i prognozowania stopnia
zagrożenia pożarowego
lasów
D
o najbardziej zagrożonych pożarami lasów w Europie należą lasy w Portu-galii, Hiszpanii i Grecji, a także znaczna część lasów Francji i Włoch. Ry-zyko zagrożenia pożarowego polskich lasów jest nieco mniejsze niż w ww. państwach, gdyż pożary lasów w Polsce nie przyspieszają znacząco pustynnie-nia obszarów i nie występuje stale lub cyklicznie, choć stwarzają zagrożenie dla ekosystemów leśnych, a także dla bezpieczeństwa ludzi i mienia.Zagrożenie pożarowe lasów w Polsce uwarunkowane jest położeniem geogra-fi cznym i związanym z nim klimatem oraz rodzajem drzewostanów porastających różne gleby. Nad Polską ścierają się różnorodne masy powietrza doprowadzające do dużej zmienności pogody w ciągu roku. tzw. „sezon palności lasów” w Polsce zaczy-na się wczesną wiosną i kończy późną jesienią, choć jako ciekawostkę możzaczy-na przy-toczyć fakt, że w ostatnich latach pożary lasów powstają sporadycznie nawet zimą, w bezśnieżnych jej okresach. W sezonie palności nad Polską występuje głównie:
1) wilgotne powietrze znad Oceanu Atlantyckiego powodujące wzrost zachmu-rzenia i opady;
2) suche powietrze polarno-kontynentalne przynoszące słoneczną pogodę i ciepło; 3) zwrotnikowe powietrze z południa dostarczające upałów i powodujące susze.
Wielodniowe okresy bez opadów lub ze znacznie obniżoną ich ilością nad da-nym obszarem doprowadzają do powstania suszy atmosferycznej. Dalsze przedłu-żanie się takiego stanu pogody powoduje powstawanie suszy glebowej, podczas której wiele gatunków roślin ulega wysuszeniu. Ostatnim etapem długotrwałej su-szy jest susza hydrologiczna skutkująca obniżeniem się poziomu wód gruntowych. Wieloletnie pomiary wskazują, że najczęściej w Polsce mamy do czynienia z napływem mas powietrza z kierunku zachodniego, a na obszarach północnych Polski również z południowego zachodu, zaś w regionach górskich, także z kierun-ków południowych. Oznacza to napływ powietrza w większości polarno-morskie-go i zwrotnikowepolarno-morskie-go. Najrzadziej wieje w Polsce z północy i północnepolarno-morskie-go wschodu, czyli najmniej jest nad Polską mas powietrza arktycznego i polarno-kontynental-nego. Cyrkulacja zachodnia związana z przesuwaniem się niżów barycznych znad Oceanu Atlantyckiego na wschód niesie ze sobą nad Polskę szereg zanieczyszczeń powietrza, w postaci pyłów oraz różnego rodzaju związków chemicznych, spośród których, np. tlenki azotu i dwutlenek siarki dość mocno pogarszają stan zdrowotny drzewostanów.
Znaczna część drzewostanów polskich lasów rośnie na glebach słabych i mało żyznych z sosną jako gatunkiem panującym w większości kraju, która znalazła w Polsce najkorzystniejsze warunki klimatyczne oraz siedliskowe w swoim eura-zjatyckim zasięgu.
W 1975 roku po raz pierwszy w Polsce opracowano metodę kwalifi kacji lasów pod względem zagrożenia pożarowego. Od 2010 roku obowiązuje w Polsce nowa metoda zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów (KZPL) na do-wolnie wybranym obszarze.
Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów dostosowuje się do KZPL oraz SZPL lub PSZPL. KZPL obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, usta-lonym na 10 lat na podstawie częstotliwości występowania pożarów, warunków kli-matycznych i drzewostanowych (wiek, typ siedliskowy, gatunek) i czynników an-tropogenicznych. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy lasów uzgadniają projekt planu urządzenia lasu, projekt uproszczonego planu urządzenia lasu oraz projekt planu ochrony parku narodowego, w części dotyczącej ochrony przeciwpożarowej, z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej, dla lasów I i II kategorii zagrożenia pożarowego [24].
