• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (4), 455-458, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (4), 455-458, 2007"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2007, 63 (4) 455

Praca oryginalna Original paper

Pryszczyca – ze wzglêdów epizootycznych i ekono-micznych najwa¿niejsza wirusowa choroba zakaŸna zwie-rz¹t parzystokopytnych domowych i dzikich. Kraje wol-ne od tej choroby korzystaj¹ z nieograniczowol-nego dostêpu do miêdzynarodowych rynków zbytu zwierz¹t i produk-tów zwierzêcego pochodzenia. Jednym z podstawowych kryteriów uzyskania i utrzymania statusu kraju wolnego od pryszczycy jest przedstawienie wiarygodnych wyni-ków badañ potwierdzaj¹cych, ¿e zwierzêta podatne nig-dy nie chorowa³y na pryszczycê oraz nie by³y szczepione przeciwko tej chorobie. Odnoœne dane uzyskuje siê po-przez wykrywanie i ocenê iloœciow¹ przeciwcia³ swo-istych dla bia³ek strukturalnych kapsydu wirusa prysz-czycy. Serologiczne badania przegl¹dowe byd³a na obec-noœæ przeciwcia³ swoistych wykonuje siê w wiêkszoœci krajów europejskich (4). Od 1991 r. badania takie pro-wadzi siê tak¿e w Polsce w ramach krajowego programu badañ monitoringowych w kierunku pryszczycy (11). Metody wykrywania przeciwcia³ zalecane dla potrzeb handlu miêdzynarodowego s¹ opisane w podrêczniku badañ diagnostycznych i szczepionek dla zwierz¹t l¹do-wych Miêdzynarodowego Urzêdu ds. Epizootii (OIE) (5). Zgodnie z tym podrêcznikiem, odczyn seroneutralizacji

(SN) jest metod¹ referencyjn¹, jednak¿e jest on praco-i czasoch³onny, a ponadto, ze wzglêdu na konpraco-iecznoœæ stosowania aktywnego wirusa, wymagane jest zapewnie-nie w laboratorium odpowiednich warunków bezpieczeñ-stwa biologicznego. Inn¹ opisan¹ metod¹ jest test immu-noenzymatyczny – liquid-phase blocking ELISA (LPBE) – opracowany przez Hamblina i wsp. (8, 9), a nastêpnie zaadaptowany w wiêkszoœci laboratoriów europejskich (13), od 1993 r. tak¿e w Zak³adzie Pryszczycy PIWet--PIB w Zduñskiej Woli (15). Ze wzglêdu na ³atwoœæ wy-konania i krótki czas uzyskania wyników oraz czu³oœæ porównywaln¹ z odczynem SN, a tak¿e u¿ycie inakty-wowanego antygenu wirusa pryszczycy, test LPBE zale-cany jest do serologicznych badañ monitoringowych zwierz¹t podatnych. Jednak¿e z powodu du¿ego odsetka wyników fa³szywie dodatnich – od 4% w populacji rz¹t zdrowych nieszczepionych a¿ do 18% wœród zwie-rz¹t nara¿onych na stres – metoda ta jest obecnie kryty-kowana (7). W ostatnich latach, w kilku renomowanych laboratoriach pryszczycowych opracowano i wprowadzo-no do rutywprowadzo-nowej praktyki laboratoryjnej metody immu-noenzymatyczne, w których reakcja antygen–przeciwcia-³o zachodzi w fazie sta³ej. Pierwsz¹ jest solid-phase

com-Walidacja metody ELISA (SPCE) do wykrywania

przeciwcia³ przeciwko wirusowi pryszczycy

WIES£AW NIEDBALSKI, ANDRZEJ KÊSY

Zak³ad Pryszczycy Pañstwowego Instytutu Weterynaryjnego – Pañstwowego Instytutu Badawczego, ul. Wodna 7, 98-220 Zduñska Wola

Niedbalski W., Kêsy A.

