Nasz Holding 4/2012

P odpisana w środę, 29 sierpnia br.

umowa z konsorcjum 5 banków, dotycząca emisji obligacji zwykłych, zabezpieczonych wieńczy nasze bli- sko dwuletnie żmudne i bezprece- densowe w skali polskiego górnictwa węgla kamiennego starania o to, by finansowanie branży mogło odby- wać się na takich samych warunkach jak w przypadku wszystkich innych spółek prawa handlowego. Podpisu-

jąc z nami umowę, nasi bankowi partnerzy uwiarygodnili pozycję Holdingu, jego perspektywy i szanse na utrzymanie i wzmocnienie pozycji na krajo- wym i europejskim rynku producentów węgla energetycznego. Dla nich, a tym samym także dla wielu innych instytucji, KHW S.A. stał się firmą transparentną, posługującą się międzynarodowymi standardami rachunko- wości i konstruującą finansowe raporty tak samo przejrzyście jak światowe koncerny węglowe. Uczyliśmy się tego kilka lat, kiedy to przygotowywali- śmy się do upublicznienia naszych akcji na Giełdzie Papierów Wartościo- wych w Warszawie. I choć w rezultacie do tego nie doszło, to jednak czas ten nie został przez nas stracony.

Uzyskane z emisji środki, a przypomnę, że mówimy o kwocie nieco ponad 1 miliard złotych, pozwolą pozbyć się długów przeterminowanych i krót- koterminowych tak, by w miarę szybko ukończyć rozpoczęte inwestycje.

Chodzi przede wszystkim o udostępnienie nowych pokładów. Mamy ambicję osiągnięcia i utrzymywania w najbliższych latach rocznego wydobycia na poziomie 13–14 milionów ton. To oznacza, że nakłady na inwestycje powin- ny wynosić rocznie 500–600 milionów złotych.

Zasilone pieniędzmi z obligacji konto KHW S.A. umożliwi płynne ob- sługiwanie bieżących zobowiązań, staniemy się zatem wiarygodnym part- nerem dla kontrahentów i dzięki temu nasza pozycja w negocjacjach będzie silniejsza.

W imieniu Zarządu KHW S.A. i swoim własnym pragnę za pośrednic- twem „Naszego Holdingu” wyrazić głęboką nadzieję i wiarę, że cała nasza holdingowa społeczność doskonale rozumie, jaką szansę dla każdego z nas stanowi emisja obligacji. To od nas zależy, czy ją wykorzystamy, czy poży- czane pieniądze wydawać będziemy sensownie, na rozwój, czy nie pojawi się pokusa ich „przejadania”. Każdego dnia będziemy wspólnie decydować o naszej przyszłości.

W rz es ie ń 2 01 2 4/ 20 12 (

87 )

W środę, 29.08 br. w Domu Kul- tury KWK „Wujek” uroczyście podpisano umowę pomiędzy Zarzą- dem Katowickiego Holdingu Węglo-

wego S.A. a konsorcjum 5 banków:

Bank Zachodni WBK S.A., BNP Pari- bas Bank Polska S.A., DZ Bank Polska S.A., Nordea Bank Polska S.A. i PKO Bank Polski S.A. dotyczącą emisji ob- ligacji zwykłych, zabezpieczonych na kwotę 1 miliard 25 milionów złotych.

W imieniu Zarządu KHW S.A. umo- wę podpisali: prezes Roman Łój oraz wiceprezes ds. ekonomiki i finansów Artur Trzeciakowski. Pod dokumen- tem złożył też podpis reprezentujący właściciela – Skarb Państwa – sekre- tarz stanu w Ministerstwie Gospo- darki Tomasz Tomczykiewicz, który stwierdził, że banki, udzielając tego kredytu, uwiarygodniły Holding jako firmę dobrze zarządzaną, dającą gwa- rancję, że pieniądze będą dobrze spo- żytkowane, z korzyścią dla obu stron,

spełniając tym samym oczekiwania właściciela.

– Celem obligacji jest wzmocnie- nie podstaw finansowych i przyszło-

ści firmy – powiedział prezes Roman Łój. – W warunkach polskich węgiel będzie jeszcze potrzebny przez wiele lat. A węgiel mamy, chociaż zalega on głęboko. Żeby po niego sięgnąć, mu- simy zainwestować ogromne środki.

Obligacje będą w tym pomocne.

Obligacje – w programie 5-letnim – dzielić się będą na część terminową o wartości 750 milionów złotych, prze- znaczoną na refinansowanie obecnego krótkoterminowego finansowania oraz finansowania programu inwestycyjne- go i odnawialną część obrotową – war- tości 275 milionów złotych na finanso- wanie bieżących potrzeb Spółki.

W uroczystości w DK KWK „Wu- jek” wzięli też między innymi udział przedstawiciele Rady Nadzorczej KHW S.A. z jej przewodniczącym prof. Janem Klimkiem.

FED

Umowa o emisji obligacji podpisana!

Będzie ponad 1 miliard na rozwój KHW S.A.

W numerze między innymi:

– Jak zarabiać na nauce

– rozmowa z prof. Józefem Dubińskim

dyrektorem naczelnym GIG – str. 3

– Punkty widzenia – Zielone światło dla nowych

kopalń – str. 4

– Węgla mamy tyle, że... aż go brakuje – str. 7

Każdego dnia

decydować będziemy o naszej przyszłości

Roman Łój, prezes Zarządu KHW S.A.

60 lat temu rozpoczęła się historia kopalni „Wesoła”, warsztatu pracy tysięcy górników. To oni i ich rodziny związali życie z kopalnią i ją rozwijali, by uczynić ją bezpieczną, nowoczesną i wydajną. Prowadząc dziś kopalnię, dyrekcja nie zapomina o swoich poprzednikach, którzy wiele trudu włożyli w jej ukształtowanie i umiejscowienie w historii polskiego górnictwa.

(Relację z obchodów rocznicy zamieszczamy na str. 8)

T rwa znakomita passa Katowic- kiego Holdingu Węglowego S.A.

w budowaniu wizerunku firmy, dla której produkcja ściśle związana jest z troską o minimalizowanie nega- tywnych wpływów na otaczające śro- dowisko. W ponad 19-letniej historii istnienia Spółki ta sfera działalności – wbrew obiegowym opiniom – zawsze stawiana była jako zadanie ważne, na które w budżecie firmy rezerwowano niemałe środki. Nic też dziwnego, że powołane do tego instytucje i organi- zacje dostrzegały i nagradzały Hol- ding licznymi tytułami i honorowymi odznaczeniami.

Nie inaczej jest i w roku bieżącym.

Oto pod koniec czerwca prezes Zarządu KHW S.A. Roman Łój odebrał główną nagrodę – „Ekolaur Polskiej Izby Eko-

logii 2012” za całokształt działalności firmy na rzecz ochrony środowiska.

Ta prestiżowa nagroda to efekt sukce- sywnego i konsekwentnego wdrażania w życie „Strategii ograniczania nega- tywnych skutków oddziaływania na środowisko oraz pełnego dostosowania do wymogów Unii Europejskiej”. Ju- rorzy Ekolaurów szczególnie wysoko ocenili inwestycyjny wysiłek Holdingu w zakresie ochrony wód powierzch- niowych, gospodarki odpadami wydo- bywczymi, ograniczenia emisji pyłów i gazów do atmosfery, ochrony przed uciążliwościami hałasu, rekultywacji terenów przekształconych działalno- ścią górniczą. Obszernie i szczegółowo pisaliśmy o tym wielokrotnie na ła- mach „Naszego Holdingu”.

FED

Nagroda za całokształt

Ekologiczne Laury

W towarzystwie wiceministra gospodarki T. Tomczykiewicza (z prawej) i przewodniczą- cego RN KHW S.A. Jana Klimka umowę podpisuje prezes Roman Łój. Fot. W. Jaros

60-lecie KWK „Wesoła”

Historia i dzień dzisiejszy

Podczas konferencji prasowej. Na pytania dziennikarzy odpowiadali wiceminister gospodarki T. Tomczykiewicz, przedstawiciele Zarządu i RN KHW S.A. oraz banków.

Fot. W. Jaros

Pod patronatem związków za- wodowych oraz dyrekcji w kopalni

„Murcki-Staszic” rozgrywane są kolejne konkurencje Letniej Spar- takiady Zakładowej. Zakończyły się już zmagania w strzelectwie sporto- wym, w tenisie ziemnym i stołowym oraz skacie. Walka w poszczególnych konkurencjach była niezwykle za- cięta, a emocje trzymały w napięciu do ostatnich chwil każdego pojedyn- ku. Również poziom sportowy mógł zadowolić najbardziej wybrednych kibiców, którzy licznie gromadzili się przy arenach zmagań, gorąco do- pingując swoich faworytów. W do- tychczas zakończonych konkuren- cjach padły następujące rozstrzy- gnięcia: w strzelectwie sportowym wśród pań tryumfowała Danuta Ka- mińska (BHP), a wśród panów To- masz Niedbała (GPP-WS). W turnie- ju tenisa ziemnego najlepszy okazał się Grzegorz Wasztyl (WWO-2-S), a w tenisie stołowym Aleksander Nowaczyk (MM-1). Najlepszym skaciorzem Letniej Spartakiady Za- kładowej został Krzysztof Ochojski (GDT).

Nie znamy jeszcze rozstrzygnięć w najbardziej elektryzujących wszystkich konkurencjach, jak pił- ka nożna i siatkówka. Półfinałowe zmagania w piłce nożnej rozegrane zostaną 10 września, a wielki fi- nał zaplanowano na 14 września na stadionie Klubu Sportowego MK

„Górnik” w Katowicach-Kostuch- nie. Zawody w siatkówce odbędą się 13 września, a zawody wędkarskie 9 września. Organizatorzy i zawodni- cy jak zwykle liczą na głośny i kul- turalny doping.

