UNI VERSIT ATIS MARIAE C U R I E - S К Ł O D O W S К A LUBLIN — POLONIA
VOL. XXIX/XXX, 16 SECTIO AA 1974/1975
Instytut Chemii Podstawowych Akad. Med. w Lublinie Zakład Chemii Organicznej
Kierownik: doc. dr Tadeusz Bany
Tadeusz BANY,
Bożena MODZELEWSKA-BANACHIEWICZ, Alicja MALISZEWSKA
O reakcji soli N3-podstawionych amidrazonów z izotiocyjanianami aromatycznymi oraz reakcji NLN’-dwupodstawionych amidrazonów
z izotiocyjanianami i izocyjanianami aromatycznymi
О реакции солей №-замещенных амидразонов с ароматическими изороданами и реакции №, №-дизамещенных амидразонов с ароматическими изороданами
и изоцианатами
The Reaction of №-Substituted Amidrazones Salts with the Aromatic Izothiocyanates and N!,N3-Disubstituted Amidrazones with Aromatic
Izocyainates and Izothiocyanates
Poprzednio [1] podaliśmy metodę syntezy pochodnych układu 1,2,4- -triazolu polegającą na reakcji soli Nł-podstawionych i niepodstawionych amidrazonów z izotiocyjanianami aromatycznymi i alifatycznymi. Obec
nie przedstawiamy reakcje nie badanych dotąd soli N3-podstawionych amidrazonów z izotiocyjanianami aromatycznymi i N1, N3-dwupodstawio- nych amidrazonów (tych ostatnich jako wolnych zasad) z izotiocyjaniana
mi i izocyjanianami aromatycznymi. Do przeprowadzenia eksperymentów wybraliśmy opisane w literaturze następujące amidrazony [2, 3]:
N-NH-R’
I
a b c d
NH-R’
R R’ R”
fenyl H fenyl
a-pirydyl H fenyl
a-pirydyl fenyl fenyl
a-pirydyl fenyl a-pirydyl
164
T. Bany, B. Modzelewska-Banachiewicz, A. MaliszewskaZ estrów kwasu izotiocyjanowego wybraliśmy: izotiocyjanian fenylu (Ha), p-metoksyfenylu (Ilb) i p-tolilu (lic) [4]. Przeprowadzaliśmy rów
nież eksperymenty z izocyjanianem fenylu (Ud) i a-naftylu (Ile). Po
szczególne reakcje chlorowodorków amidrazonów (la, b) z izotiocyjaniana- mi (Ila-c) prowadziliśmy ogrzewając na łaźni olejnej w temp. 100—430°
dobrze wymierzane molarne ilości obu reagentów Reakcja, jak wykazały badania otrzymanych produktów, przebiegała dwukierunkowo według schematu 1. Scyklizowane produkty reakcji wyodrębniliśmy przez eks
trakcję acetonem.
S c h em at 1
N-NH, NCS
I
—PhNH2-HCl R’ --->N-N R—C
N—C—SH R’ (IIIa-c) NHPhHCl
(la, b) (Ha—c)
N-N R—C
i
S—C-NH—R (IVa-d)
HI IV R
a a b b c c d
fenyl fenyl fenyl a-pirydyl
fenyl
p-metoksyfenyl p-tolil
fenyl
Chlorowodorek NMenylo-benzamidrazonu (la) skondensowany z izotio- cyjanianem fenylu (Ha) doprowadził do powstania dwu związków. Jeden z nich okazał się 3,4-dwufenylo-l,2,4-triazolotiol-5 (Ilia) (26,0% wyd.
teoret.) o t.t. 281°. Drugi otrzymany związek to 2-fenyloamino-5-fenylo- -1,3,4-tiadiazol (IVa) (50,0% wyd. teoret.) o t.t. 200—201°.
Z chlorowodorku NMenylo-benzamidrazonu (la) skondensowanego z izotiocyjanianem (Ilb) otrzymaliśmy 3-fenylo-4-p-metoksyfenylo-l,2,4- triazolotiol-5 (Illb) (7,7% wyd. teoret.) t.t. 231—232° i 2-p-metoksyfenylo- amino-5-fenylo-l,3,4-tiadiazol (IVb) (50,0% wyd. teoret.) o t..t 175°. (la) skondensowany z (lic) doprowadził do powstania: 3-fenylo-4-p-tolilo-l,2,4- -triazolotiolu-5 (IIIc) (11,2% wyd. teoret.) o t.t. 226—7° i 2-p-tolilamino- 5-fenylo-l,3,4-tiadiazolu (IVe) (76,0% wyd. teoret.) o t.t. 195—196°.
