Wpływ resweratrolu i jego pochodnych na migrację komórek

4. WYNIKI

4.11. Wpływ resweratrolu i jego pochodnych na migrację komórek

Zmiany migracji komórek nowotworowych oceniono pod kątem autokrynnego wpływu chemotaktycznego czynników wydzielnych do środowiska (medium kondycjonowanego) przez komórki raka jajnika poddawane działaniu badanych związków.

4.11.1. Komórki A2780

Badania dowiodły, że komórki raka jajnika A2780 eksponowane na resweratrol przez 24 godziny nie wykazują zmian w efektywności migracji w kierunku medium kondycjonowanego. Jednocześnie, migracja komórek poddawanych działaniu 3,3',4,4'-THS w stężeniach 10 i 50 µM była wyższa w porównaniu z grupą kontrolną o, odpowiednio, 15 ± 6% i 23 ± 5%. Natomiast pod wpływem działania związku w stężeniu 100 µM zaobserwowano obniżenie migracji komórek o 11 ± 3%. Stilben 3,3',4,4',5,5'-HHS wywierał działanie pobudzające migrację komórek przy każdym z użytych stężeń, a skala tego efektu była porównywalna z działaniem 3,3',4,4'-THS w stężeniu 50 µM (Rycina 35A).

W wyniku przedłużenia ekspozycji komórek do 48 godzin resweratrol użyty w stężeniu 100 µM zahamował migrację komórek A2780 o 33 ± 12% w porównaniu z grupą kontrolną. Jednocześnie doszło do spotęgowania pobudzającego migrację działania 3,3',4,4'-THS, który przy stężeniu 50 µM pobudził to zjawisko o 52 ± 34%, a przy stężeniu 100 µM o 133 ± 80%. Z kolei stilben 3,3',4,4',5,5'-HHS, który w pierwszej dobie także pobudzał migrację, po dwóch dobach ekspozycji wykazywał działanie hamujące ten proces. W stężeniu 50 µM związek ten zmniejszył migrację komórek nowotworowych o 21 ± 5%, natomiast w stężeniu 100 µM o 27 ± 13%. Efekty wywierane przez 3,3',4,4',5,5'-HHS nie różniły się statystycznie od tych, wywoływanych przez resweratrol, natomiast rozpatrując stężenia 50 i 100 µM były one znamiennie słabsze od efektów działania 3,3',4,4'-THS (Rycina 35B).

Po 72 godzinach ekspozycji działanie antymigracyjne resweratrolu zanikło, natomiast działanie promigracyjne 3,3',4,4'-THS utrzymało się, dodatkowo ujawniając się przy stężeniu 10 µM. Pobudzenie migracji komórek pod wpływem tego związku było znacząco silniejsze niż po dwóch dobach ekspozycji, szczególnie w odniesieniu do stężenia 50 µM (wzrost migracji o 115 ± 24%). Stilben 3,3',4,4',5,5'-HHS zachował w tym punkcie czasowym swoje działanie hamujące migrację, które objęło wszystkie stężenia związku. Przy stężeniu 10 µM migracja zmniejszyła się o 36 ± 18%, przy stężeniu 50 µM o 41 ± 18%, a przy stężeniu 100 µM o 28 ± 19% w porównaniu do grupy kontrolnej (Rycina 35C).

Angelika Kuczmarska

122

Rycina 35. Wpływ resweratrolu (Res), 3,3',4,4'-THS (THS) i 3,3',4,4',5,5'-HHS (HHS) na migrację komórek raka jajnika A2780 po 24 (A), 48 (B) i 72 (C) godzinach ekspozycji. Wyniki pochodzą z eksperymentów przeprowadzonych na 8 odrębnych

hodowlach komórek nowotworowych. Symbolem * oznaczono różnice istotne statystycznie (P<0,05) w porównaniu z komórkami nie poddawanymi działaniu związków badanych (komórki kontrolne; K). Symbolem # oznaczono różnice istotne statystycznie w porównaniu z komórkami eksponowanymi na resweratrol.

A.

B.

123

4.11.2. Komórki OVCAR-3

W wyniku 24-godzinnej ekspozycji komórek raka jajnika OVCAR-3 na resweratrol nie zaobserwowano zmian w efektywności migracji komórek w kierunku medium kondycjonowanego. Natomiast oba syntetyczne analogi resweratrolu, tj. 3,3',4,4'-THS i 3,3',4,4',5,5'-HHS wykazywały działanie pobudzające migrację, przy czym nie stwierdzono istotnych różnic między efektami wywieranymi przez oba związki. Przykładowo, 3,3',4,4'-THS użyty w stężeniu 10 µM pobudzał migrację komórek nowotworowych o 40 ± 15%, w stężeniu 50 µM o 41 ± 20%, a w stężeniu 100 µM o 57 ± 16% w porównaniu z grupą kontrolną (Rycina 36A).

