goście radzieccy zapoznaH się z urządzeniami ,porto-wymi i pracami geologiczno-inżynierskimi, prowadzo-nymi przez Przedsiębiorstwo Hydrogeologiczne w
Gdańsku.
W dniu 19 lipca delegacja geologów radzieckich powróciła do W:arszawy. W godzinach ,południowych .
minister A. W. Sidorenko został przyjęty przez I Sekretarza Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
Władysława Gomułkę. W rozmowach wzięli udział
również Wicepremier Piotr Jaroszewicz i Prezes
Mie-czysław Ma:ozoWSiki.
Dnia 20 lipca w gmachu Centralnego Urzędu Geo-logii odbyło się spotkanie Ministra Sidorenki z szero-kim kolektywem geologów pdlskich. Na spotkaniu tym Minister Sidorenko podzielił się w.rażeniami z
po-dróży po okraju oraz zapoznał zebranych z organizacją służby geologicznej ZSRR, zadaniami na najbliższy
okres oraz osiągnięciami.
Służba geologiczna radziecka zaitrudnia Ok. 500 000 pracowników, .w tym 100 000 inżyn~eró'w i pracowni-ków naukowych. O ogromie prac geologicznych pro-wadzonych przez słu~bę geologiczną ZSRR świadczyć może fakt, że każdego roku organizuje się ok. 8000 ekspedycji i partii geologicznych.
Związek Radziecki zajmuje jedno z pierwszych miejsc na świecie ieśli chodzi o zas·oby takich s· urow-ców mineralnych, jak: żelazo, mangan, nikiel, chrom, kobalt, miedź, wolfram i in. ZSRR eksportuje do
46 krajów ponad 50 rodzajów surowców minera'lnych. Oprócz eksportu surowców minerainycli służoba geo-logiczna Okazuje pom'oc naukowo-techniczną przy ba-daniach geolog'i'Czno-roZ!pOZnawczych w 20 krajach.
W dalszej części swego przemówienia Minister Si-dorenko poinformował naszych geologów o ostatnich wielkich odkryciach kopalin użytecznych na terenie ZSRR. Do nich należy zaliczyć złoża gazu w Zachod-niej Syberii oraz złoża ropy i gazu w $rodkowej Azji i Wschodniej Syberii. Zostały odkryte również duże złoża niklu i miedzi na północy tkraju (zawartość
niklu
do
4,5% a miedzi od 8 do 12%), złoża palime-taliczne na Ałtaju, złota w Armenii i Uzbekistanie.Mimo dużych osiągnięć przed geologią radziecką
stoją nadal jeszocze duie zadania powiększenia w okresie 1Q-15 lat rozpoznanych zasObów 5-6-krotnie,
w tym: ropy - S-krotnie, gazu - lo-krotnie, żela za - 2-krotnie, węgia - 2•krotnie.
Następnie minister podzielił się wrażeniami, jakie odniósł z obejrzanych prac geologicznych i podróży po Polsce oraz w ciepłych słowach podziękował za przyjacielskie przyjęcie zarówno przez g.eoJogów, jak i ludzi innych zawodów, z którymi zetknął się w podróży po Polsce. Odkryte zroża siarki, rud
mie-dzi, rud żelaza, złóż węgli kamiennych i brunatnych mówoią o dużych osiągnięciach, o wysokiej kulturze geologicznej i poziomie teochnicznym prowadzonych prac.
"Osiągnięcia te mówią, że Wasi geolodzy w krót-kim terminie potra!iii rozwiązać szereg ważnych i bard.zo skomplikowanych zagadnień geologicznych. My geolodzy radzieccy z całego serca życzymy naszym przyjaciołom - geologom polskim sukcesów w ich wielkiej i szlachetnej sprawie".
Dziękując za· ciepłe słowa pod adresem naszej służ by geologicznej, Prezes Mrozow&ki żegnając delegację ra<kieocką na cze'le z Ministrem Sidorenko powie-ttział: "Dziękując Wam za trud przez Was poniesio-ny - za ocenę naszej działalności, za pomoc, jaikiej nam udtzielacie, życzę jak największych dalszych osiągnięć radzieckiej słuiJby geologicznej, jako pod-stawy rozwoju przemysłu Waszej wielkiej ojczyzny i obozu socjalistycznego".
W dniu 21 lipca Minister A. W. Sidorenko wraz z towarzyszącymi mu osobami udał się w drogę powrotną do Moskwy żegnany przez P.rezesa CUG doc. M. Mrozowslkiego, Wiceprezesa CUG prof. Zb.
Tokarskiego, przedstawicieli ambasady ZSRR w Pol-sce oraz wyższych urzędni,ków resortu geologii.
