• Nie Znaleziono Wyników

ponadgimnazjalnych w powiecie ostrowieckim

elżBieTa marczeWska Ostrowiec świętokrzyski

P

atologia  funkcjonowania  młodzieży  stanowić może wynik takiego sposobu przy-stosowania się do proponowanych jej przez  pokolenie dorosłych warunków, które mło-dzież uznaje za nienormalne. Pojawiające się  wówczas napięcie musi zostać zredukowane,  co może dokonać się poprzez przyjęcie stra-tegii ataku, rezygnacji w formie ucieczki lub 

„wtopienia się”. Żaden z tych pozornych spo-sobów społecznej adaptacji nie doprowadzi  młodego pokolenia do uzyskania tożsamo-ści pozytywnej, której cechą konstytutywną  jest zintegrowanie się ze światem i zdolność  do  twórczego  przekształcenia  otaczającej  rzeczywistości (Szafraniec 2011).

Do najczęściej występujących form pato- logii społecznych godzących w zdrowie fi-zyczne, psychiczne oraz w postawy moralne  młodzieży należą: palenie papierosów, alko- holizm, narkomania, dopalacze, przestęp-czość, samobójstwa, przynależność do sekt  (Cekiera 1999). Wszelkie typy uzależnień,  jak i inne patologie społeczne wykazują ten-dencje wzrostowe w ostatnich latach, przy  czym zauważa się systematyczne obniżanie  się wieku „wchodzenia” w te patologie. Do- tyczy to w szczególności nikotynizmu, alko-holizmu, narkomanii, zażywania dopalaczy. 

Coraz wyraźniej obserwujemy skutki spu-stoszenia moralnego minionych systemów  totalitarnych (komunizm i kapitalizm), pro-pagowany jest relatywizm norm etycznych, 

liberalizm wraz ze wszystkimi ujemnymi  jego skutkami, w szczególności w dziedzi-nie seksualnej. Modna jest tendencja wśród  młodzieży do wyzwalania się spod wszel-kich autorytetów, w tym także autorytetu  rodziców i środowiska rodzinnego i łatwe  popadanie w uzależnienie.

Pathos oznacza cierpienie, naukę; termin 

„patologia” wprowadzony został jako nazwa  nauki o cierpieniu, o chorobach żywego or-ganizmu, natomiast „patologia społeczna” 

odnosi się do chorób organizmu społeczne-go. Patologia społeczna to dezorganizacja,  stan zakłócenia równowagi społecznej oraz  zachwianie systemu wartości. Złe przystoso-wanie społeczne przejawia się w dewiacjach,  przestępczości, anomach (Hagiel 2013). 

Według Auguste’a Comte’a „analiza pato-logiczna” społeczeństwa odnosi się do takich  wypadków w społeczeństwie, kiedy prawa  harmonii doznają zaburzeń: „Te zaburzenia  w  organizmie  społecznym  przypominają  choroby organizmu indywidualnego”1.

W Polsce pojęcie patologii społecznej upo-wszechniło się za sprawą badań i publikacji  Adama  Podgóreckiego.  W  1969  r.  ogłosił  on dzieło pt. Patologia życia społecznego,  w którym uznał, że „przez patologię społecz-ną należy rozumieć ten rodzaj zachowania,  ten typ instytucji, ten typ funkcjonowania  jakiegoś  systemu  społecznego,  który  po- zostaje w zasadniczej, nie dającej się pogo-dzić  sprzeczności  ze  światopoglądowymi  wartościami, które w danej społeczności są  akceptowane”. Dzieło to objęło następujące  zjawiska:  patologię  indywidualną,  w  tym  samobójstwa, zabójstwa, hazard, alkoholizm  i prostytucję oraz patologię grupową; rozwód,  kazirodztwo i przestępczość zorganizowaną.

Dążąc do obiektywizacji pojęcia patologii  społecznej, Jacek Wódz (1973) proponował,  aby za zjawiska patologiczne w konkretnej  społeczności uważać te zjawiska społeczne,  które:

są niezgodne z wzorami zachowań za-wartymi w systemach normatywnych danej ● społeczności,

  Encyklopedia socjologii, t. 3, Warszawa 2000, Ofi-cyna Naukowa. 

