• Nie Znaleziono Wyników

Pojęcie i istota zachowania konsumentów na rynku

ZACHOWANIA KONSUMENTÓW NA RYNKU USŁUG  KSZTAŁCENIOWYCH

3.1.  Pojęcie i istota zachowania konsumentów na rynku

 

ZACHOWANIA KONSUMENTÓW NA RYNKU USŁUG 

KSZTAŁCENIOWYCH 

 

3.1. Pojęcie i istota zachowania konsumentów na rynku 

 

Punktem  odniesienia  działań  marketingowych  jest  bardzo  szeroko  pojmowany  konsument. Wiedza o konsumencie oraz jego postępowaniu na rynku jest niezbędna do  opracowania  jakiegokolwiek  programu  marketingowego  oraz  skutecznego  zastosowa‐ nia  któregokolwiek  z  instrumentów  marketingowych.1  Zachowanie  konsumenta  jest  częścią  szerszej  problematyki  dotyczącej  zachowania  człowieka.  Pojęcie  zachowanie  konsumenta wywodzi się z amerykańskiego terminu consumer behavior, stąd w polskim  słownictwie behawioryzm oznacza kierunek w psychologii koncentrujący się na badaniu  postępowania człowieka.2 

Ludzi  od  dawna  interesowały  mechanizmy  rządzące  zachowaniem  człowieka.  Zawsze  intrygowało to,  dlaczego  dwie  osoby będące  dokładnie  w  takiej  samej sytuacji  mogą  zachowywać  się  inaczej  bądź  też  zachowują  się  tak  samo,  mimo  iż  znajdują  się  w zupełnie  różnych  sytuacjach.  Chociaż  zachowaniem  człowieka  interesowano  się  od  dawna, to jednak nie udało się, jak dotąd, precyzyjnie zdefiniować tego pojęcia. W szero‐ kim znaczeniu zachowanie rozumiane jest jako „każda dająca się obserwować reakcja na  bodźce z otoczenia bądź ogół reakcji lub ustosunkowań organizmu żywego do środowi‐ ska”.3  Różnorodność  zachowań  jednostki  ma  swoje  odzwierciedlenie  w  różnym  defi‐ niowaniu zachowań konsumenckich, co przedstawia tabela 17. 

 

Tabela 17. Przegląd definicji związanych z zachowaniem konsumenta na rynku 

autor  definicja 

J.C. Mowen  Zachowania  konsumenckie  to  nauka  o  jednostkach  podejmujących  decyzje dotyczące procesów zdobywania dóbr, usług, doświadczeń i pomysłów oraz  konsumowania ich i dysponowania nimi.4         1 L. Garbarski, I. Rutkowski, W. Wrzosek, Marketing. …, op. cit., s. 119.  2 G. Światowy, Zachowania konsumenckie na rynku, Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław 1994, s. 8.  3 Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, tom VI, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, s. 956.  4 G. Światowy, Zachowania …, op. cit., s. 8. 

Tabela 17. (cd.) Przegląd definicji związanych z zachowaniem konsumenta na rynku 

L. Rudnicki  Zachowanie  konsumenta  na  rynku  należy  rozumieć  jako  ogół  działań i percepcji  konsumenta  składających  się  na  przygotowanie  decyzji  wyboru  produktu, dokonanie owego wyboru oraz jego zakup.5 

J. Szczepański  Zachowanie konsumenta to ogół czynności, działań i sposobów postępowania jednostki  mających  na  celu  zdobycie  środków  zaspokajania  potrzeb  i  ogół  sposobów obchodzenia się z tymi środkami.6 

J.F. Engel, R.D. Blackwell  i P.W. Miniard 

Postępowanie  konsumentów  to  ogół  działań  związanych  z uzyskiwaniem,  użytkowaniem  i  dysponowaniem  produktami  oraz  usługami,  wraz  z  decy‐ zjami poprzedzającymi i warunkującymi te działania.7 Z definicji tej wynika,  iż zachowanie konsumenta składa się z dwóch typów reakcji – zakupu i kon‐ sumpcji. 

