Dokumentację fundacji Kuncewiczów robiłem z wolontariuszami - Edward Balawejder - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

EDWARD BALAWEJDER

ur. 1942; Markowa

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, Kazimierz Dolny, współczesność

Słowa kluczowe Lublin, PRL, Maria Kuncewiczowa, środowisko literackie, Kuncewiczówka, Kazimierz Dolny, współczesność

Dokumentację fundacji Kuncewiczów robiłem z wolontariuszami

[Istniała] pełna dokumentacja [fundacji]. Robiłem to z wolontariuszami. Przyjęliśmy taką zasadę, że każdy wolontariusz prowadził dokumentację swojego dyżuru.

Oddzielnie dokumentację finansową, oddzielnie merytoryczną. Dokumentację merytoryczną prowadziłem głównie ja sam przy pomocy kolegów z muzeum, którzy mnie wspierali. Drukowali mnóstwo rzeczy. [Pomagał] mi Michał Korzel –lubelski poeta, niestety nieżyjący. Dokumentację fotograficzną robili Jerzy Zieliński i Stefan Kurzawiński z Kazimierza [Dolnego]. Sprawozdanie z dokumentacji finansowych, jak mówiłem, musiał przygotować prowadzący dyżur. Bo trzeba było się rozliczyć z tych środków. Natomiast już sam bilans, sprawozdawczość robiła społecznie pani w muzeum na Majdanku.

[Wolontariuszami] byli też młodzi [ludzie], których rekomendowali na przykład [Bogusław] Wróblewski z „Akcentu”czy prezes Związku Literatów Polskich (wtedy był [nim] chyba profesor [Stanisław] Popek albo Jan Okoń). [Oni] też mieli dyżury i te same obowiązki jak każdy inny. Natomiast –tak dla przykładu –jeśli ktoś miał wystawę, [to] rolę gospodarza pełnił autor, twórca tej wystawy. I on oprowadzał [gości po Kuncewiczówce]. Czasem przyjeżdżali całymi rodzinami –z mężem, z żoną, z dziećmi. Dyżurnych miałem z Łodzi, z Wrocławia, z Zielonej Góry. Andrzej Buck jest fanem lubelskich Konfrontacji Teatralnych i przyjeżdża tu każdego roku. Tak że [nawiązałem] wiele przyjaźni (które [trwają] do tej pory) z ludźmi zaangażowanymi w działalność fundacji.

Data i miejsce nagrania 2013-01-24, Lublin

Rozmawiał/a Marek Nawratowicz

Redakcja Maria Buczkowska