Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa II
A to ci dopiero! Czy wiecie, jak głęboko można zanurkować i co widać pod wodą?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
1
Scenariusz zajęć dla uczniów klasy II (I etap edukacyjny)
Temat A to ci dopiero! Czy wiecie, jak głęboko można zanurkować i co widać pod wodą?
Cele Uczeń:
1. Uważnie słucha prezentacji i korzysta z przekazywanych informacji.
(1.1a)
2. Słucha utworu z odgłosów fal. (3.1c) 3. Tworzy plakat ekologiczny. (4.2b)
4. Zna podstawowe informacje o różnicy pomiędzy płucami a skrzelami.
(6.8)
5. Podejmuje działania na rzecz ochrony środowiska. (6.6) 6. Dodaje i odejmuje w zakresie 100. (7.4)
7. Wie, że jest częścią przyrody i chroni ją. (11.6)
Wykaz nabywanych
umiejętności 1. Uważnie słucha prezentacji i korzysta z przekazywanych informacji.
2. Umiejętność bezpiecznego tworzenia z grubej tektury.
Metody 1. Podające (opowiadanie, wyjaśnianie).
2. Poszukujące (dyskusja, gry i zabawy dydaktyczne).
3. Impresyjna (odczucia wywołane przez kontakt ze sztuką).
4. Ekspresyjna (tworzenie sztuki).
5. Problemowa (samodzielnego dochodzenia do wiedzy).
Formy 1. Praca z całą grupą.
2. Praca dzieci w grupach.
3. Praca indywidualna.
Środki dydaktyczne 1. Ekran interaktywny pt. „Ocean”.
2. Karta pracy pt. „Oceany świata”.
3. Papier – arkusze A2 lub A3, markery.
4. Rurki do napojów, jak najszersze.
5. Pojemniki z wodą (kubeczki lub miseczki niewielkie).
6. Ćwiczenie interaktywne pt. „Rebusy”.
7. Ekran interaktywny pt. „Podwodna podróż”.
8. Ekran interaktywny pt. „Oceany świata – zadania matematyczne”.
9. Karta pracy pt. „Oceany świata – rysunki pomocnicze”.
Proponowany czas
zajęć 120 minut
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa II
A to ci dopiero! Czy wiecie, jak głęboko można zanurkować i co widać pod wodą?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
2 Opis sposobu realizacji
1. Ekran interaktywny pt. „Ocean”.
Po wejściu do sali uczniowie słyszą w tle szum fal z odtwarzacza na ekranie interaktywnym. Nauczyciel opowiada, że na dzisiejszej lekcji wszyscy przeniosą się na ocean, aby poznać jego głębiny. Prosi, aby dzieci stanęły w kręgu, zamknęły oczy lub wpatrzyły się w tablicę i wyobraziły sobie, że są na ogromnym oceanie, woda szumi, mewy latają nad nimi.
Dzieci wciągają głęboko powietrze nosem i czują zapach przestrzeni i oceanu, a potem wypuszczają powietrze ustami. Jeżeli jest taka możliwość, dobrze byłoby, aby podczas tego ćwiczenia otworzono okna.
2. Karta pracy pt. „Oceany świata”.
Nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy z puzzlami.
3. Nauczyciel omawia obrazek, który powstał po ułożeniu puzzli – mapę świata z zaznaczonymi oceanami. Chętni uczniowie głośno odczytują nazwy oceanów. Nauczyciel opowiada dzieciom, że dziś zanurkują w głąb
największego z oceanów – Oceanu Spokojnego.
Ale to naprawdę bardzo głęboko. Pyta, w jaki sposób można zanurkować w głąb oceanu.
4. Nauczyciel dzieli dzieci na 3 lub 4 grupy. Każda z nich otrzymuje duży arkusz papieru i wymyśla sposoby na nurkowanie. Nauczyciel tłumaczy, że chodzi o wymyślenie jak największej liczby sposobów, nawet jeśli wydają się one śmieszne lub dziwne. Uczniowie pracują na zasadzie burzy mózgów. Na zakończenie przedstawiciel każdej grupy prezentuje odpowiedzi.
Nauczyciel chwali najbardziej twórcze i ciekawe pomysły.
5. Nauczyciel, odnosząc się do pomysłów dzieci, pyta je, dlaczego człowiek nie może głęboko
zanurkować tak po prostu, a na przykład ryby mogą.
Tłumaczy uczniom różnicę pomiędzy skrzelami i płucami oraz sposobem ich działania. Wyjaśnia, że z powodu posiadania płuc ludzie, aby zanurkować, muszą albo wstrzymać powietrze na cały czas, gdy są pod wodą, albo, jeżeli nurkują płytko pod powierzchnią, mogą
Indywidualizacja nauczania uwzględniająca specjalne potrzeby edukacyjne
Nauczyciel dobiera grupy w taki sposób, aby każda miała możliwość wykonania zadania i aby osoby w grupie mogły się w tym wspierać.
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa II
A to ci dopiero! Czy wiecie, jak głęboko można zanurkować i co widać pod wodą?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
3 używać rurek, przez które będą oddychać. Nauczyciel rozdaje dzieciom rurki (najlepiej jak najszersze) oraz kubeczki z wodą i proponuje wspólną zabawę w nurkowanie w szklance wody. Uczniowie wciągają powoli powietrze przez rurkę, trzymając ją nad wodą, a wydmuchują powoli powietrze po włożeniu końca rurki do szklanki z wodą, robiąc na powierzchni bańki.