F. Hansen 

Zachowanie konsumenta definiuje jako ogół działań i percepcji konsumenta  składających  się  na  przygotowanie  decyzji  wyboru  produktu,  dokonanie  owego  wyboru  oraz  konsumowanie.8  W  tym  wypadku  zachowanie  konsu‐ menta składa się z trzech typów reakcji – komunikowania się, wyboru i kon‐ sumpcji. 

H. Fabiunke, H. Fischer,  J. Jager i W. Koppert 

Zachowanie  konsumenta  wynika  z  indywidualnego  odczuwania  potrzeb  i obejmuje całokształt obiektywnie i subiektywnie określonych, racjonalnych  i emocjonalnych, świadomych i nieświadomych jego posunięć w trakcie przy‐ gotowań  do  podjęcia  decyzji  na  rynku  dóbr  konsumpcyjnych  oraz  w  czasie  konsumpcji.  Według  tej  definicji  zachowanie  konsumenta  to  jego  postawa  w procesie  powstawania  zamiaru  kupna  i  spożycia,  a  następnie  podczas  przekształcania  się  potrzeby  w  popyt  i  w  trakcie  jego  zaspokajania  (bądź  niezaspokajania) w wyniku podjęcia (lub nie) decyzji kupna lub skorzystania  (lub nie) z towaru lub usługi9 

Źródło: Opracowanie na podstawie dostępnej literatury przedmiotu. 

 

Z powyższej tabeli wynika, iż postępowanie konsumentów na rynku może być de‐ finiowane  w  różny  sposób.  W  tej  kwestii  wyróżnić  można  dwa  odmienne  podejścia.  W pierwszym  mamy  do  czynienia  z  szerokim  rozumieniem  postępowania  konsumen‐ tów. Klasyczne dla tego podejścia ujęcie F. Hansena10 wyróżnia w postępowaniu konsu‐ mentów trzy typy reakcji:  • reakcja zakupu – zakupy oraz działania do nich prowadzące,  • reakcja konsumpcji – użytkowanie produktu,  • reakcja komunikowania się – wymiana informacji z firmami działającymi na rynku  oraz z innymi konsumentami.         5 L. Rudnicki, Zachowanie konsumentów na rynku, Wydawnictwo AE w Krakowie, Kraków 1996, s. 9.  6 S. Smyczek, Lojalność konsumentów na rynku – wybrane zagadnienia, Wydawnictwo AE w Katowicach,  Katowice 2001, s. 12. 

7  J.F.  Engel,  R.D.  Blackwell,  P.W.  Miniard,  Consumer  Behavior,  The  Dryden  Press,  Chicago  1993,  s.  4  ,w:  L. Rudnicki, Zachowania …, op. cit., s. 11. 

8 F. Hansen, Consumer Choice Behavior. A Cognitive Theory, The Free Press, New York 1972, s. 15, w: Ibi‐ dem, s. 12. 

9 Badania ankietowe popytu konsumpcyjnego, red. P. Plechanow, PWE, Warszawa 1976, s. 32. 

W drugim podejściu mamy do czynienia z węższym ujęciem postępowania konsu‐ mentów.  Można  tu  jednak  wyodrębnić  wiele  stanowisk,  np.  ujęcie  T.S.  Robertsona  i S. Warda11  zawężające  obszar  obserwacji  do  procesów  konsumpcji  czy  też  ujęcie  C.G. Waltersa12 kierujące uwagę na procesy komunikowania się. 

W  powyższych  definicjach  zachowań  konsumenckich  podkreślana  jest  kwestia  wyboru.  W  sytuacji  przyjęcia  założenia  dotyczącego  podejścia  ekonomicznego  do  za‐ chowań ludzkich13, należałoby do nich dodać kwestie preferencji i reakcji na parametry  rynkowe,  pozostawiając  poza  polem  rozważań  kwestie  konsumowania,  spożycia  czy  dysponowania dobrami i usługami konsumpcyjnymi, które wykraczają poza obszar eko‐ nomii.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  zachowanie  konsumenckie  można  określić  jako  przygotowanie decyzji wyboru produktu zgodnie z indywidualną skalą preferencji i re‐ alnie dostępną siłą nabywczą oraz dokonanie zakupu.14 

Powoduje to, iż wiele odmiennych punktów widzenia kształtuje nowe zagadnienia  zachowania  i zwyczajów  konsumenta.  Rysunek  16  prezentuje  niektóre  dyscypliny  na‐ ukowe  odnoszące  się  do  opisywanego  zagadnienia  i  poziom,  na  którym  każda  z  nich  podchodzi do kwestii badawczych. 

