• Nie Znaleziono Wyników

Rodzaje i ilości odpadów przewidzianych do wytworzenia

1. Opis planowanego przedsięwzięcia

1.1. Charakterystyka całego przedsięwzięcia i warunki wykorzystywania terenu w fazie budowy i

1.2.2. Rodzaje i ilości odpadów przewidzianych do wytworzenia

Na etapie budowy oraz w odległej przyszłości na etapie ewentualnej rozbiórki, będą powstawały odpady związane z:

• pracami budowlanymi i montażowymi,

• pracami rozbiórkowymi,

• użytkowaniem sprzętu budowlanego,

Wskazane jest prowadzenie robót budowlanych (rozbiórkowych) w oparciu o nowoczesne technologie, a powstałe w trakcie budowy odpady powinny być w miarę możliwości wtórnie wykorzystywane bądź usuwane zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi wykonywania robót budowlanych.

Na terenie budowy mogą powstawać następujące typy odpadów:

• beton i gruz,

• złom stalowy,

• gleba i grunt z wykopów,

16

• odpady opakowaniowe,

• odpady z malowania i innych czynności konserwacyjnych,

• niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne.

Klasyfikację w/w odpadów określono na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U. 2014 poz. 1923). Szacowane ilości odpadów są mocno orientacyjne ponieważ ilość powstających odpadów na etapie budowy jest uzależniona od stosowanych materiałów, sposobu prowadzenia prac oraz napotkanych w trakcie robót trudności.

Klasyfikacja odpadów - etap budowy i likwidacji

Lp. Rodzaj odpadu podgrupa odpadu grupa odpadu kod Ilość Mg zmieszane) zawierające substancje niebezpieczne

5. Opakowania z tworzyw sztucznych Odpady opakowaniowe niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone (np. środkami ochrony roślin I i II klasy filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne – 15 02 11. Niesegregowane (zmieszane)

odpady komunalne Inne odpady

komunalne

17

Charakterystyka i zagospodarowanie odpadów

Lp. kod rodzaj magazynowanie zagospodarowanie

1. 17 05 04 Gleba i ziemia, w tym uprawnienia celem dalszego zagospodarowania. uprawnienia celem dalszego zagospodarowania.

W przypadku powstania odpad magazynowany w szczelnych pojemnikach

w wydzielonym

oznakowanym miejscu.

Przekazywany odbiorcom posiadającym stosowne uprawnienia celem dalszego zagospodarowania. uprawnienia celem dalszego zagospodarowania.

5. 15 01 02 Opakowania z tworzyw sztucznych

Odpad magazynowany w oznakowanych workach uprawnienia celem dalszego zagospodarowania.

W przypadku powstania odpad magazynowany w szczelnych pojemnikach

w wydzielonym

oznakowanym miejscu.

Przekazywany odbiorcom posiadającym stosowne uprawnienia celem dalszego zagospodarowania.

7. 15 02 03 Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania (np. szmaty, ścierki) i ubrania ochronne inne niż wymienione w 15 02 02

W przypadku powstania odpad magazynowany w szczelnych pojemnikach

w wydzielonym

oznakowanym miejscu.

Przekazywany odbiorcom posiadającym stosowne uprawnienia celem dalszego zagospodarowania. uprawnienia celem dalszego zagospodarowania uprawnienia celem dalszego zagospodarowania uprawnienia celem dalszego zagospodarowania komunalne ustawionym w wyznaczonym miejscu na terenie inwestycji

Przekazywany odbiorcom posiadającym stosowne uprawnienia celem dalszego zagospodarowania

18

Etap eksploatacji

Wytwarzanie odpadów – rodzaje i ilości; gospodarowanie odpadami (w tym dalsze zagospodarowanie); magazynowanie odpadów

Przegląd gospodarki odpadami powstającymi w wyniku funkcjonowania instalacji umieszczono w poniższej tabeli:

Lp. Kod Rodzaj odpadu Ilość

Mg/rok

ODPADY NIEBEZPIECZNE

1 16 02 13* Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy inne

niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12 0,03

Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania ( np.

szmaty, ścierki) i ubrania ochronne inne niż wymienione w 15 02 02

0,3

7 16 02 14 Zużyte urządzenia inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02

13 0,01

8 20 03 01 Niesegregowane odpady komunalne 0,1

Sposób zagospodarowania odpadów

Lp. Kod Rodzaj odpadu magazynowanie

zagospodarowanie

19

pojemnikach lub workach w

wydzielonym miejscu

7 20 03 01 Niesegregowane odpady komunalne

Przy właściwym składowaniu oraz zagospodarowaniu odpadów nie wystąpi negatywne oddziaływanie na środowisko. Odpady niebezpieczne winny być przekazywane uprawnionemu odbiorcy odpadów lub do zakładów utylizacji posiadających stosowne zezwolenia. Gospodarkę odpadami należy prowadzić zgodnie z zapisami ustawy o odpadach oraz z rozporządzeniami wykonawczymi. Ilość powstających odpadów w gospodarstwie rolnym jest trudna na tym etapie do oszacowania i dlatego przedstawiono wartości prognozowane.