STRONA 2 W naszym kręgu WRZESIE¡ 2012

„Oddając krew – ratujesz życie” – takie i podobne hasła propagandowe to- warzyszą nam od lat. Pomimo olbrzymiego postępu medycyny i biotechnologii z nią związanych, nic nie jest w stanie zastąpić krążącej w naszych żyłach krwi. A zapotrzebowanie na ten bezcenny lek z roku na rok rośnie. W kopal- ni „Mysłowice-Wesoła” od początków jej istnienia zawsze byli ludzie, któ- rzy nie szczędzili własnej krwi dla ratowania innych. Funkcjonujący tu Klub

Honorowych Dawców Krwi „Basia”, którego prezesem od 14 lat jest Czesław Chrzanowski, skupia obecnie ok. 500 osób. W ciągu roku, podczas co naj- mniej dwunastu regularnych akcji poboru krwi, oddają oni ok. 600 litrów tego najcenniejszego płynu. Akcji tej nie przerywa nawet sezon urlopowy. Wręcz przeciwnie – 10 sierpnia jak zwykle do oddania honorowo krwi zgłosiła się liczna grupa pracowników kopalni. Stabilność polskiego systemu krwiodaw- stwa i odpowiednie rezerwy krwi to bezpieczeństwo nas wszystkich. Górnicy z „Mysłowic-Wesołej” wiedzą doskonale, że krew może być potrzebna w każ- dej chwili każdemu z nas.

KWK „Mysłowice-Wesoła”

600 litrów krwi

Katowicki Węgiel Sp. z o.o.

Zbliża się szczyt sprzedaży

KWK „Wujek”

KWK „Wieczorek”

„Sto lat” to za mało

Praca pod ziemią związana jest z szeregiem zagrożeń naturalnych, a sto- sowanie maszyn i urządzeń stwarza niebezpieczeństwo wypadków i urazów.

Doskonale z tym wszystkim radził sobie górnik z kopalni „Wieczorek” Józef Gala, który 2 lipca świętował swoje 102 urodziny. Z tej okazji szacownego jubilata odwiedziła delegacja kopalni na czele z zastępcą dyrektora ds. admini- stracyjno-pracowniczych Piotrem Caputą. Oczywiście życzono panu Józefowi wielu lat życia, bo sto to w jego przypadku za mało. Zresztą życzenia „stu lat”

coraz częściej się dezaktualizują, bowiem rośnie liczba stulatków. Obecnie żyje ich w Polsce około 2,5 tys., a według prognoz demografów za 40 lat ma ich być 21 tys.

Pan Józef mimo sędziwego wieku z wieloma sprawami musi sobie radzić sam – gotuje, pierze. Jak mówi, obowiązki pomagają mu zachować formę. Uro- dził się w czasach, gdy Śląsk należał do Niemiec, przeżył powstania śląskie, dwie wojny światowe, a na dole przepracował 42 lata. By dożyć sędziwego wieku, trzeba przestrzegać etycznych zasad, cieszyć się życiem, być optymi- stą, spokojnie, a nawet z radością przyjmować swój los i uważać się za czło- wieka szczęśliwego. Jak mówi pan Józef: nie myśleć o śmierci, tylko żyć. Jubi- latowi życzymy kolejnych 100 lat w zdrowiu i szczęściu.

W Katowickim Węglu rozpoczyna się gorący okres handlowy, który jest efektem intensywnej kampanii promocyjno-reklamowej prowadzonej w pierwszym półroczu bieżącego roku i nadchodzącego sezonu jesienno- zimowego. Od sierpnia firma notuje znaczny wzrost sprzedaży, głównie sztandarowego produktu – EKORET-u w formie konfekcjonowanej oraz luzem.

Podobnie jest z pozostałymi produktami ekologicznymi będącymi w ofercie handlowej spółki. Znaczącą konkurencją dla oferty Katowickiego Węgla są duże ilości tak zwanych „groszków ekologicznych”, proponowanych przez innych sprzedawców. Jednakże odbiorcy preferują oryginalnie zapakowany produkt sprzedawany przez producenta z wieloletnim doświadczeniem i tradycjami. Jest to dla nich gwarancja stabilności parametrów i jakości produktu, co przekłada się na prawidłowe i ekonomiczne działanie urządzeń grzewczych. Obecnie Zakład Przeróbczy „Juliusz” pracuje na pełnych mocach produkcyjnych, przy zapasach pozwalających na utrzymanie ciągłości sprzedaży. Przed Katowickim Węglem najcięższy okres pracy, gdyż szczyt sprzedaży spodziewany jest w kolejnych miesiącach. Spółka jest na to odpowiednio przygotowana. Zgromadziła ilość składników niezbędną do produkcji zarówno EKORET-u luzem, jak i workowanego, a także EKOSORT-u i EKO-FINS-u.

Trwa sezon wycieczkowy w ZZG w Polsce KWK „Wujek”. Niedawno ponad 140 członków związku wraz z rodzinami spędziło niezapomniany tydzień w Egipcie, w uroczym hotelu El Hayat Resort w Szarm asz-Szajch.

Podjęliśmy decyzję zorganizowania wycieczki do Egiptu – powiedział przewodniczący Zarządu ZZG Bog- dan Nowak – ponieważ takie są ocze- kiwania naszych członków, którzy po trudach ciężkiej pracy zasługują na godny wypoczynek. Oprócz słonecz- nych i morskich kąpieli uczestnicy korzystali z bogatej oferty przygo- towanych przez organizatora wycie- czek fakultatywnych. Największym zainteresowaniem cieszyła się wy- prawa do Ziemi Świętej.

Ledwo pełni wrażeń, uśmiech- nięci i zadowoleni członkowie ZZG w Polsce KWK „Wujek” wrócili do domu, już zarząd związku zapropo- nował kolejną wyprawę. Tym razem pod hasłem: „Mazury cud natury”, którą połączono z krótkim wypadem do Druskiennik.

Równie interesująco zapowiada się jesienna wycieczka do Słonecznego Brzegu. W dniach 24–28 września 120-osobowa grupa górników z ro- dzinami spędzi pięć dni w tym naj- większym kurorcie Bułgarii. Oprócz wszelkich świadczeń, z których będą korzystali uczestnicy, w programie wyjazdu przewidziano wypad do przepięknego Neseberu, miasta-mu- zeum wpisanego na Listę Światowe- go Dziedzictwa Kulturowego i Przy- rodniczego UNESCO.

Informacje zebrał: ZBIGNIEW PIKSA Niezmiennie ambicją ZEC S.A. jest prowadzenie działalności w sposób

zrównoważony, przy zachowaniu wysokich standardów ekologicznych i zasad społecznej odpowiedzialności biznesu. Ta postawa znalazła uznanie m.in. Pol- skiej Izby Ekologii, która przyznała wyróżnienie EKOLAURY 2012 za projekt

„Ograniczenie emisji zanieczyszczeń przez budowę instalacji oczyszczania gazów Wydziału VI «Wujek» ZEC Katowice” w kategorii: ograniczenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery. Przeprowadzenie tego zadania było pierwszym krokiem na drodze dostosowania instalacji energetycznego spalania paliw ZEC S.A. do spełnienia wymogów prawa w zakresie standardów emisyjnych spalania paliw po 31 grudnia 2015 roku. Kolejne planowane w tym zakresie inwestycje, ujęte w „Strategii ZEC S.A. na lata 2010–2020”, nie będą tak kosz- towne, długotrwałe i trudne w realizacji jak wykonana instalacja na Wydziale VI. Niezwykle ważne dla ZEC S.A. było otrzymanie Złotej Odznaki Honorowej za zasługi dla Województwa Śląskiego, przyznanej przez Sejmik Wojewódz- twa Śląskiego.

W czerwcu 2012 r. ZEC S.A. otrzymały również Srebrny Certyfikat Wia- rygodności Biznesowej za rok 2010. nadawany przez firmę D&B Poland, wio- dącą na rynku wywiadownię gospodarczą honorującą firmy wiarygodne biz- nesowo. Do grona nagrodzonych należą firmy o najwyższej i wysokiej ocenie stabilności wystawianej przez D&B Poland.

Czysta i tania produkcja energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu oraz ciepłej wody użytkowej gwarantują umocnienie pozycji rynkowej i zapewnie- nie bezpieczeństwa dostaw klientom spółki, a także pozwalają sprostać co- raz ostrzejszym wymaganiom w zakresie ochrony środowiska. Dynamicznie zmieniające się otoczenie gospodarcze, a także bardzo rygorystyczne przepisy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstw energetycznych na rynku sta- wiają przed ZEC S.A. wysokie wymagania. Sprostaniu określonym standar- dom służy wdrożony System Zarządzania oparty o normy ISO 9001:2008, ISO 14001:2004 oraz PN-N 18001:2004 udokumentowany Certyfikatem Zintegro- wanego Systemu Zarządzania z dnia 14.05.2012 r., który dodatkowo ma na celu poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników ZEC i spółek obcych realizujących zadania na terenie ZEC S.A.

ZEC S.A.

Wyróżnienia za osiągnięcia

Jak zwykle do honorowego oddawania krwi zgłosiła się liczna grupa pracowników

kopalni. Fot. arch.

