IV. Zastosowanie pięciu typów ekwiwalencji Kollera oraz modelu
6. Wyniki badań i analiza
6.3. Podsumowanie
Celem badania było przeanalizowanie trudności, jakie napotyka tłumacz tekstów medycznych i udowodnienie, iż zastosowanie dwóch teorii tłumacze-niowych jest dobrym rozwiązaniem. Na podstawie badań można wywniosko-wać, iż w niniejszej monografii udało się wykazać, że zastosowanie dwóch teorii tłumaczeniowych, takich jak teorii ekwiwalencji Kollera oraz modelu bezpo-średniego i pobezpo-średniego tłumaczenia Vinay i Darbelnet wydaje się być świetnym rozwiązaniem w tłumaczeniu terminologii medycznej oraz aspektów kulturo-wych w medycynie. Aspekty kulturowe dotyczące nazw instytucji, zawodów, or-ganizacji czy instytucji okazały się zjawiskiem najtrudniejszym podczas analizy, gdyż wiele terminów związanych z kulturą nie istnieje w języku docelowym. Jed-ną z metod przekładu owych terminów było zastosowanie przypisów zwłaszcza podczas przekładu nazw własnych. W innych przypadkach użyto ekwiwalentu kulturowego. Metoda ta dotyczy ekwiwalencji pragmatycznej Kollera. Ponadto
6.3. Podsumowanie 141 w innych przypadkach zastosowano w badaniu procedurę adaptacji oraz zapo-życzenia Vinay i Darbelnet, tak aby powstały tekst docelowy wpływał na czytel-nika w taki sam sposób jak tekst źródłowy. Wyszukiwarka Google okazała się narzędziem bardzo przydatnym podczas wyszukiwania frekwencji stosowania synonimów. Podczas analizy zauważono, iż pewne terminy mają inne ekwiwa-lenty w języku potocznym oraz w języku medycznym np. cancer to nowotwór w naukowym języku polskim oraz guz czy rak w języku codziennym.
Poza tym w badaniu dało się zauważyć duży wpływ języka angielskiego na język polski w tłumaczeniu tekstów medycznych np. leukemia (pol. leukemia), glucose (pol. glukoza), dextrose (pol. dekstroza), adsorber (pol. adsorber), analy-sis (pol. analiza), bacteria (pol. bakteria), proteins (pol. proteiny).
Jeśli chodzi o zastosowanie procedury adaptacji, to w jednym przypadku w tekście zastosowano ominięcie pewnych części tekstu, które zawierają nad-miar informacji dotyczącej astmy, tak aby tłumaczenie było ciekawsze dla od-biorcy tekstu docelowego. W innym przypadku w celu adaptacji użyto z kolei dodatkową informację dotyczącą danych statystycznych związanych z liczbą ko-biet, u których zdiagnozowano bezpłodność w Polsce w porównaniu z częstotli-wością występowania tego zjawiska w Stanach Zjednoczonych. Na takie aspekty należy zwrócić szczególną uwagę, gdyż odbiorca tekstu docelowego może otrzy-mać nierzetelną informację, co w pewnych przypadkach może doprowadzić do tragedii, na przykład podczas nie przeliczenia lub mylnego przeliczenia jedno-stek miary, tj. mg/dl vs. mmol/l, uncje vs. mililitry. Z badania także wynika, iż procedura przeprowadzania tych samych badań różni się w pewnych krajach. Na przykład sposób przeprowadzania testu doustnego obciążenia glukozą jest prze-prowadzany w Stanach Zjednoczonych i Polsce poprzez sprawdzenie poziomu glukozy trzy razy w ciągu dwóch godzi. W Szwecji, na przykład, poziom glukozy podczas badania sprawdzany jest tylko raz po dwóch godzinach.
Problematyczny okazał się również przekład terminologii dotyczącej ter-minów pochodzących z języka angielskiego. Cel, jaki przyświecał autorowi, to utrzymanie standaryzacji terminologii, tj. ekwiwalencji normy tekstowej Kol-lera. Istota precyzji w tłumaczeniu widoczna jest w doborze odpowiednich ter-minów z greki i łaciny oraz eponimów. Dobór odpowiednich terter-minów odnosi się w tym przypadku do ekwiwalencji formalnej Kollera. Dokładność w wybo-rze terminów oraz standaryzacja powinny być wymogiem koniecznym przy efektywnej dokumentacji medycznej czy komunikacji pomiędzy personelem medycznym. Innym aspektem był dobór terminów polskich odpowiedników
organizacji, tak aby czytelnik ewentualnie wiedział, gdzie szukać pomocy w pol-skich instytucjach.