26

do św ia dc zen ia  i  pr op oz yc je

nasilają się w wymiarze ilościowym,

● są  dysfunkcjonalne,  mają  wyraźnie  zakłócający wpływ na istotne w danej zbio-● rowości elementy dokonujących się zmian  społecznych.

Wszystkie te cechy muszą wystąpić łącz-nie w zjawisku społecznie patologicznym.

Takie wyodrębnienie przedmiotu patolo- gii społecznej miałoby umożliwić traktowa- nie jej jako osobnej, zobiektywizowanej kla-sy zjawisk, a wiedzy o patologii jako wiedzy  teoretycznej.

Od wielu lat obserwuje się nasilenie zja-wisk  związanych  z  patologiami  społecz-nymi. Przyczyn upatrywać należy między  innymi w gwałtownych przemianach, jakie  zaszły w ostatnich latach. Wzrost bezrobocia  spowodował pogorszenie się sytuacji ekono-micznej polskiego społeczeństwa. Zmiany  kulturowe  doprowadziły  do  erozji  syste-mu wartości etycznych i norm moralnych. 

Nastąpiło  rozluźnienie  więzi  grupowych,  zwłaszcza w rodzinie. Nasiliły się zjawiska  kryminogenne,  takie  jak  alkoholizm  czy  narkomania (Pospiszyl 2008).

Jednymi z największych problemów spo- łecznych w Polsce są narkomania i alkoho-lizm. Coraz więcej się pije i coraz więcej  zażywa środków odurzających. Być może  wzrost liczby osób uzależnionych wynika  ze zmian, jakie dokonują się w naszym kraju  od początku lat dziewięćdziesiątych. Stresy  dnia codziennego, pogoń za zatrudnieniem  i środkami niezbędnymi do przeżycia, brak  czasu dla bliskich sprzyjają częstym przeja-wom samozniszczenia. 

Narkotyki używane były we wszystkich  społecznościach i we wszystkich środowi-skach od czasów zamierzchłych, a pomimo  to narkomania uznana być musi za zjawisko  historycznie nowe. O tym, że zjawisko do-piero współcześnie jest wysoce dolegliwe  i  społecznie  patologiczne  świadczy  jego  gwałtowny ilościowy wzrost po II wojnie  światowej (Pospiszyl 2008).

Nie  ma  jednej  definicji  pojęcia  narko- manii, ale najczęściej termin ten rozumia-ny jest jako postać toksykomanii, która jest  rodzajem przewlekłych świadomych zatruć  pod wpływem systematycznego używania  substancji działających na układ nerwowy 

i psychikę człowieka. Narkomania jako na-łóg prowadzi do całkowitego uzależnienia  od narkotyków pochodzenia roślinnego lub  chemicznego, a w konsekwencji – do zabu-rzeń osobowości i zaniku wyższych uczuć  oraz  zmian  w  układzie  nerwowym.  Nar-komania  w  naszym  kraju  systematycznie  wzrasta. Obecnie jest około 250 tysięcy uza-leżnionych. Najmłodsi narkomani to dzieci  w wieku lat 12. Problem narkomanii istnieje  już w szkołach podstawowych. Odpowiedź  na pytanie o przyczyny narkomanii jest bar-dzo trudna, ponieważ przyczyn jest wiele. 

Wydaje się, że główne źródło tkwi w wadli-wym wychowaniu już w rodzinie.

Spora  grupa  zainteresowanej  kupnem  narkotyków  młodzieży  wie,  że  na  terenie  szkoły można kupić różnego rodzaju środki  odurzające. Największą przeszkodą w ich  nabywaniu  stanowi  wysoka  cena.  Jednak  i z tym problemem młodzież sobie radzi. Za- interesowani młodzi ludzie otrzymują pierw-szą porcję narkotyku za darmo. Za następne  muszą już płacić. Kiedy kieszonkowe prze-staje wystarczać, pojawia się konieczność  zarobienia pieniędzy na kolejną „działkę”. 

Najprostszym sposobem jest sprzedawanie  narkotyków. W ten sposób ofiara narkotyko-wego biznesu staje się przestępcą. Inni chcąc  zarobić trudnią się przemytem, produkcją  czy handlem środkami psychoaktywnymi. 

