• Nie Znaleziono Wyników

Marek MIŁKOWSKI. Nowe stanowiska Eucinetus haemorrhoidalis (GERMAR, 1818) (Coleoptera: Eucinetidae) w okolicach Radomia / New records of Eucinetus

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Marek MIŁKOWSKI. Nowe stanowiska Eucinetus haemorrhoidalis (GERMAR, 1818) (Coleoptera: Eucinetidae) w okolicach Radomia / New records of Eucinetus "

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

WIADOMOŚCI ENTOMOLOGICZNE

ENTOMOLOGICAL NEWS (POLAND) www.pte.up.poznan.pl/we/index.html © Polskie Towarzystwo Entomologiczne

NOTATKA / NOTE

Nowe stanowiska Eucinetus haemorrhoidalis (G

ERMAR

, 1818)

(Coleoptera: Eucinetidae) w okolicach Radomia

New records of Eucinetus haemorrhoidalis (G

ERMAR

, 1818)

(Coleoptera: Eucinetidae)

vicinity of Radom

Marek M

IŁKOWSKI

ul. Królowej Jadwigi 19 m. 21, 26-600 Radom; e-mail: milkowski63@wp.pl KEY WORDS: Eucinetidae, Eucinetus haemorrhoidalis, faunistic records, Central Poland.

Rodzina Eucinetidae na terenie Polski reprezen-towana jest przez dwa gatunki: Nycteus hopffgarteni (REITTER, 1885) oraz Eucinetus haemorrhoidalis (GERMAR, 1818). Pierwszy z nich, bardzo rzadko spotykany gatunek, znany jest z pojedynczych stanowisk w południowej części kraju. Ostatnio znaleziony na terenie Babiogórskiego Parku

Narodo-wego (SZAFRANIEC i in. 2019).

Drugi przedstawiciel rodziny – E.

haemorrhoi-dalis, jest szerzej rozprzestrzeniony i znany w Polsce

z nieco większej liczby stanowisk, jednakże duża część z nich to stare, pochodzące z końca XIX

i początku XX wieku stwierdzenia (BURAKOWSKI

i in. 1983). Współcześnie wykazany z nielicznych stanowisk na obszarze Pojezierza Pomorskiego i

Ni-ziny Wielkopolsko-Kujawskiej (RUTA i in. 2003;

KLEJDYSZ i in. 2014), Pojezierza Mazurskiego (GUTOWSKI i in. 2010; MARCZAK i LASECKI 2011; KLEJDYSZ i in. 2014), Puszczy Białowieskiej (BORO

-WIEC i in. 1992), Niziny Mazowieckiej (GUTOWSKI

i in. 2006), Gór Świętokrzyskich (BIDAS i BUCHHOLZ

2007), Wyżyny Małopolskiej i Beskidu Wschodniego (RUTKIEWICZ i in. 2013; KLEJDYSZ i in. 2014).

E. haemorrhoidalis spotykany był w

różnorod-nych środowiskach ale w większości przypadków na piaszczystych, przepuszczalnych glebach, np. na wydmach nadmorskich, ponadto na polanach śród-leśnych i łąkach. Występował także na trawnikach w centrum Warszawy, gdzie do pułapek Barbera

odłowiono 14 osobników (BURAKOWSKI 1991).

Chrząszcze wiodą skryty tryb życia, a ich larwy

rozwijają się na grzybach podziemnych (BURA

-KOWSKI i in. 1983). Spotykane są od wiosny do

jesieni, przy czym większość obserwacji dotyczy okresu letniego.

Dotychczas E. haemorrhoidalis w okolicach Rado-mia podany był z jednego stanowiska. Chrząszcz został wykazany z Nadleśnictwa Kozienice (leśnictwo Świerże, oddz. 83a) podczas badań nad składem gatunkowym chrząszczy saproksylicznych w borach

sosnowych (GUTOWSKI i in. 2006).

Poniżej przedstawiam wykaz nowych stanowisk gatunku:

Nizina Mazowiecka:

– EC20 Puszcza Kozienicka, Huta, 13 VII 2009, 2 exx., bór sosnowy, w piaszczystym dole, leg. M. MIŁKOWSKI (MM);

– EC30 Puszcza Kozienicka, Januszno, 10 VI 2007, 1 ex., na piaszczystej drodze polnej, leg. MM. Wyżyna Małopolska:

– EB19 Radom-Józefów, 2 VIII 1997, 1 ex., łąka nad rzeką Mleczną, na wale nad kolektorem ście-kowym, leg. MM;

– EB19 Radom-Gołębiów: 2 VI 2009 (1 ex.), 27 VII 2009 (1 ex.), na terenie ciepłowni; idem, 18 XI 2019, 1 ex., teren ciepłowni, w godzinach połud-niowych na nasłonecznionej ścianie budynku, temp. ok. 13°C, leg. MM;

– EC10 Radom-Krzewień, 29 IV 2010, 1 ex., ugór przy torach kolejowych, na źdźble trawy, leg. MM. Środowiska w których złowiono chrząszcze nie różnią się zasadniczo od znanych z literatury. Ciekawostką są obserwacje w mocno przekształ-conym siedlisku na terenie przemysłowym, a także jednostkowa, późnojesienna obserwacja gatunku.