Dwuchlorowodorek NMenylopikolinamidrazonu (Ib) reagując z izo
tiocyjanianem fenylu (Ha) dawał 2-fenyloamino-5-a-pirydylo-l,3,4-tiadia-
zol (IVd) (56,0% wyd. teoret.) o t.t. 223—4°.
Wykorzystując dobrą rozpuszczalność soli amidrazonów w N,N-dwu- metyloacetamidzie przeprowadziliśmy również reakcje kondensacji (la) z (Па), (la) z (Ilb) oraz Ib) z (lia) w wymienionym wyżej rozpuszczalniku.
Okazało się z otrzymanych wyników, że przebieg reakcji kondensacji jest jednokierunkowy i prowadzi do powstania albo wyłącznie pochodnych 1,2,4-triazolu (Ша, b), albo do pochodnych 1,3,4-tiadiazolu (IVd).
N1,N3-dwupodstawione amidrazony (Ic, d) z izotiocyjanianami (lia, b) i izocyjanianami (lid i lic) reagowały w stopie w t. 140° do pochodnych układu 1,2,4-triazolu według schematu 2.
Schemat 2 N- NHPh
Г I - C +
\ h - r
NCX
i'
-
rnh2
.N—NPh -C
XN-C= X I
R
*
Ic, d) (Ha, b, d, e) (Va—e)
a b, c
d e
fenyl
p-metoksyfenyl fenyl
a-naftyl
S S O O
W wyniku reakcji otrzymaliśmy następujące związki: 1,4-dwufenylo- -3-a-pirydylo-l,2,4-triazolotion-5 (Va) (70% wyd. teoret.) o t.t. 182—183°, l-fenylo-3-a-pirydylo-4-p-metoksyfenylo-l,2,4-triazolotion-5 (Vb) (45,5%
wyd. teoret.) o t.t. 183—4°, l,4-dwufenylo-3-a-pirydylo-l,2,4-triazolinon-5 (Vd) (40,6% wyd. teoret.) o t.t. 208°, l-fenylo-3-a-pirydylo-4-a-naftylo- -l,2,4-triazolinon-5 (Ve) (73,7% wyd. teoret.) o t.t. — 163°.
Dane eksperymentalne, jak: wydajności poszczególnych reakcji, tempe
ratury topnienia otrzymanych związków, wyniki analiz i inne podaliśmy w tab. 1.
CZĘSC doświadczalna
Widma IR wykonano na spektrofotometrze Unicam SP-200. Tempe
ratury topnienia poszczególnych związków oznaczono w bloku Fishera-
-Johnsa termometrami skróconymi. Poprawek nie wprowadzono.
166 T. Bany, B. Modzelewska-Bainachiewicz, A. Maliszewska
Wnawiasachpodanoobliczonąprocentowązawartośćpierwiastka.
Uwagi Połączeniezkwasem pikrynowymt.t.204°, %N—17,48(17,42)* IR—(—N=C—S—) —1540cm-1 Tensamcootrzyma ny[5,6] Połączeniezkwasem pikrynowymt.t.227°, %N—16,96(16,40)* IR—(—N=C—S—) —1540cm-> (—C—S—C—)—700 cm-1 Połączeniezkw.pi krynowymt.t.207— 208°%N—16,75 (16,93)* Tensamcootrzyma ny[7] IR—(—C=S)— 1330cm-1i1520cm-1 Id—Ci7H15N
=
289,33 t.t.156° %C—70,35(70,57)*, %H—5,35(5,22)* %N—24,35(24,21)* (Vbic)zmieszane niewykazujądepresji t.t. IR(—C=O)—1330 cm-1i15200cm-1Analiza %N otrzyma no 14,80 ФOO
t—1 15,36 16,67 15,93 17,59 15,14
obliczo no 14,83 14,83 15,72 16,96 15,59 17,83 15,38 i______
* H
1 otrzyma no 4,31 4,31 _______ 4,705 _______coÇЮ 4,525 4,37
obliczo no 4,62 4,62 4,902 4,72 Ю t-
гГ
4,49
%c otrzyma no 66,38 63,72 67,09 68,67 t-
cc”
CO 72,32
obliczo no 66,37 63,58 67,39 cc
cer cc
s
CD CO 72,62
Wydajność % 50,0 50,0 .76,0 __________ 70,0 45,5 63,6 40,6 73,7
T.t.°C 200-201 175 195-196 182-183 OO
1
00 00T-H
208 163
Wzór sumaryczny c.cz. C14HuN3S 253,20
O w 00 К 5»о Ol
U CleHMN,S 267,34 c19h14n4s 330,25
