uwalnianiu i przenoszeniu urzędników sadowych

O D D Z I A Ł P I E R W S Z Y .

O UWALNIANIU OD SŁUŻBY I PRZENOSZENIU.

2 2 6 . Uwolnienie od służby urzędników sądowych zależy od tej władzy, która mianowała ich na posady, a przenoszenie ich do in­ nych sądów lub na inne posady, od tej władzy, od której zależy obsadzanie takowych. Przyczem zachowane być winny przepisy art. 243-go.

2 2 7 . Inkwirenci, w przypadkach koniecznej potrzeby, mogą być przenoszeni z jednego cyrkułu do drugiego w tym samym okręgu, lecz nie inaczej, jak na mocy postanowień ogólnego zgromadzenia wydziałów sądu okręgowego, zapadłych na skutek przedstawień prokuratora i zatwierdzonych przez ministra sprawiedliwości.

2 2 8 . Osoby, mianowane na posady sądowe, lecz nie zgłaszające się do urzędowania w terminach ustanowionych art. 224-m, bez

przy-224—ił, 6e3-i, ocoóo yBa®HTeJŁHLixx npHHHHT., npii3HaioTca 0TKa3aB- IHHMHCH OTT. npHHHTia 40JHCH0CTH H yBOJLHfUOTCH OTT. OHOfł, no npep- BapHTeabHOMt oScyacpeniii npHHHHT. HeaBKii bt. oóipejn. coOpanin cypa, bt. KOTopbiń cin anpa 6hjh Ha3HaaeHbi.

229. Ec jii bt. npopoajKeme oduoio toda co BpeMeHH npniuiOHHB- ineiłcH THJKKoft óoataHH, HeposBO.nifomeii poajKHocTHOMy .nipy cypeó- Haro BtpoMCTBa BOBce HBJHTbca Ha c j y x 6 y , .li-ipo sto He nopacrb upocbCti oót. yBOTbirenin ott. c.iyatóbi, to npepc-hpaTe.ib cypeGnaro MtcTa, a bt. OTHOuieHin hhhobt. npoKypopcKaro Hapsopa nponypopT, cypeÓHOH na.iaTbi h.ih mtihhctpt. locTHpin, HanoMHHaiOTT. eMy nHCb- sieHHO o o6a3aHHOCTH ocTaBHTb c.\ym6y. Korpa ate bt. TeneHie c.ils- pyioipHX% 3a Ti.MT> Ó6yxs nedrbM03HaneHHaa npocbfia He Syperb no- paHa, bt. TaKOMT. caynal; poanmocTHoe aiipo Moacen. 6bixb yBoaeHO ott. cayatSbi 6e3T> npomeHiH.

230. n p ep cT aB aem e o6t> yBO.ibHeHiii poajKHOCTHaro a n p a ott. c.iyiKÓM Ha ocHOBaHiH npepmepmeH 2 2 9 -h CTaTbH Moaten. Sutb c.yi;- aaHO He Hiiane, KaKT. no onpepis.ieHiio ofiiparo coSpania toto cypeS- Haro MtcTa, npn KoeMT. cie anpo coctohtt.; onpe/yiaeme o tomt. no- CTaHOBaaeTCH no ncrpeSoBaHiii oÓT>HCHeHiit ott. btotoanpa u no bbi- cayinarnH 3aiuioHeHiH npoKypopa.

231. łK aaoS bi Ha o n p e p L ie n ia O K p y aan .^ T ^ cypoBT. h c y4eÓHbix'b naaaTT., cocToaB uiiaca Ha ocHOBaHin CTaTeft 2 2 8 — 230-ft, MoryTT. óhtb

nopaBaeMbi bt. deiyxnedJbMHbiuc p o K i co BpeMeHH oSbaB-ieHia ohhxt.,

hnopaejKaTT. pa3CM0Tp1.HiK) Bbicm aro c y p a , TaKJKe bt. ofiipeMT. e r o

cofipaHin.

O T 4 ' B i E H I E B T O P O E .

Obt, yBOabHEHIH BT. OTnYCKT..

232. OTnycKH po.hkhoctiimmt, aupasra cypeóiraro BtpoMCTBa,

CBepxT> BaKaHTHaro BpeMeHH, Ha cpoKT. He Co.ite u e n m p e x s M w c iiy e iiu ,

pa3ptuiaH)Tca:

npep-— 119 npep-—

toczenia powodów usprawiedliwiających, uważane będą za zrze- kaiące się konferowanych im posad i uwolnione zostaną od tako­ wych, za poprzedniem rozpoznaniem powodów nieprzybycia na zgromadzeniu ogólnem tego sądu, do którego przeznaczonemi były.

2 2 9 . Urzędnik sądowy, który, złożony będąc ciężką chrobą, me- dozwalającą mu pełnić obowiązków służby, w ciągu roku jednego od daty zapadnięcia na zdrowiu nie poda prośby o uwolnienie od służby, otrzyma przypomnienie piśmienne w tym względzie od pre­ zesa sądu, lub jeżeli sprawuje urząd publiczny od prokuratora izby sadowej albo od ministra sprawiedliwości. Jeżeli i w ciągu następ­ nych dwóch tygodni prośba podaną nie zostanie, urzędnik sądowy może być uwolniony od służby bez prośby.