ISSN (online) 2544-7882

Vol. 39 (1); online 3N: 5–6

DOI: 10.5281/zenodo.3637928 Poznań: 11 luty 2020

(2)

6

PIŚMIENNICTWO

BIDAS M.,BUCHHOLZ L.2007:Interesujące chrząszcze

(Coleop-tera) stwierdzone w Górach Świętokrzyskich. Wiadomości Entomologiczne, 26: 289-291.

BOROWIEC L.,KANIA J.,WANAT M.1992:Chrząszcze

(Coleop-tera) nowe dla Puszczy Białowieskiej. Wiadomości Entomologiczne, 11: 133-141.

BURAKOWSKI B. 1991: Eucinetus hopffgarteni REITTER, 1885

(Coleoptera, Eucinetidae) – nowy dla fauny Polski przed-stawiciel chrząszczy, oraz uwagi o europejskich gatunkach z rodzaju Eucinetus GERM. Wiadomości Entomologiczne, 10: 147-151.

BURAKOWSKI B., MROCZKOWSKI M., STEFAŃSKA J. 1983:

Chrząszcze Coleoptera – Scarabaeoidea, Dascilloidea, Byrrhoidea i Parnoidea. Katalog Fauny Polski, XXIII,

9: 1-294.

GUTOWSKI J.M.,BUCHHOLZ L.,KUBISZ D.,OSSOWSKA M.,SUĆKO

K.2006:Chrząszcze saproksyliczne jako wskaźniki odkształ-ceń ekosystemów leśnych borów sosnowych. Leśne Prace Badawcze, 4: 101–144.

GUTOWSKI J.M., KUBISZ D.,SUĆKO K.,ZUB K.2010:Sukcesja

saproksylicznych chrząszczy (Coleoptera) na powierzchniach pohuraganowych w drzewostanach sosnowych Puszczy Piskiej. Leśne Prace Badawcze, 71: 279-298.

KLEJDYSZ T.,KONWERSKI S.,MĄDRA A.,SIENKIEWICZ P.2014:

Nowe stanowiska Eucinetus haemorrhoidalis (GERMAR,

1818) (Coleoptera: Eucinetidae) w Polsce. Wiadomości Entomologiczne, 33: 152-154.

MARCZAK D.,LASECKI R.2011:Nowe stanowiska interesujących

gatunków chrząszczy (Coleoptera) na Pojezierzu Mazurskim. Wiadomości Entomologiczne, 30: 205-210.

RUTA R., JAŁOSZYŃSKI P., KONWERSKI S. 2003: Nowe dane

o rozmieszczeniu chrząszczy z nadrodziny Scirtoidea FLEMING, 1821 (Coleoptera) w Polsce. Wiadomości

Entomo-logiczne, 22: 33-46.

RUTKIEWICZ A., BOROWSKI J., BYK A., MOKRZYCKI T. 2013:

Waloryzacja lasów Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Spalsko-Rogowskie” na podstawie zgrupowań chrząszczy saproksylicznych powierzchni drzew. Studia i Materiały CEPL w Rogowie, 2 (35): 129-159.

SZAFRANIEC S.,CHACHUŁA P.,MELKE A.,RUTA R.,SZOŁTYS H.

2019: New findings of rare and interesting beetles (Coleoptera) in the Babia Góra National Park. Wiadomości Entomologiczne, 38: 212-231.

Wpłynęło: 1 grudnia 2019 Zaakceptowano: 8 stycznia 2020

Cytaty

Powiązane dokumenty

Słówko o stronie formalnej bibliografii : ¡nie ¡podaje ona imion autorów, ani nie rozwiązuje ¡kryptonimów (kryptonimów nie umieszczono- w skorowidzu

cji natomiast np. było blisko 300 towarzystw naukowych w Okresie, kiedy na zie­ miach polskich działały tylko trzy. Może najsłuszniej byłoby przeprowadzić

A rtyk u ł dra Tuteina Noltheniusa dokładnie omawia kolej W yb ego na tle podobnych konstrukcji w innych krajach świata, zaw iera też ciekawe inform acje o wielu

W pracy z zakresu teorii inform acji Leon Brillouin 11 podaje zasadni­ czą przeszkodę w zdobyciu całkowicie dokładnych inform acji odnoszących się do

[r]

Ilości wytapianego żelaza w okresie halsztackim były niewątpliwie znikome, a że wytapiano je zapewne w prymitywnych ogniskach, trudno jest znaleźć ślady

— to podczas gd y De ratione recte eleganterque scribendi ac legendi jest gram atyk ą języka łacińskiego, gdzie autor, jak pisze Z.. W szystko to ilu stru ją

— to podczas gd y De ratione recte eleganterque scribendi ac legendi jest gram atyk ą języka łacińskiego, gdzie autor, jak pisze Z.. W szystko to ilu stru ją