W szczególnym przypadku masowego padnięcia zwierząt ilość padliny może wzrosnąć, nawet do kilkudziesięciu ton, co wymaga również szczególnego podejścia, zgodnego z przepisami weterynaryjnymi.

Odbiorem padliny zajmuje się wówczas natychmiast zakład utylizacyjny, z którym Inwestor podpisze umowę na odbiór odpadów.

W ramach planowanego przedsięwzięcia planuje się budowę dwóch naziemnych przykrytych szczelnie (zamkniętych) zbiorników na gnojowicę o pojemności do 1200 m3 każdy.

Wydzielone miejsce magazynowania odpadów na etapie realizacji planowanej inwestycji w celu eliminacji zagrożenia w postaci odcieków powstających na wskutek działania czynników atmosferycznych (opad atmosferyczny) wyposażone będzie w folię izolującą podłoże od odpadów. Zgromadzone odpady, które nie będą magazynowane w szczelnych pojemnikach będą przykrywane folią co zabezpieczy środowisko naturalne przed powstawaniem odcieków z miejsca magazynowania odpadów

Wszystkie odpady transportowane będą przez uprawnione podmioty zgodnie z obowiązującymi przepisami o ruchu drogowym oraz w sposób nie zagrażający środowisku i nie powodujący zanieczyszczania terenu.

Przepisy ochrony środowiska nakładają na podmioty gospodarcze szereg obowiązków związanych z gospodarką odpadami. Inwestor zobowiązany jest do uzyskania uzgodnień formalno – prawnych w zakresie wytwarzania odpadów. Dokumentacja taka, ze względu na szczegółowość powinna zawierać informacje o ilości i jakości powstających odpadów oraz sposobach gospodarowania nimi i miejscach magazynowania.

Na obecnym etapie można stwierdzić, że planowane przedsięwzięcie nie będzie stwarzać zagrożenia dla środowiska ze względu na powstające w nim odpady. Wszystkie odpady będą utylizowane przez wyspecjalizowane jednostki, posiadające odpowiednie uprawnienia.

20

Odpady do czasu przekazania będą zabezpieczone w sposób wyżej opisany. Nie będą one oddziaływały na środowisko naturalne i warunki sanitarno – higieniczne pracowników.

Inwestor zobligowany jest do prowadzenia ewidencji wytwarzanych odpadów zgodnie z obowiązującymi przepisami,

Odpady będą magazynowane w taki sposób aby uniemożliwić mieszanie się rożnych rodzajów odpadów a w szczególności odpadów niebezpiecznych z innymi,

W celu minimalizacji powstających odpadów stosowane będą urządzenia wysokiej jakości o przedłużonym terminie użytkowania, materiały lub produkty jednorazowego użytku będą stosowane jedynie w przypadku niemożności zastąpienia ich innymi.

GOSPODARKA NAWOZAMI NATURALNYMI

Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, nawozy to produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych i zwiększania żyzności gleb.

Nawozy dzielimy na:

 mineralne,

 naturalne,

 organiczne,

 organiczno-mineralne.

Do nawozów naturalnych należą odchody zwierząt, obornik, gnojówka i gnojowica, przeznaczone są do rolniczego wykorzystania. Właściwe przechowywanie i zagospodarowanie odchodów zwierzęcych w gospodarstwie rolnym ma duże znaczenie dla ochrony środowiska. Nieprawidłowe przechowywanie nawozów naturalnych przeznaczonych do rolniczego wykorzystania, powoduje zanieczyszczenie środowiska. Na przykład ze źle składowanego obornika woda pochodząca z opadów atmosferycznych wypłukuje składniki pokarmowe (azot i potas). Wyciekająca woda gnojowa z luźno ułożonej pryzmy obornika rozlewa się i wsiąka do gruntu. Podobnie zanieczyszczają środowisko nieszczelne zbiorniki na gnojowicę i gnojówkę. Skutkuje to w miejscach skażonych zahamowaniem rozwoju roślinności. Związki azotu przenikają do gleby, wód powierzchniowych i gruntowych pogarszając ich jakość. Szacuje się, że w niektórych rejonach kraju 80 % studni wiejskich nie nadaje się do użytkowania ze względu na obecność bakterii i zwiększone stężenia azotanów. Zagrożenie ze strony odchodów zwierzęcych wynika również ze strat azotu. Ulatniający się amoniak stanowi o pogorszeniu jakości powietrza. Straty amoniaku ponadto obniżają wartość nawozową nawozów naturalnych. Straty amoniaku w pryzmie obornika składowanego przez okres 6 miesięcy wynoszą 23 %. Natomiast straty azotu w gnojowicy przechowywanej również przez 6 miesięcy w zamkniętych zbiornikach, wynoszą jedynie 8 %.

Szacunkowa ilość powstającej gnojowicy z projektowanych chlewni wyliczona została w oparciu o wytyczne zawarte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na dostosowanie gospodarstw rolnych do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 17, poz. 142 z późn. zm.).

