• Nie Znaleziono Wyników

Dziennik Urzędowy. Informacje i zawiadomienia 10 listopada 2020 KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Dziennik Urzędowy. Informacje i zawiadomienia 10 listopada 2020 KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ"

Copied!
38
0
0

Pełen tekst

(1)

Spis treści

II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

2020/C 379/01 Komunikat Komisji — Komunikat wyjaśniający Komisji w odniesieniu do sporządzania, badania i publikowania sprawozdań finansowych zawartych w rocznych raportach finansowych sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/815 w sprawie jednolitego elektronicznego formatu raportowania (ESEF). . . 1 2020/C 379/02 Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9434 — UTC/Raytheon) (1). . . 8 2020/C 379/03 Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9861 — Unilabs/Medbase/JV) (1). . . 9

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

2020/C 379/04 Kursy walutowe euro — 9 listopada 2020 r.. . . 10 2020/C 379/05 Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji 20 sierpnia 2019 r. Sprawa M.8870 – E.ON/Innogy

Sprawozdawca: Dania. . . 11 2020/C 379/06 Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające E.ON/Innogy (Sprawa

M.8870). . . 14 2020/C 379/07 Streszczenie decyzji Komisji z dnia 17 września 2019 r. uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem

wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG (Sprawa M.8870 – E.ON/Innogy) (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 6530). . . 16

PL

C 379 Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

Rocznik 63

Informacje i zawiadomienia

10 listopada 2020 Wydanie polskie

(1) Tekst mający znaczenie dla EOG.

(2)

2020/C 379/08 Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie. . . 21

V Ogłoszenia

INNE AKTY

Komisja Europejska

2020/C 379/09 Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33. . . 22 2020/C 379/10 Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego

nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33. . . 29

Sprostowania

2020/C 379/11 Sprostowanie do otwartego zaproszenia do składania wniosków – GP/DSI/ReferNet_FPA/002/20 – ReferNet – Europejska sieć ekspertów w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego (VET) Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Dz.U. C 327 z 5.10.2020). . . 34

(3)

II

(Komunikaty)

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

KOMISJA EUROPEJSKA

KOMUNIKAT KOMISJI

Komunikat wyjaśniający Komisji w odniesieniu do sporządzania, badania i publikowania sprawozdań finansowych zawartych w rocznych raportach finansowych sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/815 w sprawie jednolitego elektronicznego

formatu raportowania (ESEF) (2020/C 379/01)

1. Wprowadzenie

Celem niniejszego komunikatu wyjaśniającego jest objaśnienie niektórych obowiązujących przepisów prawa Unii dotyczą­

cych sporządzania, badania i publikowania sprawozdań finansowych sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem delego­

wanym Komisji 2019/815 (rozporządzenie w sprawie ESEF) (1). Te przepisy unijne wynikają z dyrektywy 2004/109/

WE (2) zmienionej dyrektywą 2013/50/UE (dyrektywa w sprawie przejrzystości), dyrektywy 2006/43/WE zmienionej dyrektywą 2014/56/UE (dyrektywa w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych) (3) oraz dyrektywy 2013/34/

UE (dyrektywa o rachunkowości) (4).

Stanowiska i opinie wyrażone w niniejszym dokumencie odzwierciedlają poglądy Komisji Europejskiej. Zgodnie z Trakta­

tem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Trybunał Sprawiedliwości jest wyłącznie właściwy do dokonywania wykładni aktów instytucji Unii Europejskiej.

Rozporządzenie w sprawie ESEF wprowadziło jednolity elektroniczny format raportowania na potrzeby sporządzania rocznych raportów finansowych przez emitentów papierów wartościowych notowanych na rynkach regulowanych UE.

Ustanowiono w nim ogólne przepisy dotyczące formatu rocznych raportów finansowych, jak określono w art. 4 ust. 2 dyrektywy w sprawie przejrzystości (5), oraz bardziej szczegółowe przepisy dotyczące znakowania zawartych w nich spra­

wozdań finansowych. Nie ma ono zastosowania do półrocznych raportów finansowych określonych w art. 5 dyrektywy w sprawie przejrzystości.

W rozporządzeniu w sprawie ESEF określono następujące główne wymogi:

(i) emitenci sporządzają i podają do wiadomości publicznej swoje roczne raporty finansowe w formacie rozszerzalnego języka znaczników hipertekstowych (ang. eXtensible HyperText Markup Language, XHTML);

(1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/815 z dnia 17 grudnia 2018 r. uzupełniające dyrektywę 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących specyfikacji jednolitego elektronicznego formatu sprawozdawczego (Dz.U. L 143 z 29.5.2019, s. 1). To rozporządzenie delegowane uzupełnia art. 4 ust. 7 dyrektywy 2004/

109/WE zmienionej dyrektywą 2013/50/UE.

(2) Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmienia­

jąca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38), zmieniona dyrektywą 2013/50/UE.

(3) Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonso­

lidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Euro­

pejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

(5) Art. 4 ust. 2 stanowi, że roczne raporty finansowe zawierają zbadane sprawozdania finansowe, sprawozdanie zarządu oraz oświadcze­

nia osób upoważnionych przez emitenta.

(4)

(ii) emitenci sporządzający swoje skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej (MSSF) przyjętymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 (MSSF zatwierdzo­

nymi przez UE) (6) lub zgodnie z MSSF, o których mowa w art. 1 akapit pierwszy lit. a) decyzji 2008/961/WE (MSSF przyjęte przez RMSR) (7):

— znakują te skonsolidowane sprawozdania finansowe przy użyciu rozszerzalnego języka sprawozdawczości finanso­

wej inline (ang. inline eXtensible Business Reporting Language, iXBRL),

— znakują zbiorowo informację dodatkową do sprawozdania finansowego (8).

Znaczniki iXBRL muszą być zgodne z taksonomią ESEF, która została zawarta w załącznikach do rozporządzenia w sprawie ESEF i opracowana na podstawie taksonomii MSSF opublikowanej przez Fundację MSSF.

Połączenie formatu XHTML ze znacznikami iXBRL sprawia, że roczne raporty finansowe nadają się zarówno do odczytu przez człowieka, jak i do odczytu maszynowego, co poprawia dostępność, analizę i porównywalność informacji zawartych w rocznych raportach finansowych.

Po rozpoczęciu stosowania rozporządzenia w sprawie ESEF jedynie roczne raporty finansowe sporządzane w formacie ESEF umożliwią emitentom wypełnienie ich obowiązków w zakresie ujawniania informacji na mocy dyrektywy w sprawie przejrzystości (9).

Komisja z zadowoleniem przyjmuje fakt, że kilka państw członkowskich zmieniło lub zmienia swoje przepisy krajowe w celu zapewnienia pełnej zgodności z określonymi w prawie Unii wymogami dotyczącymi ESEF. Komisja zachęca wszyst­

kie państwa członkowskie do zakończenia tego procesu w odpowiednim czasie i tam, gdzie jest to konieczne.

Treść niniejszego komunikatu jest istotna w zakresie, w jakim rozpoczęto stosowanie rozporządzenia ESEF (10).

2. Wyjaśnienia w odniesieniu do obowiązujących przepisów unijnych dotyczących badania

2.1. Czy biegli rewidenci są zobowiązani do przedstawiania opinii z badania na temat tego, czy sprawozdania finansowe zawarte w rocznych raportach finansowych są zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF?

Przepisy unijne wymagają od biegłych rewidentów (11) przedstawiania opinii z badania na temat tego, czy sprawozdania finansowe zawarte w rocznych raportach finansowych są zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w roz­

porządzeniu w sprawie ESEF, tj. z przepisami rozporządzenia w sprawie ESEF mającymi zastosowanie do sprawozdań finansowych.