W ciągu n'iezapomnianych dni pobytu delegacji geologii radzieckiej geolodzy polscy mieli · możność
przedys'kuoować wiele prolblemów. W szczególności
dotyczyło to szerolkiej wymi.am.y doświadczeń dla ulepszeonda organ1zacji prac, unowocześnienia ich me-tod i podniesienia efektywności prac geologiczno-.po-szukiwawczych.
Wizyta przyjaźni geologów radzieckich posłużyła pogłębieniu dalszej współpracy w zakresie geologii
między naszymi bratnimi krajami.
S. Czyżewski
JERZY JERZMAŃSK!I Instytut Geologiczny
ZAGADNIENIE
POSZUKIWAŃOSADOWYCH
ZŁó.ZRUD .ZELAZA
W KALEDONIDACH SUDECKICH
W
SUDETACH liStmiały w rÓIŻllych okresach roz-woju budOwy geologiC7l!lej warunki sprzyjającepow!Stawaniu i ~omadrz.eniu się rud żel~W.a, alle
naljlwiększe możliwości mailezienia nOIWych 2lóż w tym rejooie łączy się jak dbtyohC'U!S z ulbworami pre-kambrYJjS!cimi i Sltalropa!leowiCI'ZJilymi (6, 7, 4), a 1;o ZJe
~lędu na obecność w tych fonnacjach w nieoktó-r)'K:h jeldnOSitika.ch dlość znaCI'ZJilych przejawów rudnych (9, 5). ~e są tu głólWili.e diWa typy złoo l"Uld żelaza, a. mi.alnawioie:
a. ~oża m e t a m o r f d c z n e bi'irże(j nieokreślonej
genezy g!lówr.ie magnetytowe, wystęJ.Jilltiące na grand-cy. amliibold.tów i wapieni krystali~ych, np. w Ko-warach, IG.et:nlie i J.am.owej Górze;
ib. iz.loża e IP i g e 111 e ty c IZ n e zwyRcle hy'drotermall-ne, zw:iąrz.ane z hercyńskimi ilntru:zljami. Do grUIPY tej ni:iłeży większość złóż polimetallicmych, w tym rud
410
żelaza, w~ących w NW i N olbramowar.iu
gra-niltu k&łkono9kiego, w Górach Kacza:wskicll oraz sąsiedzillwie ilntruzjd ldod?Jko-rLlotOisitoclkdej.
,2lnaczer..ie przemyslOIWe tycll złóż rud żellaza, ja:k to wynlilka z wieloletniej praktyki gÓ'rnicrzej i
hutnd-czej, jest n1ewiellkie. Są to zlJOiJa mvylkle o małych
["'02Jilliarach i Sloomplikowanej budowie, wykazujące
baJrtizo 2'JlnienaJ.y s'klad mineraóJny i na o~ł nie!ro-rrzy&tne parametry technologiczne. Dlatego
tei,
nie-pmesąd:zając wym.itków dOOszy'ch p<lS'lJI.likWwań :rlóż tego typu i P.ie:zaileilnie od nich, naleiy rozważyć mo7il1-.
wość w~w.am.ia w kailedOillidach sudec'kioh złóż ruld żelaoo pi<>Chlodrzenia osad~o na ogół
posiada-jących większe ZlllaiCZeillie przemysłowe oraz łatwiej szych do WyfkirYJWania.
iPoti tym ~ęldem na:jlkorzystmiej przedStawiają się formy zjaiW'isk i ZlWiiąl2lki
facja!lnOiPBileogeograficrz;-ne
w
epimetamorlicznych utworach Gór Kaczawskich oraz przyleglej części blOilw przedsudeckiego, w ldó-rych Składzie ud2D.at biorą serie skal!ne zbli:rone wy-kszltalceniem HltologiiCmym do ulbworów ordoWilku Czech i 'IUrYJil·gii, gdzde od dalwina :zmane są i elksploa-towane osadowe złoża ru.d żelaza. ·Dla poszullriiwań syn.genatyC'llllyoh ziłóż rud :relarza w kalledonidach sUJdecdtieh doniosłe znaczenie mają również ostaltnio sbwierdrwne przejSIWY rudne w są
!Piedlllich Lueycach. W latach 1959-60 na wzgÓI:7JU
Camillla dlroło 15 ~m na N od Budzisz)"(!a (Bautzen) wyflronane 2l01Stalo wiercenie, które miało na celu
po-znanie wylksztalcenia ~redniego podłoża wy'Sitę pującego tam trzlw. ~arcyibu z Carnina or~ stwier-tlzen4e ewentualnego Wjpłyrwu kontaatJtowego grano-diorylbu lueyclkieg!O na skały osłony. W otworze tym
(l) T!iespod:ziewatnie na głęlbolkości 34,05-39,60 m pod
kwarcytami napotikano pdklad szamozytowych ruid żelarza. W następstwie tego od/krycia mprojelk.towa:no
6 dlillszych otworów, kttóre po2'JWbldły na dolkladniej-sre ,prześledlzende 2'Jloża oraz poznanie straJtygrafii i telk:tonilk!i w olkroicy tego W2górza.