Osoby uzależnione od narkotyków ograni- czają swoje zainteresowania jedynie do zdo-bycia  narkotyku.  Cały  ich  dotychczasowy  świat wartości zostaje obalony. Rezygnują  z pracy i nauki. Uzależnienia od substancji  psychoaktywnych powodują szybkie wynisz-czenie organizmu i nieodwracalne zmiany  w układzie nerwowym (Jędrzejko 2009). 

W  ostatnich  latach  bardzo  poważnym  problemem stało się zażywanie przez mło- dzież tzw. dopalaczy, czyli smartów. W Pol- sce dopalacze pojawiły się najpierw w in-ternecie,  a  pierwszy  sklep  został  otwarty  w  2008  r.  W  krajach  Europy  Zachodniej  (Wielkiej Brytanii, Niemczech czy Holandii)  działają one od kilku lat. Sklepy te jak dotąd  nie zostały zdelegalizowane w żadnym z kra-jów Unii Europejskiej. Termin „dopalacze” 

nie jest terminem naukowym, a wiedza na te-mat ryzyka związanego z ich używaniem jest 

27

bardzo ograniczona. Dopalacze reklamowa-ne są jako „smart drugs”, czyli substancje  usprawniające funkcje poznawcze albo jako  produkty kolekcjonerskie. Przygotowywane  są  zarówno  na  bazie  substancji  pochodze-nia syntetycznego, jak i naturalnego. Mają  postać „relaksujących” kadzidełek, „leczni-czych” ziół lub „wspomagających” herbatek. 

Występują w postaci tabletek lub mieszanek  do palenia. Zarówno te naturalne, jak i synte-tyczne są równie groźne, a ich działanie jest  tak samo niebezpieczne jak narkotyków, po- nieważ mechanizmy ich działania wyniszcza-ją tkankę nerwową, w skrajnych przypadkach  mogą nawet spowodować śmierć osoby zaży-wającej (Bukowska, Kidawa, Chojecki 2009).

Polska jako pierwszy z krajów Unii Eu-ropejskiej zaczęła zajmować się w sposób  systemowy  problematyką  nowych  „dopa-laczy”. W 2008 r. Krajowe Biuro do spraw  Przeciwdziałania Narkomanii zleciło Cen-trum Badania Opinii Społecznych (CBOS)  przeprowadzenie  badań  zatytułowanych 

„Młodzież”.  Objęto  nimi  młodych  ludzi  w wieku 18-19 lat. Po raz pierwszy podczas  badania zapytano o używanie „dopalaczy”. 

Pomiar powtórzono w latach 2010 i 2013. 

Według deklaracji badanych w roku 2008  po dopalacze sięgnęło kiedykolwiek w ży-ciu 4% uczniów, w 2010 r. odsetek deklaracji  wzrósł do 11%. Wyniki z 2013 r. wskazują  na spadek używania „dopalaczy” do 5% re-spondentów (Jabłoński, Malczewski 2014).

Od 2008 r. podjęto próby ograniczenia  handlu dopalaczami w Polsce. W kolejnych  nowelizacjach  ustawy  o  przeciwdziałaniu  narkomanii na listę substancji zakazanych  wchodziły najbardziej szkodliwe substancje  występujące w dopalaczach. Dało to możli-wość zamykania sklepów handlujących tymi  substancjami.  Jednak  nie  wyeliminowało  problemu, gdyż substancje są modyfikowa-ne i na rynek trafiają kolejne, niezabronione  ustawą produkty.

Na  przełomie  sierpnia  i  września  2015  roku  firma  IPSOS  przeprowadziła  badanie dotyczące postrzegania problemu  zażywania dopalaczy. Analizując przedsta- wione wyniki stwierdzono, że za najpoważ-niejszy problem społeczny badani uważali 

uzależnienie od alkoholu, na drugim miej-scu  wskazywano  szkody  spowodowane  przez zażywanie dopalaczy, przy czym oso- by w wieku od 16 do 34 lat uważały dopala-cze za mniej szkodliwe społecznie niż ogół  Polaków. Natomiast ogół badanych wyraził  opinię, że dopalacze są najpoważniejszym  spośród  używek  problemem  zdrowotnym  i powinny być traktowane tak jak narko-tyki.  Szkodliwość  stosowania  dopalaczy  nie mniejszą niż w przypadku narkotyków  dostrzega przeszło 90% Polaków. Co drugi  z nich jest zdania, że dopalacze są bardziej  szkodliwe. W najmłodszej grupie badanych  od 16 do 34 lat co czwarty zna osobę za-żywającą dopalacze. To prawie dwukrotnie  częściej niż w przypadku ogółu badanych. 