O и Z 3 д S s « o C49H14N4O 314,19 O
— co» coOJ 0
Nr związ ku IVa IVb IVc Va X! V
>
PA Ve
1. Reakcje chlorowodorków amidrazonów z izotiocyjanianami
Przepis ogólny:
Molowe ilości chlorowodorków amidrazonów (la, b) i izotiocyjanianów (Па-с) dokładnie wymieszano i ogrzewano w kolbce z małą chłodnicą zwrotną na łaźni olejnej w ciągu 15—20 godz. w t. 110—130°. Po tym czasie ostygły stop ekstrahowano gorącym acetonem. Osad nierozpuszczal
ny odsączono, a z przesączu oddestylowano aceton w próżni. Otrzymano mieszaninę (Ша-c, IVa-c) oraz (IVd). W celu oczyszczenia mieszaniny (IIIa-c i IVa-c) osad rozpuszczano w 2% NaOH i odsączano od części nierozpuszczalnej (osady IVa-c). Z przesączu wytrącono (IIIa-c) 50% kwa
sem octowym. Wszystkie otrzymane związki krystalizowano z etanolu.
Związek (IIIa-c) oraz (IVd) otrzymano na innej drodze w poprzednich pracach, jako (IVa, e) 18] i (IVe, Va) [9]. Mieszaniny poszczególnych związ
ków, topiąc się, nie wykazują depresji temperatury topnienia. Obliczona wydajność procentowa poszczególnych związków była następująca: (Ilia)
— 26,0, (Illb) — 7,7, (IIIc)--- 11,2, (IVd) — 56,0.
2. Przebieg reakcji cyklizacji chlorowodorków amidrazonów w N,N - d w u m e t y 1 o a c e t a m i d z i e (DMA)
Przepis ogólny:
Molowe ilości chlorowodorków amidrazonów (la, b) z izotiocyjanianami (Ha, b) rozpuszczano w najmniejszej ilości DMA i ogrzewano przez 15—20 godzin w kolbce pod chłodnicą zwrotną na łaźni olejnej w temp. 110—
130°. Rozpuszczalnik oddestylowano z łaźni wodnej w próżni. Pozostałość krystalizowano z etanolu. Otrzymano związki (Illa, b) i (IVd). Obliczona wydajność procentowa poszczególnych związków: (Ula) — 66,0%, (Illb) — 57,0%, (IVd) — 64,0%.
3. Reakcje №,№ - d w u p o d s t a w i o n y c h amidrazonów z izotiocyjanianami i izocyjanianami
aromatycznymi Przepis ogólny.
Molowe ilości (Ic, d) z izotiocyjanianami (Ha, b) lub izocyjanianami
(Ud, e) dokładnie wymieszane ogrzewano w kolbce na łaźni olejnej
z chłodnicą powietrzną w ciągu 6 godzin, w temp. 120—140°. Ostygły
stop krystalizowano z etanolu. Otrzymano związki (Va-e).
168
T. Bany, B. Modzelewska-Banachiewicz. A. Maliszewska PIŚMIENNICTWO1. Bany T.: Roczniki Chem. 42, 247 (1968).
2. Spassow A., Golowiński E., Demirow G.: Chem. Ber. 98, 932 (1965).
3. Спассов A., Головинский E.: Ж. неорган. химии 32, 3394 (1962).
4. Johnson B.: Am. Soc. 47, 187 (1925).
5. T a gagi S., Sugii A.: Yakugakuzasshi 78, 28 (1958). C.A. 52, 11822 (1958).
6. Men in J., Giudieelli J. F., Najer H.: Compt. Renid. 259, 3563 (1964).
7. Ramachander G., Swiuvasan U. R.: J. Sei. Ind. Res. 21, 44 (1962). C.A.
57, 16600 d (1962).
8. Bany T., Modzelewska-Banachiewicz B., Maliszewska A.: Ann.
Univ. M. Curie-Skłodowska, Lublin, sectio AA, 29, 147—152 (1974).
9. Bany T., Modzelewska-Banachiewicz B., Maliszewska A.: Ann.
Univ. M. Curie-Skłodowska, Lublin, sectio AA, 29/30, 153—161 (1974/1975).