Projekt dofinansowała Fundacja mBanku
TEMATYKA ZAGADNIENIA Kategoryzacja/klasyfikacja.
OBSZAR EDUKACJI I KLASA
uczymy się współpracujemy bawimy się rozmawiamy odkrywamy ruszamy się
CELE ćwiczenie z uczniami umiejętności kategoryzowania przedmiotów wg określonych cech/właściwości;
utrwalanie u uczniów umiejętności rozpoznawania, klasyfikowania i nazywania zbiorów.
CELE W JĘZYKU UCZNIA
Po zajęciach:
będziesz umiał/a znaleźć wspólne cechy przedmiotów;
będziesz umiał/a współpracować z kolegą/koleżanką przy szukaniu wspólnych rozwiązań.
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE biblioteczka klasowa;
utrwalanie u uczniów umiejętności rozpoznawania, klasyfikowania i nazywania zbiorów.
KOMENTARZ METODYCZNY
£Co nas łączy, co nas dzieli?
Dorośli nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, że kształtowanie pojęć w umysłach dziecięcych bazuje na klasyfikacji. Im sprawniej dziecko klasyfi- kuje, tym łatwiej mu rozumieć rzeczywistość, porządkować ją i nazywać.
Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska. Dziecięca matematyka.
Edukacja matematyczna dzieci w domu, w przedszkolu i szkole, Warszawa 2007.
Dzieci w pierwszej klasie mogą reprezentować różny stopień klasyfikacji.
W swojej klasie możesz napotkać dzieci na wszystkich poziomach klasy- fikacji. Ważne, abyś miał/a świadomość, że proces kształtowania się tej umiejętności jest długotrwały, byś wykorzystywał/a każdą sytuację do wzmacniania tej umiejętności dzieci.
Projekt dofinansowała Fundacja mBanku
MOŻLIWOŚCI KONTYNUACJI
I DALSZE INSPIRACJE
ORGANIZACJA PRACY UCZNIÓW
1
Zaproś dzieci na dywan. Wyjaśnij, że będziecie się teraz bawić w taką zabawę, która wymaga uważnego słuchania. Kolejno proś dzieci:
Po mojej prawej stronie niech usiądą te dzieci, które mają jasne włosy; po lewej – te które mają ciemne włosy.
Niech przede mną staną te dzieci, które miały już w tym roku urodziny, a za mną - te które jeszcze nie miały.
Niech dzieci, które mają w domu zwierzęta wstaną, a te, które nie mają – niech usiądą.
Jeśli zauważysz, że dzieci oczekują jeszcze kilku przykładów, kontynuuj zabawę (zaproponuj, aby i dzieci stały się prowadzącymi). Po każdym poleceniu nauczyciela dzieci przyglądają się rezultatom wykonanego przez siebie zadania.
2
Następnie zbierz dzieci w kręgu i zapytaj, jak nazwałyby tę zabawę? Czym ona się charakteryzowała?
Co się w niej powtarzało? Podsumuj wypowiedzi dzieci, wytłumacz, że to, co przed chwilą robili, to była
„kategoryzacja”, czyli porządkowanie osób według pewnych kategorii/cech (np. koloru włosów).
3
Zaproponuj teraz dzieciom porządki w klasowej biblioteczce. Zapytaj się, w jaki sposób można uporządkować biblioteczkę, żeby łatwo się z niej korzystało. Propozycje uczniów zapisuj, lub – biorąc odpowiednią książkę prezentuj (np. duża książka; książka w sztywnej okładce itp.). Wspólnie ustalcie, które kryterium będzie dla waszej klasy najodpowiedniejsze i – według niego ułóżcie książki.
4
Poproś dzieci, by usiadły do swoich ławek parami i wyjęły z plecaków piórniki. Następnie poleć, by porównały zawartość piórników pod kątem przedmiotów, które mają wspólne cechy i połączyły je w zbiory (np. zbiór kredek czerwonych). Poproś, by każda para przygotowała choć jednej taki zbiór i go nazwała.
Do kolejnego etapu zabawy możesz wykorzystać przestrzeń klasową.
Podzielę klasę na zespoły; poproś, by każdy z nich zgromadził w jednym miejscu określoną liczbę przedmiotów znajdujących się w klasie, związanych z wybraną czynnością szkolną (np. z pisaniem, czytaniem, zabawą itp.)