Jeśli chodzi o teorię tłumaczenia, to doczekała się ona dotychczas kilku mo-deli, które są próbą jej usystematyzowania i uporządkowania. Według Holmes (2000: 176) translatoryka ma dwa główne cele: opisać zjawiska tłumaczeniowe i uwzględnić je za pomocą ogólnych zasad. Teoria tłumaczenia ma na celu „roz-winąć zasady, teorie i modele, które będą służyć do wyjaśnienia i przewidzenia, czym tłumaczenie i tłumaczenia są i czym będą w przyszłości” (Holmes, 2000:
178). Podążając za myślą Holmes, udało się w niniejszej pracy opisać zjawiska tłumaczeniowe i uwzględnić je za pomocą ogólnych zasad oraz zaprezentować podział modelu obejmujący teorie tłumaczenia z innej perspektywy. Podział analizy aspektów teorii tłumaczenia, który autor przedstawił w niniejszej mo-nografii, może służyć jako ogólna struktura teoretyczna dla translatoryki. Taki model podziału monografii sprzyja zdobyciu praktycznej (rozdział pierwszy), teoretycznej (rozdział drugi), jak i specjalistycznej (rozdział trzeci) wiedzy do-tyczącej procesu tłumaczeniowego. Opracowany model podziału translatoryki jest wystarczająco ogólny i może z powodzeniem być stosowany nie tylko przez studentów, nauczycieli i teoretyków zajmujących się tłumaczeniami, ale także przez zawodowych tłumaczy. Ponadto taki model podziału umożliwi im:
1. Uzasadnienie ich decyzji tłumaczeniowych;
2. Usystematyzowanie problemów tłumaczeniowych;
3. Lepsze zrozumienie koncepcji tłumaczeniowych;
4. Zrozumienie kryteriów podziału tekstów;
5. Ocenę jakości swoich tłumaczeń oraz wybranie strategii tłumaczeniowej od-powiedniej do swojej dziedziny pracy.
Pierwszy rozdział w monografii stanowi wprowadzenie praktyczne do teorii tłumaczeń. Starano się podawać rzetelne informacje, które wynikają z wiedzy i doświadczenia. Metoda badawcza zastosowana w analizie drugiego i trzeciego rozdziału, to krytyczna analiza literatury w kontekście teoretycznym, która po-maga wskazać ujęcia teoretyczne i praktyczne przekładoznawstwa. Translatolo-gia współcześnie konstruuje zbiór uzupełniających się wzajemnie sposobów ro-zumowania, które wychwytują realia tłumaczenia z różnych punktów widzenia.
Toteż aspekty omówione w drugim i trzecim rozdziale zostały dobrane z punktu widzenia autora, tj. omówione zostały tylko te aspekty, z którymi autor w swo-jej praktyce mógł się zetknąć. Szczegółowe omówienie strategii tłumaczenio-wych, miało na celu wykazanie, iż krytyczna refleksja nad podziałem tłumaczeń może pomóc naukowcom i tłumaczom podjąć świadome decyzje, wyjaśnić je
6.3. Podsumowanie 143 i poprzeć. Tłumaczenie to czynność bezgranicznie twórcza, a osobista odpowie-dzialność tłumacza jest najważniejsza. Toteż bardzo ważne jest, aby rozpoznawać możliwości i alternatywy, a także dostrzegać potrzebę racjonalnego myślenia i podejmowania decyzji. W monografii udało się osiągnąć ten cel i nakierować tłumacza, badacza i teoretyka na możliwości i alternatywy.
Świadomość istnienia różnych gatunków tłumaczeniowych okazuje się bar-dzo istotna zarówno z perspektywy zrozumienia tekstu źródłowego, jak i two-rzenia tekstu docelowego. W monografii udało się wyodrębnić sztywne normy oraz uproszczenia cech dla poszczególnych typów tekstów (od tłumaczenia hu-moru po przekład literatury dziecięcej), które są uniwersalne z natury. Tłumacz musi być świadomy istniejących konwencji oraz reguł, które obowiązują w tłu-maczeniu różnych gatunków zwanymi w owej monografii „praktykami specja-listycznymi”.