Wniosek ten można wyciągnąć z następującej analizy prawnej:

(i) Zgodnie z art. 4 ust. 7 dyrektywy w sprawie przejrzystości emitenci papierów wartościowych notowanych na rynkach regulowanych UE sporządzają swoje roczne raporty finansowe w jednolitym elektronicznym formacie raportowania.

Wymogi dotyczące jednolitego elektronicznego formatu raportowania ustanowiono w rozporządzeniu w sprawie ESEF, które określa przepisy dotyczące formatu całych rocznych raportów finansowych (12) oraz bardziej szczegółowe przepisy dotyczące znakowania zawartych w nich sprawozdań finansowych (13).

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodo­

wych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1) (rozporządzenie w sprawie MSR).

(7) Decyzja Komisji 2008/961/WE z dnia 12 grudnia 2008 r. w sprawie stosowania przez emitentów papierów wartościowych z krajów trzecich krajowych standardów rachunkowości określonych krajów trzecich oraz międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej do celów sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 112).

(8) Wymóg ten będzie wprowadzany stopniowo zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia w sprawie ESEF.

(9) Dyrektywa w sprawie przejrzystości określa wymogi dotyczące ujawniania w odniesieniu do wszystkich „informacji regulowanych”, które obejmują również roczne raporty finansowe. Ponadto, zgodnie z art. 9 ust. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz.U. L 168 z 30.6.2017, s. 12) (rozporządzenie w sprawie prospektu emisyjnego), emitenci mogą zamieszczać w swoim uniwersalnym dokumen­

cie rejestracyjnym swój roczny raport finansowy. Wyłącznie jeżeli spełnione są określone warunki, uznaje się, że emitenci ci wywiązali się ze spoczywającego na nich na mocy dyrektywy w sprawie przejrzystości obowiązku opublikowania rocznego raportu finanso­

wego. Warunki te obejmują m.in. zgodność rocznego raportu finansowego zamieszczonego w uniwersalnym dokumencie rejestracyj­

nym z wymogami określonymi w art. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości (w tym ESEF).

(10) Zob. art. 8 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(11) Wszelkie odniesienia do „biegłych rewidentów” w niniejszym dokumencie należy rozumieć jako odniesienia do „biegłych rewidentów lub firm audytorskich”.

(12) Zob. art. 3 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(13) Zob. art. 4, 5 i 6 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(5)

(ii) Art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości stanowi, że sprawozdania finansowe emitentów poddawane są bada­

niu zgodnie z dyrektywą o rachunkowości (14). Zgodnie z art. 34 ust. 1 dyrektywy o rachunkowości sprawozdania finansowe jednostek interesu publicznego, w tym m.in. emitentów papierów wartościowych notowanych na rynkach regulowanych UE (15), muszą być badane przez biegłych rewidentów.

(iii) Zgodnie z art. 28 dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych biegli rewidenci przedstawiają wyniki badania w sprawozdaniu z badania. Sprawozdanie z badania zawiera opinię z badania, w której przedstawia się opinię biegłego rewidenta: (i) na temat tego, czy sprawozdanie finansowe przedstawia prawdziwy i rzetelny obraz zgodnie z odpowiednimi ramami sprawozdawczości finansowej oraz (ii) „w stosownych przypadkach”, na temat tego, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne z „wymogami ustawowymi” (16).

(iv) Termin „wymogi ustawowe” w art. 28 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finan­

sowych oznacza każdy wymóg prawny nałożony na szczeblu unijnym lub krajowym w odniesieniu do sporządzania sprawozdań finansowych. W motywie 11 rozporządzenia w sprawie ESEF wyraźnie stwierdzono, że wymogi przewi­

dziane w rozporządzeniu w sprawie ESEF stanowią „wymogi prawne”.

(v) Termin „w stosownych przypadkach” w art. 28 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawoz­

dań finansowych oznacza, że w przypadku gdy prawo Unii lub prawo krajowe przewiduje wymogi ustawowe mające zastosowanie do sprawozdań finansowych, biegli rewidenci sprawdzają zgodność danych sprawozdań finansowych z tymi wymogami ustawowymi i przedstawiają opinię z badania.

Biegli rewidenci są zatem zobowiązani do sprawdzenia zgodności sprawozdań finansowych z wszelkimi mającymi zastoso­

wanie wymogami ustawowymi, w tym ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF, jak wyjaśniono dokładniej w pytaniu nr 2.2 poniżej, oraz do przedstawienia opinii z badania na temat tego, czy spra­

wozdanie finansowe jest zgodne z tymi wymogami.

Za taką analizą prawną przemawiają cele polityczne określone w motywach unijnych aktów prawnych regulujących spo­

rządzanie, publikowanie i badanie sprawozdań finansowych spółek notowanych na rynku regulowanym. Te cele polityczne mają doprowadzić do:

(i) zwiększenia porównywalności sprawozdań finansowych i wzmocnienia zaufania publicznego do sprawozdań finanso­

wych (17);

(ii) zapewnienia wysokiego poziomu przejrzystości i porównywalności sprawozdawczości finansowej spółek, których papiery wartościowe notowane są na rynkach regulowanych UE (18);

(iii) zapewnienia ochrony interesów osób trzecich spółki (19);

(iv) zapewnienia zharmonizowanego podejścia do ustawowego badania sprawozdań finansowych (20);

(v) zapewnienia wysokiego poziomu ochrony inwestorów w całej Wspólnocie (21); oraz

(vi) uproszczenia sprawozdawczość oraz ułatwienia dostępności, analizy i porównywalności informacji korporacyj­

nych (22).

Aby zapewnić integralność rynku wewnętrznego i jednolity poziom ochrony wszystkich użytkowników sprawozdań finan­

sowych i rocznych raportów finansowych, użytkownikom należy zapewnić taki sam poziom ochrony, niezależnie od tego, w jaki sposób uzyskują dostęp do informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych, przykładowo za pośrednictwem zeskanowanych dokumentów papierowych lub dokumentów o strukturze elektronicznej.

(14) Art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości odsyła do art. 51 i 51a czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG (Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11) oraz do art. 37 siódmej dyrektywy Rady 83/349/EWG (Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1), które zostały uchylone dyrektywą o rachunkowości (odpowiadające im przepisy znajdują się w art. 34 ust. 1, art. 34 ust. 2 i art. 35 dyrektywy o rachunko­

wości).

(15) Zob. art. 2 pkt 1 lit. a) dyrektywy o rachunkowości.

(16) Zob. art. 28 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych, który ma zastosowanie nie tylko do jednostkowych sprawozdań finansowych, ale również do skonsolidowanych sprawozdań finansowych (jak określono w ust. 5 tego samego artykułu).

(17) Motyw 55 dyrektywy o rachunkowości.

(18) Motyw 3 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (rozporządzenie w sprawie MSR).

(19) Motyw 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (Dz.U. L 169 z 30.6.2017, s. 46) (dyrektywa w sprawie prawa spółek).

(20) Motyw 3 dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych.

(21) Motyw 7 dyrektywy w sprawie przejrzystości.

(22) Motyw 26 dyrektywy 2013/50/UE (Dz.U. L 294 z 6.11.2013, s. 13) zmieniającej dyrektywę w sprawie przejrzystości i motyw 4 roz­

porządzenia w sprawie ESEF.

(6)

2.2. Które wymogi prawne określone w rozporządzeniu w sprawie ESEF powinni sprawdzać biegli rewidenci, aby przedstawić swoją opi­

nię z badania?

Aby przedstawić opinię z badania na temat tego, czy sprawozdania finansowe są zgodne ze „stosownymi wymogami praw­

nymi” określonymi w tym rozporządzeniu, biegli rewidenci sprawdzają zgodność sprawozdań finansowych emitentów z przepisami rozporządzenia w sprawie ESEF mającymi zastosowanie do danych sprawozdań finansowych (23). „Stosowne wymogi prawne” są następujące:

(i) Wszystkie sprawozdania finansowe zawarte w rocznym raporcie finansowym sporządza się w ważnym formacie XHTML (24).

