• Nie Znaleziono Wyników

Nietypowe groty włóczni ze schyłku starożytności z ziem polskich

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nietypowe groty włóczni ze schyłku starożytności z ziem polskich"

Copied!
33
0
0

Pełen tekst

(1)

BULLETIN ARCHéOLOGIQUE POLONAIS

WIAdOmOśCI

AR CHE OLO GICz NE

Państwowe MuzeuM archeologiczne

w

warszawie

WARSzAWA 2010 vARSOvIE

TOm (vOL.) LXI

2009–2010

W

IA

d

O

m

O

śCI

A

RCHEOLOGIC

z

NE

LXI

Indeks 38205/38108

PL ISSN 0043-5082

(2)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

(3)

Redaguje zespó? / Editorial staff:

mgr Jacek Andrzejowski (sekretarz redakcji / managing editor), dr Wojciech Brzezi?ski (redaktor naczelny / editor in chief),

prof. dr hab. Teresa D?browska (zast?pczyni redaktora naczelnego / subeditor), mgr Gra?yna Orli?ska,

mgr Rados?aw Prochowicz, mgr Barbara Sa?aci?ska, mgr Andrzej Jacek Tomaszewski, mgr Katarzyna Watemborska

Recenzenci tomu / Peer-reviewed

by:

dr Anna Bitner- Wróblewska, prof. dr hab. Andrzej Kokowski,

prof. dr hab. Magdalena M?czy?ska, prof. dr hab. Wojciech Nowakowski,

dr hab. Andrzej Pelisiak

T?umaczenia / Translations:

Anna Kinecka

Jacek Andrzej owski

Sk?ad i ?amanie / Layout:

JRJ

Rycina na ok?adce: br?zowa sprz?czka pasa sambijskiego

z Kovrova, obI. Kaliningrad (Rosja). Rys. L. Kobyli?ska

Cover picture: bronze buckle from Samland be?t

from Kovrovo, distr. Kaliningrad (Russia). Drawn by L. Kobyli?ska

© Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne wWarszawie, 2010

©Autorzy, 2010

Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne jest instytucj?

finansowan? ze ?rodków

Samorz?du Województwa Mazowieckiego

(!)t.tz.ow?z.e.

serce Polski

Sprzeda? detaliczna publikacji Pa?stwowego Muzeum Archeologicznego, w tym egzemplarzy archiwalnych, prowadzona jest

w salach wystawowych muzeum, ul. D?uga 52 (Arsena?), 00-241 Warszawa. P?atno?? gotówk?; wystawiamy rachunki i faktury.

Ponadto nasze ksi??ki iczasopisma mo?na zamawia? w PMA, tel. +48 (22) 5044872 i 5044 873 lub pod adresem internetowym

wydawnictwapma@pma.pl

Cennik wydawnictw, wykaz publikacji ipe?en spis zawarto?ci czasopism PMA: http://www.pma.pl/wydawnictwa

Price list, list ofPMA publications and contens ofPMA periodicals: http://www.pma.pl/wydawnictwa

Adres redakcji / Editorial office:

Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne

ul. D?uga 52 (Arsena?), 00-241 Warszawa

(4)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

Tom

(VoL)

LXI

SPIS

TRE?CI

Contents Od

Redakcji

Editorial 2 2 ROZPRAWY Agata C h ili ? sk a - D

r ap e11 a, Próba nowego spojrzenia na "pasy

sambijskie"

A New Look at Samland Belt Sets

3

MISCELLANEA

Gra?yna Or l i ?

sk a, ?ukasz Kar c z m arek,

Niepublikowane

nagolenniki

typu

stanomi?skiego

Unpublished Shin -guards Type Stanom in

81

Gra?yna Or l i ?

sk a, Rados?aw P r o ch o wic z, Pó?nohalsztacki skarb z Ruszkowa, w pow. ciechanowskim

A Late Hallstatt Hoard from Ruszkowo in District Ciechanów

95

Katarzyna C z a r n e ck a, Nietypowe groty w?óczni ze

schy?ku

staro?ytno?ci z ziem

polskich

Eccentric Late Roman/Migration Period Lanceheads from Poland

111

Aneks: Marcin B ibo rski, Janusz St? Pi?

ski, Wyniki bada? ?elaznego grotu z Cierniówki z li?ciem wykonanym

z fragmentu g?owni miecza obosiecznego 133

Marcin B i b o r sk i,

Chronologia

cmentarzyska

kultury

przeworskiej

z

m?odszego

i

pó?nego

okresu

rzymskiego

oraz z wczesnej

fazy

w?drówek

ludów w

Mokrej

na

?l?sku

137

Chronology of aPrzeworsk Culture Cemetery from the Younger and Late Roman Period and from Early Phase of the Migration Period

Joanna ? ó? k O w sk a,

Dewocjonalia

nowo?ytne ze zbiorów Pa?stwowego Muzeum

Archeologicznego

w Warszawie 153

Post-rnedieval Devotional Articles in the Collection ofState Archaeological Museum in Warsaw

MATERIA?Y

Jacek B o rk o w sk i,

Neolityczne

i

wczesnobr?zowe

materia?y

z okolic

miejscowo?ci

Kuty na Ukrainie

w zbiorach Pa?stwowego Muzeum

Archeologicznego

w Warszawie 165 A Neolithic and Early Bronze Age Materials Prom the Area of Kuty (Ukraine) in the Collection

of State Archaeological Museum in Warsaw

Izabela Szt er,

Cmentarzysko

z okresu

wp?ywów

rzymskich

i z okresu

w?drówek

ludów w Kamieniu

na Poj ezierzu Mazurskim 200

Roman and Migration Period Cemetery at Kamie?, in Masurian Lake District

(5)

Od

Redakcji

Redakcja

"Wiadomo?ci

Archeologicznych"

uprzejmie

informuje,

?e tom

niniejszy

obejmuje

lata 2009- 2010, co

spowo-dowane zasta?o

wprowadzeniem

od tego numeru

zasady

recenzowania

wszystkich

prac

przekazanych

do

publikacji.

Dr

Wojciech

Brzezi?ski

Redaktor

Naczelny

Editorial

Starting

from the present volume all contributions will be

subject

to

peer-review.

The Editors of "Wiadomo?ci

Ar-cheologiczne"

apologise

for the

delay

in

releasing

the present volume which covers the

period

2009-2010.

Wojciech

Brzezi?ski PdD

(6)

Wiadomo?ci Archeologiczne, t. LXI, 2009-2010

KATARZYNA CZARNECKA

NIETYPOWE

GROTY

W?ÓCZNI

ZE SCHY?KU

STARO?YTNO?CI

Z ZIEM POLSKICH

ECCENTRIC LATE ROMAN/MIGRATION PERIOD LANCEHEADS FROM POLAND

Ciekawym

przyk?adem

takich

przeróbek

s? groty,

któ-rych

li?cie

wykonano

z

fragmentów

u?amanych

g?owni

zniszczonych

mieczy.

Znane s?

dotychczas

tylko

trzy tak

wykonane

egzemplarze,

wszystkie

pochodz?ce

z ziem

polskich:

z Cierniówki

(Czerniówki),

pow.

grójecki,

Ra-dawy,

pow.

jaros?awski,

iTarnówka, pow. inowroc?awski.

