Z orzecznictwa cyw ilnego
21) Decyzja sądu grodzkiego uchylająca orzeczenie ko
misji rozjemczej dla załatwienia zatargów między pracodaw
cami a robotnikami rolnymi nie następuje wyrokiem na sku
te k skargi strony interesowanej. Orzeczenie takie ulega roz
patrzeniu przez sędziego grodzkiego właściwego w myśl 49 1. 6 nor jur, tylko na skutek wniosku egzekucyjnego zaopa
trzonego wierzytelnym odpisem orzeczenia, wedle zasad po
stępowania cywilnego tego sędziego obowiązujących, a więc wedle przepisów §§ 425—430 p. c.
Orzeczenie Izby III S. N. z 8 maja 1929 Rw 1570/28.
Sąd powiatowy w Radłowie — (s. p. Biedroń) wyrokiem z dnia 13 12 1927 C 121/27 oddalił powoda z żądaniem skargi o uznanie orzeczenia Komisji Rozjemczej przy Inspektoracie pracy obwodu 44 z d. 31/5 1927 za nieważne.
Z uzasadnienia: Sąd rozstrzygnął sprawę wyrokiem w po
stępowaniu spornem, będąc w tym względzie związany za
patryw aniem prawnem wyrażonem w uchwale Sądu Okręgo
wego w Krakowie z d. 7/10 1927 R V 635/27, który zmienił uchwałę sądu pow. z d. 6/9 1927 i polecił przeprow adzenie rozprawy i wydanie wyroku. Skargę jednak oddalił, nie do
patrzywszy się w zaskarżonem orzeczeniu ani postępowaniu żadnego z uchybień przewidzianych w art. 21 ustawy z d. 1/8 1929 Nr. 65 poz. 394.
Sąd okręgowy w Krakowie — (s. s. o. W ojdzicki, Dr. W aj
da i Traskow ski) — w yrokiem z d. 31/3 1928 Bc. V 163/28 na apelację pow oda orzekł w myśl żądania skargi.
Z uzasadnienia: Sąd odw oław czy jest zdania, że orzecze
nie Komisji rozjem czej może i w inien sąd p rocesow y uchylić z urzędu, dla b rak u skargi w try b ie p o stępow ania niespornego, na p rzy pad ek spostrzeżen ia uchybień w zm iankow anych w a^t.
21 ustawy z d. 1,8 1919, a to przy sposobności podania wnio
sku o egzekucję. Niezależnie jednak od tego strona sama może zaskarżyć orzeczenie Komisji z powodu uchybienia z art. 21 cyt. ust. (odmienne orz. S. N, z 15/2 1928 R 90/28 w PrzegL
Nr. " - 4 G Ł O S P R A W A Str. 137
sąd. z i*. 1928 str. 374 i Przegląd praw a i adm. III kw. str. 363
—375). Zaskarżenie to ma nastąpić w drodze skargi dla braku odmiennego postanowienia w tej ustawie (§ 1 pat. niesp.) Orzeczenie komisji uznał Sąd odwoławczy za nieważne w sku
tek pogwałcenia formalności postępowania o tyle istotnych, że w skutek niezachowania ich orzeczenia niepodobna uznać za prawomocne. Uchybienia takiego dopatrzył się we fak
cie, iż w skład Komisji, która wydała orzeczenie, wchodził ja
ko jeden z członków delegat, który zarazem był pełnomocni
kiem pozwanego w tej sprawie.