Związkowe podróże

KWK „Murcki- -Staszic”

KWK „Kazimierz-Juliusz”

Związkowcy z KWK „Kazimierz- Juliusz” skupieni w NSZZ „Solidar- ność” zacierają ręce na wieść o tym, że w lasach przy drodze wiodącej od Katowic w stronę Warszawy pojawi- ło się sporo prawdziwków, podgrzyb- ków i kurek. Jak nas poinformował zastępca przewodniczącego tego związku Jacek Rączka, kiedy poszu- kamy trochę więcej informacji, to okazuje się, że nie tylko okolice Ka- towic, ale też okolice Kielc i Często- chowy obfitują w tym roku w grzy- by. Dlatego związkowcy szykują wyjazd na grzybobranie najpewniej w okolice Wielunia lub Włoszczo- wy. Ale wyjazd na grzybobranie jest

tylko skromną częścią związkowej aktywności. W ramach tegorocznej akcji socjalnej „Solidarność” z ko- palni „Kazimierz-Juliusz” zorgani- zowała cztery wyjazdy nad polskie morze w rejon Pobierowa i Łukęci- na. W każdym uczestniczyło ponad 50 osób. Sporą atrakcją był również wakacyjny wyjazd do Tunezji, w któ- rym wzięło udział 60 związkowców z rodzinami. Również nadchodząca jesień pobudza wyobraźnię. Dlatego gdy dopisze pogoda, „Solidarność”

zaproponuje swym członkom wyjazd na tradycyjne zagłębiowskie pieczon- ki. W końcu grzechem byłoby po pra- cy pozostawać w mieście.

102-latek Józef Gala w towarzystwie zastępcy dyrektora do spraw administracyjno-

-pracowniczych Piotra Caputy. Fot. arch.

Nie tylko na grzyby

Moment oddawania krwi. Fot. arch.

Trwa spartakiada

– W imieniu Czytelników „Na- szego Holdingu” proszę przyjąć ser- deczne gratulacje w związku z de- cyzją Senatu Akademii Górniczo- Hutniczej w Krakowie o przyznaniu Panu tytułu Doktora Honoris Causa uczelni, której jest Pan absolwentem.

To – w pewnym sensie – ukoronowa- nie Pana działalności naukowo-ba- dawczej i organizatorskiej. Czyżby zamierzał Pan zawiesić przysłowio- we rękawice na kołku?

– Dziękuję za gratulacje. To dla mnie zaszczyt, że Akademia, na któ- rej przed 49. laty zaczynałem studia, zauważyła i doceniła mój dorobek i wkład w rozwój nauki i praktyki górniczej. Ten tytuł nie tylko wieńczy dotychczasową pracę, ale też stanowi dla mnie mocny impuls do podejmo- wania nowych wyzwań. Mam przed sobą jeszcze trzyletnią pokonkurso- wą kadencję na stanowisku dyrek- tora GIG, a co będzie potem – czas pokaże. Nie mam w sobie poczucia ostatecznego spełnienia i jeśli siły dopiszą, chciałbym być aktywny za- wodowo jeszcze jakiś czas. Polskie górnictwo czeka wciąż na rozwią- zanie wielu problemów, szczegól- nie z zakresu bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska. Mam zatem nadzieję, że dla takiego naukowca i praktyka jak ja znajdzie się ciekawe pole do działania.

– Pana całe zawodowe życie zwią- zane jest z GIG: 41 lat, w tym 11 na stanowisku naczelnego dyrektora.

To szmat czasu...

– Czasem wydaje mi się, że mógł- bym z zasłoniętymi oczami trafić na Plac Gwarków (siedziba GIG – przyp.

R.F.).

– To pod Pana kierownictwem placówka ostatecznie została „prze- strojona” i dostosowana do funk- cjonowania w warunkach rynko- wych.

– Proces restrukturyzacji Instytutu dynamicznie wszczął mój poprzed- nik – dyrektor Adam Graczyński.

Ja byłem wówczas jego zastępcą.

Zaczęliśmy od strukturalnych i or- ganizacyjnych zmian, które miały na celu dostosowanie wielkości za- trudnienia do realnych możliwości przemysłu, w tym przede wszystkim górnictwa, skąd pochodziło wówczas gros naszych zamówień, a co za tym idzie – przychodów. Dziś niewielu

już pamięta, że tuż przed reformami wicepremie- ra Leszka Balcerowicza w Polsce wydobywano niemal 200 milionów ton węgla rocznie, a GIG za- trudniał prawie 3 tysiące osób. Obecnie jest 580 pracowników, ale też po- tencjał przemysłu wydo- bywczego węgla kamien- nego ogromnie zmalał, a wydobycie nie prze- kracza 80 milionów ton rocznie. Cały proces re- strukturyzacji zatrudnie- nia w Instytucie odbywał się w miarę bezboleśnie, gdyż wypracowaliśmy skuteczny i zaakcepto- wany przez załogę system osłon socjalnych.

Szybko też zrozumie- liśmy, że branża górnicza

nie będzie w stanie zapewnić Instytu- towi odpowiedniej ilości zleceń tak, by nasza placówka mogła utrzymać się i konkurować na rynku. Stąd pod- jęliśmy ogromny wysiłek, by złamać monokulturę węglową i zaintereso- wać się tymi sferami, które rozwijają się w kraju i za granicą najszybciej.

W ten sposób powstał między inny- mi ważny ośrodek inżynierii śro- dowiska, z pełnymi uprawnieniami akademickimi. Szeroko pojęta pro- blematyka ochrony środowiska stała się – i jest nadal – jedną z najbardziej mocno pulsujących dziedzin gospo- darki i nasz Instytut w sporej części w tych procesach uczestniczy, świad- cząc różnorodne usługi dla małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, a także owocnie współpracuje z wie- loma samorządami w całym kraju.

Dziś zamówienia spoza górnictwa na różnego rodzaju projekty, opinie, eks- pertyzy pod względem ilościowym stanowią blisko 80 procent naszych zamówień.

– Takie są zapewne i proporcje dopływu środków.

– Nie licząc statutowej dotacji, bli- sko 55 procent naszych przychodów finansowych to efekt wykonanych usług naukowo-badawczych dla przedsiębiorstw pozabudżetowych, z czego mniej niż połowa to przy- chody z kopalń różnych surowców mineralnych. Od kilku lat ostro wal-

czymy na rynku europejskich pro- jektów badawczych w różnego ro- dzaju konkursach. Osobiście cieszy mnie, że sukcesy odnosimy także w projektach finansowanych z Fun- duszu Badawczego Węgla i Stali, gdzie naszymi partnerami a czasem konkurentami są instytucje z Nie- miec, Wielkiej Brytanii, Hiszpa- nii, a więc krajów, które zachowały jeszcze – w szczątkowym wymiarze – górnictwo węgla kamiennego. Ge- neralnie w projektach europejskich i światowych konkurencja jest bar- dzo silna i aby wygrać projekt trzeba przygotować pod każdym względem profesjonalną ofertę. To jest mocny bodziec dla naszych pracowników, bo wygrana oznacza – poza satysfak- cją twórczą – solidne honoraria. Poza tym rozwijamy usługową działalność badawczą na rzecz przedsiębiorstw w różnych krajach, np. w Chinach, Republice Czeskiej, Rumunii, Buł- garii i innych.

– Wróćmy jednak na krajo- we i górnicze podwórko. Jednym z najważniejszych problemów, na którym Instytut się od kilku lat koncentruje, jest podziemne zga- zowywanie węgla. Na ten temat wygłaszanych jest wiele niespraw- dzonych opinii.

– Pracujemy nad tym intensywnie od kilku już lat. Oficjalnie ten projekt badawczy opatrzony jest kryptoni-

mem HUGE (Hydrogen underground coal gasification for Europe). Pierw- szy etap obejmuje prace i doświadcze- nia w naszej kopalni doświadczalnej

„Barbara”, gdzie koncentrujemy się głównie na rozwiązaniach technolo- gicznych oraz z zakresu bezpieczeń- stwa tego procesu i jego wpływu na środowisko naturalne. Obecnie przy- gotowujemy się również do rozpoczę- cia drugiego etapu prac, które będą prowadzone na jednej z podziemnych parcel kopalni „Wieczorek”, wchodzą- cej w skład Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. Do rozwiązania jest jeszcze wiele problemów, szczegól-

nie z zakresu zapewnienia bezpie- czeństwa. Na przykład kluczowym jest problem szczelności instalacji, gdyż podczas procesu zgazowywa- nia węgla wydzielanych jest wiele szkodliwych substancji, szczególnie niebezpieczne jest stężenie tlenku węgla. Tak więc przy współpracy z KHW powstaje swoiste podziemne laboratorium doświadczalne i sądzę, że wspólnie znajdziemy taką techno- logię, która umożliwi przemysłowe, efektywne i bezpieczne zgazowywa- nie określonych partii złóż węgla ka- miennego.

– Dziękuję za rozmowę.

WRZESIE¡ 2012 Rozmowa NH STRONA 3

Jak zarabiać na nauce

Z profesorem Józefem Dubińskim, dyrektorem naczelnym Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, rozmawia Ryszard Fedorowski

Prof. dr hab. inż. Józef Dubiński jest absolwen- tem Akademii Górniczo-Hutniczej w krakowie, a swoje życie zawodowe związał z Głównym insty- tutem Górnictwa.

W 1995 roku uzyskał tytuł profesora, a w 2007 roku został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk. W latach 1991–2001 był zastępcą dyrektora instytutu ds. naukowo-badawczych, a od 2001 roku pełni funkcję naczelnego dyrekto- ra. Jest uznanym specjalistą w zakresie górnictwa i gospodarki surowcami oraz geofizyki i geome- chaniki górniczej, z bogatym dorobkiem publika- cyjnym liczącym ponad 300 pozycji. W ostatnich latach aktywnie uczestniczy w pracach związanych z rozwojem czystych technologii węglowych, za- równo w Polsce, jak i za granicą. sprawuje szereg ważnych funkcji z wyboru w polskich i międzyna- rodowych instytucjach naukowych i zawodowych.