Zróżnicowane  dyscypliny  naukowe  można  scharakteryzować,  biorąc  pod  uwagę  ich zainteresowanie tematami mikro lub makro w odniesieniu do zwyczajów i zachowań  konsumenta. Dziedziny bliżej wierzchołka piramidy koncentrują się na indywidualnym  konsumencie (zagadnienia mikro), a te bliżej podstawy są skupione na globalnych dzia‐ łaniach, w których uczestniczą duże grupy ludzi, takie jak wspólne dla członków danej  kultury czy subkultury modele konsumpcyjne (zagadnienia makro).15              

11  T.S.  Robertson,  S.  Ward,  Consumer  Behavior  Research:  Promise  and  Prospects,  w:  Consumer  Behavior: 

Theoretical Sources, New York 1973, s. 6, w: Ibidem, s. 11.  12 C.G. Walters, Consumer Behavior. Theory and Practice, New York 1974, s. 7 w: Ibidem, s. 11.  13 Podejście ekonomiczne do zachowań ludzkich oznacza określenie przewidywanych reakcji uczestników  rynków na zmiany podstawowych parametrów rynkowych w związku z dokonywaną przez nich mak‐ symalizacją zysku (przedsiębiorstwa) lub maksymalizacją użyteczności dóbr i usług mieszczących się w  ich skali preferencji (konsumenci).  14 J. Woś, J. Rachocka, M. Kasperek‐Hoppe, Zachowania konsumentów – teoria i praktyka, Wydawnictwo AE  w Poznaniu, Poznań 2004, s. 15 i 16.  15 M.R. Solomon, Zachowania i zwyczaje konsumentów, Wydawnictwo HELION, Gliwice 2006, s. 52 i 53. 

Rysunek  16. Interdyscyplinarne  zagadnienia  badawcze  z  zakresu  zachowań  konsu­ menta. 

  Źródło: M.R. Solomon, Zachowania i zwyczaje konsumentów, Wydawnictwo HELION, Gliwice 2006, s. 53. 

 

Badania  zachowań  i  zwyczajów  konsumenta  można  w  ogólny  sposób  sklasyfiko‐ wać, biorąc pod uwagę fundamentalne założenia, jakie czynią badacze na temat tego, co  i w jaki sposób jest analizowane.16 Założenia kryjące się za obecnie dominującym para‐ dygmatem  określane  są  mianem  pozytywizmu  (lub  czasami  modernizmu).  Ten  punkt  widzenia miał zasadniczy wpływ na zachodnią sztukę i naukę od końca XVI wieku. Pod‐ kreślał, że rozum ludzki jest najważniejszy i że istnieje jedna obiektywna prawda, która  może zostać odkryta przez naukę. Pozytywizm zachęca do akcentowania funkcji przed‐ miotów, do sławienia technologii i do patrzenia na świat jak na miejsce racjonalne, upo‐ rządkowane, z jasno określoną przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Kształtujący  się nowy paradygmat, tzw. postmodernizmu (lub interpretywizmu), poddaje w wątpli‐ wość te założenia. Jego rzecznicy twierdzą, że zbyt dużą wagę w społeczeństwie przy‐ kłada  się  do  nauki  i  technologii  oraz  że  ten  uporządkowany,  racjonalny  pogląd  na  za‐ chowanie przeczy złożonemu kulturowo i społecznie światu, w jakim żyją poszczególne  jednostki.  Inni  sądzą, że  pozytywizm  kładzie  zbyt  duży nacisk  na  dobrobyt  materialny 

      

16 Taki zestaw przekonań to paradygmat. Podobnie jak w innych dziedzinach nauki, zachowanie konsu‐ menta jest zdominowane przez określony paradygmat, ale niektórzy sądzą, że znajduje się ono w trakcie  zmiany paradygmatu. A dzieje się tak, jeśli rywalizujący paradygmat poddaje w wątpliwość obowiązują‐ cy zestaw założeń. 

