Brek;cja pstra 2'lożona z okruchów wapienia sza'rego, żółtoszarego i brązowego oraz

z

okruchów il.QIWCa wdśniowobrązowego, rdzaw~ól­

tego i niebieskawozielooego;- okruChy (} średnicy do 1,5 cm; S(pOiwo iIasto-.Inarglis'te.

PiaSkowiec drobnoziarnlisty, szary z odcieniem zie1olllYm.

UD-wiec niebieskawo-zielooy z brązowymi plamami, przechod:r.ący

w iłowiec IbrązOlWY z niebieskawozielonyIni, pIama.rnd.

Iłowiec wiśniowobrązowy z plamami niebieskawozielonymi, z wkład­

ką Iilo.wca nie!bdeskawozielo.nego, w kt6rej tkwią liczne okruchy wa- pienia peLiJtycznego.

Iłowiec 'brązowy z niebieskawo.zielonymi !plamami przech'OdząCY

w mułowiec .brązowy.

Brekcja szarobr'ązowa zło.żona z okruchów wa.pd.eni sza~h i ciemno-- szarych, pellitycznych o.raz okruchów Uowca brązowego; spoiwo. Has.ro- -margliste.

nowiec brązowy z plamami niebieskawozielonawymi, przechodzący

w mułowiec Plamisty a następnie - --ku b1Pągowi - w piaskowiec drobnoziarnisty.

PliaSikoWoiec drobn'OZiarnisity, brązowy.

Brekcja S'zarobrązowa 2'lożona z oikruclhów wapienia szarego, brązo­

wego i rdzawego oraz okruchów iłowca; spoiwo ilasto-ka1cytowe.

Itowłee -brązowy z 1lJi.ebies;kawoziel()!UyIni plamami, z pr.zewrurstw1e- mami mułowca brązowego nieco 2IPiaszczonego.

Piaskowiec drobnoziarnisty, brązowy, w partii spągowej przecho-

dzący w piaskowiec szarobrązowy.

now.iec -brązowy z szarozielonymi plamami przewat"SltWiony mułow­

cem niebieskawozielonym i brązowym z szarymi lub rdzawymi pla- mami.

Piaskowiec dJrobnoziarruis.ty, szarobrązowy, 2lWięzly.

Iło.wiec pstry.

nowiec ciemnoszary z :ni<:2lllymi 2IWęglonymi szc:ząfikami flory..

Wap«.eń szary, !peli~y, marglisty z żyłkami. .i kryształkami kalcytu.

Iłowiec szary i ciemn()52a;ry smugowany piaSikowcem drobnoziaI"- nurtym, z 'Wkładkami iłowca s.zarobrązowego i marglu dolomitycznego.

Badania mikr{)paleontologicżne w otworze Ślęzany lL

301

METODA

BADAŃ

Do analizy mikropaleontologicznej pobierano próbki o wadze prze-

ciętnie

0,5 kg, macerowano je za

pomocą

soli glauberskiej, przemywano na sitaclh metalowych o

średnicy

oczek 0,1 mm, a

Ilastępnie

wybierano

szczątki

organiczne do komórek bakelitowych. Po

szczegółowym

ozna-

Mikrofauna I mikroflora

Darwinu/a promIssa Lub.f-=-!!!!!!!! _ - ..

" Darwmula sp

Darwmu/aaccepta Lub.

Megaspory

1--== -

'"

--

.L

-

-=

•

- -

=

^-

- ^--=

- - - ...

^l!!1

Darwin u/a trag/lis Schneid Praechara sp.A

Praechara sp.8

Zarodniki

• _ _ -Ił I I - - ____ = ii5iiiiib

=-==

^{= '"}

f)Mdrophrya(?) Sp.

f)arwmula adducia Lub.

Rhabdammma(?')Sp.

Konodonty luskiryb

- I ==2

Fig. 1. Rozmieszczenie mikrofauny i mikroflory w otworze Ślęzany 1 L Distribution of microfauna and microflora in bore-hole Slęzany 1 L

l - Q--5 okazów; 2 - 5--12 okazów; 3 - 12--:/.5 okazów; 4 - 25--30 okazów; 5 - ponad 50 okazów

l - 0-5 l>pecLmeDJ9; 2 - 5--12 spec1mens; 3 - 12-25 apeclm.,ns; 4 - 25--50 s,pecl- mens; li - more than 50 specimens

czeniu znalezionego

materiału sporządzono

(pod aparatem rysunkowym) rysunki

występujących

w próbkach form oraz

sporządzono

wykres

głębo­

kościowego zasięgu

tych form w badanym profilu (fig. 1

i

tabl. I).

