• Nie Znaleziono Wyników

D1-5. Projektowanie obiektów gospodarki komunalnej

W dokumencie INŻYNIERIA ŚRODOWISKA (Stron 163-169)

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu i kod

(wg planu studiów): Projektowanie obiektów gospodarki komunalnej, D1-5 Nazwa przedmiotu (j. ang.): Communityfacilitiesdesing

Kierunek studiów: Inżynieria środowiska

Poziom studiów: studia I stopnia, 6 poziom PRK

Profil: praktyczny

Forma studiów: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Punkty ECTS: 2

Język wykładowy: polski

Rok akademicki: 2020/2021

Semestr: 5

Koordynator przedmiotu: prof. nadzw. dr hab. inż. Krzysztof Chmielowski

Elementy wchodzące w skład programu studiów

Treści programowe zapewniające uzyskanie efektów uczenia się dla przedmiotu

Podstawowe pojęcia z zakresu projektowania budowlanego. Style i konstrukcje budowlane. Zasady projekto-wania obiektów gospodarki komunalnej. Planowanie zagospodaroprojekto-wania terenu pod zabudowę z uwzględnie-niem oddziaływania inwestycji na środowisko.

Liczba godzin zajęć w ra-mach poszczególnych form zajęć według planu studiów:

Studia stacjonarne: wykład 15 h, ćw. projektowe 30 h Studia niestacjonarne: wykład 5 h, ćw. projektowe 10 h

Opis efektów uczenia się dla przedmiotu

Kod efektu przedmiotu

Student, który zaliczył przedmiot zna i rozumie/potrafi/jest gotów do:

Powiązanie z KEU

Forma zajęć dydaktycznych

Sposób weryfika-cji i oceny

efek-tów uczenia się

D1-5_W01 Omawia główne pojęcia dotyczące konstrukcji obiektów budowlanych.

K_W05, K_W06

W kolokwium

D1-5_W02 Zna elementarne zasady projektowania obiektów w odniesieniu do uwarunkowań środowiskowych i podstawowych aktów prawnych.

K_W05, K_W06

W kolokwium

D1-5_U01 Realizuje projekt (rzuty elewacji i przekroje) wy-branego obiektu gospodarki komunalnej.

K_U03, K_U08, K_U12, K_U18

Pr wykonanie

zadania

D1-5_U02 Wykonuje projekt zagospodarowania terenu zie-lonego.

K_U03, K_U08,

K_U22

Pr wykonanie

zadania

D1-5_U03 Korzysta z aktów prawnych dotyczących wyma- K_U03, Pr wykonanie

164

gań bądź ograniczeń w procesie projektowania. K_U20 zadania D1-5_K01 Określa priorytety służące realizacji określonego

przez siebie lub innych zadania.

K_K03 W,Pr dyskusja,

spo-sób wykonania zadania

Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) Całkowita liczba punktów

ECTS: (A + B)

2

Stacjonarne Niestacjonarne

A. Liczba godzin kontakto-wych z podziałem na formy zajęć oraz liczba punktó-wECTS uzyskanych w ra-mach tych zajęć:

obecność na wykładach obecność na ćwiczeniach udział w konsultacjach w sumie: B. Formy aktywności

studen-taw ramach samokształcenia wraz z planowaną liczbą godzin na każdą formę i licz-bą punktówECTS:

praca nad projektami

przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego

w sumie: C. Liczba godzin zajęć

kształtujących umiejętności praktyczne w ramach przedmiotu oraz związana z tym liczba punktów ECTS:

udział w ćwiczeniach

praca praktyczna samodzielna w sumie:

Dodatkowe elementy (* - opcjonalnie)

Szczegółowe treści kształcenia w ramach poszczególnych form zajęć:

Wykłady:

Wprowadzenie – przegląd stylów i konstrukcji budowlanych. Kanony proporcji, wymiarowanie, złudzenia optyczne. Terminy i pojęcia z zakre-su projektowania budowlanego. Etapy projektowania. Typy konstrukcji budowlanych, elementy konstrukcyjne, oznaczenia rysunkowe, szczegól-nie związane z obiektami gospodarki komunalnej. Zasady projektowania obiektów usługowych, przemysłowych i inwentarskich. Koncepcje urba-nistyczne dawniej i obecnie. Zagospodarowanie terenu pod zabudowę z uwzględnieniem obiektów tzw. małej architektury. Oddziaływanie obiek-tu na środowisko - ochrona i ekspozycja terenu, zachowanie ładu prze-strzennego.

