• Nie Znaleziono Wyników

Przykłady znajdowania rozwiązania ogólnego równania quasiliniowego o dwóch zmiennych niezależnych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przykłady znajdowania rozwiązania ogólnego równania quasiliniowego o dwóch zmiennych niezależnych"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Przykłady znajdowania

rozwiązania ogólnego

równania quasiliniowego o

dwóch zmiennych

niezależnych

Autorzy:

Vsevolod Vladimirov

2019

(2)

(1)

Przykłady znajdowania rozwiązania ogólnego równania quasiliniowego o dwóch zmiennych niezależnych

Przykłady znajdowania rozwiązania ogólnego równania quasiliniowego o dwóch zmiennych niezależnych

Autor: Vsevolod Vladimirov

PRZYKŁAD

Przykład 1:

Przykład 1:

Rozwiążemy równanie Rozwiązanie Rozwiązanie

1. Identyfikujemy współrzędne pola wektorowego:

2. Przechodzimy do postaci charakterystycznej:

3. Całkując równość otrzymujemy pierwszą charakterystykę Całkując równość

otrzymujemy drugą charakterystykę: 4. Obliczamy macierz Jacobiego

Widać zatem, że ma rząd stały równy 2. Wynika to z tego, że główne minory (odpowiednio rzędu 1 i 2 ) są niezerowe. 5. Zakładając że jest funkcją różniczkowalną w sposób ciągły, przedstawiamy rozwiązanie ogólne w postaci uwikłanej:

Zakładając dodatkowo, że możemy rozwikłać tę funkcję względem drugiego argumentu, zapisując rozwiązanie w jawnej postaci:

gdzie jest dowolną gładką funkcją jednej zmiennej.

6. Podstawiając rozwiązanie jawne do lewej strony równania, otrzymujemy:

Zatem uzyskana funkcja spełnia rzeczywiście równanie wyjściowe, a ponieważ jest dowolną funkcją różniczkowalną, jest ona rozwiązaniem ogólnym wskazanego problemu.

ZADANIE

Zadanie 1:

Zadanie 1:

+

= 1.

∂ z ∂ x ∂ z∂ y

P = Q = R = 1.

dx = dy = dz.

dx = dy,

ψ

1

: x − y = .

C

1

dy = dz

ψ

2

: z − y = .

C

2

J =

∂( , )ψ1ψ2

= (

) .

∂(x, y, z)

1

0

−1

−1

0

1

J

Φ( , )

t

1

t

2

Φ(x − y, z − y) = 0.

∂ Φ( , )/∂ ≠ 0,

t

1

t

2

t

2

z − y = φ(x − y) ⇒ z = y + φ(x − y),

φ(t)

(y + φ(x − y)) +

(y + φ(x − y)) = φ(x − y) + 1 − φ(x − y) = 1.

∂ x ∂ y

φ(t)

(3)

(2)

(3)

Treść zadania: Treść zadania:

Znaleźć rozwiązanie ogólne równania

Rozwiązanie: Rozwiązanie:

1. Identyfikujemy współrzędne pola wektorowego:

2. Przechodzimy do postaci charakterystycznej:

3. Całkując równość otrzymujemy charakterystykę

Używając oznaczenia można tę całkę przedstawić w postaci

Całkowanie drugiej równości o postaci wymaga komentarza. Jak wiadomo, dzielenie przez zero jest operacją niewłaściwą i dlatego, ściśle rzecz biorąc, prawa strona równości nie ma sensu. Możemy jednak napisać układ

charakterystyczny w postaci równoważnego mu ukladu dynamicznego

Ostatnie równanie całkuje się bezpośrednio, dając drugą charakterystykę

Drugą charakterystykę można również uzyskać, mnożac lewą i prawą stronę równości przez zero. Otrzymamy przy tym równość

Zera występujące w liczniku oraz mianowniku prawej strony możemy formalnie skrócić (pamiętajmy, że jest to ogólnie rzecz ujmując operaja niewłaściwa), natomiast lewa strona przy daje nam zero. Wtedy otrzymujemy równanie , które daje charakterystykę Zatem w tym oraz analogicznych przypadkach, niewłaściwa operacja dzielenia zera przez zero pozwala uzyskać poprawny wynik.

4. Podobnie jak w poprzednim przykładzie, obliczamy macierz Jakobiego

Rząd tej macierzy jest równy 2 wszędzie za wyjątkiem osi , na której macierz staje się nieokreślona. W pozostałych punktach przestrzeni charakterystyki są niezależne.

5. Zatem rozwiązanie ogólne ma postać

6. Ze względu na to, że jedną z charakterystyk można uzyskać poprzez zastosowanie niewłasciwej operacji dzielenia zera przez zero, warto i w tym przypadku sprawdzić, czy uzyskana funkcja spełnia równanie ( 2 ). Podstawiając do lewej strony tego równania funkcję ( 3 ) otrzymamy:

tak więc funkcja ( 3 ) jest ogólnym rozwiązaniem równania ( 2 ).

x

∂ z

+ y

= 0.