Validation of a solid-phase competition ELISA (SPCE) for measuring antibodies to foot-and-mouth disease virus

Summary

The aim of this study was to examine the essential validation parameters of a solid-phase competition ELISA (SPCE) assay for the serological detection of foot-and-mouth disease virus (FMDV) antibody serotypes A, O and Asia 1. The sensitivity of the SPCE was calculated from the results of testing positive sera from convalescent and vaccinated cattle. The highest sensitivity of assay (>99% for all FMDV types) was found at PI 41-50 but implementation of a cut-off level above PI 50 resulted in a decrease of ELISA sensitivity. The specificity of SPCE was examined by testing 760 samples of FMDV-negative field sera collected from healthy, neither infected nor previously vaccinated cattle. In contrast to the sensitivity, an increase in ELISA specificity was observed in tested successive PI ranges and 100% was achieved at PI 61-70. The accuracy of assay was determined by the estimation of repeatability and reproducibility of results. These were performed using a panel of reference sera distributed by the World Reference Laboratory for Foot-and-Mouth Disease (WRL FMD) for the purpose of Phase XVIII collaborative studies. Repeatability and reproducibility were expressed as a coefficient of variation (CV) by analyzing the results of tested reference sera. In case of reproducibility, the CVs for 9 of 10 tested sera ranged from 6.6 to 9.8%. The results of reproducibility were more variable – CVs for all reference sera were generally higher and for two samples (weak positive for FMDV serotype A) they exceeded the acceptable maximum limit.

(2)

Medycyna Wet. 2007, 63 (4) 456

petition ELISA (SPCE), oparta na wspó³zawodnictwie przeciwcia³ swoistych obecnych w badanej surowicy z przeciwcia³ami anty-pryszczycowymi w surowicy od-pornoœciowej hiperimmunizowanej œwinki morskiej o miejsca antygenowe wirusa pryszczycy (12). Nastêpn¹ jest solid-phase blocking ELISA polegaj¹ca na bloko-waniu wi¹zania przeciwcia³ monoklonalnych anty-prysz-czycowych do antygenu przez przeciwcia³a swoiste w badanej surowicy (6). Przewaga tych metod nad LPBE wynika przede wszystkim ze znacznie wy¿szej ich spe-cyficznoœci (> 99%), a tak¿e na krótszym czasie wyko-nania badania (ok. 5-6 godz.) oraz mniejszym wp³ywie warunków œrodowiska na uzyskane wyniki. Obecnie w Zak³adzie Pryszczycy PIWet-PIB prowadzone s¹ ba-dania walidacyjne metody SPCE w celu jej zaadaptowa-nia w miejsce metody LPBE do serologicznych badañ diagnostycznych. Wstêpne porównanie podstawowych parametrów metod LPBE/SN i SPCE wskazuje na wiêk-sz¹ u¿ytecznoœæ SPCE do zakrojonych na szerok¹ skalê serologicznych badañ przegl¹dowych (14).

Celem badañ by³o okreœlenie podstawowych parame-trów metody SPCE, tzn. specyficznoœci, czu³oœci oraz precyzji – powtarzalnoœci i odtwarzalnoœci.

Materia³ i metody

Surowice. W badaniach walidacyjnych wykorzystano nastê-puj¹ce surowice:

– surowice ujemne: 760 próbek od zwierz¹t zdrowych, nig-dy nie szczepionych przeciwko pryszczycy i które nignig-dy nie mia³y kontaktu z wirusem pryszczycy, co wczeœniej potwier-dzono w odczynie SN i/lub LPBE;

– surowice dodatnie: 220 próbek surowic archiwalnych „po-szczepiennych” od byd³a z regionu Zduñskiej Woli, które w la-tach 1985-1989 systematycznie, corocznie szczepiono szcze-pionk¹ trójwalentn¹ A, O i C. Wykorzystano tak¿e 42 próbki surowicy od ozdrowieñców, po wczeœniejszym zaka¿eniu wirusem pryszczycy serotyp A, O, C i Asia 1, ze Œwiatowego Laboratorium Referencyjnego ds. Pryszczycy (WRL FMD) w Pirbright (Anglia). Ponadto u¿yto zestawów surowic referen-cyjnych A, O i Asia 1 – ujemna (–), dwie s³abo dodatnie (+) oraz silnie dodatnia (++), które sporz¹dzono dla potrzeb miê-dzylaboratoryjnych badañ porównawczych (17).

