• Nie Znaleziono Wyników

Znaleźć przeciwobraz f−1([0

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Znaleźć przeciwobraz f−1([0"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

Część 1

1.1. Niech f∶ R → R, f (x) = x3− x2+ x − 1. Znaleźć przeciwobraz f1([0, ∞)).

1.2. Niech f∶ R → R, f (x) = x2+ x + 1. Znaleźć przeciwobraz f1((−1, 0) ∪ {2}).

1.3. Wyznaczyć przeciwobraz zbioru A= [0, 4] za pomocą funkcji f ∶ [0, 3] → R, jeśli

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x+ 1, x∈ [0, 1], 3x− 6, x ∈ (1, 3] .

1.4. Niech f∶ R → R będzie określona wzorem: f (x) = 3x − 5.

(i) Sprawdzić, czy f jest suriekcją (czyli odwzorowaniem „na”).

(ii) Sprawdzić, czy f jest iniekcją (czyli odwzorowaniem różnowartościowym).

(iii) Jeżeli na powyższe pytania odpowiedź jest pozytywna (tzn. f jest bijekcją), to wyznaczyć funkcję f1odwrotną do f .

1.5. Niech f∶ [−π, π] → [π, π2+ π] będzie określona wzorem f (x) = x2+ π. Czy f jest bijekcją?

1.6. Niech funkcja f∶ R → R będzie dana wzorem:

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

2x+1x+2, x/= −2, 2, x= −2.

(i) Czy f jest bijekcją?

(ii) Jeżeli na powyższe pytanie odpowiedź jest pozytywna (tzn. f jest bijekcją), to wyznaczyć funkcję f1odwrotną do f .

1.7. Czy istnieje funkcja odwrotna do funkcji sin? Co należy zrobić, aby taka funkcja istniała? (podobne rozu- mowanie przeprowadzić dla funkcji cos, tg i ctg).

1.8. Niech f , g będą dane wzorami:

(i) f(x) = x − 2, g(x) = 5x +√ x, (ii) f(x) = x2− 1, g(x) = 3x + 5.

Jeśli to możliwe znaleźć g○ f oraz f ○ g.

1.9. Podać wzór funkcji f ○ g oraz g ○ f (jeśli to możliwe) będących złożeniem funkcji f i g, jeśli (i)

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x+ 1, x< 1,

x2+ x, x ≥ 1 , g(x) = x x2+ 1. (ii)

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪0, x≤ 0,, g(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪0, x≤ 0,

(2)

(iii)

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

2x, x∈ [0,1/2], 1, x∈ (1/2, 1] , g(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

1, x∈ [0,1/2],

−2x + 2, x ∈ (1/2, 1].

Część 2

2.1. Pokazać, że√

3 jest liczbą niewymierną.

2.2. Uzasadnić, że√

6 jest liczbą niewymierną.

2.3. Pokazać, że√ 2+√

3 jest liczbą niewymierną.

2.4. Podać przykład dwóch liczb niewymiernych, których suma jest liczbą wymierną.

2.5. Uzasadnić, że log23 jest liczbą niewymierną.

2.6. Pokazać, że liczba

3

5√

2+ 7 −√3 5√

2− 7 jest wymierna.

2.7. Uzasadnić, że cosπ/8jest liczbą niewymierną.

Część 3

3.1. Rozstrzygnąć, które z poniższych zbiorów są ograniczone:

1. A= {√ 2,√

2+√ 2,

√ 2+√

2+√ 2, . . .};

2. B= {x sin x ∶ x ≥ 0};

3. C= {1 +12+ . . . +1n ∶ n ∈ N};

4. D= {4nm +9nm ∶ m, n ∈ N};

5. E= {log x ∶ 0 < x ≤ 1};

6. F = {2 − ∣x∣ ∶ x ∈ R};

7. G= {n22+n+4n+82 ∶ n ∈ N};

8. H= {∑nk=1 1

k+n ∶ n ∈ N};

9. I= {∑nk=1 1

k2 ∶ n ∈ N}.