∂ x ∂ z∂ y

P = x,

Q = y,

R = 0.

=

=

.

d x x d yy d z0

=

,

d x x d yy

: log x = log y + .

ψ~

1

C

~

1

= log ,

C

~

1

C

1

ψ

1

: x/y = .

C

1

=

d x x d z0

= x,

= y,

= 0.

d x d t d yd t d zd t

: z = .

ψ

2

C

2

=

d x x d z0

0 ⋅

d x

= 0 ⋅ .

x d z0

x ≠ 0

dz = 0

.

ψ

2

J =

∂( , )∂(x, y, z)ψ1ψ2

= (

1/y

) .

0

−x/y

2

0

0

1

OY

R

3

z = φ ( ) .

x y

(x + y ) φ ( ) = ( ) (x + y

x

y xy

φ

′ xy 1y −yx2

) = 0,

(4)

(4) (5)

ZADANIE

Zadanie 2:

Zadanie 2:

Treść zadania: Treść zadania:

Znaleźć rozwiązanie ogólne równania

Rozwiązanie: Rozwiązanie:

1. Identyfikujemy współrzędne pola wektorowego:

2. Przechodzimy do postaci charakterystycznej:

3. W tym przykładzie ważna jest kolejność całkowania. Najpierw musimy rozpatrzeć równanie zawierające różniczkę funkcji Mnożąc lewą i prawą stronę przez zero, a następnie skracając formalnie zera w liczniku i mianowniku prawej strony, otrzymamy przy równanie , które daje pierwszą charakterystykę

4. Rozpatrzmy teraz równanie . Nie możemy go bezpośrednio scałkować, gdyż nie jest to równanie o zmiennych rozdzielonych. Możemy natomiast skorzystać z tego, że na poszukiwanej powierzchni całkowej równania zmienna jest wielkością stałą. Wykorzystując to, otrzymujemy równanie Całkując je dostaniemy charakterystykę

. 5. Obliczamy macierz Jacobiego

Rząd macierzy wynosi 2 wszędzie, za wyjątkiem osi współrzędnych. Ogólne rozwiązanie równania ( 2 ) przedstawia się zatem w postaci uwikłanej za pomocą wzoru

6. Sprawdzamy, czy funkcja spełnia równanie

równoważne równaniu wyjściowemu ( 4 ). Podstawiając ( 5 ) do powyższego równania otrzymujemy:

gdzie symbol oznacza pochodną cząstkową funkcji względem pierwszego argumentu. Przekonaliśmy się więc, że dowolna gładka funkcja postaci ( 5 ) rzeczywiście spełnia równanie ( 4 ).

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne

z

∂ z

− y

= 0.

∂ x ∂ z∂ y

P = z,

Q = −y,

R = 0.

=

=

.

d x z d y−y d z0

z :

d y−y

=

d z

.

0

y ≠ 0,

dz = 0

ψ

1

: z = .

C

1

=

d x z d y−y

z

=

.

d x C1 d y −y

: x/z + log y =

ψ

2

C

2

J =

∂( , )∂(x, y, z)ψ1ψ2

= (

0

1

) .

z

0

1 y

1

x z2

J

Φ( + log y, z) = 0.

x z

(z − y + 0 ) Φ = 0,

x

y

z

(z − y + 0 ) Φ( + log y, z) =

x

y

z xz

Φ

1

⋅ (z − y ) = 0,

1z 1y

Φ

1

Φ

(5)

prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

Data generacji dokumentu: 2019-04-15 07:26:57

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=1de742f0839ea1bb0f25beb6de23afba

Cytaty

Powiązane dokumenty

M alec, Schema des differences finies pour un systeme d'equations non lineaires partielles elliptiques aux derivees mixtes et avec des conditions aux limites du

[r]

Figury z cyframi:1, 2,10,7,3 wypełnij dowolnymi odcieniami koloru niebieskiego.. Pozostałe figury wypełnij

W kolejnych doświadczeniach naukowiec pokazał, że czynnik ten (nazwał go promieniami X) może w różnym stopniu przenikać przez różne ciała (stopień przezroczystości

Dzisiaj będziemy z

Wśród założeń gwarantujących prawdziwość wzoru na całkowanie przez pod- stawiania, oprócz wymagań „regularności” podstawienia i wykonalności potrzeb- nych operacji (np..

Przyjmuj¡c, »e pr¦dko±¢ stygni¦cia ciaªa jest wprost proporcjonalna do ró»nicy temperatur ciaªa i otoczenia, obliczy¢ po ilu minutach ciaªo ostygnie o nast¦pne 20 o C.

dzenia Lebesgue’a, orzekającego, że każda funkcja monofoniczna jest różniczkcwalna (to znaczy: ma skończoną pochodną) prawie wszędzie (to znaczy, że zbiór