• Nie Znaleziono Wyników

Pogrzeb żydowski - Antoni Bunia - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Pogrzeb żydowski - Antoni Bunia - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

ANTONI BUNIA

ur. 1925; Ostrów Lubelski

Miejsce i czas wydarzeń Ostrów Lubelski, dwudziestolecie międzywojenne

Słowa kluczowe dzieciństwo, Żydzi, pogrzeb żydowski, zwyczaje żydowskie

Pogrzeb żydowski

Żydów chowali na siedząco podobno. Ja tego nie widziałem, nie byłem tam jak wsadzali. Ale byłem przy domu, gdzie Żyd czy tam Żydówka umarła. „Ajajaj” – oni tak zawsze głośno płakali. Płakali. Chciałem zobaczyć, ale się bałem nawet między tych Żydów tam wejść. Jak nieśli nieboszczyka, to taki mieli już jedną skrzynkę swoją. I biegiem nieśli. „Jejejeje!” – i tak krzyczeli. W biegu. W biegu na ten cmentarz. I tam na siedząco podobno kładli. I przysypywali na siedząco, nakrywali tylko z wierzchu.

Nakrywali, żeby szybko mógł wyfrunąć.

Data i miejsce nagrania 2015-08-10, Ostrów Lubelski

Rozmawiał/a Wioletta Wejman, Agata Radkowska, Marek Bunia

Transkrypcja Maria Buczkowska

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Słowa kluczowe Józefów, dwudziestolecie międzywojenne, ojciec, Josef Majmon (1891-1939), matka, Chaja Majmon (1893-1939), pogrzeb ojca, cmentarz żydowski.. Pogrzeb żydowski

W kondukcie szły płaczki, rodzinie nie wolno było płakać, tylko płaczki były najmowane: kobiety, które szły za tą rodziną i płakały.. Nie było jakichś

Oni mieli takie mary, jakby stół i po dwie rączki; kładli na to zmarłego i przykrywali jakimś płótnem. Jak nie miał kto płakać, to były wynajęte specjalne

I tam myśmy do grobu nie doszli, tylko do bramy, do tego dojścia, ale tam podobno, że siedząco ich tam chowali, ja nie wiem ile w tym prawdy, ale tak mówili, że siedząco ich chowają

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe dzieciństwo, pogrzeb.. Pogrzeb

Słowa kluczowe dzieciństwo, Żydzi, pogrzeb żydowski, płaczki, wesele żydowskie.. Wesele i

Wiem tylko, że ktoś tam powiedział, myśmy chłopcy szli gdzieś nad Wisłę czy coś, i tam pogrzeb żydowski się odbywał, to myśmy lecieli biegiem [zobaczyć], i to ciało czy

Oj, na cmentarzu… Jak powiedziałam, kiedy ja byłam na cmentarzu u Żydów – tak się krzyczało, oj, i rwało się za włosy – to ja powiedziałam sobie, ja chcę umrzeć, żeby