ELISA. Test SPCE wykonano zgodnie z zaleceniem dla miê-dzylaboratoryjnych badañ doskona³oœci (17). Jest to zmodyfi-kowana wersja metody oryginalnej opisanej przez Mackaya i wsp. (12), ze zmian¹ polegaj¹c¹ na zastosowaniu supernatan-tu z zaka¿onej hodowli komórkowej w miejsce antygenu oczysz-czonego w gradiencie gêstoœci sacharozy.

Schemat badania

Adsorpcja przeciwcia³ króliczych homologicznych dla wi-rusa pryszczycy. Wszystkie zag³êbienia p³ytki p³askodennej nape³nia siê surowic¹ odpornoœciow¹ królicz¹ anty-pryszczy-cow¹ (50 µl/zag³êbienie) w rozcieñczeniu roboczym i pozosta-wia na 16-20 godzin w temperaturze 5°C (± 3°C).

Przemycie buforem. Z zag³êbieñ p³ytki usun¹æ surowicê kró-licz¹ przez silne wytrz¹œniêcie. Do wszystkich zag³êbieñ dodaæ po oko³o 300 µl buforu PBS i po 10-15 sekundach usun¹æ. Czyn-noœæ powtórzyæ 4-krotnie. Po ostatnim przemyciu resztki bufo-ru usun¹æ przez kilkakrotne energiczne wytrz¹œniêcie. P³ytki u¿ywaæ bezpoœrednio do badania lub przechowywaæ w temp. poni¿ej –18°C.

Inkubacja z antygenem. Do wszystkich zag³êbieñ p³ytki dodaæ po 50 µl antygenu wirusa pryszczycy rozcieñczonego w buforze blokuj¹cym (PBS zawieraj¹cy 10% normalnej

suro-wicy bydlêcej i 5% normalnej surosuro-wicy króliczej) i p³ytkê pozostawiæ na 1 godz. w temp. 37°C (± 1°C) na wytrz¹sarce rotacyjnej.

Reakcja z surowicami kontrolnymi, badanymi i surowi-c¹ odpornoœciow¹ œwinki morskiej. P³ytkê przemyæ zgodnie z punktem 2 i do wszystkich zag³êbieñ dodaæ po 40 µl buforu blokuj¹cego oraz dodatkowo 10 µl do zag³êbieñ z kontrol¹ antygenu (bez surowicy) i 60 µl do zag³êbieñ z kontrol¹ koniu-gatu. Do odpowiednich zag³êbieñ dodaæ po 10 µl surowic ba-danych i kontrolnych (wstêpne rozcieñczenie surowic wynosi 1 : 5). Bezpoœrednio po dodaniu tych surowic przygotowuje siê robocze rozcieñczenie homologicznej surowicy odpornoœcio-wej œwinki morskiej anty-pryszczycoodpornoœcio-wej w buforze blokuj¹cym i natychmiast dodaje po 50 µl do wszystkich zag³êbieñ p³ytki, z wyj¹tkiem zag³êbieñ kontroli koniugatu. Po dodaniu surowi-cy odpornoœciowej œwinki morskiej koñcowe rozcieñczenie su-rowic badanych (kontrolnych) wynosi 1 : 10. P³ytkê pozosta-wiæ na 1 godz. w temp. 37°C (± 1°C) na wytrz¹sarce rotacyjnej. Reakcja z koniugatem. P³ytkê przemyæ zgodnie z punktem 2 i do wszystkich zag³êbieñ dodaæ po 50 µl koniugatu w bufo-rze blokuj¹cym i pozostawiæ na 1 godz. w temp. 37°C (± 1°C) na wytrz¹sarce rotacyjnej, ci¹gle mieszaj¹c.