Zaliczenia lasów do KZPL dokonuje się dla obszaru każdego nadleśnictwa albo parku narodowego w planach urządzenia lasu, uproszczonych planach urzą-dzenia lasu albo planach ochrony parku narodowego, na podstawie sumy punktów odpowiadających [26]:
1) średniej rocznej liczby pożarów lasu w okresie ostatnich 10 lat przypadających na 10 km2 powierzchni leśnej;
2) udziału procentowego powierzchni drzewostanów rosnących na siedliskach boru suchego, boru świeżego, boru mieszanego świeżego, boru wilgotnego, boru mieszanego wilgotnego i lasu łęgowego;
3) średniej wilgotności względnej powietrza i procentowego udziału dni z wilgot-nością ściółki mniejszej niż 15 proc. mierzonej o godz. 900 w punktach progno-stycznych;
4) średniej liczby mieszkańców przypadających na 0,01 km2 powierzchni leśnej. Wyróżnia się następujące kategorie zagrożenia pożarowego lasów [26]: 1) I KZPL – duże zagrożenie;
2) II KZPL – średnie zagrożenie; 3) III KZPL – małe zagrożenie.
Z każdą kolejną dekadą następuje wzrost liczby nadleśnictw, których lasy zo-stały zaliczone do I kategorii zagrożenia pożarowego. W stosunku do 1975 roku ten wzrost nastąpił o prawie 100 proc. Od roku 2015 153 nadleśnictwa zarządzają lasami zaliczonymi do I (najwyższej) kategorii zagrożenia pożarowego lasów, 203 nadle-śnictwa zaliczono do II kategorii zagrożenia pożarowego lasów, a 74 do III kategorii zagrożenia pożarowego lasów. Jeszcze kilka lat temu lasy dwa spośród siedemnastu regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych (RDLP) były zaliczone do III (najniż-szej) kategorii zagrożenia pożarowego. Obecnie brak jest RDLP, której lasy zaliczono do takiej kategorii, co świadczy o wzroście potencjalnego zagrożenia pożarowego lasów w Polsce [8]. Obecnie liczba RDLP zaliczonych do I lub II kategorii zagroże-nia pożarowego lasów, którymi zarządzają jest odpowiednio 9 i 8. Większość lasów położonych w Polsce środkowej, zachodniej, północno-zachodniej i południowo--zachodniej należą do I kategorii zagrożenia pożarowego, a do II kategorii lasy po-łożone na północy i wschodzie Polski oraz w części Polski północno-wschodniej i południowo-wschodniej. W tabeli 14, w czwartej kolumnie podano kategorię za-grożenia pożarowego lasów występujących w parkach narodowych.
SZPL jest to poziom prawdopodobieństwa zaistnienia pożaru w danym dniu, w zależności od dynamicznych zmian pogodowych i wilgotności ściółki, zaś PSZPL jest to prognozowany poziom prawdopodobieństwa zaistnienia pożaru, zależny od dynamicznych zmian pogodowych i wilgotności ściółki.
Ustala się następujące SZPL dla lasów [26]: 1) 0. SZPL – brak zagrożenia;
2) 1. SZPL – małe zagrożenie; 3) 2. SZPL – średnie zagrożenie; 4) 3. SZPL – duże zagrożenie.
Ustala się następujące PSZPL [26]: 1) 0. PSZPL – brak zagrożenia; 2) 1. PSZPL – małe zagrożenie; 3) 2. PSZPL – średnie zagrożenie; 4) 3. PSZPL – duże zagrożenie.
Tabela 14. Wybrane dane o parkach narodowych w Polsce
Lp.