Psychologia  doświadczalna – rola  produktu  w  postrzeganiu, 

uczeniu się i procesy pamięciowe  Psychologia kliniczna – rola produktu w psychologicznym przy‐ stosowaniu się  Mikroekonomia i ekologia człowieka – rola produktu w aloka‐ cji środków dostępnych jednostce czy rodzinie  Psychologia społeczna – rola produktu w zachowaniu jednostki  jako członka grup społecznych  Makroekonomia – rola produktu w relacji konsumentów z ryn‐ kiem 

Semiotyka  i  krytyka  literacka  –  rola  produktu  w  werbalnym  i 

wzrokowym komunikowaniu znaczenia 

Demografia – rola produktu w mierzalnych cechach charaktery‐

stycznych dla populacji 

Historia – rola produktu w zmianach społecznych na przestrzeni 

czasu 

Antropologia  kultury  –  rola  produktu  w  wierzeniach  i  zwycza‐

i z tej przyczyny jego logiczne podejście wynika z ideologii, która podkreśla jednorodne  poglądy na kulturę. Popierający postmodernizm podkreślają natomiast wartość symbo‐ licznego, subiektywnego doznania oraz pogląd, iż znaczenie pojawia się w umyśle danej  osoby – każdy człowiek tworzy własne znaczenia w oparciu o wyjątkowe i wspólne do‐ świadczenia  kulturowe,  tak  więc  nie  ma  ani  dobrych,  ani  złych  odpowiedzi.  Zgodnie  z tym poglądem, świat jest zbudowany z pastiszu lub kolażu obrazów. Wartości zawarte  w produktach, które pomagają uporządkować życie, są tutaj zastąpione upodobaniem do  konsumpcji,  jako  że  oferuje  ona  różnorakie  doznania.17  Główne  różnice  między  tymi  dwoma  poglądami  na  badania  zachowań  i  zwyczajów  konsumentów  zebrano  w  tabe‐ li 18. 

 

Tabela 18. Poglądy na badania zachowań i zwyczajów konsumentów 

Założenia  Pozytywizm  Postmodernizm  Charakter 

rzeczywistości  Obiektywna, namacalna jedność  Społecznie skonstruowana różnorod‐ność 

Cel  Przewidywanie Zrozumienie 

Generowana 

wiedza  Nieograniczona czasowo, niezależna kontekstowo  Ograniczona czasowo, zależna od kontekstu  Pogląd na 

przyczynowość  Dowody na rzeczywiste przyczyny 

Różnorakie zdarzenia występujące  równocześnie; jednoczesne kształtu‐ jące zdarzenia 

Relacje badawcze  Oddzielenie badacz od przedmiotu badań  Współdziałające, interaktywne – ba‐dacz stanowi część analizowanego  zjawiska 

Źródło: M.R. Solomon, Zachowania i zwyczaje konsumentów, Wydawnictwo HELION, Gliwice 2006, s. 55. 

 

Znajomość  zasad  postępowania  konsumentów  jest  więc  kluczowym  elementem  warunkującym  opracowanie  i  wdrożenie  skutecznej  strategii  funkcjonowania  każdej 

      