ANEKS
Rys. 1. Narzędzie google tłumacz, zrzut ekranu
źródło: https://translate.google.pl/?hl=pl
Rys. 2. Narzędzie umożliwiające zarejestrowanie się jako tłumacz i rozpoczęcie pracy w zawodzie, zrzut ekranu
źródło: https://verbalizeitwordpress.s3.amazonaws.com/wpcontent/uploads/2014/03/ins_outs_full.png
Rys. 3. Narzędzie typu CAT wspomagające pracę tłumacza Déjà vu w wersji X2, zrzut ekranu
źródło: http://www.inscripte.pl/uploads/6/5/0/0/6500651/5510478_orig.jpg
Rys. 4. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza MetaTexis, zrzut ekranu
źródło: http://www.inscripte.pl/uploads/6/5/0/0/6500651/5453494_orig.png
149
Aneks
Rys. 5. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza MultiTranse, zrzut ekranu
źródło: http://www.tialsoft.com/img/mt_es.png
Rys. 6. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza OmegaT w wersji 3.1.6, zrzut ekranu
źródło: http://4.bp.blogspot.com/m0iXOl2AIxE/VUvPF4FWPxI/AAAAAAAAAGs/0jLPXm8zK_M/s1600/omega.png
Rys. 7. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza SDL Trados Studio, zrzut ekranu
źródło: https://www.lspsoftware.pl/images/com_droppics/19/editor.jpg
Rys. 8. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza Transit NXT, zrzut ekranu
źródło: http://www.inscripte.pl/uploads/6/5/0/0/6500651/7182596_orig.jpg
151
Aneks
Rys. 9. Narzędzie wspomagające pracę tłumacza Wordfast, zrzut ekranu
źródło: http://www.inscripte.pl/uploads/6/5/0/0/6500651/1695802_orig.jpg
Rys. 10. Liczba języków, które prawdopodobnie wymagają tłumaczeń Biblii, zrzut ekranu
źródło: https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/51/fc/23/51fc23befc1f61ca1ab82afc8aa47fc1.jpg
11. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r.
w sprawie Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzania egzaminu na tłumacza przysięgłego (Dz. U. z dnia 26 stycznia 2005 r.)
Źródło: http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/tlumacze-przysiegli/download,1822,3.html
Dz.U.2005.15.127
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 24 stycznia 2005 r.
w sprawie Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzania egzaminu na tłumacza przysięgłego
(Dz. U. z dnia 26 stycznia 2005 r.)
Na podstawie art. 3 ust. 9 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłu-macza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb działania Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej do przepro-wadzania egzaminu na tłumacza przysięgłego, zwanej dalej „Komisją”;
2) wysokość wynagrodzenia przyznawanego za udział w pracach Komisji członkom Komisji i konsultantom powołanym do udziału w przeprowadze-niu egzaminu z określonego języka.
§ 2. Przewodniczącego Komisji oraz jego zastępcę wyznacza Minister Spra-wiedliwości spośród członków Komisji.
§ 3. Przewodniczący Komisji kieruje pracami Komisji oraz zapewnia pra-widłowe przygotowanie i przeprowadzenie egzaminu na tłumacza przysięgłego, zwanego dalej „egzaminem”, a ponadto:
1) odpowiada za niezwłoczne przekazywanie Ministrowi Sprawiedliwości ko-pii protokołu z przebiegu egzaminu na tłumacza przysięgłego;
2) składa corocznie Ministrowi Sprawiedliwości sprawozdanie z działalności Komisji;
3) reprezentuje Komisję na zewnątrz.
153
Aneks
§ 4. Zastępca Przewodniczącego Komisji:
1) zastępuje Przewodniczącego Komisji w razie jego nieobecności;
2) wykonuje czynności powierzone mu przez Przewodniczącego Komisji.
§ 5. 1. Komisja przeprowadza egzamin w terminie i miejscu wyznaczonym przez Przewodniczącego Komisji.
2. Przewodniczący Komisji wyznacza termin egzaminu w zależności od licz-by złożonych przez kandydatów wniosków, z tym że egzamin nie może rozpo-cząć się później niż w terminie roku od dnia złożenia wniosku przez kandydata.
§ 6. 1. Komisja przeprowadza egzamin w zespołach egzaminacyjnych liczących od trzech do pięciu członków, wyznaczonych przez Przewodniczącego Komisji.