Jest między innymi od 2004 roku przewodniczą- cym Międzynarodowego komitetu Organizacyj- nego Światowego kongresu Górniczego, a także przewodniczącym komisji bezpieczeństwa Pracy w Górnictwie przy Wyższym urzędzie Górniczym oraz przewodniczącym zgromadzenia fundatorów fundacji „bezpieczne Górnictwo” im. prof. Wacła- wa Cybulskiego. Odbył wiele specjalistycznych staży i wizyt w ośrodkach badawczych związanych górnictwem oraz w kopalniach różnych surowców mineralnych w wielu krajach świata. Aktualnie jest członkiem Rady Doradczej Przemysłu Węglowego (Coal industry Advisory board) i Rady Nadzorczej kiC innoenergy, a także członkiem organizacji eu- racoal.

Walne Zgromadzenie

14.06.2012 r. odbyło się Zwyczaj- ne Walne Zgromadzenie KHW S.A.

(Rep. A Nr 6182/2012), które pod- jęło uchwały zatwierdzające spra- wozdania Spółki za rok 2011: Spra- wozdanie Finansowe, Sprawozdanie Zarządu z działalności KHW S.A., Skonsolidowane Sprawozdanie Fi- nansowe Grupy Kapitałowej KHW S.A. i Sprawozdanie Zarządu Jed- nostki Dominującej z działalności Grupy Kapitałowej KHW S.A. Jed- nocześnie ZWZ udzieliło członkom Zarządu i członkom Rady Nadzor- czej Spółki absolutorium z wykony- wania obowiązków w 2011 roku oraz powołało członków Rady Nadzor- czej KHW S.A. VIII kadencji. ZWZ podjęło także uchwałę wyrażającą zgodę na emisję obligacji zabezpie- czonych KHW S.A. z uwzględnie- niem założeń, iż wartość programu emisji nie przekroczy kwoty miliar- da pięćdziesięciu milionów złotych, a maksymalny okres finansowania

wyniesie do 60 miesięcy od daty pierwszej emisji.

3.07.2012 r. Zwyczajne WZ KHW S.A. (Rep. A Nr 4548/2012) podjęło uchwałę w sprawie wpro- wadzenia zmian w umowie spółki

„PHOENIX BUSINESS” Sp. z o.o.

oraz wyraziło zgodę na zbycie 2 nieruchomości nieprodukcyjnych:

1 – położonej w Mysłowicach przy ulicy Świerczyny 3 o pow.

8064 m

za wynagrodzeniem 1 000 000 zł, 2 – położonej w Świę- tochłowicach przy ulicy Sztygar- skiej o pow. 5652 m

za wynagro- dzeniem 400 000 zł.

9.07.2012 r. Zwyczajne WZ KHW S.A. (Rep. A Nr 70252012) podjęło uchwałę w sprawie wyra- żenia zgody na zbycie akcji KHW S.A. w spółce Zakłady Energetyki Cieplnej Spółka Akcyjna z siedzi- bą w Katowicach na rzecz nabyw- cy wyłonionego w trybie negocjacji podjętych na podstawie niepublicz- nego zaproszenia za cenę nie niższą niż 195 225 423,81 zł.

Rada Nadzorcza

5.07.2012 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Nadzorczej KHW S.A. VIII kadencji. W trakcie in- auguracyjnego posiedzenia, które prowadził przewodniczący RN Jan Klimek, wybrano zastępcę prze- wodniczącego oraz sekretarza Rady.

Funkcję zastępcy przewodniczącego RN powierzono Zdzisławowi Kłecz- kowi, natomiast funkcję sekretarza Mirosławowi Dryle. Po ukonstytu- owaniu się Rada Nadzorcza zapo- znała się z wynikami ekonomiczno- finansowymi Holdingu za maj oraz narastająco za 5 miesięcy br., a także z bieżącą sytuacją Spółki w zakresie wydobycia i sprzedaży węgla, in- westycji oraz polityki zatrudnienia.

Rada Nadzorcza przeanalizowała następnie stan zaawansowania prac w zakresie programu emisji obli- gacji zabezpieczonych KHW S.A., w związku z uchwałą Walnego Zgro- madzenia z 14.06.2012 r. wyrażającą zgodę na emisję.

Zarząd

Do ważniejszych decyzji Zarządu KHW S.A. podjętych w formie uchwał w okresie od czerwca br. należały:

• wszczęcia i rozstrzygnięcia prze- targów na pozyskanie dla kopalń maszyn i urządzeń górniczych oraz na dostawy materiałów, części za- miennych i świadczenie innych usług przez firmy zewnętrzne, w tym m.in.

na wykonywanie robót górniczych, remonty maszyn, usługi z zakresu od- metanowania, kompleksową obsługę informatyczną jednostek organiza- cyjnych KHW S.A., naprawę szkód górniczych,

• zgoda na emisję obligacji „węglo- wych” serii od 59 do 71,

• wyrażenie zgody na sprzedaż nie- ruchomości (9 lokali mieszkalnych) przez Śląsko-Dąbrowską Spółkę Mieszkaniową,

• przyjęcie programu emisji ob- ligacji zabezpieczonych KHW S.A. zgodnie z uchwałą WZ z 14.06.2012 r., w tym przyjęcie do- kumentów przygotowanych na po- trzeby emisji (Model finansowania na lata 2012–2017, Memorandum Informacyjne) oraz zatwierdzenie projektów umów z bankami.

Zarządzenia Prezesa Zarządu

• Zarządzenie Nr 26/2012 z dnia 23.05.2012 r. w sprawie nadawania uprawnień do systemu SZYK2 KFP, które ujednolica zasady i wprowadza procedury zarządzania uprawnienia- mi do systemu Szyk2 Kompleks Fi- nansowo-Księgowy.

• Zarządzenie Nr 28/2012 z dnia 4.07.2012 r. w sprawie wprowadze- nia nowych wzorów pism firmowych obowiązujących w Biurze Zarządu Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. od dnia 16.07 br.

• Zarządzenie Nr 31/2012 z dnia 19.07.2012 r. w sprawie zasad plano- wania podstawowych wskaźników techniczno-ekonomicznych, moni- torowania realizacji planu oraz pro- gnozowania wyników Katowickiego Holdingu Węglowego S.A.

• Zarządzenie Nr 32/2012 z dnia 1.08.2012 r. w sprawie trybu zatrud- niania w kopalniach KHW S.A. pra- cowników w Działach BHP i Szkole- nia, Przeróbki Mechanicznej Węgla oraz Inwestycji, Ekonomiki i Przygo- towania Produkcji.

Oprac. KK

Z prac organów Spółki

STRONA 4 Punkty widzenia WRZESIE¡ 2012

Niezależność i bezpieczeństwo energetyczne

MACIEJ KALISKI, zastępca dyrektora Departamentu Górnictwa Ministerstwa Gospodarki:

Zielone światło dla nowych kopalń

– W „Polityce energetycznej Pol- ski do 2030 r.” zakłada się, że obec- ny wysoki procentowy udział węgla w bilansie energetycznym będzie się zmniejszał, jednakże nadal będzie znaczny. Polsce oparcie na rodzi- mych paliwach gwarantuje nieza- leżność energetyczną i ograniczenie kosztów pozyskania energii. Stąd utrzymanie wydobycia na zakłada- nym poziomie wymaga inwestycji, których głównym celem jest zwięk- szenie bazy zasobowej, ale także poprawa bezpieczeństwa pracy oraz efektywności wydobycia. W 2008 r.

spółki węglowe wydały na inwesty- cje 2,5 mld zł, w 2009 r. – 2,8 mld zł, w 2010 r. – 2,6 mld zł, a w 2011 r. – 3,3 mld zł. Ponadto w 2010 roku Rada Ministrów zdecydowała o przezna- czeniu z budżetu państwa 400 mln zł na dofinansowanie inwestycji po- czątkowych. Węgiel w długotermi- nowej pespektywie będzie stanowił największy i najlepiej zdywersyfi- kowany zasób energetyczny świata i Polski, jego wyeliminowanie z pro- dukcji energii elektrycznej i ciepła nie jest możliwe. Priorytetem jest natomiast wdrożenie czystych tech- nologii węglowych. Do najbardziej perspektywicznych działań można zaliczyć podnoszenie sprawności pozyskiwania paliwa i wytwarzania energii oraz podnoszenie jakości wę- gla, a w dalszej kolejności podziemne zgazowanie węgla, przeróbkę węgla na paliwa płynne i gazowe oraz tech- nologię wychwytywania i składowa- nia dwutlenku węgla. Pewien wpływ na politykę wobec węgla, w tym na decyzje o budowie nowych kopalń, mogą mieć wyniki badań, a następ- nie ewentualna eksploatacja niekon- wencjonalnych złóż gazu ziemnego.

Ale to przyszłość.

Znacznie większym, już aktual- nym, problemem jest polityka kli- matyczna Unii Europejskiej, która marginalizuje rolę kopalnych paliw stałych. Jednak musimy mieć świa- domość, że plany dotyczące tzw. de- karbonizacji sektora energetycznego wpłyną na wzrost cen energii. Dalsze

głębokie ograniczenie emisji gazów cieplar- nianych wyłącznie w Unii Europejskiej, przy wzrastającej emi- sji w krajach trzecich, oznacza osłabienie konkurencyjności eu- ropejskiej gospodarki.

Rząd polski po- zytywnie przyjmuje działania Komisji Eu- ropejskiej mające na celu niskoemisyjny rozwój gospodarki.