(3)

Część 4

4.1. Policzyć kresy poniższych zbiorów. Czy w podanych zbiorach jest element największy lub najmniejszy?

1. A= {n1 ∶ n ∈ N};

2. B= {n1 +21n +31n ∶ n ∈ N};

3. C= {sinx1 ∶ x ∈ R ∖ {0}};

4. D= {x ∈ Q ∶ x2≥√ 3};

5. E= {k2l3∶ k, l ∈ N}.

4.2. Niech A, B⊂ R, A, B /= ∅ oraz

A+ B = {a + b ∶ a ∈ A, b ∈ B}.

Pokazać, że sup(A + B) = sup A + sup B.

4.3. Niech A, B⊂ R i A, B /= ∅. Udowodnić, że

inf(A ∪ B) = min{inf A, inf B}.

Część 5

5.1. Znając kilka początkowych wyrazów ciągu, wyznaczyć jego wzór ogólny:

(i) 1, 3, 7, 15, 31, . . .;

(ii) 0, 1, 0,−1, 0, 1, 0, −1, . . .

5.2. Napisać wyraz danego ciągu o wskazanym numerze:

(i) an= (2n + 1)!, a100; (ii) bn= (n!)n+1, b3n.

5.3. Zbadać monotoniczność i ograniczoność ciągów, których wyraz ogólny dany jest następującym wzorem:

(i) an= 2nn;

(ii) bn=√n+ 2 −√ n;

(iii) cn= (1 +n1)n; (iv) dn= (1 +n1)n+1;

(v) en= n26n+101

(4)

5.4. Niech c> 2 oraz niech {an} będzie ciągiem określonym rekurencyjnie:

a1= c2, an+1= (an− c)2, n≥ 1.

Wykazać, że{an} jest ściśle rosnący.

Część 6

6.1. Opierając się na definicji uzasadnić, że (i) limn→∞3−n

n+4 = −1;

(ii) limn→∞2n= ∞.

6.2. Obliczyć granicę limn→∞an, jeśli:

(i) an= 1+n+2n5n+3n22; (ii) an= 3−n1+n2; (iii) an=√

n4+ n2−√ n4− n2; (iv) an= 1+2+...+nn2 ;

(v) an= 4⋅35⋅2nn+1++42⋅4n+2n; (vi) an= n sin n!n2+1 ; (vii) an=√n

3n+ 4n+ 5n; (viii) an=√n n.

6.3. Uzasadnić, że dla dowolnej liczby wymiernej α, granica limn→∞sin(n!απ) istnieje.

6.4. Udowodnić, że nie istnieje granica limn→∞sin n.

6.5. Niech limn→∞aan+1n ∣ = q, q < 1. Uzasadnić, że wówczas

n→∞lim an= 0.

6.6. Obliczyć granice (i) limn→∞100n

n! ; (ii) limn→∞(3n+13n+2)6n; (iii) limn→∞(nn221)2n23; (iv) limn→∞(2n+1n )n+1.

(5)

6.7. Sprawdzić, czy istnieje granica ciągu danego rekurencyjnie a1=√

c, an=√c+ an−1, n≥ 2, c > 0.

6.8. Obliczyć granice górną i dolną ciągu(an). Stwierdzić, czy ciąg (an) jest zbieżny, jeśli (i) an= (−1)n;

(ii) an= (−1)n(2 +n3).

6.9. Znaleźć punkty skupienia ciągu

an= (1− (−1)n)2n+ 1 2n+ 3 .

6.10. Niech an= (−1)n(1 −n1). Uzasadnić, że ciąg (an) nie jest zbieżny, ale zbieżny jest ciąg (a2n).

6.11. Wykazać, że ciąg o wyrazie ogólnym

an=∑n

k=1

cos(k!) 2k jest zbieżny. (Pokazać, że{an} spełnia warunek Cauchy’ego.)

