PROPOZYCJE ZABAW DOMOWYCH DLA DZIECI 5 – LETNICH WOKÓŁ TEMATU”
„ PRAWIE LATO, CO WY NA TO?!”
Drodzy Rodzice!
W bieżącym tygodniu porozmawiajmy o zwiastunach lata, letnich kwiatach i owadach, zjawiskach atmosferycznych, takich jak burza czy tęcza.
Dzieci utrwalą znajomość nazw miesięcy i pór roku i układać je w kolejności. Podczas
eksperymentów przyrodniczych poszerzą swoją wiedzę i umiejętność wyciągania z nich wniosków.
Dowiedzą się, jak zachować się w czasie burzy, jakich miejsc unikać, gdzie się schronić. Poznają siedem kolorów tęczy i dowiedzą się, jak ona powstaje.
Będą rozpoznawać letnie kwiaty i owady, potrafią wskazać je na fotografii oraz przeczytać wybrane nazwy.
W tym tygodniu oprócz rozbudowywania wiedzy dzieci, kształtowania umiejętności wypowiadania się na dany temat i słuchania dzieci wykonają różne prace plastyczne. Proponowane zabawy przyczynią się także do doskonalenia umiejętności przeliczania, porównywania liczb.
TEMAT: PO CZYM POZNAĆ, ŻE NADCHODZI LATO?
•
„Z czym kojarzy się lato?” – technika niedokończonych zdań, zabawa z piłką. N. pyta dzieci, z czym kojarzy im się lato. Rzuca piłkę do każdego dziecka i zaczyna zdanie: Lato kojarzy mi się…Dzieci łapią piłkę i kończą wypowiedź. • piłka
•
Zabawa z kalendarzem. Prosimy dzieci, by poukładały kartki zgodnie z kolejnością występowania miesięcy w roku, przeliczanie Podział na pory roku, przyporządkowywanie miesięcy do określonej pory roku. Pytamy: W jakim miesiącu rozpoczyna się lato?•
„Po czym można poznać lato?” – praca plastyczna doskonaląca umiejętność przekazywania informacji w formie graficznej, ekspresja twórcza. Dzieci dostają kartki papieru i rysują to, co kojarzy im się z latem. • kartki, kredki•
Tato, czy już lato? – praca z wierszem Beaty Szelągowskiej. N. czytamy wiersz: Tato, czy już lato?Powiedz, proszę! Powiedz, tato, Po czym poznać można lato?
Skąd na przykład wiadomo, że już się zaczyna?
Po prostu:
Po słodkich malinach,
Po bitej śmietanie z truskawkami, Po kompocie z wiśniami,
Po życie, które na polach dojrzewa, Po słowiku, co wieczorem śpiewa, Po boćkach uczących się latać, Po ogrodach tonących w kwiatach, Po świerszczach koncertujących na łące, Po wygrzewającej się na mleczu biedronce, Po zapachu skoszonej trawy i róż,
I już!
Czytamy tekst i prosimy dzieci o zapamiętanie obiektów wymienionych przez tatę i kojarzących
się z latem. Dzieci wymieniają zapamiętane obiekty kojarzące się z latem. Prosimy dzieci, aby przedstawiły rezultaty swoich prac plastycznych. Każde dziecko opowiada, co narysowało. Ponownie czytamy wiersz i po słowach: Po zapachu skoszonej trawy i róż…, prosimy dzieci o kontynuowanie treści. W tym celu dzieci wykorzystują nazwy tego, co narysowały, np. po szaleństwach w basenie, po zabawach na piasku.
•
Lato płynie do nas – nauka piosenki i zabawa ruchowa w parach. Stajemy z dzieckiem naprzeciwko siebie i włączamy nagranie. https://www.youtube.com/watch?v=7MpIAWOGhoALato płynie do nas
sł. Jan Zuchora, muz. Krystyna Kwiatkowska Raz, dwa, raz i dwa, ( klaszczemy)
słońce idzie drogą. (rysujemy w powietrzu słońce) Z górki chmurki biegną dwie,
śpieszą się jak mogą. (biegniemy w miejscu)
Ref.: Hop! Hop! – słychać w koło. ( jedna osoba podskakuje z rękami na biodrach, druga osoba z pary robi obrót)
Hop! Hop! – echo woła. (jedna osoba podskakuje z rękami na biodrach, druga osoba z pary robi obrót) Po jeziorze łódka mknie, (bujamy się, trzymając za ręce)
lato płynie do nas.