Wywo³anie reakcji barwnej. P³ytkê przemyæ zgodnie z punktem 2 i do wszystkich zag³êbieñ dodaæ po 50 µl odpo-wiednio przygotowanej mieszaniny OPD/substrat, przykryæ i pozostawiæ na 10-25 minut w temperaturze pokojowej do mo-mentu, a¿ OD492 w zag³êbieniach kontroli antygenu osi¹gnie wartoœæ w granicach od 0,4 do 1,4.

Hamowanie reakcji. Do wszystkich zag³êbieñ p³ytki dodaæ po 50 µl 1 M H2SO4, wynik odczytaæ spektrofotometrycznie przy d³ugoœæ fali 492 nm.

Wyniki. Procent hamowania (PI) oblicza siê wg nastêpuj¹-cego wzoru:

PI = 100-(OD492 surowicy badanej lub kontrolnej – œrednia OD492 kontroli koniugatu/œrednia OD492 kontroli antygenu – œred-nia OD492 kontroli koniugatu) × 100.

Wyniki i omówienie

Czu³oœæ metody SPCE. Do badañ u¿yto surowic do-datnich od zwierz¹t ozdrowieñców i szczepionych prze-ciwko pryszczycy. Badanie czu³oœci wykonano w czte-rech zakresach PI (ryc. 1). Najwy¿sz¹ czu³oœæ – powy¿ej 99% dla wszystkich serotypów wirusa pryszczycy stwier-dzono przy PI 41-50, a w kolejnych, wy¿szych zakre-sach PI obserwowano obni¿anie siê czu³oœci metody. Przy wartoœci progowej PI 60, spoœród 212 surowic

(3)

Medycyna Wet. 2007, 63 (4) 457 nich w odczynie SN i/lub LPBE, 209 (98,6%)

oznaczo-no jako dodatnie w kierunku przeciwcia³ dla serotypu A i 210 (99,1%) dla serotypu O wirusa pryszczycy. Nieco wy¿sz¹ czu³oœæ – 99,6%, wykazano w przypadku sero-typu Asia 1, co mog³o wynikaæ z u¿ycia surowic pocho-dz¹cych wy³¹cznie od ozdrowieñców, po zaka¿eniu do-œwiadczalnym. Podobne wyniki otrzymali Chenard i wsp. (6), badaj¹c surowice od zwierz¹t po zaka¿eniu i po szcze-pieniu – z ogólnej liczby 238 badanych surowic wynik dodatni uzyskano w odniesieniu do 96,9-99,8% próbek, przy czym wy¿sz¹ czu³oœæ stwierdzono w przypadku su-rowic od zwierz¹t zaka¿onych. Prawdopodobnie spowo-dowane jest to silniejsz¹ odpowiedzi¹ immunologiczn¹ organizmu na zaka¿enie ni¿ na szczepienie. W kilka dni po zaka¿eniu wystêpuje wiremia, której towarzyszy se-rokonwersja (1), a miano powsta³ych przeciwcia³ zale¿y od czasu, który up³yn¹³ od zaka¿enia. Jest ono najni¿sze (poni¿ej przyjêtej wartoœci progowej metody) we wczes-nym stadium zaka¿enia (4-5 dni), a nastêpnie roœnie gwa³-townie (2). Mo¿na przypuszczaæ, ¿e wysoka czu³oœæ metody SPCE stwierdzona w badaniach w³asnych w kie-runku przeciwcia³ dla serotypu Asia 1 wirusa pryszczy-cy wynika z u¿ycia surowic pobranych co najmniej 2 tygodnie po zaka¿eniu zwierz¹t. Badaj¹c surowice re-ferencyjne od ozdrowieñców, czu³oœæ SPCE blisk¹ 100% dla wszystkich serotypów wirusa pryszczycy wykazali tak¿e inni badacze (12). Na podstawie wyników badañ w³asnych i danych piœmiennictwa mo¿na stwierdziæ, ¿e czu³oœæ metody SPCE zale¿y od przyjêtej wartoœci pro-gowej PI, od której surowice uznaje siê za dodatnie. Wraz ze wzrostem wartoœci PI czu³oœæ ulega obni¿eniu (3, 6). Ocena specyficznoœci metody SPCE. Do badania wy-korzystano surowice od zwierz¹t zdrowych, których ni-gdy nie szczepiono przeciwko pryszczycy i które nini-gdy nie mia³y kontaktu z wirusem pryszczycy. Podobnie jak w przypadku oceny czu³oœci, badanie specyficznoœci wykonano w czterech ró¿nych zakresach PI (ryc. 2). Wykazano, ¿e w odró¿nieniu od czu³oœci metody SPCE, jej specyficznoœæ wzrasta w kolejnych badanych zakre-sach PI. Dla wartoœci progowej PI równej 50 specyficz-noœæ wynosi 95,4% dla serotypu O, 98,2% dla serotypu A i 96,8% dla serotypu Asia 1 wirusa pryszczycy. W za-kresie wartoœci PI 51-60 specyficznoœæ dla wszystkich serotypów wirusa pryszczycy wynosi > 99%, natomiast