Dwa z nich, z Tarnówka i

Radawy,

zosta?y

opublikowane

(W

Hensel, Z. Hilczer-Kurnatowska, A. ?osi?ska 1995,

s. 29, ryc. 16:8; A. Kokowski 2000, ryc.

5),

wiadomo?ci

o trzecim, z Cierniówki,

pochodz?

tylko

z archiwaliów.

Prom the ashes afi re shall be woken,

A Light from the shadows shall spring

Renewed shall be blade that was broken

The crownless again shall be king

J.R.R. Tolkien, The Lord ofthe Rings

Na

przedmiotach

metalowych

z okresu

wp?ywów

rzym-skich mo?na

niekiedy

zaobserwowa?

?lady

naprawiania

uszkodze?.

Dotyczy

to zarówno broni

(umba),

jak

i

na-rz?dzi

(no?yce),

a tak?e ozdób

(zapinki).

Obserwacja

ta

s?u?y

niekiedy

jako

argument

dowodz?cy

du?ej

warto-?ci

tych

przedmiotów

i trudno?ci w

pozyskiwania

no-wych.

Recykling

-przetwarzanie

zniszczonych

przedmio-tów na nowe

-by?

niew?tpliwie

stosowany na

du??

ska-l?.

Uszkodzone i nie

daj?ce

si?

naprawi?

wyroby

br?zowe

stawa?y

si?

?ród?em surowca do

przetopienia.

Prawdopo-dobnie równie? zniszczone

przedmioty

?elazne

mog?y

by?

wykorzystane

w ku?ni

jako

pó?fabrykaty

do

produk-cji

nowych

wyrobów

(H.

Lyngstrorn

2008, s.

191).

Zape-wne

jako

materia? do ponownego

wykorzystania

nale?y

traktowa? znane z obszaru cesarstwa

rzymskiego

prze-chowywane

fragmenty

zniszczonych

mieczy,

niekiedy

ca?e

"sk?ady"

(np.

z castellum w

Kiinzing

-J. Herrmann

1969, s. 133, ryc.

2).

Miecze

szczególnie

nadawa?y

si?

do

wtórnego

u?ycia

ze

wzgl?du

na

dobr?

jako??

metalu, z

którego

zosta?y

wykonane.

Dowodem

takiej

reutyliza-cji

s? dwa miecze

przerobione

na

pi?y,

znane z

rzymskiej

prowincji

Gallia Narbonensis, z

cmentarzyska

w

dzisiej-szym

L'Hospitalet-du-Larzac

w

po?udniowej

Francji

(M.

Feugere

1993, s. 123, ryc.

3:2.3).

Grot z Cierniówki

(Ryc.

1)

znajduje

si?

zbiorach

Dzia-?u

Wczesnego

?redniowiecza i

Archeologii

Czasów

No-wo?ytnych

Pa?stwowego

Muzeum

Archeologicznegol

(nr

inw.

VI/827).

Niestety,

nieznane s? okoliczno?ci,

w

jakich

trafi? do muzeum.

Wpis

do

ksi?gi

inwentarzo-wej

pochodzi

z 1959 r., co

jednak

nie musi oznacza?, ?e

zabytek

wtedy

w?a?nie

przekazano

do PMA.

Informacja

o tym

grocie

znajduje

si?

wkartotece J.

Kostrzewskiego'',

na karcie

podpisanej:

Czerniówka, pow.

grójecki,

P. Muz. Arch. Warszawa.

Zamieszczony

tam zosta?

jego

schema-tyczny

rysunek,

razem z

rysunkami

innych

przedmio-tów:

w?dzid?a,

kab??ka

od wiadra

(?),

grotu

(typu

XX wg P.

Kaczanowskiego)

i

najprawdopodobniej

klucza.

l

Wie? Cierniówka stanowi obecnie cz??? miasta Grójec (pow.

gró-jecki, woj. mazowieckie). W PMA zarejestrowana jest pod

pierwot-n? nazw? Czerniówka.

2

Za zwrócenie mi uwagi na ten interesuj?cy przedmiot oraz

udost?p-nienie informacji zkartoteki J. Kostrzewskiego bardzo dzi?kuj? Panu dr. Tomaszowi Bochnakowi.

(7)

f·· o,. . I' ? : f .,( I '{ ?.•

':

? >. 'S, I , ,

le'"

.:» ...: ... ".

·,8····

'. . 6em

---====::::::::._-Ryc. 1. Cierniówka, pow. Grójec. Rys. T. Rakowski i G. Nowakowska, fot. archiwum PMA Fig. 1. Cierniów ka, distr. Grójec. Drawn by T. Rakowski & G. Nowakowska, photo PMA Archive

W 1930 roku badania

wykopaliskowe

w Cierniówce"

pro-wadzi? z ramienia PMA K.

Ja?d?ewski,

który

odkry?

tam

pojedyncze

groby

kultury

grobów

kloszowych,

kultury

przeworskiej

z wczesnego okresu

rzymskiego

i

jeden

grób

wczesno?redniowieczny.

Ani w

sprawozdaniu

z bada?,

ani w

publikacji

ich

wyników

(R.

Mik?aszewska

1957),

ani te? w materia?ach

archiwalnych

przechowywanych

w muzeum grot ten nie

jest

jednak

wzmiankowany.

Mo?-na

wi?c

stwierdzi?, ?e

najprawdopodobniej

nie zosta?

po-zyskany

podczas

wykopalisk.

Jest natomiast wzmianka

o

jakich?

materia?ach,

niestety

nie

wymienionych

szcze-gó?owo,

wykopanych

przez w?a?ciciela

posesji,

o

których

informacja

dotar?a do

dyrekcji

PMA4,

co zaowocowa?o

decyzj?

o

przeprowadzeniu

bada?

wykopaliskowych.

W?ród nich

móg?

by?

omawiany

grot, domniemania tego

nie mo?na

jednak

zweryfikowa?.

Niestety,

nie wiadomo,

kiedy

J. Kostrzewski

ogl?da?

omawiane

zabytki.

Spo?ród

zamieszczonych

w

jego

kartotece

rysunków

tylko

grot

typu XX zosta?

opublikowany

przez R.

Mik?aszewsk?

(1957,

s. 383, ryc.

7)

jako

znalezisko lu?ne,

jednak

bez

in-formacji,

czy zosta?

znaleziony

w trakcie bada?, czy te?

wcze?niej.

Nie ma go,

podobnie

jak

i

pozosta?ych

przed-miotów z kartoteki

Kostrzewskiego,

w

spisie

zabytków

lu?nych

w dzienniku bada? K.

Ja?d?ewskiego

(warchi-wum

PMA),

co

uprawdopodabnia

tez?, ?e s? to

znalezi-ska z tego stanowiska, ale

pozyskane

przed

(lub

po)

ba-daniami

wykopaliskowymi.

Konkluduj?c

mo?na

stwier-dzi?, ?e

interesuj?cy

nas grot

przerobiony

z miecza zosta?

znaleziony,

niestety

bez kontekstu, na obszarze,

gdzie

by?o

cmentarzysko

kultury

przeworskiej,

atak?e

pochówki

da-towane na wczesne ?redniowiecze.