Aż 40% ogółu badanych i 54% w wieku 16  – 34 lata deklarowało, że miałoby problemu  z zakupem dopalaczy. Szukaliby ich w in-ternecie i u znajomych.

W ostatnich latach coraz częściej wystę-pują  uzależnienia  od  telewizora  czy  kom-putera  (Ostrowska  1998).  Wielogodzinne  czaty powodują, że młodzi ludzie odrywają  się od świata zewnętrznego. Nie mają czasu  na zadbanie o własne zdrowie czy kondycję  fizyczną. Zapominają o przyjaciołach i znajo-mych. Internet staje się całym ich światem.

Problem nadużywania alkoholu (Batawia  1984) wiąże się z dwoma zjawiskami: pijań- stwem – rozumianym jako nadmierna kon- sumpcja alkoholu i alkoholizmem, czyli obja-wem chorobowym uzależnienia od alkoholu. 

Przyczynami alkoholizmu są najczęściej:

niepowodzenia  życiowe  i  związane  z nim cierpienia psychiczne,●

złe obyczaje i wzorce kulturowe zwią-zane z piciem alkoholu,●

błędy wychowawcze rodziców.

●W ostatnich latach obserwujemy wzrost  liczby młodych ludzi sięgających po napoje  alkoholowe. Jednocześnie obniża się wiek  inicjacji alkoholowej. Z raportu „Młodzież  a alkohol 2013” wynika, że aż 72% bada-nych uczniów w miesiącu poprzedzającym  badanie przynajmniej raz piło piwo, 68% –  wódkę i inne mocne alkohole, 35% – wino. 

Porównując wyniki z rokiem 2010 widać,  że wśród młodych ludzi szczególnie wzro- sło spożycie wódki i mocniejszych alkoho-li (o 7%). Niebezpiecznym zjawiskiem jest 

28

do św ia dc zen ia  i  pr op oz yc je

również upijanie się młodych ludzi, aż 44% 

nastolatków przyznało, że upiło się w ostat-nim miesiącu poprzedzającym badanie.

W środkach masowego przekazu propa-guje się nieodpowiedzialne uprawianie seksu  (Wielecki 1990). Wiele czasopism młodzie- żowych poświęca wiele uwagi technice upra-wiania seksu. Czasami podważa się autorytet  rodziców, wychowawców, szkoły. Jedynym  wzorem do naśladowania jest człowiek cał-kowicie wyzwolony, uznający hasło „róbta  co chceta”. Tak rozumiany seksualizm jest  zagrożeniem,  ponieważ  wyzwala  i  utrwa-la  skrajny,  chorobliwy  egoizm.  Prowadzi  do obalenia wszelkich norm moralnych ogra-niczających działanie człowieka, sprzeczne  z jego egoistycznymi zachciankami.

W ostatnich latach w obrębie zjawiska  prostytucji pojawiają się pewne zmiany:

obniża  się  wiek  dziewcząt  zaczyna-jących uprawiać nierząd (coraz częściej są ● to 14-, 15-latki),

poszerza się kategoria dziewcząt w wie-ku okołomaturalnym, uczennic szkół średnich ● lub studentek „dorabiających” prostytucją,

nowym  zjawiskiem  jest  rozpoczęcie  prostytuowania się przez kobiety w wieku ● 25-32 lat, zwolnione w ostatnim czasie z pra-cy, które nie są w stanie utrzymać rodziny.

W  Ostrowcu  Świętokrzyskim  zjawiska  o charakterze dezadaptacyjnym mają ten-dencję  wzrostową.  Podstawowych  przy-czyn tego problemu doszukiwać się można  w  czynnikach  towarzyszących  procesom  transformacji systemowej. Jej skutki nale-ży postrzegać wielowymiarowo, nie tylko  z perspektywy wewnętrznej, ale i zewnętrz- nej, które łącznie składają się na złożony me-chanizm postrzegania szczególnie dotkliwej  degradacji indywidualnych losów życiowych  reprezentantów  niemal  wszystkich  grup  społecznych, głównie tych nieuprzywilejo-wanych, choć szczególnie silnie dotykający  młode pokolenie.

