• Nie Znaleziono Wyników

Świadczenie w umowie ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej

4.4 Elementy przedmiotowo istotne (essentialia negotii) umowy ramowej w sprawie

4.4.1 Świadczenie w umowie ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej

4.4.1.1 Przed przystąpieniem do właściwych rozważań niezbędne jest, w celu zapewnienia klarowności prowadzonego wywodu, wstępne zreferowanie problematyki trybu aloka-cji (przydzielania) zdolności przepustowej linii kolejowych, będącego jednocześnie trybem zawierania umów o korzystanie z przydzielonych tras pociągów (tj. umów wykonawczych). Otóż zasadniczy rozdział zdolności przepustowej linii kolejowych pomiędzy przewoźników jest dokonywany przez zarządcę infrastruktury raz do roku w ramach sformalizowanej procedury opracowywania tzw. rozkładu jazdy pociągów, czyli planu, według którego mają się odbywać przejazdy pociągów na danej sieci ko-lejowej lub jej części w czasie jego obowiązywania. Węzłowe reguły tej procedury, w ramach której zarządca infrastruktury rozpatruje składane przez przewoźników ko-lejowych wnioski o przydzielenie tras pociągów, w tym reguły pierwszeństwa przy kwalifikacji złożonych wniosków (tzw. priorytety), określone są w ustawie o transpor-cie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94) i rozporządzeniu ministra

infrastruk-tury w sprawie warunków dostępu i korzystania z infrastrukinfrastruk-tury kolejowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 35, poz. 274)116. Przewoźnik kolejowy, którego wniosek o

przy-dzielenie trasy pociągu został uwzględniony w rozkładzie jazdy pociągów, uzyskuje tzw. rezerwację dostępu do infrastruktury kolejowej. Stanowi ona podstawę do zawar-cia przez przewoźnika kolejowego umowy o korzystanie z przydzielonych tras pocią-gów. Jak zostanie wykazane w ramach dalszych rozważań, zawierając umowę ramową w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych, jej strony określają

116 Szczegółowa analiza trybu alokacji zdolności przepustowej linii kolejowych zostanie przeprowadzona w rozdziale V pkt 2.1.1.

53 zdolność przepustową linii kolejowych przewidywaną przez nie do rezerwacji w omówionym trybie oraz zobowiązują się do zawarcia w jej wykonaniu umów o

ko-rzystanie z przydzielonych tras pociągów.

4.4.1.2 Świadczenie, tj. zachowanie się dłużnika zgodne z treścią zobowiązania i czyniące zadość interesom wierzyciela117, polega w umowie ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych na zawarciu w jej wykonaniu umów o korzy-stanie z przydzielonych tras pociągu. Koniecznym elementem treści umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych jest zatem określenie przez strony obowiązku zawierania w jej wykonaniu umów realizacyjnych. Przyjęte przeze mnie stanowisko znajduje oparcie w chronionej zarówno w prawie unijnym, jak i krajowym wartości, jaką jest efektywne wykorzystywanie infrastruktury kolei (zob. pkt. 12 i 20 preambuły oraz art. 1 ust. 1 dyrektywy 2001/14/WE, Dz. U. L 75 z 15.3.2001, str. 29118 oraz §21 pkt 3 rozporządzenia ministra infrastruktury w sprawie dostępu i korzystania z infrastruktury kolejowej, Dz. U. z 2009 r. Nr 35, poz. 274).

Dopuszczenie przez ustawodawcę możliwości zawierania umów ramowych w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych, nie obejmujących obowiązku za-wierania w ich wykonaniu umów o korzystanie z przydzielonych tras pociągów, stwa-rzałoby poważne ryzyko niewykorzystania dostępnej zdolności przepustowej infra-struktury. Zawarcie umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej li-nii kolejowych stawia bowiem przewoźnika kolejowego, będącego stroną takiej umo-wy, w uprzywilejowanej w stosunku do jego konkurentów pozycji przy ubieganiu się o przydział zdolności przepustowej linii kolejowych. Wynika to z ustawowego priory-tetu (pierwszeństwa) przypisanego wnioskom o przydzielenie tras pociągów składa-nym przez przewoźników występujących w charakterze strony umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych, w odniesieniu do zdol-ności przepustowej linii kolejowych przewidzianej do rezerwacji w tej umowie (zob.

art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy o transporcie kolejowym, Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz.