17 Ramy pozwalające zrozumieć komunikację marketingową zgodnie z założeniami nurtu zwanego inter‐ pretywizmem  można  zilustrować  analizą  jednej  z  najbardziej  znanych  i  najdłużej  trwających  (1958‐ 1978) kampanii reklamowych wszech czasów. Chodzi o prace wykonane przez agencję reklamową Doy‐ le  Dane  Bernback  dla  Volkswagena  Beetle.  Kampania  ta,  szeroko  znana  z  autoironicznych  dowcipów,  znalazła wiele pomysłów na to, by brzydotę, niewielkie rozmiary i brak mocy Beetle zamienić na pozy‐ tywne atrybuty, podczas gdy większość innych reklam samochodów podkreślała odmienne cechy. Twór‐ cza analiza tego przekazu wykorzystała pojęcia z literatury, psychologii i antropologii po to, aby odnieść  atrakcyjność  takiego  podejścia  do  szerszego  kontekstu  kulturowego.  Obraz  stworzony  dla  skromnego  samochodu został połączony z innymi przykładami tego, co badacze komedii nazywają wzorcem „małe‐ go człowieczka”. Jest to typ bohatera komediowego, spokrewniony z klaunem lub oszustem, społeczny  wyrzutek, który umiejętnie wyszukuje słabe punkty w wyniosłości i sztywności biurokracji i konformi‐ zmu. Patrząc w ten sposób na kulturowe znaczenie przesłań marketingowych, wydaje się, iż nie przez  przypadek kilka lat później IBM wybrał postać Charlie Chaplina, by „złagodzić” swój wyniosły i zastra‐ szający obraz, podczas gdy firma starała się przekonać konsumentów, iż ich nowe komputery są bardziej  przyjazne użytkownikom [M.R. Solomon, Zachowania …, op. cit., s. 54 i 55]. 

organizacji na rynku. Wiąże się to bezpośrednio z rozpoznaniem obecnych i potencjal‐ nych potrzeb klientów, zasad ich postępowania oraz kryteriów dokonywania wyboru. 

Potrzeby związane są nierozerwalnie z istotą społeczeństwa, odnoszą się do całej  ludzkości  i  towarzyszą  każdemu  człowiekowi  w  ciągu  jego  życia.  W  różnych  okresach  życia pojawiają się z różną intensywnością, nie dają się policzyć i całkowicie zaspokoić  i nawet te, które wydawałoby się zostały już zaspokojone, powracają lub generują inne.  Odczuwanie potrzeb i ich zaspokajanie nadaje sens ludzkiemu życiu, odzwierciedla jego  jakość i intensywność. Naukowcy zajmujący się badaniem potrzeb ujmują je najczęściej  jako kategorię psychologiczną, społeczną lub ekonomiczną, podejmując próby ich szcze‐ gółowej konkretyzacji i odpowiedniej systematyki.18 

Termin  „potrzeba”  jest  jednym  z  bardziej  wieloznacznych  pojęć  w  naukach  spo‐ łecznych. Wynika to z faktu, iż potrzeby choć są przede wszystkim kategorią psycholo‐ giczną,  jednocześnie  są  przedmiotem  zainteresowania  socjologii,  biologii  i  ekonomii.  Każda z tych nauk wypracowała własną terminologię naukową, w tym oczywiście bar‐ dzo dużo definicji samych potrzeb, różniących się niekiedy dość znacznie zarówno za‐ kresem, jak i treścią.19 

Najogólniej  potrzebę  można  określić  jako  wynikające  ze  stanu  braku  pożądanie  czegoś  niezbędnego  do  zapewnienia  warunków  rozwoju  i  funkcjonowania  człowieka.  Pożądanie to dotyczyć może zarówno przedmiotów materialnych, jak i pewnych stanów  emocjonalnych,  wyników  jakiegoś  działania  lub  też  określonych  stosunków  między  ludźmi.  Ujęcie  takie  ma  charakter  uniwersalny  i  obejmuje  wszystkie  rodzaje  potrzeb  odczuwane  przez  człowieka,  zarówno  materialne,  jak  i  duchowe,  mające  różne  źródła  i różnorodne sposoby zaspokajania.20 