Część 7

7.1. Uzasadnić, że (i) ∑n=1 1

n(n+1)= 1;

(ii) 0, 6(6) =23.

7.2. Stwierdzić, że szereg

k=1

k 2k+ 1 jest rozbieżny.

7.3. Uzasadnić, że szereg

i=1

1 i jest rozbieżny.

7.4. Czy szereg

n=1[ 1

n(n + 1)+ 1 3n−1] jest zbieżny?

(6)

Część 8

8.1. Korzystając z odpowiedniego kryterium rozstrzygnąć zbieżność poniższych szeregów o wyrazach nieujem- nych:

(i)

n=1

1 2+ 5n, (ii)

n=1

3n2+ 5n 2n(n2+ 1), (iii)

n=1

√n+ 1 −√n

n ,

(iv)

n=1cos 1 n , (v)

n=1

3n n3, (vi)

n=1

(2n)!

n2n , (vii)

n=1

πn(n− 1 n )

n2

,

(viii)

n=2

1 n(ln n)α.

8.2. Korzystając z kryterium Rabbego uzasadnić, że szereg

n=1

√1n

jest rozbieżny.

8.3. Korzystając z kryterium Cauchy’ego o zagęszczaniu rozstrzygnąć zbieżność szeregu

n=1

1 nα w zależności od wartości parametru α, α∈ R.

8.4. Uzasadnić, że jeśli an≥ 0, to ze zbieżności szeregu ∑n=1anwynika zbieżność szeregu∑n=1a2n. 8.5. Korzystając z odpowiedniego kryterium rozstrzygnąć zbieżność poniższych szeregów:

(i)

n=1

(−1)n n , (ii)

n=1(−1)n−1 2n 4n− 3, (iii)

n=1(−1)narc tg n√n ,

(iv)

n=1

(−1)nn n− 1 .

(7)

8.6. Zbadać zbieżność oraz bezwzględną zbieżność poniższych szeregów:

(i)

n=1(−1)nsinαn, α∈ (0,π/2),

(ii)

n=1

(−1)n n− ln n, (iii)

n=1(−1)n(n−1)/2n100 2n , (iv)

n=1(−1)n3n n!.

8.7. Uzasadnić, że

n→∞lim (n − 1)!

nn+1 = 0.

8.8. Przestawić wyrazy szeregu zbieżnego

n=1

(−1)√nn−1

tak, aby otrzymać szereg rozbieżny.

8.9. Obliczyć sumę

n=1

n 2n−1

Część 9

9.1. Udowodnić, że

limx→2

x2= 4.

9.2. Udowodnić, że

limx→1

1

(1 − x)2 = ∞.

9.3. Udowodnić, że

limx→1

x− 1 x2− 1= 1

2.

9.4. Pokazać, że nie istnieje granica funkcji:

1. limx→1sinx−11 ; 2. limx→021/x.

(8)

(i)

f(x) =⎧⎪⎪⎪⎪⎪

⎨⎪⎪⎪⎪⎪⎩

2x, −2 < x < 1, 1, x= 1,

x+ 1, 1 < x < 2, x0= 21, x0= 1, x0= 1, 001.

(ii) f(x) = cos x+4 tg x 2−x−x4 , x0= 0;

(iii) xx2212x+205x+6 , x0= 2;

(iv) xx2212x+205x+6 , x0= 10;

(v)

1+x−1 x , x0= 0;

(vi) sin 2x2 , x0= 0.

9.6. Obliczyć

limx→0

sin 2x x .

9.7. Obliczyć

x→∞lim(2x+ 3 2x+ 1)x+1.

9.8. Uzasadnić, że nie istnieje granica

x→∞lim x sin x.

