• Nie Znaleziono Wyników

Ubytki kostne środkowego i tylnego dołu czaszki stwierdzone u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Ubytki kostne środkowego i tylnego dołu czaszki stwierdzone u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Otorynolaryngologia, 2005,4(4), 199-201

Ubytki kostne środkowego i tylnego dotu czaszki stwierdzone u chorych operowanych z powodu przewlektego zapalenia ucha środkowego

Bony defects of the middle and posterior cranial fossa in patients operated for chronic otitis media

Zb ig n ie w Ba r a n, Ja c e k Sk ł a d zie ń, Ro b e r t Pr z e k la s a, Ma c ie j Wi a t r, Je r z y To m ik, Jo l a n t a Ga w l i k Katedra i Klinika O to laryng o lo g ii CM UJ w K ra k o w ie , ul. Ś n iad eckich 2 , 3 1 -5 3 1 K rakó w

W p r o w a d ze n ie . U b ytki ko stn e śro d k o w e g o i ty ln e g o dotu cza szk i w o b rę ­ bie u ch a ś ro d k o w e g o są rz a d k im , a le m o g ącym z a g ro z ić ż yciu , p o w ik ta n ie m p rze w le k te g o z a p a le n ia u ch a śro d k o w e g o .

C el. C ele m p racy byto p rz e d s ta w ie n ie g ru p y p a c je n tó w le czo n y ch o p e ra c y j­

nie z p o w o d u p rze w le k te g o z a p a le n ia u ch a ś ro d k o w e g o , u któ rych w tra k ­ cie z a b ie g u z id e n ty fik o w a n o u b yte k ś c ia n y ko stn e j ś ro d k o w e g o i/lub ty ln e ­ go dotu c z a s z k o w e g o o raz o ce n a s p o s o b ó w re k o n stru k cji ty ch u b ytkó w . M a te riat i m e to d y . R e tro s p e k ty w n a a n a liz a d a n y c h u z y s k a n y c h z d o k u ­ m e n ta cji 3 3 8 p a c je n tó w le czo n y ch o p e ra c y jn ie w K lin ice O to la ry n g o lo g ii CM UJ w K ra k o w ie w la ta ch 1 9 9 8 - 2 0 0 2 .

W y n ik i. W tra k cie z a b ie g u o p e ra c y jn e g o u b yte k ś c ia n y k o stn e j ś ro d k o w e ­ go i/lub ty ln e g o dotu c z a s z k o w e g o s tw ie rd zo n o u 21 z 3 3 8 (6 ,2 % ) o p e ro ­ w a n y c h o s ó b . W p rz y p a d k a c h d u ż y c h u b y tk ó w (p rz e k ra c z a ją c y c h 1 cm śre d n ic y ) s to s o w a n o re k o n stru k cję t r ó jw a r s tw o w ą : p o w ię ź m .s k ro n io w e - g o -k o ść-m .sk ro n io w y . M n ie jsz e ubytki z a o p a try w a n o s a m ą p o w ię z ią m . sk ro ­ n io w e g o , c h rz ą s tk ą , sk ó rą b ąd ź w o s k ie m .

W n io s k i. U b y tk i k o s tn e ś r o d k o w e g o i ty ln e g o d o tu c z a s z k i w y s t ę p u ją u zn a c z n e g o o d se tk a ch o rych o p e ro w a n y c h z p o w o d u p rze w le k te g o z a p a ­ le n ia u ch a ś ro d k o w e g o . D o b rym m ate ria te m w ich z a b e z p ie c z a n iu je s t p o ­ w ię ź m ię śn ia s k ro n io w e g o o raz ko ść w ta s n a p a cje n ta .

Otorynolaryngologia, 2005, 4(4), 199-201

S tow a k lu c zo w e : ubytki kości środkowego i tylnego dotu czaszki, przewle- kte zapalenie ucha środkowego

In trod u c tion . O ste a l d e fe cts o f th e m id d le a n d p o ste rio r cra n ia l fo s s a w ith in th e m id d le e a r a re rare but s e v e r c o m p lica tio n o f ch ro n ic o titis m e d ia , w h ic h m a y lead to p a tie n t's d e a th .