WSfP()mniany polkład r'I.1A:IIny o mią:żmości olkolo 5 m
zalega między kwarcytami z Camina, a serią ww. czel'Wonozielonych lu.Pków illastych. Kontakt między
tymi seriami jest telk.tondoz~y. Klwarcy;ty z Carnina
są barwy białej z odciendem sza.rym liub jasnożółlbo
szare, d!robnO i średnioziarniste z pojedynczym~ ziar-nami tlochodrz,ącymi do 3 mm średnicy. PosZC2JegÓlille Ziarna !Pierwotnie dobrze Lulb !bardzo ddbrze ~Zao~ą gł'OI'le obecnie są sillnie zrekrystaliwwallle. W
ogólno-ści omawiane kwarcyty składają się w 94,'2!l/o z zia~.
kwarcu, 411°/o krzemiOilldrowego lepisrzx:za z niewielką dorniesrzlką chllorytu, serycyttu ·i 1imoniibu, 1,30/o :lirag-:mentów hJipkÓIW oraz 0,4No millleralów ciężJkioh.
Pozycja tego kwarcyttu w profilu straJtygraficmym Górnych Lużyc nie jest do tej pory wyljaśniona..
Przy-na:leżeć ma on do d~lnego ordowilru i stratygrafioz-:nie od!plowiadać kwarcytom z Dwbrau ~bo klwarcyitom ze SproiltrŁ 1ulb See Waldu (.10). Wedlłrug nowszych
po-glądów (1) kwarcyttom z Carnina przyjpisuje się
jed-nalk wy.isze położEmie nLż k:warcyll;om z Dubrau i przyjpuszcza, że mogą one nalleżeć do dewonu.
NaJWierec:ma w kiil'ku otworach rwda ma wy€Jląd średnioziarnistego, a lolkcrllnie 2'llepieńoow.aJtego
pias-arowca,
barrwy zielonej o odcieniu szarym 1ub ciem-noszarym, w kitórym tkwią w 2'J!Illiennej illości od 0,5do 2 mm średnicy czarnaJWe lulb ciemnosrzare oolldlty. · Sklad tego utwol'u jest poli.milldtycmy, 01bok oolitów
~·je kwarc, fragmenty łupków i kwarcytów, syderyll;, ł.US'ZCiZyGm, chloryt, szam~yrt; oraz lepiszcze
w~!owe (syderyrt;, ddiiOimit i kaa.cyrt;?). Sldad mi·ne-ra:lny plojedync:zYICh OO'lriltów jest zmienny. Jądra zbu-dOIWane są rzmyade z chlloryibu, dr01bnych ziarenelk ikwarou, agregatów aJibo odłamków krys"ZJtałlków sy-deryrtm lulb piłl"yrt;u, a łUJPinę tworzy ohlocyt, syderyt oraz bl.ilżej nieo7Jllaozona sUibstaincja nieprzezroczysta.
Zalwartość Fe w rudzie waha si,ę od 16,67 do 25,7fJl/o,
Si02 (w tym kwarc klastyczny) 26,7 do 50,1°/o,
pozo-stałe &kladniki występwją w iiklściaoh niewielkiich (Al~a - 3,Cłl/o., Fe~3 - 3,'Jl/o, MgO - 2,('/J/o, CaO
-l;rł'/o).
Ozet'IWOile i ZieLone łtlil)'ki ilaste n:awderoone poni~j polk!ładu rudlnego zbudOIW.ane są gtłównie z chlloryttu i serycyibu, mailej Uości ·~ou oraz drdbnyoh OO'li-tów (dolornilt?) ~jących pojedYJilCZO lwb też gru-pu!jących się w cienkiich Wad'Stewlk.ach i soczew'ka,ch. W Czasie twoozenia się tej serii miały miejsce zja-wiSka W'U!llkaniC'ZJlle, ~yż w dbręb:ie tych łuPków na-piOtjklaJno s:illlllie roiłożone diabarz;y z wy.raŹIIlymi reildlk-tami struam:Jury ofitowej i nii$łalowcowej oraz tufity. Miąższość czertWonych i zielicmycll 1\IIPków ilastych jest zmder.na. Seria ta ma reprezentować wyi;sze
oog-nilwa ordoW.ilku lub co jest r6wlnież prawd~obne w calości należeć do dew'onu. Podlkreśllć jeid'nak na-leży, że uSltaJ.eruie nas~a straltygrafix::znego oma-wianych serii skalnych w olroliicy . W17Jgórza camin·a je5t trudne ze ~ędu na skompllilkOIW8111e Sbosunki tekltonix:me. Serie skalne są tu sfałklowane i zbuB'ko-W8111e orarz; pocięte lic:zmymi uSlrokami. W profi:1u J.)io-nowym omawianych wierceń pod kwarcYtami z
Ca-rnill1a sbwńerfuJono pa1eon.toiog)icmae udowodn:lone U'tlwory sylluru (il.udaow), na~ie przYIPllszczałne
warstwy dewonu oraz niewąlbpliiWie utwory karbonu ddlnego (•wdzen). PrOIWadlrone Olbecnie badani·a milkro-paleontologiczne poowolą na dolldadniejsze rozpozio-mOIW8111ie tych sikał.
