jeden raz dziennie kilka razy tygodniowo jeden raz tygodniowo jeden raz w miesiČcu jeden raz na kwartaų rzadko/ nigdy
Widoczne jest również większe zróżnicowanie osób odpowiedzialnych za mieszczanie treści w serwisach społecznościowych. W organizacjach, które za-deklarowały korzystanie z wyżej wymienionych serwisów (74% badanych NGO), również w tym zakresie dominują członkowie lub członkinie zarządów organi-zacji – 40% wskazań. Szeregowi pracownicy i pracownice (wolontariusze i wo-lontariuszki), którzy dorywczo zajmują się administrowaniem profi li społeczno-ściowych, stanowią 13%. Warto podkreślić stosunkowo wysoką liczbę wskazań – 21% – osób specjalnie wyznaczonych lub upoważnionych do tego typu zadań (moderatorów, koordynatorów, specjalistów PR).
Zaskakujące wydają się wyniki uzyskane w sondażu w odpowiedzi na pyta-nie dotyczące rodzaju treści publikowanych w mediach społecznościowych. Re-spondenci i respondentki mogli wybrać jedną spośród trzech proponowanych opcji: własne treści, linki do wiadomości/treści różnych serwisów, repostowanie wiadomości zaprzyjaźnionych stron lub fanpage’y. Blisko 54% ankietowanych (spośród tych korzystających z serwisów społecznościowych) twierdzi, że treści udostępniane w kanałach mediów społecznościowych są ich własne (tworzone przez organizacje). Niewielka część wskazuje, że obok własnych treści pojawiają się również linki do stron lub udostępnienia z zaprzyjaźnionych fanpage’y – po 5%. W związku z tym można wnioskować, że skoro organizacje prowadzą poli-tykę publikowania wyłącznie (lub głównie) swoich treści, to nie możemy ocze-kiwać wysokiej częstotliwości pojawiania się nowych postów na profi lach NGO.
W tym miejscu warto pokrótce odnieść się również do zagadnienia przy-gotowania materiałów – głównie grafi cznych. Nie sposób sobie dziś wyobrazić stron internetowych czy fanpage’y w serwisach społecznościowych bez poja-wiających się na nich grafi k, obrazków czy mul mediów. Autorka w ankiecie zawarła pytanie o to, kto w organizacji odpowiada za przygotowanie tego typu materiałów. Zagadnienie to jest tym bardziej ciekawe, że ponad połowa organi-zacji deklaruje publikowanie wyłącznie swoich materiały. 26% ankietowanych przygotowanie zaawansowanych materiałów grafi cznych i mul medialnych powierza profesjonalistom, w tym grafi kom zaangażowanym w prace organi-zacji, ale także fi rmom zewnętrznym. W 21% badanych organizacji osobami odpowiedzialnymi za tego rodzaju materiały są członkowie lub członkinie za-rządu lub osoby przez nich wyznaczone. 27% organizacji posiadających profi le w mediach społecznościowych deklaruje, że nie publikuje treści grafi cznych i mul medialnych.
Czym innym jest jednak samo publikowanie treści, a czym innym meryto-ryczny nadzór nad nimi. Należy założyć, że przygotowany materiał – w formie tekstu, grafi ki, fi lmów itp. – wymaga zatwierdzenia. Pojawia się pytanie: przez kogo? Nie zdziwi chyba nikogo, że najczęściej kontrolę merytoryczną nad upu-blicznianymi treściami sprawuje zarząd – 42% – lub osoby przez niego upoważ-nione (biorące odpowiedzialność za nadzór merytoryczny) – 26%. Pozostała
część organizacji kwes ę kontroli merytorycznej pozostawia w ges i osób, które aktualnie zajmują się administrowaniem stron lub profi li.
Skoro 1/3 polskich organizacji pozarządowych badanych przez autorkę de-klaruje korzystanie z co najmniej dwóch kanałów w mediach społecznościo-wych, należy się zastanowić, czy umiejętnie różnicują treści w związku z publiko-waniem ich w różnych serwisach. Zgodnie z wynikami sondażu 32% organizacji twierdzi, że dostosowuje publikowane treści do specyfi ki danego medium. Wy-nik pokrywa się z ogólną liczbą organizacji wskazujących wśród wykorzystywa-nych przez siebie narzędzi więcej niż jeden portal społecznościowy.
Prowadząc rozważania dotyczące technologii informacyjno-komunikacyj-nych wykorzystywainformacyjno-komunikacyj-nych przez polskie NGO, zasadnym było odniesienie się w badaniach do strategii komunikacyjnych organizacji. Autorka w badaniach an-kietowych starała się uzyskać odpowiedzi na niezwykle ważne, z punktu widze-nia skutecznego korzystawidze-nia z nowych mediów, kwes e. Czy organizacje prze-prowadzają monitoring odbiorców w mediach społecznościowych i co za tym idzie, czy zmieniają swoje strategie komunikacyjne w związku z dostosowaniem się do zmiany wymagań odbiorców. Niestety, jak łatwo po wcześniejszej analizie wnioskować, badania przyniosły mizerne rezultaty (co m.in. potwierdza główną hipotezę postawioną w pracy). Jedynie 1/5 organizacji deklaruje, że przeprowa-dza monitoring odbiorców, z czego 10% czyni to raz na kilka miesięcy, 5% raz na miesiąc i 5% na bieżąco.
Badania sondażowe, dzięki pozostałej puli pytań, pozwoliły na wstępną dia-gnozę barier, jakie dostrzegają polscy społecznicy w korzystaniu z technologii informacyjno-komunikacyjnych w codziennych działaniach swoich organizacji. Dominująca część z pytań miała charakter zamknięty (5), ale autorka też posta-wiła wybrane kwes e w formie otwartej (5), tym samym pozwalając na dłuższą wypowiedź ankietowanych organizacji. Diagnoza na dalszym etapie stała się punktem wyjścia do badań jakościowych w formie wywiadów pogłębionych z reprezentantami wybranych NGO.
Tę część analizy warto zacząć od tego, że 42% badanych dobrze ocenia kom-petencje osób zajmujących się komunikacją internetową w reprezentowanych organizacjach, a 37% określa je jako wystarczające. Jedynie 21% respondentów i respondentek deklaruje brak odpowiednich kompetencji. Jest to zaskakują-ce w obliczu odmiennych wyników, jeśli chodzi o ogólną ozaskakują-cenę umiejętności polskich organizacji pozarządowych w zakresie korzystania z ICT. Tutaj aż 48% ankietowanych twierdzi, że polskie NGO nie mają takich umiejętności, 31% określa je jako niewystarczające. Tylko 21% respondentów i respondentek uważa, że działacze społeczni umieją korzystać z technologii informacyjno-ko-munikacyjnych.
Należy się zastanowić, skąd społecznicy czerpią wiedzę o nowych i zmienia-jących się narzędziach. Badania sondażowe pokazują, że większość osób
od-powiedzialnych za komunikację internetową organizacji stale aktualizuje swoją wiedzę w tym zakresie, ale robi to samodzielnie – 68%. 16% deklaruje uczest-nictwo w zorganizowanych szkoleniach. Pozostałe odpowiedzi sugerują brak ja-kichkolwiek działań zmierzających do podniesienia kompetencji w zakresie ICT. Autorka chciała również poznać ogólne nastawienie polskich społeczników do angażowania w swoją działalność nowych mediów. Tutaj odpowiedzi rozło-żyły się niemal po równo.
48% 52%