• Nie Znaleziono Wyników

8Udział w konsultacjach

W dokumencie S Y L A B U S (KARTA PRZEDMIOTU) (Stron 104-110)

Rok Semestr Forma zajęć Liczba godzin Forma zaliczenia ECTS

8Udział w konsultacjach

0 Przygotowanie projektu / eseju / itp.

6 Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz. 50

Liczba punktów ECTS 2

S Y L A B U S (KARTA PRZEDMIOTU)

Nazwa programu studiów:

[US]-TiR-O-I-S-19/20Z-MT

komunikacja międzykulturowa w turystyce

(SPECJALNOŚCI / SPECJALIZACJE / MODUŁY SPECJALNOŚCIOWE) Nazwa przedmiotu:

Nazwa kierunku:

US turystyka i rekreacja

Profil studiów:

Forma studiów: Specjalność:

I stopnia lic., stacjonarne ogólnoakademicki menedżer turystyki

obowiązkowy semestr: 6 - język polski

Status przedmiotu: Język przedmiotu:

Rok Semestr Forma zajęć Liczba godzin Forma

zaliczenia ECTS

3 6 wykład 15 ZO 1

Razem 15 1

Koordynator

przedmiotu: dr IZABELA OSTROWSKA Prowadzący zajęcia: dr IZABELA OSTROWSKA

Cele przedmiotu:

Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień związanych z komunikacją międzykulturową ze szczególnym uwzględnieniem usług turystycznych. Student pozna bariery w komunikacji międzykulturowej, które mogą uniemożliwiać porozumienie. Student pozna różnice międzykulturowe oraz specyfikę zachowań w różnych kulturach, dzięki którym możliwa jest wzajemna współpraca osób z odrębnych kręgów kulturowych pomimo barier wynikających z odmienności zachowań czy sposobu komunikacji. Szczególny nacisk jest położony na efekty, przede wszystkim rozumienia istoty różnic międzykulturowych, umiejętności nazywania, interpretowania i nazywania zjawisk dotyczących komunikacji międzykulturowej, umiejętność komunikacji z przedstawicielami odmiennych kultur z poszanowaniem ich odmienności i propagowania w środowisku zawodowym zasad komunikacji międzykulturowej .

Wymagania wstępne: Brak wymagań

EFEKTY UCZENIA SIĘ

Odniesienie do efektów dla

programu

Lp Opis efektu

Kategoria KOD

wiedza

Potrafi zdefiniować pojęcia związane z komunikacją międzykulturową. Rozróżnia podstawowe rodzaje kultur biznesowych

K_W01

1 EP1

Opisuje specyfikę i zasady komunikacji w różnych kulturach biznesowych

K_W01 K_W03

2 EP2

umiejętności

Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę o

różnicach kulturowych (zachowania werbalne i niewerbalne), by przekazać komunikat

rozmówcy i zbudować wzajemną relację biznesową

K_U01 K_U02 K_U08

1 EP3

Słuchacz potrafi wybierać właściwą postawę wobec partnera biznesowego w zależności od kręgu kulturowego, który on reprezentuje

K_U01 K_U02 K_U03

2 EP4

kompetencje społeczne

Jest gotów do komunikacji z przedstawicielami odmiennych kultur z poszanowaniem ich

odmienności i propagowania w środowisku zawodowym zasad komunikacji

międzykulturowej

K_K04 K_K05

1 EP5

Liczba godzin

TREŚCI PROGRAMOWE Semestr

Przedmiot: komunikacja międzykulturowa w turystyce Forma zajęć: wykład

3

1. Komunikacja - definicja, istota, cechy. 6

2

2. Zakłócenia i bariery skutecznej komunikacji. 6

2

4. Znaczenie i podział kultur (wg Gestelanda) 6

2

5. Komunikacja międzykulturowa - wybrane kraje azjatyckie 6

2

6. Komunikacja międzykulturowa - wybrane kraje amerykańskie 6

2

7. Komunikacja międzykulturowa - wybrane kraje europejskie 6

Prezentacja multimedialna, dyskusja Metody kształcenia

Gesteland R. (2000): Róznice kulturowe a zachowania w biznesie, PWN, Warszawa

Rosa G., Ostrowska I., Słupińska K. Gracz L. (2018): Komunikacja międzykulturowa w biznesie, edu-Libri, Kraków