2. Funkcję przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego pełni, wchodzący w skład zespołu, Przewodniczący Komisji lub jego zastępca albo członek Komisji wyznaczony przez Przewodniczącego Komisji.
§ 7. 1. Przewodniczący Komisji może wystąpić do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o powołanie jednego lub dwóch konsultantów do udziału w prze-prowadzeniu egzaminu z określonego języka w przypadku, jeżeli obciążenie pra-cą członków Komisji lub ich wiedza i umiejętności tłumaczeniowe z określonego języka nie gwarantują właściwego przeprowadzenia egzaminu.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, Przewodniczący Komisji załącza imiona i nazwiska kandydatów na konsultantów, kopie dokumentów uprawdo-podobniających wysoki poziom wiedzy w zakresie danego języka obcego i tech-nik tłumaczeniowych oraz pisemną zgodę kandydatów na konsultantów na udział w pracach zespołu egzaminacyjnego.
3. Minister Sprawiedliwości może odwołać konsultanta w każdej chwili, na wniosek Przewodniczącego Komisji.
§ 8. 1. Zadania egzaminacyjne przygotowują, wyznaczeni przez Przewodni-czącego Komisji, jeden lub więcej członków zespołu egzaminacyjnego.
2. Przewodniczący Komisji zatwierdza zadania egzaminacyjne, mając na uwa-dze zapewnienie porównywalnego poziomu egzaminów z określonego języka.
3. Zadania egzaminacyjne są przygotowywane, przechowywane oraz prze-kazywane w sposób i warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujaw-nienie.
§ 9. 1. Przewodniczącemu Komisji przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 2.000 zł.
2. Zastępcy Przewodniczącego Komisji przysługuje wynagrodzenie mie-sięczne w wysokości 1.300 zł.
3. Członkom Komisji, w tym Przewodniczącemu Komisji oraz jego zastępcy, a także konsultantom przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach zespołu egzaminacyjnego przeprowadzającego egzamin na tłumacza przysięgłego w wy-sokości 1.800 zł.
§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 stycznia 2005 r.
155
Aneks
12. Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego
Źródło: http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/tlumacze-przysiegli/download,1822,0.html Dz.U.2015.487
2016.01.18 zm. Dz.U.2016.65 art. 76
USTAWA
z dnia 25 listopada 2004 r.
o zawodzie tłumacza przysięgłego (tekst jednolity)
Rozdział 1 Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa warunki i tryb nabywania oraz utraty prawa wy-konywania zawodu tłumacza przysięgłego, a także zasady wywy-konywania tego zawodu.
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do tłumaczy języka migowego oraz in-nych systemów komunikacji niebędących językami naturalnymi.
Rozdział 2
Nabywanie i utrata prawa do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego Art. 2. 1. Tłumaczem przysięgłym może być osoba fizyczna, która:
1) ma obywatelstwo polskie albo obywatelstwo jednego z państw członkow-skich Unii Europejskiej, państw członkowczłonkow-skich Europejskiego Porozumie-nia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Go-spodarczym, obywatelstwo Konfederacji Szwajcarskiej albo obywatelstwo innego państwa, jeżeli na podstawie i zasadach określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej przysługuje jej prawo podjęcia zatrudnienia lub samozatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub, na zasadach wzajemności, obywatelstwo innego państwa;
2) zna język polski;
3) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
4) nie była karana za przestępstwo umyślne, przestępstwo skarbowe lub za nie-umyślne przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu obrotu gospodarczego;
5) ukończyła studia wyższe;
6) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin z umiejętności tłumaczenia z ję-zyka polskiego na język obcy oraz z jęz ję-zyka obcego na język polski, zwany dalej „egzaminem na tłumacza przysięgłego”.
2. Znajomość języka polskiego potwierdza zdanie egzaminu na tłumacza przysięgłego.
3. Minister Sprawiedliwości może, w drodze decyzji, zwolnić kandydata na tłumacza przysięgłego z wymogu posiadania wykształcenia określonego w ust. 1 pkt 5, w szczególności gdy liczba tłumaczy przysięgłych określonego języka jest niewystarczająca dla ochrony interesu społecznego i potrzeb wymiaru sprawie-dliwości. Zwolnienie następuje na wniosek kandydata na tłumacza przysięgłego złożony nie później niż 30 dni przed datą egzaminu.