(ii) W przypadku wszystkich skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzonych zgodnie z MSSF zatwierdzo­

nymi przez UE lub z MSSF przyjętymi przez RMSR (25):

— ujawnienia określone w załączniku II do rozporządzenia w sprawie ESEF muszą być znakowane, jeżeli ujawnienia te występują w tych skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych,

— wszystkie znaczniki, w tym dobrowolne znaczniki ujawnień innych niż określone w załączniku II, muszą być zgodne z następującymi wymogami:

— stosuje się język znaczników XBRL,

— stosuje się elementy taksonomii podstawowej określone w załączniku VI do rozporządzenia w sprawie ESEF o najbliższym znaczeniu rachunkowym, chyba że stworzono element taksonomii rozszerzonej zgodnie z załącznikiem IV do rozporządzenia w sprawie ESEF,

— znaczniki są zgodne ze wspólnymi zasadami dotyczącymi znaczników (26).

(iii) W przypadku sprawozdań finansowych innych niż skonsolidowane sprawozdania finansowe sporządzone zgodnie z MSSF (27):

— wszystkie znaczniki wprowadzone przez emitenta na zasadzie dobrowolności lub zgodnie z prawem krajowym muszą być zgodne z następującymi wymogami:

— stosuje się język znaczników XBRL,

— stosuje się szczególną taksonomię zapewnioną przez państwo członkowskie, w którym zarejestrowany jest emitent,

— znaczniki są zgodne ze wspólnymi zasadami dotyczącymi znaczników (28).

2.3. Czy opinię z badania dotyczącą tego, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF, należy włączyć do sprawozdania z badania czy do odrębnego sprawozdania?

Opinię z badania dotyczącą tego, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określo­

nymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF należy włączyć do sprawozdania z badania.

Zgodnie z art. 28 dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych biegli rewidenci przedstawiają wyniki badania w sprawozdaniu z badania. Art. 28 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) stanowi, że sprawozdanie z badania zawiera opinię z bada­

nia na temat tego, czy sprawozdanie finansowe przedstawia prawdziwy i rzetelny obraz zgodnie z odpowiednimi ramami sprawozdawczości finansowej, a także opinię na temat tego, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne z mającymi zastoso­

wanie „wymogami ustawowymi”. W tym przypadku „wymogi ustawowe” odpowiadają „stosownym wymogom prawnym”

określonym w rozporządzeniu w sprawie ESEF (zob. odpowiedź na pytanie nr 2.2).

2.4. Czy sprawozdanie z badania jest włączane do zgodnego z ESEF rocznego raportu finansowego czy do odrębnego dokumentu pod­

awanego do wiadomości publicznej wraz ze zgodnym z ESEF rocznym raportem finansowym?

Obowiązujące prawo Unii nie określa, czy sprawozdanie z badania powinno zostać włączone do rocznego raportu finansowego, czy też powinno być podane do wiadomości publicznej wraz z rocznym raportem finansowym jako odrębny dokument.

(23) Wytyczne dotyczące sposobu sprawdzania zgodności ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF zawarto w „Wytycznych dotyczących badania przez biegłych rewidentów sprawozdań finansowych sporządzonych w europej­

skim jednolitym elektronicznym formacie raportowa” (ang. Guidelines on the auditors’ involvement on financial statements in European Single Electronic Format) opracowanych przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Audytami, dostępnych pod adresem:

https://ec.europa.eu/info/files/191128-ceaob-guidelines-auditors-involvement-financial-statements_pl

(24) Art. 3 rozporządzenia w sprawie ESEF, który nakłada wymóg sporządzenia całego rocznego raportu finansowego w formacie XHTML, należy czytać w związku z art. 4 ust. 2 dyrektywy w sprawie przejrzystości, który stanowi, że roczny raport finansowy zawiera między innymi zbadane sprawozdania finansowe. Bezpłatna strona internetowa walidująca dokumenty w formacie XHTML jest dostępna pod adresem: http://validator.w3.org/.

(25) Zob. art. 4 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(26) Zob. art. 6 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(27) Zob. art. 5 rozporządzenia w sprawie ESEF. Przepisy te mają zastosowanie do emitentów zarejestrowanych w państwach członkow­

skich.

(28) Zob. art. 6 rozporządzenia w sprawie ESEF.

(7)

Zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości sprawozdanie z badania „podawane jest w całości do wiado­

mości publicznej wraz z rocznym raportem finansowym”. W przypadku braku szczegółowych przepisów obowiązujących na poziomie krajowym lub na poziomie rynku regulowanego oraz biorąc pod uwagę możliwości techniczne w poszczegól­

nych przypadkach, emitenci mogą stosować preferowaną opcję.

2.5. Czy emitenci z państw trzecich są zobowiązani do podawania do wiadomości publicznej sprawozdania z badania zawierającego opinię z badania na temat tego, czy sprawozdania finansowe zawarte w rocznych raportach finansowych są zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF?

Zgodnie z dyrektywą w sprawie przejrzystości emitenci z państw trzecich są zobowiązani do podawania do wiadomości publicznej rocznych raportów finansowych sporządzonych zgodnie ze wszystkimi wymogami rozporządzenia w sprawie ESEF, wraz ze sprawozdaniem z badania sporządzonym zgodnie z dyrektywą w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych. W konsekwencji emitenci z państw trzecich są odpowiedzialni za zapewnienie, by ich biegli rewidenci przed­

stawili opinię z badania na temat tego, czy sprawozdania finansowe zawarte w rocznych raportach finansowych są zgodne ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF.

Art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości stanowi, że sprawozdania finansowe, które mają być publikowane w rocz­

nych raportach finansowych każdego emitenta (w tym emitentów z państw trzecich) poddawane są badaniu zgodnie z art. 34 ust. 1, art. 34 ust. 2 i art. 35 dyrektywy o rachunkowości (które odsyłają do art. 28 dyrektywy w sprawie ustawo­

wych badań sprawozdań finansowych). Przepisy te dotyczą odpowiednio do obowiązku biegłych rewidentów w zakresie badania sprawozdań finansowych oraz do treści sprawozdania z badania (29). Treść sprawozdania z badania musi być zgodna z art. 28 dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych, który nakłada na biegłego rewidenta obowiązek przedstawienia opinii z badania na temat tego, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne z wymogami ustawo­

wymi, w tym ze stosownymi wymogami prawnymi określonymi w rozporządzeniu w sprawie ESEF.

3. Wyjaśnienia w odniesieniu do przepisów unijnych dotyczących stosowania podpisu elektronicznego 3.1. Czy emitenci lub biegli rewidenci muszą stosować podpis elektroniczny do podpisywania, odpowiednio, rocznych raportów finanso­

wych lub dokumentów w nich zawartych, lub sprawozdań z badania?

Obowiązujące prawo Unii nie uniemożliwia emitentom lub biegłym rewidentom stosowania podpisu elektronicznego do podpisywania, odpowiednio, rocznych raportów finansowych, dokumentów w nich zawartych, lub sprawozdań z badania.

W przypadku braku szczegółowych przepisów obowiązujących na poziomie krajowym lub na poziomie rynku regulowa­

nego, emitenci lub biegli rewidenci mogą stosować preferowaną opcję, czyli odręczny podpis lub podpis elektroniczny.

Chociaż art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości wyraźnie nakłada na emitentów obowiązek podawania do wiado­

mości publicznej sprawozdania z badania podpisanego przez biegłych rewidentów odpowiedzialnych za badanie sprawoz­

dań finansowych (30), na poziomie Unii nie ma wyraźnego wymogu dotyczącego tego, czy i w jaki sposób należy podpisy­

wać roczne raporty finansowe lub dokumenty w nich zawarte. Wymogi mające zastosowanie do podpisywania mogą być jednak określone w ustawodawstwie krajowym.