9.9. Obliczyć granicę lewostronną (prawostronną) funkcji f w punkcie x0: (i) f(x) = x1, x0= 0;

(ii) f(x) = 1−x12, x0= 1.

9.10. Czy f jest funkcja ciągłą (i)

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

1+211/x, x /= 0,

0, x= 0;

(ii)

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x sinx , x/= 0,

1, x= 0?

9.11. Zbadać ciągłość funkcji f(x) = x − [x], x ∈ R.

9.12. Czy można funkcję f rozszerzyć do funkcji ciągłej na R?

(i) f(x) = 1−x1+x2; (ii) f(x) = tg x;

(iii) f(x) = ∣x∣, ∣x∣ > 1.

(9)

9.13. Dla jakich parametrów a, b∈ R funkcja f jest ciągła na R?

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x2+ ax + b, ∣x∣ < 2, x√x2− 4, ∣x∣ ≥ 2.

9.14. Uzasadnić ciągłość funkcji f(x) = x(∣x∣ + 1)1, x∈ R.

9.15. Uzasadnić, że równanie 4x = x2+ 2 ma jedno rozwiązanie w przedziale (0, 1).

9.16. Udowodnić tzw. twierdzenie Brouwera o punkcie stałym: jeśli f∶ [0, 1] → [0, 1] jest funkcją ciągłą, to istnieje taki punkt x0∈ [0, 1], że f (x0) = x0.

9.17. Uzasadnić, że każdy wielomian stopnia trzeciego ma co najmniej jeden pierwiastek rzeczywisty.

9.18. Uzasadnić, że wśród wszystkich prostokątów wpisanych w koło o promieniu R jest taki o największym polu.

9.19. Uzasadnić, że wśród wszystkich walców wpisanych w stożek o promieniu podstawy R i wysokości H istnieje taki o największej objętości.

Część 10

10.1. Kinetyczne równanie ruchu ma postać

h(t) = h0− g t2 2 ,

gdzie h0 oznacza wysokość, z jakiej spada ciało, a t oznacza czas. Stała g, nazywana przyspieszeniem ziemskim, wynosi w przybliżeniu 9, 81ms2. Z wysokości 1000 metrów upuszczono metalową kulkę. Obliczyć, z jaką prędkością porusza się kulka będąc 155 metrów nad ziemią. Dla uproszczenia rachunków można przyjąć g= 10ms2.

10.2. W firmie obliczono, że zysk generowany przez maszynę produkującą pewien produkt zależy w następujący sposób od czasu pracy (podanego w godzinach) tej maszyny:

x↦ −x4+ 6x3− 9x2+ 4x, x > 0.

Jaki czas pracy maszyny generuje najwyższy zysk?

10.3. Podać równanie stycznej do funkcji f(x) = x3+ 1 w punkcie (2, 9).

10.4. Korzystając z definicji znaleźć pochodną fnastępujących funkcji f . (i) f(x) = c, c ∈ R,

(ii) f(x) =√ x2+ 1, (iii) f(x) = ∣x∣.

10.5. Uzasadnić, że jeśli f(x) oraz g(x) istnieją, to

(10)

(ii) (f g)(x) = f(x)g(x) + f (x)g(x).

10.6. Znaleźć pochodną funkcji f , jeśli (i) f(x) = x sin x,

(ii) f(x) = x2ex.

10.7. Znaleźć równanie prostej stycznej do funkcji f(x) = (x + x1)5w punkcie x0= 1.

10.8. Określić parametry a, b, c tak, aby funkcja f miała pochodną na całym zbiorze liczb rzeczywistych

f(x) =⎧⎪⎪⎪⎪⎪

⎨⎪⎪⎪⎪⎪⎩

4x, x≤ 0,

ax2+ bx + c, 0 < x < 1, 3− 2x, x≥ 1.

10.9. Obliczyć sumę∑nk=0kek x.

10.10. Znaleźć punkty, w których ekstrema lokalne ma funkcja f∶ R → R dana wzorem f(x) = x4− 2x2.

10.11. Podać wartość największą i najmniejszą funkcji

f(x) = x4− 2x2 na przedziale[−12, 2].