Sam grot ma li??

wykonany

z

g?owni

miecza,

wsuni?-tej

w

szczelin?

w

tulejce

i

przymocowanej

dwoma nitami

o niewielkich

kolistych

g?ówkach,

umieszczonymi

w

gór-nej,

t?po

?ci?tej

cz??ci

tulejki.

Li??

osadzony

jest

do??

g??-boko

-odleg?o??

jego

nasady

od

kraw?dzi

wylotu

tulei

wynosi

zaledwie 3 cm.

O?miok?tna

w

przekroju

tuleja,

o

d?ugo?ci

11,5 cm i

?rednicy

2,3 cm przy

wylocie,

nie

jest

skuta,

brzegi

jedynie

si?

stykaj?.

Zako?czona

jest

na?o?o-nym masywnym, szerokim

pier?cieniem

?elaznym,

zdo-bionym

zygzakiem

powsta?ym

przez facetowanie w

na-przemiennie

u?o?one

trójk?ty.

Móg?

on

pe?ni?

funkcj?

u?ytkow?

-przytrzymywa?

nieskut?

tulej?,

której

kra-w?d?

jest

wywini?ta

na

pier?cie?,

zapewne w celu

jej

do-3

Wdokumentacji polowej (Pracownia Dokumentacji Naukowej PMA)

opisanej jako Czerniówka, gm. Kobylin, pow. Grójec.

4

Warchiwum PMA jest za?wiadczenie wydane przez Romana

Iakimo-wie?a, ówczesnego dyrektora muzeum, ?e pole p. J. Kucharskiego nie

zosta?o obsiane zpowodu odkrycia tam zabytków przedhistorycznych.

Zabytki te zosta?y odkryte w poczqtku 1930 r., przy kopaniu piasku

przez w?a?ciciela gruntu, przy czem zosta?o zniszczonych kilka grobów

(8)

?.

;.?.:.:.'.'.?.

;?. .:t?,

o

6em

Ryc. 2. Radawa, pow. Jaros?aw. Wg: A. Kokowski (2000; 2003)

Fig. 2. Rada w a, distr. Jaros?aw. After: A. Kokowski (2000; 2003)

datkowego

wzmocnienia i zablokowania. Nit

wbity

po-wy?ej

pier?cienia

jest

do?? masywny, ma

trzpie?

rozsze-rzaj?cy

si?

klinowato i

dzi?ki

temu

blokuj?cy

drzewce

w

tulejce.

Przekrój

li?cia/g?owni

reprezentuje

typ 11 b

w

klasyfikacji

M.

Biborskiego

(M.

Biborski, J.

Ilkjeer

2006a, ryc.

106),

jego

szeroko??

wynosi

4,5 cm.

By?

mo?e

ca?y

grot

by?

zgi?ty,

a

sztych

g?owni,

czyli

czubek li?cia,

zosta?

od?amany

przy

próbie

zgi?cia,

co

mog?oby

si?

wi?za?

z

rytua?em

pogrzebowym

kultury

przeworskiej

i,

po?rednio,

dowodzi?, ?e grot stanowi?

cz???

wyposa-?enia

grobowego.

Dodatkowo

wskazuje

na to

dobry

stan

jego

zachowania,

sugeruj?cy,

?e mia? patyn?

ogniow?,

co

potwierdzi?o

badanie metaloznawcze

(por.

Aneks)

-najprawdopodobniej

pochodzi?

wi?c

z

grobu

cia?opal-nego. Nie mo?na

jednak

wykluczy?,

?e uszkodzenie

grotu

jest

wtórne i

powsta?o

przy

próbie

wyprostowania

przez

znalazc?.

Egzemplarz

z

Radawf

(Ryc.

2)

znaleziony

zosta? przez

poszukiwaczy

z

wykrywaczami

metali.

Wed?ug

informa-cji

odkrywcy

grot

znajdowa?

si?

w

jamie

wype?nionej

spalenizn?,

co

mog?oby

wskazywa?

na

grób.

Grot

by?

zgi?ty

i zosta? przez

znalazc?

wyprostowany, ale ?lad

wy-gi?cia

czytelny

jest

na

rysunku

zabytku;

A. Kokowski

po-daje,

?e grot mia? patyn?

ogniow?

-widoczny

na

zdj?-ciu

dobry

stan zachowania

zabytku"

zdaje

si?

to

potwier-dza?

(A.

Kokowski 2000, s. 307, ryc. 5; 2003, ryc.

54).

Jako

li??

u?yty

zosta?

fragment

g?owni

od

sztychu,

s?dz?c

5

Gm. Wi?zownica, pow. jaros?awski, woj. podkarpackie.

6

(9)

z

rysunku

nale??cego

do typu S 1 wg M.

Biborskiego

(M.

Biborski, J.

Ilkjeer

2006a, ryc.

107).

Sam li??,

czyli

fragment

g?owni

miecza, ma 24,3 cm

d?ugo?ci,

za?

tule-ja

15,5 cm,

jest

zatem nieco d?u?sza ni? w

przypadku

eg-zemplarza

z Cierniówki. Szeroko??

li?cia/g?owni

wyno-si 4 cm, ?rednica

tulejki

2,3 cm. G?ownia ma

przekrój

typu 11 b, taki sam

j

ak li?? grotu z Cierniówki, o

?ci?-tych

kraw?dziach

ostrzy i

p?askiej

cz??ci

centralnej.

We-d?ug

opisu

tuleja

jest

sze?cioboczna",

rozci?ta,

co

nieste-ty nie zosta?o zaznaczone na

rysunku,

po

przeciwleg?ej

stronie

znajduje

si?

szczelina o

d?ugo?ci

oko?o 7 cm, w

ni?

wsuni?ta

jest

g?ownia

przymocowana dwoma nitami

o

kolistych

g?ówkach,

rozmieszczonymi

w

odleg?o?ci

oko?o 4 cm od siebie. Zako?czenie tulei

jest

?agodnie,

pó?koli?cie

?ci?te.

Odleg?o??

od

wylotu

tulei do

nasady

li?cia

wynosi

8 cm

(podczas

gdy

w

przypadku

egzem-plarza

z Cierniówki

jest

to

tylko

oko?o 3

cm!).

Na

wylot

tulei

na?o?ony

zosta?

pier?cie?

facetowany

w

trójk?ty,

tworz?ce

dekoracyjny

zygzak,

podobnie

jak

w

przypad-ku grotu z Cierniówki.

Rysunek

tulei

(widok

od

do?u)

sugeruje,

?e tak?e

tutaj

kraw?d?

jej

zosta?a

odwini?ta

na

zewn?trz i

blokuje

pier?cie?.

do?em osobno

przylutowan?,

tulej?,

zosta?

przekazany

ra-zem z

siekier?

i d?utem

krzemiennym,

4 siekierami

?ela-znymi,

wrzecionem

ko?cianym,

ci??arkiem

do sieci,

prz??likiem

10 oraz

skorupami

naczy?

grobowych

z

pi?kny-mi ornamentami. To ostatnie okre?lenie mo?e

sugerowa?

popielnice

kultury

przeworskiej

(albo

?u?yckiej

czy

po-morskiej).