W każdym przypadku, zgodnie z art. 25 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 910/2014 (rozporządzenie eIDAS) (31), który sta­

nowi, że „kwalifikowany podpis elektroniczny ma skutek prawny równoważny z podpisem własnoręcznym”, uznaje się, że stosowanie kwalifikowanego podpisu elektronicznego do podpisywania tych raportów spełnia wszelkie wymogi dotyczące podpisu.

4. Wyjaśnienia w odniesieniu do przepisów unijnych dotyczących obowiązków i odpowiedzialności emitentów 4.1. Czy organ administrujący, zarządzający lub nadzorczy emitenta jest odpowiedzialny za zgodność rocznych raportów finansowych

z wymogami rozporządzenia w sprawie ESEF?

Organ administrujący, zarządzający lub nadzorczy emitenta jest odpowiedzialny za sporządzanie i podawanie do wiado­

mości publicznej rocznych raportów finansowych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ESEF.

Art. 7 dyrektywy w sprawie przejrzystości nakłada wymóg, by obowiązkiem sporządzania i podawania informacji do wiado­

mości publicznej zgodnie z między innymi art. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości „objęty był co najmniej emitent lub jego organy administracyjne, zarządzające lub nadzorcze”. Art. 4 ust. 7 dyrektywy w sprawie przejrzystości wymaga, aby roczne raporty finansowe były przygotowywane i podawane do wiadomości publicznej zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ESEF.

(29) Art. 4 ust. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości odsyła do art. 51 i 51a dyrektywy 78/660/EWG oraz do art. 37 dyrektywy 83/349/EWG. Obie dyrektywy zostały uchylone dyrektywą o rachunkowości w 2013 r. Zgodnie z tabelą korelacji odesłania do tych artykułów wspomnianych uchylonych dyrektyw odczytuje się jako odesłania do art. 34 ust. 1, art. 34 ust. 2 i art. 35 dyrektywy o rachunkowości.

(30) Art. 28 ust. 4 dyrektywy w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych stanowi również, że biegły rewident podpisuje spra­

wozdanie z badania i opatruje je datą.

(31) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U.

L 257 z 28.8.2014, s. 73).

(8)

4.2. Czy emitenci zobowiązani są do zamieszczania w swoich rocznych raportach finansowych oświadczenia osób upoważnionych w odniesieniu do zgodności rocznego raportu finansowego z rozporządzeniem w sprawie ESEF?

Prawo Unii nie uniemożliwia emitentom dobrowolnego wyrażania, na przykład w oświadczeniach osób upoważnionych w rocznym raporcie finansowym, szczegółowego oświadczenia dotyczącego zgodności rocznego raportu finansowego z rozporządzeniem w sprawie ESEF.

Art. 4 ust. 2 lit. c) dyrektywy w sprawie przejrzystości wymaga, aby roczny raport finansowy zawierał „oświadczenia osób upoważnionych przez emitenta, z wyraźnym wskazaniem ich nazwisk i stanowisk, że wedle ich najlepszej wiedzy, spra­

wozdania finansowe sporządzone zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, odzwierciedlają prawdziwy i rzetelny stan [...]”. W przypadku braku szczegółowych przepisów obowiązujących na poziomie krajowym lub na pozio­

mie rynku regulowanego, emitenci mogą stosować preferowaną opcję. W każdym przypadku, na podstawie art. 7 dyrek­

tywy w sprawie przejrzystości, organ administrujący, zarządzający lub nadzorczy emitenta jest odpowiedzialny za sporzą­

dzanie i podawanie do wiadomości publicznej zgodnego z ESEF rocznego raportu finansowego (zob. również pytanie nr 4.1).

4.3. Czy emitenci mogą podawać do wiadomości publicznej dodatkowe wersje rocznego raportu finansowego, które nie są zgodne z ESEF lub zawierają zgodne z ESEF sprawozdania finansowe, w odniesieniu do których biegli rewidenci nie sprawdzili zgodności z ESEF?

Prawo Unii nie uniemożliwia emitentom podawania do wiadomości publicznej (np. na ich stronie internetowej) dodatko­

wych wersji ich rocznych raportów finansowych, które nie są zgodne z ESEF lub zawierają zgodne z ESEF sprawozdania finansowe, w odniesieniu do których biegli rewidenci nie sprawdzili zgodności z ESEF (32). Należy jednak wyjaśnić, że te dodatkowe niezgodne z ESEF wersje rocznych raportów finansowych stanowią wersje nieoficjalne.

Art. 4 dyrektywy w sprawie przejrzystości nakłada na emitentów obowiązek podawania do wiadomości publicznej rocz­

nych raportów finansowych sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ESEF. Po rozpoczęciu stosowania roz­

porządzenia w sprawie ESEF jedynie podawanie do wiadomości publicznej zgodnych z ESEF rocznych raportów finanso­

wych – wraz ze sprawozdaniem z badania sprawozdań finansowych zawartych w rocznych raportach finansowych – umożliwi emitentom wypełnienie ich obowiązków w zakresie ujawniania informacji na mocy dyrektywy w sprawie prze­

jrzystości. Podawanie do wiadomości publicznej (na przykład na stronie internetowej emitentów) dodatkowych niezgod­

nych z ESEF wersji rocznego raportu finansowego, który jest niezgodny z ESEF lub zawiera zgodne z ESEF sprawozdania finansowe, które nie zostały poddane badaniu, nie jest zabronione na mocy prawa Unii, ale nie jest wystarczające do zapew­

nienia zgodności z dyrektywą w sprawie przejrzystości.

5. Wyjaśnienia w odniesieniu do przepisów unijnych dotyczących korzystania z plików ESEF w celu wypełnie­

nia innych obowiązków wynikających z prawa Unii

5.1. Czy emitenci mogą składać zgodne z ESEF sprawozdania finansowe w krajowym rejestrze przedsiębiorstw w celu zapewnienia zgodności z przepisami dyrektywy o rachunkowości?

W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której papiery wartościowe notowane są na rynkach regulowa­

nych UE, prawo Unii nie zabrania wykorzystywania zbadanych sprawozdań finansowych sporządzonych i opublikowanych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ESEF w celu wypełnienia obowiązków prawnych innych niż obowiązki wynikające z dyrektywy w sprawie przejrzystości. Prawo Unii nie uniemożliwia zatem wdrożenia przepisów krajowych lub administra­

cyjnych, które umożliwiałyby emitentom składanie zgodnych z ESEF sprawozdań finansowych jako dokumentów księgo­

wych w rejestrze przedsiębiorstw.

Art. 30 ust. 1 dyrektywy o rachunkowości nakłada na spółki z ograniczoną odpowiedzialnością obowiązek publikowania ich zbadanych sprawozdań finansowych w terminie 12 miesięcy od dnia bilansowego i odsyła do dyrektywy (UE) 2017/1132 (dyrektywa w sprawie prawa spółek) w odniesieniu do zasad publikacji. Art. 16 dyrektywy w sprawie prawa spółek, która ma zastosowanie do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością niezależnie od tego, czy ich papiery wartoś­

ciowe są notowane na rynkach regulowanych UE, nakłada na spółki obowiązek składania dokumentów księgowych w kra­

jowym rejestrze przedsiębiorstw.

Ani dyrektywa o rachunkowości, ani dyrektywa w sprawie prawa spółek nie określają formatu sporządzania i składania zba­

danych sprawozdań finansowych, który to format może być elektroniczny. Zasadniczo nie ma przeszkód, aby państwa członkowskie zezwalały spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością, których papiery wartościowe notowane są na rynkach regulowanych UE, na składanie zgodnych z ESEF sprawozdań finansowych w rejestrze przedsiębiorstw w celu wypełnienia ich obowiązków wynikających z art. 30 ust. 1 dyrektywy o rachunkowości i art. 16 dyrektywy w sprawie prawa spółek.