Raz, dwa, raz i dwa, (klaszczemy)
nadszedł czas zabawy, (tańczymy w kółko, trzymając się za ręce) pędzi, goni w polu wiatr, (biegniemy w miejscu)
chce się z nami bawić. (tworzymy koło) Ref.: Hop! Hop!…. (jak wyżej)
Raz, dwa, raz i dwa, (uderzamy w ręce drugiej osoby) wiatr wesoło pląsa, (tańczymy kole)
w górze, w chmurze, w ciszy pól (podskakujemy na palcach w rytm piosenki) dzwoni śpiew skowronka.
Ref. Hop! Hop!….
•
„Zabawa ruchowa z piłką” – tworzenie rymów do słów związanych z latem, doskonalenie słuchu fonemowego. Podajemy wyraz kojarzący się z latem, np. słońce – rzucamy piłkę dodziecka. Dziecko łapie piłkę i podaje rym do usłyszanego słowa. Następnie odrzuca piłkę do rodzica i wymienia przy tym inne słowo, które jemu kojarzy się z latem. Zabawa może być kontynuowana także w wariancie z głoską w nagłosie. Dziecko łapiące piłkę wymienia głoskę, na którą zaczyna się wyraz podany przez poprzednika, i wymyśla słowo z tą głoską). • piłka
TEMAT: BURZA
•
„Burza” – praca z tekstem. Czytamy wiersz Jacka Paciorka pod tym samym tytułem, a następnie omawiamy go z dziećmi.Szła przez pola Pani Burza, – Co tak panią dzisiaj wkurza?
– Skąd u Pani tyle złości?
– Musi Pani mieć przykrości?
Burza błyska, grzmi i wieje, Straszy wszystkich: – Świat zaleję, Powywracam wszystkie drzewa, Kto się boi – niechaj zwiewa, Niebo całe pociemniało, Z wichrem wszystko oszalało, Drzewa nisko się kłaniają, Panią Burzę przepraszają, – Niechże Pani już przestanie, Robić wszystkim wielkie lanie!
Burza mruczy, marszczy czoło.
Oj, nie będzie dziś wesoło,
Niech się kryje, kto gdzie może, Bo tu będzie zaraz morze, Leje, wyje, gromy ciska, Siódme poty z chmur wyciska.
Aż się wreszcie tak zmęczyła, Że się stała całkiem miła.
Cicho mruczy zawstydzona, To jest burza? – to nie ona.
Cicho wiszą chmury z nieba, Będzie słońce – nam zaśpiewa, Rozweseli Panią Burzę,
Burza ze słońcem w jednym chórze?
Z tego śpiewu tęcza wisi, Ależ Pani nam kaprysi!
Ale koniec – szkoda czasu, Słońce świeci – chodź do lasu.
N. zadaje dzieciom pytania: O jakim zjawisku atmosferycznym była mowa w wierszu? Co zrobiła Pani Burza? Jakie inne zjawiska jej towarzyszyły? Co się stało, gdy się zmęczyła? Kto przepędził
burzę? Czy wiecie, jak powstaje burza?
•
„Jak powstaje burza” – eksperyment. Na szklance umieszczamy kawałek blaszki (np. denko od puszki).Nadmuchujemy balon i energicznie pocieramy go kawałkiem wełnianej szmatki. Kładziemy balon
na blaszce i zbliżamy do niej palec. Pytamy dzieci, co się stało? W wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne i przeskoczyła iskra (jak błyskawica). Pytamy dzieci, czy znają jakieś zjawisko charakterystyczne dla lata, w którym także pojawiają się iskry (błyskawice)? Nawiązanie do tematu zajęć. • szklanka, blaszka (denko od puszki), balon, wełniana szmatka
•
„Gdy idzie burza, to…” – technika niedokończonych zdań, dyskusja na temat tego, jak zachowywać się w czasie burzy. Rozpoczynamy zdanie: Gdy idzie burza, to…, a dziecije kończą. Mogą odnosić się zarówno do własnych uczuć, doświadczeń, jak i wiedzy dotyczącej omawianego zjawiska. Pytamy: Jak się zachowywać, gdy zbliża się burza? Gdzie można się schronić?
(w sklepie, w samochodzie). Czego nie można robić? (stać w wodzie, chować się pod drzewem). Jak zachowywać się w czasie burzy w domu? (pozamykać okna, wyłączyć urządzenia elektryczne, bo uderzenie pioruna może spowodować porażenie).