SpraJWa pochodzenia 2JWiąrzJków żelaza i waruników jego koncen·tracji w omaJWoianych zbożach nie zoSt;ala dOłtychcms wyjaśndona. PrzytpULSI2)CZa !Pię, iż :fu-Ódłem żelaza dlla złóż Turyngii i Czech mogły być zjaJWisk.a W•ullkalnicme. Nie są to jednalk złoża tYIPU ekshaila-cyj'P.o-osadowegp, gdyż zwią;zlk:i żelarLa miały
pocho-dzić ze ZIWietrzalych i rozłożonych skał diabazowych orBJZ tufów diaJbaJZOwych, które m:legały ówczesne po-bliskoie lądy czy też WY51PY · (2). Dodać jednak należy, że wielliu badaczy nie wild7li na ogól konieczności
na-wi-ąrzy;wania do 2ljaJWisk wuikalllicmy.ch .jako źródla żelaza . .Jalk poda1e Tumau-iMorawska (11) ilość żelaza
w osadach zarówno 'Współczesnych, · jak i kopallllych jeslt dostatecma, alby w oclpowiedlllich waru'l'!kach fi-zylko-chemi.cz:nych mogła nastąaJ!:ić ~cenrtlracja do killkud:ziesięciu procent czystego żela::m.
Z punktu w~a gen~ego, a zwłaszcza dla celów prognostycmych, jest :iStotme, czy okres twe-: nenia się złoża rud żelarz;a w basenie morskim był
sy.nohroniC'ZJT!y z wietrzeniem i er<YlJją na przytleglym
lądalie czy też niezależm~, a złoże mogło powstać
wskutek przeróbki mechaniemej i chernicmej ziłożo
nyoh wcześniej w basenie sedymentacyjlnym boga-tych w żellazo osadów.
OrdOIWiC'kie złoża rud żelaza w środlkowych Cze..,
. chach (Barrandienie) wedł·ug Petranlka (6) tworzyły się w pobllirżu lądu a1Jbo dalej od brzegu w stosunko-wo ..pty;tlkich .częściowo izolowanyoh zbiornikach. Se-dymEm.tacja ordowiku na. tym obszarze posiada cechy transgresyw.ne i charakteryrzu•je ·się głównie osadami piaszczysto-ilastymi z silnymi przejawami wullk.anicz-nymi. W okresie tym otaczające lądy musiały . być peneplenizowane, a materiał klastyczny wraz z licz-nymi zwi.ąi2Jkami żelaza mOS'ZJOily do poblilslk!iego ba-senu ITlOI'skiego. Zellazo wytrącało &ię w miejscach dO!Ply;wJU świeżej wroy, lllll1iejszego zaSIOII.enia (niskie pH), a także na grar.icy zmian faC!jn. Mią'ŻSrlX>Ść serii rUidnych jaik rÓWIIlież ilość sedymentu· ooll!iltoweg.o ma-leje w miarę oddalalilia się od brzegu zbiOII'IIli,ka. PITze.; jawy rudne w ordowiku środlkowych
Czech
ujmuje Petranek w cztery glówne tYIPy:l. !PrzejaJWY rudllle zwiąiZa:Ile z transgre.sją ordowi-ku na stall"sze podłoże;
2. 2lloża zalegające wśród łUJPków ilastych, klwar-cyttów lu1b produlkitów wulkanicznych;
3. Złooa wY'Sitę!Pujące na ~anilczu skal wułka
niczn~h (Pmeważ:nie pirokllastólw) i wyżej
leg-łych utworów :illastych;
4. Złoża związane ze zmianą seld'ymenJtu, najczę ściej na gr8111icy utworów psam:i,towych w spągu
i wbworów pelilto'wych w stropie.