(32) Te dodatkowe wersje mogą zawierać na przykład roczne raporty finansowe sporządzone w formacie innym niż ESEF lub sporządzone w formacie ESEF, ale zawierające wersję zgodnych z ESEF sprawozdań finansowych, która jednak nie została poddana badaniu (np.

w przypadku zgodnych z ESEF rocznych raportów finansowych opublikowanych w języku innym niż język, w którym zgodne z ESEF sprawozdania finansowe zostały poddane badaniu).

(9)

6. Wyjaśnienia w odniesieniu do przepisów unijnych dotyczących urzędowo ustanowionych systemów 6.1. Czy urzędowo ustanowione systemy są uprawnione do rozpowszechniania rocznych raportów finansowych w formatach innych niż

ESEF?

Urzędowo ustanowione systemy są zobowiązane do rozpowszechniania co najmniej zgodnych z ESEF rocznych raportów finansowych składanych przez emitentów.

Art. 21 dyrektywy w sprawie przejrzystości nakłada na państwa członkowskie obowiązek wyznaczenia urzędowo ustano­

wionych systemów służących do scentralizowanego gromadzenia informacji regulowanych i zapewnienia łatwego dostępu użytkownikom końcowym.

(10)

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9434 — UTC/Raytheon)

(tekst mający znaczenie dla EOG) (2020/C 379/02)

W dniu 13 marca 2020 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) w związku z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie pod­

any do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

— w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.

europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

— w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32020M9434. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(11)

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa M.9861 — Unilabs/Medbase/JV)

(tekst mający znaczenie dla EOG) (2020/C 379/03)

W dniu 4 listopada 2020 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostęp­

niony:

— w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.

europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

— w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32020M9861. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(12)

IV

(Informacje)

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

KOMISJA EUROPEJSKA

Kursy walutowe euro (1) 9 listopada 2020 r.

(2020/C 379/04)

1 euro =

Waluta Kurs wymiany

USD Dolar amerykański 1,1883

JPY Jen 124,67

DKK Korona duńska 7,4476

GBP Funt szterling 0,90224

SEK Korona szwedzka 10,1970

CHF Frank szwajcarski 1,0778

ISK Korona islandzka 163,10

NOK Korona norweska 10,7101

BGN Lew 1,9558

CZK Korona czeska 26,475

HUF Forint węgierski 356,98

PLN Złoty polski 4,4670

RON Lej rumuński 4,8655

TRY Lir turecki 9,5786

AUD Dolar australijski 1,6234

Waluta Kurs wymiany

CAD Dolar kanadyjski 1,5388

HKD Dolar Hongkongu 9,2128

NZD Dolar nowozelandzki 1,7378

SGD Dolar singapurski 1,5950

KRW Won 1 321,43

ZAR Rand 18,1305

CNY Yuan renminbi 7,8475

HRK Kuna chorwacka 7,5640

IDR Rupia indonezyjska 16 710,47

MYR Ringgit malezyjski 4,8821

PHP Peso filipińskie 57,213

RUB Rubel rosyjski 90,1763

THB Bat tajlandzki 36,101

BRL Real 6,2447

MXN Peso meksykańskie 23,8949

INR Rupia indyjska 87,6380

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

(13)

Opinia Komitetu Doradczego ds. Koncentracji 20 sierpnia 2019 r.

Sprawa M.8870 – E.ON/Innogy Sprawozdawca: Dania

(2020/C 379/05)

Jurysdykcja

1. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że zgłoszona transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kon­

troli koncentracji przedsiębiorstw („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”) (1).

2. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że zgłoszona transakcja ma wymiar unijny zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

Definicja rynku produktowego

3. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z wnioskami sformułowanymi przez Komisję w projekcie decyzji w odniesieniu do definicji właściwych rynków produktowych dla:

a) wytwarzania i dostaw hurtowych energii elektrycznej w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

b) dystrybucji energii elektrycznej w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

c) dostaw detalicznych energii elektrycznej w Niemczech, Czechach, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Króle­

stwie;

d) dostaw detalicznych energii elektrycznej do celów ogrzewania w Niemczech;

e) hurtowych dostaw gazu na rynki niższego szczebla w Czechach;

f) dystrybucji gazu w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

g) dostaw detalicznych gazu w Niemczech, Czechach, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Królestwie;

h) usług pomiaru w Niemczech i Zjednoczonym Królestwie;

i) elektromobilności w Niemczech;

j) oświetlenia ulicznego na Węgrzech.

Definicja rynku geograficznego

4. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z wnioskami sformułowanymi przez Komisję w projekcie decyzji w odniesieniu do definicji właściwych rynków geograficznych dla:

a) wytwarzania i dostaw hurtowych energii elektrycznej w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

b) dystrybucji energii elektrycznej w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

c) dostaw detalicznych energii elektrycznej w Niemczech, Czechach, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Króle­

stwie;

d) dostaw detalicznych energii elektrycznej do celów ogrzewania w Niemczech;

e) hurtowych dostaw gazu na rynki niższego szczebla w Czechach;

f) dystrybucji gazu w Niemczech, Czechach i na Węgrzech;

g) dostaw detalicznych gazu w Niemczech, Czechach, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Królestwie;

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(14)

h) usług pomiaru w Niemczech i Zjednoczonym Królestwie;

i) elektromobilności w Niemczech;

j) oświetlenia ulicznego na Węgrzech.

Ocena wpływu na konkurencję

5. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja znacznie utrudni­

łaby skuteczną konkurencję z powodu nieskoordynowanych skutków horyzontalnych na rynkach:

a) dostaw detalicznych energii elektrycznej do celów ogrzewania do gospodarstw domowych i MŚP w Niemczech;

b) instalacji i eksploatacji publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycznych na autostradach w Niemczech;

c) dostaw detalicznych energii elektrycznej do odbiorców podłączonych do sieci niskiego napięcia w Czechach;

d) dostaw detalicznych gazu do małych odbiorców w Czechach;

e) dostaw detalicznych gazu do dużych odbiorców w Czechach;

f) dostaw detalicznych energii elektrycznej do MŚP obsługiwanych w ramach konkurencyjnych ofert na Węgrzech;

g) dostaw detalicznych energii elektrycznej do dużych odbiorców przemysłowych na Węgrzech.

6. Komitet Doradczy zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja nie doprowadziłaby do znacznego zakłócenia konkurencji w wyniku nieskoordynowanych skutków horyzontalnych na następujących rynkach oddziaływania:

a) dostaw detalicznych energii elektrycznej na Słowacji; 6 państw członkowskich głosowało za. 2 państwa członkow­

skie wstrzymały się od głosu. 1 państwo członkowskie głosowało przeciw.

b) dostaw detalicznych gazu na Słowacji; 7 państw członkowskich głosowało za. 2 państwa członkowskie wstrzy­

mały się od głosu.

c) dostaw detalicznych gazu w Zjednoczonym Królestwie; 9 państw członkowskich głosowało za.

d) usług pomiaru zużycia energii (elektrycznej i gazu) w Zjednoczonym Królestwie; 9 państw członkowskich głoso­

wało za.

7. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja nie doprowadziłaby do znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji w wyniku niehoryzontalnych skutków na:

a) żadnym z rynków, na które wywiera ona wpływ wertykalny w Niemczech;

b) żadnym z rynków, na które wywiera ona wpływ wertykalny w Czechach;

c) żadnym z rynków, na które wywiera ona wpływ wertykalny na Węgrzech;

d) żadnym z rynków, na które wywiera ona wpływ wertykalny na Słowacji;

e) żadnym z rynków, na które wywiera ona wpływ wertykalny w Zjednoczonym Królestwie.