6. Ćwiczenie interaktywne pt. „Rebusy”.
Nauczyciel mówi uczniom, że niestety człowiek sam nie może zanurkować bardzo głęboko, ponieważ jego organizm nie jest do tego przystosowany. Ale za chwilę, gdy uczniowie rozwiążą rebusy, dowiedzą się, jakimi pojazdami można zanurkować w głąb oceanu.
7. Ekran interaktywny pt. „Podwodna podróż”.
Nauczyciel zaprasza dzieci na podwodny rejs batyskafem. Prosi o zajęcie miejsc siedzących.
Uczniowie biorą swoje krzesła i siadają jak najciaśniej, bo w batyskafie oczywiście jest bardzo mało miejsca.
Nauczyciel prezentuje uczniom nagranie do wizualizacji.
Dzieci zamykają oczy, słuchają dźwięków i głosu lektora oraz wyobrażają sobie, że biorą udział w podwodnej podróży.
8. Ekran interaktywny pt. „Oceany świata – zadania matematyczne”.
Po powrocie na powierzchnię, uczniowie wykonują interaktywne zadania matematyczne – obliczają liczebność przepływających ławic.
9. Nauczyciel proponuje uczniom chwilę odpoczynku nad morzem. Każde dziecko znajduje sobie trochę miejsca i kładzie się na podłodze.
W przypadku liczniejszych klas można wyjść na korytarz.
Nauczyciel prowadzi opowieść ruchową, dzieci wykonują ćwiczenia:
„Wyobraźcie sobie, że pływacie po powierzchni oceanu. Leżycie na wodzie na plecach, rozkładacie na boki ręce i nogi i swobodnie unosicie się na powierzchni. Nagle prąd zaczyna was znosić nie wiadomo dokąd, więc odwracacie się na brzuch i płyniecie żabką w stronę swojej łodzi. Prąd jest
Jeśli w grupie znajdują się
uczniowie z obniżoną koncentracją i nadpobudliwością
psychoruchową, należy
odpowiednio dostosować długość odsłuchiwanego materiału i np. podzielić proponowaną w słuchowisku podwodną podróż na części, tak aby dzieci z obniżoną umiejętnością koncentracji mogły również w pełni skorzystać z zajęć.
Uczniowie z trudnościami otrzymują dodatkowo kartę pracy pt. „Oceany świata – rysunki pomocnicze”.
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa II
A to ci dopiero! Czy wiecie, jak głęboko można zanurkować i co widać pod wodą?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
4 coraz silniejszy, musicie mocniej i mocniej machać rękami i nogami.
A teraz wdrapujecie się na łódź i stajecie w niej.
Uważajcie, bo może się przewrócić – rozłóżcie szeroko ręce na boki i delikatnie machajcie nimi w górę i w dół, aby uspokoić łódkę. Już! Teraz musicie wspiąć się wysoko na palce,
bo na horyzoncie widać chyba ląd. Tak, to na pewno ląd! Postarajcie się do niego dopłynąć. Siadacie w łodzi, bierzecie w ręce wiosła i wiosłujecie mocno, bo prąd jest tu bardzo silny. Wiosłujecie i wiosłujecie, jesteście już tak blisko pięknej wyspy,
że wychodzicie z łodzi. Ale niestety, woda sięga wam aż do szyi, musicie więc wysoko wyciągnąć w górę głowę i iść do brzegu. Ale w wodzie trudno się chodzi, więc wyobraźcie sobie, że wasze nogi są bardzo ciężkie i woda przeszkadza wam w dojściu do brzegu.
No już, chyba wszystkim się udało!”
10. Nauczyciel mówi dzieciom, że dopłynęły do pięknej wyspy na Oceanie Spokojnym, ale niestety plaża nie wygląda zbyt dobrze. Na brzegu leżą śmieci oraz wyrzucone przez fale zdechłe ryby. Pyta dzieci, co się mogło stać? Co najbardziej szkodzi oceanom? Wspólnie zastanawiają się nad zagrożeniami i zanieczyszczeniami oceanów.
(Ropa naftowa dostająca się do wody podczas mycia tankowców lub ich awarii i katastrof, ścieki
odprowadzane do rzek, którymi płyną do mórz i oceanów, zwykłe śmieci wrzucane do wody.) Nauczyciel tłumaczy dzieciom, że nie tylko
zanieczyszczenia są niebezpieczne dla oceanów, ale także zmiany klimatu związane z działalnością człowieka powodują na przykład topnienie lodowców i zmiany temperatury wody. Mogą one doprowadzić do wyginięcia wielu organizmów.
11. Uczniowie w grupach wykonują plakaty, mające zachęcać do troski o wodę i dbania o jej czystość oraz o organizmy, które w niej mieszkają. Jeżeli jest taka możliwość, uczniowie mogą tworzyć napisy
na komputerze i drukować je, a następnie przyklejać do plakatów.
Nauczyciel dobiera grupy w taki sposób, aby każde dziecko miało możliwość wykonania zadania i aby osoby w grupie mogły się w nim wspierać.
