• Nie Znaleziono Wyników

Pobyt w Warszawie dra S. R. Mikulinskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Pobyt w Warszawie dra S. R. Mikulinskiego"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Kronika

467

O D Z N A K I T Y S IĄ C L E C IA D L A W S P Ó Ł P R A C O W N IK Ó W I P R A C O W N IK Ó W Z A K Ł A D U H IS T O R II N A U K I I T E C H N IK I P A N

Zakład Historii N auki i Techniki P A N , wspólnie z Muzeum Archeologicznym w Krakowie, wystąpił latem 1966 r. do Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu z wnioskiem o nadanie Odznaki Tysiąclecia: m jrow i pil. Gustaw ow i Ciastkowi, • kpt. pil. Józefowi Rączkowskiemu oraz fcpt. pil. Franciszkowi K am iń- skiemu, pilotom, którzy w latach 1960—*1966 brali udział w badaniach nad staro­ żytnym hutnictwem świętokrzyskim *. Obok podkreślenia zasług osobistych pilo­ tów wniosek ten był również symbolicznym podziękowaniem władzom W ojska Polskiego za zrozumienie i pomoc w prowadzonych pracach naukowych:

Uroczyste wręczenie przyznanych odznak kpt. Rączkowskiemu i kpt. K am iń - skiemu i(mjr Ciastek zginął tragicznie w 1966 r.) odbyło się w obecności ich dowód­ ców w dniu 20 stycznia br. w siedzibie Zakładu Historii Nauki i Techniki P A N po posiedzeniu Rady Naukowej, której przewodniczący, prof. B. Leśnodorski, dokonał

dekoracji. '

Jednocześnie Odznaki Tysiąclecia wręczone zostały pracownikom i w spółpra­ cownikom Zakładu: doc. P. Czartoryskiemu, proi. E. Olszewskiemu, doc. M . R a d ­ wanowi, dr Z. Skubale-Tokarskiej, prof. W. Yoisemu. Odznakę otrzymał również prof. A . Birkenmajer,. któremu choroba nie pozwoliła na udział w uroczystości.

J. S.

N A G R O D Y Z A O S IĄ G N IĘ C IA Z Z A K R E S U H IS T O R II N A U K I

Doroczna nagroda naukowa imienia Włodzimierza Pietrzaka została przyznana w 1966 r. m. in. prof. Aleksandrowi Birkenm ajerowi za całość jego osiągnięć nauko­ wych, a w szczególności za badania nad K opernikiem 1. Jury nagrody obradowało pod przewodnictwem prof. W . Tatarkiewicza.

Również nagroda naukowa W ydziału N auk Społecznych P A N w dziedzinie filozofii przypadła w 1966 r. historykowi nauki. Otrzymał ją docent Zakładu H is­ torii Nauki i Teohniki P A N , sekretarz naukowy redakcji „Organonu”, d r P aw eł Czartoryski za pracę Wczesna recepcja p o lity k i” Arystotelesa na Uniwersytecie Krakowskim. Praca ta, wydana w ramach Monografii z dziejów nauki i techniki, była rozprawą habilitacyjną doc. Czartoryskiego2.

E. O.

P O B Y T W W A R S Z A W IE D R A S. R. iM U K U LIN SK IEG O

W końcu lutego 1067 r. przebywał w W arszawie na zaproszenie Kom isji N a u - koznawstwa P A N d r Siemion Mikulinski, zastępca dyrektora Instytutu Historii Przyrodoznawstwa i Techniki Akademii N au k ZSRR. Celem pobytu było omówienie organizacji i tematyki drugiego z kolei radziecko-polskiego sympozjum

nauko-* Por. np.: M. R a d w a n , Méthodes appliquées en Pologne dans les recher­ ches sur la sidérurgie ancienne des Monts Sainte-Croix. „Qrganon”, 1965, t. 2, s. 133.

1 „Kwartalnik”, którego członkiem redakcji jest prof. Birkenmajer od 1956 r., drukował następujące jego prace dotyczące Kopernika i kapemikanizmu: Czy Leovitius był przeciwnikiem Kopernika? i(nr 1/1959); Czy Hilary z Wiślicy był szermierzem systemu heliocentrycznego w Krakowie? (nr 3/1959); Elementy tra­ dycjonalne i nowatorskie w kosmologii Mikołaja Kopernika (nr 1— 2/1966).

8 Por. w nrze 3— 4/1964 „Kwartalnika” recenzję prof. A . Gieysztora (s. 389) oraz informację o habilitacji doc. Czartoryskiego (s. 448).

(3)

468

Kronika

znawczegoł ; ustalono, że odbędzie się ono w końcu (listopada 1967 r. w Katowicach i że tematem obrad będą ilościowe metody badania działalności naukowej oraz problemy 'tworaaośai naukowej.

Dir MSkulinski, którego zainteresowania naukowe obejm ują przede wszystkim historię biologii, wykorzystał pobyt w W arszawie również dla nawiązania kontaktów z polskimi historykami biologii, pracującymi w Zakładzie Historii Nauki i Tech­ niki P A N oraz w Ośrodku Dokumentacji Ewolucjonizmu ¡PAN.