Jednak wspieranie gospodarki nisko- emisyjnej, opartej na

zasadach zrównoważonego rozwo- ju, powinno się odbywać globalnie i przy uwzględnieniu sytuacji go- spodarczej każdego z państw. Trzeba postępować bardzo rozważnie przy przyjmowaniu wszelkich zobowią- zań klimatycznych. Szczególnie jeśli chodzi o dokument „Mapa drogowa w kierunku gospodarki niskoemisyj- nej w 2050 roku”, w którym zakła- da się redukcję do 2050 roku gazów cieplarnianych o 80–95 proc. w sto- sunku do roku 1990, co może być bardzo groźne dla naszej gospodar- ki. Koszt budowy i wyposażenia nowej kopalni trzeba liczyć w miliardach złotych i zależy on przede wszystkim od warunków złożowych (głębokość zalegania pokładów węgla, warunki wodne itp.) oraz wielkości plano- wanego wydobycia. To inwestycje wieloletnie. Kompania Węglowa za- mierza sięgnąć po nowe złoża węgla w Lubelskim Zagłębiu Węglowym.

Spółka stara się o koncesję na bada- nia geologiczne w rejonie „Pawłów”, obejmującym w większości nieza- gospodarowany teren o powierzch- ni 70 km kw. Projekt wykonania 8 otworów wiertniczych o głęboko- ści 1000 m opracował Państwowy In- stytut Geologiczny. Koszt wykonania tych otworów oszacowano na 11 mln zł. Kopex planuje budowę kopalni na złożu „Polanka” koło Oświęcimia,

obejmującym obszar gmin Polanka Wielka, Oświęcim i Przeciszów, po wcześniejszym dokładnym zbada- niu złoża otworami wiertniczymi.

Budowa kopalni bez tradycyjnych szybów, ale z dwiema upadowymi stanowić będzie dla Kopeksu moż- liwość prezentowania i testowania produkowanych przez firmę maszyn i urządzeń górniczych. Budowa ko- palni to pewne zagrożenie dla ekolo- gii, ale również szansa dla rozwoju miejscowości. Polenergia, należąca do Kulczyk Investments, zaintereso- wana jest rozpoznaniem geologicz- nym, a następnie eksploatacją złóż węgla kamiennego w rejonie Orzesza i Suszca. Złożami w okolicach Orze- sza interesowali się również Hindusi.

O rozszerzeniu swojej działalności o wydobycie węgla myśli jego eks- porter – Węglokoks. W poszerzenie bazy zasobowej inwestują również istniejące kopalnie. Lubelski Wę- giel „Bogdanka” prowadzi bardzo zaawansowane, porównywalne do budowy nowej kopalni, prace w polu

„Stefanów”. Inwestycja ta pozwoli na znaczne zwiększenie wydobycia kopalni. W Jastrzębskiej Spółce Wę- glowej trwa rozbudowa kopalni „Zo- fiówka-Borynia”. Budowa nowego szybu oraz wykonanie robót rozcin- kowych w polu „Bzie-Dębina” za- pewni kopalni wydobywanie węgla przez kolejne kilkadziesiąt lat.

W ciągu najbliższych 20 lat Polska nie odejdzie od węgla, bo inaczej zabraknie u nas prądu. Podstawą energetyki w Polsce jest węgiel kamienny i brunatny, który odpowiada za 88 proc. miksu energetycznego. stopniowe zmiany w sektorze zakładają, że do 2030 r. surowce te nadal będą dominować, ale znacznie wzrośnie udział energii z innych źródeł. Ale nim to nastąpi, potrzebny będzie węgiel. zapytaliśmy, czy warto budować nowe kopalnie w Polsce? szczególnie w sytuacji wymagań polityki klimatycznej ue. ile może kosztować tego typu inwestycja?

– Moim zdaniem warto budować nowe kopalnie w Polsce. Węgiel z ta- kich kopalń powinien być wydoby- wany efektywnie, tak żeby koszty jego wydobycia nie były wyższe niż w innych krajach. Polski energy-mix oparty jest o węgiel i to w najbliższej przyszłości zasadniczo się nie zmie- ni. Oczywiście udział innych paliw będzie rósł, jednakże bezwzględna wartość wykorzystania węgla również powinna się zwiększać. Taką tenden- cję pokazują chociażby ostatnie dane Międzynarodowej Agencji Energii.

Wydaje mi się też, że o tym, iż jest sens budować nowe kopalnie najle- piej świadczy fakt angażowania pry- watnych kapitałów w takie przedsię- wzięcia. Póki co ten kapitał pochodzi z zagranicy (NWR, EPH), ale z ofi- cjalnych komunikatów możemy też wyczytać, że już wkrótce polscy pry- watni przedsiębiorcy rozpoczną swoje projekty inwestycyjne w tym zakresie (np. Kopex).

Należy też pamiętać, że budowa nowych kopalń to przedsięwzięcie bardzo kapitałochłonne. Pomysłem na ograniczenie kosztów inwestycji jest chociażby technologia bezpośrednie-

go dostępu do złoża przez system od- powiednich wyrobisk upadowych.

Polityka klimatyczna Unii Europej- skiej nie może prowadzić do zmniej- szenia konkurencyjności przemysłu europejskiego. Dodatkowo, regulacje UE powinny się wpisywać w kontekst tego, co się dzieje na świecie. Już w tej chwili Europa poniosła spory koszt ograniczania emisji. Niestety, pozo- stałe ośrodki gospodarcze świata nie podążają w tym kierunku. Myślę, że Europa może ciągle świecić przykła- dem, jeżeli chodzi o czysty rozwój gospodarczy, niemniej jednak podej- ście takie nie powinno prowadzić do pogorszenia sytuacji przemysłu euro- pejskiego w stosunku do przemysłu światowego.

Konkurencyjne koszty

TOMASZ KONIK, partner Deloitte:

– Na pewno warto i trzeba bu- dować nowe kopalnie. Węgiel do 2050 r. będzie podstawowym surow- cem do produkcji energii na świecie i w Polsce. Nowe kopalnie nie staną się zagrożeniem dla kopalń już istnie- jących, bowiem zapotrzebowanie na węgiel jest i będzie dużo większe niż możliwości produkcyjne tych kopalń.

Polska ma obecnie dostatecznie dobrze rozpoznane pokłady dobrego węgla energetycznego, których eksploatacja powinna wpłynąć na wyeliminowa- nie importu węgla na polski rynek. To także możliwości eksportowe, np. na rynek niemiecki. Tylko budowa kopal- ni od podstaw z najnowszymi rozwią- zaniami techniczno-ekonomicznymi i organizacyjnymi pozwoli uzyskać konkurencyjność ekonomiczną przy- szłego wydobycia. Wpłynie to także na wzrost bezpieczeństwa. W kopalniach budowanych pół wieku temu nie jest to w pełni możliwe, pomimo ogrom- nych nakładów inwestycyjnych.

Polskie elektrownie i elektrocie- płownie przystosowane są do spalania węgla. W ciągu dekady nastąpi pro- ces modernizacji i odtworzenia mocy wytwórczych bloków węglowych.

Konieczne są nowe instalacje odsiar- czania i odgazowywania spalin, po- zwalające na redukcję emisji tlenków azotu oraz siarki tak, aby zakłady te mogły spełniać wymogi dyrektywy o emisjach przemysłowych (IED).

Spalaniu oczyszczonego węgla dobrej jakości towarzyszy również niższa emisja dwutlenku węgla.

Koszty budowy kopalni, jaką planu- jemy, przy zatrudnieniu ok. 2000 osób i wydobyciu rocznym ok. 2,5–2,8 mln ton, wyniosą ok. 1–1,4 mld zł. Roz- wiązanie planowane przy budowie ko- palni „Mariola” w Jaworznie jest bar- dzo oszczędne w fazie inwestycyjnej i późniejszej eksploatacji. Ze względu na sprzyjającą strukturę geologiczną dojście do pokładów w złożu odbywać się będzie upadowymi.

Postępowanie w celu uzyskania kon- cesji rozpoznawczej czy wydobywczej związanej z powstaniem kopalni regu- luje Ustawa Prawo geologiczne i gór- nicze. Poza tym, proces wymaga uzy- skania decyzji środowiskowej dla re- alizowanego przedsięwzięcia, zgodnie z Ustawą o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowi- ska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Najwięcej emocji towa- rzyszy postępowaniu związanemu z uzyskaniem decyzji środowiskowej.

Konieczne jest porozumienie z miesz- kańcami i z władzami samorządowy- mi, od których zależy powodzenie inwestycji. Można przypuszczać, że miejscowa społeczność powinna oczekiwać inwestycji opartej na wy- korzystaniu posiadanego naturalnego bogactwa, zważywszy na zmniejsza- jącą się ilość miejsc pracy w regionie.

Ale z tym bywa różnie.

Nowoczesny zakład górniczy, któ- ry planujemy wybudować, zapew- ni w ciągu ok. 30 lat nowe miejsca pracy dla osób chcących związać się z górnictwem oraz załóg okolicznych zakładów górniczych. Liczymy na przychylność mieszkańców i władz samorządowych. Postawa wzajemne- go zrozumienia zobowiązuje do wza- jemnej ciągłej współpracy na następ- ne lata. Taka inwestycja wymusza roz- wój szkolnictwa zawodowego, a także potrzebę inwestowania w regionalny sport i kulturę.

Przybędzie miejsc pracy

PIOTR KOSOWICZ, prezes zarządu „KWK”

Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością, która planuje wybudować kopalnię „Mariola”

w Jaworznie:

– Nie można wprowadzać ob- ostrzeń polityki klimatycznej tylko w obszarze Unii Europejskiej. Do- póki nie będzie globalnego porozu- mienia, to abstrakcja. Straci na tym gospodarka europejska, a polska szczególnie. Czy mamy zostać skan- senem? Z czego mamy produkować energię? Każdy kraj powinien mieć możliwość wyboru w zależności od sytuacji gospodarczej i dostępności surowców energetycznych. A Polska na węglu stoi.