CZĘŚC SYSTEMATYCZNA

Xlasa.:"Crustacea Brognl8,rt. Desmarest 1822 I-'odklasa: Entomostraca M 11 11 e r 1785

~: Ostracoda L'a t r e III e 1806

Podr~: pod,ooopa oS a r ⁸ 1865

ltod2ll.na: Darwinultaae B l.' a d Y. N o ~ ID a n 1889 BodzaJ: DanDtnula B r a d Y. N"o r ID a n 1889

302

^Ewa Odrzywolska-Bieńkowa

DarwinuJa ftagi/is

S c h n e

i

d e r

Tab!. l, fig. 1 a, b

19511. DaT1Dtnula lragUis 8 c h n e i d er; iLublm.owa P. S.: Mikrofauna BBBR, sbornik VIII .. Tll'Udy WNIGRI, nowo ser., wYP. 98, p. 538-539, tab. l, fig. 8 a, b.

M a t e r 1 a ł: klJkadz1es~t dość 'dobrze zachowanych ok8lZÓw.

Wymiary pancerzyka: -długość 0,82-:-0,90mm

wysoJoość 0,3'7~,39 mm

grubot!ić 0,29--;-''),31 mm

o ^{P i}

^S:

^Pancerzyk

duży, podłużnie

owalny,

gładki.

BrzegdorlSa1ny wypukiy, przechodzi sto.pniowo w

łagodnie zwężający się,

równomiernie

zaokrąglony

przedni koniec skórupki. Brzeg wentralny ilek'ko

wgięty.

Pancerzyk posiada

największą wysokość

i

grUbość

w tylnej

części.

Prawa skorupka jest

większa

od lewej i obejmuje

ją dookoła,

co najlepiej uwi- dacznia

się

na stronie brzusznej. Przedni koniec

zwężony, zaś

tylny

wyższy

i równomiernie

zaokrąglony.

U wag i:

Zmienność

indywidua1na tego gatunku jest niezn.aczna

i

przejawia

się

w

różnym

stopniu wzajemnego zachodzenia na siebie skorupek;

^IW ~ianach wgięcia

brzegu wentra'lnego i w mniejszym

Jub·

większym wygięciu

brzegu dorsalnego, co daje

się zaobserwować

w ba- danym materiale. Od formy Darwinula inornata

(J

o ne s) opisana forma

różni się kształtem

brzegu dorsalnego

i

bardziej

zwężonym

w stosunku do tylnego

końca

- przednim

końcem. .

W y s.t

ę P o wa n i e: Otwór wiertniczy Ślężany

1 L; kajper;

iłołupki,

iłowce

i

mułowce

pstre. '

S t r a t y g r a

f

i a: Opisany gatunek

został

oznaczony przez P. S. Lu-

bimową

(1955) z triasu okolic Donbasu w rejonie

nadwołżańskim

ZSRR.

Darwinula promissa

L u b

i

m o w a

Tabl. l, fig. 2 a, b

1956. Darwtnula promissa. Lub.imowa.; Lubilllowa P. S.: MIkrofauna SSSR, aborllik VIII, Trudy WNlGRI, nowo ser., wYP. 98, p. 541-542, tab. l, fig. 7 a, b.

M a t e r i ał: kilkaset dość dobrze zachowanYCh oka.zów.

Wymiary pancerzyka: długOŚĆ O,56--;-'O,58mm

wysok.ość 0,2E-:-O,29 mm

grubość 0,2'7+0,28 mm

o P i s: Pancerzyk o

zary~ie nieprawidłowo

owaJnym,

<wydłużony, osiąga największą wysokość w.części

tylnej. Obie skorupki, które w

części

tylnej

są

mocno uwypuklone, stopniowo

spła'8zczają się

w kierunku przedniej

części

pancerzyka. Skorupki

są

prawie jednakowej

wielkości.