A im . T h e a im o f th e stu d y w a s to re p o rt a g ro u p of p a tie n ts o p e ra te d for c h ro n ic e a r in fe ctio n in w h o m o ste al d e fe cts o f th e m id d le a n d p o ste rio r cra n ia l fo s s a w e re fo u n d d u rin g su rg e ry , a n d to a s s e s s th e w a y s o f re co n ­ s tru c tio n .

M aterials a n d m e th o d s . R e tro sp e ctiv e a n a ly s is o f 3 3 8 p a tie n ts h o s p ita li­

zed a t th e O to la ry n g o lo g y D e p a rtm e n t of th e Ja g ie llo n ia n U n iv e rs ity in C ra ­ c o w b e tw e e n 1 9 9 8 - 2 0 0 2 .

Results. In 21 o u t of 3 3 8 (6 .2 % ) c a s e s , d e fe cts o f m id d le a n d /o r p o sterio r cra n ia l fo s s a w e re fo u n d d u rin g su rg e ry. In c a s e s o f e x te n s iv e (o v e r 1 cm d ia .) d e fe cts w e p e rfo rm ed th re e -la y e re d re co n stru ctio n : te m p o ra l fa s c ia - b o n e -te m p o ra l m u sc le . Tem p o ral fa s c ia , c a rtila g e , sk in o r w a x w e re u sed to re p a ir s m a lle r d e fe cts.

Conclusions. O ste a l d e fe cts o f th e m id d le a n d p o ste rio r cra n ia l fo s s a are p re se n t in a s ig n ific a n t p e rce n t of p a tie n ts w ith ch ro n ic o titis m e d ia . T e m p o ­ ral fa s c ia a n d p a tie n t's b o n e a p p e a re d to be v e ry g ood m a te ria ls fo r the re c o n stru c tio n .

Otorynolaryngologia, 2005, 4(4), 199-201

Key w o rd s : bone defects o f the middle and posterior cranial fossa, chronic otitis media

Ubytki kości środkowego lub tylnego dołu czaszko­

wego w obrębie ucha środkowego należą do rzadkich patologii [1-3]. M ogą one być rezultatem procesu za­

palnego, wcześniejszych urazów głowy, powstawać na skutek działania jatrogennego, a także w sposób sponta­

niczny [3,4]. W ystępują bez przemieszczania się struk­

tur mózgowia do przestrzeni ucha środkowego lub z to­

warzyszącą im przepukliną oponow o-m ózgow ą [1-6].

Najczęściej są wynikiem przewlekłego zapalenia ucha środkowego i wówczas m ogą być przyczyną zagrażają-

cych życiu powikłań [1,7,8]. Ubytki kości czaszki w obrę­

bie ucha środkowego są bardzo często bezobjawowe, a ich rozpoznanie w trakcie zabiegu operacyjnego jest wtedy przypadkowe [2,3,4]. M ogą występować objawy neuro­

logiczne, w tym objawy wewnątrzczaszkowych powikłań usznopochodnych, w niektórych przypadkach wyciek pły­

nu m ózgowo-rdzeniow ego [1,4,8-10]. W diagnostyce istotne zastosowanie znajdują techniki obrazowe, jak tom o grafia kom puterow a i rezonans m agnetyczny, przydatny szczególn ie do identyfikacji przypadków

(2)

2 0 0 Otorynolaryngologia, 2005,4(4), 199-201

z przepukliną oponowo-mózgową [1,2,4,6,9,10]. U byt­

ki kości zaopatruje się chirurgicznie wykorzystując doj­

ście otochirurgiczne (w trakcie operacji ucha środkowe­

go), neurochirurgiczne (przez kraniotomię środkowego dołu czaszki) lub mieszane [1-4,8,9].

Celem pracy była ocena grupy pacjentów operowa­

nych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowe­

go, u których w trakcie zabiegu operacyjnego zidentyfi­

kowano ubytek ściany kostnej w zakresie środkowego lub tylnego dołu czaszkowego oraz analiza sposobów rekon­

strukcji tych ubytków.