W 'furY'ngii i Saksonii OII"dowilk wy1k52Jtałcony jest
rÓIWIIlież w facji piasrz;czyslbo-dlastej. Brze.iaJWY wu11ka-niO'Zllle są tu jedinalk mikomo małe. Ordowfik składa się przeWia~ie z piJaszczystych i iil:a:stych ł\liPków z
Wlbrąceniami i łaiwilcarnd kwarcyitów. Stx>sUII1llrowo r.aj-petniej wyik's'JJtał00111y jest on:l.awtilk w Turyngii i Vog-tlallldrzie. Według He'llzera (2), kftóry poddał szczegó-łowej analWe zitoża okręgu Schimiedefelid, ordowickie
oolliOOiwo-&zamQrLyłtowe rudy Tury111gi!i powstawały w
plyltikim mo1'7JU, w TYIIlnillleh i obniri:eniach wllwoirzo-nych w WYJilillw działania prądów rÓWilloleglych do
brzegu basenu. W formaoh tych, kltóre talkże ~pół cześn!ie obserwOIWać mo:żma w strefie sze'Lfu,
groma-dziły się sedymenty bogate w zw.iąrzJki żelaza niesione
prądami Slkierow8111ymi pr<J91:opaidle tlo poprzednich. W strefie mieszania się cieplłych i zimnych ,prądów,
Pl1ZY dogodnych warunkach mogły tam twor.zyć się złoża rud żeilarza. Tego rodzaju procesy prowadziły
do powstania ziłóż o charallderze soczewlkowaJtym. O geneZie nOIWO stwierdrron~ złoża rUJd żelaza na
LużycaJCh na razie nie w:i~e wiemy. Seria rutlOII'!ośna
na tym obszarZ'e została nawiercona zailedwie w
ki[-411
.
Srodkowe Czechy T u r y n g i a..
wg K.l'l~tzscna /Ot./ wg M.Smajdrf l 958 i H.Hetz~ra 119581 WIU' et wyASZGIL
sdiclcie L u p Ie i . iTr.T cle h....
• Ie 6 r s a-•
...
w.bohdalt·•
.wrrm
(.) ~ .c: • t •!tARA DOK
...
lil w.chlueti• nelcie oJ(.)
g
.
c w.czerni-•
•
ńelciePl
"'
...
w .leteń-•
l .W elcit~~
r.. w.libeń- o CJe alcie~-~
w.drabow- • Górny kalcytLANLl:IL
r;-
alcie•
• Górny por:iom•
w.dobro-pn
.w l tliwelcie...
rudny o .. r...w ... w.elcel~cki~ Łuplei
pręcikb-CJM
•
• G we
G OC:
w.nar~-~
(/) llrodkowypo-o
LARNWIN
Ił.
cle i e dom rudnyn.. r-" Dolny poziom w .klabowekie rudny
AREN IG
~
w.oleezet.skiepn
s •
r i a w.milinekie~
f Y k o d o w aTREMADOK w.tr·zenickie 'ho.
S e r i • z
F r • u • n -b e e h
11111 1
Schematyczny podzial ordowiku w Górach Kaczaw-skich w nawiązaniu do obszarów sąsiednich.
ku otworach, a ZJWiiąZki s'brSJtY'gra.fi.ozne i śt.osunlki
:fia-cjailno-mi.ąlż&zościowe są tu jesxcze słabo pozrtallle.
Jak to z 'dotychczasowych nli€!Pe'lr.ych da~nych wyniika
omaJWiaJI'le zloże ks:zltalłtowalo się w waxunkach
ryt-mi'C7lllej sedymentacja, przy stałym dOIWozie
materia-łu k!l.astyx::zmeg,o oraz częściowej ponownej przer~ce
mechainiC'2Jilej osadu. Ruda wytka:zuje struklturę
ooli-towo-Okruchową. Nie wyjkluczony jest również zwią
zek tego zllolża z wUillkanirlmem diaibarwwym.
W śWietle powyższych dalllych dJa ~Uik:iwań
syn-genetywnyoh rud żelaza takiże perspeilm;ywdczne
wy-tlają się być utwory zailiczane do ordOIWi~ w
Sude-tach. W regionie tym llll:wory ordowiku występują
w killJiru jednos1lk:ach geoLogicznych, ale na
powierz-clmi odsłonięte są przede wszystJkim w Górach Ka
-cmwskich. Do ord'OIWillru powsz~ie przydiziela się
tam serię łupików osadowego pochodzenia zalegają
cą w strqpi.e :zdelleńców załicrzanycll do górn~
kam-bru, a w S!PągU Łupków ~ajJX1lO}iltoWY'Ch - syiluru.
Wśród łlupków .tyoh ai'tologi.cmie wyrOOn.ić moŻilla
lwPkJi piaszczyste częś.ciOWIO lklwa.rcy:towe obfite w
łyszczylk:i z łalwicam1 drobnozlepieńcowatych
kwarcy-tów ora:z lupki s~y.towe lub iiLaSite na ogól
po:zJba-wione łyszczyfków.