Literatura podstawowa

Budzanowska-Drzewiecka M., Marcinkowski A.S., Motyl-Adamczyk A. (2016): Róznice kulturowe w komunikacji biznesowej, Uniwerytetu Jagiellońskiego, Kraków

Cenkier E.M. (2011): Neocjacje jako forma komunikacji interpersonalnej, WSB , Poznań Literatura

uzupełniająca

Liczba godzin

NAKŁAD PRACY STUDENTA

15 Zajęcia dydaktyczne

1 Udział w egzaminie/zaliczeniu

0 Przygotowanie się do zajęć

4 Studiowanie literatury

0 Udział w konsultacjach

0 Przygotowanie projektu / eseju / itp.

5 Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz. 25

Liczba punktów ECTS 1

Nr efektu kształcenia z

sylabusa

EP1,EP2,EP3,EP4,E KOLOKWIUM P5

Metody weryfikacji efektów uczenia się

Forma i warunki zaliczenia

Zaliczenie w formie kolokwium pisemnego z zagadnień przedstawianych na wykładach Zasady wyliczania oceny z przedmiotu

Oceną końcową z przedmiotu jest średnia ważona

Metoda obliczania

oceny końcowej 6 komunikacja międzykulturowa w turystyce Ważona

6 komunikacja międzykulturowa w turystyce [wykład] zaliczenie z

oceną 1,00

Sem. Waga do

średniej

Przedmiot Metoda

obl. oceny Rodzaj

zaliczenia

S Y L A B U S (KARTA PRZEDMIOTU)

Nazwa programu studiów:

[US]-TiR-O-I-S-19/20Z

krajoznawstwo (KIERUNKOWE) Nazwa przedmiotu:

Nazwa kierunku:

US turystyka i rekreacja

Profil studiów:

Forma studiów: Specjalność:

I stopnia lic., stacjonarne ogólnoakademicki

obowiązkowy semestr: 1 - język polski

Status przedmiotu: Język przedmiotu:

Rok Semestr Forma zajęć Liczba godzin Forma

zaliczenia ECTS

1 1 ćwiczenia 15 ZO 3

wykład 15 ZO

Razem 30 3

Koordynator

przedmiotu: dr MAŁGORZATA ŚLUSARCZYK-JUREK Prowadzący zajęcia: dr MAŁGORZATA ŚLUSARCZYK-JUREK Cele przedmiotu:

Zapoznanie z dorobkiem, tradycjami krajoznawstwa. Ocena walorów kulturowych i przyrodniczych Polski ze względu na ich przydatność dla rozwoju krajoznawstwa i turystyki. Poznanie metod pracy krajoznawczej i ich stosowanie w turystyce, tworzenie programów krajoznawczych imprez turystycznych.

Wymagania wstępne: Orientacja na mapie na poziomie szkoły średniej.

EFEKTY UCZENIA SIĘ

Odniesienie do efektów dla

programu

Lp Opis efektu

Kategoria KOD

wiedza

Wymienia i rozumie czynniki determinujące program imprezy turystyczno-krajoznawczej.

K_W07 K_W11

1 EP1

Zna czynniki determinujące percepcję wiedzy

krajoznawczej. K_W03

2 EP5

Zna pojęcie i systematykę walorów

krajoznawczych oraz cechy charakterystyczne ich występowania w poszczególnych regionach Polski.

K_W08 K_W10 3 EP10

umiejętności

Klasyfikuje, identyfikuje i charakteryzuje walory i atrakcje krajoznawczo-turystyczne regionów Polski.