Zobowiązania

8. Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z Komisją, że ostateczne zobowiązania zaproponowane przez stronę zgłaszającą w dniu 3 lipca 2019 r. usuwają znaczne zakłócenia skutecznej konkurencji określone w projekcie decyzji.

9. Komitet Doradczy zgadza się z Komisją, że w przypadku pełnego wypełnienia ostatecznych zobowiązań zapropono­

wanych przez zgłaszającą stronę w dniu 3 lipca 2019 r. zgłoszona transakcja nie doprowadziłaby do znacznego zakłó­

cenia skutecznej konkurencji na rynku wewnętrznym lub na jego istotnej części. 8 państw członkowskich głosowało za. 1 państwo członkowskie głosowało przeciw.

(15)

Zgodność z rynkiem wewnętrznym oraz Porozumieniem EOG

10. Komitet Doradczy zgadza się zatem z Komisją, że zgłoszoną transakcję należy uznać za zgodną z rynkiem wewnętrz­

nym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kon­

troli łączenia przedsiębiorstw oraz art. 57 Porozumienia EOG. 8 państw członkowskich głosowało za. 1 państwo członkowskie głosowało przeciw.

Niniejszym potwierdzam, że Irlandia, Słowenia i Zjednoczone Królestwo wzięły udział w posiedzeniu Komitetu Doradczego za pośrednictwem wideokonferencji i zwróciły się do mnie o podpisanie opinii Komitetu Doradczego w ich imieniu.

Patrick LINDBERG

Przewodniczący posiedzenia Komitetu Doradczego

(16)

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające (1) E.ON/Innogy

(Sprawa M.8870) (2020/C 379/06)

1. W dniu 31 stycznia 2019 r. Komisja otrzymała formalne zgłoszenie proponowanej koncentracji zgodnie z art. 4 roz­

porządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), w wyniku której E.ON SE („E.ON”, Niemcy) przejmie wyłączną kontrolę nad działalnością przedsiębiorstwa Innogy SE („Innogy”, Niemcy) w zakresie dystrybucji i rozwią­

zań konsumenckich oraz nad niektórymi jego aktywami związanymi z wytwarzaniem energii elektrycznej („propono­

wana transakcja”) (3).

2. W dniu 7 marca 2019 r. Komisja zadecydowała o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządze­

nia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw („decyzja na podstawie art. 6 ust. 1) lit. c)”). W decyzji tej Komisja uznała, że proponowana transakcja budzi poważne wątpliwości co do jej zgodności z rynkiem wewnętrznym oraz funkcjonowaniem Porozumienia EOG ze względu na nieskoordynowane skutki horyzontalne dla rynków dostaw detalicznych energii elektrycznej i gazu w Czechach, Niemczech, na Węgrzech i Słowacji.

3. W dniu 20 marca 2019 r. E.ON przedłożyło swoją odpowiedź na decyzję wydaną na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c).

4. W dniach 25 i 29 marca 2019 r., w następstwie nieprzekazania przez przedsiębiorstwa E.ON i Innogy pełnych infor­

macji w odpowiedzi na wnioski o ich udzielenie, Komisja przyjęła dwie decyzje na podstawie art. 11 ust. 3 rozporzą­

dzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, przy czym pierwsza skierowana była do E.ON, zaś druga do E.ON oraz Innogy. Na mocy tych decyzji zawieszono terminy, o których mowa w art. 10 ust. 3 akapit pierwszy rozporzą­

dzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. E.ON (wraz z Innogy w odniesieniu do decyzji skierowanej zarówno do E.ON jak i Innogy) udzieliło pełnych odpowiedzi odpowiednio w dniach 5 i 11 kwietnia 2019 r. Pierwszy okres zawieszenia trwał odpowiednio od dnia 22 marca do końca dnia 11 kwietnia 2019 r.

5. W dniu 30 kwietnia 2019 r., w następstwie nieprzekazania przez RWE i Innogy pełnych informacji w odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji, Komisja przyjęła kolejną decyzję na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia w spra­

wie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Na mocy tej decyzji również zawieszono terminy, o których mowa w art. 10 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Innogy udzieliło pełnej odpowie­

dzi w dniu 8 maja 2019 r., i stąd drugi okres zawieszenia trwał odpowiednio od dnia 29 kwietnia do końca dnia 8 maja 2019 r.

6. W okresie od 7 lutego do 14 maja 2019 r. dopuściłem do postępowania 18 przedsiębiorstw działających na tych samych lub powiązanych rynkach jako zainteresowane strony trzecie zgodnie z art. 5 decyzji 2011/695/UE. Komisja kilkakrotnie wchodziła w interakcje z tymi stronami w trakcie postępowania, zarówno ustnie, jak i na piśmie, co umożliwiło im wyrażenie opinii na temat proponowanej transakcji, zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia wykona­

wczego do rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (4).

7. W dniu 7 czerwca 2019 r., Komisja przedłużyła termin przyjęcia ostatecznej decyzji w sprawie o 20 dni roboczych zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit drugi zdanie trzecie rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

8. W dniu 20 czerwca 2019 r. E.ON przedłożyło Komisji pierwszy formalny zestaw proponowanych zobowiązań, które Komisja poddała badaniu rynku w dniu 21 czerwca 2019 r. W dniu 3 lipca 2019 r. E.ON przedłożyło Komisji zmie­

nione zobowiązania uwzględniające informacje zwrotne uzyskane podczas badania rynku („ostateczne zobowiąza­

nia”).

(1) Na podstawie art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkuren­

cji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29) („decyzja 2011/695/UE”).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1) („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsię­

biorstw”).

(3) Innogy jest obecnie kontrolowane przez RWE AG („RWE”, Niemcy). Proponowana transakcja stanowi część złożonej transakcji wymiany aktywów między RWE a E.ON. W odrębnej sprawie (sprawa M.8871), przedsiębiorstwo RWE powiadomiło Komisję o propo­

nowanym przejęciu wspólnej lub wyłącznej kontroli nad niektórymi aktywami przedsiębiorstwa E.ON związanymi z wytwarzaniem energii elektrycznej, które to przejęcie zostało zatwierdzone przez Komisję dnia 26 lutego 2019 r..

(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1) („rozporządzenie wykonawcze do rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(17)

9. Komisja nie wydała pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego do roz­

porządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (5). Zatem nie miało miejsca żadne formalne złożenie ust­

nych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym zgodnie z art. 14 tego rozporządzenia.

10. W dniu 7 sierpnia 2019 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające w postępowaniu odrzucił wspólny wniosek dwóch zainteresowanych stron trzecich o udzielenie im dostępu do uzasadnienia Komisji, wstępnych wnio­

sków z postępowania oraz jej planowanej decyzji, zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. d oraz ust. 3 decyzji 2011/695/UE. Bio­

rąc pod uwagę konkretne interakcje z owymi zainteresowanymi stronami trzecimi (opisanymi bardziej ogólnie w pkt 6 powyżej), zostały one odpowiednio poinformowane o charakterze i przedmiocie procedury i dano im moż­

liwość skutecznego skorzystania z przysługującego im prawa do przedstawienia swoich opinii w sprawie niekorzyst­

nych dla nich skutków zgłoszonej koncentracji. Prawo zainteresowanych stron trzecich do bycia wysłuchanym nie obejmuje prawa do bycia informowanym o planowanej decyzji Komisji lub o powodach leżących u podstaw tej decyzji (6).

11. W projekcie decyzji Komisja stwierdza, że ostateczne zobowiązania usuwają znaczące zakłócenia skutecznej konku­

rencji na rynku wewnętrznym lub na znacznej jego części, do których w przeciwnym razie proponowana transakcja mogłaby doprowadzić. W związku z tym w projekcie decyzji stwierdza się, że proponowana transakcja jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i funkcjonowaniem Porozumienia EOG, pod warunkiem pełnego przestrzegania ostatecz­

nych zobowiązań.