 Rodzina stanowi centrum odpowiedzial-ności za społeczny start dziecka w życie,  za jego umiejętność życia i funkcjonowa-nia w zmieniających się warunkach mikro-  i makrospołecznych. Niestety, coraz więcej 

rodzin w Ostrowcu Świętokrzyskim nie po-trafi sprostać owym wyzwaniom. Rodziny  wieloproblemowe, zdezorganizowane, o za- burzonych więziach emocjonalnych, struk- turalnych, w których rodzice nie wypełnia-ją podstawowych funkcji wobec potomstwa  i przejawiają nieprawidłowe postawy wy-chowawcze,  tworzą  niesprzyjający  klimat  wychowawczy  dla  rozwoju  młodzieży. 

W kręgu rodzinnej socjalizacji obciążonej  wypaczeniami i deficytami emocjonalnymi,  pedagogicznymi i socjalnymi ryzyko wyko- lejenia społecznego i marginalizacji cywili-zacyjnej młodzieży jest bardzo wysokie.

Bardzo często pierwszy kontakt z uza-leżnieniami  młodzież  ponadgimnazjalna  ma już w domu rodzinnym. Uzależnienia  te nie dotyczą ich jednak bezpośrednio, lecz  przede wszystkim ich najbliższych: rodzi- ców, starszego rodzeństwa, krewnych, są- siadów. Młodzież w Ostrowcu z rodzin dys-funkcyjnych najczęściej z problemem tym  spotyka się na różnego rodzaju imprezach,  prywatkach, dyskotekach. Nie wyobraża so-bie jakiegokolwiek spotkania towarzyskiego  bez alkoholu, papierosów czy narkotyków. 

Osoby uzależnione od alkoholu czy narkoty-ków często znęcają się nad rodziną i osobami  od nich zależnymi, popełniają przestępstwa  wymierzone przeciwko porządkowi publicz- nemu (chuligaństwo, napaści), na tle seksu-alnym, np. gwałty, czyny nierządne z osobą  nieletnią czy upośledzoną (Batawia 1993).

W 2002 r. starosta Ostrowiecki zarządze- niem nr 8/2002 powołał Komisję Bezpie-czeństwa i Porządku2. Do jej zadań należy  m.in. monitorowanie skali patologicznych  zachowań dzieci i młodzieży, takich jak nar-komania i inne uzależnienia, monitorowanie  zażywania  substancji  psychoaktywnych,  przemocy wśród nieletnich. 

Działania profilaktyczne mające na celu  zapobieganie przestępczości i demoraliza- cji nieletnich realizowane są we współpra-cy  z  terenowymi  organami  administracji  samorządowej  i  państwowej,  komisjami  bezpieczeństwa  publicznego,  komisjami 

2 Uchwała nr XXIV/147/2016 Rady Powiatu Ostro- wieckiego z dnia 25 lutego 2016 r., „Dziennik Urzędo-wy Województwa Świętokrzyskiego” z 7 marca 2016 r.,  poz. 832.

29

rozwiązywania problemów alkoholowych,  szkołami, przedstawicielami oświaty, lokal-nymi samorządami mieszkańców, poradnią  psychologiczno-pedagogiczną i przedstawi- cielami wymiaru sprawiedliwości. Prowa- dzona jest działalność w zakresie przeciw- działania patologiom, organizowane są spo-tkania i szkolenia dla nauczycieli, rodziców  i  dzieci.  Tematyka  tych  spotkań  dotyczy  narkomanii,  dopalaczy,  agresji  nieletnich  i  ochrony  przed  nią,  odpowiedzialności  nieletnich za czyny karalne, bezpiecznego  wypoczynku itp. 

W  Ostrowcu  Świętokrzyskim  trudno  jednoznacznie stwierdzić, jaki jest faktycz-ny rozmiar narkomanii i zażywania innych  środków psychoaktywnych. Cząstkowe dane  zbiera Towarzystwo Zapobiegania Patolo- giom Społecznym „Kuźnia”, które na pod-stawie  danych  o  udzielonych  poradach  i liczby zakwalifikowanych do programów  dla uzależnionych młodych ludzi wskazuje,  że jest to zjawisko poważne.