Niekiedy prawa skorupka jest

większa

od lewej i obejmuje

ją

równo- miernie

dookoła.

Tylny koniec pancerzyka równomiernie

zaokrąglony,

wysoki;

'

przedni koniec

dość

silnie

z.wężony.

Brzeg dorsalny sHnie

wy-

gięty, łagodnie

opada ku przedniemu

końcowi,

a bardziej stromo ku tYl-

nemu

końcowi

pancerzyka. Brzeg wentTalny prawie prosty lub

l~kko wgięty

w

środkowej części.

Skorupka

gładka.

Badania mi'kropaleontologiczne w otworze Ślęzany lL

303

u ^{wag i:}

^Zmienność

indywidualna tego gatUlllku polega na

większym

lub mniejszym

obniżeniu

brzegu dorsalnego ku przedniemu

końcowi

pan- cerzyka,oo

związane

jest ze

zmienną wysokością końca

tymego

i

przed-

n i . . _

W Y s

t ę

P o wa n i e:

Otwór

wiertniczy

Slęzany

1 L; kajper;

iłowce

i . mułowce

pstre prawie

naca~ej długości

profilu.

S t r a

t

y g r a

f i

a

:

Gatunek ten

został

opisany przez P. 8.

Lubimową

(1955) z utworów triasowych Ukrainy w

okręgu

charkowskim ZSRR.

DarwillUla adducta

L u b

i

m o w a

Tab!. l, tig. 3 a, b

1955. DanMnula odducta Lublmowa; Lublmowa P. B.: Trudy WNIGtRI, wyp. 84, ·IWW. ser.,.

p. 27~, tab. t, fig. 7 a, b.

M a t e r 1 a ł: k1lkadz1~t okazów dość. dobrze zachowanych.

W y m l a ry p Ilon c e r zy k a: długość 0,58 --;-'0,59=

WY8'Okość 0,21--;-'0,22 mm

grubość 0,20-7-0,22 mm

o P i s: Pancerzyk o zarysie

podłużno

owalnym. Lewa skorupka nie- znacznie obejmuje

prawą.

Przedni i tylny koniec pancerzyka ma jedna-

kową wysokość

i prawie równomierne

zaokrąglenie.

Brzegi dorsalny i wentralny proste, wzajemnie

równoległe, przechodzą

stopniowo w przedni i tylny koniec pancerzyka.

Wysokość

prawie jednakowa na

całej długości

pancerzyka. Skorupki

gładkie.

U wag i:

Według

obserwacji P. S

.

Lubimowej (1955)

zmienność

indywidualna jest nieznaczna i

wyraża się

w

większej

lub mniejszej

wysokości

skorupek oraz w nieznacznych zmianach zarysów

końców

pancerzyka. Fakt ten

można zaobserwować także

w opisywanym przez:

autorkę

materiale.

Wy s t

ę

p o w a n i e: Otwór wiertniczy

Slęzany

1 L;

głębokość:

701,3 m i 746,3 m; kajper;

iłołupki

i

mułowce

pstre.

S t r a t y g r a

f

i a: P. S. Lubimowa

znalazła wyżej opisaną formę

w utworach triasowych

okręgu

kujbyszewskiego w rejonie

nadwołżań­

skim ZSRR.

DarwillUla accepta

L u b

i

m o w a

Tab!. l, fig. 4 a, b

1955. Darwinu", accepta Lublmowa; Lublmowi!. P. B.: TrUdy WNlGRI, wyp. 84, nOWo Ber.,.

p. 28, tab. l, fig. 88, b.

M a t er 1 a ł: killtaset okuów dość dobrze zachDwanych.

W y In 1 a ry p Ilon c erzyka: długość 0,60+0,64 mm

wYIlOkoŚĆ 0,27--;-'0,29 mm

grubość 0,20 --;-'0,22 mm

O P i s: Pancerzyk

podłużnie

owalny w zarysie;

najwyższy

w

CZęSCl środkowej.

Prawa skorupka

większa

od lewej obejmuje

tę ostatnią dookoła.

Przedni koniec w

środkowej części zwężony.

TY'lny koniec wy_.

SOlki, równomiernie

zaokrąglony.