Nazwa parku narodowego Powierzchnia ogó
łem w [ha] Powierzchnia lasów w [ha]/KZPL Charakter parku narodowego Województwo Rok utworzenia
1. Babiogórski 3 390,5 3 232,3/III** górski małopolskie, śląskie 1954 2. Białowieski 10 517,3 9 974,0/III** nizinny podlaskie 1947 3. Biebrzański 59 223,0 15 530,5/II** nizinny podlaskie 1993 4. Bieszczadzki 29 201,0 24 709,5/III* i II* górski podkarpackie 1973 5. Bory Tucholskie 4 613,0 3 935,7/II** nizinny pomorskie 1996 6. Drawieński 11 342,0 9 548,0/II* nizinny
zachodnio--pomorskie,
lubuskie, wielkopolskie
1990 7. Gorczański 7 031,0 6 591,5/III* górski małopolskie 1980 8. Gór Stołowych 6 339,7 5 778,2/III* górski dolnośląskie 1993 9. Kampinoski 38 548,5 28 248,4/I** nizinny mazowieckie, łódzkie 1959 10. Karkonoski 5 580,5 4 021,8/III* górski dolnośląskie 1959 11. Magurski 19 439,0 18 571,7/III* górski podkarpackie, małopolskie 1995 12. Narwiański 7 350,0 93,0/II* nizinny podlaskie 1996
Lp.
Nazwa parku narodowego Powierzchnia ogó
łem w [ha] Powierzchnia lasów w [ha]/KZPL Charakter parku
narodowego Województwo Rok utworzenia
13. Ojcowski 2 145,6 1 528,7/III* wyżynny małopolskie 1956 14. Pieniński 2 346,2 1 665,5/III** górski małopolskie 1954 15. Poleski 9 762,2 4 786,8/II* nizinny lubelskie 1990 16. Roztoczański 8 482,8 8 101,7/III** wyżynny lubelskie 1974 17. Słowiński 21 572,9 6 181,2/II* nadmorski pomorskie 1966 18. Świętokrzyski 7 626,4 7 212,0/III* górski świętokrzyskie 1950 19. Tatrzański 21 187,1 15 213,2/III* górski małopolskie 1954 20. Ujście Warty 8 074,0 81,7/I* nizinny lubuskie 2001 21. Wielkopolski 7 583,9 4 706,2/I* i II* nizinny wielkopolskie 1957 22. Wigierski 14 999,5 9 403,3/II* nizinny podlaskie 1989 23. Woliński 10 937,4 4 641,5/II* nadmorski -pomorskiezachodnio- 1960
Razem 23 317 293,5 193 756,4
*KZPL – kategoria zagrożenia pożarowego lasów została wyliczona przed 2010 roku, czyli na podstawie poprzedniego sposobu zaliczania lasów do KZPL zawartego w treści rozporządze-nia Ministra Środowiska z 22 marca 2006 roku w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczerozporządze-nia przeciwpożarowego lasów (Dz.U. nr 58 poz. 405 z późn. zm.) [26].
**KZPL – kategoria zagrożenia pożarowego lasów została wyliczona po 2010 roku, czyli na podstawie obowiązującego sposobu zaliczania lasów do KZPL zawartego w treści roz-porządzenia Ministra Środowiska z 22 marca 2006 roku w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz.U. nr 58 poz. 405 z późn. zm.) [26]. Ma to związek z terminami obowiązywania poszczególnych planów urządzenia lasu i planów ochrony parku narodowego. KZPL winna być określona niezwłocznie według obowiązują-cego prawa.
Źródło: Dane uzyskane od Szaga W. – głównego specjalisty ds. ochrony przyrody, ochrony prze-ciwpożarowej i spraw obronnych w Kampinoskim Parku Narodowym.
Dla lasów, w których udział typów siedliskowych lasu terenów górskich jest większy niż 50 proc., nie jest wymagane oznaczanie SZPL oraz PSZPL.