przy PI 61-70 jest bliska 100% (serotypy O i A – 99,9%) lub równa tej wartoœci (serotyp Asia 1). Przy PI powy¿ej 70, specyficznoœæ dla wszystkich serotypów wirusa prysz-czycy wynosi 100%. Uzyskane wyniki potwierdzaj¹ ko-niecznoœæ stosowania dla metody SPCE wartoœci progo-wej PI co najmniej 60, przy której odsetek wyników nie-swoiœcie dodatnich jest minimalny (< 1%). Na potrzebê weryfikacji wartoœci progowej PI okreœlonej dla metody SPCE na 30% (12) wskazywa³ ju¿ wczeœniej Dekker (dane nie publikowane), podczas spotkania przedstawi-cieli laboratoriów referencyjnych pryszczycy w Brukseli w marcu 2001 r. Dalsze badania jego zespo³u wykonane z u¿yciem surowic referencyjnych wykaza³y znaczny wzrost specyficznoœci metody przy wartoœci progowej PI 60, przy jednoczesnym nieznacznym spadku czu³oœci (6). Podobne wyniki otrzymano tak¿e w WRL FMD, gdzie dla serotypów A i C wirusa pryszczycy czu³oœæ metody SPCE równ¹ 100% uzyskano ju¿ przy PI 50 (16). Wyniki zbiorcze badania specyficznoœci metody SPCE wykonane przez kilka laboratoriów na oko³o 5000 prób-kach surowic w ramach fazy XVIII miêdzylaboratoryj-nych testów doskona³oœci, wskazuj¹ na potrzebê podnie-sienia wartoœci progowej metody SPCE do PI 60. Stoso-wanie takiej wartoœci progowej zaleca siê wszystkim la-boratoriom, które rutynowo wykorzystuj¹ metodê SPCE do badañ monitoringowych (17).

Ocena precyzji metody. Wykorzystuj¹c surowice re-ferencyjne dostarczone z WRL FMD dla potrzeb porów-nañ miêdzylaboratoryjnych badano powtarzalnoœæ me-tody, wyra¿an¹ jako wspó³czynnik wariancji (CV) wyni-ków badania próbek surowicy referencyjnej przeprowa-dzonych tego samego dnia (5-krotnie) oraz w ró¿nych dniach przez okres 2 miesiêcy (8-krotnie) przez tê sam¹ osobê, przy wykorzystaniu tego samego sprzêtu i w tych samych warunkach (tab. 1). Wartoœci CV dla 9 z 10 su-rowic referencyjnych silnie dodatnich (++) i s³abo do-datnich (+) mieœci³y siê w zakresie od 6,6% do 9,8%, czyli poni¿ej 10% przyjêtej za maksymaln¹ dla akcepto-walnej powtarzalnoœci metody (10). Tylko w przypadku

