• Nie Znaleziono Wyników

student nazywa i wylicza podstawowe jednostki układu SI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "student nazywa i wylicza podstawowe jednostki układu SI"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Załącznik nr 1 do Zarządzenia Rektora UR Nr 4/2012 z dnia 20.01.2012r.

SYLABUS

Nazwa przedmiotu Fizyka elementarna

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, Instytut Fizyki

Kod przedmiotu Studia

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów

Fizyka techniczna studia inżynierskie pierwszego stopnia

stacjonarne

Rodzaj przedmiotu podstawowy

Rok i semestr studiów 1 rok, I, II semestr Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu dr Krzysztof Kucab Imię i nazwisko osoby prowadzącej (osób

prowadzących) zajęcia z przedmiotu

dr Krzysztof Kucab (ćwiczenia) Cele zajęć z przedmiotu

Opanowanie zagadnień poruszanych na zajęciach umożliwi studentowi bardziej efektywne wykorzystanie wykładów z fizyki. Przedmiot obejmuje analizę zagadnień z fizyki na poziomie szkoły średniej. Główne cele przedmiotu to: zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami stosowanymi w fizyce, nauczenie studentów formułowania zagadnień i problemów fizycznych w języku matematyki oraz nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się nimi w rozwiązywaniu prostych zagadnień fizycznych.

Wymagania wstępne Znajomość fizyki i matematyki na poziomie szkoły średniej.

Efekty kształcenia

Wiedza:

- student nazywa i wylicza podstawowe jednostki układu SI;

- student formułuje treść zasad dynamiki Newtona; praw elektrolizy Faradaya, praw rządzących przepływem prądu elektrycznego przez ciała stałe (Ohma i Kirchhoffa), praw rządzących polem magnetycznym (Gaussa i Ampère’a), praw rządzących optyką geometryczną (zasada Fermata, prawo odbicia i załamania światła);

- student wymienia i wyjaśnia podstawowe przemiany gazowe;

- student wyjaśnia różnice pomiędzy układem inercjalnym i nieinercjalnym;

- student ilustruje bieg promieni świetlnych w prostych układach optycznych.

Umiejętności:

- student rozwiązuje proste zadania z fizyki (dotyczące zagadnień przedstawionych w treściach programowych);

- student porównuje zależności rządzące mechaniką punktu

(2)

materialnego i bryły sztywnej, zjawiska rządzące optyką geometryczną i falową,

Kompetencje społeczne:

- student zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii dotyczących interpretacji zjawisk fizycznych;

- student jest otwarty na różne podejścia (metody) prowadzące do prawidłowego rozwiązania zagadnienia (zadania) fizycznego (matematycznego);

- student dyskutuje rodzaj zastosowanych przybliżeń w procesie rozwiązywania zadania oraz ich wpływu na wynik końcowy.

Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin ćwiczenia – 60 godzin (2·30 godzin)

Treści programowe Problematyka ćwiczeń:

Zajęcia organizacyjne

omówienie zagadnień poruszanych w dalszej części kursu; podanie literatury; określenie sposobu i formy zaliczenia przedmiotu; układ SI; działania na wektorach; wektorowe i skalarne wielkości fizyczne – 2 godz.

Kinematyka punktu materialnego I

pojęcie punktu materialnego; ruch punktu materialnego; prędkość i przyspieszenie; ruch jednostajny prostoliniowy; ruch prostoliniowy jednostajnie zmienny – 4 godz.

Kinematyka punktu materialnego II

ruch jednostajny po okręgu; ruch jednostajnie zmienny po okręgu – 2 godz.

Dynamika punktu materialnego

zasady dynamiki Newtona; układ inercjalny i nieinercjalny – rozkłady sił w obu układach;

rzut ukośny w polu grawitacyjnym; dynamika ruchu ciał (spadek swobodny, bloczek nieważki, równia pochyła); siła tarcia; dynamika ruchu po okręgu; energia kinetyczna i potencjalna (grawitacyjna); zasada zachowania energii mechanicznej; praca, moc – 8 godz.

Mechanika bryły sztywnej

moment bezwładności bryły definicja (obliczanie na podstawie definicji momentu

bezwładności brył); zasada zachowania energii mechanicznej dla bryły sztywnej; analogie pomiędzy wielkościami opisującymi fizykę punktu materialnego i bryły sztywnej – 4 godz.

Fizyka molekularna i termodynamika

równanie stanu gazu doskonałego; pojęcie liczności materii; masa atomowa i molowa;

bilans cieplny; zasady termodynamiki; przemiana izobaryczna, izochoryczna, izotermiczna i adiabatyczna – 6 godz.

(3)

Ruch falowy

drgania harmoniczne – pojęcia ogólne; przykłady ruchu harmonicznego: wahadło

matematyczne i fizyczne; prędkość rozchodzenia się fal; równanie fali płaskiej; powstawanie i rozchodzenie się fal dźwiękowych; zjawisko Dopplera – 4 godz.

Elektrostatyka

ładunek elektryczny; zasada zachowania ładunku elektrycznego; prawo Coulomba; pole elektryczne; natężenie pola elektrycznego; napięcie elektryczne; pojemność elektryczna;

kondensatory; łączenie kondensatorów – 4 godz.