Brzeg dorsalny lekko

wygięty, łagodnie-

:304

^Ewa' Odrzywolska-Bieńko,wa

:przechodzi w przedni i tylny koniec pancerzyka. Brzeg wentralny

słabo wgięty

VI

części środkowej.

Skorupki

gładkie. .

U wag i:

Zmienność

indywidualna

polegająca, według

P. S. Lubimo- wej (1955), na wahaniach

wysokości

skorupki daje

się zaobserwować

u badanych przez

autorkę

form.

W y s t

ę

P o wa n i e: Otwór wiertniczy

Slęzany

1 L; prawie w

całym

profilu, z

małymi

przerwami,

iW

utworach kajprowych

wykształconych

w postaci

iłowców

i

mułowców

pstrych.

FLORA CHAROFITOWA I JEJ ELEMENTY SYSTEMATYCZNE Do opisu dwu gatunków owocników charofitów

występujących

w ba- danym profilu autorka

przyjęła terminologię

elementów systematycz- nych charofitów

zaczerpniętą

z prac badacza szwedzkiego H. Horn af Rantzien (1954),

ponieważ

w profilu kajprowym

Slęzan

autorka

znalazła

owocniki charofitów opisane

właśnie

przez H. Horn af Rantzien z utwo- rów kajprowych wiercenia Hollviken w Szwecji.

W opisie owocnika (Gyrogonium) charofitów

przyjęto uwzględniać następujące

elementy morfologiczne:

- kształt części

apikalnej,

- kształt

bieguna apikalnego, -

kształt

bieguna bazalnego,

-

liczbę

komór spiralnie

zwiniętych,

-

szerokość

komór,

mierzoną

na zwoju w

pobliżu środkowej części

owocnika,

-

kąt

ekwatorialny, tj.

kąt,

pod którym komory

przecinają się

z

partią

"równikową",

okazu,

długość

osi polarnej,

mierzoną

pionowo od bieguna apikalnego do bazalnego,

największą średnicę ekwatorialną, mierzoną

w najszerszym miejscu skorupki,

ilość

z,wojów spiralnych,

mierzoną

na okazie w

położeniu

bocznym, -

średnicę

otworu bazalnego.

XlaBa: Oharophuta

.Rząd; OhMales M

a

^{d l} e r 1953

Rodzina: Oharaceae L.

a.

R i c h Bo r d 1815 Podrodzina: Oharaceae v. L e o n h Bo r dl 1863 Rodz.a.j; Praechara li. lio r n a f iR aD t zi e D

Praechara Sp.

A. H

O

r n a

f

R a n

t

z i e n

Tabl. l, fig. 5

UM. Praechara sp. A;· li o r n a f R a n t z i e n; Horn at Rantzien R.; Opera Botanica, l-a, p. 69-70, tab. V, fig. 9.

M Ił. t e r i aJ:: kllkanaście dobrze zachowanych okazów.

O P i s: Owocnik

żółtawy

bez

połysku,

o owalnym zarySie

i pięciu

.komorach spiralnie

z,winiętych. Około

11 zwojów

widać

w

położeniu

bocznym owocnika. Komory spiralne mocno

wgłębione

o

wąskich,

Badania mikropaleontologiczne

w

otworże Slęzany lL 305

ostrych i raczej wysokich przegrodach

międzykomorowych, cz~śćapi­

kaIna nieco

wydłużona. Część

bazalna o

kształcie zaokrąglonego stożka.

Wy m i a r y:

Długość

osi polarnej

około

0,63 mm

Największa średnica

ekwatorialna 0,40 mm

Kąt

ekwatorialny

około

22°

Szerokość

komór spiralnych

około

0,07 mm

Średnica

otworu bazalnego

około

0,02 mm

W y s t

ę

P o w a n i e: Otwór wiertniczy

Ślęzany

1 L; kajper;

iłowce i mułowce

pstre.

S t r a t y g r a f i a: Gatunek ten

został

znaleziony i opisany przez H. Horn af Rantzien w utworach ilastych i marglisto-wapiennych triasu Szwecji w otworze wiertniczym Hollviken.

