Konferencja Samorządu Robotniczego zatwierdziła w dniu 13 stycznia 1972 r.
regulamin przyznawania tytułu i odznaki „Zasłużony Pracownik KWK Bole
sław Śmiały". Od tego czasu do końca 1987 roku odznaką tą zostali wyróżnieni
Kołodziej W acław
Pażdzierny Alfred
J h I
W 1987 roku ruch sportowy w Łaziskach Górnych obchodził 60-lecie swe) działalności. Nie mały wkład w rozwój łaziskiego sportu wnieśli górnicy miejs
cowych kopalń. Z ich to inicjatywy już w 1920 roku powstają tu gniazda „SO
KOŁA" oraz inne towarzystwa kulturalno-oświatowe, pobudzające świadomość narodową i stwarzające możliwość godziwego wypoczynku i rozrywki po pracy.
20 czerwca 1927 roku górnicy z Łazisk Średnich, z inicjatywy ówczesnego nadsztygara kopalni „Aleksander" — Jana Kopia, tworzą swój: klub o nazwiej Łaziski Klub Sportowy „P O L O N I A”. Pierwszy zarząd tego klubu stanowili:
Jan Kurczok — prezes, Adam Krzanowski — sekretarz i Franciszek Szomtoara
Piłkarze łaziscy w 1930 roku
8 K alen d arz G órniczy 1989 113
— skarbnik. Do grona aktywnych działaczy i sportowców klubu należeli: Teo
dor Piosek, Eryk Oczadły, Wilhelm Oczadły, Paweł Spendel, Alfred Lisoń i Pa
weł Szydło. Działalność sportową prowadzono w trzech sekcjach: piłki nożnej, piłki ręcznej oraz w gimnastycznej. Największym powodzeniem cieszyła się pił
ka nożna. W drużynie piłki nożnej, oprócz zawodników z Łazisk, występowali również dokooptowani za odpowiednią opłatą zawodnicy z innych klubów Gór
nego Śląska. Angażowanie obcych zawodników znacznie nadwerężało kasę klu
bową i po kilku 'łatach sukcesów trzeba było, z braku funduszów, zawiesić dal
szą działalność klubu. W jego miejsce powstaje w 1930 roku Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, które kontynuuje działalność sportową poprzednika. Preze
sami nowopowstałej jednostki sportowej byli Roman Dyrda i Józef Pukocz.
jętności sportowe, uczestnicząc w działalności Towarzystwa Młodzieży Robot*
niczej „SIŁA”, przekształconego w 1929 roku w Robotniczy Klub Sportowy
„SIŁA".
Okres okupacji to okres stagnacji w łaziskim ruchu sportowym. Wielu dzia
łaczy i sportowców zginęło, wielu musiało uchodzić przed prześladowaniami okupanta, a jeszcze więcej wywieziono na roboty przymusowe lub osadzono w obozach koncentracyjnych. Już w pierwszych miesiącach plo wyzwoleniu pracownicy kopalń „W aleska" i „Bolesław Śmiały" powołali do życia ZakładoT w y Klub Sportowy „Górnik", przemianowany w 1947 roku na Górniczy Związ
kowy Łaziski Klub Sportowy. Założycielami klubu byli: Józef Pukocz, Franci
szek Grzesica, Paweł Wita, Wilhelm Oczadły i Augustyn Szewczyk. Na począt
ku w klubie działały dwie sekcje — piłki nożnej i piłki ręcznej. W latach póź
niejszych zorganizowano sekcje tenisa stołowego, piłki siatkowej, szermierki, podnoszenia ciężarów i kolarską.