K_U05

1 EP4

Korzysta ze źródeł wiedzy krajoznawczej przy programowaniu imprez

turystyczno-krajoznawczych

K_U07

2 EP7

Przygotowuje program krajoznawczy wycieczek

dla określonych grup wiekowych odbiorców. K_U06

3 EP8

kompetencje społeczne Okazuje wrażliwość i zorientowanie na potrzeby

określonych grup turystów. K_K05

1 EP13

Liczba godzin

TREŚCI PROGRAMOWE Semestr

Przedmiot: krajoznawstwo Forma zajęć: wykład

3 1. Przegląd podstawowych pojęć i definicji. Systematyka walorów krajoznawczych. 1

2

2. Zarys historyczny rozwoju krajoznawstwa. 1

3. Metody i środki stosowane w krajoznawstwie. Metodyka organizowania i planowania 3

krajoznawstwa turystycznego. Czynniki determinujące percepcję wiedzy krajoznawczej. 1

6 5. Walory krajoznawcze regionów Polski. Wybrane szlaki i obiekty kanonu krajoznawczego Polski. 1

Forma zajęć: ćwiczenia

8 1. Analiza walorów krajoznawczo-turystycznych wybranych regionów Polski. 1

2 2. Zastosowanie metod krajoznawczych w poznawaniu terenu na przykładzie jednego regionu. 1

3. Treści krajoznawcze w programowaniu imprez turystycznych, opracowanie i prezentacja 3

wzorcowych programów. 1

2 4. Wykorzystanie zasad i metod krajoznawstwa w popularyzacji wiedzy krajoznawczej np. głównych

tras turystycznych i głównych centrów krajoznawczych Polski. Opracowanie przykładowych tras zwiedzania.

1

Wykład, prezentacje multimedialne, praca z mapą, metoda przypadków, gry dydaktyczne Metody kształcenia

Kruczek Z., Kurek A., Nowacki M. (2003): Krajoznawstwo: zarys teorii i metodyki., Proksenia, Kraków

Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J. (2005): Geografia turystyki Polski, PWE, Warszawa Łęcki W. (red.) (2007): Kanon krajoznawczy Polski, Wydawnictwo PTTK

Literatura podstawowa

Bieńczyk G. (2003): Krajoznawstwo i jego związki z turystyką, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa

Kruczek Z. (2005): Polska. Geografia atrakcji turystycznych, Proksenia, Kraków Literatura

uzupełniająca

Liczba godzin

NAKŁAD PRACY STUDENTA

30 Zajęcia dydaktyczne

1 Udział w egzaminie/zaliczeniu

10 Przygotowanie się do zajęć

8 Studiowanie literatury

12 Udział w konsultacjach

7 Przygotowanie projektu / eseju / itp.

7 Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz. 75

Liczba punktów ECTS 3

Nr efektu

ZAJĘCIA PRAKTYCZNE (WERYFIKACJA POPRZEZ OBSERWACJĘ) EP13 Metody weryfikacji

efektów uczenia się

Forma i warunki zaliczenia

Wykład: Kolokwium pisemne z zakresu wykładów i zalecanej literatury, po wcześniejszym zaliczeniu ćwiczeń.

Ćwiczenia: Ocena na podstawie terminowo oddawanych prac i czynnego, aktywnego uczestnictwa w ćwiczeniach, wykonywania prezentacji multimedialnych, opracowywania programów

krajoznawczych wycieczek i rozwiązywania testów.

Zasady wyliczania oceny z przedmiotu

Średnia ocen z części wykładowej i ćwiczeniowej

Metoda obliczania oceny końcowej

1 krajoznawstwo Arytmetyczna

1 krajoznawstwo [wykład] zaliczenie z

oceną

1 krajoznawstwo [ćwiczenia] zaliczenie z

oceną

Sem. Waga do

średniej

Przedmiot Metoda

obl. oceny Rodzaj

zaliczenia

S Y L A B U S (KARTA PRZEDMIOTU)

Nazwa programu studiów:

[US]-TiR-O-I-S-19/20Z-OTiP

metody i techniki obsługi grup turystycznych

(SPECJALNOŚCI / SPECJALIZACJE / MODUŁY SPECJALNOŚCIOWE) Nazwa przedmiotu:

Nazwa kierunku:

US turystyka i rekreacja

Profil studiów:

Forma studiów: Specjalność:

I stopnia lic., stacjonarne ogólnoakademicki organizator turystyki i podróży

obowiązkowy semestr: 5 - język polski

Status przedmiotu: Język przedmiotu:

Rok Semestr Forma zajęć Liczba godzin Forma

zaliczenia ECTS

3 5 konwersatorium 30 ZO 2

Razem 30 2

Koordynator

przedmiotu: dr ZBIGNIEW GŁĄBIŃSKI Prowadzący zajęcia:

Cele przedmiotu:

Zapoznanie z zasadami obsługi grup turystycznych przez pilota wycieczek i przewodnika turystycznego.