SZPL oraz PSZPL oznacza się dla strefy prognostycznej. Strefa prognostycz-na jest to obszar prognostycz-nadleśnictwa albo grupy prognostycz-nadleśnictw, wraz z parkami prognostycz- narodo-wymi, wyznaczany na podstawie następujących kryteriów [26]:
1) KZPL;
2) występowania dużych, zwartych obszarów leśnych; 3) warunków przyrodniczo-leśnych;
4) jednorodności pod względem klimatycznym;
5) składu gatunkowego drzewostanów oraz rozmieszczenia i udziału poszcze-gólnych gatunków;
6) występowania na terenach leśnych siedlisk, w tym siedlisk szczególnie zagro-żonych pożarem (bór suchy, bór świeży, bór wilgotny, bór mieszany świeży, bór mieszany wilgotny i las łęgowy);
7) liczby i powierzchni pożarów lasów powstałych w okresie ostatnich 10 lat poprzedzających wyznaczenie stref;
8) zapewnienia łączności radiotelefonicznej w obrębie strefy;
9) występowania dużych aglomeracji miejskich, rejonów przemysłowych lub obszarów o dużym nasileniu ruchu turystycznego.
SZPL dla strefy prognostycznej oznacza się na podstawie następujących po-miarów [26]:
1) wilgotności ściółki w drzewostanie sosnowym III klasy wieku, rosnącym na siedlisku boru świeżego lub boru mieszanego świeżego;
2) temperatury powietrza mierzonej na wysokości 0,5 m od powierzchni zadar-nionej przy ścianie drzewostanu;
3) wilgotności względnej powietrza mierzonej na wysokości 0,5 m od po-wierzchni zadarnionej przy ścianie drzewostanu,
4) 24-godzinnej sumy opadu atmosferycznego.
SZPL oraz PSZPL oznacza się w okresie od dnia 1 marca, nie wcześniej jed-nak niż po ustąpieniu pokrywy śnieżnej, do dnia 30 września. SZPL oznacza się o godzinie 900 i 1300 danego dnia. PSZPL oznacza się o godzinie 900 na godzinę 1300 i na godzinę 900 dnia następnego oraz koryguje się go o godzinie 1300 na go-dzinę 900 dnia następnego. [26]
SZPL dla strefy prognostycznej jest SZPL oznaczonym w punkcie pro-gnostycznym albo, w przypadku gdy w strefi e prognostycznej jest więcej niż jeden punkt pomiarowy, średnią arytmetyczną SZPL oznaczonego w punkcie prognostycznym oraz SZPL oznaczonych w pomocniczych punktów pomia-rowych. PSZPL dla strefy prognostycznej jest PSZPL oznaczonym w punkcie prognostycznym albo, w przypadku gdy w strefi e prognostycznej jest więcej niż
jeden punkt pomiarowy, średnią arytmetyczną PSZPL oznaczonego w punkcie prognostycznym oraz PSZPL oznaczonych w pomocniczych punktach pomia-rowych [26].
Punkt prognostyczny jest to miejsce wyznaczone w każdej strefi e progno-stycznej, w której dokonuje się pomiaru wszystkich wymienionych wyżej para-metrów. Obecnie w każdej strefi e prognostycznej jest 1 punkt prognostyczny, co daje łączną liczbę we wszystkich strefach 42 punkty prognostyczne. Pomocniczy punkt pomiarowy jest to miejsca wyznaczone w strefi e prognostycznej, w którym dokonuje się pomiaru parametrów wymienionych wyżej w pkt 2–4, a w miarę możliwości również pomiaru parametru wymienionego w pkt 1[26].