Sąd Najwyższy — (S. S. N. Stefko, Dr. Barański i Fedyń- ski) — uwzględniając rewizję pozwanego zniósł zaskarżony wyrok i całe poprzedzające postępowanie jako nieważne, skar
gę zaś odrzucił, *
Z uzasadnienia: W myśl art, 21 ustaw y z 1,8 1919 poz 394 D U R P orzeczenia komisji rozjemczej dla załatwienia za targów między pracodawcami a robotnikam i rolnymi, w razie potrzeby ich wykonania, mogą być przez sąd, który byłby właściwy dla rozpoznania danego sporu uchylone w wypadkach tam orzewidzianych, a decyzja sądu nastąpić musi w ciągu dni 14 od daty zgłoszenia. Sądem takim jest więc sąd grodzki w myśl § 49 ł. 6 nor. jur. Z powyższego przepisu zasadniczego wynikałoby zatem, że decyzja sądu grodzkiego może i powinna nastąpić wyrokiem na skutek skargi przez stronę zaintereso
w aną wniesionej. Tak jednak nie jest, albowiem skoro w myśl
§ 25 ust. 1 rozp. wyk. do powyższej ustawy z 4/12 1920 poz.
782 D. U. R. P.*Nr. 118 orzeczeń komisyj rozjemczych nie mo
żna zaskarżać w drodze apelacji, to tem samem wykluczona iest i zwyczajna skarga przeciw orzeczeniom tychże komisyj fpor. także art. 20,4 ust. o ochr. lok. z 11'4 1924) i dlatego za
chodzi w ytknięta nieważność wyroku z 1. 6 § 477 p. c. skut
kująca jego zniesienie wrtT' z całem postępowaniem, jakoteż odrzucenie skargi. Pozostawałoby do rozważenia i rostrzy- gnienia jeszcze tylko pytanie w jaki sposób i w jakim trybie zapaść ma decyzja sądu w myśl art. 21 ustawy z 1/8 1919 w ra
zie potrzeby wykonania orzeczenia komisji rozjemczej, jeżeli droga skargi jest wykluczona. W tym względzie Sąd Najwyż
szy opierając się na przepisach §§ 25, 26 i 27 rozp. wyk. jest zdania, że na obszarze b. zaboru austrjackiego, wniosek egze
kucyjny zaopatrzony uwierzytelnionym odpisem orzeczenia komisji rozjemczej, złożony w sądzie, rozpatrzy najpierw sędzia właściwy w myśl Ś 49 1. 6 nor. jur., wedle zasad postępowania cywilnego tego sędziego obowiązujących, a więc wedle p rze
pisów S§ 425—435 p. c. przy udziale stron zainteresowanych a następnie wyda uchwałę podlegającą zaskarżeniu w myśl
§§ 514— 528 p. c. je ż e li zaś w rezultacie tego postępowania orzeczenie komisji rozjemczej zostanie uznane za niewadliwe.
Str. 138 G Ł O S P R A W A Nr. 5 - 4
sędzia procesowy odstąpi wniosek egzekucyjny do dalszego załatw ienia sędziemu egzekucyjnemu, w razie przeciwnym, t.
j. w razie uchylenia tego orzeczenia sędzia procesowy prześle odpis uchwały z motywami właściwemu inspektorow i pracy, celem przekazania jej do wiadomości Komisji rozjemczej (§ 28 rozp. wyk.) W niosek zaś egzekucyjny zwróci stronie przy uchwale uchylającej orzeczenie komisji rozjemczej.
—o—
22) Jako uprawniające do głosowania w; postępowaniu układowem należy przyjąć także w ierzytelności zamieszczo
ne w spisie m ajątkowym dłużnika, choćby odnośni w ierzy
ciele roszczeń sw ych nie zgłosili. Projekt układu uchwalony z pominięciem wzm iankowanych w ierzytelności nie może być zatwierdzony.
O rzeczenie Izb y III S. N. z 18 czerw ca 1929 R 440/29.
Sąd N ajw yższy nie uw zg lęd nił re k u rs u re w izy jn eg o od;
u ch w ały Sądu A pelacyjnego w e Lw ow ie z d. 15/111 1929,.
k tó rą zm ieniono uchw ałę Sądu okręgowego w Stryju z 17/11.
1928 i odmówiono zatw ierd zen ia u k ładu przym usow ego.