Podstawowym  kryterium  różnicującym  staje  się  źródło  powstawania,  tj.  genero‐ wania potrzeby. Może to być sam organizm ludzki, a dokładniej fizyczne potrzeby ciała  i duchowe właściwości człowieka, a także otoczenie zewnętrzne, zwłaszcza środowisko  społeczne,  w którym  człowiek  żyje.  W  takim  ujęciu  potrzeba  wiedzy  należy  do  grupy  potrzeb  psychicznych,  będących  rezultatem  napięć  powstających  w  świadomości  jed‐ nostki w kontaktach z innymi ludźmi.21 Istnienie różnorodnych źródeł motywacji czło‐ wieka  oraz  brak  możliwości  jednoczesnego  zaspokajania  potrzeb  fizycznych  i  emocjo‐

      

18 G. Światowy, Zachowania …, op. cit., s. 18. 

19  S.  Gajewski,  Zachowanie  się  konsumenta,  a  współczesny  marketing,  Wydawnictwo  Uniwersytetu  Łódz‐ kiego, Łódź 1997, s. 24. 

20 Ibidem, s. 24. 

nalnych skłonił psychologów do zajęcia się problematyką klasyfikacji i uporządkowania  potrzeb  w  pewnej  hierarchii.  Pierwszą  próbę  klasyfikacji  potrzeb  podjął  w  1938  roku  amerykański  psycholog  H.A.  Murray.  Autor  ten  wyznaczył  zbiór  20  potrzeb  psycholo‐ gicznych, które (niekiedy w kombinacjach) skutkują określonym zachowaniem. Potrze‐ by te obejmują takie wymiary jak autonomia (potrzeba bycia niezależnym), obrona (po‐ trzeba obrony przed krytyką), a nawet zabawa (potrzeba rozrywki).22  W roku 1954 Abraham Maslow postawił tezę, iż człowiek zaspokaja swoje potrze‐ by w określonej kolejności, o której decyduje pewna stała hierarchia. Piramida potrzeb  Maslowa jest na tyle bliska rzeczywistości, iż można ją uznać za przydatną dla praktyki  gospodarczej. Z analizy hierarchicznej struktury opracowanej przez Maslowa wynika, iż  osoba  musi  najpierw  zaspokoić  podstawowe  potrzeby,  zanim  przejdzie  na  kolejny  szczebel  drabiny.  Oznacza  to,  iż  konsumenci  oceniają  różne  właściwości  produktów  w zależności od tego, czym w danym momencie dysponują. Zastosowanie tej hierarchii  przez  organizacje  okazało  się  jednak  zbyt  uproszczone,  zwłaszcza  iż  ten  sam  produkt  może zaspokoić wiele różnych potrzeb.23 

Celem studiowania jest poszerzenie wiedzy w określonej dziedzinie. Potrzeba wie‐ dzy  należy  do  grupy  potrzeb  generowanych  przez  organizm  (ciekawość  świata),  jak  i środowisko  (stanowisko,  miejsce  w  społeczeństwie).  Potrzeba  wiedzy  jest  potrzebą  ciągłą, nieskończoną i nie dającą się do końca zaspokoić. Potrzebę wiedzy pobudza zain‐ teresowanie emocjonalne, natomiast intensywność jej odczuwania oraz sposób i zakres  zaspokojenia  są  zdeterminowane  przez  wrodzoną  inteligencję  i  zdolności  umysłowe  rozwijane w procesie uczenia się. W rozwijaniu potrzeby wiedzy ogromną rolę odgrywa  także  środowisko  społeczne  będące  źródłem  motywacji  do  zgłębiania  wiedzy.  Ludzie  posiadający dużą wiedzę i potrafiący ją wykorzystać na użytek własny i innych osób zy‐ skują z tego tytułu większe uznanie i prestiż społeczny. Posiadana wiedza determinuje  poczucie własnej wartości, ułatwia komunikowanie się z innymi ludźmi, niweluje strach,  wzmacnia  pewność  siebie.  Człowiek  porównuje  swą  wiedzę  do  wiedzy  innych  ludzi.  W kontaktach społecznych dochodzi do wzajemnej wymiany wiedzy, co nie tylko rozwi‐ ja osobowość indywidualną, zwykle przynosi konkretne efekty społeczne i gospodarcze.         22 M.R. Solomon, Zachowania …, op. cit., s. 138 i 139.  23 W jednym z badań odkryto, iż uprawianie ogródka może zaspokoić potrzeby na każdym stopniu hierar‐ chii: y fizjologia: „lubię pracę w ziemi”; y bezpieczeństwo: „w ogrodzie czuję się bezpiecznie”; y przynależ­ ność: „mogę się podzielić moimi zbiorami z innymi”; y szacunek: „mogę stworzyć coś pięknego”; y samo­ realizacja: „mój ogród daje mi poczucie spokoju”. 