Praechara sp. B. H l(}

r' n a

f

R a

n t

z

i

e n

Tabl. l, fig. 6

1954. !'Iraechara sp. B; Biom af Rantz1&ll; Horn at Ra.ntz1en H.: Opera Bota.nica. 1-2, p. 70-'11.

ta.b. VI, fig. 2.

Ma t 9 r i a. ł: klikaset dob~ zachowanych okazów.

o P i s: Owocnik szeroko owalny w zarysie i

pięciu

komorach spiral- nych. W

położeniu

bocznym

widać

7 zwojów o

wyraźnych

grzbiecikach

, i wyraźnych

szwach.

Część

apikalna w

kształcie zaokrąglonego stozk.a.

Otwór apikalny

okrągły.

Biegun bazalny

stożkowaty.

W y m i a r y:

Długość

osi polarnej

około

0,40 mm

Największa średnica

ekwatorialna

około

0,27 mm

Kąt

ekwatorialny

około

23°

Szerokość

komór spiralnych

około

0,06 mm

Średnica

otworu bazalnego

około

0,02 mm

,

W Y s t

ę

P o w a n i e: Otwór wiertniczy

Slęzany

1 L; kajper;

iłą.wce

i

mułowce

pstre.

S t r a t y g r a f i a: Gatunek ten

został

znaleziony przez H. Horn af Rantzien w utworach marglistych triasu szwedzkiego w otworze wiertniczym Hollviken II.

INNE

SZCZĄTKI

ORGANICZNE

Oprócz

wyżej

wymienionych i

szczegółowo

opisanych

małżoraczków

i

charofitów znaleziono

pewną ilość

zniszczonych i

bliżej

nieoznaczalnych

małżoraczków

z rodzaju

Darwinula.,

megaspory ,zniszczone i 2Jdeformo- wane, rurko.wate formy

przypominające

otwornice z rodzaju

Rhabdam- mina

(?) i

Dendrophrya

(?). W

spągowej części

opracowanego profilu kajpru znaleziono nieliczne konodonty i

łuski

ryb. Na

głębokości

669,3 m znaleziono problematyczne zarodniki (?)

roślin,

co do których doc. Bo- browska z

Zakładu

Stratygrafii I.G. nie

mogła podać żadnych bliższych

danych.

'

Kwartalnik Geologiczny - 5

'. Ewa .odrzywolska-Bieńkowa

- - - - - - - - - -- - - - -- - _. _ - -- -- -

WNIOSKI

Mikrofauna

i

mikroflora zna1eziona w badanych przez

autorkę

utwo- rach kajprowych z otworu wiertniczego

Ślęzany 1

L

została

opisana przez.

autorów

radzie~~ich ~ra~

autora szwedzkiego w utworach triasowych ZSRR

i

Szwecji, ' co jest waznym potwierdzeniem triasowego wieku

~c:lWC()W,

i

mułowców

analizowanych przez

autorkę

' w wierceniu

Ślę­

zany'l L: '

ZaróWno

małżoraczki

z rodzaju

DarwinuZa,

jak i owocniki charofitów

ptżęIt1a:wiają

'za lagunowym charakterem badanych utworów, tak cha- takterystycznym dla kajpru; w

spągu

profilu, w

związku

z prawdo- podobnie bardziej

słono<wodnym

charakterem utworów ilastych (obec":

ność łusek

ryb),

zanikają

brakiczne

małżoraczki,

a charofity

są

bardzo

źle zachowanę,skarlałe i

zdeformowane.

Ponieważ tuż poniżej spągu

opracowywanych przez

autorkę

utworów

występują

dolomity kruszco-

nośne, być może, że

szare

iły

z

łuskami

ryb

i

zdeformowanymi char o- fitami

należą już

do warstw bOl'uszowickich.

Zaltład ZłÓŻ Rud Metali Nlete1aznych l, G.

!Nadesłano dnia 20 lipca 1961 r.'

.... '.

'.'

.. :\ : ; . : i .;~;

PISMIENNICTWO

, :~

HORN :AF RANTZIEN H .. (19a4) -'- Midd'le -Triassk.ch~rophyta ·o·f South Sw-eden, Opera Botanica, 1-2, 'p. 5-8.0. Stokholril..

JIIOBJiIMOBA

n.

