• Nie Znaleziono Wyników

Szkoła przed II wojną światową w Puławach - Lidia Cudzich - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Szkoła przed II wojną światową w Puławach - Lidia Cudzich - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

LIDIA CUDZICH

ur. 1931; Puławy

Miejsce i czas wydarzeń Puławy, dwudziestolecie międzywojenne

Słowa kluczowe Puławy, dwudziestolecie międzywojenne, szkoła, edukacja, nauczyciele, koledzy szkolni, dzieciństwo

Szkoła przed II wojną światową w Puławach

Chodziłam dwa lata do szkoły podstawowej, moją wychowawczynią była pani Salwowska i to bardzo mile wspominam. Tam panowała jakaś bardzo serdeczna atmosfera w tej szkole i jedynym takim bardzo ciepłym dla mnie wspomnieniem to [był] właśnie ten okres. Ta pani Salwowska, która potrafiła taki ciepły kontakt wytworzyć. Umiała właśnie tak dostrzegać każde dziecko z osobna, nie traktowała naszej klasy jak zbiorowość, tylko w każdym z nas coś tam dostrzegała indywidualnego. Potrafiła w czasie lekcji podjeść do każdego z nas, zobaczyć jak pisze, pochwalić. Utrwaliło mi się w pamięci, że miałam bardzo dobry pomysł na rysunek, taką dziergarkę żeśmy robili, na białym papierze się naklejało, taki krajobraz jak gdyby, pejzaż, i jakoś mi tak ładnie wyszedł ten rysunek, pamiętam pani mnie pochwaliła, że taki pomysł artystyczny. W ogóle byłam wychwalana zawsze za moje zdolności aktorskie, taneczne i recytatorskie. Pamiętam koleżankę Krysie Zgirską, której tata był leśniczym i mieli leśniczówkę, jak się jechało na Michałówkę, gdzieś tutaj w tej okolicy. Bardzo żeśmy się przyjaźniły ze sobą, co rano ją dowożono do szkoły taką bryczką i [kiedy] odwozili ją tam na tą Michałówkę, to ja siadałam razem z nią do tej bryczki, jechałam z nią do Rudy Czechowskiej, potem wracałam na piechotę do domu. To był dla mnie taki szpan, jak to teraz byśmy powiedzieli, bo zawsze takim pledem nogi nam przykrywał ten stangret, który na tym koźle siedział.

Tak w duchu jej zazdrościłam, że ona tą bryczką przyjeżdża. Była taka jeszcze Krysia Szczypianka, ona mieszkała na ulicy Zielonej, niedaleko nas i chodziłyśmy razem do tej pierwszej klasy. Ona mieszkała z mamą, bo tata jej chyba jakoś wcześniej zmarł, i potem jeszcze zetknęłyśmy się w liceum, z tym, że ona była starsza ode mnie i była w starszej klasie o rok. [Ze szkołą] wszystko mi się jakoś tak kojarzy z takim błyskiem. Taka błyszcząca, wypastowana bodajże była podłoga i zawsze błyszczała ładnie. Bardzo ładne były stoliczki, takie krzesełeczka, tam żeśmy mieli. Posiłków nie było w szkole, tylko te prace ręczne, malowanie, dzierganie, wyszywanie.

(2)

Data i miejsce nagrania 2003-11-17, Puławy

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Weronika Prokopczuk

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Pierwszy dom był od razu przy wylocie jak się schodziło z Krańcowej, było wejście, brama taka drewniana i furtka, szło się kawałeczek ścieżką i pierwszy stał szeregowo dom,

W czasie okupacji uczyłam się w szkole podstawowej, która się mieściła przy ulicy Gdańskiej, z tym, że to był taki krótki mój pobyt w tej szkole, bo

Słowa kluczowe Puławy, dwudziestolecie międzywojenne, dzieciństwo, czas wolny, zabawy dziecięce, kino, odpusty.. Dzieciństwo w Puławach przed II

Potem na dole, jak się idzie na most, po prawej stronie, był taki Żyd, nazywał się Herbatka, też odstąpił dwie klasy na szkołę, żeby tam dzieci się mogły uczyć.. Potem był

Bardzo dobrym lekarzem, chyba chirurgiem, to był doktor Skubiszewski i jeszcze lekarzem takim wewnętrznym był doktor Wierzejski.. Był Honigsfeld też i drugi był doktor

Słowa kluczowe Puławy, dwudziestolecie międzywojenne, Żydzi, synagoga, handel żydowski, sklepy żydowskie, profesje Żydów, ubiór żydowski, święta żydowskie, Kuczki, Jom

Latem chodziliśmy z ulicy Zielonej przez ulicę Głęboką do ulicy Szpitalnej i tam do szkoły Tarbut na ulicy Piaskowej albo do szkoły Adlera przez Lubelską..

Wiem że u Żydów tylko można było na kredyt wszystko brać i później na raty można było oddawać.. To był Żyd taki Srulka, wojna się zaczęła i ja nie oddałam mu, bo nie