Wraz z powiększaniem zasobów wiedzy wzrasta świadomość niewiedzy. W proce‐ sie pogłębiania wiedzy człowiek „robi przystanki” na różnych poziomach swego rozwoju  intelektualnego. W kontaktach społecznych dochodzi do wzajemnej wymiany i wzboga‐ cania wiedzy. Zasoby wiedzy i umiejętności ludzi są bogactwem kraju i determinują jego  kondycję gospodarczą.24  Społeczeństwa wykorzystują wiedzę do intensywnego rozwoju gospodarki, dlate‐ go też każde państwo przykłada duże znaczenie do polityki edukacyjnej, przejmuje kon‐ trolę nad szkolnictwem i finansuje rozwój badań naukowych. To szkolnictwo i instytucje  naukowo‐badawcze są „producentem” i „przekaźnikiem” nowej wiedzy.25    Rysunek 17. Potrzeba wiedzy na rynku usług kształceniowych   

Źródło:  G.  Światowy,  Determinanty  rynkowe  w  budowaniu  społeczeństwa  wiedzy,  w:  Polskie  szkolnictwo 

wyższe  w  procesie  budowania  Europejskiego  Społeczeństwa  Wiedzy,  Wydawnictwo  Continuo,  red. 

G. Światowy, Wrocław 2001, s. 194.           24 G. Światowy, Marketing …, op. cit., s. 20.  25 Ibidem, s. 18 i 19.  POTRZEBA ZDOBYCIA WIEDZY  PODAŻ  POPYT  Edukacja jako sfera działalności gospodarczej  Sfera aktywności indywidualnej  Motywy zdobywania wiedzy:  ‐ zdobycie kwalifikacji zawodowych,  ‐ doskonalenie umiejętności profesjonalnych,  ‐ zarobki,  ‐ uznanie, prestiż społeczny,  ‐ poczucie własnej wartości,  ‐ wyższa samoocena,  ‐ samorealizacja, pogłębianie własnej wiedzy,  rozwój osobowości,  ‐ chęć rywalizacji.  Motywy kreowania społeczeństwa wie­ dzy:  ‐ rozwój społeczno‐gospodarczy,  ‐ postęp naukowo‐techniczny,  ‐ innowacyjność w rozwijaniu działalności go‐ spodarczej,  ‐ przedsiębiorczość,  ‐ wydajność, efektywność pracy,  ‐ zdobycie przewagi konkurencyjnej.  PRACODAWCA  Zapotrzebowanie na wiedzę  i umiejętności na użytek gospodarki  Interes społeczny  PRACOBIORCA  Oferowanie własnej wiedzy i umiejęt‐ ności na rynku pracy  Interes prywatny 

Na  zachowanie  konsumentów  na  rynku  wpływa  wiele  determinant,  które  można  ująć w trzy grupy charakteryzujące profile demograficzno‐ekonomiczny, społeczny oraz  psychologiczny  konsumenta.  Charakterystyczne  elementy  wykorzystywane  w  analizie  poszczególnych profili przedstawia tabela 19. 

