9.2. Parafrazowanie poprzez substantywizację przymiotników
9.2.2. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw cech (gdy otrzymany rzeczownik nazywa
Od wielu przymiotników w języku polskim powstały nazwy nosicieli cech, np. starzec, obłudnik, niezdara itp. Tego typu derywacji służy bardzo szeroki
repertuar formantów: -ka, -ec (wyścigówka, starzec), -ak, -ik (sztywniak,
roz-pustnik), -izna (zielenizna, starzyzna), -ica (samotnica, niewdzięcznica, obłud-nica), -ik (niewdzięcznik), -ek (burek, łysek, siwek, głupek), -uch, - iś/a (delikat-niś), -och (tłuścioch), -acha (przieciętniacha), -al (brzydal), -as (golas), -ko (ziół-ko), -a m./ż (niezdara, ohyda), -ina (cieśnina), -eń (złocień), a także zmiana paradygmatu.
A. Komunikacyjna akceptowalność słowotwórczej parafrazy
Część derywatów tej grupy można słowotwórczo parafrazować w komuni-kacyjnie akceptowalny sposób, albowiem wyścigówka to samochód wyścigowy,
starzec to człowiek stary. Jednakże większość derywatów oznaczających
Istnieje bowiem poważna wątpliwość, czy zdanie Colin po prostu jest brzyda-lem i boi się porażki mogłoby być zastąpione przez Colin po prostu jest brzydki i boi się porażki oraz czy wypowiedzenie Wiedziałam że jesteś OBŁUDNICĄ! to
jest to samo co Wiedziałam że jesteś OBŁUDNA!
WYŚCIGÓWKA: SAMOCHÓD WYŚCIGOWY
Kiedy później pomykałem wyścigówką wzdłuż owego Hudsonu, zapomi-nałem o wszystkim.
Kiedy później pomykałem samochodem wyścigowym wzdłuż owego Hudsonu, zapominałem o wszystkim.
STARZEC: STARY CZŁOWIEK
Starzec pragnął jak najwięcej dowiedzieć się o Polsce, usłyszeć słowa
ko-chanego, ojczystego i tak długo niesłyszanego języka.
Stary człowiek pragnął jak najwięcej dowiedzieć się o Polsce, usłyszeć
słowa kochanego, ojczystego i tak długo niesłyszanego języka.
SZTYWNIAK: SZTYWNY CZŁOWIEK
Sztywniak z ciebie musi być, skoro się nie wygłupiasz.
Sztywny człowiek z ciebie musi być, skoro się nie wygłupiasz. CHIŃSZCZYZNA: CHIŃSKIE JEDZENIE
Kto zamawiał chińszczyznę? Kto zamawiał chińskie jedzenie?
NIEWDZIĘCZNIK: [CZŁOWIEK] NIEWDZIECZNY
Sprawia on, że czuję, jakim byłem niewdzięcznikiem w stosunku do Cie-bie za całą dobroć i kłopoty, jakie ze mną miałaś, gdy byłem dzieckiem. Sprawia on, że czuję, jaki byłem niewdzięczny w stosunku do Ciebie za całą dobroć i kłopoty, jakie ze mną miałaś, gdy byłem dzieckiem.
DELKATNIŚ: [CZŁOWIEK] DELIKATNY
Można powiedzieć, że różnica zachowań płynie stąd, że ja jestem
delikat-nisiem, a oni nie.
Można powiedzieć, że różnica zachowań płynie stąd, że ja jestem
deli-katny, a oni nie.
PRZECIĘTNIACHA: [CZŁOWIEK] PRZECIĘTNY
Wiedział, że jest przeciętniachą i że w życiu niczego szczególnego nie osiągnie. Popijał codziennie piwko, zamykał się w swoim światku i czuł się szczęśliwy.
Wiedział, że jest przeciętny i że w życiu niczego szczególnego nie osią-gnie. Popijał codziennie piwko, zamykał się w swoim światku i czuł się szczęśliwy.
BRZYDAL: [CZŁOWIEK] BRZYDKI
Colin po prostu jest brzydalem i boi się porażki. Colin po prostu jest brzydki i boi się porażki.
NIEZDARA: [CZŁOWIEK] NIEZDARNY
Jak będziesz o sobie mówić, że jesteś niezdarą, to nią się w końcu sta-niesz.
Jak będziesz o sobie mówić. że jesteś niezdarny, to taki się w końcu sta-niesz.
Możliwości słowotwórczego parafrazowania tego typu derywatów znaczą-co poszerza istnienie formantów synonimicznych. Przy tym typie słowo-twórczego parafrazowania niezwykle istotną rolę pełni synonimia stanowiąca wynik współoddziaływania sufiksacji i substantywizacji.
MALEC: MAŁY
Mały spojrzał ze zrozumieniem (chyba udawanym) na mamusię.
Malec spojrzał ze zrozumieniem (chyba udawanym) na mamusię.
Przed każdym wyjściem z domu na te zajęcia malec płakał, krzyczał, zło-ścił się. Ale tym razem nic nie wywalczył. Musiał się uczyć! ...
Przed każdym wyjściem z domu na te zajęcia mały płakał, krzyczał, złościł się. Ale tym razem nic nie wywalczył. Musiał się uczyć! ...