Pa c j e n c i i m e t o d y

W latach 1 998-2002 w Klinice O tolaryngologii C M U J w Krakowie leczono operacyjnie z powodu prze­

wlekłego zapalenia ucha środkowego 338 chorych. W szy­

scy pacjenci, u których wykonano operację z powodu nowotworu złośliwego lub niezłośliwego, otosklerozy, urazów, czy przewlekłego zapalenia ucha zewnętrznego zostali wyłączeni z analizy. N ie uwzględniono również chorych, którzy mieli zaplanowane tzw. „drugie otwar­

cie” tego samego ucha do roku od pierwszej operacji oraz hospitalizowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego, ale nie wyrażających zgody na lecze­

nie operacyjne. Najstarszy z badanych miał 72 lata, naj­

młodszy 9 lat. Średnia wieku wyniosła 36 lat. O pero­

wano 174 kobiety, 164 mężczyzn.

Dokonano retrospektywnej analizy danych uzyska­

nych z dokumentacji leczonych chorych: kart ambula­

toryjnych, historii chorób oraz odległych pooperacyjnych kontroli. N ajdłuższa pooperacyjna kontrola liczy 6 lat, najkrótsza rok.

Badający przygotowali kwestionariusz zawierający pytania opisujące badaną grupę, postępowanie diagno­

styczne, metodykę operacyjną i wyniki badań słuchu w kontrolach pooperacyjnych bezpośrednich i odległych, oceniając następujące częstotliwości: 500, 1000, 2000, 3000 i 4000 H z.

W śród osób operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego u 21 chorych, w tym 10 kobiet i 11 mężczyzn w trakcie zabiegu stwierdzono ubytek ściany kostnej tylnego bądź środkowego dołu czasz­

ki. Najstarszy operowany miał 65 lat, najmłodszy 11 lat;

14 chorych operowano pierwotnie, 7 reoperowano.

Wy n i k i

W wyodrębnionej grupie 21 chorych ubytek w za­

kresie środkowego dołu czaszkowego wystąpił u 15 pa­

cjentów, w zakresie tylnego dołu czaszkowego u 5 ope­

rowanych (ryc. 1). U 1 pacjenta stwierdzono ubytek ścia­

ny kostnej w obu dołach czaszkowych. U 3 spośród ope-

Ubytek obu dotów

rowanych wystąpiły uszno-pochodne powikłania śród- czaszkowe; u jednego przepuklina oponowo-mózgowa, u pozostałych - powikłań nie było.

A nalizując zm iany patologiczne zidentyfikowane w trakcie zabiegu w jam ie operacyjnej odnotowano 14 przypadków ze zmianami perlakowymi lub perlakowy­

mi z ziarniną i/lub polipami, 3 przypadki ze zmianami ziarninowymi, 2 z polipami i 2 ze zmianami ziarnino- wymi i polipami (ryc. 2).

Polip 1 0%

Perlak 6 6 %

Ryc. 2 . Z m ia n y p ato lo g iczn e w ja m ie o p e ra cy jn e j s tw ie rd zo n e p o d czas o p e ra ­ cji ( n = 2 1 )

W omawianej grupie pacjentów we wszystkich 21 przypadkach ubytki kości czaszki zaopatrywano wyko­

rzystując dojście otochirurgiczne. W 2 przypadkach rop­

ni mózgowia wykonano operację neurochirurgiczną. U 7 z operowanych chorych odnotowano ubytki przekracza­

jące 1 cm średnicy. Stosow ano wówczas następującą metodykę zabiegu: usuwano radykalnie zmiany perla­

kowe, ziarninowe bądź polipy. O d strony jam y opera­

cyjnej dokonywano kontroli dołu czaszki, celem oceny czy perlak lub zmiany ziarninowe nie penetrują do wnę­

trza jam y czaszki nad kością. U 2 chorych stwierdzono perlaka, który penetrował do środkowego dołu czaszki.

Perlaka tego usunięto. U pacjenta ze stwierdzoną prze­

pukliną oponowo-mózgową dokonano jej resekcji. D o rekonstrukcji opony używano różnej wielkości powięzi z mięśnia skroniowego, a następnie wzmacniano ją za pomocą tachocombu i oxycelu. Podkładano kość z przed­

niej lub bocznej ściany zatoki szczękowej z dojścia pod- policzkowego. T aką rekonstrukcję wzmacniano dodat­

kowo fragmentem mięśnia skroniowego.