W szozególach serie utworów or'dowi.Iru jest
bar-dziej zróżnicowana litologicznie, a ponadoto w
nie-których profillach w obl"ębie kiaiedonidów sudeckich
4U
m
~ ~ L u ~ y c e Góg~~~cnf•skie wg K. Pietzscha 11962/e tary poaz1a1 nowy pod z uł wg autora
~
lcwarcy-Łupki ubo- t Luplei chlory-.
gie • ły-l i ezcaylci •~•re i owe azaror.ie- Lupki aerycytowe l ona /ł.ileete/ Łupki czerwone i
Luplei pia- eserosie l one Łuplei
er.czyeta
>. bogate w łyazcr.ylc Łuplei szare
•
z wtr~tce- i ciemoeaerekwarcytowo-•
ni811!lewe-..
reyt6w•
ławicami nl"Je:rtowe....
lewarcyt ów•
s wlcładlcami drobnozlepieńco-watego kwarcytu ltsw. kwarcyt s Tar-czyn a/ Kwarcyt z Dubreu, >. · tuplei, Kwar-cyt •...
Dubreu Zlepierteowe•
te o swtr114ce-..
niemi łupków kwarcyty ilaetyeh i...
g kwarcytów z l e p i e ńcowatycł . III2
l - przejawy rudne, 2 - poziomy rudne eks,ploatowane.
oprócz wyżej podanego &kładu serii zauważa się
do-da!kcwo jeszcze inne ogniwa litologiczne. I tak np.
w ok:Oilicy Oheł!moa, Żlotoryi oraz· na wschód od
Ja-wora {mięld:zy G<x:zabkowem a Da:mianowem) do
or-dOIWilku m11leży na;j(pra!Wdopodobni~ oc:lnieść część
diabazów, drobna:zdarniste jasne kiwarcytty oraz ostat-nio wyróż.nioną przez aurtora miąilszą serię łupków
chlorytowych loub chlorylbowo""'Węglainowych (3).
Wresz-cie do ordowfulru ·na tym obsza'l"'ZJe lli!ill.eżą
t!ajprawdo-podobniej niewielikich r02lll1ii,arów soozewikowate wtrą
cenia dolomitów waPIIlistych wśró'd Jiupków
serycy-towych zjawiające się w okollicy na S od
Damiano-wa. Lnteresujące jest, iż brzeżne partie do1om1tów
W<liPilistych z okoll:icy Damiamo.wla wy.kazują
struktu-rę oollitową lub piz()lity=ą. średnica pojedY'fiCZY'Ch
często S!PlaSZ'CzonY'Ch ooli.ltów Wi8iha się w ~anicach
1---.3 man. Posczczegmne odlity składają się z
zian!i-stych agregatów węgl81llowych, niekńedy również
za-wierają :lliarenka kwarcu oraz lusecZiki serycytu. Z
wymienionY'Ch skał największe r02{>'rzestrzenienie
wy-karz;ują lupki chilorytowe. W~ą one przede
wszys.tkim w okotllicy Ch-ebmca, a:le jalk: to wymika z
opisów z:mmermanna (12) i obserwacji autora
repre-zentowane są one również w oko'J.icy Złotoryi oraz
SWiierza.WY. Skały o podobnY'ffi wyik.Slltałceniu
obser-wował ta'klże około Bolikowa i Wojcieswwa H.
na-tury tych skal jest trutlne ze względu na wtórne
przeobrażenia 011aZ siJJne mangaŻOWial1ie dynamicrme,
które Zllllienily pierwotmy obraz tych skal.
Materia-lem wyjściowym Ol'l'l8Wianych lUJPków chlory.towych,
sądząc na podstawie zachlowal!lych w r.ich ·redikltów
okruchów skal wu'llkamioz.nych oraz Wikładek o
cha-rakterze osadowym, mogły być · oprócz_ produ.kitóiw
W!Ullkai:tiC2ll1ych także osady ldastYI:me.
Lupki chll.orytowe wykazuj·ą zabarwdenie
zielonka-we llub ciemnooiel.ooe prawie cmrtne, wiśniowe,
rd2a-wosza:re lub &Zall"O'Ż.Óilte. Często w jednej próbce
ob-serwuje się kiBka barw, nadających ska.le pstry
wy-gląd. Omawiane skaly są pr!ZeiWaŻlnie wyrnźnie łup
kowe, ale wysbęlpudą i odmiaJP.y bardziej masywne.
W sicladzie mineraLnym tyoh skal biorą udział głów
nie ciemny chlory•t, ser~yt, klwa.rc i tlenki ż.elarza,
ponadfu a!Jbit oraz w zmiennej ilości kail.cyt. W
lup-kach dość crzęsOO zauważyć moż.na róż.nej wielkości
zwyik1e zaOkrąglone fr~enty skal o charakterze
magmowym (diabazy), blifi:ej nieoklreślone konkrecje
oraz najczęściej j.uż sillnie razloroną suhs.tancję wę
glanowo...żela::mstą sikUIPiJoną w okcąg;ł.alwe utwory zbł-i
żone postacią do oolitów.