W dniu 28 lutego odbyło się spotkanie dra MikuMnskiego z kierownictwem K o­ mitetu i ¿Zakładu Historii N auki i Techniki P A N , poświęcone współpracy radziec­ kich i polskich historyków nauki i techniki. N aw iązując do spotkania w Warszawie w e wrześniu ,1965 r. z 'kierownictwem radzieckiej delegacji n a X I Międzynarodowy Kongres Historii (Nauki2, (dokonano przeglądu rezultatów współpracy w ciągu pół- torarocza i omówiono możliwości nowych form tej współpracy, m.in. odnośnie badań nad dorobkiem naukowym i życiem tych Polaków, którzy, pracując w X I X w. w Rosji, wnieśli — jak Dybowski, Cienkowsfei, Baudouin de Courtenay, Jasiński i wielu innych — istotny w%łaid zarazem do nauki rosyjskiej i nauki polskiej. W związku z radzieckimi przygotowaniami do wydania powszechnej historii nauki Zakład Historii N auki i Techniki P A N przekazał kolegom radzieckim jalko materiał informacyjny makietę t. 1 Historii nauki polskiej w zarysie.

E. O.

Z D Z I A Ł A L N O Ś C I

Z A K Ł A D U H I S T O R I I N A U K I I T E C H N I K I P A N

P IE R W S Z E P O S IE D Z E N IE N O W E J K A D E N C J I R A D Y N A U K O W E J Wobec zakończenia jesienią 1966 r. kadencji Rady Naukowej Zakładu Historii Nauki i Techniki P A N Sekretariat 'Naukowy Wydziału ¿Nauk Społecznych P A N uchwałą z 30 X I 1966 powołał nowy jej skład.

Ze względu na nowe obowiązki Rady, wynikające z przyznania Zakładowi uprawnień nadawania stopni naukow ych1, oraz na rozszerzenie zakresu działal­ ności Zakładu, skład Rady powiększm y został o 7 osób w stosunku do składu poprzedniego. Wobec zaś długotrwałej choroby dotychczasowego przewodniczącego Rady prof. A . Birkenmajera przewodnictwo nowej R ady objął prof. Bogusław Leśnodorski, dotychczasowy zastępca przewodniczącego, które to stanowisko po­ wierzone zostało obecnie prof. Janowi Pazdurowi.

N a członków Rady powołano: prof. Henryka Barycza, prof. Jerzego Bu kow ­ skiego, doc. P a w ła Czartoryskiego, doc. Jerzego Dobrzyokiego (Kraków), doc. Je­ rzego Dobrzyckiego (Poznań), prof. K arola Górskiego, prof. Włodzimierza Hubic­ kiego, prof. Tadeusza Jaczewskiego, doc. Tadeusza Kowalika, prof. Ignacego M a­ łeckiego, prof. Jerzego Michalskiego, prof. Bolesława Olszewicza, prof. Eugeniusza Olszewskiego, prof. Kazimierza Opałka, doc. Zdzisława Opiala, płk. dra Tadeusza Popławskiego, doc. Mieczysława Radwana, prof. Ksawerego Rowińskiego, prof. P aw ła Rybickiego, prof. Bogdana Suchodolskiego, prof. Arm ina Teskego, prof. Aleksandra Tuszkę, prof. W aldemara Voisego. N a sekretarza Rady kierownictwo Zakładu w porozumieniu z przewodniczącym Rady powołało dra Janusza Skarbka.

Pierwsze (posiedzenie nowa Rada odbyła w dniu 20 stycznia br. Ustalono na 1 Por. informację o pierwszym (lwowskim) sympozjum w nrze 4/1966 ^K w ar­ talnika”, s. 420.

2 Par. informację ó tym spotkaniu w nrze 4/1965 „Kwartalnika”, ś. 664. 1 Por. informację w nrze 1/1967 „Kwartalnika”, s. 211.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Finally according to the C thermocouples both the thermocouple and pyrometer measurements of the third interface are expected to be underpredicted by the model which is true for

ORGANY K ATEDRY WE FROMBORKU W OBECNEJ POSTACI Uporawszy się wreszcie z ustaleniem — co mianowicie uznać można za zabytkowe w „zabytkowych” organach katedry we

Bieńkow­ skiego udało się pozyskanie dla niejasno zapowiadającego się prow incjonal­ nego pisma au tora artykułu inaugurującego tom w osobie prof.. UJ

Znajoma panna Astou sprzyja mu i daje znać, że musi pospieszyć się z oświad­ czynami, ponieważ stara się o nią bogaty kupiec, któremu sprzyjają rodzice.. Kanga Kone

Tabakowska, nie stanowi poza tym obligato­ ryjnej cechy znaków językowych, w każdym razie nie sprowadza się ona tylko do zakodowanych w języku kategorii

This paper describes the engineering steps taken in order to investigate the potential of glass sandwich elements, made of 2 glass skins separated by a glass core in the form

z działaniem elementów włókienniczych indywidualnego sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości w celu zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkownikom..

Dla p eł­ niejszego wychowania społeczeń­ stwa w dziedzinie potrzeby ochrony dóbr kultury włączenie tych za­ gadnień do szkolnych program ów nauczania oraz