2 8 0 . Przedstawienie co do uwolnienia urzędnika od służby na mocy poprzedniego art. 229-go może być uczynione nie inaczej, jak na skutek decyzyi ogólnego zgromadzenia tego sądu, przy którym urzędnik pozostaje; decyzya zaś ta wydana być może jedynie po zażądaniu wyjaśnień od urzędnika i wysłuchaniu wniosków proku­ ratora.

281. Skargi na decyzye sądów okręgowych i izb sądowych, za­ padłe na mocy art. 228—230-go, mogą być podawane w terminie dwutygodniowym od daty ogłoszenia onych i rozpoznawane będą przez sąd wyższy, na ogólnem jego zgromadzeniu.

O D D Z I A Ł D R U G I .

O UDZIELANIU URLOPÓW.

2 3 2 . Urlopy dla urzędników sądowych na czas nie dłuższy od czterech miesięcy, prócz feryj, udzielane będą:

1 ) przewodniczącym, prezesom, vice-prezesom i członkom sądów przez ogólne zgromadzenia tych sądów;

ciĄitie.icu

2) TOBapHipaMij npoKypopoBi.— npoKypopaMH, npii k o h x t> o h h co-

c t o h t%; npoijypopy oitpyatHaro cy^a—nponypopoM* n a ja ra ; a oócjrh- npoKypopaan,, h x t> T O B a p a ip a s n . h npoKypopaM-t cy4c6iibixh

na-•Jarb— MHHHCTpOMT. KtCTHipH;

3 ) ^HHOBHHKaMt Kaime.iapiił h n p o m u r i cy^eOtiLinrB m i H a s r t — n p s 4 -

ci^aie.i/iMH cy^eóiiŁis-B Mtcrt, a bx KaHpejflpiaxT> Kaccanionnr,ixT>

4 e n a p T a M e n T 0 B x c e H a T a — o ó e p a > -n p oky p o p a m h c h x t> 4 e n a p T a n e H

-TOBT>.

233^ yBoabHeHie bt. OTnycKt, CBepxT> BaKaHTHaro BpeweiiH, Ha cpoKij fioaie odnoio Mibcni^a,ct> coxpaneHieivrb co4epa;aHia, ii Boofime Ha cpoirt np040Ja;nTe.iŁirte uembipewó Mncjit^ecs, 4onycKacTcn He ima­ ne, KaKi ct. BbiconAHuiAro pa3p4meHifi.

2 3 4 . IIpn pa3priiiHenin oniycKOBb h npH npe4CTaBaeHiri kł yao.ib-

Heniio bx o n u c 4oaatHO Ha6.!M4aTb:

1) HToSbi 04HH u Tt ate anpa ne rro.ib30Ba.nicb. oraycKOMT., 40 odno- to MibCR^a—6o.i4e od noto pa3a bt. TeneHie todn, u OTnycKOMi. npo- 40J3KHTeabH’fee Mrbcnii/a—6oj4e odnoio pa3a bt> TeneHie dejjxs M ms; hckjionenie h3t> cero npaiiiiaa 4oriycKaeTca .ihuił bt> caynalr Kpaflueft BX TOM'Ł Heo6x04MMOCTH, II

2) htoSbiott, yBoabiienifi bt. oraycK ii He óuao irb cy4e6HbiXT> m4-

CTaxT, He40CTaTKa b i Heo6xo4HMbixT. n je H a x x npiicyTCTBwi h 44.10-

2) pomocnikom prokuratorów—przez właściwych prokuratorów; prokuratorom przy sądach okręgowych—przez prokuratora izby są­ dowej, a prokuratorom naczelnym, ich pomocnikom i prokuratorom izb sądowych—przez ministra sprawiedliwości.

3) urzędnikom kancellaryj i służbie sądowej—przez prezesów są­ dów, a w departamentach kassacyjnych senatu—przez prokuratorów naczelnych tych departamentów.

283. Udzielanie urlopów więcej niż na miesiąc, prócz feryj, z zachowaniem pensyi, i na czas dłuższy od czterech miesięcy w ogóle, może mieć miejsce tylko za n a jw y ż sz e m zezwoleniem.

234. Przy udzielaniu urlopów i przedstawianiu do takowych należy mieć na uwadze:

1) aby te same osoby nie korzystały z urlopu, na czas do miesiąca jednego, częściej niż jeden raz w ciągu roku, a na czas dłuższy od miesiąca, częściej niż jeden raz w ciągu dwóch lat\ z wyjątkiem przypadków, gdy zachodzi konieczna potrzeba odstąpienia od tego prawidła, i

2) aby skutkiem udzielania urlopów nie okazał się w sądzie brak członków sądzących i referentów.