W 14 przypadkach mniejszych ubytków (nie prze­

kraczających 1 cm średnicy) do ich rekonstrukcji uży­

wano samej powięzi mięśnia skroniowego, chrząstki, skó­

ry, bądź wosku, całość wzmacniając oxycelem lub spon- gostanem.

(3)

Baran Z., Skfadzień J . Przeklasa R. i wsp.: Ubytki kostne środkowego i tylnego doiu czaszki stwierdzone u chorych operowanych 201

W okresie okołooperacyjnym i odległym u żadnego chorego nie stwierdzono wycieku płynu m ózgowo-rdze­

niowego; u żadnego chorego nie odnotowano powikłań wewnątrzczaszkowych; u żadnego chorego nie obserwo­

wano głuchoty ucha; nie obserwowano również nawrotu perlaka.

Dy s k u s j a

Przewlekłe zapalenie ucha środkowego stosunkowo rzadko prowadzi do powstawania ubytków kości środ­

kowego lub tylnego dołu czaszki [1-3]. W naszym m a­

teriale rozpoznano je u 21 pacjentów, co stanowi 6,2%

operowanych chorych. Jedynie u 3 chorych towarzyszy­

ły im wcześniejsze objawy kliniczne związane z wystą­

pieniem usznopochodnych powikłań wewnątrzczaszko- wych, w pozostałych przypadkach obecność ubytków była bezobjawowa, a rozpoznanie zostało postawione w trakcie zabiegu operacyjnego. W piśmiennictwie sto­

sunkowo często opisywane jest współwystępowanie ubyt­

ku kości czaszki w obrębie ucha środkowego i przepu­

kliny oponowo-mózgowej, podczas kiedy w grupie na­

szych pacjentów odnotowaliśmy tylko jeden taki przy­

padek [1-3,5].

Podkreślić należy istotną rolę zmian perlakowych jako potencjalnej przyczyny pow staw ania ubytków kości czaszki [5-7]. W grupie naszych chorych występowały one w 66% przypadków, inni autorzy oceniają ten odse­

tek na 83-84% [5,7].

W diagnostyce ubytków kości czaszki podkreśla się istotne znaczenie badań T K i M R J [1,2,4,6,9,10].

Leczenie ubytków kości czaszki jest zabiegowe, a doj­

ście operacyjne i sposób rekonstrukcji wynika z rozle-

Piśmiennictwo

1. Mosnier I, Fiky L E , Shahidi A i wsp. Brain herniation and chronic otitis m edia: diagn o sis and surgical m an agem en t. C lin Otolaryngol 2000; 25(5): 385-391.

2. Aristegui M , Falcioni M , Saleh E i wsp. Meningoencephalic herniation into the middle ear: a report o f 27 cases. Laryngoscope 1995; 105(5): 512-518

3. Escada P, Vitial JP , Capucho C i wsp. Meningoencephalic herniation into the middle ear. Rev Laryngol Otol Rhinol (Bord) 1999; 120(1): 47-52.

4. Falcioni M , Aristegui M , Landolfi M i wsp. Meningoencephalic herniation into the middle ear. Acta Otorrinolaringol Ital 1995;

15(4): 305-311.

5. M anolidis S. Dural herniations, encephaloceles: an index of neglected chronic otitis media and further complications. Am J Otolaryngol 2002; 23(4): 203-208.

głości ubytku. W grupie naszych pacjentów u wszyst­

kich wykonywano rekonstrukcję z dojścia otochirurgicz- nego (w trakcie operacji ucha środkowego). W piśm ien­

nictwie zwraca się uwagę, iż w przypadkach rozległych ubytków, z tow arzyszącą przepukliną oponow o-m ó- zgową, istnieje konieczność wykorzystania dojścia neu­

rochirurgicznego lub wspólnego [1,2,3,4,8,9].