•
„Burzowe emocje” – oglądanie filmu, dyskusja. Oglądamy z dzieckiem film prezentujący burzę https://www.youtube.com/watch?v=gVKEM4K8J8A. Następnie zadajemy pytania: Jakie uczucia wywołuje burza? Z jakimi uczuciami kojarzy wam się burza? Czy burzy trzeba się obawiać? Jak należy się zachować podczas burzy, gdy jesteśmy na dworze? Co się dzieje, gdy skończy się burza? Jakie zjawisko pogodowe często się po niej pojawia latem? Jak się czujemy, gdy patrzymy na tęczę?•
Burza – piosenka /www.youtube.com/watch?v=b3PnRDP3TWM•
Praca z KP4.33b – utrwalenie właściwych zachowań w czasie burzy, ćwiczenie logicznego myślenia, poszerzanie wiedzy ogólnej. Pytamy dzieci: Co można zaobserwować na niebie po burzy w słoneczny dzień? (tęcza) • KP4.33b•
„Wędrująca woda, czyli jak powstają kolory” – przygotowanie eksperymentu. Nawiązanie dotematu zajęć z następnego dnia, przygotowanie eksperymentu, którego wyniki będą omawiane w kolejnym dniu. Prosimy dzieci o umieszczenie obok siebie siedmiu kubków. Do kubków wlewa wodę,
a pomiędzy nimi umieszcza zwinięte papierowe ręczniki, które zanurza w wodzie. Do pierwszego kubka wsypuje czerwony barwnik spożywczy, do trzeciego – żółty, do piątego – niebieski, do siódmego – fioletowy. • kubki, woda, papierowe ręczniki, barwniki spożywcze (czerwony, żółty, niebieski, fioletowy)
TEMAT: TĘCZA
•
„Kiedy i gdzie można zaobserwować tęczę?” – dyskusja. Pytamy dzieci: Jakie zjawisko atmosferyczne kojarzy się z kolorami? Kiedy i gdzie można zaobserwować tęczę? (niebo po deszczu, kiedyświeci słońce; na trawie pokrytej kropelkami wody; podczas rozpryskiwania wody z węża ogrodowego;
w kałuży itd.). W razie trudności z odpowiedzią możemy pokazać dzieciom zdjęcia. Na koniec zadajemy pytanie: Co jest potrzebne, żeby powstała tęcza?
•
„Jak powstaje tęcza?” – eksperyment. Przynosimy dużą szklaną miskę z wodą, lusterko i białą kartkę. Eksperyment najlepiej wykonać w słoneczny dzień (lub pochmurny z użyciem latarki). Do miski wypełnionej wodą wkładamy pod kątem lusterko tak, by było skierowane w stronę źródła światła. Nakrywa miskę kartką. Na kartce powstaje tęcza. Pytamy dzieci, dlaczego tak się stało (wynik rozszczepienia światła przechodzącego przez powierzchnię wody, rozkład światła białego na wielobarwne widmo). • duża szklana miska z wodą, lusterko, biała kartka, ew. latarka•
„Tęcza na CD” – samodzielne zaobserwowanie tęczy. Dziecko dostaje płytę CD. Kierujeją do światła tak, aby na jej odwrocie ukazała się tęcza. Płyty można potem wykorzystać do stworzenia
pracy plastycznej, np. słoneczników, połączonych następnie w bukiet ca. W tym celu
wystarczy dokleić do płyty płatki z żółtego papieru i narysować na niej czarnym markerem kratkę symbolizującą nasiona. • Płyty CD, marker, żółty papier, klej
•
„Kolory tęczy” – zajęcia dydaktyczne. Przeliczanie i podawanie nazw kolorów tęczy. Pytamy dzieci: Z jakich kolorów składa się tęcza? (czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy). Prosi o przeliczenie kolorów występujących w tęczy.•
Praca z KP4.33a – doskonalenie percepcji wzrokowej i sprawności grafomotorycznej, dekodowanie.• KP4.33a
TEMAT: LATO NA ŁĄCE
•
„Rysujemy łąkę” – zajęcia plastyczne. Rozdaje dzieciom kartki i pastele i prosimy, by dzieckonarysowało łąkę. Gdy skończą, pytamy: Jak wygląda wasza łąka? Czy rosną na niej kwiaty? Jakie? Czy są tam jakieś owady? Jakie? Co znajduje się na prawdziwej łące? Pokazujemy dzieciom zdjęcia kwiatów (mogą to być: nagietek, bratek, malwa, stokrotka, mak) i prosi o podanie ich nazw. Dzieci dzielą nazwy kwiatów na sylaby. Układają zdjęcia kwiatów w kolumnach zgodnie z liczbą sylab, głosek i liter w ich nazwie. • kartki, pastele, zdjęcia letnich kwiatów (np. nagietek, bratek, malwa, stokrotka, mak)
•
Praca z KP4.34a – przeliczanie, doskonalenie percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i zdolności grafomotorycznych. • KP4.34a•
„Zwierzęta i owady na łące” – zajęcia dydaktyczne. Pytamy dzieci: Co oprócz kwiatów znajduje się na łące. Jakie zwierzęta i owady można tam spotkać? Dzieci wymieniają nazwy (pszczoła, motyl, ślimak, mrówka, kret, bocian, biedronka, konik polny itp.). Pokazujemy odpowiednie zdjęcia.Na koniec dzieci dopasowują zdjęcia do napisów do czytania globalnego. • zdjęcia i napisy do czytania globalnego (pszczoła, motyl, ślimak, mrówka, kret, bocian, biedronka, konik polny itp.)