94)119. Można zatem a priori przyjąć, iż inni przewoźnicy kolejowi nie będą planować swojej działalności przewozowej w oparciu o infrastrukturę przewidzianą w

117 Z. Radwański, A. Olejniczak: Zobowiązania – część ogólna, Wydawnictwo C. H. BECK, Warszawa 2005, wyd. 5, str. 39.

118 Zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/14/WE (Dz. U. L 75 z 15.3.2001, str. 29): „Państwa członkowskie zapewnią, żeby systemy pobierania opłat i alokacji zdolności przepustowej dla infrastruktury kolejowej spełniały zasady ustalone w niniejszej dyrektywie, i w ten sposób umożliwią zarządcy infrastruktury wprowadzenie do obrotu rynkowego i uzyskanie optimum efektywnego wykorzystania dostępnej zdolności przepustowej infrastruktury”.

119 Na temat priorytetów w procesie przydzielania tras pociągów zob. szerzej rozdział V pkt 2.2.4.

54 nej umowie do rezerwacji na rzecz konkurencyjnego przewoźnika120. Brak obowiązku kontrahowania po stronie przewoźnika będącego stroną umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych mógłby zatem prowadzić do nie-wykorzystania przewidzianej do rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych.

Za prezentowanym poglądem przemawia treść §21 pkt 3 rozporządzenia ministra in-frastruktury w sprawie warunków dostępu i korzystania z inin-frastruktury kolejowej, zgodnie z którym w omawianej umowie należy określić warunki, które zapewnią za-rządcy wykorzystanie zarezerwowanej zdolności przepustowej. Proponowany pogląd znajduje również oparcie w treści §21 pkt 4 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym w omawianej umowie należy określić skutki niedotrzymania jej warunków, w tym termin uiszczania opłaty rezerwacyjnej, tj. opłaty za przydzieloną trasę pociągu, która nie została przez przewoźnika wykorzystana (§18).

4.4.1.3 Obowiązek zawierania umów realizacyjnych ma charakter zobowiązania starannego działania121. Oznacza to, że strony umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych będą zobowiązane do podejmowania starań mających na celu zawarcie umowy o korzystanie z przydzielonych tras pociągu, natomiast sku-tek w postaci jej zawarcia nie będzie należał do treści świadczenia122. Z sytuacją nie-możności zawarcia umowy realizacyjnej, za którą żadna ze stron omawianej umowy nie będzie ponosić odpowiedzialności, możemy mieć do czynienia w szczególności w razie rezerwacji przez zarządcę infrastruktury zdolności przepustowej na rzecz przewoźnika kolejowego nie będącego stroną umowy ramowej w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych, ale którego wniosek o przydzielenie trasy

pociągu korzysta, zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U.

z 2007 r. Nr 16, poz. 94), z wyższego priorytetu aniżeli wniosek złożony przez prze-woźnika kolejowego występującego w charakterze strony omawianej umowy. Zgodnie bowiem z przywołanym przepisem ustawy oraz §3 ust. 2 rozporządzenia ministra in-frastruktury w sprawie warunków dostępu i korzystania z inin-frastruktury kolejowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 35, poz. 274) zarządca dokonuje kwalifikacji otrzymanych wnio-sków o przydzielenie tras pociągów, biorąc pod uwagę możliwości uwzględnienia ich w ogólnej puli zgłoszonego zapotrzebowania na przydzielenie tras pociągów w

120 W tym kontekście warto zwrócić uwagę na art. 31 ust. 7 ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94), zgodnie z którym: „Ogólne istotne postanowienia każdej umowy ramowej powinny być, na życze-nie, udostępniane wszystkim ubiegającym się o przydział tras pociągów, z zachowaniem tajemnicy handlowej”.

121 Por. M. Krajewski: Zobowiązania powstające podczas zawierania umów [w:] System prawa prywatnego.

Tom 5. Prawo zobowiązań – część ogólna…, str. 793.

122 Por. tamże.

55 mach posiadanej zdolności przepustowej oraz obowiązek uwzględnienia priorytetów o przydzielaniu tras pociągów. Priorytety te zostały zaś określone w art. 30 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym według następującej hierarchii ich ważności123: (a) Pierwszeństwo przewozu osób oraz obowiązek służby publicznej;

(b) Potrzeba skoordynowania ruchu pociągów dla przewozu osób;

(c) Obowiązek wykonania przewozu nałożony przepisami prawa przewozowego;

(d) Udostępnienie tras pociągów, które w poprzednim rozkładzie jazdy były wykorzysty-wane przez tego samego przewoźnika kolejowego;

(e) Umowy ramowe w sprawie rezerwacji zdolności przepustowej linii kolejowych.

4.4.2 Przedmiot świadczenia w umowie ramowej w sprawie rezerwacji zdolności