a c i w o r u S a n j y c n e r e f e r p y t o r e s – e n a n o k y w a i n a d a B u i n d m y m a s m y t w Bwadraón¿niaycwhydkonniaacnhe I P S CV PI S CV ) + + ( O 96 8,2 8,5 98 8,6 8,7 1 ) + ( O 82 7,1 8,6 86 7,3 8,4 2 ) + ( O 64 6,3 9,8 68 5,6 8,2 ) + + ( A 90 6,4 7,1 95 7,1 7,5 1 ) + ( A 48 4,7 9,8 53 5,0 9,4 2 ) + ( A 37 4,2 11,31 42 4,8 11,41 ) + + ( 1 a i s A 98 8,4 8,6 99 7,2 7,3 1 ) + ( 1 a i s A 89 7,7 8,6 92 6,2 6,7 2 ) + ( 1 a i s A 77 5,3 6,9 81 5,4 6,7 ) – ( a n m e j u 3,0 0,2 6,6 2,0 0,1 5,0

Tab. 1. PowtarzalnoϾ metody SPCE

Objaœnienia: (++) – silnie dodatnia; (+) – s³abo dodatnia; (–) – ujemna; PI – œrednia wartoœæ hamowania (%); S – odchylenie standardowe; CV – wspó³czynnik wariancji (%)

(4)

Medycyna Wet. 2007, 63 (4) 458

jednej surowicy s³abo dodatniej dla serotypu A wirusa pryszczycy uzyskano wartoœæ CV wy¿sz¹ od granicznej (11,3%). Nale¿y jednak zaznaczyæ, ¿e wartoœæ PI obu surowic s³abo dodatnich dla tego serotypu okreœlona przez wiêkszoœæ laboratoriów uczestnicz¹cych w badaniach do-skona³oœci by³a znacznie ni¿sza od oczekiwanej i zgod-nie z podjêt¹ decyzj¹, standardy te zostan¹ wkrótce za-st¹pione innymi o odpowiednim statusie (17). Powtarzal-noœæ metody SPCE okreœlona w naszym laboratorium jest zbli¿ona do uzyskanej ostatnio przez Paibê i wsp. (16) oraz nieco wy¿sza od metody solid-phase blocking ELISA (6). Badanie odtwarzalnoœci wykonuje siê stan-dardowo okreœlaj¹c zmiennoœæ wyników badañ uzyska-nych w kilku ró¿uzyska-nych laboratoriach. Zak³ad Pryszczycy w Zduñskiej Woli jest jedynym laboratorium w Polsce uprawnionym do wykonywania badañ z zakresu prysz-czycy, dlatego badanie odtwarzalnoœci metody SPCE mog³o byæ przeprowadzone wy³¹cznie na podstawie wyników uzyskanych w naszym laboratorium. W zwi¹z-ku z tym do oceny odtwarzalnoœci metody SPCE wyko-rzystano wyniki 6 kolejnych badañ tych samych próbek surowicy, wykonanych w czasie 6 miesiêcy przez ró¿-nych pracowników. Odtwarzalnoœæ metody charaktery-zowa³a siê wiêksz¹ zmiennoœci¹ wyników ni¿ stwierdzo-no podczas badania jej powtarzalstwierdzo-noœci – dla wszystkich badanych surowic wartoœæ CV by³a wy¿sza, a w przy-padku dwóch próbek (surowice referencyjne s³abo do-datnie dla serotypu A wirusa pryszczycy) przekroczy³a akceptowaln¹ wartoœæ maksymaln¹ (tab. 2). Ocena od-twarzalnoœci metody SPCE wykonana w WRL FMD na podstawie wyników badañ uzyskanych w czterech kra-jowych laboratoriach w Wielkiej Brytanii wykaza³a, ¿e wszystkie laboratoria w³aœciwie okreœli³y wartoœæ PI su-rowic referencyjnych. Tylko w przypadku jednej z dwóch surowic referencyjnych s³abo dodatnich, wartoœci te znacznie odbiega³y od prawid³owych (16). Chenard i wsp. (6) z powodu braku wyników z ró¿nych laboratoriów, do oceny odtwarzalnoœci metody solid-phase blocking ELISA wykorzystali wyniki uzyskane po dwukrotnym badaniu du¿ej liczby surowic (289, w tym 247 dodat-nich) z u¿yciem zestawów do testu ELISA wyproduko-wanych w ró¿nym czasie. Wykazano podobieñstwo

wy-ników obu badañ na poziomie 97% i wysoki indeks zgod-noœci (wspó³czynnik kappa równy 0,94).