Wydaje mi się, że w Jaworznie trochę za szybko pozamykano kopal- nie. Zostało jeszcze sporo węgla pod miastem. Jeżeli jednak kiedyś zapa- dły takie decyzje, to konsekwencją jest, że w ciągu następnych 15–20 lat powstało wiele budynków, dla których nie wymagano wzmocnień ze względu na szkody górnicze. Po prostu nie było takiej potrzeby. Jeżeli teraz zwracają się inwestorzy – a jest ich trzech – o wydanie decyzji śro- dowiskowej, to gmina musi myśleć

o ochronie zwartej zabudowy miasta, np.

chodzi o filar ochron- ny czy o wydobycie węgla z użyciem pod- sadzki, a nie na zawał.

My nie jesteśmy przeciwnikiem ko- palni. Mamy świado- mość, że to jest kil- kaset nowych miejsc pracy oraz wyższe dochody dla budżetu gminy. Obecnie opłata eksploatacyjna, którą płacą kopalnie stano- wi ok. 1 proc. naszego dochodu. W przypad- ku kiedy zwiększy- łaby się eksploatacja

węgla to również dochody z tego ty- tułu wzrosłyby automatycznie dwu, bądź trzykrotnie. Ale musimy też pamiętać, że wydobycie węgla nie jest obojętne dla powierzchni. Gmi- na powinna się zabezpieczyć, aby

nie było później problemów, kto ma usunąć szkody, które mogą wystąpić wiele lat później, nawet po zakończe- niu wydobycia.

Oprac.:

BArBArA WArPEchoWSKA

Nie jesteśmy przeciwnikiem

KRZYSZTOF CIEMNIEWSKI, pełnomocnik ds. rozwoju

Jaworzna:

WRZESIE¡ 2012 Nasz Holding STRONA 5

– W 2011 r. w kopalni „Mysłowi- ce-Wesoła” po raz pierwszy zasto- sowano wentylację kombinowaną, która jest sukcesywnie rozbudo- wywana. Co wpłynęło na podjęcie takiej decyzji?

– Obowiązujące przepisy w zakre- sie drążenia wyrobisk korytarzowych dopuszczają stosowanie wentylacji ssącej, tłoczącej lub kombinowanej z ssącym lutniociągiem pomocni- czym wyposażonym w urządzenie odpylające. Stosowane dotychczas w naszej kopalni systemy wentylacji ssącej okazały się zbyt mało efek- tywne podczas drążenia wyrobisk o dużych wybiegach, w których wy- stępuje zagrożenie metanowe. Dla- tego kierownictwo kopalni podjęło decyzję o zastosowaniu wentylacji kombinowanej.

W roku 2011 zakupiono 5 sys- temów wentylacji kombinowanej, w tym trzy systemy z lutnią wirową WIR-1000 i z urządzeniem odpylają- cym typu UO-630-2 oraz dwa z lutnią wirową WIR-800. W roku bieżącym zakupiono 4 kompletne systemy wy- posażone w wysokowydajne wen- tylatory typu WLE-1280B/E/1/2N, których parametry pozwolą skutecz-

nie przewietrzać drążone wyrobiska o długości powyżej 1200 m w silnie metanowych pokładach. W planach inwestycyjnych na przyszły rok prze- widziano kolejne zakupy systemów wentylacji kombinowanej.

– Jakie są zalety stosowania ta- kiej wentylacji i jakie efekty udało się uzyskać?

– Wentylacja kombinowana łączy zalety wentylacji ssącej i tłoczącej, ponieważ umożliwia intensywniejsze usuwanie z przodka szkodliwych ga- zów i pyłów, zapewnia korzystniejsze warunki klimatyczne w przodku oraz zapobiega powstawaniu nagroma- dzeń metanu.

Prowadzona od 2011 roku zamia- na sposobu przewietrzania drążo- nych wyrobisk z wentylacji ssącej na wentylację kombinowaną umożliwia poprawę warunków pracy, a przede wszystkim zwiększa bezpieczeństwo ze względu na zagrożenie wybuchem oraz pyłami szkodliwymi dla zdro-

wia załogi zatrudnionej przy drążeniu wyrobisk koryta- rzowych. Dzięki zastosowa- niu wentylacji kombinowanej możliwe było wydrążenie wyrobisk przygotowawczych w pokładzie 501 Az i uru- chomienie ściany 514. Do- tychczasowe doświadczenia z zastosowaniem tych syste- mów pozwalają stwierdzić, że możliwe było uzyskanie wyższych postępów dobo- wych drążenia wyrobisk niż przy innych sposobach prze- wietrzania, równocześnie uległy poprawie warunki klimatyczne w przodkach i co najważniejsze – skutecz- niej zwalczano zagrożenie metanowe. Dzięki zastoso- waniu wentylacji kombino- wanej możliwa jest intensyfikacja robót przygotowawczych przy stale zwiększającym się zagrożeniu meta- nowym.

– Wprowadzanie nowości z re- guły napotyka nieufność pracow- ników i często wiąże się z pro- blemami. Jak było w tym przypad- ku?

– Faktycznie wdrażanie nowych sposobów przewietrzania w począt- kowym okresie powodowało pewne trudności w obsłudze i eksploatacji nieznanych do tej pory urządzeń.

W skład systemu wentylacji kombi-

nowanej wchodzą: wysokowydajny wentylator, lutniociąg elastyczny do wentylacji tłoczącej wraz z zasobni- kiem, lutnia wirowa o długości ok.

10 m z boczną wzdłużną szczeliną i odpylacz przesuwający się wraz z postępem przodka, działający w układzie ssącym. Zadaniem od- pylacza jest oczyszczanie powietrza z pyłu wytworzonego podczas ura-

biania. Dzięki zastosowaniu lutni wirowej możliwe jest sterowanie strumieniem powietrza w strefie przyprzodkowej w celu rozrzedzania przystropowych nagromadzeń meta- nu oraz skierowanie wytworzonego podczas urabiania pyłu węglowego do wlotu instalacji odpylającej. Czę- sto dochodziło do usterek wynikają- cych z braku doświadczenia i znajo-

mości zasad funkcjonowania nowych w naszej kopalni urządzeń. Jednak z czasem, dzięki wspólnym wysił- kom działów: górniczego i wentylacji oraz załogi zatrudnionej w przod- kach, udało się przezwyciężyć więk-

szość problemów. W tej chwili wszy- scy, a co szczególnie ważne – górnicy pracujący bezpośrednio przy drąże- niu wyrobisk, są przekonani do zalet wentylacji kombinowanej.

– Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała:

BożENA ochENKoWSKA

Nowy sposób przewietrzania

Wentylacja kombinowana

Rozmowa z Grzegorzem Motyczyńskim, Głównym Inżynierem Wentylacji w KWK „Mysłowice-Wesoła”

Lutnia wirowa – część składowa wentylacji kombinowanej znajdująca się na końcu lutniociągu tłoczącego. Fot. arch.

Z a stołem prezydialnym oprócz przedstawicieli Holdingu (wice- prezesa Waldemara Mroza, dyrektora Eugeniusza Małobęckiego i dyrekto- ra kopalni Zbigniewa Gacha) zasiedli i zabrali głos przedstawiciele uczelni:

prof. Piotr Czaja – dziekan Wydzia- łu Górnictwa i Geoinżynierii AGH (37 studentów) oraz dr inż. Sergiusz Boron – prodziekan ds. studenckich Wydziału Górnictwa i Geologii Poli- techniki Śląskiej (56 studentów).

Zarówno przedstawiciele KHW, jak też uczelni podkreślali te same elemen- ty – praca dla inżynierów-górników jest i jeszcze przez lata będzie. Prakty- ki na stanowiskach robotniczych mają uświadomić przyszłej kadrze, jak wy- gląda część zajęć, bez których kopalnia nie może się obejść. Mimo że często są one monotonne, ciężkie i umiarkowa- nie rozwojowe.

Spostrzeżenia studentów były róż- ne, a zależały zarówno od kopalni, jak i od nastawienia konkretnych osób:

– Ograniczona możliwość zapozna- nia się z innymi oddziałami – wpisał ktoś. A ktoś inny zahaczając o ten sam temat: Pracowałem w różnych oddzia- łach i rejonach, co znacząco podniosło moją wiedzę praktyczną.

Pozytywy praktyki:

– Poznanie pracy górnika od rze- czywistej strony (...), warunków panu- jących na dole, empiryczne doświad- czenie rzeczy, które znałem z teorii (...), nabranie szacunku do pracy przy zagrożeniach. Oraz jako element do- datkowy: wyrobiłem sobie mięśnie na wakacje.

Negatywy:

– Ciężkie warunki pracy w nie- których oddziałach, ciężka praca fi- zyczna (...), ograniczona możliwość wykazania się (...), światło lampki niewystarczająco dobre, kabel zaha- czał o różne przedmioty (...), cały czas to samo czyszczenie taśmy (...), byłem zmęczony po praktykach i spałem po- tem w dzień.

Doświadczenia zawodowe:

– Wiedza praktyczna (...), nauczyłem się rozpoznawać zagrożenia w kopal- ni (...), poznałem sposoby kierowania stropem (...), zaprzyjaźniłem się z łopa- tą, poznałem kształt łopaty (...).

Ocena programu dała pełny rozrzut opinii:

– Program klarowny, dobrze, cieka- wie zagospodarowany czas (...), reali- zowany w miarę realnych możliwości (...), pracowałem w różnych oddziałach i rejonach (...), każdy mógł popracować w różnych warunkach (...), nadzwy- czajnie prosty program. Po stronie

negatywów: nie zostałem zapoznany ze wszystkimi działami na kopalni (...), prowadziłbym częstsze wycieczki tech- nologiczne, mniejszy nacisk na czysz- czenie odstawy (...), mógłby zawierać elementy, które przygotują nas do pra- cy na stanowisku kierowniczym.