Ćwiczenia laboratoryjne:

Projekt budynku gospodarczego wraz z instalacjami sanitarnymi – rzuty, przekroje, elewacje i rzuty aksonometryczne. Koncepcja projektu sieci wodociągowej na wybranym terenie gminy, osiedla.

Metody i techniki kształ-cenia:

Wykład informacyjny, ćwiczenia projektowe komputerowe, dyskusja, pokaz.

* Warunki i sposób zaliczenia poszczególnych form zajęć, w tym zasady zaliczeń poprawko-wych, a także warunki

dopusz-165

czenia do egzaminu:

* Zasady udziału w poszczegól-nych zajęciach, ze wskazaniem, czy obecność studenta na zaję-ciach jest obowiązkowa:

Sposób obliczania oceny końco-wej:

Ocena końcowa przedmiotu to średnia arytmetyczna ocen z kolo-kwium zaliczeniowego i wykonanych zadań, biorąc pod uwagę aktywność i obecność na zajęciach.

* Sposób i tryb wyrównywania zaległości powstałych wskutek nieobecności studenta na zaję-ciach:

Wymagania wstępne i dodatko-we, szczególnie w odniesieniu do sekwencyjności przedmiotów:

Matematyka, Fizyka,

Zalecana literatura: Heinrich Z.: Wodociągi i kanalizacja. T.1 i 2. Wyd. Szkolne i Pedago-giczne. Warszawa 2004.

Ernst Neufert – „Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego‖. Wyd. Arkady, 2007.

Lidia Kasińska, Anna Sieniawska-Kuras – „Architektura krajobrazu dla każdego‖. Wyd. Kabe, 2009

Nawrocki J., Biłozor S.; Uzdatnianie wody. Wydawnictwa Naukowe PWN 2004r

Zbigniew Haber, Piotr Urbański – „Kształtowanie terenów zieleni z ele-mentami ekologii‖. Wyd. Akademii Rolniczej w Poznaniu, 2008

D1-6. Mechanika płynów

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu i kod

(wg planu studiów): Mechanika płynów, D1-6

Nazwa przedmiotu (j. ang.): Automated technology in environmental engineering Kierunek studiów: Inżynieria środowiska

Poziom studiów: studia I stopnia, 6 poziom PRK

Profil: praktyczny

Forma studiów: Studia stacjonarne i niestacjonarne

Punkty ECTS: 3

Język wykładowy: polski

Rok akademicki: 2020/2021

Semestr: 5

Koordynator przedmiotu: prof. dr hab. inż. Janusz Kowal

Elementy wchodzące w skład programu studiów

Treści programowe zapewniające uzyskanie efektów uczenia się dla przedmiotu

Definicja pojęć dotyczących automatyzacji. Klasyfikacja układów automatycznej regulacji stosowanych w inżynierii środowiska.

Liczba godzin zajęć w ra-mach poszczególnych form zajęć według planu studiów:

Studia stacjonarne: wykład 15 h, ćw. audytoryjne 15 h Studia niestacjonarne: wykład 5 h, ćw. audytoryjne 10 h

Opis efektów uczenia się dla przedmiotu

Kod efektu przedmiotu

Student, który zaliczył przedmiot zna i rozumie/potrafi/jest gotów do:

Powiązanie z KEU

Forma zajęć dydaktycznych

Sposób weryfika-cji i oceny

efek-tów uczenia się

D1-6_W01 Definiuje główne pojęcia związane z automatyką. K_ W09 W kolokwium D1-6_W02 Klasyfikuje układy automatycznej regulacji. K_W09 W kolokwium D1-6_W03 Omawia budowę i elementy składowe układów

automatycznej regulacji.

K_W09 W kolokwium

D1-6_U01 Potrafi narysować i przeanalizować zadany sche-mat blokowy.