W dniu, w którym na godzinę 1300 w danej strefi e prognostycznej oznaczo-no 0. PSZPL, nie dokonuje się pomiaru parametru wymienionego wyżej w pkt 1 o godzinie 1300. PSZPL, oznacza się na podstawie pomiarów, prognozowanej war-tości parametru, o którym mowa w pkt 1, obliczonej na podstawie wzorów, które uwzględniają prognozowane wartości prędkości wiatru i zachmurzenia, oraz pro-gnozowanych parametrów, o których mowa w pkt 2–4. Prognozowane wartości prędkości wiatru, zachmurzenia oraz parametrów, o których mowa w pkt 2–4, uzy-skuje się z serwisów meteorologicznych, udostępniających wskazane dane [26].
Jeden punkt pomiarowy, w którym jest dokonywany pomiar parametru wy-mienionego w pkt 1, powinien przypadać na [26]:
1) 100 000 ha lasów zaliczonych do I KZPL; 2) 150 000 ha lasów zaliczonych do II KZPL; 3) 250 000 ha lasów zaliczonych do III KZPL.
Jeden punkt pomiarowy, w którym jest dokonywany pomiar parametrów wymienionych w pkt 2–4, powinien przypadać na [26]:
1) 50 000 ha lasów zaliczonych do I KZPL; 2) 75 000 ha lasów zaliczonych do II KZPL; 3) 125 000 ha lasów zaliczonych do III KZPL.
Obecnie we wszystkich strefach prognostycznych są 93 pomocnicze punkty pomiarowe oraz 133 zautomatyzowane meteorologiczne punkty pomiarowe.
Codziennie na stronie internetowej (http://bazapozarow.ibles.pl/zagroze-nie/), od dnia 1 marca, jednak nie wcześniej niż po ustąpieniu pokrywy śnieżnej, do dnia 30 września prezentowana jest mapa Polski z zaznaczonymi 42 strefami prognostycznymi oznaczającymi określony SZPL o godz. 900 i o godz. 1300.
Zadania i przedsięwzięcia ochronne realizowane przez jednostki organiza-cyjne LP w zależności od stopnia zagrożenia pożarowego lasów przedstawiono w tabeli 15.
W 2013 roku procentowy udział występowania 3. SZPL (zagrożenie duże) w sezonie palności (okres od marca do września) wynosił średnio 26 proc. i był zbliżony do średniego udziału wieloletniego. Największe wartości wystąpiły w lipcu (36 proc.) i kwietniu (35 proc.). Natomiast we wrześniu wyniósł tylko 6 proc [5].
W lipcu 2013 roku ministrowie obrony narodowej i środowiska zawar-li porozumienie w sprawie warunków użytkowania lasów na potrzeby związa-ne z obronnością i bezpieczeństwem państwa. Zawierają ozwiąza-ne m.in. następujące stwierdzenie: „użytkownik poligonu zobowiązany jest do uzyskania informacji o stopniu zagrożenia pożarowego lasu (ryzyka pożaru) przed rozpoczęciem szko-lenia jednostek wojskowych (…). Dopuszcza się możliwość alarmowego ustale-nia aktualnego stopustale-nia zagrożeustale-nia (…) w trakcie dustale-nia z inicjatywy użytkownika na potrzeby ewentualnego przeprowadzenia ćwiczeń i strzelania.” (…) Na go-dzinę przed rozpoczęciem ćwiczeń dokonywać się będzie pomiaru parametrów, w tym wilgotności ściółki we wcześniej wybranych miejscach na poligonie. Para-metry meteorologiczne pobierane będą z najbliższego meteorologicznego punk-tu pomiarowego LP (odległego nie dalej niż 15 km) lub własnej stacji meteorolo-gicznej. Tak ustalony stopień zagrożenia pożarowego obowiązuje 4 godz. w ciągu dnia, a określony w godzinach wieczornych (pomiędzy 18.00 a 21.00) do godz. 9.00 dnia następnego [3]. Ta metoda alarmowego ustalania stopnia zagrożenia pożarowego lasów na potrzeby wojska została po raz pierwszy wprowadzona 17 i 18 czerwca 2015 roku podczas międzynarodowych ćwiczeń NOBEL JUMP na poligonie w Żaganiu. W najbliższej perspektywie czasowej będzie ta metoda wprowadzana na pozostałych poligonach Sił Zbrojnych RP.