C. (1955) - OCorpaKO~I ^Me'3030J\iCKJOC OTJIQJKeID:IM Cpe,D;HerO IIo- BOJI1ltWJ . H.' 06~ero Q,rrpa. 'l'PY,D;bI BHJfl'PJ1:, HOB. cep., BbIn. 84,

." CTp. 3-198. rocrorrrexH3,D;aT. JIeHHHl'pa,n;. .

.IDoBHMOBA

n.

^{C. (1956)} ~ TpnaCOBbre H lOpcKHe OCTPaKO,D;bI ~T~I,X. paiłOHOB

'YICpaHHbI. MHKPO<PaYH:a CCCP, c60pHHX VIII, TpY,D;bI BHJfrPH, ROB.

_ cep., Bbm. 98, CTP: 533-;-587. rOCTonTe~~aT. JIeaJriri:.pa,D;.

3B;ł O,lPKJmOJIbCKA-BEHbKOBA

...• ^'-',

PE3YJILTATLI 'MHKPOUAJIEOHTOJIOrH-IECKHX HCCJIEJ:t;OBAHHR KERIlEPA B CKB.A1KHHE CJIEH3AHLI 1 L .' .

P e 3 10 M.e

... :CTaTbH C0;l,{ępJKHT' pe:3ynb-raTbI • MHKpOuaJieoHTO.1l'OrH'-IeCKHXHccneĄOBaHKKKeHj­

liepa- II ': ckBa~e 'CJIeH3aHbr l L. _ ,!J;aeTCłI,D;eTaJIbHoe.· onHCaHHe .'ieTbIpex BH~OO paKOBHH'iaTbIX H ĄByX BH,D;oB xaP<xt>H'l', a HMeHHO: Darwinula fragUis S c h n

e

i q e

r,

- - - ----

Streszczenie

307

---

Darwin ula promissa L u b i m o w a, Darwinula adducta L u b i m o w a, Darwinula accepta L u b i m a w a, PraechaTa sp. A, Praechara sp. B H o il" n af R a n t z i e D.

CTaTblO p;OnOJIHReT CBOp;HbrH nPQcPHJIb pa3MeW;eHKSi cPaYJlbI B CKBaJKHHe (cPm'. 1). <paYHa onpep;eJIRBWaSiCSi no COBeTCKKM H llIBe~cąM pa60TaM nO~TBep~a

TpHaCOBbIM B03paCT aTJI01lCeHHM HCCJIe~yeMhIX aBTopOM B 6YPOBOM CKBaJKHHe CJIeH3aHbI ] L.

Ewa ODRZYWOLSKA-BIENKOWA

RESULTS OF MICROPALAEONTOLOGICAL RESEARCH OF TBE KEUPER IN BORE-BOLE SLĘZANY 1 L

Summary

The paper contains the results of micropalaeontological research of the Keuper in the Slęzany 1 L bore-hole. The author presents the detailed description of four species of ostracods and 2 species of charophytes, narnely: Darwinula fragilis S c h n e i d er, Darwinula promissa L u b i m o w a, Darwinula-adducta L u- b i m o w a, Darwinula accepta L u b i m o w a, Praechara sp. A and Praechara.

sp. B H o r n a f R a n t z i e n.

This investigationhas been supplemented by a tabulation af the position of the various microfossils in the discussed bore-hole (Fig. 1). Identification of these fossils has been based on Swedish and Soviet literature; this might be considered proof of the Triassic age of the geological formations analyzed by the author in

bore-hole Ślęzany 1 L.

TABLICA I

Fig. l a, b. Darwinula fragilis S c h n e i d e r, pow. 50 X Fig. 2 a, b. Darwinula promissa L u b i m o w a, pow. 50 X Fig. 3

a,

^b. Darwinula adducta L u b i m o w a, pow. 50 X Fig. 4 a, b. Darwinula accepta L u b i m o w a, pow. 50 X

Fig~ 5. Praechara sp. A. H. Ho r n af R a n t z ien, pow. 50 X Fig. 6. Praechara sp. B. H. H o r n af R a n t z i e n, pow. 50 X

Kwal't. geol., nr 2, 1962 r. TABLICA I

Ewa ODIRZYWOIJSKA-BIEŃKOWA - Wyniki badań mikropaleontologicznych kajpru w otworze

ślęzany l L