Z uzasadnienia: W ezw anie do zgłoszenia w ierzy teln o ści w postęp o w aniu układow em m a na celu um ożliw ić w ie rz y cielom u zu p ełn ien ie stan u b iernego n a w yp ad ek , gdy by ze
staw ien ie m a ją tk o w e d łu ż n ik a okazało się n ied o k ład n e i za
pobieżenie, ab y d łu żn ik p rzez sw aw olne opuszczenie po
szczególnych w ierzy teln ości nie s ta ra ł się stw o rzyć sztu czn ej w iększości dla swego w n io sk u (m otyw y do §§ 4—6 ord. ukł.).
Z aniechanie zgłoszenia w ierzy teln o ści przez w ierzy ciela nie pozbaw ia w ierzy teln o ści upow ażnienia do głosow ania w ro zum ieniu § 420 ord. upadł., o ile ty lk o w ierzytelno ść ta przez d łu ż n ik a w y k az an ą została (§ 39 ord. ukł.). O rd y n a c ja ukł.
bow iem nie o k reśla nigdzie sk u tk ó w niezgłoszenia w ie rz y telności. ze zgłoszeniem natom iast łą czy je d y n ie sk u tk i w § 9 i 41 ord. u k ł. w ym ienione, do k tó ry c h b y n a jm n ie j n ie n ależ y n ab ycie p ra w a głosow ania. P oniew aż w p ostępow a
n iu u k ładow em n ie u sta la się w ierzytelności, p rzeto w i
doczne je st, że zgłoszenie m a n a celu u z y sk an ie p rzeg ląd u w ierzy teln o ści i m a dać podstaw ę do u stalen ia p ra w a gło
sow ania n a a u d je n c ji ugodow ej. N iezgłoszenie zatem w ie
rzy teln o ści przez w ierz y c ie la w n in iejszy m w y p a d k u nie m a żadnych sk u tk ó w p raw n y ch , skoro sam d łu żn ik w ie rz y telności te u zn ał i w w y k azie stan u m a ją tk u , dołączonym do w n io sk u układow ego je um ieścił. W te n sposób zaistniała, po d staw a do u stalen ia i p rzy zn a n ia ty m w ierzytelnościom u p ra w n ie n ia do głosow ania.
Uwaga R edakcji: M ożemy tu ta j p rzy to czy ć zarazem , ja k o dotyczącą p o k re w n e j k w e s tji p ra w n e j, d ecy z ję S ądu
Nr. 3 - 4 G Ł O S P R A W A Sir. 139
A p elac y jn eg o w e Lw ow ie z dn ia 26 listopada 1929 w spraw ie firm y M. c/a N. w e Lw ow ie, 1. cz. I R. 720/29.
D e c y z ja w y d an a została na re k u rs w ierzy cieik i egze
k w u ją c e j od u ch w ały S ądu okręgow ego w e Lw ow ie z dnia 21. X. 1929 ł. cz. Sa 94/26/18, k tó rą odm ówiono dozw olenia eg zek u cji n a p odstaw ie ugody z a w a rte j w po stępow aniu układ o w em z pow odu niezgłoszenia eg zekw o w an ej p rete n sji w post. ukł. Sąd a p e la c y jn y dozw olił te j eg zek u cji u znając, że fa k t niezgłoszenia p re te n s ji p rzez w ierzy c ielk ę je s t obo
ję tn y dla oceny dopuszczalności eg zekucji. Ugoda je s t bo
w iem skuteczna d la w sz y stk ich w ierzycieli, chociażby sami p re te n sji sw ych nie zgłosili, je ż e li z ak tó w je s t widoczne, że one n ależą do w ierzy cieli dłużnika, k tó ry zaw arł ugodę.
Zob. pozatem do pow yższego orzeczenia a r ty k u ł D ra j. Ko
rzon k a p. t. „O t. zw. w iększości rzeczow ej w po stępow an iu układow em " w zeszycie niniejszym .
—o— D r. A N ZELM LUTW AK .