Art. 3. 1. Tworzy się Państwową Komisję Egzaminacyjną, zwaną dalej „Ko-misją”, powołaną do przeprowadzania egzaminu na tłumacza przysięgłego.
2. Członków Komisji powołuje i odwołuje, w drodze decyzji, Minister Spra-wiedliwości.
3. Komisja składa się z 11 członków, wyróżniających się wysokim poziomem wiedzy w zakresie języków obcych i technik tłumaczeniowych, w tym z:
1) czterech spośród nauczycieli akademickich zatrudnionych w szkołach wyż-szych na kierunku filologia, wskazanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego;
2) trzech spośród tłumaczy przysięgłych będących członkami organizacji zrze-szających tłumaczy, wskazanych przez te organizacje;
3) trzech wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości;
4) jednego wskazanego przez ministra właściwego do spraw pracy.
4. Kadencja Komisji trwa 4 lata.
5. Na wniosek Komisji, Minister Sprawiedliwości może powołać nie więcej niż dwóch konsultantów, spełniających wymagania określone dla członków Ko-misji, do udziału w przeprowadzeniu egzaminu z określonego języka.
6. Członkom Komisji oraz konsultantom, o których mowa w ust. 5, przysłu-guje wynagrodzenie za udział w pracach Komisji oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących należności przy-sługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
7. Przed upływem kadencji członek Komisji może być odwołany wskutek niewykonywania obowiązków członka, niezdolności do ich wykonywania albo zrzeczenia się członkostwa.
157
Aneks
8. Obsługę biurową Komisji zapewnia Minister Sprawiedliwości.
9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb działa-nia Komisji oraz wysokość wynagrodzedziała-nia członków Komisji i konsultantów za udział w jej pracach, w sposób zapewniający sprawność działania Komisji oraz uwzględniając zakres i nakład ich pracy wynikający z przygotowania i przepro-wadzenia egzaminu.
Art. 4. 1. Egzamin na tłumacza przysięgłego składa się z dwóch części:
1) tłumaczenia pisemnego, z języka polskiego na język obcy oraz z języka obce-go na język polski;
2) tłumaczenia ustnego, z języka polskiego na język obcy oraz z języka obcego na język polski.
2. Egzamin na tłumacza przysięgłego uważa się za zdany w przypadku uzy-skania pozytywnych ocen z obu części egzaminu wskazanych w ust. 1.
3. (uchylony)
4. Koszty egzaminu, w tym opłatę egzaminacyjną, ponosi kandydat na tłu-macza przysięgłego.
5. Opłata egzaminacyjna stanowi dochód budżetu państwa.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty egzaminacyjnej ponoszonej przez kandydata na tłumacza przysięgłego, biorąc pod uwagę rzeczywiste koszty organizacji i przeprowadzenia egzaminu.
7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzenia egzaminu w części pisemnej i ustnej, z uwzględnie-niem obowiązku sprawdzenia umiejętności tłumaczenia pism sądowych i urzę-dowych oraz tekstów prawniczych.
Art. 5. 1. Uprawnienia do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego na-bywa osoba, która zdała egzamin określony w art. 4 ust. 1.
2. Nabycie uprawnień do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego po-twierdza świadectwo wydane przez Ministra Sprawiedliwości.
Art. 6. 1. Osoba, która nabyła uprawnienia do wykonywania zawodu tłu-macza przysięgłego, uzyskuje prawo do wykonywania tego zawodu po złożeniu ślubowania i wpisaniu na listę tłumaczy przysięgłych.
2. Osoba, która złożyła ślubowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega z urzę-du wpisowi na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawie-dliwości.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór świa-dectwa, o którym mowa w art. 5 ust. 2, oraz sposób prowadzenia listy tłuma-czy przysięgłych, przy uwzględnieniu możliwości prowadzenia tej listy w formie elektronicznej.
Art. 7. 1. Tłumacz przysięgły składa wobec Ministra Sprawiedliwości ślubo-wanie według następującej roty:
„Mając świadomość znaczenia moich słów i odpowiedzialności przed pra-wem, przyrzekam uroczyście, że powierzone mi zadania tłumacza przysięgłego będę wykonywać sumiennie i bezstronnie, dochowując tajemnicy prawnie chro-nionej oraz kierując się w swoim postępowaniu uczciwością i etyką zawodową.”.