Reasumuj¹c, mo¿na stwierdziæ, ¿e okreœlone w niniej-szej pracy parametry metody SPCE predysponuj¹ j¹ do rutynowej diagnostyki laboratoryjnej pryszczycy. Decy-duj¹ o tym: wysoka czu³oœæ i precyzja a przede wszyst-kim specyficznoœæ metody. Z tego powodu jest ona szcze-gólnie przydatna do oceny statusu immunologicznego zwierz¹t w zwi¹zku z badaniami monitoringowymi i miê-dzynarodowym handlem zwierzêtami.

Piœmiennictwo

1.Alexandersen S., Kitching R. P., Mansley L. M., Donaldson A. I.: Clinical and laboratory investigations of five reported outbreaks during the 2001 foot-and--mouth disease epidemic in the United Kingdom. Vet. Rec. 2003, 152, 489-496. 2.Alexandersen S., Quan M., Murphy C., Knight J., Zhang Z.: Studies on the quantitative parameters of virus excretion and transmission in pigs and cattle experimentally infected with foot-and-mouth disease virus. J. Comp. Pathol. 2003, 129, 268-282.

3.Anderson J., Corteyn M., Gibson D., Hamblin P., Paton D.: Further validation of the solid-phase competitive ELISA for FMDV types A, C and Asia 1. Session of the Research Group of the Standing Technical Committee of the European Commission for the Control of Foot-and-Mouth Disease, Gerzensee, Berne, Switzerland 16-19 September 2003, s. 157-165.

4.Anon.: Report of the Meeting on Foot and Mouth Disease Serology at the Federal Research Centre for Virus Diseases of Animals (PVET/EN/97/1739R1), Tübingen, Germany 22-23.01.1997.

5.Anon.: Foot-and-mouth disease, [w:] OIE Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals 2004, 111-128.

6.Chenard G., Miedema K., Moonen P., Schrijver R. S., Dekker A.: A solid-phase blocking ELISA for detection of type O foot-and-mouth disease virus anti-bodies suitable for mass serology. J. Virol. Methods 2003, 197, 89-98. 7.Haas B.: Application of the FMD liquid-phase blocking sandwich ELISA.

Problems encountered in import/export serology and possible solutions. Report of the Session of the Research Group of the Standing Technical Committee of the European Commission for the Control of Foot-and-Mouth Disease, Vienna 19-22 September 1994, s. 124-127.

8.Hamblin C., Barnett I. T. R., Crowther J. R.: A new enzyme-linked immuno-sorbent assay (ELISA) for the detection of antibodies against foot-and-mouth disease virus. II. Application. J. Immunol. Methods 1986, 93, 123-129. 9.Hamblin C., Barnett I. T. R., Hedger R. S.: A new enzyme-linked

immuno-sorbent assay (ELISA) for the detection of antibodies against foot-and-mouth disease virus. I. Development and method of ELISA. J. Immunol. Methods 1986, 93, 115-121.

10.Jacobson R. H.: Validation of serological assays for diagnosis of infectious diseases. Rev. Sci. Tech. Off. Int. Epiz. 1998, 17, 469-486.

11.Kêsy A., Niedbalski W., Fitzner A., Paprocka G.: Wystêpowanie przeciwcia³ pryszczycowych u byd³a eksportowanego z Polski w latach 1993-1995. Medy-cyna Wet. 1997, 53, 520-522.

12. Mackay D. K. J., Bulut A. N., Rendle T., Davidson F., Ferris N. P.: A solid-phase competition ELISA for measuring antibody to foot-and-mouth disease virus. J. Virol. Methods 2001, 97, 33-48.

13.Mackay D. K. J., Rendle T., Armstrong R. M.: FAO/OIE Collaborative Study Phase XIII: Standardization of the FMD antibody detection ELISA. Report of the Session of the Research Group of the Standing Technical Committee of the European Commission for the Control of Foot-and-Mouth Disease, Vienna 19-22 September 1994, s. 128-145.