Z przedstalwionych fakltów i obserwacjd wynika, że
zarówno wyksztaicenie, jak i charak-ter litologiczny
utworów .zaliCZ!IIIlych do ordowiku w Sudetach i na
ich przedpolu nie je9t pozbawiony cech wskazujących
na mo2iliwl::lść wystęl(lOWania wśród nich s~genetycrz
nych rud żelaza. W szczególności wystęa>u~ą tu
urtwo-ry piaS7JCZysj;o-i1aste, kwarey!l;y, a taaci:e serie o
cha-raikterze tufogenicznym (ł.l.l(plk,i chloryttbwe). W czasie
tworzenia się tych skal dochodziło do sedymentacji
oolitowej or31Z mechaniCIZiilej ~8!Jki materiału.
Oezywiście, aby ~ys.tąpić w tym_ regionie do
lron-kretnyoh prac posz;wkiwaJWcz~h należałoby przedsię
wziąć szereg drobiazgowych badań, a z.wmszcza
ska-tygra:ffi.cmych i Litofacja!bnych. Dodać należy, że
po-S2lUki·war.1a rud żelaza w kalledonidach sudeckich nie
będą labwe, gdy'i: region ten charalklteryrz.uje się
skom-pl:ikowaną i wieloetapową budową, jak również
nie-wysba.rczającym stopniem odsł0111ięcia terenu. W
Su-detach ·utwory staropaleozoiczne w więks2lOŚCi
oos.ta-ly 2llliszczone lJulb przyitryite młoldszymi osadami, a
ich wychodnie reprezentują najczęściej mn·iejsze · lub
większe fra~gmenty tej serii. Pod tym w.zgJiędem
naj-korzys:tmiej przedStawiają się stosu'P.:ld na obs·mrze
Gór Kaczawsklich oraz w niektórych synk!linalnych
częściach bloku przedsudeckie.go, gdzie utwory te ma
-ją największe ·rozprzestrzenienie. W tydh też
rejo-na~h Planuje się obecnie szczegółowe badan·1a u~o
rów staropaleozoiC7Jllych pod kątem występowania
rud żelaza.
LITERATURA
l. B['ause H., Hi:rschmann G., Troger K.
A. - Eilllige neue Ergdbr.:isse aus dem
Paili:iozoi-kium der Lausi.11L (Die Kartier.Uillgsbohrulllgen am
Camdna-Berg). "Goolio@e" H. 7. Berilin 1962.
2. H e t z er H. - Feilru>trati§raJI)hie,
Sedimentati01!15-verhiiłtmoisse Ullld PaHiogeo~aphie des hOheren
Ortiov.iciwns am SE-Rland des SchiW'all':l:burger
Sattels. "Geologie" BeihefJt nr 23. Berlin 1958.
3. Jerzmań slk i J. - Budowa geolliagic:zma NE
części Gór Kaczawski~h i ich wsdhodnie§O
prrze-dlu:ż.eP.da (w drulku).
4. Jęrzmański J. - Wyst~ie i per~ek
cywy pos7JU!kiiW'aiWcze zlóż rud żelaza na Dollllym
ŚląskJU. Pr~. Geol. 1961, nr 3.
5. Kraj e w ski R. - Geologia Zllóż surowców
mi-neralnych Polski. Surowce metaliczne. Praca
7Jbilorowa Birun. IG. WI8.TS'llawa 1960.
6. O s i k a R. - Sprawa :poSI'ZJ\Jkiwal!lia złóż rud że
lam na blolku przedsudecltim w świetle nowszych
danych geo.logic:zmych. p.~. GeoO.. 1961, nr 3.
7. O si'ka R. - Występowanie i perspekltywy
po-S?Julkli·wawcze złóż rud żela~Za w Prolsce. Z badań
złóż kruszców. Biwl. IG. 126. Warszawa 1958.
8. P e t r a n e k J. - Origin o f the or'dovician i,ron
of Bohemia. Report of the 'I1wer.tty-Fimt Session
Norden. Cqpenhagen 1960.
9. Petrasc·heck W. E. - Die Erelagers.tatten
des sohlesisclhen Gebil'lg'e. Arch La.get"SSt:liilrteforsc'h.
59. Ber!lin 1933.
10. P i e rt; .z s c 'h K. - Geologie VOI!l SaiCthsen. Berilin 1962.
11. TuT111au-Morawslka M. - Ohara!kltarystyka
petrografiozna Uiłlworów rudonośnych we:m.l'l.u łę
czyckiego. Biul. IG 172. Warsza.wa 1961.
12. Z i m m e c m a 111 n E. - Erliiluteru111gen zu Blaltt
Golidlberg utP.d Sc'honau. 11 Aufihage. BEmlin 19~.
SUMMARY
In all periods of development oi geological
struc-ture of Sudetes there existed favourable conditions
.to form and to accumulate the iron ores. As so far
established, the best IPOSsibiłities in searching for
new deposirts in this region are, however, connected
With the Precambrian and the old Palaeozoic deposits. In these formations there are known metamorphic deposits of indefinite genesis, which are built up mailllly of magnetite occunring here at the boundary
between amp'hibolites and crystalłine limestones.