– Starannie przeglądamy wszystkie uwagi. Jest to kolejny program praktyk opracowany wspólnie z uczelniami, co roku modyfikowany – podkreśla dy- rektor Zespołu BHP i Szkoleń E. Ma- łobęcki.

WoJcIEch JAroS

Podsumowanie praktyk studenckich

Poznać pracę górnika

Czternaście studentek oraz siedemdziesięciu dziewięciu studentów brało udział w praktykach zorganizowanych od 2 do 27 lipca 2012 r.

w kopalniach katowickiego Holdingu Węglowego s.A. Podsumowano je w piątek 27 lipca podczas spotkania w kopalni „Murcki-staszic”.

– Co skłoniło Panią do wybrania właśnie tego kierunku studiów?

– Chciałam zostać geo- logiem, ale po pierwszym roku studiów, gdy trzeba było zacząć się zastana- wiać nad specjalizacją, już wiedziałam, że geo- logia nie jest moją mocną stroną. Wybrałam więc budownictwo podziemne

i ochronę powierzchni. Myślę, że po studiach na politechnice absolwent z tytułem inżyniera znajdzie pracę, a po wydziale górniczym będzie to jeszcze łatwiejsze. Poza tym zaintere- sowania tą dziedziną są rodzinne, po- nieważ bracia pracują w kopalni, a oj- ciec jest emerytowanym górnikiem.

A więc to już tradycja rodzinna.

– W lipcu odbywały się praktyki studenckie w kopalniach KHW S.A.

Pani została wyróżniona po ich za- kończeniu ...

– Była to moja pierwsza praktyka na studiach – pracowałam w zakładzie przeróbczym kopalni „Murcki-Sta- szic” Ruch „Boże Dary” w dniach 2–27 lipca br. Po jej zakończeniu zostało wyróżnionych dziewięciu kolegów i ja – jedyna dziewczyna, co mnie bardzo ucieszyło. Wyróżnienie to, o ile wiem, daje większe możliwości zatrudnienia w KHW S.A.

– Czy był to pierwszy kontakt z kopalnią węgla kamiennego?

– Nie. Odbywałam już praktykę 4-tygodniową podczas nauki w tech- nikum. Uczęszczałam do Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych

w Katowicach – kierunek technik analityk chemicz- ny. Praktykę odbyłam w laboratorium kopalnia- nym kopalni, w której po latach miałam praktykę studencką.

– Co było dla Pani najbardziej interesują- ce, a co podczas prakty- ki było zaskoczeniem?

– Z praktyki wynio- słam niezwykle ważne dla mnie do- świadczenia, w znacznym stopniu zapoznając się z codzienną górniczą pracą oraz funkcjonowaniem kopalni.

Pomagali nam w tym instruktorzy – pracownicy kopalni, którzy zaznaja- miali nas z kopalnią i dzielili się z nami swoją wiedzą zawodową. Interesujące było to, że mogliśmy zobaczyć wszyst- kie etapy przeróbki węgla. Od trans- portu szybem przez sortownię, płucz- kę magnetytową, aż na samym końcu do załadunku na wagony lub samocho- dy. Co mnie zaskoczyło? To, że panie nie miały możliwości zjazdu na dół kopalni.

– Nie obawia się Pani konkurencji ze strony kolegów w tym uważanym za typowo męski zawodzie?

– Rzeczywiście jest to typowo męski zawód i na mojej specjalizacji jestem jedną z nielicznych kobiet. Oczywiście wiem, że panowie będą mogli łatwiej znaleźć pracę, ale wierzę, że dla kobiet jest też miejsce w górnictwie. Są na to przecież liczne dowody.

– Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał: JAcEK DUBIEL

Niezwykle ważne doświadczenia

Rozmowa z Patrycją Cibis, studentką II roku Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej

w Gliwicach

Praktyki na stanowiskach robotniczych mają uświadomić przy- szłej kadrze, jak wygląda część zajęć, bez których kopalnia nie może się obejść. Mimo że często są one monotonne, ciężkie i umiarkowa- nie rozwojowe.

Dotychczasowe doświadczenia z zastosowaniem tych systemów

pozwalają stwierdzić, że możliwe było uzyskanie wyższych postę-

pów dobowych drążenia wyrobisk niż przy innych sposobach prze-

wietrzania, równocześnie uległy poprawie warunki klimatyczne

w przodkach i co najważniejsze – skuteczniej zwalczano zagrożenie

metanowe.

STRONA 6 Nasz Holding WRZESIE¡ 2012

Katowicki Holding Węglowy S.A.

➢ Porozumienie

21 czerwca br. zakończony zo- stał podpisaniem Porozumienia z pracodawcą przez większość or- ganizacji związkowych funkcjonu- jących w KHW S.A. (ZOK NSZZ

„Solidarność”, ZOK ZZG w Polsce, ZZ „Kadra” Pracowników KHW S.A., ZOK ZZRG w Polsce, ZOK ZZ „Przeróbka”, ZOK Masz. Wyc.

w Polsce, NSZZ „Solidarność 80 RP Murcki-Staszic”, KZ ZZ „Kontra”) trwający od 1 marca br. spór zbio- rowy. W przywołanym Porozumie- niu ustalono m.in. 2,8-procentowy wskaźnik przyrostu przeciętnego wynagrodzenia w KHW S.A. w 2012 r. i wysokość bazowego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na rok bieżący wynoszącą 6000,23 zł/m-c/

pracownika. Potwierdzono zasadę stosowania systemu kształtowania wynagrodzeń opartego na powiąza- niu wynagrodzeń z osiąganą wydaj- nością. Ustalono wypłatę do 4 lipca br. 50% zaliczki na poczet nagrody z okazji Dnia Górnika (zostało zre- alizowane) oraz uzgodniono nową wartość posiłku profilaktycznego, która we wszystkich kopalniach KHW S.A. od 1 września wynosić będzie 18 zł/dzień. Po 30 września br. strony Porozumienia przepro- wadzą analizę osiągniętych przez KHW S.A. wyników produkcyjno- ekonomicznych.

KWK „Murcki-Staszic”

Na wniosek większości działają- cych w kopalni zainteresowanych or- ganizacji związkowych 9 sierpnia br.

w siedzibie dyrekcji kopalni odbyło się spotkanie z przedstawicielami Biura Zarządu KHW S.A. z udzia- łem dyrekcji kopalni i kierownictwa Centrum Usług Wspólnych. Przed- stawiono sytuację kopalni „Murc- ki-Staszic” i wyniki za bieżący rok w zakresie wydobycia, robót przygo- towawczych, sprzedaży, kaloryczno- ści produkowanych węgli, wydajno- ści oraz realizowanych inwestycji.

Kopalnia aktualnie nie realizuje pla- nu PTE m.in. w zakresie wydobycia, sprzedaży, przychodów i kosztów, co oznacza ujemne wyniki finanso- we kopalni. Rozmawiano na wnio- sek strony związkowej o bliższych i dalszych perspektywach funkcjo- nowania kopalni, ze szczególnym uwzględnieniem planów dotyczą- cych Ruchu „Boże Dary”, a także pracujących w kopalni zatrudnio- nych przy różnego rodzaju robotach dołowych firm obcych.

W trakcie dalszej części spotkania wymieniono poglądy i uwagi oraz strona związkowa zgłosiła szereg kwestii dotyczących m.in. wdro- żenia nowych schematów organi- zacyjnych (których wprowadzenie ograniczy ilość szczebli zarządza- nia w kopalniach), funkcjonowania CUW na styku kopalnia–pracow- nik–poszczególne komórki orga- nizacyjne nowo powołanego Cen- trum. Szereg szczegółowych kwestii i pytań dotyczyło również urządzeń małej mechanizacji, jakości tzw. na- rzędzi prostych typu: klucze, kilofy, itp. oraz słabej w ocenie ZZ jakości usług pralniczych, a także zastrze- żeń do czystości i terminowości pra- nia ubrań roboczych pracowników.

KWK „Mysłowice-Wesoła”

Podobnie jak w latach poprzednich największa organizacja związkowa w KHW S.A. – (zrzeszająca około 1700 członków) Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ „So- lidarność” KWK „Wesoła” wspólnie ze SKOK Wesoła zorganizowały obchody w przeddzień XXXII rocz- nicy zawarcia Porozumień Sierpnio- wych i XIX-lecia istnienia SKOK Wesoła. Zgodnie z wieloletnim sce-

nariuszem obchody zapoczątkowała koncelebrowana msza św. odprawio- na w kościele pw. Matki Boskiej Fa- timskiej w Wesołej w intencji NSZZ

„Solidarność” i SKOK Wesoła. Kul- minacyjnym punktem obchodów

był wielki „Piknik Rodzinny” nad zalewem Wesoła Fala w Mysłowi- cach-Wesołej zorganizowany 25.08 br. dla pracowników kopalni i człon- ków rodzin oraz mieszkańców My- słowic. W trwającej od godz. 14.00 do późnych godzin nocnych zabawie uczestniczyło kilka tysięcy ludzi.

Program przewidywał atrakcje dla dzieci, występy zespołów muzycz- nych prezentujących różne rodza- je muzyki, w tym przeboje latino i afro, szanty, Bon Jovi/Sandstone, a także klasyczną biesiadę śląską.

Bardzo udanej całości dopełniły pokazy sztucznych ogni i zabawa taneczna.

KWK „Wieczorek”

Walne Zebranie Delegatów Związ- ku Zawodowego „Kadra” KHW S.A.