Schemat funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej w jednostkach organi-zacyjnych LP przedstawiono w tabeli 16.
Tabela 15. Zadania i przedsięwzięcia ochronne realizowane przez jednostki organiza-cyjne Lasów Państwowych w zależności od stopnia zagrożenia pożarowego lasów
Lp. Rodzaj czynności SZPL
0 1 2 3
1. Utrzymywanie dyżuru w PAD RDLP x x x x
2. Utrzymywanie dyżuru w PAD nadleśnictwa – x* x x
3. Wprowadzenie dyżuru (w tym także domowego) dla osoby wyznaczonej do wzmocnienia obsady PAD na potrzeby
organizowania akcji ratowniczo-gaśniczych – – – x* 4. Wykonywanie zadań przez pełnomocnika nadleśniczego – x x x 5. Dyżurowanie obserwatorów w stałych punktach obserwacji naziemnej – x* x x 6. Patrolowanie w rejonach szczególnie zagrożonych pożarem – według oddzielnego planu nadleśnictwa – – – x 7. Uruchomienie patroli lotniczych – według oddzielnego planu RDLP – – - x 8. Wprowadzenie stanu pogotowia dla usługodawców, do bezzwłocznego użycia sprzętu mechanicznego
i gospodarczego wraz z obsługą – – x x
9. Wprowadzenie okresowego zakazu wstępu do lasu – według kryteriów wynikających z obowiązujących przepisów
i opracowanych zasad – – – x
10. Wprowadzenie stanu pogotowia dla całego składu osobowego nadleśnictwa – według oddzielnego planu nadleśnictwa – – – x 11. Stopień gotowości startowej** dla gaśniczych statków powietrznych [min] – 15 10 5 12. Koordynacja wszystkich działań przez RDLP x x x x Objaśnienia do tabeli:
x – oznacza wykonywanie czynności od godz. 900 do zachodu słońca,
x* – nadleśnictwo może – w porozumieniu z RDLP – ustalić inne godziny dyżurowania lub od niego odstąpić,
** – stopień gotowości startowej – to czas (w minutach) od zadysponowania statku powietrzne-go do wykonania startu.
Tabela 16. Schemat funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej w jednostkach organi-zacyjnych Lasów Państwowych
Jednostka
organizacyjna Podstawowy zakres działań realizującaKomórka
Dyrekcja
Generalna Lasów Państwowych
1. Ogólna polityka i dysponowanie centralnymi funduszami.
2. Inicjowanie postępu technicznego i organizacyjnego.
3. Zlecanie badań naukowych. 4. Kategoryzacja obszarów leśnych. 5. Ustalenie zakresu i koordynacja działań
lotniczych w Lasach Państwowych. 6. Współpraca ze środkami masowego
przekazu (centralna działalność informacyjno-edukacyjna).
7. Koordynacja działań regionalnych sieci łączności radiotelefonicznej.
8. Ustalenie zakresu i koordynacja
działania sieci monitorowania zagrożenia pożarowego w LP.
9. Analiza zagrożenia pożarowego obszarów leśnych.
10. Prowadzenie centralnej bazy danych dotyczących ochrony przeciwpożarowej w LP. 11. Opracowywanie analiz stanu ochrony
przeciwpożarowej w LP.