W 2015 r. w prowadzonej przez „Kuź- nię” poradni programem CANDIS adreso-wanym  do  problemowych  użytkowników  narkotyków objęto 2 kobiety i 3 mężczyzn,  a u innych 2 mężczyzn stwierdzono uzależ-nienie i chorobę psychiczną. W programie  Wczesnej interwencji FRED skierowanym  do młodych osób eksperymentujących z nar-kotykami wzięło udział 57 osób, u 9 innych  zdiagnozowano uzależnienie i skierowano  je do innego programu. W ramach poradni  76 osobom udzielono porad i konsultacji, 24  zostały skierowane na interwencję kryzyso-wą, 15 osób wraz z rodzinami objęto terapią  dla osób uzależnionych. 

W 2014 r. w Ostrowcu przeprowadzono  Diagnozę  Lokalnych  Zagrożeń  Społecz-nych3. W wyniku przeprowadzonych badań  284 uczniów przyznało, że przynajmniej raz  zażywało  narkotyki.  Trudno  jednak  na  tej  podstawie ocenić rzeczywisty zasięg zjawi-ska. W ostatnich latach zwiększyła się podaż  i różnorodność narkotyków na nielegalnym 

  Uchwała  nr  VII/19/2014  Rady  Miasta  Ostrowca  Świętokrzyskiego z dnia 30.12.2014 r. w sprawie Gmin-nego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata  2015-2017.

rynku i ich dostępność. Zmieniła się również  ocena  stosowania  niektórych  narkotyków. 

Używanie niektórych substancji uważane jest  w środowisku młodzieży ponadgimnazjalnej  za modne. Narkotyki stają się więc elementem  zabaw towarzyskich, wspomagają też mło-dych ludzi w nauce. Uczniowie najczęściej  sięgają  po  marihuanę  (70%  deklarujących  kontakt z narkotykami), a w następnej ko- lejności po amfetaminę i ekstazy, na czwar-tym miejscu wśród zażywanych substancji  psychoaktywnych  znalazły  się  dopalacze.

Z przeprowadzonych badań wynika rów- nież, że kontakt z alkoholem deklaruje śred-nio 33% uczniów.

Uczniowie najczęściej spożywają piwo –  deklarowało tak 64% z grupy przyznającej  się do kontaktu z alkoholem, jednak aż 20% 

przyznało się do picia wódki, 9% spożywała  wino, a 7% – drinki.

61% badanych uczniów stwierdziło, że  spożywa alkohol sporadycznie, kilka razy  do roku, 27% ma kontakt z alkoholem kilka  razy w miesiącu, 6% uczniów zadeklarowa-najczęściej popełniane przez nieletnich przestępstwa w Ostrowcu świętokrzy-skim w latach 2014-2015

rodzaj przestępstwa

sprawcy przestępstw 2014 r. 2015 r.

Nieletni Ołem

%

Nieletni Ołem

% Kryminalne 32 1284 2,49 28 1064 2,63 Bójki 

i pobicia - 18 0 1 15 6,67

Kradzieże 13 309 4,21 3 325 0,92 Kradzieże 

z włamaniem 4 259 1,54 2 141 1,42 Uszkodzenie 

rzeczy 1 69 1,45 - 68 0

Rozbój 4 35 11,42 8 27 29,62

Uszczerbek 

na zdrowiu 3 51 5,88 4 27 14,81 Ustawa 

o przeciw-działaniu  narkomanii

1 96 1,04 6 159 3,77

Źródło:  Opracowanie  własne  na  podstawie  danych  Komendy Powiatowej Policji w Ostrowcu Świętokrzy-skim.

30

do św ia dc zen ia  i  pr op oz yc je

ło, że pije częściej niż raz w tygodniu, taka  sama  grupa  (6%)  przyznała,  że  spożywa  napoje  alkoholowe  prawie  codziennie. 

Niepokój  budzi  również  fakt,  że  aż  42% 

uczniów stwierdziło, że zdobycie alkoholu  jest łatwe lub raczej łatwe, kolejne 22% za- deklarowało, że wystarczy poprosić o to od-powiednią osobę.