KWK „Wieczorek” przeprowadzone 2.07.2012 r. przyjęło rezygnację do- tychczasowego przewodniczącego związku Czesława Dyczki, który pełnił tę funkcję od momentu zało- żenia Związku Zawodowego „Ka- dra” w kopalni „Wieczorek”, tj. od 1989 r. Zebranie wybrało nowego przewodniczącego – Romualda Ci- chonia, dotychczasowego wiceprze- wodniczącego, który będzie pełnił tę funkcję do końca aktualnej kadencji organów związku przypadającego 1 lipca 2013 roku. Poinformowano Zarząd KHW S.A. i dyrekcję kopal- ni, że nowo wybrany przewodniczą- cy nie będzie korzystał z uprawnień z tytułu art. 31 ust. 1 ustawy o zz, co oznacza, że nie będzie wniosku o zwolnienie z obowiązku świad- czenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej, co umożliwia ustawa o zz i wielkość tej zakładowej orga- nizacji związkowej.

ZEC S.A.

Na wniosek organizacji związ- kowych w ZEC S.A. (Zarządu Mię- dzyzakładowego ZZG w Polsce, MOZ NSZZ „Solidarność” oraz

ZZ „Kadra” Pracowników) 6.08 br.

w siedzibie ZEC-u w Katowicach odbyło się spotkanie z przedstawi- cielami Zarządu KHW S.A. Tema- tem spotkania były sprawy związane z projektowaną sprzedażą (zbyciem)

100% akcji ZEC S.A. Spotkanie miało charakter informacyjno-kon- sultacyjny i było kontynuacją wcze- śniejszych spotkań przedstawicieli Zarządu KHW S.A. i organizacji związkowych w ZEC S.A. w związ- ku z prowadzonymi pracami i przy- gotowaniami do sprzedaży tej spółki. W trakcie spotkania przed- stawiono stan zaawansowania prac przygotowawczych (aktualnie za- kończono jeden z etapów przygoto- wań), omówiono projekty kolejnych przygotowywanych dokumentów, w tym m.in. zaproszenia ofertowego i informacji sygnalnej (które będą skierowane do wybranych, nie wię- cej niż 99 potencjalnych inwesto- rów) oraz projekt listy potencjalnych inwestorów, do których będą one skierowane. Rozmawiano również na temat kluczowy dla organizacji związkowych oraz załogi spółki, tj. o ewentualnych gwarancjach dla pracowników ZEC w związku z pla- nowaną sprzedażą, co jest szczegól- nie ważne, gdyż załodze (pracowni- kom) spółki ZEC S.A. nie przysłu- gują uprawnienia do nieodpłatnego nabycia 15% akcji spółki, wynika- jące z tytułu zapisów art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 30.08.1996 r. o komer- cjalizacji i prywatyzacji. ZEC S.A.

nie podlega tej ustawie, a sprzedaż jej akcji nie jest prowadzona w tym trybie. Uzgodniono, że strony, tj. or- ganizacje związkowe ZEC i Zarząd KHW S.A., przygotują do podpisa- nia tzw. List intencyjny określający intencje stron w procesie sprzedaży (zbycia) akcji w zakresie realiza- cji oczekiwań pracowników spółki ZEC S.A. Ustalono również, że pra- ce nad powyższym Listem odbędą się w trybie roboczych spotkań, po przygotowaniu projektu Listu przez stronę związkową.

Kolejne spotkanie Zarządu KHW S.A i strony związkowej ZEC odbę- dzie się we wrześniu br.

Serwis związkowy

Informacje zebrał i opracował:

MIchAŁ MUżELAK ...jak co roku uczestniczyło w nim kilka tysięcy osób. Fot. arch.

„Piknik Rodzinny” nad zalewem Wesoła Fala cieszył się ogromnym zainteresowaniem...

Fot. arch.

25 lipca br. w siedzibie kato- wickiego Holdingu Węglowego s.A. w katowicach przy ul. Dam- rota 16–18 odbyło się uroczyste podpisanie listu intencyjnego dla realizacji programu aktywizacji zawodowej wdów i członków ro- dzin górników, którzy stracili ży- cie w wypadkach przy pracy.

L ist intencyjny został podpisany przez Katowicki Holding Wę- glowy S.A., Fundację Rodzin Gór- niczych w Katowicach, Śląski Bank Spółdzielczy Silesia w Katowicach i Spółkę Szkoleniową Sp. z o.o. w Ka- towicach. List ten stanowi kolejny krok w kierunku pomocy rodzinom zmarłych górników w dostosowaniu się do nowych warunków życiowych, w których ciężar utrzymania rodziny spada głównie na matki lub dorosłe dzieci.

Celem programu jest udziela- nie przez bank poręczanych przez Katowicki Holding Węglowy S.A.

kredytów na preferencyjnych warun- kach z przeznaczeniem dla członków rodzin górników, którzy stracili ży- cie w wypadkach mających miejsce w kopalniach KHW S.A. Szacuje się, że programem tym może być objęte

do około 100 rodzin. Kredyty udzie- lane będą przez bank w celu rozpo- częcia lub rozwinięcia działalności gospodarczej przez uprawnione oso- by, a ich spłata gwarantowana będzie przez KHW S.A. Fundacja Rodzin Górniczych wspólnie z KHW S.A.

określi pod względem formalnym grupę osób spełniających warun- ki do uzyskania kredytu. Spółka Szkoleniowa Sp. z o.o. przeprowadzi nieodpłatne szkolenia dla osób ubie- gających się o kredyt, w tym m.in.

w zakresie sporządzania biznespla- nów i wniosków kredytowych oraz prowadzenia działalności gospodar- czej, w tym m.in. realizacji obowiąz- ków podatkowych, przestrzegania przepisów prawa pracy itp. Nato- miast bank dokonywał będzie oceny wniosków pod kątem zdolności kre- dytowej oraz pod kątem biznesowym przedsięwzięcia gospodarczego i po- dejmował decyzje o udzieleniu kre- dytu. Projekt aktywizacji zawodowej przedstawiony zostanie Radzie Nad- zorczej KHW S.A. do akceptacji sto- sownie do wymagań szczegółowych przepisów prawa powszechnego i Statutu KHW S.A.

JAK

Program aktywizacji zawodowej

wdów i członków rodzin górników, którzy stracili życie w wypadkach przy pracy w kopalniach KHW S.A.

Preferencyjne kredyty

Transakcja powinna zostać sfinalizowana na przełomie 2012 i 2013 roku

Holding sprzedaje ZEC S.A.

W drugiej połowie sierpnia 2012 r. do kilkudziesięciu pod- miotów w Polsce i za granicą skierowane zostały zaproszenia do udziału w negocjacjach doty- czących zakupu akcji zakładów energetyki Cieplnej s.A. (zeC s.A.) w katowicach. Właścicielem 100% akcji zeC s.A. jest katowic- ki Holding Węglowy s.A.

P rzypomnijmy, że firma ta po- wstała w następstwie procesów restrukturyzacyjnych prowadzonych w latach dziewięćdziesiątych XX wieku w kopalniach Holdingu.

Wtedy to w strukturach KHW S.A.

powstał Zakład Energetyki Cieplnej, który przejął zarządzanie całym ma- jątkiem ciepłowniczym Holdingu. Na bazie tego majątku powołana została spółka Zakłady Energetyki Cieplnej Spółka z ograniczoną odpowiedzial- nością, przekształcona następnie

w spółkę akcyjną. Dziś ZEC S.A.

dostarcza energię cieplną nie tylko do kopalń Holdingu (28%), ale również do przedsiębiorstw energetyki ciepl- nej i zakładów przemysłowych (32%), odbiorców komunalnych – spółdziel- ni, spółek, wspólnot mieszkaniowych i osób indywidualnych (36%) oraz do innych odbiorców (4%).

Nadszedł czas na sprzedaż akcji ZEC S.A. Przedsięwzięcie to jest podyktowane głównie potrzebami fi- nansowymi Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. związanymi z pla- nowanymi inwestycjami służącymi

wydobyciu. Chodzi tu o rozbudowę struktury wyrobisk na poziomie 1250 wraz z wykonaniem nowego szybu do poziomu 1250 dla obszarów gór- niczych kopalń „Murcki-Staszic”

i „Mysłowice-Wesoła”. To wszystko będzie robione w celu lepszego wy- korzystania złoża, zasobów ludzkich i infrastruktury technicznej. Uzyska- ne środki pozwolą na sfinansowanie części tych zadań.

Sprzedaż akcji ZEC S.A. przez KHW S.A. jest szansą również dla samej spółki ZEC S.A. Inwestor do- kapitalizuje spółkę, co pomoże jej w realizacji inwestycji prorozwojo- wych.

Katowicki Holding Węglowy S.A.

w lipcu br. uzyskał zgodę Walnego Zgromadzenia na sprzedaż 100%

akcji ZEC S.A. Ponieważ będzie to transakcja o dużej wartości, Holding korzysta z pomocy prawnej i trans- akcyjnej doradcy – firmy DGA S.A.

z Poznania, posiadającej duże do- świadczenie w realizacji tego typu przedsięwzięć. Firma ta wielokrotnie wspomagała Ministra Skarbu Pań- stwa w procesach prywatyzacyjnych.

Wybór nabywcy akcji ZEC S.A.

odbędzie się w drodze negocjacji z oferentami, którzy pozytywnie od- powiedzą na zaproszenie skierowane do nich przez doradcę Holdingu. Pro- ces sprzedaży powinien się zakoń- czyć na przełomie 2012 i 2013 roku.

JErZy MoZES

Nadszedł czas na sprzedaż akcji zeC s.A. Przedsięwzięcie to jest

podyktowane głównie potrzebami finansowymi katowickiego Hol-

dingu Węglowego s.A. związanymi z planowanymi inwestycjami słu-

żącymi wydobyciu.