14.Niedbalski W.: Comparison of different ELISA methods for the detection of antibodies against foot-and-mouth disease virus (FMDV) type O. Bull. Vet. Inst. Pulawy 2004, 48, 5-9.

15.Niedbalski W., Fitzner A., Paprocka G., Kêsy A.: Application of liquid-phase blocking sandwich ELISA (LPBE) for the detection of antibodies against foot--and-mouth disease virus. Bull. Vet. Inst. Pulawy 1994, 38, 105-114. 16.Paiba G. A., Anderson J., Paton D. J., Soldan A. W., Alexandersen S.,

Cor-teyn M., Wilsden G., Hamblin P., Mackay D. K. J., Donaldson A. I.: Validation of foot-and-mouth disease antibody screening solid-phase competition ELISA (SPCE). J. Virol. Methods 2004, 115, 145-158.

17.Paton D. J., Armstrong R. M., Fernandez R., Hamblin P. A., Turner L., Cor-teyn M., Gibson D., Parida S., Wright C., Anderson J.: FAO Phase XVIII serological standardization; progress and future prospects. Report of the Session of the Research Group of the Standing Technical Committee of the European Commission for the Control of Foot-and-Mouth Disease, Chania, Crete, Greece 11-15 October 2004, s. 77-94.

Adres autora: doc. dr hab. Wies³aw Niedbalski, ul. Zielona 48/4, 98-220 Zduñska Wola; e-mail: wies³aw@piwzp.invar.net.pl

a n j y c n e r e f e r a c i w o r u S p y t o r e s – PI S CV ) + + ( O 98 8,9 9,1 1 ) + ( O 87 8,1 9,3 2 ) + ( O 67 6,7 10,01 ) + + ( A 93 7,7 8,3 1 ) + ( A 53 7,1 13,31 2 ) + ( A 45 6,8 15,11 ) + + ( 1 a i s A 98 8,2 8,4 1 ) + ( 1 a i s A 91 7,8 8,6 2 ) + ( 1 a i s A 79 7,7 9,7 ) – ( a n m e j u 2,5 0,1 4,0

Tab. 2. OdtwarzalnoϾ metody SPCE

Cytaty

Powiązane dokumenty

In our study processed cheese that is normally heated during its production had the lowest ratio of contamination exceeded the limit value with 18.18%, kashar cheese whose curd is

pyogenes wyosobnio- nych z narz¹dów wewnêtrznych pad³ych œwiñ.. Materia³

suis typu 2 izolowanych od œwiñ w Europie oraz, zdaniem niektórych autorów, istot- nie wp³ywaj¹ na wy¿sz¹ zjadliwoœæ tych bakterii (15, 16). Celem podjêtych badañ

Aktywnoœæ przeciwcia³ anty-Haemophilus somnus w surowicy zbiorczej oraz w surowicy prosi¹t przed i po podaniu surowicy odpornoœciowej, w porów- naniu do œredniej intensywnoœci

Antygrzybicz¹ aktywnoœæ Enizolu, syntetycznego preparatu z grupy imidazoli, okreœlono in vitro w sto- sunku do szczepów z rodzaju Candida (n = 10) oraz powszechnie wystêpuj¹cych

Metoda oznaczeñ tiamuliny wg Marcus i Scherma (9) w modyfikacji w³asnej, dziêki zastosowaniu me- tody chromatografii gazowej cha- rakteryzuj¹cej siê stosunkowo wysokim

Elektroforegramy uzyskane w elektroforezie dwu- kierunkowej wykazywa³y obecnoœæ dodatkowych pla- mek (spot) we frakcji b³onowej, cytoplazmatycznej oraz oko³oplazmatycznej

abortus w dostêp- nej populacji byd³a w Polsce, a tak¿e dokonanie po- równawczej analizy serologicznych metod jakoœcio- wych (odczyn wi¹zania dope³niacza – OWD) i iloœcio- wych