ŚLEPIEC: ŚLEPY
Niósł ślepy kulawego, dobrze im się działo. Niósł ślepiec kulawego, dobrze im się działo.
Ślepiec usiadł pod murami świątyni. Ślepy usiadł pod murami świątyni. BRODACZ: BRODATY
Brodacz lekko się uśmiechnął.
Brodaty lekko się uśmiechnął.
GARBUS: GARBATY
Garbus uśmiechał się dość rzadko, ale to akurat nikogo nie dziwiło.
Garbaty uśmiechał się dość rzadko, ale to akurat nikogo nie dziwiło.
CHUDZIELEC: CHUDZINA
Chudzielec z krzywymi nogami. A nie żadna laseczka, ot co!
Chudzina z krzywymi nogami. A nie żadna laseczka, ot co!
Taka z ciebie chudzina, takie nic z obłoków, że mi będziesz dobranym to-warzyszem skoków.
Taki z ciebie chudzielec, takie nic z obłoków, że mi będziesz dobranym towarzyszem skoków.
W takie dwu- i wieloczłonowe relacje synonimiczne najczęściej wchodzą nazwy wartościujące lub w jakiś sposób charakteryzujące osoby na podstawie ich cech fizycznych lub psychicznych. Zdecydowanie słabiej reprezentowana jest synonimia atrybutywów osobowych opartych na innych typach cech:
BOGACZ: BOGATY
No, prawie jak w bajce, bo w bajce biedny jest dobry, a bogaty zły, a potem biedak zdobywa bogactwo, a bogaty idzie na żebry.
No, prawie jak w bajce, bo w bajce biedny jest dobry, a bogacz zły, a potem biedak zdobywa bogactwo, a bogacz idzie na żebry.
B. Przemiany w układach predykatowo-argumenowych
Parafrazowanie derywatów tej grupy polega na wymianie formantów synoni-micznych (brodacz-brodaty) albo wiąże się z możliwością wzajemnego zastę-powania w komunikacie derywatu odprzymiotnikowego z konstrukcją składa-jącą się z predykatu sekundarnego i argumentu.
wyścigówka – samochód wyścigowy
N: WYŚCIGÓWKA = PSEC: WYŚCIGOWY [SAMOCHÓD]
starzec – stary człowiek
N: STARZEC = PSEC: STARY [CZŁOWIEK]
sztywniak – sztywny człowiek
N: SZTYWNIAK = PSEC: SZTYWNY [CZŁOWIEK]
chińszczyzna – chińskie jedzenie
N: CHIŃSZCZYZNA = PSEC: CHIŃSKIE [JEDZENIE]
niewdzięcznik – [człowiek] niewdzięczny
N: NIEWDZIĘCZNIK = PSEC: NIEWDZIĘCZNY [CZŁOWIEK]
delikatniś – [człowiek] delikatny
N: DELIKATNIŚ = PSEC: DELIKATNY [CZŁOWIEK]
przeciętniacha – [człowiek] przeciętny
N: PRZECIĘTNIACHA = PSEC: PRZECIĘTNY [CZŁOWIEK]
brzydal: [człowiek] brzydki
niezdara: [człowiek] niezdarny
N: NIEZDARA = PSEC: NIEZDARNY [CZŁOWIEK]
malec – mały
MAŁY [MALEC] MAŁY [MAŁY] mal-EC PSEC: MAŁY [KTOŚ] mał-Y PSEC: MAŁY [KTOŚ]
ślepiec – ślepy
ŚLEPY [ŚLEPIEC] ŚLEPY [ŚLEPY] ślepi-EC PSEC: ŚLEPY [KTOŚ] ślep-Y PSEC: ŚLEPY [KTOŚ]
starzec – stary
STARY [STARZEC] STARY [STARY] starz-EC PSEC: STARY [KTOŚ] stary-Y PSEC: STARY [KTOŚ]
chudzielec – chudzina
CHUDY [CHUDZIELEC] CHUDA [CHUDZINA] chudzi-ELEC PSEC: CHUDY [KTOŚ]
chudz-INA PSEC: CHUDY [KTOŚ]
brodacz – brodaty
MIEĆ [BRODACZ, BRODA] MIEĆ [BRODATY, BRODA]
garbus – garbaty
MIEĆ [GARBUS, GARB] MIEĆ [GARBATY, GARB]
9.2.3. Parafrazowanie poprzez substantywizację nazw cech (gdy otrzymany
rzeczownik nazywa zjawisko charakteryzujące się obecnością cechy)
Nazwy niektórych chorób, dolegliwości fizycznych w języku polskim po-wstały od przymiotnikowych nazw cech, które należą do objawów danych cho-rób, np. żółtaczka, sinica, krzywica.
B. Komunikacyjna akceptowalność słowotwórczej parafrazy
Derywaty takie jak żółtaczka, sinica czy krzywica nie są podatne na
komu-nikacyjnie akceptowalne słowotwórcze parafrazowanie, gdyż słowotwórcza parafraza wyrazu np. żółtaczka, która mogłaby mieć postać wyrażenia choroba charakteryzująca się występowaniem żółtego koloru skóry nie mogłaby w
spo-sób naturalny zaistnieć np. w zdaniu Papież Zachariasz w liście do Bonifacego,
arcybiskupa Moguncji, stwierdza, że chorzy na żółtaczkę powinni być izolowani, ponieważ jest to choroba zakaźna.