12. Nadzór i kontrola funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej w RDLP.
13. Współpraca z KG PSP, ZG OSP, MON i innymi instytucjami w zakresie ochrony przeciwpożarowej lasów. Wydział Ochrony Lasu Współpracujący: Instytut Badawczy Leśnictwa, Samodzielna Pracownia Ochrony Przeciwpożarowej Lasu Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych
1. Zorganizowanie i obsługa regionalnego PAD-u.
2. Koordynacja:
– pracy sieci łączności radiowej, – pracy systemu
obserwacyjno-alarmowego,
– pracy leśnych baz lotniczych, – planów działania podległych jednostek organizacyjnych, – akcji gaśniczych,
– prognozowania zagrożenia pożarowego obszarów leśnych, – wprowadzania zakazów wstępu do lasu, – budowy infrastruktury ochrony
przeciwpożarowej. Według decyzji dyrektora RDLP – zgodnie z kategorią zagrożenia pożarowego lasów
Jednostka
organizacyjna Podstawowy zakres działań realizującaKomórka
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych
3. Kategoryzacja obszarów leśnych nadleśnictw.
4. Organizacja, koordynacja i prowadzenie działalności informacyjno-edukacyjnej. 5. Szkolenia.
6. Planowanie i prowadzenie wspólnych przedsięwzięć z zakresu ochrony przeciwpożarowej nadzorowanych jednostek organizacyjnych.
7. Współpraca z jednostkami ochrony przeciwpożarowej.
8. Opracowywanie analiz stanu ochrony przeciwpożarowej w RDLP.
9. Weryfi kacja danych nadleśnictw z zakresu ochrony przeciwpożarowej w SILP.
10. Nadzór i kontrola funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej w nadleśnictwach. Według decyzji dyrektora RDLP – zgodnie z kategorią zagrożenia pożarowego lasów
Nadleśnictwo 1. Zorganizowanie i obsługa PAD-u nadleśnictwa.
2. Organizacja baz sprzętu gaśniczego i utrzymanie sił ratowniczych nadleśnictwa.
3. Obserwacja terenów leśnych.
4. Prognozowanie zagrożenia pożarowego obszarów leśnych.
5. Akcje gaśnicze i zabezpieczenie pożarzysk.
6. Prognozowanie rozprzestrzeniania się pożarów.
7. Planowanie zabiegów hodowlanych – uodpornienie drzewostanów.
8. Zakładanie nowych i utrzymanie istniejących pasów przeciwpożarowych. 9. Budowa, remont oraz konserwacja
dojazdów pożarowych.
10. Budowa nowych i utrzymanie istniejących punktów czerpania wody.
11. Przeglądy i konserwacja dostrzegalni. 12. Ustalanie sposobów postępowania na
wypadek powstania pożaru lasu.
13. Wprowadzanie okresowego zakazu wstępu do lasu.
14. Techniczne zapewnienie łączności radiowej i telefonicznej pracowników Służby Leśnej i innych pracowników nadleśnictwa. 15. Współdziałanie z jednostkami ochrony
przeciwpożarowej. Według decyzji nadleśniczego – zgodnie z kategorią zagrożenia pożarowego lasu
Jednostka
organizacyjna Podstawowy zakres działań realizującaKomórka
Nadleśnictwo 16. Szacowanie szkód.
17. Szkolenia i prowadzenie działalności informacyjno-edukacyjnej.
18. Konserwacja i aktualizacja tablic informacyjnych.
19. Prowadzenie ewidencji danych z zakresu ochrony przeciwpożarowej w SILP.
Według decyzji nadleśniczego – zgodnie z kategorią zagrożenia
pożarowego lasu
Leśnictwo 1. Nadzór i kontrola przestrzegania przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej lasów.
2. Współdziałanie w organizacji akcji gaśniczej.
3. Organizowanie dogaszania i dozorowania pożarzysk.
4. Bezpośrednie wykonywanie prac hodowlanych w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
5. Działalność informacyjno-edukacyjna w bezpośrednim kontakcie z miejscową ludnością.
6. Szkolenia stanowiskowe pracowników sezonowych i dorywczych.
7. Realizacja innych zadań zleconych przez nadleśnictwo.