W 1889 roku J. Koz?owski

dostarczy?

du?e etruskie

naczynie

br?zowe

zachowane we

fragmentach,

opublikowane

przez S. Jasnosza

(1953),

oraz nó?

sierpi-kowaty,

nó? prosty,

zapink?

?elazn?,

du?y

gwó?d?

?elazny

z

br?zow?

g?ówk?,

kó?ko ?elazne i

fragmenty

?elaznego

umba.

Druga

notatka z archiwum MAP

wymienia

dwie

popielnice,

z

których

jedna

jest

zdobiona meandrem,

i dwa

mniejsze

naczynia

grobowe,

a tak?e

br?zowy

imacz,

fragmenty

br?zowych

oku?, mo?e od

pochwy

miecza,

szcz?tki

umba, grot,

ose?k?

i

siekierk?

kamienn?

z otwo-rem.

Zapisano,

?e

wszystko

razem

dobyto

z

grobów

przed-historycznych

w Tarnówku. Pierwsze z

wymienionych

przedmiotów

mog?

tworzy?

typowy

zespó?

grobowy

kultury

przeworskiej.

Zwi?zek

omawianego

grotu z tym

cmentarzyskiem

nie

jest

potwierdzony,

ale nie mo?na go

wykluczy?.

Zachowane

materia?y

(i

opis)

wskazuj?

na

cmentarzysko

z

m?odszego

okresu

przedrzymskiego

i wczesnego okresu

wp?ywów

rzymskich

(J.

Kostrzewski 1923, ryc. 521, 591, 652; S. Jasnosz 1953, s. 336; B.

Zie-lonka 1970, s.

20011,

tabl.

6:9-11).

Wyrywkowe

dane

o

cmentarzysku

nie

pozwalaj?

jednak

na

dok?adniejsze

okre?lenie

jego

chronologii,

nie mo?na zatem

wykluczy?,

?e

funkcjonowa?o

ono równie? w

pó?nym

okresie

rzym-skim. Grot zosta?

opublikowany

w

korpusie

materia?ów

?redniowiecznych

z

Wielkopolski

(W

Hensel, Z.

Hilczer--Kurnatowska, A. ?osi?ska 1995, s. 29, ryc.

16:8)

jako

znalezisko lu?ne. Za

przyj?ciem

takiej

chronologii

przed-miotu

mog?o

przemawia?

dostarczenie go do muzeum

razem z kilkoma

zabytkami

?redniowiecznymi

pocho-dz?cymi

z Tarnówka. Przeciwko

wi?zaniu

w

zespó?

do-starczonych

razem

przedmiotów

wypowiada?

si?

ju?

S. Jasnosz

(1953,

s.

336),

wskazuj?c

na rozbie?no?ci

chro-nologiczne,

zapewne

niedostrzegalne

lub nie istotne dla

XIX-wiecznego

mi?o?nika

staro?ytno?ci.

Nie ma

jedno-znacznych

powodów,

by

wi?za?

omawiany

grot z

mate-ria?ami

wczesno?redniowiecznymi.

Same okoliczno?ci znalezienia

(na

tyle,

na ile

je

znamy)

nie

pozwalaj?

wi?c

na wnioskowanie o datowaniu grotu, cho?

daj?

pewne

wskazówki. Taka sama

sytuacja

jest

w Cierniówce,

gdzie

na

zbadanym

wyrywkowo

stanowisku znaleziono

groby

przeworskie

z wczesnego okresu

wp?ywów

rzymskich

i

lu?ny

grot

pó?norzymski,

ale te?

pochówki

z okresu

wczesnego ?redniowiecza.

Cmentarzysko

kultury

przeworskiej

w Radawie

od-kryli

poszukiwacze

militariów a

zabytki

trafi?y

na

rynki

kolekcjonerskie.

Cz???

zosta?a

wywieziona

do Niemiec

ale, po

spektakularnej

interwencji

niemieckich

archeolo-gów,

odzyskana

i zwrócona do Polski

(A.

Kokowski

2000).

Systematyczne

badania

archeologiczne

podj?te

na sta-nowisku

przynios?y

odkrycie

dalszych

grobów

z

wczes-nego i

pó?nego

okresu

wp?ywów

rzymskich

(G.

Kiefer-ling

2000; 2001;

2002).

Zwi?zek

omawianego

grotu

z

cmentarzyskiem

wydaje

si?

bardzo

prawdopodobny.

Kolejny

grot z li?ciem

wykonanym

z

g?owni

miecza

pochodzi

z

miejscowo?ci

Tarnówko"

(Ryc.

3).

Jest to rów-nie? znalezisko lu?ne,

przechowywane

w zbiorach

Dzia-?u ?redniowiecza Muzeum

Archeologicznego

w

Pozna-niu",

Wed?ug

notatki

przechowywanej

w?ród materia?ów

archiwalnych

MAP,

przedmiot

dostarczono wraz z

inny-mi

zabytkami

do Muzeum

Staro?ytno?ci

Polskich i

S?o-wia?skich,

(pó?niej

Dzia?u

Przedhistorycznego

Muzeum

Wielkopolskiego)

w 1894 roku przez J.

Koz?owskiego

z Tarnówka,

jako

wykopane

na

terytorium

wsi Tarnówko,

z czego nie

wynika

jednak,

?e

stanowi?

one

zespó?,

a

na-wet, ?e

pochodz?

z tego samego

miejsca.

Grot

opisany

jako

?elazny

grot

w?óczni

niezwyk?ej

d?ugo?ci

opatrzony

7

Przy porównaniu widoku z przodu i z boku na rysunku wydaje si?,

?e tuleja jest o?mioboczna, poniewa? otwór na nit zosta? przebity na

p?aszczy?nie, nie na grani.

8

Wzgl?dnie Tarnówek. Dawny powiat Strzelno, obecnie gm.

Krusz-wica, pow. inowroc?awski, woj. kujawsko-pomorskie.

Grot z Tarnówka ró?ni

si?

od

omówionych

wy?ej

eg-zemplarzy

z Cierniówki i

Radawy.

Jest wyprostowany,

9

Za zwrócenie mi uwagi na ten grot dzi?kuj? Panu mgr. Piotrowi Kotowiczowi z Muzeum Historycznego wSanoku. Dyrekcji Muzeum

Archeologicznego w Poznaniu dzi?kuj? za wyra?enie zgody na

repu-blikacj? zabytku.

la

(••• ) ma?y kr??o?ek gliniany

- notatka w archiwum MAP.

11

(10)

?-'! " . ?. ',"l), ?,' s: i_??:? .;..,. Il'rrf ", -v 6em

Ryc. 3. Tarnówko, pow. Inowroc?aw. Rys. K. Czarnecka iG. Nowakowska, fot. T. Skorupka Fig. 3. Tarnówko, distr. Inowroc?aw. Drawn by K. Czarnecka & G. Nowakowska, photo T. Skorupka

(11)

bez ?ladów

zgi?cia;

koniec

sztychu

jest

uszkodzony

przez

korozj?,

ca?y

przedmiot

móg?

by?

zatem nieznacznie

d?u?szy.

Przekrój

g?owni

jest

prawie

p?aski,

wida?