K_U01, K_U09

A wykonanie

zadania D1-6_U02 Potrafi narysować charakterystyki czasowe i

czę-stotliwościowe podstawowych elementów auto-matyki

K_U01, K_U09

A

wykonanieza-dania

D1-6_U03 Potrafi wyznaczyć jakość statyczną i dyna-micznąelementów składowych układów

automa-K_U01, K_U09,

A wykonanie

zadania

167

tycznej regulacji. K_U10,

K_U17 D1-6_K01 Jest gotów do przekazywania społeczeństwu

waż-nych informacji dotyczących postępu związanego z automatyką w dziedzinie inżynierii środowiska.

K_K03 W, A dyskusja

Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) Całkowita liczba punktów

ECTS: (A + B)

3

Stacjonarne Niestacjonarne

A. Liczba godzin kontakto-wych z podziałem na formy zajęć oraz liczba punktó-wECTS uzyskanych w ra-mach tych zajęć:

obecność na wykładach obecność na ćwiczeniach udział w konsultacjach w sumie: B. Formy aktywności

studen-taw ramach samokształcenia wraz z planowaną liczbą godzin na każdą formę i licz-bą punktówECTS:

praca nad obliczeniami z zakresu automatyki przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego praca w bibliotece

praca w sieci w sumie: C. Liczba godzin zajęć

kształtujących umiejętności praktyczne w ramach przedmiotu oraz związana z tym liczba punktów ECTS:

udział w ćwiczeniach

praca praktyczna samodzielna w sumie:

Dodatkowe elementy (* - opcjonalnie)

Szczegółowe treści kształcenia w ramach poszczególnych form zajęć:

Wykłady:

Definicja automatyzacji. Funkcje automatyzacji. Klasyfikacja układów automatycznej regulacji. Obiekty regulacji i ich własności statyczne i dynamiczne. Jakość statyczna i dynamiczna układów automatycznej re-gulacji. Budowa strukturalna i elementy składowe układów automatycz-nej regulacji.

Rodzaje, budowa i zasada działania: czujników pomiarowych, przetwor-ników, zaworów regulacyjnych, siłowników i regulatorów. Regulator proporcjonalno-całkująco-różniczkujący (PID). Programowalne sterow-niki logiczne (PLC). Komputery w układach sterowania. Systemy nadzo-rujące przebieg procesu technologicznego (SCADA). Komunikacja w systemach pomiarowo-sterujących. Przykłady zastosowań w inżynierii środowiska.

Ćwiczenia audytoryjne:

Budowa i redukcja schematów blokowych, wyznaczanie transformat sy-gnałów na schematach. Schemat blokowy zasobnikowego układu przygo-towania c.w.u. Wybrane charakterystyki czasowe i częstotliwościowe podstawowych elementów automatyki. Kryteria oceny stabilności. Do-kładność statyczna – wyliczanie uchybu statycznego. Regulatory, układy automatycznej regulacji. Sterowanie i regulacja węzła ciepłowniczego.

168

Metody i techniki kształ-cenia:

Wykład, ćwiczenia audytoryjne,dyskusja, studium przypadku.

* Warunki i sposób zaliczenia poszczególnych form zajęć, w tym zasady zaliczeń poprawko-wych, a także warunki dopusz-czenia do egzaminu:

* Zasady udziału w poszczegól-nych zajęciach, ze wskazaniem, czy obecność studenta na zaję-ciach jest obowiązkowa:

Sposób obliczania oceny końco-wej:

Ocena końcowa przedmiotu to średnia arytmetyczna ocen z kolo-kwium zaliczeniowego i wykonanych zadań, biorąc pod uwagę aktywność i obecność na zajęciach.

* Sposób i tryb wyrównywania zaległości powstałych wskutek nieobecności studenta na zaję-ciach:

Wymagania wstępne i dodatko-we, szczególnie w odniesieniu do sekwencyjności przedmiotów:

Matematyka, Fizyka, Mechanika i wytrzymałość materiałów

Zalecana literatura: WERSZKO M., WERSZKO R.: Podstawy automatyki: wybrane zagad-nienia, DWSPiT, Polkowice, 2011r.

KOWAL J. – Podstawy Automatyki – tom 1, UWND, Kraków 2006 KOWAL J. – Podstawy Automatyki – tom 2, UWND, Kraków 2007 MIKULSKI J. – Podstawy Automatyki – Liniowe Układy Regulacji, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001

KOŚCIELNY W. – Materiały pomocnicze do nauczania podstaw automa-tyki, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001

W dokumencie INŻYNIERIA ŚRODOWISKA (Stron 163-169)