10.12. Wskazać ekstrema funkcji f(x) = 2 sin x + cos 2x.

10.13. Wskazać ekstrema funkcji f(x) = x3+ 1.

10.14. Zbadać istnienie punktów ekstremalnych funkcji

f(x) = x4− 4x3+ 16x + 4.

10.15. W kulę o promieniu R wpisano walec o największej możliwej objętości. Znaleźć jego wymiary.

10.16. Znaleźć przedziały, w których funkcja f∶ R ∖ {±1} → R dana wzorem f (x) = xx221jest wklęsła (wypukła).

10.17. Zbadać przebieg zmienności oraz naszkicować wykres funkcji f∶ R ∖ {2} → R danej wzorem

f(x) = x2− 3 x− 2.

10.18. Zbadać przebieg zmienności funkcji f∶ [−2π, 2π] → R danej wzorem f (x) = x − sin x. Następnie naszki- cować jej wykres.

(11)

10.19. Napisać formułę Taylora z resztą dla funkcji f(x) = ln x dla n = 3 i x0= 1.

10.20. Znaleźć wartość przybliżoną cos 61oraz zbadać błąd przybliżenia.

10.21. Uzasadnić, że jeśli f jest wielomianem stopnia n danym wzorem f(x) = a0+ a1xn+ . . . + an−1xn−1+ anxn, wówczas wzór Maclaurina stopnia n dla funkcji f jest równy wielomianowi f .

10.22. Podać wzór Taylora funkcji f(x) = ex, dowolnego n∈ N i x0= 0.

10.23. Człowiek porusza się po prostej ścieżce z prędkością 1m/s. Jego kroki śledzone są przez reflektor umiesz- czony na poziomie gruntu w odległości 20 m od ścieżki. Z jaką kątową prędkością obraca się reflektor w momencie, gdy człowiek jest w odległości 10 m od miejsca, w którym reflektor jest najbliżej ścieżki?

10.24. Zbiornik na wodę ma kształt stożka skierowanego wierzchołkiem ku dołowi. Jego wysokość wynosi 12 m, promień podstawy zaś 6 m. Woda pompowana jest z prędkością 10l/min. W przybliżeniu określić prędkość z jaką podnosi się poziom wody w zbiorniku, wówczas gdy ma on 3 m.

10.25. Niech f∶ [a, b] → R będzie funkcją różniczkowalną na (a, b) i ciągłą na [a, b]. Pokazać, że jeśli ∣f (x) − f(y)∣ ≤ (x − y)2dla dowolnych x, y∈ [a, b], to f jest funkcją stałą.

10.26. Uzasadnić, że jeśli funkcja f∶ [a, b] → R ma ograniczoną pochodną, to spełnia warunek Lipschitza. Podać przykład funkcji, która nie ma ograniczonej pochodnej na(a, b).

10.27. Uzasadnić następującą nierówność x

x+ 1< ln(1 + x) < x, x > 0.

10.28. Uzasadnić, że

∣ arc tg x − arc tg y∣ ≤ ∣x − y∣

dla dowolnych x, y∈ R.

10.29. Nie obliczając pochodnej stwierdzić, czy istnieje w przedziale[−1, 1] punkt stacjonarny funkcji f (x) = 13x12+ 21x2+ 1.

10.30. Uzasadnić, że równanie x13+ 7x3+ x − 5 = 0 ma dokładnie jeden pierwiastek rzeczywisty.

10.31. Czy funkcja

f(x) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

x2e−x2, ∣x∣ ≤ 1,

e1, ∣x∣ > 1 jest różniczkowalna na R.

10.32. Wiedząc, że równanie

y4+ 3y − 4x3= 5x + 1,

można rozwikłać (ze względu na zmienną x), znaleźć pochodną funkcji y= f (x).