?lady

zeszlifowania, które

mog?y

powsta?

wtrakcie

konserwa-cji.

Jest te? znacznie

d?u?szy

-ma 47 cm

d?ugo?ci

(w

tym

li??/g?ownia

36

cm),

4,5 cm szeroko?ci,

jej

przekrój

od-powiada

typowi

11d wg M.

Biborskiego

(jest

to bardzo

szczególny

przekrój

z

jednym,

szerokim

wg??bionym

pasmem

po?rodku).

?rodkowa

cz???

g?owni

jest

cie?sza i obecnie zniszczona

korozj?

tak, ?e

miejscami

s? bardzo

znaczne

ubytki.

Na

g?owni

s?

przykorodowane

czy

przy-topione

grudki

stopionego

metalu

(br?zu?).

Tulejka

jest

do??

w?ska,

o

?rednicy

1,9 cm u

wylotu,

1,3 cm u

nasa-dy

li?cia, delikatnie

facetowana",

niedokuta. Brak

jest

pier?cienia

obejmuj?cego

wylot,

ale

wyra?ny

?lad

-

pod-gi?cie

samego

wylotu

tulei

-wskazuje,

?e

pierwotnie

móg?

si?

tam

znajdowa?.

Wci?cie

na umocowanie

g?owni

jest

krótkie - zaledwie

3,5 cm. G?ownia

jest

przymocowana,

podobnie

jak

w

poprzednio

omówionych

przypadkach,

za pomoc? dwóch nitów. Li??

jest

wyra?nie,

sko?nie

pod-ci?ty

przy nasadzie. Trudno oceni?, czy taki kszta?t

wy-nika z faktu, ?e

jest

to zachowana

cz???

g?owni

od

jelca",

czy te?

fragment

miecza zosta?

wyci?ty

wten

sposób

przy

przerabianiu

na grot. G?ownia

wydaje

si?

wskazywa?

na

typ

Nydam-Kragehul"

wg

typologii

M.

Biborskiego

(M.

Biborski, J.

Ilkjeer

2006a, s.

236-247).

Miecze te

da-towane s?

g?ównie

na

faz?

C2•

rzymskich,

co w

przypadku

egzemplarza

z Cierniówki

potwierdzi?a

analiza

metalograficzna

(por.

Aneks).

We

wszystkich

trzech

miejscowo?ciach

(w

Cierniówce,

Tar-nówku i Radawie

)

odkryto

cmentarzyska

kultury

prze-worskiej,

cho? dwa

pierwsze

poznane s?

tylko

wyrywko-wo.

Jedyny

zarejestrowany

grób

kultury

przeworskiej

z Cierniówki nie ma

precyzyjnych

datowników, ale

nale-?y

go

wi?za?

raczej

z wczesnym okresem

rzymskim,

lu?no znaleziono tu natomiast grot typu XX wg P.

Kacza-nowskiego.

Fakt, ?e omawiane groty

mia?y

patyn?

ogniow?

(eg-zemplarz

z Cierniówki, a zapewne te? i z

Radawy)

i

by?y

zgi?te,

wskazuje

do??

jednoznacznie

na

obrz?dek

pogrze-bowy

kultury

przeworskiej

i

pozwala

na datowanie

tych

przedmiotów

na okres

wp?ywów

rzymskich.

Grot z Tar-nówka nie

jest

zgi?ty,

ale ma na

g?owni

przytopione

grud-ki

br?zu

(?),

co równie? mo?e

sugerowa?

obrz?dek

cia?o-palny.

Pomijaj?c

technik?

wykonania,

groty te swoimi

proporcjami

i kszta?tem - li?cie

o

prostych,

prawie

rów-noleg?ych

kraw?dziach,

krótkie

tulejki

-odpowiadaj?

ty-powi

XX wg P.

Kaczanowskiego.

Egzemplarze

nale??ce

do tego typu datowane s?

g?ównie

na

faz?

C2,

ale znane

s?

pojedyncze

znaleziska

pó?niejsze.

Poniewa? miecze,

których

g?ownie

wykorzystano,

pochodz?

najprawdopo-dobniej

z

fazy

C2 (Tarnówko

i

Cierniówka),

a

za?o?y?

na-le?y,

?e

by?y

one

jaki?

czas w

u?yciu

zanim

zosta?y

z?ama-ne i

przerobione,

omawiane groty mo?na

chyba

datowa? na

fazy

C3-

D i

wi?za?

ze

schy?kow?

faz?

kultury

przewor-skiej.

Wszystkie

trzy

egzemplarze

zosta?y

znalezione

przy-padkowo,

bez kontekstu, okre?lenie ich

chronologii

musi

wi?c

opiera?

si?

na

samej

formie grotu. Z

oczywistych

wzgl?dów

datowane mog?

by?

albo na okres

rzymski

albo wczesne ?redniowiecze. Sam

sposób

wykonania

jest

unikatowy

i szuka?

nale?y

analogii

do cech

drugorz?d-nych,

które

mog?yby

pomóc

w ustaleniu

chronologii

b?d?

przynale?no?ci

kulturowej

tych

przedmiotów.

Mo?liwo??

datowania na okres ?redniowiecza zosta?a odrzucona 15.

Facetowanie

tulejki

jest

cech?

grotów

z okresu

wp?ywów

rzymskich,

raczej

pó?nych.

Tulejka

grotu z Cierniówki

jest

wyra?nie

krótka, co w

ogóle

jest

cech?

grotów

pó?-norzymskich

(P.

Kaczanowski

1995).

Decyduj?ce

dla

okre?lenia

chronologii

s?

u?yte

g?ownie

mieczy,

których

przekrój

i kszta?t mo?e

odpowiada?

g?owniom

mieczy

Trudno

powiedzie?,

jaki

by?

powód

zastosowania

tej

szczególnej

konstrukcji.

Zdaniem

Wojciecha

S?awi?-skiego,

kowala

specjalizuj?cego

si?

w

replikach

broni

staro?ytnej,

w tym równie?

grotów

kultury

przeworskiej,

wspó?pracuj?cego

z Muzeum

Staro?ytnego

Hutnictwa

Mazowieckiego

w Pruszkowie, taki

sposób

wykonania

grotu

jest

technicznie

trudny

i wymaga

sporych

umie-j?tno?ci

kowalskich. Nie

jest

to tymczasowa naprawa

z?amanego

miecza w warunkach

polowych,

lecz

prze-my?lany

zabieg

przeprowadzony

w dobrze

wyposa?onej

ku?ni.

Fragment

g?owni

miecza musia?

by?

przyci?ty

w celu uformowania kszta?tu

odpowiedniego

dla li?cia

grotu,

trzeba te?

by?o

wypi?owa?

szczelin?

w

tulejce

na

wsuni?cie

li?cia. W

przypadku

grotu z Cierniówki dolna

kraw?d?

li?cia, zosta?a dodatkowo

wyci?ta

w

cz??ci

cen-tralnej'

mieszcz?cej

si?

w

obr?bie

tulejki,

?eby

umo?liwi?

g??bsze

wsuni?cie

drzewca,

poniewa?

nasada li?cia

znaj-duje

si?

tylko

3 cm od

wylotu

tulejki

(Ryc.