Moreover, there are here also fiPigenetic deposits, mainly hydrothermal ones, connected with the Her-cynian intrusions. Their commerdal importance, as it results of the mining and metallurgical practice, is,
however, of lesser degree. .
Basing on the literature data, the autbor analyzes the syngenetical iron ore deposits of Barrandian in
Thuringia and Saxony, and concludes, on his own
observations that the area of Sudetic Caledoniąes
may also be prolific in search for deposHs af this
type. The proofs of this are: lithofacial resemblance
of the rock series constituting the Sudetic Caledonides, to the areas mentioned a-bove; oolitic sedimentation;
traces showing redepositi:on of materiał; and
occurren-ce of thick roc'k series of volcanic origin. More
detailed studies should be carried out on chlorite schists (tufogene schists) and quartzite series occurring in the Kaczawskie Mts, and wHhin the synclinal
regions of the Fore-Sudetic bloc'k.
PE3IOME
B pa3JIH'łHbiX nepHo~ax reonorH'łecKOł'O pa3BHTHJI
Cy~eT cy~ecTBOBaJIH 6naronpHHTHbie ycJIOBIDI ~JIJI
B03HJfKHOBeHJfJl :lKeJie3opy~HbiX MeCTOpO:lK~eHJdł;
lUIJf-60JibiiiJfe, O~HaKO, nepcneKTJfBbl nOHCKOB HOBbiX
MeC-TOpO:lK~emm CB.fl3aHbl C ~OKeM6pHfi:CKHMJf Jf ~peBHe
naJie030fi:CKHMJf nopo~aMH noro perHoHa. B 3THX
c:Pop-MaqH.fiX BCTpe'łaiOTCJl B Cy~eTaX MeTaMOPcPWłecKJfe
3a-Jie:lKJf He onpe~eJieHHoro TO'łHO npoHcxo:lK~eHJf.fl, npe~
cTaBJieHHbre, B OCHOBHOM, MarHeTJfTOM, pacnpocTpaHeH-HbiM, rJiaBHbiM o6pa30M, Ha KOHTaKTe aMcPJf60JIJfTOB
c KpHcTaJIJIW~ecKHMH H3BeCTH.fiKaMH, " 3nHreHeTW~ec
KHe, KaK npaBHJIO, r~poTepMaJibHbie MecTopo»~:p;eHJfJl,
CB.fl3aHHhie c repqHHCKHMH lifiłTPY3HSIMJf. O~HaKo,
rop-HO-MeTannyprW~ecKa.fl npaKTHKa noKa3ana, 'ITO . 3TH
MecTopo»~:~eHJf.fl HMeroT orpaHJReHHoe npoMbllliJieHHoe
3Ha'łeH1fe.
Ha OCHOBaHJfJf JIJfTepaTYpHbiX MaTepHaJIOB no CJfH-reHeTJf'łeCKJfM MecTopo»~:~eHJfJIM »~:eJie3a BappaH~He
Ha, TropHHrHH " CaKCOHHH, a TaiOKe co6cTBeHHhiX
Ha6JIIO~emm, aBTOp npHXO~JfT K BbiBO~y, 'łTO pafi:OH
Cy~eTCKHX KaJie~OHJf~ JlBJIJleTCJl TaiOKe
nepcneKTHB-HbiM ~JI.fl nOJfCKOB MeCTOpO:lK~eHHfl: 3TOrO TJfna. 3TO
CJie~yeT KaK Jf3 JIJfTOcPaqJfaJibHOro CXO~CTBa nopo~,
cnararo~Hx Cy~eTCKHe Kane~oHH~bi, c Bbllllenepe'łHC
JieHHbiMH perHOHaMJf, TaK Jf Jf3 Ha6JIIO~aJOII~XC.fl
B 3TJfX CBJfTaX npH3HaKOB OOJIJfTOBOrO oca~KOHaKOnJie
HJf.fl, BTOpJf'łHOrO npeo6pa»teHJf.fl KOMnOHeHTOB Jf
pac-npOCTpaHeHJf.fl MOiqlłbiX KOMnJieKCOB nopo~
ByJIKaHJf-'łecKoro npoHcxo»~:~eHJf.fl. B nepBYJO oqepe~b, no
MHe-HHIO aBTOpa, ~OJI:lKHbl JfCCJie~OBaTbC.fl XJIOpJfl'OBbie
(Ty-c:PoreHHbie) cJiaHI:(bi " KBapqHTOBbie cepJm,
pacnpo-cTpaHeHHbie B Ka'łaBCKHX ropax " Ha
cmntJIHHaJib-.Hbrx· Y'{acTKax ITpep;cy~eTCKoro 6noKa.