 

Tabela 19. Elementy profili konsumentów  profil demograficzno­

ekonomiczny  społeczny profil  psychologiczny profil  • liczebność,  • wiek,  • płeć,  • miejsce zamieszkania,  • status rodzinny,  • dochody i wydatki,  • zawód,  • wykształcenie.  • kultura,  • warstwy społeczne,  • grupy odniesienia,  • liderzy opinii,  • faza cyklu życia rodziny,  • budżet czasu.  • osobowość,  • postawy i opinie,  • dostrzegane ryzyko,  • motywacje,  • innowacyjność.  Źródło: L. Garbarski, Zachowania nabywców, PWE, Warszawa 2001, s. 23‐37.    Inną klasyfikację determinant wpływających na zachowania konsumentów propo‐ nuje  E.  Kieżel.  Wspomniana  autorka  uwarunkowania  wpływające  na  zachowania  kon‐ sumentów  na  rynku  dzieli  na  czynniki  obiektywne  (ekonomiczne  i  pozaekonomiczne)  oraz subiektywne.    Tabela 20. Czynniki kształtujące zachowania konsumentów  Uwarunkowania  Czynniki  Ekonomiczne  Wewnętrzne:  poziom i źródła dochodów, kredyty, oszczędności, poziom konsumpcji natu‐ ralnej, wyposażenie gospodarstwa domowego w dobra trwałego użytku, do‐ tychczasowy poziom i struktura spożycia  Zewnętrzne:  podaż, poziom i relacje cen, infrastruktura handlowo‐usługowa, polityka  sprzedaży, system informacji instytucjonalnej  Pozaekonomiczne  Wewnętrzne:  demograficzne  – wiek, płeć, stan cywilny konsumenta, liczebność  gospodarstwa domowego  społeczno­zawodowe  – poziom i rodzaj wykształcenia, aktywność zawo‐ dowa i wykonywana praca  społeczne  – rodzina, grupa odniesienia, liderzy opinii  Zewnętrzne:  geograficzno­przyrodnicze  położenie geograficzne, miejsce zamieszkania, klimat, warunki środowiska  naturalnego, stopień zanieczyszczenia  cywilizacyjno­kulturowe  kultura i subkultura 

Subiektywne  motywy, zwyczaje, postrzeganie, proces uczenia się, nawyki, osobowość, po‐stawy, tradycja, informacja prywatna  Źródło:  Rynkowe  zachowania  konsumentów,  red.  E.  Kieżel,  Wydawnictwo  AE  w  Katowicach,  Katowice  1999, s. 107. 

Z  powyższych  zestawień  wynika,  iż  na  zachowania  konsumentów  wpływają  za‐ równo  czynniki  z  otoczenia  zewnętrznego  jak  i  predyspozycje  psychologiczne.26  Do  zbioru determinant poszukiwania informacji przez konsumentów należą otoczenie mar‐ ketingowe,  zmienne  sytuacyjne,  znaczenie  towaru  lub  usługi  dla  konsumenta,  wiedza  konsumenta  oraz  otoczenie  konsumenta.  Otoczenie  marketingowe  obejmuje  takie  ele‐ menty,  jak:  kompleksowość  występowania  możliwości  wyboru  konsumenta,  elementy  marketingu‐mix  związane  z  występującymi  możliwościami  wyboru,  pojawianie  się  no‐ wości  rynkowych  mogących  zwiększyć  możliwości  wyboru  konsumenta  oraz  dostęp‐ ność informacji. Z kolei do zmiennych sytuacyjnych należy zaliczyć: presję czasu, presję  społeczną  (np.  rodzina,  grupy  odniesienia),  presję  finansową,  kondycję  fizyczną  i  psy‐ chiczną  oraz  łatwość  pozyskiwania  informacji  z  różnych  źródeł.  W  ramach  znaczenia  towaru  lub  usługi  dla  konsumenta  wyróżniane  są  takie  elementy,  jak:  cena,  społeczne  postrzeganie towaru lub usługi, przewidywane przez konsumenta ryzyko podjęcia decy‐ zji oraz znaczenie produktu w procesach decyzyjnych. Z kolei wiedza konsumenta wyni‐ ka przede wszystkim z częstotliwości użytkowania produktu, wcześniej zgromadzonych  informacji na temat towaru lub usługi oraz stopnia uzyskanej wcześniej satysfakcji na‐ bywcy.  Z  kolei  doświadczenie  konsumenta  jest  pochodną  podejścia  do  rozwiązywania  problemów,  podejścia  do  szeroko  rozumianego  poszukiwania  informacji,  demografii