Prąd elektryczny stały

natężenie prądu elektrycznego; prawo Ohma; wyznaczanie oporu elektrycznego przez pomiar napięcia i natężenia prądu elektrycznego; prawa Kirchhoffa; łączenie oporów; praca i moc prądu elektrycznego – 4 godz.

Magnetyzm

właściwości magnetyczne substancji; wektor indukcji magnetycznej; siła Lorentza; działanie pola magnetycznego na przewodnik z prądem; prawo Gaussa dla pola magnetycznego; siła elektrodynamiczna; pole magnetyczne przewodnika z prądem; prawo Ampère’a;

oddziaływanie przewodników z prądem (definicja ampera); ruch cząstek naładowanych w polu magnetycznym – 4 godz.

Indukcja elektromagnetyczna

strumień indukcji elektromagnetycznej; prawo indukcji Faradaya; reguła Lenza – 2 godz.

Prąd zmienny

natężenie i napięcie skuteczne; praca i moc prądu przemiennego; obwód prądu zmiennego z oporem; obwód prądu zmiennego z oporem, indukcyjnością i pojemnością (RLC);

transformator – 4 godz.

Optyka

ogólne własności światła; współczynnik załamania i droga optyczna; zasada Fermata; prawo odbicia i załamania światła; soczewki sferyczne; równanie soczewki cienkiej; obrazy

wytwarzane przez cienkie soczewki; proste przyrządy optyczne; rozszczepienie światła białego w pryzmacie; doświadczenie Younga; dyfrakcja i interferencja światła – 4 godz.

Właściwości płynów

pojęcie płynu w fizyce; gęstość; prawo Archimedesa; warunek pływania ciał; mieszanie cieczy o różnej gęstości; U-rurki – 4 godz.

Przepływ prądu przez ciecze

dysocjacja elektrochemiczna; prawa elektrolizy Faraday'a; ogniwa elektryczne i ich własności; ogniwo Volty, Leclanchego oraz Westona; SEM i opór wewnętrzny ogniwa;

łączenie ogniw – 4 godz.

Suma godzin: 60

(4)

Metody dydaktyczne ćwiczenia – rozwiązywanie zadań przy tablicy Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Sposób zaliczenia ćwiczeń – zaliczenie z oceną;

Forma zaliczenia ćwiczeń – ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych z trzech kolokwiów.

Metody i kryteria oceny Ćwiczenia – ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z trzech kolokwiów śródsemestralnych. Brana jest także pod uwagę aktywność studenta na zajęciach. Sposób punktacji kolokwium ustalany jest z odpowiednim wyprzedzeniem.

Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS

Aktywność Liczba godzin/ nakład pracy studenta

ćwiczenia 60 godz.

przygotowanie do ćwiczeń 30 godz.

udział w konsultacjach 3 godz.

SUMA GODZIN 93

LICZBA PUNKTÓW ECTS 3

Język wykładowy polski

Praktyki zawodowe w ramach przedmiotu

nie

Literatura Literatura podstawowa:

1. A.K Wróblewski, J.A. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, PWN, Warszawa 1984.

2. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki t. 1-5, PWN, Warszawa 2006.

3. A. Hennel, W. Krzyżanowski, W. Szuszkiewicz, K. Wódkiewicz, Zadania i problemy z fizyki, t.1, PWN, Warszawa 1999.

4. J. Kalisz, M. Massalska, J.M. Massalski, Zbiór zadań z fizyki z rozwiązaniami, PWN, Warszawa 1975.

5. J. Jędrzejewski, W. Kruczek, A. Kujawski, Zbiór zadań z fizyki, WNT, Warszawa 1991.

Literatura uzupełniająca:

1. M. Herman, A. Kalestyński, L. Widomski, Podstawy fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, PWN, Warszawa 1991.

2. R. Resnick, D. Halliday, Fizyka t. 1 i 2, PWN, Warszawa 1996.

Podpis koordynatora przedmiotu Podpis kierownika jednostki

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jeżeli oba zaciski naszego źródła połączymy krótkim odcinkiem grubego drutu miedzianego ( R ≈ 0), to w obwodzie wystąpi tylko opór wewnętrzny źródła. Natężenie płynącego

węzłów i mówi, że suma algebraiczna bezwzględnych wartości natężeń prądów wpływających do punktu węzłowego obwodu jest równa zeru.. oczek można wyrazić następująco:

Układ SI składa się z 7 jednostek podstawowych, wymienionych poniżej oraz jednostek pochodnych (niuton, wolt, paskal, itp.), które można zapisać za pomocą podstawowych..

Oblicz natężenie prądu elektrycznego płynącego przez żarówkę w reflektorze samochodowym, jeżeli w ciągu 3 s przepłynął przez nią ładunek 6 C..

Poświęćcie te kilka chwil, aby przyswoić sobie trochę wiedzy związanej z odpowiednim używaniem

Amperomierz laboratoryjny o zakresach pomiarowych (10; 20; 50; 100; 200; 500)mA Woltomierz laboratoryjny o zakresach pomiarowych (100;200;500)mV, (1;2;5;10;20)V Połączcie układ

Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub działające siły się równoważą to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza sie ruchem jednostajnym po linii prostej.. Ta zasada

Wiedza: Student opanował najważniejsze zagadnienia z problematyki praw i wolności jednostki: pojęcia praw człowieka, zakres ich przedmiotowej regulacji, ochrona w