•
Film edukacyjny „Wędrówki Skrzata Borówki https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4•
Praca z KP4.34b – doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych. • Pracaz KP4.34b•
„Biedronki” – praca plastyczna. Tworzenie biedronek z pasków papieru. Rozdajemy dzieciom czerwone, czarne i białe karki. Z czerwonego papieru dzieci wycinają koło, które będzie podstawągrzbietu biedronki, oraz dużo cienkich pasków. Końcówki pasków przyklejają do koła tak, aby środkowa część stworzyła łuk. Przyklejają kolejne paski obok, tak aby stworzyć przestrzenny kształt tułowia biedronki (kształt ma przypominać kłębek włóczki). Następnie z czarnego papieru wycinają buźkę z czułkami oraz kropki. Z białego papieru wycinają oczy z czarnymi źrenicami. Doklejają elementy biedronki. • czarny, czerwony i biały papier, nożyczki, klej
ZESTAW ĆWIĆZEN GIMNASTYCZNYCH:
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych n – rozwijanie sprawności motorycznej w zakresie szybkości, skoczności, zwinności i zręczności.
1. Marsz z woreczkiem na głowie – ręce wyciągnięte na boki.
2. Przekładanie miarowo woreczków z ręki do ręki.
3. Unoszenie woreczków na stopie, pozostanie przez kilka sekund na jednej nodze.
4. Podrzucanie i łapanie woreczków.
5. Slalom między woreczkami rozłożonymi w równych odległościach na dywanie. • woreczki gimnastyczne
6. „Plażowanie” – dzieci stawiają stopę na woreczku gimnastycznym. Na dany sygnał podnoszą woreczek palcami stopy. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą. Następnie w siadzie prostym podpartym przekładają palcami prawej stopy woreczek leżący przy lewej stopie i na odwrót. Na koniec rzucają woreczkami do celu – dużego pojemnika.
7. „Orzeźwienie” – butelki plastikowe. Dzieci w siadzie klęcznym kładą
butelkę przed kolanami, dłonie na butelce – odsuwają butelki szybkim ruchem w przód i przysuwają do kolan. Potem w leżeniu przodem zginają ręce w łokciach, dłonie trzymają na ziemi przy
barkach, butelkę stawiają w małej odległości od twarzy. Robią głęboki wdech nosem i silny wydech ustami w stronę butelki. Powtarzają ćwiczenie kilkakrotnie, starając się silnym wydechem
przewrócić butelkę. Następnie w leżeniu przodem trzymają butelkę w jednej ręce i przekazują ją ruchem okrężnym z ręki do ręki przed twarzą i za plecami w jednym i w drugim kierunku (ręce cały czas proste w łokciach). Na koniec w leżeniu tyłem trzymają oburącz butelkę za głową. Butelka leży poziomo. Podnoszą nogi i ręce i starają się dotkną stopami butelki, po czym wracają
do pozycji wyjściowej. • plastikowa butelka
8. „Pokrzywa” – dzieci siedzą w kręgu, jedno z nich wchodzi do środka i rzucamy piłkę do dziecka, wymieniając nazwy warzyw, owoców, krzewów. Na słowo „pokrzywa” nie można złapać piłki. Kto się pomyli, robi trzy pompki. • piłka
