• Nie Znaleziono Wyników

Analiza Matematyczna 2.1 Wykład 8. CAŁKI PODWÓJNE c.d. 1) Obszarem normalnym względem osi Ox nazywamy następujący obszar domknięty:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Analiza Matematyczna 2.1 Wykład 8. CAŁKI PODWÓJNE c.d. 1) Obszarem normalnym względem osi Ox nazywamy następujący obszar domknięty:"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

1

Analiza Matematyczna 2.1 – Wykład 8 CAŁKI PODWÓJNE – c.d.

Definicja obszaru normalnego względem osi układu.

1) Obszarem normalnym względem osi Ox nazywamy następujący obszar domknięty:

{(𝒙, 𝒚): 𝒂 ≤ 𝒙 ≤ 𝒃, 𝒈(𝒙) ≤ 𝒚 ≤ 𝒉(𝒙)}

Gdzie funkcje 𝒈(𝒙) i 𝒉(𝒙) są ciągłe na odcinku [a,b] oraz 𝒈(𝒙) < 𝒉(𝒙) na [a,b].

2) Obszarem normalnym względem osi Oy nazywamy następujący obszar domknięty:

{(𝒙, 𝒚): 𝒑(𝒚) ≤ 𝒙 ≤ 𝒒(𝒚), 𝒄 ≤ 𝒚 ≤ 𝒅}

Gdzie funkcje 𝒑(𝒚) i 𝒒(𝒚) są ciągłe na odcinku [a,b] oraz 𝒑(𝒚) < 𝒒(𝒚) na [c,d].

(2)

2

Twierdzenie o całkach iterowanych po obszarach normalnych.

1) Załóżmy, że funkcja 𝒇 jest ciągła na obszarze normalnym względem osi Ox:

𝑫 = {(𝒙, 𝒚): 𝒂 ≤ 𝒙 ≤ 𝒃, 𝒈(𝒙) ≤ 𝒚 ≤ 𝒉(𝒙)}

Wtedy całkę podwójną po tym obszarze możemy zapisać jako całkę iterowaną w następujący sposób:

∬ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝑷 =

𝑫

∫ [ ∫ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝒚

𝒉(𝒙)

𝒈(𝒙)

] 𝒅𝒙

𝒃

𝒂

2) Załóżmy, że funkcja 𝒇 jest ciągła na obszarze normalnym względem osi Oy:

𝑫 = {(𝒙, 𝒚): 𝒑(𝒚) ≤ 𝒙 ≤ 𝒒(𝒚), 𝒄 ≤ 𝒚 ≤ 𝒅}

Wtedy całkę podwójną po tym obszarze możemy zapisać jako całkę iterowaną w następujący sposób:

∬ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝑷 =

𝑫

∫ [ ∫ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝒙

𝒒(𝒚)

𝒑(𝒚)

] 𝒅𝒚

𝒅

𝒄

(3)

3

Podobnie jak na poprzednim wykładzie, całki iterowane po obszarach normalnych będziemy zapisywać jak całki iterowane po prostokącie:

∫ 𝑑𝑥 ∫ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑦

ℎ(𝑥)

𝑔(𝑥) 𝑏

𝑎

Oraz:

∫ 𝑑𝑦 ∫ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑥

𝑞(𝑦)

𝑝(𝑦) 𝑑

𝑐

Przykład 1. Zamienić wskazaną całkę podwójną na obszarze D na odpowiadającą jej całkę iterowaną. Obszar D ograniczony jest następującymi krzywymi: 𝑦 = 1 + √2𝑥 − 𝑥2, 𝑥 = 0, 𝑥 = 2 oraz 𝑦 = 0.

∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃 =

𝐷

∫ [ ∫ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑦

ℎ(𝑥)

𝑔(𝑥)

] 𝑑𝑥

𝑏

𝑎

= ∫ [ ∫ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑦

1+√2𝑥−𝑥2

0

] 𝑑𝑥

2

0

(4)

4

Przykład 2. Obliczyć podaną całkę podwójną.