12. Podsumowując, uznaję, że w niniejszym postępowaniu przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych stron.

Bruksela, dnia 5 września 2019 r.

Joos STRAGIER

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2004 w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli kon­

centracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1; sprostowanie Dz.U. L 172 z 6.5.2004, s. 9 – nie dotyczy polskiej wersji języ­

kowej).

(6) Zob. wyrok w sprawie Kaysersberg/Komisja, T-290/94, ECLI:EU:T:1997:186, pkt 105–109.

(18)

Streszczenie decyzji Komisji z dnia 17 września 2019 r.

uznającej koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG

(Sprawa M.8870 – E.ON/Innogy) (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 6530) (Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2020/C 379/07)

Dnia 17 września 2019 r.Komisja przyjęła decyzję w sprawie połączenia przedsiębiorstw na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2. Pełny tekst decyzji w autentycznej wersji językowej sprawy w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności znajduje się na stronie internetowej Dyrek­

cji Generalnej ds. Konkurencji pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/competition/index_pl.html.

I. STRONY

(1) W dniu 31 stycznia 2019 r. Komisja Europejska otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji („koncentracja”), zgodnie z art. 4 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w wyniku której przedsiębiorstwo E.

ON SE („E.ON”, Niemcy) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wyłączną kontrolę nad działalnością przedsiębiorstwa Innogy SE („Innogy”, Niemcy) w zakresie dystrybucji i rozwiązań konsumenckich oraz nad niektórymi jego aktywami związanymi z wytwarzaniem energii elektrycznej (2).

(2) E.ON jest przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność w całym łańcuchu dostaw, w tym w zakresie wytwarzania, dostaw hurtowych, przesyłu, dystrybucji, sprzedaży detalicznej i działalności związanej z energią (takiej jak pomiary, elektromobilność itp.). E.ON prowadzi działalność w kilku krajach europejskich, w tym w Szwecji, Rumunii, we Włoszech, w Polsce, Danii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Królestwie.

(3) Innogy, spółka zależna RWE, jest przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność w całym łańcuchu dostaw, w tym w zakresie dystrybucji, sprzedaży detalicznej i działalności związanej z energią (takiej jak pomiary, elektromobilność itp.). Innogy prowadzi działalność w kilku krajach europejskich, w tym w Belgii, Hiszpanii, Nider­

landach, Polsce, Francji, we Włoszech, w Portugalii, Rumunii, Chorwacji, Słowenii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Królestwie.

(4) E.ON jest dalej zwane „stroną zgłaszającą”, zaś łącznie z Innogy zwane są „stronami”.

II. TRANSAKCJA

(5) Koncentracja polega na przejęciu przez przedsiębiorstwo E.ON wyłącznej kontroli nad Innogy. Koncentracja doko­

nana zostanie w drodze zakupu udziałów/akcji. Koncentracja stanowi część złożonej transakcji wymiany aktywów między E.ON a RWE, w wyniku której E.ON będzie prowadzić działalność przede wszystkim w zakresie eksploatacji sieci dystrybucji energii elektrycznej i gazu oraz dostaw detalicznych w różnych krajach europejskich. RWE będzie skupiać się na działalności wytwórczej i hurtowej.

(6) E.ON ma przejąć od Innogy, spółki zależnej RWE, energetyczną sieć dystrybucyjną i rozwiązania konsumenckie, jak również niektóre mniejsze aktywa tej spółki związane z wytwarzaniem energii elektrycznej, głównie elektrociepłow­

nie będące własnością Innogy („odwrotnie wyodrębnione aktywa”). RWE ma przejąć większość działalności E.ON związanej z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł oraz mniejszościowe udziały w dwóch elek­

trowniach jądrowych już eksploatowanych przez RWE. Ponadto RWE ma zachować a) aktywa Innogy związane z wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych (z wyjątkiem odwrotnie wyodrębnionych aktywów), b) 49 % udział (1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(2) Na pierwszym etapie E.ON przejmie w całości przedsiębiorstwo Innogy. Następnie E.ON wyodrębni większość działalności Innogy w zakresie wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, w zakresie magazynowania gazu oraz udziały w Kärntner Ener­

gieholding Beteiligungs GmbH i przeniesie te aktywa z powrotem do RWE.

(19)

Innogy w spółce Kärntner Energieholding Beteiligungs GmbH oraz c) jedenaście magazynów gazu eksploatowanych przez Innogy w Niemczech oraz w Czechach (wszystkie te aktywa stanowią razem ponownie przenoszone aktywa).

RWE ma również przejąć udział mniejszościowy w E.ON o charakterze wyłącznie finansowym. Komisja wyraziła zgodę na przejęcie aktywów E.ON przez RWE decyzją COMP/M.8871 – RWE/E.ON Transfer Assets z dnia 26 lutego 2019 r.

(7) Dwie części składowe zamiany aktywów stanowią podstawę dla dwóch odrębnych koncentracji. Niniejsza decyzja dotyczy koncentracji wynikającej z przejęcia kontroli nad Innogy przez E.ON.

(8) Łączny światowy obrót przedmiotowych przedsiębiorstw wynosi ponad 5 000 mln EUR. Ogólnounijny obrót każ­

dego z nich przekracza 250 mln EUR, ale nie generują one więcej niż dwie trzecie swojego łącznego obrotu na terenie całej UE w żadnym państwie członkowskim. Zgłoszona operacja ma zatem wymiar unijny.

III. PROCEDURA

(9) W dniu 7 marca 2019 r. Komisja wyraziła poważne wątpliwości co do zgodności koncentracji z rynkiem wewnętrz­

nym i przyjęła decyzję o wszczęciu postępowania na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. W dniu 20 marca 2019 r. E.ON przedłożyło na piśmie uwagi do decyzji wydanej na podsta­

wie art. 6 ust. 1 lit. c), które następnie uzupełniło w dniach 8 maja 2019 r. oraz 20 maja 2019 r.

(10) Termin przyjęcia ostatecznej decyzji w tej sprawie został przedłużony dwa razy, w dniu 22 marca 2019 r. (do 11 kwietnia 2019 r.) oraz 29 kwietnia 2019 r. (do 8 maja 2019 r.), zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

(11) Na wniosek stron, w dniu 7 czerwca 2019 r. termin przyjęcia ostatecznej decyzji w tej sprawie wydłużono o kolejne 20 dni roboczych, zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

(12) W dniu 20 czerwca 2019 r. w celu wyeliminowania wstępnych zastrzeżeń w zakresie konkurencji wskazanych przez Komisję oraz po szczegółowych rozmowach strony przedłożyły Komisji projekt zobowiązań („zobowiązania fazy II”).

(13) W dniu 21 czerwca 2019 r. Komisja rozpoczęła badanie rynku w celu oceny, czy zobowiązania fazy II umożliwią wyeliminowanie zastrzeżeń w zakresie konkurencji wyrażonych przez Komisję.

(14) W dniu 4 lipca 2019 r. strony przedłożyły ostateczne zobowiązania („ostateczne zobowiązania”).

IV. STRESZCZENIE OCENY

(15) Działalność stron pokrywa się w kilku państwach, jednak najistotniejsze nakładanie się na siebie działalności można zaobserwować w Niemczech, Czechach, na Węgrzech, Słowacji i w Zjednoczonym Królestwie (3). W każdym z tych krajów dochodzi do znacznego horyzontalnego nakładania się niektórych rodzajów działalności stron. Przypadki te streszczono w dalszej części niniejszego dokumentu.