W rezultacie przedłużenia ekspozycji komórek do 48 godzin zaobserwowane efekty były analogiczne do tych, opisujących wcześniejszy punkt czasowy. Oznacza to, że resweratrol ponownie nie wykazywał zdolności modyfikowania migracji komórek pod wpływem chemotaktycznego działania medium kondycjonowanego, natomiast oba jego syntetyczne analogi pobudzały migrację w całym zakresie stężeń, w stopniu identycznym jak po 24 godzinach inkubacji. Także i teraz nie odnotowano różnic w sile działania obu pochodnych resweratrolu (Rycina 36B).

Badanie przedłużone do 72 godzin ujawniło antymigracyjne działanie resweratrolu, który użyty w stężeniu 10 µM zahamował ten proces o 20 ± 12%, w stężeniu 50 µM o 24 ± 5%, a w stężeniu 100 µM o 28 ± 17% w porównaniu z komórkami grupy kontrolnej. Jednocześnie zaobserwowano znaczące wzmocnienie promującego migrację działania obu syntetycznych pochodnych resweratrolu, przy czym skala efektów wywieranych przez oba związki nie różniła się między sobą, za wyjątkiem stężenia 10 µM, przy którym efekt wywierany przez 3,3',4,4',5,5'-HHS był znacząco silniejszy w porównaniu z 3,3',4,4'-THS. W tym właśnie stężeniu stilben 3,3',4,4',5,5'-HHS pobudzał migrację komórek OVCAR-3 o 122 ± 44%, użyty w stężeniu 50 µM o 133 ± 45%, natomiast w stężeniu 100 µM pobudzał to zjawisko o 147 ± 86% w porównaniu z grupą kontrolną (Rycina 36C).

Angelika Kuczmarska

124

Rycina 36. Wpływ resweratrolu (Res), 3,3',4,4'-THS (THS) i 3,3',4,4',5,5'-HHS (HHS) na migrację komórek raka jajnika OVCAR-3 po 24 (A), 48 (B) i 72 (C) godzinach ekspozycji. Wyniki pochodzą z eksperymentów przeprowadzonych na 8 odrębnych

A.

B.

125

4.11.3. Komórki SKOV-3

W przeciwieństwie do dwóch poprzednich typów komórek raka jajnika, 24-godzinna ekspozycja komórek SKOV-3 na badane stilbeny spowodowała znaczące zahamowanie migracji komórek w kierunku medium kondycjonowanego, który to efekt odnotowano dla wszystkich trzech związków badanych. Skala zahamowania migracji komórek nowotworowych pod wpływem trzech stilbenów była bardzo podobna. W przypadku resweratrolu, związek użyty w stężeniu 10 µM spowodował obniżenie migracji komórek o 57 ± 11%, w stężeniu 50 µM o 44 ± 25%, a w stężeniu 100 µM o 51 ± 13% w porównaniu z grupą kontrolną. Dla porównaniu, stilben 3,3',4,4'-THS użyty w stężeniu 10 µM hamował migrację o 31 ± 31%, w stężeniu 50 µM o 40 ± 11%, a w stężeniu 100 µM o 44 ± 31% (Rycina 37A).

Po ekspozycji komórek trwającej 48 godzin, antymigracyjne efekty wywierane przez związki badane utrzymały się w postaci praktycznie niezmienionej w porównaniu z pierwszym punktem czasowym eksperymentu. Aktywność żadnego z syntetycznych stilbenów nie różniła się w sposób znaczący ani między sobą, ani w porównaniu z resweratrolem (Rycina 37B).

W trzecim z punktów czasowych, tj. po 72 godzinach eksperymentu stwierdzono, że wpływ stilbenów na zjawisko migracji komórek nowotworowych nie uległ zmianie. Jednocześnie uwagę zwracał efekt wywoływany przez 3,3',4,4'-THS w stężeniu 10 µM, kiedy to związek ten obniżył migrację komórek o 60 ± 7%, czyniąc to w sposób istotnie wyższy w porównaniu z resweratrolem. Przy tym stężeniu antymigracyjne działanie 3,3',4,4'-THS było także istotnie silniejsze niż drugiego analogu, 3,3',4,4',5,5'-HHS (Rycina

Angelika Kuczmarska

126

Rycina 37. Wpływ resweratrolu (Res), 3,3',4,4'-THS (THS) i 3,3',4,4',5,5'-HHS (HHS) na migrację komórek raka jajnika SKOV-3 po 24 (A), 48 (B) i 72 (C) godzinach ekspozycji. Wyniki pochodzą z eksperymentów przeprowadzonych na 8 odrębnych

A.

B.

127

W dokumencie Wpływ syntetycznych pochodnych resweratrolu, 3,3',4,4'-tetrahydroksy-trans-stilbenu i 3,3',4,4',5,5'-heksahydroksy-trans-stilbenu, na wykładniki inwazyjności komórek raka jajnika w modelu in vitro (Stron 121-127)