∬(𝑥2− 𝑥𝑦)𝑑𝑃

𝐷

𝐷 = {(𝑥, 𝑦): 𝑦 ≥ 𝑥, 𝑦 ≤ 3𝑥 − 𝑥2}

∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃 =

𝐷

∫ [ ∫ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑦

ℎ(𝑥)

𝑔(𝑥)

] 𝑑𝑥

𝑏

𝑎

= ∫ [ ∫ (𝑥2 − 𝑥𝑦)𝑑𝑦

3𝑥−𝑥2

𝑥

] 𝑑𝑥

3

0

Obliczamy całkę iterowaną:

∫ [ ∫ (𝑥2− 𝑥𝑦)𝑑𝑦

3𝑥−𝑥2

𝑥

] 𝑑𝑥

3

0

= ∫ [𝑦𝑥2−𝑥𝑦2 2 ]

𝑥 3𝑥−𝑥2

𝑑𝑥

3

0

=

∫ [(3𝑥 − 𝑥2)𝑥2−𝑥(3𝑥 − 𝑥2)2

2 − 𝑥𝑥2+𝑥𝑥2

2 ] 𝑑𝑥 =

3

0

∫[9𝑥4− 6𝑥5+ 𝑥6− 4.5𝑥3+ 3𝑥4− 0.5𝑥5− 𝑥3+ 0.5𝑥3]𝑑𝑥 =

3

0

(5)

5

∫[𝑥6− 5.5𝑥5+ 12𝑥4− 5𝑥3]𝑑𝑥 =

3

0

[𝑥7

7 −5.5𝑥6

6 +12𝑥5

5 −5𝑥4 4 ]

0 3

≈ 312.43 − 668.25 + 583.2 − 101.25

= 126.13

Definicja obszaru regularnego na płaszczyźnie.

Obszarem regularnym na płaszczyźnie nazywamy obszar, który można

przedstawić jako sumę skończonej liczby obszarów normalnych o rozłącznych wnętrzach.

Przykład 3. Podzielić podany obszar regularny na obszary normalne względem osi Ox.

(6)

6

Ten sam obszar podzielić na obszary normalne względem osi Oy.

Jeśli obszar regularny 𝐷 jest sumą obszarów normalnych 𝐷1, 𝐷2,…, 𝐷𝑛 o parami rozłącznych wnętrzach to jeśli funkcja 𝑓 jest całkowalna na obszarze 𝐷 zachodzi następująca równość:

∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃

𝐷

= ∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃

𝐷1

+ ∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃

𝐷2

+ ⋯ + ∬ 𝑓(𝑥, 𝑦)𝑑𝑃

𝐷𝑛

(7)

7

Przykład 4. Obliczyć podaną całkę podwójną po obszarze ograniczonym zadanymi krzywymi.

∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷

𝑥𝑦 = 1

|𝑥 − 𝑦| = 1

Zamieniamy obszar regularny na obszary normalne:

(8)

8

Aby zamienić całkę po obszarze 𝐷 na sumę trzech całek po obszarach 𝐷1, 𝐷2 oraz 𝐷3 należy wyznaczyć współrzędne punktów charakterystycznych. W tym celu rozwiążemy dwa układy równań:

{ 1 𝑥 = 𝑦 𝑥 + 1 = 𝑦 oraz

{ 1 𝑥 = 𝑦 𝑥 − 1 = 𝑦

1

𝑥 = 𝑥 + 1/∗ 𝑥 1 = 𝑥2+ 𝑥 𝑥2+ 𝑥 − 1 = 0

(9)

9

∆= 1 + 4 = 5 𝑥1 =−1 + √5

2 ≅ 0.618 𝑥2 = −1 − √5

2 ≅ −1.618

Analogicznie wyznaczamy współrzędne x-owe dwóch pozostałych punktów:

1

𝑥 = 𝑥 − 1/∗ 𝑥 1 = 𝑥2− 𝑥 𝑥2− 𝑥 − 1 = 0

∆= 1 + 4 = 5 𝑥1 =1 + √5

2 ≅ 1.618

(10)

10

𝑥2 =1 − √5

2 ≅ −0.618

Dysponując powyższymi informacjami możemy zapisać rozważaną całkę jako sumę całek po trzech obszarach normalnych względem osi Ox:

(11)

11

∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷

= ∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷1

+ ∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷2

+ ∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷3

Zamieniamy powyższe całki na całki iterowane:

∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷1

+ ∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷2

+ ∬ 𝑥𝑦𝑑𝑥𝑑𝑦

𝐷3

=

∫ 𝑑𝑥 ∫ 𝑥𝑦𝑑𝑦

𝑥+1

1 𝑥 1−√5

2

−1−√5 2

+ ∫ 𝑑𝑥 ∫ 𝑥𝑦𝑑𝑦

𝑥+1

𝑥−1

−1+√5 2

1−√5 2

+ ∫ 𝑑𝑥 ∫ 𝑥𝑦𝑑𝑦

1 𝑥

𝑥−1 1+√5

2

−1+√5 2

(12)

12

∫ 𝑑𝑥 ∫ 𝑥𝑦𝑑𝑦

𝑥+1

1 𝑥 1−√5

2

−1−√5 2

= ∫ [𝑥𝑦2 2 ]

1 𝑥 𝑥+1

𝑑𝑥

1−√5 2

−1−√5 2

= ∫ [𝑥(𝑥 + 1)2

2 −𝑥 (1 𝑥)

2

2 ] 𝑑𝑥

1−√5 2

−1−√5 2

=

∫ [𝑥3+ 2𝑥2+ 𝑥

2 − 1

2𝑥] 𝑑𝑥

1−√5 2

−1−√5 2

=

=1

2 ∫ [𝑥3 + 2𝑥2+ 𝑥]𝑑𝑥

1−√5 2

−1−√5 2

−1

2 ∫ [1 𝑥] 𝑑𝑥

1−√5 2

−1−√5 2

=

= 1 2[𝑥4

4 +2𝑥3 3 +𝑥2

2]

−1−√5 2 1−√5

2

−1

2[ln|𝑥|]

−1−√5 2 1−√5

2 =

Dla uproszczenia przyjmiemy przybliżone wartości granic całkowania:

= 1 2[𝑥4

4 +2𝑥3 3 +𝑥2

2]

−1.618

−0.618

−1

2[ln|𝑥|]−1.618−0.618 =

≅ −0.416 Pozostałe całki do samodzielnego obliczenia.

Twierdzenie o całkowaniu funkcji nieciągłych

Jeżeli funkcja 𝒇 jest ciągła na obszarze regularnym 𝑫 oraz funkcja ograniczona 𝒈 pokrywa się z funkcją 𝒇 poza skończoną liczbą krzywych, które są

wykresami funkcji ciągłych 𝒙 = 𝒙(𝒚) lub 𝒚 = 𝒚(𝒙), to funkcja 𝒈 jest całkowalna na obszarze regularnym 𝑫 oraz:

∬ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝒙𝒅𝒚

𝑫

= ∬ 𝒈(𝒙, 𝒚)𝒅𝒙𝒅𝒚

𝑫

(13)

13

Definicja wartości średniej funkcji na obszarze.

Wartością średnią funkcji na obszarze 𝑫 nazywamy liczbę:

𝒇ś𝒓 = 𝟏

|𝑫|∬ 𝒇(𝒙, 𝒚)𝒅𝒙𝒅𝒚

𝑫

|𝑫| oznacza pole obszaru.

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

U – Zaznaczają kolorem punkty odpowiadające liczbom dwucyfrowym o jednakowych cyfrach.. N – Poleca odnaleźć i wypisać liczby dwucyfrowe, których cyfra jedności jest dwa

Potrafię odczytać ułamki i liczby mieszane przedstawione na osi liczbowej.. Lekcja

Absolwent studiów pierwszego stopnia potrafi rozwiązywać zarówno problemy praktyczne jak i teoretyczne w sposób twórczy, jest otwarty na przyjęcie

Funkcja holomorficzna w obszarze D ma w tym obszarze pochodne dowolnie wysokiego rz edu.. (odwrotne do

dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz dziedzin nauki i dyscyplin naukowych pokrewnych oraz niespecjalistami, w języku polskim

S1A_U10 Posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla

f (−|x|) zastąpienie prawej części wykresu symetrycznym odbiciem w osi Oy jego lewej części 9.. Przesunięcie to jest złożeniem wziętych w dowolnej kolejności przesunięć