1. Niemcy 1.1. Definicje rynku

(16) Dostawy detaliczne energii elektrycznej: Komisja zazwyczaj definiuje rynki dostaw detalicznych energii elektrycznej do odbiorców końcowych jako krajowe, jednakże w przypadku Niemiec w przeszłości rozważała również węższą defini­

cję (na poziomie sieci dystrybucyjnej). Na potrzeby niniejszej decyzji Komisja podtrzymuje, że dla dużych odbiorców zasięg jest krajowy, i stwierdza na podstawie badania rynku i zgodnie z definicją rynkową przyjętą przez niemiecki Federalny Urząd Antymonopolowy, że (i) rynek geograficzny regularnych dostaw detalicznych energii elektrycznej do gospodarstw domowych i do małych odbiorców komercyjnych w ramach podstawowych dostaw ma charakter lokalny, ograniczony do odpowiedniego podstawowego obszaru dostaw; oraz (ii) rynek geograficzny regularnych dostaw detalicznych energii elektrycznej do gospodarstw domowych i małych odbiorców komercyjnych na podstawie szczególnych umów ma charakter krajowy.

(3) Mniej istotne przypadki pokrywania się działalności występują w Danii, Szwecji, Polsce, Rumunii, Austrii, we Włoszech, Belgii, Nider­

landach oraz Francji.

(20)

(17) Dostawy detaliczne energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania: Komisja stwierdziła w ramach dochodzenia, że kilka aspek­

tów przemawia za definicją krajowego rynku, oraz że jest kilka aspektów wskazujących na lokalną dynamikę konku­

rencji. Zatem do celów niniejszej decyzji nie rozstrzyga się, czy rynek detalicznych dostaw energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania do gospodarstw domowych i MŚP w Niemczech ma zasięg geograficzny krajowy, z silnymi ele­

mentami konkurencji regionalnej na poziomie obszaru sieci, czy też lokalny.

(18) Dostawy detaliczne gazu: W oparciu o swoją ocenę Komisja stwierdziła, że struktura i funkcjonowanie rynku detalicz­

nych dostaw gazu są podobne jak w przypadku rynku detalicznych dostaw energii elektrycznej. Dlatego Komisja roz­

waża dla detalicznych dostaw gazu taką samą definicję rynku geograficznego jak w przypadku energii elektrycznej.

(19) Elektromobilność: Na potrzeby niniejszej decyzji Komisja uznaje, że (i) hurtowe dostawy stacji ładowania pojazdów elektrycznych mają zasięg krajowy lub obejmujący EOG (nierozstrzygnięte); (ii) dostawy detaliczne prywatnych stacji ładowania mają zasięg krajowy; (iii) rynek instalacji i eksploatacji publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycz­

nych (EV) na autostradach ma charakter lokalny lub krajowy z elementami lokalnymi (nierozstrzygnięte); (iv) rynek instalacji i eksploatacji publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycznych (EV) poza autostradami ma charakter lokalny lub krajowy z elementami lokalnymi (nierozstrzygnięte); (v) rynek abonamentowych usług na dostęp do publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycznych ma zasięg krajowy; oraz (vi) usługi sprzedawane pod marką dystrybutora dotyczące publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycznych mają zasięg krajowy.

1.2. Ocena wpływu na konkurencję

(20) Komisja dokonała oceny rynków jak opisano powyżej. Komisja doszła do wniosku, że koncentracja doprowadzi do znaczącego zakłócenia skutecznej konkurencji na następujących rynkach.

a) Co do rynku dostaw energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania w Niemczech, Komisja doszła do takiego wniosku, ponieważ rynek energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania jest wysoce skoncentrowany (połączenie przedsię­

biorstw łączy dwóch największych dostawców na szczeblu krajowym), strony wywierają na siebie znaczną pre­

sję konkurencyjną, istnieje ograniczona wiarygodna alternatywa dla stron i bariery wejścia na rynek są wysokie.

b) Co do rynku instalacji i eksploatacji publicznych stacji ładowania pojazdów elektrycznych (EV) na autostradach w Nie­

mczech, Komisja doszła do takiego wniosku po zidentyfikowaniu stacji ładowania należących do stron i znajdują­

cych się blisko siebie tam, gdzie nie istniały konkurencyjne stacje ładowania pojazdów elektrycznych.

2. Czechy 2.1. Definicja rynku

(21) Dostawy detaliczne energii elektrycznej: W swojej praktyce decyzyjnej Komisja nie rozstrzygnęła, czy rynek detalicznych dostaw energii elektrycznej w Czechach ma krajowy czy też węższy zasięg geograficzny. Na potrzeby niniejszej decyzji uznaje się, że rynek geograficzny dostaw detalicznych do (i) odbiorców energii elektrycznej wysokiego napię­

cia; oraz (ii) odbiorców energii elektrycznej niskiego napięcia ma zasięg krajowy, chociaż w przypadku detalicznych dostaw do odbiorców energii elektrycznej niskiego napięcia występują lokalne elementy konkurencji.

(22) Dostawy detaliczne gazu: W swojej praktyce decyzyjnej Komisja nie rozstrzygnęła, czy rynek detalicznych dostaw gazu w Czechach ma krajowy czy też węższy zasięg geograficzny. Na potrzeby niniejszej decyzji uznaje się, że rynek geo­

graficzny dostaw detalicznych gazu do (i) dużych odbiorców; oraz (ii) małych odbiorców ma zasięg krajowy, chociaż w przypadku detalicznych dostaw gazu do małych odbiorców są obecne lokalne elementy konkurencji.

2.2. Ocena wpływu na konkurencję

(23) Komisja dokonała oceny rynków jak opisano powyżej. Komisja doszła do wniosku, że koncentracja doprowadzi do znaczącego zakłócenia skutecznej konkurencji na następujących rynkach.

a) W przypadku rynku detalicznych dostaw do odbiorców energii elektrycznej niskiego napięcia w Czechach Komisja doszła do swojego wniosku ze względu na historyczną długoletnią obecność stron na rynku i ze względu na fakt, że strony są bliskimi konkurentami.

b) W przypadku rynku detalicznych dostaw gazu do małych odbiorców w Czechach Komisja doszła do swojego wniosku ze względu na wysoki udział rynkowy, na komplementarność historycznej długoletniej obecności stron na rynku i ze względu na fakt, że strony są bliskimi konkurentami.

c) W przypadku rynku detalicznych dostaw gazu do dużych odbiorców w Czechach Komisja doszła do swojego wniosku ze względu na wysoki udział w rynku rozproszonym, na którym strony są bliskimi konkurentami.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Aby uwzględnić informacje przekazane Komisji przez państwa członkowskie, w niniejszym suplemencie do wersji skonsolidowanej wspólnego katalogu odmian gatunków roślin

Komitet Doradczy (9 państw członkowskich) zgadza się z oceną Komisji, że zgłoszona transakcja znacznie zakłóciłaby efektywną konkurencję ze względu na stworzenie lub

Strony powinny wypracować elastyczny i dający się rozbudować model współpracy zapewniający łączenie działań podejmowanych przez Zjednoczone Królestwo z działaniami

2019/C 331/03 Ogłoszenie skierowane do niektórych osób podlegających środkom ograniczającym przewidzianym w decyzji Rady (WPZiB) 2015/1333 zmienionej decyzją Rady

Wniosek jest częścią większego pakietu ustawodawczego, zwanego „kodeksem współpracy policyjnej”, który obejmuje również wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu

W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej (częściowo) z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii w odniesieniu do

pozycję co do osoby prokuratora europejskiego, od którego uzyskano już zgodę na przejęcie sprawy. W przypadku złożenia wniosku w związku z obciążeniem pracą Europejski

W zaskarżonej decyzji błędnie zinterpretowano i zastosowano przepisy art. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej w zakresie, w jakim sporny znak towarowy nie ma