(12)

10.33. Podać równanie stycznej do wykresy funkcji

y4+ 3y − 4x3= 5x + 1, w punkcie(x, y), dla którego x = 1 a f (1) = −2.

10.34. Podać wzór funkcji opisującej współczynnik nachylenia stycznej do okręgu. Uzasadnić, że półprosta nary- sowana z początku układu współrzędnych przechodząca przez punkt P przecina prostą styczną do okręgu w punkcie P pod kątem prostym.

Część 11

11.1. Zbadać jednostajną ciągłość funkcji (i) f(x) = x2 na przedziale[0, ∞);

(ii) f(x) = x2 na przedziale(0, 1);

(iii) f(x) = (12)x na przedziale(0, ∞);

(iv) f(x) = (12)x na przedziale(0, 1);

(v) f(x) = sinx1 na przedziale(0, 1);

(vi) f(x) = x + sin x na przedziale (0, ∞).

11.2. Uzasadnić, że jeśli funkcja f spełnia warunek Lipschitza na przedziale[a, b], tzn.

∣f (x) − f (y)∣ ≤ L∣x − y∣, dla każdego x, y ∈ [a, b], to f jest jednostajnie ciągła na[a, b].

Część 12

12.1. Obliczyć limx→x0f(x), jeśli:

(i) f(x) = ln(x+1)x , x0= 0, (ii) f(x) = (x(e1x− 1)), x0= −∞, (iii) f(x) = x−11ln x1 , x0= 1, (iv) f(x) = xx, x0= 0+,

(v) f(x) = x2sin xsin1/x, x0= 0.

12.2. Pokazać, że granica

x→∞lim sin x

x istnieje, ale nie istnieje granica

x→∞lim (sin x)

x .

(13)

Część 13

13.1. Uzasadnić, że funkcja d∶ R × R → [0, ∞) dana wzorem

d(x, y) =⎧⎪⎪

⎨⎪⎪⎩

1, x/= y, 0, x= y jest metryką na R. Narysować kule o promieniu 1 i 2.

13.2. Uzasadnić, że funkcja d∶ R2× R2→ [0, ∞) dana wzorem

d((x1, y1), (x2, y2)) = ∣x2− x1∣ + ∣y2− y1∣ jest metryką na R2. Narysować kulę o środku w 0 i promieniu 1.

13.3. Uzasadnić, że funkcja d∶ R2× R2→ [0, ∞) dana wzorem

d((x1, y1), (x2, y2)) = max{∣x2− x1∣, ∣y2− y1∣}

jest metryką na R2. Narysować kulę o środku w 0 i promieniu 1.

13.4. Rozwiązać równanie

cos x= x z dokładnością do 0,1.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wariacją n–elementową bez powtórzeń ze zbioru m–elementowego nazywamy uporząd- kowany zbiór (n–wyrazowy ciąg) składający się z n różnych elementów wybranych z

Wykazać, że funkcja charakterystyczna zbioru liczb wymiernych nie jest całkowal- na na [0, 1]..

Czy istnieje funkcja f, że jest tylko jeden punkt a o tej włąsności?.

Ile różnych deserów może z tego sporządzić ekspedientka, jeśli w pucharku mieści się nie więcej niż 5 kulek lodów, a pusty pucharek nie jest deserem..

Uwaga, dwa sposoby usadzenia uważamy za takie same, jeśli w obu sposobach każda z osób ma tych samych sąsiadów zarówno po lewej, jak i prawej stronie..

Załóżmy, że funkcja f jest wypukła i ci agła na przedziale domkni , etym

Ka˙zdy element zbioru F ma tylko jeden element

Dow´ od: Wystarczy poda´ c przyk lad elementu w R[X] dla kt´orego nie istnieje element odwrotny.. W´ owczas, X nie ma elementu odwrotnego i R[X] nie jest