Kształtowanie umiejętności wynikających z obowiązków pilota wycieczek i przewodnika turystycznego w zakresie obsługi zróżnicowanych grup turystycznych.

Uświadomienie roli warsztatu kompetencyjnego pilota wycieczek i przewodnika turystycznego w prawidłowej obsłudze grup turystycznych.

Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień z przedmiotów: podstawy geografii turyzmu, organizacja ruchu turystycznego, obsługa ruchu turystycznego, hotelarstwo, pedagogika czasu wolnego z elementami psychologii

EFEKTY UCZENIA SIĘ

Odniesienie do efektów dla

programu

Lp Opis efektu

Kategoria KOD

wiedza

Zna i rozumie obowiązki pilota wycieczek i przewodnika turystycznego oraz podstawowe rodzaje dokumentów występujących w obsłudze grup turystycznych

K_W06 K_W12

1 EP1

Zna podstawowe zasady organizowania i obsługi ruchu turystycznego i aktywności rekreacyjnej

K_W11

2 EP2

umiejętności

Potrafi zaplanować i zorganizować kolejne etapy obsługi turystów w trakcie trwania imprezy turystycznej

K_U03 K_U06

1 EP3

Potrafi sporządzić typowe dokumenty związane

z obsługą grup turystycznych K_U07

2 EP4

Potrafi posługiwać się typowymi urządzeniami

stosowanymi w obsłudze grup turystycznych K_U09

3 EP5

Potrafi efektywnie współdziałać w grupie z uwzględnieniem istniejących możliwości i ograniczeń

K_U14

4 EP6

kompetencje społeczne

Jest gotów do okazywania szacunku wobec

uczestników grup turystycznych K_K05

1 EP7

Jest gotów do pełnienia roli pilota wycieczek i

przewodnika turystycznego. K_K06

2 EP8

Jest gotów do wykorzystania zdobytej wiedzy w sposób krytyczny i przedsiębiorczy

K_K01 K_K03

3 EP9

Liczba godzin

TREŚCI PROGRAMOWE Semestr

Przedmiot: metody i techniki obsługi grup turystycznych Forma zajęć: konwersatorium

2. Zapoznanie się z przykładami wszystkich niezbędnych dokumentów, podział dokumentów, 3

zapoznanie się z teczką imprezy. 5

10

3. Techniki obsługi grup wyjazdowych 5

10 4. Tok czynności pilota wycieczek w czasie obsługi imprezy turystycznej 5

4

5. Autoprezentacja i emisja głosu ? warsztaty, animacja grupy. 5

Prezentacja multimedialna, analiza dokumentów źródłowych, symulacja sytuacji występujących w obsłudze grup turystycznych

Metody kształcenia

Gołembski G. (red.) (2007): Vademecum pilota grup turystycznych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań

Kruczek Z. (red.) (2104): Kompedium pilota wycieczek, Proksenia , Kraków

Rohrscheidt A.M. (2014): Współczesne przewodnictwo miejskie. Metodyka i organizacja interpretacji dziedzictwa., Proksenia i Koltur.pl, Kraków/Poznań

Literatura podstawowa

Kruczek Z., Kurek A., Nowacki M. (2012): Krajoznawstwo. Teoria i metodyka., Proksenia, Kraków Szafranowicz-Małozięć R. (2012): Komedium rezydenta biura podróży, Sowa Sp. z o.o., Warszawa Literatura

uzupełniająca

Liczba godzin

NAKŁAD PRACY STUDENTA

30 Zajęcia dydaktyczne

1 Udział w egzaminie/zaliczeniu

5 Przygotowanie się do zajęć

6 Studiowanie literatury

6 Udział w konsultacjach

0 Przygotowanie projektu / eseju / itp.

2

W dokumencie S Y L A B U S (KARTA PRZEDMIOTU) (Stron 104-110)