2. Po złożeniu ślubowania tłumacz przysięgły składa podpis pod jego rotą.
Art. 8. 1. Wpis tłumacza przysięgłego na listę obejmuje:
1) imię i nazwisko;
2) datę i miejsce urodzenia;
3) obywatelstwo;
4) miejsce zamieszkania;
5) adres do korespondencji;
6) datę nabycia uprawnień zawodowych tłumacza przysięgłego;
7) oznaczenie świadectwa tłumacza przysięgłego;
8) język lub języki, w zakresie których tłumacz przysięgły posiada uprawnienia do wykonywania zawodu;
9) informację o orzeczonych karach z tytułu odpowiedzialności zawodowej tłumacza przysięgłego;
10) informację o uzyskanych stopniach naukowych, tytule naukowym, stop-niach w zakresie sztuki oraz tytule w zakresie sztuki.
2. Tłumacz przysięgły ma obowiązek zgłoszenia zmiany danych objętych wpisem na listę w terminie 30 dni od daty powstania okoliczności uzasadniają-cych zgłoszenie zmiany. Do zgłoszenia załącza się lub przedstawia dokumenty będące podstawą zmiany treści wpisu.
Art. 9. (uchylony).
Art. 10. Minister Sprawiedliwości udostępnia listę tłumaczy przysięgłych, z wyjątkiem danych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, 4 i 9, w Biuletynie
159
Aneks
Informacji Publicznej, utworzonym na podstawie przepisów o dostępie do in-formacji publicznej.
Art. 11. 1. Minister Sprawiedliwości może, w drodze decyzji, zawiesić tłu-macza przysięgłego w wykonywaniu czynności tłutłu-macza przysięgłego na okres 5 lat z powodu niewykonywania takich czynności przez okres dłuższy niż 3 lata, licząc od dnia ostatniej czynności.
2. Minister Sprawiedliwości zawiesza tłumacza przysięgłego, na jego wnio-sek, w drodze decyzji, w wykonywaniu czynności tłumacza przysięgłego na okres wskazany we wniosku, nie dłuższy jednak niż 5 lat.
3. W okresie zawieszenia Minister Sprawiedliwości może, na uzasadniony wniosek tłumacza przysięgłego, uchylić decyzję, o której mowa w ust. 1 i 2.
Art. 12. Minister Sprawiedliwości skreśla, w drodze decyzji, tłumacza przy-sięgłego z listy, o której mowa w art. 6 ust. 1, w przypadku:
1) śmierci;
2) niespełniania wymogów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 4;
3) wniosku tłumacza przysięgłego;
4) prawomocnego orzeczenia kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego;
5) po upływie okresu zawieszenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 i 2.
Rozdział 3
Zasady wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego Art. 13. Tłumacz przysięgły jest uprawniony do:
1) sporządzania i poświadczania tłumaczeń z języka obcego na język polski, z języka polskiego na język obcy, a także do sprawdzania i poświadczania tłumaczeń w tym zakresie, sporządzonych przez inne osoby;
2) sporządzania poświadczonych odpisów pism w języku obcym, sprawdza-nia i poświadczasprawdza-nia odpisów pism, sporządzonych w danym języku obcym przez inne osoby;
3) dokonywania tłumaczenia ustnego.
Art. 14. 1. Tłumacz przysięgły jest obowiązany do:
1) wykonywania powierzonych mu zadań ze szczególną starannością i bez-stronnością, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa;
2) zachowania w tajemnicy faktów i okoliczności, z którymi zapoznał się w związku z tłumaczeniem;
3) doskonalenia kwalifikacji zawodowych.
2. Dokonując tłumaczenia imion i nazwisk z języków nieposługujących się alfabetem łacińskim lub posługujących się innym systemem pisma, tłumacz do-konuje transliteracji lub transkrypcji tych imion i nazwisk na podstawie doku-mentów podróży lub ich kopii, a w przypadku braku tych dokudoku-mentów dokonu-je tłumaczenia zgodnie z regułami pisowni obowiązującymi w kraju, w którym został sporządzony tłumaczony dokument.
Art. 15. Tłumacz przysięgły nie może odmówić wykonania tłumaczenia w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, na żądanie sądu, prokura-tora, Policji oraz organów administracji publicznej, chyba że zachodzą
Art. 15. Tłumacz przysięgły nie może odmówić wykonania tłumaczenia w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, na żądanie sądu, prokura-tora, Policji oraz organów administracji publicznej, chyba że zachodzą