1 Oznaczenia i definicje
– poziom emisji w sektorze j.
– nakłady pracy w sektorze j.
Współczynniki bezpośrednich emisji (emisje na jednostkę produkcji):
≡
Współczynniki bezpośredniej pracochłonności (nakłady pracy na jednostkę produkcji):
≡
Model 3 – założenia
Wejście: użytkownik ma możliwość zadania zmian popytu finalnego na poszczególne produkty krajowe (∆ ()), w mln USD.
Wyjście: podawane są następujące wyniki: przyrost emisji gazów cieplarnianych (łącznie CO2, CH4 i N2O, w tys. ton ekwiwalentnych) w poszczególnych sektorach (∆) i całej gospodarce (∆), przyrost nakładów pracy (w mln godzin) w poszczególnych sektorach (∆) i całej gospodarce (∆).
Dodatkowo należy wyznaczyć pełną zawartość emisji i nakładów pracy w konsumpcji, inwestycjach eksporcie itd. (według danych z 2009 r.).
Założenia: stałe współczynniki bezpośrednich emisji i bezpośredniej pracochłonności. Pozostałe założenia jak w modelu 1.
Równania modelu:
∆ = − ()∙ ∆() (1)
∆= ∙ ∆ (2)
∆ = ∑ ∆ (3)
∆ = ∙ ∆ (4)
∆ = ∑ ∆ (5)
W powyższych równaniach stałymi (parametrami) są następujące wielkości: (), , . Pozostałe wielkości są zmiennymi.