D o rekonstrukcji ubytku większość autorów stosuje powięź i kość własną pacjenta, stosując trzy warstwy (po- więź-kość-powięź) [8-10] lub płat z mięśnia skronio­

wego [10]. W naszym opracowaniu przyjęto średnicę 1 cm ubytku jako wielkość determinującą sposób rekon­

strukcji. W przypadkach ubytków >1 cm do ich za­

mknięcia wykorzystywano powięzi mięśnia skroniowe­

go, następnie podkładano kość pobraną uprzednio od pacjenta. Jako trzeciej warstwy używano fragmentu mię­

śnia skroniowego. M niejsze ubytki zamykano warstwą chrząstki, powięzi, bądź skóry wzmacniając ją oxycelem lub spongostanem. U operowanych chorych nie wystę­

powały dolegliwości ze strony jam y ustnej, dolegliwości bólowe bądź deformacja twarzy w miejscu pobrania ko­

ści na przeszczep. Je st to zgodne z danymi z piśm ien­

nictwa podkreślającymi dobre rezultaty tak wykonanej rekonstrukcji oraz brak powikłań w okresie okołopera- cyjnym i odległym [8-10].

R easum ując, należy stw ierdzić, że u pacjentów , u których w trakcie operacji stwierdzono ubytek kości środkowego i/lub tylnego dołu czaszki, możliwe jest za­

opatrywanie ubytku przez otolaryngologa. Bardzo dobrym materiałem rekonstrukcyjnym jest powięź mięśnia skro­

niowego oraz kość własna pacjenta; pozwala ona na sku­

teczną rekonstrukcję we wszystkich 3 warstwach i umoż­

liwia zachowanie funkcji narządu słuchu i równowagi.

6. de Carpentier J , Axon PR , Hargreaves SP i wsp. Im aging of temporal bone brain hernias: atypical appearances on magnetic resonance imaging. Clin Otolaryngol 1999; 24(4): 328-334.

7. Kizilay A , A ladag I, Cokkeser Y i wsp. Dural bone defects and encephalocele associated with chronic otitis media or its surgery.

Kulak Burun Bogaz Ithis Derg 2002; 9(6): 403-409.

8. Lundy L B , Graham M D , Kartush J M i wsp. Tem poral bone encephalocele and cerebrospinal fluid leaks. A m J Otol 1996;

17(3): 461-469.

9. Patel R B , Kwartler JA , H odosh R M i wsp. Spontaneous cerebrospinal fluid leakage and middle ear encephalocele in seven patients. Ear Nose Throat J 2000; 79(5): 372-373, 376-378.

10. Bowes A K , W iet RJ, Monsell E M i wsp. Brain herniation and sp ace -o ccu p y in g lesio n s ero d in g the tegm en tym pan i.

Laryngoscope 1987; 97(10): 1172-1175.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa

Program ożywienia prac w tym zakresie nie powinien ograniczać się tylko do badań wewnątrzdyscyplinarnych, pożądana jest współpraca nie tylko sa- mych zespołów historii

bend-Tot- N achweis fûr Hefezellen unter Anwendung.. verschiedener Noxen als Todesursache und

het echter noodzakelijk om de katal y sator te vernieuwen. Het AgIo Jersey proces. Dit proces werkt ook in de gasphase. De reactor is gevuld met bauxiet.. In

Tutaj oddawał się przede wszystkim pracy nad dziełem o harmonii świata, kontynuował również obliczenia do Tablic Rudolfińskich oraz zajmował się innymi zagadnieniami..

Drapelli (praca: Powstanie i rozwój urzą- dzenia sterowego zawiasowego na tle problemów sterowania, sterowności i zwrot- ności okrętu) i przedstawił wniosek Komisji o nadanie mgrowi

Zgodnie z decyzją kierownictwa Zakładu Historii Nauki i Techniki PAN, pozy- tywnie zaopiniowaną przez Radę Naukową, w kwietniu 1971 r. utworzony został Zespół Historii Nauk

Andrzejowskiego na podstawie rękopisów odnalezio- nych ostatnio w Krakowie, sprawa nazwy skały na cześć rektora Uniwersytetu Wi- leńskiego — Pelikana, badania geologiczne na