Zauważalne wśród młodzieży ostrowiec-kiej  jest  również  występowanie  zjawiska  nieprzystosowania społecznego i przekra- czanie norm prawnych oraz zagrożenie prze-stępczością. 

Na  podstawie  powyższej  tabeli  można  stwierdzić, że nieletni popełnili w 2014 r. ok. 

2,5% wszystkich przestępstw kryminalnych  w gminie, w roku 2015 liczba popełnionych  przestępstw wzrosła do ponad 2,6%. Bar- dzo niepokojący jest fakt, że osoby nielet-nie najczęściej popełniają rozboje – 11,42% 

tego typu przestępstw w 2014 r. i aż 29,62% 

w 2015 r. oraz przestępstwa, w wyniku któ- rych dochodzi u ofiar do uszczerbku na zdro-wiu – 5,88% w 2014 r. i 14,81% rok później. 

Świadczy to o dużej brutalności młodych  przestępców. W dużym stopniu wzrósł pro-cent popełnianych przestępstw przeciwko  ustawie  o  przeciwdziałaniu  narkomanii  z  udziałem  nieletnich  z  1,04%  w  2014  r. 

do 3,77% w 2015 r.

Przejawem podejmowanych prób walki  z uzależnieniami jest umiejętność samoor- ganizacji mieszkańców. Na tym polu wy-różnia się społeczność ostrowiecka, która  oferuje swoim mieszkańcom 7 organizacji  pozarządowych działających w obszarach  pomocy społecznej i ochrony zdrowia (m.in. 

Klub abstynenta). Organizują one spotkania,  udzielają porad prawnych, prowadzą terapię  indywidualną i grupową dla młodzieży uza-leżnionej i ich rodzin. 

Bibliografia

Batawia S. (1984), Wstęp do nauki o prze-stępcy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich,  Wrocław.

Bukowska B., Kidawa M., Chojecki D. 

(2009), Dopalacze, „Remedium”, nr 5.

Cekiera C. (1999), Psychoprofilaktyka leżnień oraz terapia i resocjalizacja osób

uza-leżnionych: metody, programy, modele, ośrod-ki, zakłady, wspólnoty, TN KUL, Lublin.

Dymek-Balcerek K., red. (2000), Patolo-gie zachowań społecznych. Rzeczywistość przełomu wieków XX i XXI, Politechnika  Radomska, Radom.

Hagiel  G.  (2013),  Patologie społeczne,  Szczecińska Szkoła wyższa Collegium Bal-ticum, Szczecin.

Jabłoński P., Malczewski A. (2014), Do-palacze, skala zjawiska i zapobieganie, Kra- jowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkoma-nii, Warszawa.

Jędrzejko M. (2009), Narkomania – spoj-rzenie wielowymiarowe, Akademia Huma-nistyczna, Pułtusk – Warszawa.

Podgórecki  A.  (1969),  Patologia życia społecznego, PWN, Warszawa.

Pospiszyl I. (2008), Patologie społeczne, WN PWN, Warszawa

Ostrowska K. (1998), Wokół rozwoju oso-bowości i systemu wartości, CMPP-P MEN,  Warszawa.

Szafraniec K. (2011), Młodzi 2011, Kance-laria Prezesa Rady Ministrów, Warszawa.

Wielecki K. (1990), Społeczne czynniki tożsamości pokoleniowej młodzieży, „Studia  Socjologiczne”, nr 1-2.

Wódz J. (1973), Zjawiska patologii społecz-nej a sankcje społeczne i prawne, Zakład Na-rodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Gdańsk. 

summary

The work concerns the problem of social pathology in high and secondary schools in Ostrowiec district

The most commos forms of pathology are: 

smoking, alcoholism, drug addiction, psy-choactive substances, crimes, suicides and  satanism. It is worrying that all these types  of addictions and pathologies show incre- asing tendency. The results of these patho-logies are clear obserwed.

It is also noticed the decrease of the age of  young people who start smoking, drinking  alcohol and taking drugs. The work also in-cludes the reasons of the social pathology  such as economic and family background,  cultural and social changes, the increase of  unemployment and etc.

31