Wskaźniki produkcji gnojowicy:

Rodzaj zwierząt Produkcja gnojowicy (m3/rok)

Zawartość azotu (w kg/m3 gnojowicy)

Knury 4,6 4,0

21

Maciory 4,6 4,2

Warchlaki od 2 do 4 miesiąca życia 1,7 1,6

Prosięta do 2 miesiąca życia 0,5 1,4

Tuczniki 3,5 3,6

Uwzględniając powyższe wskaźniki prognozowana ilość wytworzonej gnojowicy wyniesie : Rodzaj i obsada zwierząt Obliczenia Produkcja gnojowicy

(m3/rok)

Pojemność zbiornika na gnojowicę musi wystarczać na przechowywanie nawozów naturalnych przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Zatem wymagana minimalna pojemność zbiornika na gnojowicę wynosi:

8259,8 m3 /2 = 4130 m3

Projekt przewiduje wykonanie dwóch naziemnych przykrytych szczelnie zbiorników na gnojowicę, każdy o pojemności do 1200 m3, czyli łącznie 2400 m3. Pozostałą wymaganą pojemność zapewnią kanały znajdujące się pod projektowanymi budynkami inwentarskimi.

Powstająca gnojowica przekazywana będzie do zagospodarowania w biogazowi, a alternatywnie wykorzystywana będzie częściowo na gruntach własnych i przekazywana okolicznym rolnikom. Zgodnie z ustawą dnia 10 lipca 2007r nawozach i nawożeniu nawozy naturalne mogą być zbywane do bezpośredniego rolniczego wykorzystania wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, zatem w celu zagospodarowania pozostałej ilości nawozów inwestor podpisze stosowne umowy z okolicznymi rolnikami.

Obliczenie niezbędnego areału do zagospodarowania powstającej gnojowicy:

Szacunkowa łączna ilość azotu zawarta w wyprodukowanych nawozach organicznych wynosi 25305,6 kg. Zgodnie z obowiązującymi przepisami roczna dawka nawozu naturalnego nie może przekraczać ilości zawierającej 170 kg azotu całkowitego na 1 ha użytków rolnych. Zatem na zagospodarowanie nawozów naturalnych powstających na fermie inwestor potrzebuje ok. 149 ha gruntów rolnych.

Bezpieczne gospodarowanie nawozami

Nawozami pochodzenia rolniczego należy gospodarować w sposób bezpieczny dla środowiska i przynoszący jak największe efekty produkcyjne. W tym celu zaleca się:

• sporządzanie planów nawozowych z uwzględnieniem bilansu składników pokarmowych zawartych w nawozach naturalnych tj. nawożenie z uwzględnieniem zasobności gleby i zgodnie z zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe uprawianych roślin,

• stosowanie:

- na pola orne jednorazowo 25-30 t/ha obornika i gnojowicy, 15-20 t/ha gnojówki, - na łąki nie więcej niż 20 t/ha obornika, 20-30 t/ha gnojowicy, do 10 t/ha gnojówki (większe zapotrzebowanie roślin na azot wymaga uzupełnienia nawozami mineralnymi),

22

• gromadzenie i przechowywanie gnojowicy w szczelnych zbiornikach,

• stosowanie nawozów naturalnych w okresie wiosennym, bezpośrednio przed lub na początku okresu wegetacyjnego,

• przykrywanie nawozów glebą bezpośrednio po rozprowadzeniu na polu. Dobrym rozwiązaniem przy rozprowadzaniu na polu płynnych nawozów naturalnych są wozy asenizacyjne z doglebowym systemem dozującym,

• unikanie nawożenia w dni wietrzne i o wysokiej temperaturze,

• wykluczenie stosowania nawozów na śnieg i zamarzniętą glebę.

Ze względów gospodarczych oraz ochrony środowiska nawozy naturalne najkorzystniej jest stosować na krótko przed, lub na początku sezonu wegetacyjnego. W wyniku ich zastosowania wiosną przyrosty plonu są znacznie większe, a wymycie azotu w głąb gleby znacznie mniejsze (mniejsze zanieczyszczenie wód gruntowych) niż w przypadku zastosowania jesienią. Brak okrywy roślinnej i ustanie wegetacji powodują, że z nawozów zastosowanych jesienią następuje zwiększone wymycie azotu do wód gruntowych, a w efekcie mniejsza jego ilość pozostaje do wykorzystania przez rośliny w okresie wiosennym.

Nawozy zwierzęce wywiezione na pole, nie przykryte roślinnością powinny być możliwie szybko przykryte glebą (obornik zaorany, gnojówka i gnojowica zabronowane). Jest to bardzo ważne ze względu na straty amoniaku, którego ulatnianie się jest najintensywniejsze w pierwszych godzinach po rozrzuceniu (obornika), bądź rozlaniu (gnojówki lub gnojowicy). Im dłużej nawóz jest nie przykryty tym większe są straty azotu w wyniku ulatniania się amoniaku. Straty te zwiększają się wraz ze wzrostem temperatury. Dlatego najlepiej jest stosować nawozy naturalne w dni chłodne, bezwietrzne i dżdżyste.