Drużyny piłki nożnej i siatkowej nie osiągały większych sukcesów. W ystę
powały ze zmiennym szczęściem w klasie A lub B. Wkrótce, z braku zaintere
sowanych, rozwiązano sekcję piłki siatkowej. Taki sam los spotkał sekcję te nisa stołowego. Drużyna piłki ręcznej wywalczyła natomiast awans do klasy okręgowej. Najlepsze wyniki osiągnęły sekcje szermierki i podnoszenia cięża
rów. Zawodnicy tych sekcji reprezentowali wielokrotnie barwy klubu na mis
trzostwach okręgu i kraju, a niektórzy z nich, z dobrymi wynikami, uczestni
czyli w olimpiadach oraz w turniejach i zawodach międzynarodowych. Dzięki ciężarowcom i młodym florecistkom o Łaziskach i klubie sportowym GKS „Bo-f lesław Śmiały" (bo taką nazwę w międzyczasie przyjął klub) było głośno nie tylko w kraju ale i za granicą. Osiągnięto to dzięki samo zaangażowaniu i in
tensywnej pracy zawodniczek i zawodników tych sekcji oraz właściwemu szko
leniu ich przez trenerów, a byli nimi Karol Halupka — szermierka i Sylwester Przybylski — podnoszenie ciężarów. Najmłodszą sekcją klubu była sekcja ko
larska. Zorganizowano ją w oparciu o młodzież Zasadniczej Szkoły Górniczej.
Osiągała ona dobre wyniki, szczególnie w kategoriach młodzików.
W 1978 roku, z inicjatywy polityczno-administracyjnych władz miasta, na
stąpiło połączenie wszystkich działających na tym terenie klubów sportowych w jedną jednostkę pod nazwą: Międzyzakładowy Klub Sportowy „POLONIA"
Łaziska Górne. Powstał więc nowy silny klub, w którym zawodnicy znaleźli znacznie lepsze wyposażenie w sprzęt sportowy i bardziej wykwalifikowaną opiekę trenerską. Do dyspozycji sportowców służą następujące obiekty: stadion
114
Turniej kręglarski.
Na planszy młodzież.
z dwoma boiskami piłkarskimi, kręgielnia, hala sportowa z siłownią i sauną, hotel sportowca ;na 32 miejsca wyposażony w gabinety odnowy biologicznej.
Już w niedługim czasie decyzja o połączeniu zaczęła przynosić pozytywne rezultaty. Z czynnych w klubie sześciu sekcji — piłki nożnej, piłki ręcznej, szermierki, podnoszenia ciężarów, kolarstwa szosowego i kręglarstwa — jedna (kręglarska) zaklasyfikowała się do I-ej ligi, dwie (piłki ręcznej i podnoszenia ciężarów) zmagają się w II-giej lidze, a futboli ści walczą w klasie okręgowej.
Sekcja kolarska wychowała natomiast 5 mistrzów Polski juniorów, a trzech se
niorów tej sekcji zostało zakwalifikowanych do kadry narodowej. Nieco gorsze wyniki osiąga chwilowo sekcja szermierki, ale liczymy że w niedługiej przy
szłości znowu będzie głośno o szermierce w Łaziskach. Sportowcy zrzeszeni w MZKS „Polonia" utrzymują 'szerokie kontakty z drużynami krajowymi i za
granicznymi. Klub jest między innymi organizatorem takich imprez jak:
— W iosenny Wyścig Kolarski,
— zakończenie etapowe Wyścigu Przyjaźni,
— Międzynarodowy Turniej Szermierczy z okazji Dnia Zwycięstwa,
— międzynarodowe zawody w piłce nożnej z okazji Dnia Hutnika,
— Międzynarodowy Lipcowy Turniej w Piłce Ręcznej,
— międzynarodowe zawody w piłce ręcznej o memoriał Jana Olszówki,
— Ogólnopolski Turniej Kręglarski,
— Barbórkowy Turniej w Podnoszeniu Ciężarów.
Mają więc sportowcy Łazisk szerokie możliwości doskonalenia i prezento
wania swych umiejętności, a przez to dostarczenia okolicznym mieszkańcom wielu wzruszeń i przyjemnej rozrywki kulturalnej.
Franciszek Leśniewski