1).

12

Na rysunku zamieszczonym w publikacji (W He n s el, Z. H i

1-czer-Kurnatowska, A. ?osi?ska 1995, ryc. 16:8)

facetowa-nie nie zosta?o zaznaczone.

13

Jak w mieczu tego typu z Hedelisker (M. B ib o r ski, J. Il kjre r

2006a, ryc. 148:3). Zarówno sama technika,

jak

i detale

wykonania

opi-sanych

grotów

nie s? znane na obszarze

kultury

przewor-skiej

i

s?siednich

kultur

-luboszyckiej,

kr?gu

nad?ab-skiego

czy

Skandynawii.

Mog?

natomiast

nawi?zywa?

do

uzbrojenia

Sarmatów,

gdzie

liczne

analogie

ma

szczegól-ny element

omawianych

grotów

-pier?cie?

na?o?ony

na zako?czenie tulei. Zdaniem A. Simonenko

(2001,

s.

207)

14

Za okre?lenie typologiczne bardzo dzi?kuj? Panu dr. Marcinowi

Biborskiemu.

15

Bardzo dzi?kuj? Panu prof. Marianowi G?oskowi zInstytutu

Arche-ologii Uniwersytetu ?ódzkiego, Panu dr. Lechowi Markowi z Zak?adu

Archeologii ?redniowiecza Uniwersytetu Wroc?awskiego iPanu mgr.

Piotrowi Kotowiczowi z Muzeum Historycznego wSanoku za pomoc

(12)

takie

pier?cienie

s?

cech?

charakterystyczn?

broni

drzew-cowej

tego

kr?gu

kulturowego

-s?u?y?y

do mocowania

grotu na drzewcu.

S?

do?? cz?sto

spotykane

na

egzem-plarzach

z

cmentarzysk

sarmackich, i to

ju?

z

datowa-nych

na 11-1 wiek

przed

Chr., a tak?e na

pierwsze

wieki

po Chr.

(A.

M. Hazanov 1971, s. 44-50; O. V.

Simonen-ko 1991, ryc. 1:4,3:1; M. P. Abramova 1993, ryc. 24:25.32,

57:25).

Masywne

walcowate

pier?cienie

pojawiaj?

si?

na

grotach

du?ych

kopii

ci??kozbrojnych

je?d?ców

sarmac-kich, które

s?u?y?y

do

przebijania

pancerzy, zw?aszcza

ko?skich

(A.

E.

Negin

1998, s.

67).

Mog?y

mie?

g?ównie

znaczenie

funkcjonalne,

wzmacniaj?c

i

stabilizuj?c

du?y,

ci??ki

grot na

grubym

drzewcu,

gdy?

?rednica tulei

ta-kiej

w?óczni

wynosi?a

oko?o 4 cm

(V.

P.

?ilov

1959,

ryc.

50:19).

Niekiedy,

jak

w

przypadku

grotów

z

kurha-nu 17 ze

stanicy

Ka?anska? na Kubaniu

(cramrua

Ka-3aHCKaR,

Ky6aHcKaR

06JI.; A. M. Hazanov 1971, tabl.

XXVI: 1.2; L L Mar?enko, N. O. Limberis 2008, ryc.

66:6),

nie

jest

to

pier?cie?,

lecz

rodzaj

ko?nierza z

szerok?

pro-stopad??

kryz?,

na

który

wywini?to

zako?czenie tulei,

podobnie

jak

w

przypadku

grotów

z Cierniówki i

Rada-wy. Znalezisko ze

stanicy

Kazanskaa

jest

jednak

znacznie

wcze?niejsze,

datowane

mis?

E.99 na I wiek po Chr.

S?

to groty bardzo du?e, o

d?ugo?ci

44 cm,

?rednicy

wlotu

tulejki

4 cm i

?rednicy

ko?nierza 6 cm. Dodatkowe

wzmocnienie, w obu

przypadkach

nieskutej,

tulejki,

naj-prawdopodobniej

umo?liwia?o umocowanie grotu na

masywnym drzewcu o

?rednicy

wi?kszej

ni? ?rednica

otworu

tulejki,

opieraj?cym

si?

na

kryzie.

Zdaniem

A. M. Hazanova

(1971,

s.

47)

podobn?

funkcj?

mog?y

pe?ni?

nak?adane

pier?cienie.

jelec

miecza. Znane s? z

niezbyt

licznych

znalezisk ze

schy?ku

okresu

rzymskiego

i czasów

pó?niejszych.

One

równie?

maj?

swoje

pierwowzory

i

analogie

w

grupie

grotów

sarmackich

wyró?nionych

jako

"typ zakaukaski"

(A.

M. Hazanov 1971, s. 48; M. G. Mo?kova 1989, s.

197).

Charakteryzuje

je

do??

w?ski,

p?aski

w

przekroju

li??

o

d?ugo?ci

oko?o 30 cm, cho?

bywaj?

d?u?sze, nawet

po-wy?ej

40 cm. Znane s? na

pó?nocnym

Kaukazie

ju?

w kul-turach

scytyjskich

i sauromackich,

trwaj?c

wtym

rejonie

do

pocz?tków

wczesnego ?redniowiecza

(A.

M. Hazanov

1971, s.

49).

Opisane

"mieczopodobne"

groty

pochodz?

z

Abchazji,

z obszaru

kultury

cebeldi?skiej

(Ryc.

4h.i).

Niektóre z nich

maj?

facetowane

tulejki.

Okre?lone

zosta?y

jako

typ 5

w

klasyfikacji

broni z tego

rejonu

i s? datowane na IV-VII

wiek

(O.

N. Voronov, N. K.

?enkao

1982, s. 126, ryc. 2:5,

20,

32).

Podobne groty

pojawiaj?

si?

równie? na

Wielkiej

Nizinie

W?gierskiej.

Ju? A. M. Hazanov

(1971,

s.

49)

zwraca? uwag? na obecno?? owego typu na obszarach

sarmackich

Jazygów,

cytuj?c

egzemplarz

z

grobu

21

z

Csongrad-

Vendelhalom, kom.

Csongrad

(E.

Istvano-vits, V. Kulesar 1995, ryc.

3:6).

Dobrym

przyk?adem

s?

te? groty z

cmentarzyska

Csongrad

-Kcnderfóldck, z

gro-bu 16 i znalezisk

lu?nych

(Ryc.

4g).

S?

one bardzo

d?ugie

(oko?o

40

cm),

ze stosunkowo

w?skim

li?ciem o

soczew-kowatym

przekroju,

z

równoleg?ymi

kraw?dziami.

Z?y

stan zachowania i uszkodzenie

tulejek

nie

pozwala

na

stwierdzenie ani czy

by?y

one facetowane, ani czy

mia?y

pier?cie?

na zako?czeniu 16

(E.

Istvanovits, V. Kulesar 1995,

ryc.

4:1.2).

Do

kategorii

grotów

"mieczopodobnych"

za-liczy?

chyba

mo?na te? grot z

grobu

7 z

cmentarzyska

Biharkeresztes-Kisfarkasdomb, kom.

Hajd?-Bihar,

dato-wanego na

pocz?tek

V wieku

(K.

Mesterhazy

2007, s. 285,

ryc. 4:

1)

.

Jego

li??

jest

nieco

krótszy

i nie ma tak

wyra?-nego

nawi?zania

do miecza, ale

pier?cie?

na zako?czeniu

tulejki

i

charakterystyczne

"jelcowate"

podci?cie

przy

przej?ciu

z

tulejki

do li?cia zbli?a go do

omawianego

typu.

Kontakty

sarmacko-germa?skie

i

wzajemne

wp?ywy

obu

kr?gów

kulturowych

by?y

ostatnio cz?sto

omawia-ne

(J.

Tej

ral 2003; E. Istvanovits, V. Kulcsar 2000; 2003;

A.

Vaday

2003),

g?ównie

odno?nie do

cz??ci

stroju,

ozdób

iamuletów

(A.

Kokowski

2004).

O

wp?ywach

sarmackich

na

uzbrojenie

Germanów w

ogóle,

a

kultury

przeworskiej

w

szczególno?ci,

pisa?

B.

Kontny

(2003,

s. 142 przyp.

142).

Lepiej

zbadane s?

oddzia?ywania

germa?skie

na

uzbro-jenie

Sarmatów

(M.

Shchukin 1994; M. Kazanski

1994).

Chocia? zakres i znaczenie

tych

wp?ywów

jest

wci??

przedmiotem

dyskusji,

nie zmienia to

faktu,

?e takie

kontakty

mia?y

miejsce

i,

teoretycznie,

mo?na

si?

liczy?

z

zapoznaniem

si?

i

przej?ciem

na obszarze

kultury

prze-worskiej

techniki wzmacniania

tulejek

przez na?o?enie

pier?cienia.

Ta technika

mog?a

by?

inspiracj?

do

wyko-rzystania

g?owni

mieczy

do

produkcji

podobnej

broni.

Zapewne

nieco

wcze?niej

nale?y

datowa?

"mieczo-podobne"

groty znane z

Krymu,

z

cmentarzyska

?atyr--dag

(ros.

Harsrp-nar-).

Z

grobu

2

pochodzi

du?y

grot

(42,5

cm)

z bardzo

d?ugim

li?ciem o

równoleg?ych

kra-w?dziach

i

rombowatym

przekroju

(Ryc.

4c).

Krótka o?mioboczna

tuleja

ma przy

kraw?dzi

wlotu

naci?cia,

które mog?

by?

?ladem po mocowaniu

pier?cienia

(G.

A. Voznesenskaa, M. E. Levada 1999, s. 254, rys. 2:2;

V. L.

Myc

et alii 2006, s. 119, 151, ryc. 7:2, tabl.

6:3).

Grot

opisany

jest

jako

nietypowy

i

datowany

na 2.

po?ow?

III

Pewn?

analogi?

do kszta?tu

(ale

nie do

konstrukcji)

omawianych

przedmiotów

s? groty

wykonane

"normal-nym"

sposobem

przez

wykucie

z

jednego

k?sa

metalu

-egzemplarze

z

d?ugim

li?ciem o

równoleg?ych

kraw?-dziach i

krótkiej,

zazwyczaj

facetowanej

tulej

ce z

cha-rakterystycznym

przej?ciem

z

tulejki

w li??

pod

k?tem

rozwartym lub,

rzadziej,

prostym,

przypominaj?cym

16

Obecno?? pier?cienia jest ma?o prawdopodobna, gdy? wszystkie

do-brze zachowane groty zNiziny W?gierskiej nie maj? tego

charaktery-stycznego elementu, niemniej dwa wymienione egzemplarze tworz?,

zdaniem E. Istvanovits i V. Kulcsar (1995, s. 21),

szczegól-n? podgrup? odró?niaj?c? si? od innych znalezisk, a poniewa? oba

maj? uszkodzone tulejki nie mo?na wykluczy?, ?e pierwotnie

(13)

..r:::::

?<??

--

-- -- --

---=q€=?===?:r

I

?

?

E--=--=--?_?--

?-

_-E u

]

I

?

I

(14)

- 1.

po?ow?

IV wieku. W

grobie

3 z tego

cmentarzyska

znaleziono grot z

na?o?onym

pier?cieniem

(Ryc.

4d).

Jest on nieco

krótszy

(33

cm),

ma

okr?g??

w

przekroju

tulej-k? zako?czon?

na?o?onym

pier?cieniem

zdobionym

fa-cetowaniem,

niewidocznym

wprawdzie

na

rysunku,

ale

opisanym

w tek?cie

(A.

Aibabin 1999, rys. 9:5; V. L.

Myc

et alii 2006, tabl. 7:1, ryc.

7:3).

Datowany

jest

równie? na

2.

po?ow?

III - 1.

po?ow?

IV wieku.

Masywny

pier?cie?

z

wyra?nym

facetowaniem tworz?cym

zygzak

identycz-ny

jak

na

grotach

z Cierniówki i

Radawy

umieszczony

jest

na zako?czeniu grotu

sto?kowatego,

bez li?cia, z gro-bu 12

(V.

E.

Myc

et alii 2006, tabl.

15A:2).

Cmentarzysko

?atyr-dag

wykazuje

mieszane

cechy

kulturowe, a

przy-nale?no?? kulturowa i etniczna ludno?ci tam

pochowa-nej

pozostaje

niejasna.

Zapewne

u?ytkowane

by?o

przez

zró?nicowan?

grup? ludzi, w tym

komponent

sarmacki

i

germa?ski

o

nawi?zaniach

pó?nocnych;

wyra?ne

s? te?

elementy

wschodnie i

greckie,

miejscowe.

Wprawdzie

prezentowana przez autorów

opracowania

koncepcja

zwi?zków

z

Norwegi?

(V.

E.

Myc

et alii 2006, s.

151)

wy-daje

si?

s?abo uzasadniona,

niemniej

nawi?zania

do

uzbrojenia

ludno?ci

kulturyprzeworskiej

czy

kr?gu

nad-?abskiego

s? bardzo

czytelne.

Interesuj?ce

jest

natomiast,

?e omawiane typy

grotów

nie s? znane ze stanowisk

kul-tury

czerniachowskiej

(por.

B. V.

Magomedov,

M. E.

Le-vada

1996).

wisk z ziem

polskich.

Datowane s?, do??

ogólnie,

na

V-VII wiek V. Kazakavi?us 1988, s. 41-42, ryc. 15, mapa

VII)

18. Ich li?cie

maj

? kszta?t

przypominaj

?cy

g?owni?

miecza

-s? bardzo

d?ugie

(39-51

cm),

o

prawie

równo-leg?ych

kraw?dziach

nieznacznie

zw??aj?cych

si?

do

szty-chu,

wyra?nie,

ostro

odsadzonych

od

tulejek,

i

daszko-wate

przekroje

(szeroko??

li?cia 3-4

cm).

Tulejki

wszyst-kich

wymienionych

grotów

s? facetowane, nie wiadomo

jednak,

czy

maj?

otwór na nit;

pi??

egzemplarzy

ma

tor-dowane

pier?cienie

na zako?czeniu, co

przypomina

tu-lejki

grotów

z Cierniówki i

Radawy.

Trzy

z nich

(znalezi-ska

przypadkowe

z

Kvykliai,

raj.

Utena, Wilna i

"guber-ni

wile?skiej"

- V. Kazakavi?us

1988, rys.

15:2.5.7)

zaopa-trzone s? w

dodatkowy,

tordowany

pier?cie?

na?o?ony

na

przej?ciu

tulejki

w li??. Grot z

"ksi???cego"

grobu

z kur-hanu 5 z

Taurapilis,

raj.

Utena,

datowany

jest

na koniec

V

-pocz?tek

VI wieku

(A.

Tautavi?ius 1981, s. 31, ryc.

22).

Z

nowszych

bada?

pochodzi

grot z

grobu

4, bez

pochów-ku

(kenotaf),

z kurhanu 28 z

cmentarzyska

Neravai--Grigi?kes,

raj.

Vilnius,

datowany

na czas "po

ekspansji

Hunów"

(L.

Kurila 2007, s. 299, ryc.

4).

Z tego

cmenta-rzyska

znane s?

jeszcze

dwa groty: z kurhanu 20,

grób

2

(Ryc.

4f),

i z kurhanu 22,

grób

4

(Ryc.

4e),

wymienione

przez V. Kazakevi?iusa

(V.

Kazakavi??s 1988, ryc.

15:1.4).

Podobny

egzemplarz,

datowany

na VI wiek, zosta?

zna-leziony

na ?otwie, w

miejscowo?ci

Garserie Berzkalni

(V.

Kazakavi?us 1988, s.

42).

V. Kazakevi?ius stwierdza,

?e

pochodzenie

grotów

"mieczopodobnych"

pozostaje

kwesti?

otwart?, i

jako

analogie

podaje

omówione

powy-?ej

egzemplarze

z

Abchazji

i z

Krymu,

z

cmentarzyska

?atyr-dag

(V.

Kazakavi?us 1988, s.

42).

Bardzo ciekawe znalezisko

pochodzi

z

cmentarzyska

kultury

luboszyckiej,

z Drezna

(Dresden-Dobritz,

Stadt-kreis

Dresden).

W

grobie

1

odkryto

dwa groty

(E.

Meyer

1971, s. 50, ryc.

24:7.8)

maj?ce

tulejki

o?mioboczne, bez

otworu na nit" i bez

pier?cienia

na zako?czeniu

(Ryc.

4a.b).

Ich li?cie

maj?

przekrój

soczewkowaty

do

daszko-watego a

kraw?dzie

s?

prawie

równoleg?e,

co

przypomi-na

g?owni?

miecza.

Przej?cie

z

tulejki

w li?? ma

charak-terystyczn?

"jelcowat?"

form?.

Szeroko?? li?cia

pierwsze-go grotu to 3,5 cm,

drugiego

3,8 cm,

tulejki

s? krótkie

-odpowiednio

8,5 cm i 7,6 cm. Oba groty s?

uszkodzo-ne.

Jeden

jest

lekko

wygi?ty

i ma

u?amany,

wtórnie

za-szlifowany

czubek - zachowana

d?ugo??

to 23 cm

(E.

Me-yer 1971, s. 52, ryc.

24:8).

Rekonstrukcja

rysunkowa

(E.

Meyer

1971, ryc.

24:7)

drugiego,

u?amanego

grotu do

d?ugo?ci

oko?o 50 cm, co

odpowiada?oby

g?owni

miecza,

zosta?a uznana za

niezbyt

pewn?

(E.

Meyer

1971, s. 200 przyp.

2001),

cho? dowodzi, ?e

skojarzenie

wygl?du

z

mie-czem

by?o

dla autora

rysunku

oczywiste.

Grób datowa?

mo?na na wczesn?

faz?

okresu

w?drówek

ludów.

Trudno

rozstrzygn??,

czy

omawiany

typ

grotów

"mie-czopodobnych"

ma

jaki?

zwi?zek

z

egzemplarzami

z

Cier-niówki,

Radawy

i Tarnówka, ale nie mo?na tego

wyklu-czy?.

Funkcjonalnie

by?

to taki sam

rodzaj

broni. For-malnie równie?: kszta?t i

proporcje

s? bardzo

podob-ne. Grot o

d?ugim,

p?askim

w

przekroju

li?ciu o

równo-leg?ych

kraw?dziach,

na?laduj?cy

g?owni?

miecza

móg?

zainspirowa?

do

wykorzystania

fragmentu

z?amanego

miecza. Trzeba

by?o

tylko

znale??

sposób,

jak

to zrobi?.

Sama technika

wykonania

-li?? wmontowany w

prze-ci?t?

tulejk?

-jest

niespotykana

na obszarze

europejskie-go Barbarieum. Znana

jest

natomiast z stanowisk

hu?-sko-sarmackich z Powo??a i

zachodniego

Kazachstanu.

Dwa groty

wykonane

tak?

technik?

pochodz?

z bardzo

bogatego

pochówku

wojownika

z

grobu

1 z

cmentarzy-ska

kurhanowego

ko?o

miejscowo?ci

Lebedevka,

raj.

Cin-girlau",

w zachodnim Kazachstanie

(G.

L

Bagrikov,

T. N.

Senigova

1968, s. 81-85; M. G. Mo?kova 1982; Bardzo

podobne

morfologicznie

groty

zosta?y

wyró?-nione

jako

typ III

("meceobraznoj

formy")

w

klasyfikacji

V. Kazakevi?iusa

(1988,

s. 41, rys. 15, mapa

VII).

Ich

znaleziska

stanowi?

niezbyt

liczne

skupisko,

obejmuj?-ce

dziewi??

egzemplarzy

z

pi?ciu

miejscowo?ci

z

po?u-dniowo-wschodniej

Litwy,

a

wi?c

do?? daleko od

stano-18

Ostatnio zaproponowano wcze?niejsze datowanie tych grotów, na

III wiek (V. L. Myc et alii 2006, s. 148).

19

Ros. JIe6ep;eBKa, Q1fHf1fpJIaycK1fM pa?on, 3arrap;Ho- Ka3axcTaHCKaJI

06JIaCTh, kaz. JIe6ep;eBKa, IIIhIH,FhlpJIay aynaur», Bartac Kasaxcran

o6JI hl C hI.

17

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dzisiejsza Komunistyczna Partia Czech i Moraw (KSČM) jest partią ortodoksyjnie marksistowsko-leninowską skutecznie łączącą dwa rodza- je protestu – protest socjalny oraz

[r]

steering, the motor stops and RL-27 opens when the rudder. comes to amidship for the first time after

Aby jednak móc dokonać bliższego omówienia kwestii wpływu ustro- jowego prawa administracyjnego na sytuację pewności prawnej obywatela, należałoby rozpocząć od tego,

zachowały tu również tradycyjną rolę nieodłącznego atrybutu wojownika. Budząc respekt i trzymając na dystans potencjalnych agresorów, są znakiem stałej gotowości

[r]

Mickiewicza w Wilnie uka- zano trzy obszary wprowadzania nowej ideologii w tej placówce: zaznajamianie z nią grona nauczycielskiego, stwarzanie uczniom warunków rozwijania

Wokół struktury nauk biologicznych Studia Philosophiae Christianae 23/2,